Sygn. akt XII Ga 249/14
Dnia 22 października 2014r
Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XII Gospodarczy – Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący - Sędzia: SO Agata Pierożyńska
Sędzia: SO Beata Kozłowska - Sławęcka
Sędzia: SO Bożena Cincio-Podbiera
Protokolant: st. protokolant sądowy Rafał Bielski
po rozpoznaniu w dniu 22 października 2014r w Krakowie
na rozprawie
sprawy z powództwa A. W.
przeciwko R. R.
o zapłatę
na skutek apelacji wniesionej przez powódkę
od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie
z dnia 25 października 2013r sygn. akt IV GC 837/13/S
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania apelacyjnego.
Sygn. akt XII Ga 249/14
Uzasadnienie wyroku z dnia 22 października 2014 r.
Powódka A. W. wniosła pozew przeciwko R. R. domagając się zapłaty kwoty 5.623,94 zł z odsetkami ustawowymi oraz kosztami procesu. Na uzasadnienie swojego żądania strona powodowa podała, że w toczącym się z powództwa R. R. przeciwko A. W. postępowaniu sadowym, Sąd orzekł częściowo o zwrocie wyegzekwowanego od niej przez pozwanego świadczenia. Pozwem niniejszym powódka dochodziła zwrotu pozostałej części tego świadczenia w ramach roszczenia odszkodowawczego. Powódka złożyła m.in. wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron.
Wyrokiem zaocznym z dnia 25 października 2013 r. Sąd Rejonowy powództwo oddalił w całości. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd wskazał na podstawę dochodzenia roszczenia objętego żądaniem pozwu w art. 338 § 2 k.p.c. Przyjął jednak, że przepis ten nie jest materialno prawna podstawą roszczenia, którą jest art. 415 k.c. Powódka powinna zatem wykazać spełnienie przesłanek z powołanego przepisu, tj. wykazać winę pozwanego, w tym bezprawność jego zachowania. Wykonanie nieprawo cnego, ale natychmiast wykonalnego wyroku nie jest działaniem bezprawnym, ponieważ wierzyciel działa na podstawie przepisów prawa. Wierzyciel musiałby mieć świadomość braku podstaw do wszczęcia i popierania egzekucji, tj. wierzyciel musiałby mieć świadomość, że wierzytelność zasadzona nieprawomocnym wyrokiem mu nie przysługuje, a swoim zachowaniem wyrządzi dłużnikowi szkodę. Powódka tych okoliczności nie udowodniła.
Wyrok został zaskarżony apelacją przez powódkę w całości. Apelacja zarzuca naruszenie przepisów prawa materialnego w art. 415 k.c. w zw. z art. 6 k.c. poprzez nieprawidłową wykładnię zawartego w tym przepisie pojęcia winy, polegającą na zawężeniu odpowiedzialności pozwanego za szkodę wywołaną wykonaniem nieprawomocnego wyroku jedynie do sytuacji, gdy działał on w sposób umyślny, który to błąd skutkował przyjęciem , że powódka nie złożyła wniosków dowodowych koniecznych dla udowodnienia zasadności jej roszczenia, art. 405 k.c. i art. 414 k.c. poprzez ich niezastosowanie i ocenę powództwa jedynie przez pryzmat przesłanek wynikających z art. 415 k.c. , a nie wzięcie pod uwagę, że roszczenie może być uzasadnione w świetle norm o zwrocie bezpodstawnego wzbogacenia, w których przesłanka bezprawności i zawinienia nie występuje oraz naruszenie prawa procesowego, a to art. 386 § 4 k.p.c. poprzez nie przeprowadzenie postępowania dowodowego w całości. W oparciu o tak sformułowane zarzuty strona powodowa wniosła o uchylenie wyroku do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja zasługuje na uwzględnienie, a podniesione w niej argumenty stanowią o wzruszeniu wyroku Sądu Rejonowego.
Sąd nie poczynił w sprawie żadnych ustaleń faktycznych, jak również nie przeprowadził postępowania dowodowego, pomimo złożenia przez powódkę wniosku o przeprowadzenie dowodu ze źródeł osobowych. Jednocześnie Sąd I instancji zarzucił powódce brak udowodnienia okoliczności, jakie mogłyby być podstawą orzeczenia pozytywnego w sprawie. Wobec konieczności przeprowadzenia [postępowania dowodowego w całości, wyrok podlega uchyleniu.
Rozpoznając sprawę ponownie Sąd przeprowadzi w sprawie postępowanie dowodowe zgodnie z wnioskami złożonymi przez powódkę i poczyni kategoryczne ustalenia faktyczne w sprawie, które będą mogły stanowić podstawę rozstrzygnięcia.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy uchylił wyrok Sądu I instancji stosownie do treści art. 386 § 4 k.p.c., pozostawiając temu Sądowi orzeczenie o kosztach procesu zgodnie z art. 108 § 2 k.p.c.
S. ref. I inst. Marek Synowski