Sygn. akt VIII C 226/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia Wydział VIII Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSR Bartłomiej Koelner

Protokolant Bernadeta Piskorek

po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014 r. we Wrocławiu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko I. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej I. K. na rzecz strony powodowej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 1.569,84 zł (tysiąc pięćset sześćdziesiąt dziewięć złotych osiemdziesiąt cztery grosze) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 3 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 696,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 października 2013 r. strona powodowa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej I. K. kwoty 1.569,84 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 3 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty. Jednocześnie wniosła o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwu podała, iż w wyniku kontroli układów pomiarowych, doprowadzających gaz do lokalu zajmowanego przez pozwaną, przeprowadzonej przez jej pracowników stwierdzono nieprawidłowości, które zostały zakwalifikowane jako nielegalny pobór gazu w rozumieniu prawa energetycznego. W związku z tym obciążono pozwaną zryczałtowaną opłatą za nielegalnie pobrane paliwo w wysokości określonej w obowiązującej podczas wykonywania kontroli taryfie dla usług dystrybucji paliw gazowych, zatwierdzonej dla (...) Sp. z o.o. decyzją Prezesa Urzędu (...). Kierowane do pozwanej wezwania okazały się bezskuteczne. Strona powodowa wskazała, iż z dniem 1 lipca 2013 r. na skutek przejęcia (...) Sp. z o.o. we W. wstąpiła we wszystkie jej prawa i obowiązki.

W dniu 14 listopada 2013 r. w niniejszej sprawie wydany został nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, od którego pozwana skutecznie wniosła sprzeciw.

W uzasadnieniu wskazała, iż nie zgłasza żadnych zarzutów i wniosła o rozłożenie żądanej pozwem kwoty na 5 rat płatnych do dnia 15 każdego miesiąca.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 14 lutego 2011 r. upoważnieni przedstawiciele strony powodowej przeprowadzili kontrolę mającą na celu sprawdzenie prawidłowości odbioru gazu w lokalu mieszkalnym przy ul. (...) we W., w którym zamieszkuje pozwana I. K.. W jej wyniku stwierdzono, iż pozwana od dnia 31 grudnia 2009 r. pobierała gaz, pomimo rozwiązania umowy ze stroną powodową.

Dowód:

-

Protokół kontroli nr 525/ (...)/11 k. 12-13.

W dniu 18 listopada 2011 r. strona powodowa wystawiła notę obciążeniową z tytułu opłaty za nielegalne pobieranie paliw gazowych, opiewającą na kwotę 2.649,84 zł, której termin płatności przypadał na dzień 2 grudnia 2011 r. Pismem z dnia 18 listopada 2011 r. strona powodowa poinformowała pozwaną, iż naliczyła opłatę za korzystanie z gazu po wygaśnięciu w dniu 31 grudnia 2009 r. umowy sprzedaży gazu do dnia odjęcia gazomierza, czyli 14 lutego 2011 r.

Dowód:

-

Pismo z dnia 18 listopada 2011 r. wraz z załącznikiem i potwierdzeniem odbioru k. 14, 16, 18;

-

Nota obciążeniowa nr (...) k. 15.

Pismem z dnia 27 stycznia 2012 r. strona powodowa wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 2.649,84 zł wraz z odsetkami ustawowymi w wysokości 52,85 zł.

Dowód:

-

Wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru k. 17-18.

W dniu 2 marca 2012 r. pozwana zawarła ze stroną powodową ugodę, w której potwierdziła i bezwarunkowo uznała w całości zadłużenie wobec strony powodowej wynikające z dokumentu numer (...) z dnia 18 listopada 2011 r., w wysokości 2.649,84 zł. Na jej podstawie pozwana zobowiązała się do spłaty zadłużenia do dnia 30 grudnia 2012 r. w 10 ratach. W ugodzie zastrzeżono, iż w przypadku nie uregulowania którejkolwiek z rat lub odsetek w terminie, cała wierzytelność staje się wymagalna dnia następnego po upływie terminu płatności i będzie dochodzona na drodze postępowania sądowego.

Dowód:

-

Ugoda nr ZA/11/2011 k. 40-41.

Pozwana pobiera świadczenie emerytalne w wysokości 1.176,33 zł miesięcznie.

Dowód:

-

Zaświadczenia ZUS k. 25-27.

Sąd zważył co następuje

Powództwo okazało się zasadne, w związku z czym podlegało uwzględnieniu w całości.

Strona powodowa wywodziła swoje roszczenie z faktu, iż pozwana w okresie od 31 grudnia 2009 r. do dnia 14 lutego 2011 r. dokonywała nielegalnego poboru gazu, w związku z czym naliczona została opłata w wysokości 2.649,84 zł.

Pozwana przyznała, iż pobierała gaz od strony powodowej, pomimo braku umowy w tym zakresie, nie kwestionowała również wysokości kwoty żądanej pozwem, jednakże wniosła o rozłożenie żądanej kwoty na 5 rat.

Roszczenie strony powodowej znajduje podstawę w art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy prawo energetyczne, zgodnie z którym w razie nielegalnego pobierania paliw lub energii, przedsiębiorstwo energetyczne może pobierać od odbiorcy, a w przypadku, gdy pobór paliw lub energii nastąpił bez zawarcia umowy, może pobierać od osoby lub osób nielegalnie pobierających paliwa lub energię opłatę w wysokości określonej w taryfie, chyba że nielegalne pobieranie paliw lub energii wynikało z wyłącznej winy osoby trzeciej, za którą odbiorca nie ponosi odpowiedzialności.

Sąd mając na uwadze, iż pozwana przyznała, iż jest zobowiązana względem strony pozwanej do zapłaty kwoty żądanej pozwem zasądził na rzecz strony powodowej kwotę 1.569,84 zł. Przyznanie to nie budziło wątpliwości, a ponadto znajdowało potwierdzenie w dokumentach przedstawionym przez stronę powodową, mianowicie w protokole kontroli oraz ugodzie zawartej przez pozwaną w dniu 2 marca 2012 r.

Orzeczenie w kwestii odsetek Sąd oparł na treści art. 481 k.c., z którego wynika, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Sąd zasądził odsetki ustawowe zgodnie z żądaniem pozwu, od dnia 3 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty, albowiem termin płatności kwoty objętej notą obciążeniową nr (...) przypadał na dzień 2 grudnia 2011 r., a zatem już dnia 3 grudnia 2011 r. pozwana pozostawała w opóźnieniu.

Z powyższych względów Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku.

Wskazać należy, iż wniosek pozwanej o rozłożenie zasądzonej kwoty na raty nie zasługiwał na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia – wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia.

Powołany przepis daje sądowi możliwość orzekania o sposobie spełnienia świadczenia w sposób bardziej dogodny dla zobowiązanego, aniżeli wynikałoby to z treści umowy łączącej strony. Uprawnienie to przysługuje sądowi w szczególnie uzasadnionych przypadkach, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione i narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody. Trudności w spełnieniu świadczenia mogą być zarówno obiektywne, jak i spowodowane działaniem samego dłużnika.

W ocenie Sądu brak było podstaw do uznania, iż w stosunku do pozwanej zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek. Pozwana bowiem w żaden sposób tej okoliczności nie wykazała, nie wysuwała nawet takich twierdzeń. Ponadto nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż pozwana nie wywiązała się ze zobowiązania pomimo, że strona powodowa umożliwiła jej spłatę zadłużenia w dziesięciu ratach.

Orzeczenie o kosztach procesu Sąd oparł na przepisie art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Mając na uwadze, iż strona powodowa wygrała niniejszą sprawę w całości, Sąd zasądził na jej rzecz całość poniesionych w sprawie kosztów, na które składała się opłata od pozwu w wysokości 79 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 600 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

W tym stanie rzeczy, o kosztach postępowania należało orzec, jak w punkcie II wyroku.