Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 796 / 22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 9 września 2022 r. w sprawie II K 529 / 22

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

a) obrazy prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, tj. art. 178a § 4 kk poprzez niesłuszne przyjęcie, iż czyn ten wyczerpywał jego znamiona, a nie jedynie znamiona art. 178a § 1 kk;

b ) obrazy przepisów prawa materialnego w innym wypadku, niż w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, tj. art. 76b § 1 kk, art. 108 kk oraz art. 4 § 1 kk poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, skutkujące niezasadnym przyjęciem, iż w dacie orzekania przez sąd I instancji nie doszło do zatarcia skazania wynikającego z wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku w sprawie VI K 637 / 09.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przedstawiony przez skarżącego sposób interpretacji w/w przepisów na użytek niniejszej spawy uznać należy za nietrafny. Właściwe reguły ich stosowania – w kontekście intertemporalnych przepisów art. 21 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw oraz art. 7 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, wyczerpująco przedstawił Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 20 kwietnia 2022 r. ( IV KK 707 / 21, opubl. Legalis el. ), wyprowadzając wniosek, iż zatarcie skazania za czyn popełniony przed dniem 1 lipca 2015 r., za który orzeczona została kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, której wykonania nie zarządzono w okresie próby i kolejnych 6 miesięcy, następuje na podstawie art. 76 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r. ( a więc na warunkach szczególnych w stosunku do art. 108 kk), pod warunkiem jednak, że jeszcze przed dniem 1 lipca 2015 r. doszło do upływu terminu zatarcia tego skazania. Jeżeli jednak termin ten upłynął już po dniu 30 czerwca 2015 r., zatarcie takiego skazania może nastąpić wyłącznie jednocześnie z zatarciem wszystkich pozostałych skazań ( obecnie art. 108 kk w zw. z art. 76 § 1b kk ). Jednocześnie w innym z judykatów Sąd Najwyższy ( wyrok z dnia 27 maja 2020 r., IV KK 553 / 19, Legalis el. ) – wbrew temu, czego oczekiwałby skarżący – zasadnie podniósł, iż przepis art. 21 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny i niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 396), z którego wynika, że w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem przed dniem 1 lipca 2015 r. w przedmiocie zatarcia skazania, stosuje się przepisy kodeksu karnego obowiązujące po wejściu w życie ustawy nowelizującej, chyba, że okres zatarcia skazania upłynął przed dniem jej wejścia w życie, stanowi lex specialis w stosunku do art. 4 § 1 kk. W związku z powyższym ten ostatni przepis nie będzie miał zastosowania na użytek tego, jaki stan prawny brać pod uwagę należy podczas badania zatarcia skazania na karę pozbawienia wolności orzeczonej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w związku ze zmianą przepisów meterialnych regulujących tę materię.

Przenosząc to wszystko na grunt niniejszej sprawy – mając na uwadze, iż wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku w sprawie II K 673 / 09 zapadł i uprawomocnił się przed 1 lipca 2015 r., w pierwszej kolejności należało zbadać, czy przed tą datą zrealizowały się wynikające z art. 76 kk przesłanki uzasadniające jego samoistne zatarcie ( w grę nie wchodziłby wówczas wymóg tzw. jednoczesności wszystkich skazań ). W wyroku tym, poza karą pozbawienia wolności orzeczoną z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, orzeczono min. świadczenie pieniężne. Stosownie do treści art. 76 § 1 i 3 kk w brzmieniu obowiązującym także przed 1 lipcem 2015 r., skazanie tego rodzaju ulegało co do zasady zatarciu z mocy prawa z upływem 6 miesięcy od zakończenia okresu próby. Jeżeli jednak wobec skazanego jednocześnie orzeczono min. środek karny – a świadczenie pieniężne jest jednym z rodzajów takiego środka – zatarcie skazania nie mogło nastąpić przed jego wykonaniem, darowaniem albo przedawnieniem ich wykonania. Niespornym jest, że do dnia 30 czerwca 2015 r. D. Z. wspomnianego świadczenia nie uiścił ( uczynił to dopiero w dniu 8 sierpnia 2022 r. ). Do tej daty nie doszło też ani do jego darowania, ani przedawnienia jego wykonania. Stosownie bowiem do treści art. 103 § 2 kk w zw. z art. 103 § 1 pkt 3 kk, termin przedawnienia świadczenia pieniężnego wynosi 10 lat, licząc od uprawomocnienia się wyroku, którym świadczenie to zostało orzeczone ( wyrok w sprawie VI K 637 / 09 uprawomocnił się 24 listopada 2009 r. ). To wszystko oznacza, że skoro do dnia 30 czerwca 2015 r. do zatarcia skazania w sprawie Sądu Rejonowego w Radomsku prowadzonej pod sygnaturą II K 673 / 09 nie doszło w związku z nieuiszczeniem świadczenia pieniężnego, to po tej dacie kwestia jego zatarcia podlegała już ocenie w oparciu o przepisy kodeksu karnego obowiązujące od dnia 1 lipca 2015 r., a więc także przy uwzględnieniu znowelizowanego brzmienia art. 76 § 1b kk w zw. z art. 108 kk, które – w razie ujawnienia się innych jeszcze skazań – dopuszczają jedynie możliwość jednoczesnego zatarcia ich wszystkich ( tj. przy jednoczesnym zaistnieniu przesłanek zatarcia w odniesieniu do wszystkich skazań ). Mając to na względzie przypomnieć należy, iż jeszcze przed upływem terminu do przedawnienia wykonania świadczenia pieniężnego ( do którego doszło w dniu 24 listopada 2019 r., kiedy to upływał wymagany ku temu dziesięcioletni okres liczony od daty uprawomocnienia się wyroku wydanego w sprawie II K 677 / 09 ), zapadł wobec D. Z. wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 5 grudnia 2017 r. w sprawie VI K 406 / 17 ( prawomocny z dniem 19 stycznia 2018 r. ), mocą którego oskarżonemu wymierzono karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. W odniesieniu do tej kary wymagany z mocy prawa do zatarcia okres wynosi 10 lat od jej wykonania, darowania albo przedawnienia jej wykonania. Tym samym – uwzględniając regułę jednoczesności zatarcia wszystkich skazań, która z mocy przywołanych wyżej przepisów objęła także skazanego w odniesieniu do sprawy II K 677 / 09 – przyjąć należy, iż skazanie to nie mogło się zatrzeć wcześniej, aniżeli skazanie ze sprawy VI K 406 / 17. Do zatarcia tego nie doszło zatem ani w dacie wyrokowania przez sąd I instancji, ani podczas orzekania przez sąd odwoławczy. Tym samym zaprezentowany w zaskarżonym wyroku pogląd, iż oskarżony przypisanego czynu dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości w sprawie VI K 637 / 09 – co uzasadniało kwalifikację z art. 178a § 4 kk – należało zaakceptować. W związku z podniesionymi przez skarżącego zarzutami nie ma zatem ani powodów do korekt zaskarżonego wyroku w kierunku przez niego postulowanym, ani też do ponownego rozpoznawania tej sprawy przez sąd I instancji. Powodów takich sąd odwoławczy nie dostrzega również z urzędu poza zakresem zaskarżenia oraz poza podniesionymi zarzutami.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wyeliminowanie z opisu czynu, iż oskarżony był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości przez Sąd Rejonowy w Radomsku w sprawie VI K 637 / 09

o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

z powodów wyżej opisanych

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

w całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

brak podstaw do korygowania jakichkolwiek rozstrzygnięć

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt III

Wobec osadzenia oskarżonego w związku z koniecznością odbycia kar pozbawienia wolności i wynikających stąd ograniczeń w możliwościach zarobkowania i wyłożenia kosztów sądowych, oskarżony od kosztów tych został zwolniony.

7.  PODPIS