Sygn. akt VUa 9/14
Dnia 22 maja 2014 roku
Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy
w składzie następującym:
Przewodniczący – SSO Jacek Wilga
Sędziowie: SSO Andrzej Marek (spr.)
SSO Krzysztof Główczyński
Protokolant: Ewa Sawiak
po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2014 roku w Legnicy
na rozprawie
sprawy z odwołania A. M.
przeciwko Szefowi Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S.
o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej
na skutek apelacji organu rentowego
od wyroku Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy
z dnia 28 stycznia 2014 roku sygn. akt IV U 377/13
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu – Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy do ponownego rozpoznania.
Wyrokiem z dnia 28 stycznia 2014 r. w sprawie IV U 377/13 Sąd Rejonowy w Legnicy uchylił decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S. z dnia 27 września 2013 r. znak (...)w zakresie wykonania zarządzenia Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. z dnia 9 lipca 2013 r., w sprawie ponownego rozpatrzenia sprawy przez Rejonową Wojskową Komisję Lekarską w S., w celu określenia uszczerbku na zdrowiu A. M. i przekazał temu organowi sprawę do ponownego rozpoznania.
Powyższe rozstrzygnięcie Sąd I instancji powziął po ustaleniu, że A. M. od 13 października 2008 r. pełni zawodową służbę wojskową w jednostce wojskowej w W. jako administrator sieci komputerowej. W kwietniu 2012 r., w trakcie podróży do Danii w związku z uczestnictwem w ćwiczeniach wojskowych, ubezpieczony stwierdził zaburzeniu pola widzenia w lewym oku, natomiast kilka dni później, w czasie wykonywania obowiązków służbowych - utratę widzenia tego oka. Po powrocie do Polski u A. M. stwierdzono zakrzep żyły środkowej siatkówki oka lewego. Sąd I instancji ustalił ponadto, że po otrzymaniu protokołu powypadkowego Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S. wystąpił do Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej w S. w celu ustalenia uszczerbku na zdrowiu wnioskodawcy w wyniku wypadku z dnia 17 kwietnia 2012 r. i przebytym zakrzepem żyły środkowej siatkówki oka lewego, który wyniósł 35%. W dniu 15 lipca 2013 r. Centralna Wojskowa Komisja Lekarska w W. zarządziła ponowne rozpoznanie kwestii odszkodowawczej i uszczerbku na zdrowiu doznanego przez A. M. przez Rejonową Wojskową Komisję Lekarską w S..
Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy, powołując się na treść § 24 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 sierpnia 2003 r. w sprawie ustalania stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz związku śmierci żołnierzy ze służbą wojskową wskutek wypadku lub choroby wskazał, że decyzja Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S. z dnia 27 września 2013 r. znak (...) została wydana przedwcześnie, tj. bez uprzedniego zakończenia postępowania orzeczniczego przez Terenową Wojskową Komisję Lekarską w S., co implikowało uchylenie zaskarżonej decyzji w oparciu o treść art.477 14 § 4 k.p.c.
Powyższy wyrok zaskarżył w całości Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S., zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci:
II. § 21 ust. 1 i § 22 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2003 r. w sprawie postępowania w razie wypadku lub ujawnienia choroby pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej.
Powołując się na powyższe, Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S. wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie odwołania oraz o rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja była zasadna.
Na wstępie warto zaznaczyć, ze powołany w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku przepis art. 477 14 § 4 k.p.c. nie mógł stanowić podstawy prawnej wydanego przez Sąd Rejonowy orzeczenia kasatoryjnego. Reguluje on bowiem sytuacje, w której pojawiły się po wydaniu decyzji organu rentowego nowe okoliczności dotyczące stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji ubezpieczonego. Takie okoliczności w niniejszej sprawie nie zaistniały. Nie było zatem podstaw prawnych natury procesowej do uchylenia przez Sąd I instancji zaskarżonej decyzji wojskowego organu rentowego (sprawa w zakresie żądanego odszkodowania powinna być przez Sąd Rejonowy rozstrzygnięta merytorycznie).
Nie budzi wątpliwości, że przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie było odwołanie A. M. od decyzji Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S. z dnia 27 września 2013 r. znak (...) o odmowie przyznania jednorazowego odszkodowania pieniężnego wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. z 2003 r. Nr 83, poz. 760 ze zm.).
Jak wynika z art. 22 ust. 1 cytowanej ustawy, prawo do jednorazowego odszkodowania i jego wysokości ustala w drodze decyzji szef właściwego sztabu wojskowego. Podkreślenia wymaga przy tym, że szczegółowe zasady prowadzenia postępowania w zakresie odszkodowań reguluje rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2003 r. w sprawie postępowania w razie wypadku lub ujawnienia choroby, pozostającej w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej ( Dz. U. z 2003 r. Nr 175, poz.1707 ze zm.). Zgodnie z § 19 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 tego rozporządzenia, szef wojewódzkiego sztabu wojskowego wszczyna postępowanie w sprawie ustalenia prawa do odszkodowania z urzędu - w razie otrzymania protokołu powypadkowego. Decyzję w tym przedmiocie organ ubezpieczeniowy wydaje po zbadaniu i ocenie całokształtu sprawy na podstawie wszystkich zebranych dowodów (§ 21 ust. 1 w zw. z § 28 ust. 1), a w szczególności po ustaleniu, czy wypadek, któremu uległ żołnierz jest wypadkiem w rozumieniu art. 5 ustawy o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że zarządzenie Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w W. o ponownym rozpoznaniu kwestii odszkodowawczej i uszczerbku na zdrowiu doznanego przez A. M. przez Rejonową Wojskową Komisję Lekarską w S. stanowiło jeden z dowodów (dokumentów) podlegających ocenie szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego w postępowaniu w sprawie o ustalenie prawa do odszkodowania.
Z tej przyczyny przedmiotem rozpoznania w toku postępowania sądowego zainicjowanego odwołaniem A. M. od decyzji Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w S. z dnia 27 września 2013 r. powinno być w pierwszej kolejności (na podstawie zawnioskowanych przez strony dowodów, w szczególności opinii biegłego z zakresu okulistyki) ustalenie, czy zdarzenie z dnia 17 kwietnia 2012 r. było wypadkiem pozostającym w związku z pełnieniem służby wojskowej w rozumieniu art. 5 ustawy o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową. Strony niniejszego postępowania pozostawały bowiem w sporze co do tego, czy zdarzenie z dnia 17 kwietnia 2012 r. miało charakter nagły. Dopiero dokonanie pozytywnych ustaleń w tej kwestii umożliwi ustalenie zakresu i rozmiaru uszczerbku doznanego przez wnioskodawcę, a ostatecznie rozstrzygnięcie sprawy w zakresie żądanego przez ubezpieczonego jednorazowego odszkodowania.
Nierozpoznanie przez Sąd I instancji istoty sprawy zadecydowało o konieczności uchylenia zaskarżonego orzeczenia na podstawie art. 386 § 2 k.p.c. i przekazaniu sprawy Sądowi Rejonowemu w Legnicy do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.