POSTANOWIENIE

Dnia 10 września 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący	SSA Piotr Wójtowicz
Sędziowie	SA Lucyna Świderska-Pilis (spr.) SO del. Joanna Naczyńska

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2014 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa		J. B.
przeciwko	Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w (...)

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. akt I C 249/14

p o s t a n a w i a :

uchylić zaskarżone zarządzenie.

Sygn. akt I ACz 719/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem przewodniczący posiedzenia zwrócił pozew powoda J. B. z tym uzasadnieniem, iż powód nie dołączył odpisu pisma z dnia 17 kwietnia 2014 r.

Na powyższe postanowienie zażalenie złożył powód wnosząc o jego uchylenie.

W obszernym uzasadnieniu zażalenia skarżący podkreślał swą niezdolność do dokonania opłaty od pozwu nadto powtarzał zarzuty merytoryczne przytoczone w pozwie oraz piśmie z dnia 17 kwietnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione.

Powód w dniu 8 kwietnia 2014 r. złożył pozew, z którego wynikało, iż domaga się zasądzenia od pozwanego – Zakładu Ubezpieczeń Społecznych kwoty 160 000 zł.

Powód wezwany został do uzupełnienia braków formalnych pozwu przez dokonanie opłaty w kwocie 8 000 zł. podanie swego numeru identyfikacyjnego, nadto do przytoczenia okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie tj. wskazania konkretnego działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda.

W odpowiedzi powód złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, nadto złożył obszerne pismo, w którym ponownie przedstawiał w sposób obszerny swoje racje.

Kolejnym zarządzeniem powód wezwany został do złożenia odpisu w/w pisma oraz sprecyzowania w jaki sposób pozwany uniemożliwił powodowi leczenie – również w terminie tygodniowym pod rygorem zwrotu pozwu.

W odpowiedzi powód złożył kolejne pismo, w którym precyzował swoje racje.

Zgodnie z treścią art. 187 kpc pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego, a nadto zawierać:

1)dokładnie określone żądanie, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna;

2)przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu.

Dodatkowo znowelizowany art. 126§2 pkt 2 kpc stanowi, iż gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno zawierać numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku.

Powód w swym pozwie wskazał stronę pozwaną oraz wartość przedmiotu sprawy, którą stanowi dochodzona kwota. Numer ewidencyjny powoda znajduje się w dołączonej dokumentacji (np. na K- 10). Zbędnym było natomiast wzywanie powoda do przytaczania okoliczności faktycznych, a następnie, po ich przytoczeniu – wzywanie do złożenia kolejnego opisu pisma i wskazania konkretnego działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda, a to pod rygorem zwrotu pozwu (art. 130§2 kpc). Powód w miarę swoich możliwości przytoczył podstawę faktyczną swego powództwa. Ciągłe wzywanie o sprecyzowanie jej powoduje jedynie mnogość pism procesowych, w których powód tylko powtarza swoje racje, gdyż stanowisko jego zawarte jest nawet we wnioskach o zwolnienie od kosztów sądowych i w zażaleniu na zarządzenie w przedmiocie zwrotu pozwu.

Powód działa bez pomocy fachowego pełnomocnika. Stan faktyczny, będący bazą swego powództwa, przedstawia w taki sposób, w jaki jest w stanie. Mnogość pism procesowych powoduje tylko zaciemnienie przedstawianego podłoża faktycznego.

O ile dojdzie do zawiśnięcia sporu i nadania sprawie biegu (pozostaje do rozpoznania wniosek o zwolnienie od opłaty od pozwu), obowiązkiem Sądu stanie się dokładne rozpytanie powoda i udzielenie mu stosownych pouczeń w trybie art. 5 kpc.

Z powołanych względów na podstawie art. 386§1 kpc w związku z art. 397§2 kpc orzeczono jak w sentencji.