UZASADNIENIE

Powód M. D. (1) wniósł o uchylenie obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej M. D. (2) wynikającego z wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 22 lutego 2002 r. w sprawie III RC 519/01 z dniem 30 kwietnia 2014 r. W uzasadnieniu pozwu podał, iż pozwana ma 28 lat. W 2005 r. pozwana rozpoczęła 7-semestralne studia inżynierskie na (...) w O., które powinna ukończyć w 2009 r., a ukończyła w 2010 r. Już wówczas mogła podjąć pracę zawodową, ale nie miała chęci, utrzymywała się z wysokich alimentów. Studia magisterskie podjęła w lutym 2012 r. i powinna je ukończyć do 30 września 2013 r. Wówczas powód wystąpił do Sądu o uchylenie obowiązku alimentacyjnego, jednak pozwana przedstawiła zaświadczenie, z którego wynikało, że powtarza semestr studiów magisterskich, a koniec studiów powinien przypaść na koniec lutego 2014 r. Z informacji powoda wynika, iż pozwana nadal studiów nie ukończyła.

Pozwana M. D. (2) wniosła o oddalenie powództwa. Podała, iż powinna ukończyć studia w lutym br., jednak do tego czasu zaliczyła tylko jeden z dwóch zaległych egzaminów, drugi egzamin nie został zorganizowany z powodu małej ilości chętnych, podeszła do tego egzaminu w czerwcu br., jednak nie zaliczyła go z powodu zbyt małej ilości punktów. Poprawka miała być 4 września, jednak dnia 22 sierpnia br. uległa wypadkowi komunikacyjnemu, co uniemożliwiło dostateczne przygotowanie się do egzaminu i ponownie go nie zaliczyła. Pozwana leczy się z powodu depresji i stanu niezaspokojenia emocjonalnego, które są wynikiem traumy spowodowanej rozwodem rodziców. Z tego powodu nie mogła normalnie funkcjonować, na czas wakacji przerwała terapię, ponadto doszły problemy ze studiami i finansowe związane z tym, że powód od maja br. nie przekazuje na rzecz córki alimentów. Alimenty obecnie wynoszą 450 zł, zaś koszt psychologa, z którego pomocy pozwana korzysta to kwoty 320-400 zł. miesięcznie. Obecnie ma nieopłaconą stancje w W., utrzymuje się z pomocy matki, która ma na utrzymaniu jej niepracującego brata oraz z pomocy babci. Pozwana nie chce sprawy alimentów kierować do Komornika i wierzy, że pozwany sam ureguluje zaległe alimenty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Alimenty na rzecz pozwanej zostały zasądzone w wyroku Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 22 lutego 2002 r. w sprawie III RC 519/01 w wysokości po 27% wszystkich dochodów pozwanego wraz z dodatkami netto nie mniej niż po 450 zł. miesięcznie. Wówczas pozwany pracował w WSPol w S., na pół etatu w Zespole Szkół Zawodowych oraz prowadził własną działalność gospodarczą. Pozwana miała 15 lat chodziła do III klasy gimnazjum. Mieszkała z matką i bratem /dowód: akta tut. Sądu III RC 519/01/.

W czerwcu 2013 r. między stronami toczyło się postępowanie o obniżenie alimentów. Powód domagał się obniżenia alimentów, albowiem miał zostać zwolniony ze służby w Policji. Sąd Rejonowy w Szczytnie w sprawie III RC 96/13 wyrokiem z dnia 24 czerwca 2013 r. powództwo oddalił /akta tut. Sądu III RC 96/13/.

Następnie w listopadzie 2013 r. powód domagał się uchylenia obowiązku alimentacyjnego wobec córki, która studia magisterskie powinna ukończyć 30 września 2013 r. Z ustaleń w tej sprawie wynikało, że pozwana ukończy studia 23 lutego 2014 r. Wyrokiem z dnia 08 listopada 2013 r. w sprawie III RC 289/13 Sąd powództwo oddalił /akta tut. Sądu III RC 289/13/.

Powód M. D. (1) obecnie utrzymuje się z renty wynoszącej ok. 900 zł. miesięcznie. Mieszka z żoną i małoletnim synem. Żona powoda pracuje w Urzędzie Skarbowym. Ponadto powód ma drugie mieszkanie, które wynajmuje za kwotę ok. 750 zł. miesięcznie /wyjaśnienia powoda k.21v/.

Pozwana M. D. (2) nadal studiuje na Wydziale (...) Chemicznej i Procesowej Politechniki (...) – studia stacjonarne II stopnia. Naukę powinna była ukończyć we wrześniu ubiegłego roku, jednak nie zaliczyła dwóch projektów, następnie pozostały jej do zaliczenia dwa egzaminy, z których jeden zdała w lutym br., zaś drugi nie został zorganizowany w lutym 2014 r. z powodu zbyt małej ilości chętnych. Przystąpiła do tego egzaminu w czerwcu 2014 r., jednak go nie zdała, termin egzaminu poprawkowego został wyznaczony na 04 września br. Dnia 22 sierpnia br. pozwana uległa wypadkowi komunikacyjnemu miała złamaną lewą rękę oraz żebra. Stan zdrowia uniemożliwił jej należyte przygotowanie się do egzaminu i ponowienie uzyskała zbyt małą ilość punktów, aby ten egzamin zaliczyć. Kolejny termin egzaminu zostanie wyznaczony w październiku br. Pozostała jej jeszcze obrona pracy dyplomowej i zaliczenie projektu.

Pozwana mieszka w W., gdzie wynajmuje pokój za kwotę 650 zł. miesięcznie. Od maja 2014 r. powód nie przekazuje córce alimentów. Pozwana korzysta z pomocy finansowej babci i matki. Matka pozwanej pracuje w Sanepidzie, zarabia 1900 zł. miesięcznie. Prowadzą wspólne gospodarstwo domowe z babcią i pełnoletnim bratem pozwanej, który nie pracuje. Wobec brata pozwanej w ubiegłym roku został uchylony obowiązek alimentacyjny ciążący na powodzie.

Pozwana na początku br. przeszła załamanie nerwowe. Lekarz stwierdził depresję i stan niezaspokojenia emocjonalnego spowodowany rozwodem rodziców. Obecnie pozwana korzysta z terapii psychologicznej, koszt jednego spotkania terapeutycznego, które odbywają się raz w tygodniu wynosi 80 zł. /wyjaśnienia pozwanej k. 21v-22, zaświadczenie z Politechniki (...) k.11, zaświadczenie z poradni terapeutycznej k. 19, zaświadczenie lekarskie k.20/.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie jest częściowo uzasadnione.

Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd oparł się na dokumentach przedłożonych przez strony, dokumenty zostały sporządzone przez kompetentne organy, w przepisanej formie, tym samym korzystają z domniemania prawdziwości /art. 244 kpc/ oraz na dowodzie z wyjaśnień stron, które w zasadniczych kwestiach były bezsporne. W sferze sporu pozostaje ocena czy pozwana jest osobą zdolną do samodzielnego utrzymania oraz czy zaniedbuje naukę, a tym samym nie dokłada starań, aby uzyskać możliwość samodzielnego utrzymania się.

Zgodnie z art. 133 § 1 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. § 2. Poza powyższym wypadkiem uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku. § 3. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Pozwana ma aktualnie 28 lat. Nadal nie ukończyła studiów magisterskich II stopnia, które terminowo powinna ukończyć we wrześniu 2013 r. Nadmienić należy, iż również studia I stopnia nie zostały przez pozwaną ukończone w pierwotnym terminie, trwały o rok dłużej. Już w ubiegłym roku, w czasie, gdy toczyła się sprawa o uchylenie obowiązku alimentacyjnego powoda wobec pozwanej, pozwana podnosiła okoliczność, iż studia są bardzo trudne i niełatwo je zaliczyć w przewidywanym terminie. Niewątpliwie jest to prawda, jednak aktualnie pozwana ponownie powtarza trzeci semestr studiów /do 28 września br. powtarzała go dwukrotnie/ i wbrew zaświadczeniu z którego wynika, iż studia te powinna ukończyć 28 września 2014 r., nadal studiów nie ukończyła.

Pozwana dwukrotnie podchodziła do egzaminu z ostatniego przedmiotu, który ma zaliczyć, jednak nadal go nie zdała. Częściowo przyczynił się do tego jej stan zdrowia związany z wypadkiem komunikacyjnym, jednak miała ona od czerwca br. czas, aby przygotować się na dzień 4 września br. do egzaminu. Wiedząc, że jest to trudny egzamin powinna przygotowywać się ze znacznym wyprzedzeniem. Nadal trudno przewidzieć kiedy przystąpi do tego egzaminu, a następnie do przygotowania projektu i obrony pracy dyplomowej.

Zdaniem Sądu te wszystkie okoliczności świadczą o tym, iż pozwana wprawdzie dotychczas starała się, aby egzaminy zaliczać, przystępowała do nich, jednak efekty jej działań są niewystarczające, aby stwierdzić, że w sposób należyty przykłada się do nauki, a tym samym stara się osiągnąć samodzielność. Zdaniem Sądu nastąpił już taki etap jej edukacji, który wskazuje, że pozwana powinna, albo zaprzestać kontynuowania nauki, albowiem nie radzi sobie z tak trudnym kierunkiem, albo ją kontynuować na własny rachunek, czyli znajdując własne źródło utrzymania.

W tym miejscu należy przytoczyć za Sądem Najwyższym orzeczenie w sprawie III CKN 257/97, wyrok z dnia 14 listopada 1997 /OSNC 1998/4/70/ „Przy orzekaniu o obowiązku alimentacyjnym rodziców wobec dzieci, które osiągnęły pełnoletność, brać należy także pod uwagę, czy wykazują one chęć dalszej nauki oraz czy ich osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie przez nie nauki.”

Pozwana ma ukończone studia I stopnia, tytuł inżyniera, jest w stanie znaleźć sobie pracę zgodnie ze swoim dotychczasowym wykształceniem i zarabiać na własne utrzymanie.

Sąd nie przychylił się do powództwa w całości, uznając, że obowiązek alimentacyjny powoda ustał z datą 28 września 2014 r., a nie jak wnioskował powód z końcem kwietnia br. Nie ulega wątpliwości, że pozwana w tym okresie była studentką Politechniki (...), przystępowała do egzaminów, choć bez powodzenia, zaś takie okoliczności, niezależne od pozwanej, jak wypadek komunikacyjny oraz zły stan psychiczny i konieczność podjęcia terapii psychologicznej wpłynęły na wyniki na studiach.

Z tych względów na podstawie art. 133§3 Krio Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

1. odnotować,

2. odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć powodowi,

3. z apelacją lub za 14 dni

S., 20.10.2014.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE