UZASADNIENIE

Trzeciodużnik M. S. wniosła skargę na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy Cypriana Kuny w postaci postanowienia z dnia 21 września 2022r. w sprawie Km 32/22 nakładającego na skarżącą grzywnę w wysokości 2 000 zł za niewykonanie zobowiązania nałożonego przez komornika. M. S. podniosła, iż komornik sądowy posiadał informację, iż dłużniczka A. S. jest zatrudniona u niej na podstawie umowy zlecenia, korzystającej z takiej samej ochrony prawnej jak umowa o pracę. W konsekwencji, uzyskiwane przez dłużniczkę świadczenia z umowy zlecenia stanowią kwotę wolną od zajęcia. Ponadto trzeciodłużniczka zarzuciła komornikowi wywieranie na niej wpływu i zmuszanie do określonego zachowania, pod groźbą nałożenia kolejnej kary grzywny, co w jej ocenie kwalifikuje się jako groźby z art. 191 kk.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy Cyprian Kuna wniósł o oddalenie skargi M. S. jako bezzasadnej. Komornik wyjaśnił, iż do czasu nałożenia grzywny, trzeciodłużnik nigdy pisemnie nie odniósł się w całości do zajęcia, nie podał numeru rachunku bankowego, numeru telefonu dłużnika, nie przesłał scanu umowy zlecenia, pomimo iż wcześniej był o to wzywany przez komornika. Jak podał Komornik, skarżąca była kilkukrotnie wzywana do udzielenia wymaganych informacji na temat dłużnika i za każdym razem pouczana była o możliwości nałożenia grzywny do 5 000 zł za nieudzielenie wyjaśnień.

Sąd ustalił, co następuje:

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy Cyprian Kuna prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużniczce A. S., zarejestrowane pod sygnaturą Km 32/22.

Zawiadomienie z dnia 24 marca 2022r. o wszczęciu egzekucji przeciwko A. S. zostało doręczone M. S. w dniu 28 marca 2022r. Wraz z zawiadomieniem, trzeciodłużniczka została zobowiązana przez komornika do nie wypłacania dłużnikowi świadczeń do wysokości podanej należności, a ponadto do złożenia w terminie tygodnia oświadczenia, czy i w jakiej wysokości przysługuje dłużnikowi zajęta wierzytelność, czy też odmawia zapłaty i z jakiej przyczyny oraz czy inne osoby roszczą sobie prawa do wierzytelności (…).

Wobec braku reakcji trzeciodłużniczki, komornik sądowy wezwał ją po pismem z dnia 6 maja 2022r. do złożenia wymaganych wyjaśnień pod rygorem grzywy w wysokości do 5 000 zł. Pismo zostało odebrane przez skarżącą w dniu 24 maja 2022r. W dniu 25 maja 2022r. M. S. poinformowałą komornika, iż A. S. jest zatrudniona na umowę zlecenia, w wymiarze 5 godzin miesięcznie, przy stawce godzinowej w wysokości 20 zł.

W tym samym dniu komornik wezwał skarżącą do nadesłania scanu umowy zawartej z dłużniczką. Kolejnym pismem z dnia 30 maja 2022r. komornik sądowy wezwał ponownie M. S. do przedłożenia scanu umowy i ponadto do podania między innymi rachunku bankowego dłużniczki, jej adresu korespondencyjnego i numeru telefonu – pod rygorem grzywny. Skarżąca odebrała wezwanie w dniu 6 czerwca 2022r.

Postanowieniem z dnia 21 września 2022r. Komornik nałożył grzywnę w kwocie 2 000 zł na M. S. za niewykonanie obowiązków, do realizacji których została ona wezwana pismami z dnia 6 maja 2022r. i 30 maja 2022r.

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zawartych w aktach postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy Cypriana Kunę pod sygnaturą Km 32/22.

W świetle tak ustalonego stanu faktycznego, skarga M. S. na postanowienie komornika z dnia 22 września 2022r. nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem działanie komornika sądowego pozostawało w zgodzie z przepisem art. 896 § 1 i 2 kpc.

Już w zawiadomieniu o wszczęciu egzekucji doręczonym skarżącej w dniu 28 marca 2022r. komornik wezwał ją do złożenia wyjaśnień wskazanych w przepisie art. 896 § 2 kpc, a więc do podania czy i w jakiej wysokości przysługuje dłużnikowi zajęta wierzytelność, czy też odmawia zapłaty i z jakiej przyczyny oraz czy inne osoby roszczą sobie prawa do wierzytelności, czy i w jakim sądzie lub przed jakim organem toczy się lub toczyła się sprawa o zajętą wierzytelność oraz czy i o jakie roszczenie została skierowana do zajętej wierzytelności egzekucja przez innych wierzycieli.

Powyższe pismo pozostało bez jakiejkolwiek reakcji ze strony skarżącej. Konsekwencją zignorowania przez trzeciodłużniczkę wezwania komornika stało się wystosowanie do niej kolejnego wezwania z dnia 6 maja 2022r. , tym razem pod rygorem nałożenia kary grzywny. Przywołany przez komornika rygor znajduje umocowanie w art. 886 kpc w zw. z art. 902 kpc, a jego zastosowanie było uzasadnione z uwagi na bierność osoby wezwanej. Powyższego zobowiązania M. S. ponownie nie wykonała, bowiem jej mail z dnia 24 maja 2022r. nie może być uznany za wykonanie ciążącego na niej obowiązku. W mailu skarżąca nie odpowiedziała na pytania szczegółowo wymienione w piśmie komornika z dnia 6 maja 2022r. Zgodzić trzeba się ze stanowiskiem komornika, iż trzeciodłużnik nie jest uprawniony do oceny sytuacji dłużnika i w zależności od własnych ustaleń, przekazywania komornikowi tych danych, które sam uzna za stosowne. W ocenie Sądu, już wówczas komornik był uprawniony do nałożenia na trzeciodłużniczkę grzywny, czego jednak nie uczynił, wystosowując do niej maila, a następnie pismo z dnia 30 maja 2022r.

Wyjaśnić skarżącej należy, iż celem zastosowania grzywny, o której mowa w art. 886 kpc jest właśnie przymuszenie osoby, która dobrowolnie nie wykonuje czynności, o które zostaje wezwana, do zrealizowania ciążącego na niej obowiązku. W kontekście niniejszej sprawy zauważyć trzeba, iż powyższy cel został osiągnięty, bowiem dopiero po nałożeniu grzywny, skarżąca udzieliła komornikowi wymaganych wyjaśnień, co powinna uczynić już po otrzymaniu zawiadomienia z dnia 24 marca 2022r. Wcześniejsze uprzedzenie osoby wezwanej o sankcji grzywny za niewykonanie obowiązku jest ustawowym warunkiem dopuszczalności nałożenia grzywny, a nie – jak podnosi skarżąca - formą zastraszania trzeciodłużnika.

Mając powyższe na uwadze, Sąd skargę M. S. oddalił jako bezzasadną.

sędzia Karolina Bieńkowska

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE