Sygn. akt II Cz 103/13
Dnia 15 lutego 2013 r.
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze Wydział II Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący : SSO B. Kostaś/spr./
Sędziowie: SSO J. Jakubowska
SSO M. Lechowska
po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2013 r. w Jeleniej Górze
na posiedzeniu niejawnym
sprawy ze skargi dłużniczki T. M.
z udziałem wierzyciela (...) S.A. we W.
z udziałem
na czynności komornika
na skutek zażalenia dłużniczki
na postanowienie Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
z dnia 18 grudnia 2012 r. sygn. akt I Co 4504/12
p o s t a n a w i a:
oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze odrzucił skargę dłużniczki na czynność komornika przy Sądzie Rejonowym w Jeleniej Górze M. K. w sprawie Km 2445/12 w postaci:
- zawiadomienia z dnia 25.09.2012 r. o wszczęciu postępowania egzekucyjnego;
- zawiadomienia z dnia 25.09.2012 r. o wszczęciu egzekucji z nieruchomości położonej w S. o numerze księgi wieczystej (...) i wezwania do zapłaty długu
oraz oddalił wniosek dłużniczki o zawieszenie postępowania.
W uzasadnieniu wskazano, iż skarga na czynność komornika została wniesiona po upływie terminu określonego w art. 767§4 kpc. Wprawdzie skargę złożono w ostatnim dniu tj. dnia 08.10.2012 r. jednak po jej przekazaniu do właściwego sądu w drodze niezaskarżalnego zarządzenia skuteczne wniesienie skargi nastąpiło dopiero w dniu 22.10.2012 r.
Zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego złożyła dłużniczka i zaskarżając je w całości wnosiła o jego uchylenie.
W uzasadnieniu zarzuciła, iż Sąd Rejonowy w Chodzieży powinien wydać postanowienie o uznaniu się niewłaściwym i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze, bowiem skarga na czynność komornika była pismem wszczynającym postępowanie w sprawie.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Sąd Okręgowy w pełni podziela pogląd wyrażony w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 21.05.2010 r. w sprawie III CZP 28/10 powołanym w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.
W szczególności zgodzić należy się ze stanowiskiem, iż przepis art.200 kpc nie może stanowić podstawy do przekazania skargi na czynność komornika do sądu właściwego.
W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Najwyższy wyjaśnił, iż skarga na czynność komornika nie wszczyna „sprawy” (postępowania egzekucyjnego). Postępowanie wywoływane skargą ma bowiem charakter wpadkowy w stosunku do właściwego postępowania egzekucyjnego.
Skoro zatem dłużniczka złożyła środek zaskarżenia do sądu niewłaściwego to zgodnie z utrwalonym w judykaturze poglądem datą skutecznego wniesienia skargi był dzień jej wpływu do sądu właściwego.
Niewątpliwie skarga dłużniczki została złożona po upływie ustawowego terminu, a zatem na podstawie przepisu art.767 3 kpc podlegała odrzuceniu, zaś wniosek o umorzenie postępowania oddaleniu.
Z tych względów na podstawie przepisu art.385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc w zw. z art.13§2 kpc orzeczono jak w sentencji.