Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1073/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 27 maja 2022 roku, sygn. akt II K 637/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

M. M.

Sytuacja majątkowa oskarżonego

Informacja e-PUAP

k. 336

2.1.1.2.

M. M.

Oskarżony jest osobą karaną

Aktualna Karta Karna

k. 338 - 339

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacja e-PUAP

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

2.1.1.2

Aktualna Karta Karna

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Błędna ocena zgromadzonego materiału dowodowego w zakresie, w jakim sąd I instancji:

- dał w całości wiarę zeznaniom pokrzywdzonej, pomimo tego, że wbrew twierdzeniom Sądu, zeznania te nie były ani spójne, ani logiczne , zaś pokrzywdzona nie potrafiła opisać całego przebiegu zdarzenia w sposób pełny i spójny;

- nie dał wiary w całości wyjaśnieniom oskarżonego, pomimo tego, że były one spójne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie;

- w błędny sposób dokonał interpretacji zdjęć wykonanych pokrzywdzonej przez oskarżonego, przyjmując, że były one zrobione bez jej wiedzy i woli, w trakcie snu, podczas gdy na zdjęciach wyraźnie widać, że pokrzywdzona nie śpi, a ułożenie jej ciała wprost pokazuje, że nie były to zdjęcia zrobione wbrew jej woli.

A także błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na niesłusznym uznaniu, że zdjęcia, jakie zrobił oskarżony pokrzywdzonej, wykonane zostały bez jej wiedzy i zgody oraz, że mogły one stanowić podstawę do zastosowania groźby.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia pozwala na stwierdzenie, że dokonana przez sąd I instancji ocena zgromadzonego materiału dowodowego we wskazanym przez skarżącego zakresie była prawidłowa. W ocenie sądu II instancji, Sąd Rejonowy nie dopuścił się także podnoszonego błędu w ustaleniach faktycznych.

Apelujący, zarzucając sądowi I instancji dokonanie błędnej oceny materiału dowodowego, w istocie zarzuca naruszenie przez Sąd Rejonowy art. 7 k.p.k., regulującego sposób, w jaki oceniane mają być zgromadzone w sprawie dowody. Wobec tego, zaznaczenia na wstępie wymaga, że przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeśli jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (por. np.: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r., II KK 12/06, LEX nr 193084; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2004 r., sygn. WK 26/03, OSNwSK 2004, nr 1, poz. 53). W ocenie Sądu Okręgowego, warunek ten został w przedmiotowej sprawie spełniony. To, że apelujący nie akceptuje oceny zebranego materiału dowodowego i poczynionych w wyniku tej oceny ustaleń faktycznych, a w środku odwoławczym prezentuje własne oceny i krytykę ocen dokonanych przez sąd I instancji, nie upoważnia do automatycznego uznania, że zaskarżone orzeczenie jest wadliwe.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia poczynione przez sąd I instancji, zgodnie z którymi zeznania złożone w niniejszej sprawie przez pokrzywdzoną są logiczne i konsekwentne, a ponadto znajdują potwierdzenie w pozostałym - osobowym i nieosobowym - materiale dowodowym zgromadzonym w toku postępowania. A. F. zrelacjonowała przebieg inkryminowanego zdarzenia najpierw P. Z. i M. F., a następnie przed sądem, zachowując pełną konsekwencję w prezentowanej wersji wydarzeń. Zeznania pokrzywdzonej zasługują zatem na przyznanie im waloru wiarygodności. Sam fakt pozostawania przez A. F. pod wpływem alkoholu w czasie zajścia inkryminowanego zdarzenia nie może przy tym prowadzić do uznania, że złożone przez nią depozycje nie zasługują na miano wiarygodnych, zwłaszcza że, jak wskazano powyżej, depozycje te są spójne i zostały potwierdzone przez pozostały materiał dowodowy zgromadzony w sprawie.

Analiza zdjęć zrobionych A. F. przez M. M. w dniu zajścia inkryminowanego zdarzenia nie pozostawia wątpliwości, że, wbrew twierdzeniom apelującego, pokrzywdzona na wykonanie owych fotografii nie wyrażała zgody. Przedmiotowe zdjęcia ukazują znajdującą się pod wpływem alkoholu A. F., która bądź to śpi, bądź też znajduje się w stanie ograniczającym w znacznym stopniu możliwość przeciwstawienia się takim czynnościom. Ewidentnie obrazują osobą niereagującą na bodźce zewnętrzne lub o reakcji nieadekwatnej , mało zachowawczej , niezdarnej i wynikającej z zaburzeń psychofizycznych spowodowanych nadmiernym spożyciem alkoholu. Słusznie Sąd Rejonowy ustalił zatem, że owe fotografie wykonane zostały wbrew woli pokrzywdzonej. Sugestie obrony, jakoby fotografie te ukazywały A. F. "pozującą" oskarżonemu, uznać należy natomiast za całkowicie bezpodstawne i nie znajdujące żadnego oparcia w zgromadzonym materialne.

Sam skarżący we wniesionej apelacji zauważa zresztą, że nawet gdyby przedmiotowe zdjęcia wykonane zostały za zgodą pokrzywdzonej, to w żadnym wypadku nie usprawiedliwiałoby to zachowania, polegającego na stosowaniu bezprawnej groźby rozpowszechnienia tych zdjęć, w celu doprowadzenia do obcowania płciowego. Zasadnie natomiast sąd I instancji uznał depozycje pokrzywdzonej za wiarygodne także w tym zakresie. M. M., zamiast pozostawić A. F. w wynajętym domku w celu wytrzeźwienia, wielokrotnie opuszczał ww. lokal i powracał do niego, co pozwala przypuszczać, że miał on w stosunku do pokrzywdzonej zamiary zdecydowanie wykraczające poza zapewnienie jej spokojnego czasu na wytrzeźwienie . Ponadto, nagranie głosowe z daty zdarzenia ujawnione w należącym do oskarżonego telefonie komórkowym, na którym to nagraniu podsądny czyni wobec kobiety , bez wątpienia A. F. wyraźne aluzje o charakterze seksualnym, jednoznacznie wskazuje na to, że właśnie intencje o takim charakterze M. M. miał względem pokrzywdzonej i zdecydowanie umacnia wiarygodność jej zeznań.

W związku z powyższymi rozważaniami stwierdzić należy, że ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Rejonowy, prowadzące co uznania, iż M. M. dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 197 § 1 k.k., są w pełni zasadne a zarzut dokonania ich w sposób błędny jest nietrafny. Proponowana przez apelującego wersja wydarzeń, zgodnie z którą A. F., będąc w pełni świadomą, że jest fotografowana, najpierw zgodziła na zrobienie jej zdjęć przez oskarżonego, po czym zażądała skasowania owych zdjęć, a samo oskarżenie M. M. o próbę zgwałcenia stanowi jedynie intencjonalną odpłatę za to, że podsądny odmówił usunięcia fotografii - jawi się wyłącznie jako gołosłowna, bezpodstawna, nietrafiona próba polemiki z prawidłowymi ustaleniami poczynionymi przez Sąd Rejonowy.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

Lp.

Zarzut

3.2.

Orzeczenie kary rażąco niewspółmiernej w stosunku do społecznej szkodliwości czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego, wysokość wymierzonej przez Sąd Rejonowy wobec M. M. kary 2 lat pozbawienia wolności nie cechuje się rażącą niewspółmiernością.

Zaznaczenia wymaga w pierwszej kolejności, że rażąca niewspółmierność kary zachodzi wówczas, gdy sąd I instancji w sposób jaskrawy nie wyważy rodzaju i wysokości wymierzanej kary z okolicznościami przewidzianymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., co skutkować będzie nieproporcjonalnością tej kary. Podkreślić należy przy tym, że na gruncie art. 438 pkt. 4 k.p.k. nie chodzi o każdą ewentualną różnicę w ocenach co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby, również w potocznym znaczeniu tego słowa, „rażąco" niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się zaakceptować. Zmiana zaskarżonego wyroku z powodu rażącej niewspółmierności orzeczonej kary może mieć zatem miejsce dopiero wtedy, gdy wykazana zostanie wyraźna dysproporcja między karą wymierzoną przez sąd I instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 grudnia 2004 roku, sygn. akt II AKa 514/04).

Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy wymierzył M. M. karę proporcjonalną i adekwatną do okoliczności przedmiotowej sprawy, prawidłowo uwzględniając przewidziane w art. 53 § 1 i 2 k.k. dyrektywy wymiaru kary. Zauważyć trzeba przede wszystkim, że czyn zabroniony z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 197 § 1 k.k. zagrożony jest karą pozbawienia wolności od lat 2 do 12. Wymierzona oskarżonemu kara 2 lat pozbawienia wolności równa jest zatem dolnej granicy zagrożenia przewidzianego za czyn, który popełnił. Sąd Okręgowy zauważa, iż Sąd Rejonowy dokonał właściwej oceny okoliczności łagodzących i obciążających kształtując karę zgodnie z prawidłowym odniesieniem się do zasad prewencji ogólnej i szczególnej.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary w znacznie łagodniejszym wymiarze lub łagodniejszego rodzaju.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na to, że kara wymierzona M. M. przez sąd I instancji jest proporcjonalna, adekwatna do wagi zarzucanego mu czynu, a także w prawidłowy sposób uwzględnia dyrektywy wymiaru kary, o których mowa w art. 53 § 1 i 2 k.k., wniosek skarżącego uznać należało za niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 27 maja 2022 roku, sygn. akt II K 637/19

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W ocenie Sądu Okręgowego, zgromadzony w toku przedmiotowego postępowania materiał dowodowy poddany został prawidłowej ocenie przez sąd I instancji. Wnioskowanie Sądu Rejonowego jest logiczne, konsekwentne, zgodne z dyrektywami oceny dowodów określonymi w art. 7 k.p.k., a ponadto zostało w przekonujący sposób uzasadnione w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku. Sąd I instancji wnikliwie zweryfikował tezy aktu oskarżenia, ustalając wszelkie okoliczności istotne dla wydania prawidłowego rozstrzygnięcia. Sąd Okręgowy w pełni podziela argumentację Sądu Rejonowego tak w zakresie sprawstwa i winy M. M. w odniesieniu do zarzucanego mu czynu, , jak też w zakresie rozstrzygnięcia o rodzaju i wysokości wymierzonej mu kary. Argumentacja zaprezentowana w treści wniesionej apelacji, na tle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, okazała się natomiast niezasadna. Nie mogła ona podważyć prawidłowości i zasadności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego.

W związku z powyższym, wnioski skarżącego nie zostały uwzględnione, a zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Otwocku na rzecz adw. K. K. kwotę 1033, 20 złotych, obejmującą wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną z urzędu w postępowaniu odwoławczym oraz podatek VAT.

O kosztach zastępstwa procesowego na rzecz obrońcy z urzędu oskarżonego sąd orzekł na podstawie § 11 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Sąd Okręgowy zwolnił M. M. od opłaty i ponoszenia pozostałych kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa. Zgodnie bowiem z art. 624 § 1 k.p.k., sąd może zwolnić oskarżonego lub oskarżyciela posiłkowego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Okoliczności przedmiotowej sprawy, a zwłaszcza sytuacja majątkowa M. M., prowadzą do wniosku, że uiszczenie przez niego kosztów sądowych byłoby zbyt uciążliwe.

7.  PODPIS

SSO Michał Bukiewicz SSO Zenon Stankiewicz SSR (del. ) Małgorzata Nowak-Januchta

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w całości

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana