Sygn. akt II Cz 635/13
Dnia 30 grudnia 2013 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział II Cywilny - Odwoławczy
w następującym składzie:
Przewodniczący: SSO Maria Leszczyńska
Sędziowie: SO Janusz Kasnowski
SO Aurelia Pietrzak (spr.)
po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2013 r. w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym sprawy
z wniosku Zakładu (...)Oddział w B. Inspektorat w N.
z udziałem J. K.
o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym R. R.
na skutek zażalenia uczestniczki na postanowienie Sądu Rejonowego w Szubinie V Zamiejscowy Wydział Cywilny w Nakle nad Notecią z dnia 5 lipca 2013 roku, sygn. akt V Ns 39/13
postanawia:
oddalić zażalenie.
sygn. akt: II Cz 635/13
Postanowieniem z dnia 5 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy w Szubinie w sprawie z wniosku Zakładu (...)Oddział w B. Inspektorat w N. z udziałem J. K. o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym R. R., oddalił wniosek pełnomocnika uczestniczki – r. pr. W. B. o zasądzenia na rzecz uczestniczki J. K. zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w kwocie 360 zł.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że w powyższej sprawie w dniu 27 maja 2013 r. wydał postanowienie o umorzeniu postępowania na podstawie art. 182 § 1 kpc i art. 183 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc. Do tego czasu wniosek o przyznanie kosztów nie został złożony, dlatego też Sąd o nich nie orzekał. Dopiero w dniu 24 czerwca 2013 r. pełnomocnik uczestniczki wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.
Następnie Sąd przytoczył treść art. 109 § 1 zd. 1 kpc, który w jego ocenie ma zastosowanie w sprawie na mocy art. 13 § 2 kpc, po czym stwierdził, że skoro wniosek o przyznanie kosztów postępowania nie został złożony ani ustnie, ani też pisemnie, do czasu wydania orzeczenia kończącego postępowanie, wniosek ten należało oddalić.
Uwzględniając powyższe, Sąd na mocy art. art. 109 § 1 zd. 1 kpc w zw. art. 13 § 2 kpc (omyłkowo wskazując art. 12 § 2 kpc) orzekł jak w sentencji postanowienia.
Powyższe postanowienie Sądu zostało zaskarżone w całości zażaleniem przez uczestniczkę, która zarzuciła mu naruszenie art. 98 kpc, 99 kpc, 203 § 3 kpc oraz § 2 i 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, a także błędne zastosowanie art. 109 § 1 kpc. Wskazując na powyższe uczestniczka wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zasądzenie na jej rzecz kwoty 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Jednocześnie uczestniczka wniosła o zasądzenia na jej rzecz zwrotu kosztów zastępstwa w postępowaniu zażaleniowym.
Wnioskodawca nie zajął stanowiska w przedmiocie zażalenia uczestniczki.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Uszło uwadze skarżącej, jak również Sądowi Rejonowemu, że w postępowaniu nieprocesowym w zakresie kosztów postępowania zastosowanie ma art. 520 kpc, który jest przepisem szczególnym w stosunku do ogólnych zasad dotyczących zwrotu kosztów postępowania zawartych w art. 98 i nast. kpc. W postępowaniu nieprocesowym, co do zasady, nie ma sporu pomiędzy dwoma przeciwstawnymi stronami, dlatego też nie można mówić o przegrywającym, który winien zwrócić koszty postępowania wygrywającemu. Zasadniczo każdy uczestnik jest zainteresowany w równym stopniu wynikiem takiego postępowania, dotyczy to także postępowania o stwierdzenie nabycia spadku.
Zgodnie z art. 520 § 1 kpc każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Z przepisu tego wynika, że ten kto poniósł koszty zastępstwa procesowego w postępowaniu nieprocesowym nie uzyska ich zwrotu od innego uczestnika, lecz także nie jest zobowiązany do zwracania tych kosztów innemu uczestnikowi w razie ich poniesienia.
Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż art. 520 § 1 kpc ma zastosowanie w niniejszej sprawie i to właśnie na tej podstawie Sąd pierwszej instancji winien oddalić wniosek uczestniczki o zasądzenie na jej rzecz kosztów zastępstwa procesowego, nie zaś na mocy art. 109 § 1 zd. 1 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc.
Wobec tego Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc oddalił zażalenie.