Sygn. akt IV Ka 241/14
Dnia 6 czerwca 2014 roku.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący SSO Sławomir Gosławski
Sędziowie SO Tadeusz Węglarek (spr.)
SR del. Mariusz Wieczorek
Protokolant Karol Depczyński
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim Violetty Włodarczyk
po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2014 roku
sprawy W. S.
skazanego wyrokiem łącznym
z powodu apelacji wniesionych przez skazanego i obrońcę
od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie
z dnia 11 września 2013 roku sygn. akt II K 522/13
na podstawie art.437§2 kpk, art.438 pkt 2 i 3 kpk, art. 572 kpk, art. 624§1 kpk uchyla zaskarżony wyrok i umarza postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego;
zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat G. T. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
wydatkami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt IV Ka 241/14
Sąd Rejonowy w Bełchatowie w II Wydziale Karnym w sprawie W. S. skazanego prawomocnymi wyrokami :
I Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 08 kwietnia 2011 r. sygn. akt II K 1370/10 za przestępstwo z art. 178a § 2 kk popełnione w dniu 15 listopada 2010r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § I pkt 1 kk oraz art. 73 § 1 kk zostało warunkowo zawieszone na okres 4 (czterech) lat próby a skazanego oddano w tym czasie pod dozór kuratora sądowego oraz grzywny na podstawie art. 71 § 1 kk w wysokości 100 (stu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych oraz zakazu prowadzenia rowerów po drogach publicznych oraz w strefie zamieszkania i ruchu na okres 8 (ośmiu) lat;
II Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 05 maja 2011 r. sygn. Akt II K 61/11 za przestępstwo z art. 178a § 2 kk popełnione w dniu 14 grudnia 201 Or. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk oraz art. 73 § 1 kk zostało warunkowo zawieszone na okres 4 (czterech) lat próby a skazanego oddano w tym czasie pod dozór kuratora sądowego oraz grzywny na podstawie art. 71 § 1 kk w wysokości 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych oraz zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego i rowerów po drogach publicznych oraz w strefie zamieszkania i ruchu na okres 10 (dziesięciu) lat;
- postanowieniem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 11 maja 2012r. sygn. akt II Ko 3714/11 zarządzono skazanemu wykonanie powyższej kary 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz stwierdzono, że grzywna z art. 71 § 1 kk nie podlega wykonaniu;
III Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 24 czerwca 20lir. sygn. akt II K 120/11 za przestępstwo z art. 207 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk popełnione w okresie od 28 lipca 2010 r. do stycznia 2011 r. na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
wyrokiem łącznym z dnia 11 września 2013 roku w sprawie sygn. akt II K 522/13
1. na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk, art. 89 § 1 kk, art. 90 § 2 kk w zw. z art. 570 kpk i art. 573 § 1 kpk połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w punktach I, II i III oraz środki karne zakazów prowadzenia rowerów orzeczone wyrokami opisanymi w punktach I oraz II i wymierzył W. S. karę łączną 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz łączny środek karny zakazu prowadzenia rowerów po drogach publicznych oraz w strefach zamieszkania i ruchu na okres 10 (dziesięciu) lat;
2. w pozostałym zakresie wyroki opisane w punktach I - III podlegają odrębnemu wykonaniu;
3. na podstawie art. 577 kpk jako początek biegu okresu obowiązywania łącznego środka karnego zakazu prowadzenia rowerów orzeczonego w punkcie 1 (pierwszym) wskazał dzień 06 maja 2011 r.;
4. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. T. kwotę 147,60zł (stu czterdziestu siedmiu złotych i sześćdziesięciu groszy) tytułem zwrotu kosztów obrony udzielonej skazanemu z urzędu;
5. zwolnił skazanego z obowiązku zwrotu wydatków.
Apelację od powyższego wyroku w części orzeczenia o karze na korzyść oskarżonego wniósł jego obrońca.
Wyrokowi z podstawy art. 438 pkt 3 kpk zarzucił :
-błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę przez uznanie, iż stopień społecznej szkodliwości czynów oraz wyniki resocjalizacji w warunkach penitencjarnych w okolicznościach przedmiotowej sprawy wykluczają możliwość wymierzenia skazanemu kary łącznej z zastosowani pełnej absorpcji, w sytuacji gdy postawa skazanego, właściwości i warunki osobiste wskazują, iż cele kary na obecnym etapie postępowania zostaną osiągnięte przy wymierzeniu kary z zastosowaniem zasad pełnej absorbcji.
W konkluzji wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie skazanemu kary łącznej w wymiarze najwyższej kary jednostkowej z zastosowaniem zasady pełnej absorbcji, tj. 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz środka karnego w postaci zakazu prowadzenia rowerów po drogach publicznych oraz w strefach zamieszkania i ruchu na okres 8 lat.
Wniósł nadto o zasądzenie kosztów udzielonej skazanemu pomocy prawnej z urzędu oświadczając, iż koszty obrony nie zostały w całości ani części uiszczone.
Powyższy wyrok apelacja wprost zaskarżył skazany, który wydany wyrok łączny określił jako krzywdzący.
SĄD OKRĘGOWY ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:
Apelacje okazały się zasadne w takim stopniu, że na skutek ich wniesienia zaskarżony wyrok należało uchylić, a postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego umorzyć z uwagi na brak warunków do jego wydania.
Konieczność taka wynika ze zmiany przepisów, na mocy których nastąpiła częściowa depenalizacja czynów za które skazany został W. S. w sprawach o sygn. akt II K 1370/10 i II K 61/11.
Ustawa z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw na podstawie art. 12 pkt 3 uchyliła par 2 art. 178a k.k. Na podstawie art. 2 pkt 3a tej ustawy w kodeksie wykroczeń dodano po par 1 art. 87 par 1 a stanowiący, iż karze przewidzianej w par 1 art. 78 podlega, kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem podobnie działającego środka, prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu inny pojazd niż określony w § 1.
Powyższe oznacza , że z dniem 9 listopada 2013roku / data wejścia w życie zmian wprowadzających cytowaną powyżej ustawę / zachowanie penalizowane dotychczas jako występek przepisem art. 178a par 2 kk stało się wykroczeniem penalizowanym przepisem art. 87 par 1a kw.
Zgodnie z nakazem wynikającym z treści art. 50 ustawy nowelizującej orzeczone za występki , które stanowią obecnie wykroczenie, kary podlegające wykonaniu ulegają zamianie wg zasad określonych w tym przepisie. W praktyce, w zakresie dotychczas orzeczonych kar zasadniczych, zamiana ma na celu dostosowanie orzeczonych kar do sankcji przewidzianej za wykroczenia, którymi stały się dotychczasowe występki na skutek nowelizacji przepisów. Takiej zmiany dokonał Sąd Rejonowy w Bełchatowie postanowieniem z dnia 9 listopada 2013 roku za nr II Ko 4235/13 w sprawie sygn. akt II K 1370/10 oraz za nr II Ko 4183/13 w sprawie sygn. akt II K 61/11, zamieniając wcześniej wymierzone kary na kary aresztu / k. 67,68 /.
Na skutek zmiany przepisów, o których była mowa w powyższych rozważaniach, układ będący przedmiotem oceny sądu meriti uległ zasadniczym zmianom. Natomiast zgodnie z treścią art. 85kk, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.
Granice i wymiar kary łącznej określa przepis art. 86 k.k., który to przepis określa wymiar łączny kary pozbawiania wolności , kary ograniczenia wolności i kary grzywny.
W aktualnie występującym układzie brak jest więc warunków do orzeczenia kary łącznej i dlatego wyrok łączny wydany w niniejszej sprawie podlegał uchyleniu, a postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego umorzyć z uwagi na brak warunków do orzeczenia kary łącznej na podstawie art. 85 k.k.
Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji.
O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze orzeczono jak w części dyspozytywnej wyroku.
O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym sąd orzekł mając na uwadze charakter sprawy i nakład pracy adwokata.
Wydatkami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym sąd obciążył Skarb Państwa z uwagi na sytuację rodzinną i materialną skazanego.