Sygn. akt II AKzw 1102/13

POSTANOWIENIE

Dnia 13 sierpnia 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA Elżbieta Mieszczańska

Protokolant: Oktawian Mikołajczyk

przy udziale Prokuratora Prok. Okręg. del. Andrzeja Kuklisa

po rozpoznaniu w sprawie K. W.

skazanego za przestępstwa z art. 280 § 1 kk i inne

zażalenia obrońcy

na postanowienie Sądu Okręgowego w B.

z dnia 19 czerwca 2013 roku, sygn. akt (...)

w przedmiocie odmowy warunkowego zwolnienia

na podstawie art. 437 § 1 i 2 k.p.k. w związku z art. 438 pkt 3 k.p.k. w związku z art. 1 § 2 k.k.w.

p o s t a n a w i a

1. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że na mocy art. 77 § 1 k.k., art. 78 § 2 k.k., art. 80 § 1 k.k. warunkowo przedterminowo zwolnić K. W.
s. J. ur. (...) w S. skazanego prawomocnymi wyrokami:

- Sądu Rejonowego w S.z dnia 21 kwietnia 2008 roku sygn. akt (...)za przestępstwo z art. 280 § 1 kk, art. 64 § 1 kk na karę 3 lat pozbawienia wolności;

- Sądu Rejonowego w D.z dnia 18 grudnia 2007r. sygn. akt (...)za przestępstwo z art. 280 § 1 kk i art. 64 § 1 kk na karę 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności, z odbycia reszty kary pozbawienia wolności, której koniec przypada na dzień 30.12.2013 roku - wyznaczając okres próby 3 (trzech) lat, tj. do dnia 13 sierpnia 2016 r.;

2. na mocy art. 159 k.k.w. w związku z art. 72 § 1 pkt 1, 4 i 5 k.k. w okresie próby oddać skazanego pod dozór kuratora sądowego i zobowiązać go do:

- informowania kuratora o przebiegu okresu próby;

- wykonywania pracy zarobkowej;

- powstrzymywania się od nadużywania alkoholu;

3. zasądzić od Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w B.) na rzecz adw. K. D.- Kancelaria Adwokacka w K.kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), w tym 23% podatku VAT, tytułem kosztów obrony skazanego w postępowaniu odwoławczym;

4. kosztami postępowania wykonawczego obciążyć Skarb Państwa.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie obrońcy okazało się skuteczne.

Wbrew ocenie Sądu Okręgowego, analiza akt sprawy w aspekcie przesłanek z art. 77 § 1 kk prowadzi do wniosku, iż można wyrazić pozytywną prognozę kryminologiczno – społeczną wobec skazanego, iż po zwolnieniu będzie w stanie żyć uczciwie nie dopuści się ponownie przestępstw.

Praca włożona przez skazanego w proces własnej resocjalizacji oraz zaangażowanie wykazywane w czasie pobytu w zakładzie karnym oraz okres odbytej już kary, daje bowiem podstawy do przyjęcia wskazanej wyżej dodatniej prognozy, mimo, iż w istocie można zgodzić się z tym, że okoliczności popełnionych przestępstw wskazują na nieodpowiedzialność skazanego oraz lekceważenie podstawowych zasad porządku prawnego w dacie ich popełnienia. Należy jednak zaznaczyć, że nie są one na tyle drastyczne, by wskazywały na głęboki stopień demoralizacji sprawcy, wymagający znacznego okresu resocjalizacyjnego prowadzonego w warunkach bezwzględnej izolacji od społeczeństwa.

W niniejszej sprawie natomiast należy dostrzec ewidentne pozytywne przeobrażenia postawy sprawcy, jak dokonała się w czasie odbywanej przez niego kary pozbawienia wolności. Po początkowym okresie, kiedy to zachowanie kształtowało się na przeciętnym zaledwie poziomie, obecnie oceniane jest jako wzorowe, i to w dłuższym już wymiarze czasowym. Skazany z dużym zaangażowaniem realizuje zadania indywidualnego programu oddziaływania, był wielokrotnie nagradzany regulaminowo. Należy też dostrzec działania skazanego zmierzające do zdobycia wykształcenia i dodatkowych umiejętności zawodowych oraz sumienie wykonywanie pracy na terenie zakładu karnego. Skazany w warunkach izolacyjnych ukończył ZSZ w zawodzie tynkarza, a następnie podjął dalszą naukę ukończył Liceum Ogólnokształcące i przystąpił do matury, zdobywając średnie wykształcenie. Na pozytywne oceny w aspekcie art. 77 § 1 kk, zasługuje także uczestnictwo skazanego
w programie korekcyjno – edukacyjnym zorganizowanym przez ośrodek interwencji kryzysowej w okresie 5 miesięcy od lutego do lipca 2010 roku. Również w ocenie Zakładu Karnego proces resocjalizacji przebiega pozytywnie, skazany uczestniczył w systemie przepustkowym, a jego zachowanie w tym okresie, w warunkach kontrolowanej wolności należy uznać za prawidłowe.

Można zgodzić się z tym, że skazany korzystał z warunkowego zwolnienia, którego wymogów nie spełnił – co podkreślał Sąd Okręgowy, Sąd odwoławczy jednakże nie przydał tej okoliczności przeważającego znaczenia, skoro było to w 2004 roku, a od tego czasu zachowanie skazanego znacząco poprawiło się i obecnie daje on już nadzieje na zrealizowanie ciążących na nim z tego tytułu obowiązków.

Należy zaznaczyć, że skazany udzielony mu kredyt zaufania winien postrzegać jako być może ostatnią już szansę na prowadzenie uczciwego życia w przyszłości, gdyż jest sprawcą niejednokrotnie już karanym i kolejny pobyt w więzieniu zaprzepaścić może wszystkie dotychczasowe jego dokonania, jak i pracę włożoną w proces własnej resocjalizacji. Zdaniem Sądu odwoławczego skazany ma obecnie realną możliwość prowadzenia uczciwego i akceptowalnego społecznie trybu życia, nie naruszając zasad współżycia społecznego ani przepisów prawa, zwłaszcza, że założył już rodzinę i niedługo urodzi mu się dziecko. Tak więc na wolności czeka go wiele pracy, aby poprawić byt swoich najbliższych, jak też poprawić własne szanse życiowe oraz swojej najbliższej rodziny,
a w tym szanse jego mającego się narodzić dziecka. Należy dodać, że rodzina skazanego korzysta z pomocy asystenta rodziny, jak też sam skazany przedstawił sądowi promesę zatrudnienia, tak więc obiektywnie istnieją realne możliwości, aby skazany mógł ustatkować się i prowadzić prawidłowy tryb życia, dbając o rodzinę.

Mając na względzie powyższe, a w tym dobre opinie o nim wystawione przez zakład karny, nadto krótki okres pozostały do odbycia kary w całości, Sąd Apelacyjny uznał, że skazany zasługuje kredyt zaufania, poprzez umożliwienie mu wcześniejszego opuszczenia zakładu karnego, w ramach warunkowego przedterminowego zwolnienia, jak też, że będzie to celowe ze względów wychowawczych i dalszy proces resocjalizacji mógł przebiegać
w warunkach wolnościowych pod dozorem kuratora sądowego.

Powyższe przedstawione powyżej okoliczności uzasadniają przekonanie, że skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał zasad porządku prawnego, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa.

Mając powyższe na uwadze – orzeczono jak w części dyspozytywnej.