UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 października 2014 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowego w Lublinie XVI Wydział Cywilny w dniu 20 września 2010 r. w sprawie o sygn. akt XVI Nc – e (...) w związku z przejściem uprawnień wynikających z tego tytułu na wnioskodawcę.

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że do wniosku wnioskodawca załączył kserokopię umowy przelewu wierzytelności z października 2012 r. zawartej pomiędzy pierwotnym wierzycielem (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. a (...) S.A. z siedzibą we W. oraz kolejnej umowy przelewu wierzytelności z dnia 28 czerwca 2013 r. zawartej pomiędzy (...) S.A. z siedzibą we W. a wnioskodawcą. Ponadto załączył kopie porozumień zawartych przez strony każdej z wyżej wskazanych umów przelewu wierzytelności. Podpisy stron pod porozumieniem z dnia 29 sierpnia 2014 r. dotyczącym umowy z października 2012 r. zostały złożone w obecności notariusza i przez niego poświadczone. Natomiast poświadczenie podpisów pod porozumieniem z dnia 16 lipca 2014 r. dotyczącego umowy z dnia 28 czerwca 2013 r. odnosi się do dwóch osób uprawnionych do reprezentowania zbywcy - P. K. i M. B., zaś - jak wynika z treści porozumienia - zbywca był przy tej czynności prawnej reprezentowany przez P. K. oraz P. T.. Nadto notariusz w dniu 22 lipca 2014 r. stwierdził, iż P. K. i M. B. podpisali przedmiotowy dokument w tym właśnie dniu w jego obecności, podczas gdy porozumienie zawarte zostało w dniu 16 lipca 2014 r. i z jego treści nie wynika, by podpisy osób działających za zbywcę zostały złożone w innej, późniejszej dacie.

Sąd Rejonowy wskazał również, iż wszystkie kserokopie dokumentów zostały potwierdzone za zgodność z oryginałami przez występującego w sprawie radcę prawnego. Na podstawie tak ustalonego stanu faktycznego Sąd Rejonowy zważył, że przedłożone przez wnioskodawcę dokumenty nie mogą stanowić podstawę nadania klauzuli wykonalności na podstawie art. 788 § 1 k.p.c., zgodnie z którym, przejście uprawnień wynikających z tytułu egzekucyjnego winno być wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym, albowiem przedłożone przez wnioskodawcę umowy przelewu wierzytelności, zawierające oświadczenia woli stron o dokonaniu kolejnych przelewów wierzytelności, nie zawierają notarialnego poświadczenia podpisów wszystkich zawierających je osób.

Zażalenie od tego rozstrzygnięcia złożył wnioskodawca zarzucając naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 § l k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów przeprowadzonych w sprawie, dokonanej wybiórczo, wbrew zasadom logiki i doświadczenia życiowego, polegające na przyjęciu, iż wnioskodawca przedłożonymi do wniosku dokumentami nie wykazał przejścia uprawnienia na rzecz następcy prawnego w sposób opisany w art. 788 § l k.p.c., w sytuacji kiedy przepis ten wymaga jedynie aby przejście uprawnień było wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym, co zostało w sprawie uczynione, a konsekwencji naruszenie zasady braku podstaw do merytorycznego badania w toku postępowania klauzulowego, czy do przejścia praw rzeczywiście doszło; naruszenie przepisu postępowania, tj. art. 788 § l k.p.c. w zw. z art. 373 § l k.s.h. poprzez ich niewłaściwą wykładnię i przyjęcie, że załączone w niniejszej sprawie Porozumienie nr 2 do Umowy sprzedaży z dnia 28 czerwca 2013 r. nie spełnia wymagań określonych w art. 788 k.p.c., gdyż wskazano w jego treści, iż zbywca (...) S.A. jest przy zawieraniu Porozumienia reprezentowany przez wiceprezesa zarządu P. T. a podpisy pod nim złożył prokurent M. B. wraz z członkiem zarządu P. K., w sytuacji gdy oznaczenie w petitum Porozumienia osób jakie reprezentują Spółkę - (...) nie ma prawnego znaczenia dla prawa do podpisania Porozumienia, nawet gdy oznaczenie to różni się od ostatecznie złożonych podpisów osób uprawnionych i nie wpływa na ważność Porozumienia, szczególnie że prokurent M. B. na dzień podpisywania Porozumienia był uprawniony do reprezentowania Spółki, a jego podpis wraz z drugim członkiem zarządu został poświadczony notarialnie, co wyczerpuje przesłanki przepisu art. 788 k.p.c.

Z uwagi na powyższe uchybienia skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia w całości poprzez uwzględnienie wniosku oraz zasądzenie od dłużnika na rzecz wierzyciela kosztów procesu za obie instancje, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach procesu za obie instancje, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew zarzutowi skarżącego, nie można uznać, iż Sąd I instancji dokonał zbadania sprawy pod względem merytorycznym. Zdaniem Sądu a quem rozpoznając niniejszy wniosek Sąd Rejonowy ograniczył się jedynie do ustalenia istnienia przesłanek, o których mowa w art. 788 § 1 k.p.c., tj. zbadał, czy na podstawie przedłożonych przez wnioskodawcę dokumentów można stwierdzić, iż po powstaniu tytułu egzekucyjnego przeszło na wnioskodawcę wynikające z niego uprawnienie, a przy tym przejście to zostało wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym.

W ocenie Sądu Okręgowego z motywów zaskarżonego rozstrzygnięcia wyraźnie wynika, że przyczyną oddalenia wniosku nie było uznanie przez Sąd Rejonowy, że jedną ze stron umowy - (...) S.A. z siedzibą we W. nie była należycie reprezentowana z uwagi na przepisy Kodeksu spółek handlowych, lecz fakt istnienia braku zgodności pomiędzy reprezentantami tej Spółki wskazanymi w porozumieniu z dnia 16 lipca 2014 r. a reprezentantami tej Spółki wskazanymi w notarialnym poświadczeniu własnoręczności podpisów z dnia 22 lipca 2016 r.. Już sam ten fakt był wystarczający do oddalenia wniosku wobec uznania braku wykazania przejścia uprawnień za pomocą dokumentów wskazanych w art. 788 § 1 k.p.c., co czyni bezprzedmiotowym rozpoznawanie pozostałych zarzutów zażalenia.

W tym stanie rzeczy należy uznać, iż Sąd I instancji zasadnie oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy w Lublinie XVI Wydział Cywilny w dniu 20 września 2010 r. w sprawie o sygn. akt XVI Nc – e (...) na rzecz wnioskodawcy w związku z przejściem na niego uprawnień wynikających z tego tytułu na podstawie art. 788 § 1 k.p.c.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., orzec jak w sentencji.

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE