Sygn. akt VIII U 297/14
Dnia 16 października 2014 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSO Maria Gawlik |
|
Protokolant: |
Justyna Jarzombek |
po rozpoznaniu w dniu 16 października 2014 r. w Gliwicach
sprawy W. S. (S.)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
o wysokość świadczenia
na skutek odwołań W. S.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
z dnia 23 października 2013r., 16 grudnia 2013 r. nr (...)
1. zmienia częściowo zaskarżone decyzje w ten sposób, że ubezpieczonej zalicza do stażu pracy okres jej zatrudnienia w charakterze ucznia sprzedawcy od 1 września 1967r. do 30 czerwca 1968r.
2. w pozostałej części odwołanie oddala.
(-) SSO Maria Gawlik
Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Z. zaskarżoną decyzją z dnia 16.12.2013 r. ustalił ubezpieczonej W. S. nową wysokość emerytury, poprzez ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego.
Natomiast wcześniejszą decyzję z dnia 23.10.2013 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do ponownego ustalenia wysokości emerytury.
Organ rentowy wyżej wymienione decyzje wydał na podstawie przepisów ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. z 2009 r. Dz.U. nr 153, poz. 1227 ze zm.).
W odwołaniach do Sądu ubezpieczona W. S. zakwestionowała wydane decyzje i wniosła o zaliczenie do stażu pracy okresu zatrudnienia w charakterze pracownika młodocianego – sprzedawcy od 1.09.1967 r. do 30.06.1969 r., przedkładając świadectwo ukończenia nauki w (...) Szkole Zawodowej w P. oraz zeznania świadka D. Ś..
Ponadto domagała się ustalenia wynagrodzenia za okres od 1.04.1986 r. do 28.02.1990 r.
w związku z zatrudnieniem w (...) Towarzystwie (...) w Z. w pełnym wymiarze czasu pracy oraz za okres od 1.03.1990 r. do 18.03.1991 r. z tytułu zatrudnienia w (...) Spółce z o.o. w Z., w oparciu o wynagrodzenie wykazane
w świadectwach pracy.
W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie i podtrzymał
w całości stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.
Rozpoznając odwołanie Sąd ustalił i zważył, co następuje:
Ubezpieczona W. S. ur. (...) jest uprawniona do emerytury od 7.07.2011 r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego na podstawie decyzji organu rentowego
z dnia 24.08.2011 r. – dowód: k. 32 akt emerytalnych ubezpieczonej.
Wysokość emerytury została ubezpieczonej obliczona zgodnie z zasadami określonymi
w przepisie art. 26 ustawy emerytalnej w kwocie 737,65 zł.
Organ rentowy za okresy od 1.08.1990 r. do 18.03.1991 r. oraz od 1.04.1986 r. do 28.02.1990r. z tytułu zatrudnienia w (...) Spółce z o.o. w Z. i w (...) Towarzystwie (...) w Z. przyjął wynagrodzenie minimalne.
W dniu 29.07.2013 r. (wpływ do ZUS w dniu 30.07.2013r.) ubezpieczona W. S. przedłożyła nowe dowody w sprawie i domagała się przeliczenia emerytury.
Po analizie przedłożonych dokumentów organ rentowy decyzją z dnia 23.10.2013 r. odmówił ubezpieczonej prawa do ponownego ustalenia wysokości emerytury uznając, że nie mają one wpływu na zmianę decyzji – dowód: k. 63 akt emerytalnych ubezpieczonego.
Kolejną decyzją z dnia 16.12.2013 r. organ rentowy począwszy od dnia 1.07.2013 r. nową wysokość emerytury, poprzez ponowne ustalenie wartości kapitału początkowego.
Wartość kapitału początkowego organ rentowy ustalił przy uwzględnieniu zmian przepisów wprowadzonych ustawą z dnia 28.07.2011 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS w art. 174 ust. 1.
Ponieważ emerytura ustalona zaskarżoną decyzją była wyższa od poprzednio pobieranego świadczenia, organ rentowy wypłacił ubezpieczonej należne wyrównanie – dowód: k. 65 akt emerytalnych ubezpieczonej.
Sporną kwestią do rozstrzygnięcia pozostaje zaliczenie do stażu pracy zatrudnienia ubezpieczonej w latach 1967-1969, czyli okresu pracy jako pracownika młodocianego – ucznia sprzedawcy oraz ustalenia wysokości wynagrodzenia na podstawie świadectwa pracy w związku z zatrudnieniem ubezpieczonej w (...) Towarzystwie (...) w Z. oraz w (...) Spółce z o.o. Z..
Dla wyjaśnienia spornych kwestii Sąd przeprowadził dowód z zeznań świadka D. Ś., jej akt emerytalnych i przesłuchania ubezpieczonej w charakterze strony oraz zobowiązał organ rentowy do wyliczenia wysokości wynagrodzenia uzyskiwanego przez ubezpieczoną w czasie zatrudnienia w spornych okresach na podstawie kwot wynagrodzenia wymienionych w znajdujących się w aktach emerytalnych świadectw pracy i uznał, że odwołanie W. S. częściowo zasługuje na uwzględnienie.
Świadek D. Ś. ur. (...) jest uprawniona do emerytury od dnia 1.09.2002 r., tj. od następnego dnia po rozwiązaniu stosunku pracy na podstawie decyzji
z dnia 9.09.2002r.
Z karty przebiegu zatrudnienia wynika, że organ rentowy zaliczył świadkowi do stażu pracy, okres jego zatrudnienia od 1.09.1964 r. do 30.06.1966 r. w charakterze ucznia-sprzedawcy
w Miejskim Handlu (...) w P. – dowód: k. 7-10 akt emerytalnych świadka.
Następnie świadek była pracownikiem Miejskiego Handlu (...) w P., zatrudnionym na stanowisku sprzedawcy od 28.07.1967 r. do 31.12.1968 r., a po reorganizacji Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu (...) w O. od 1.01.1969 r. do 30.06.1969r.
Zeznając w sprawie świadek z całą odpowiedzialnością podała, że z ubezpieczoną W. S. współpracowała w podanym przez nią okresie, w którym wyżej wymieniona była zatrudniona jako uczeń-sprzedawca.
Ponadto świadek dalej zeznaje, że udało się jej zdobyć stosowne dokumenty o zatrudnieniu
w ostatnim momencie przed całkowitą likwidacją zakładu pracy.
W świetle powyższego zdaniem Sądu ubezpieczona W. S. w spornym okresie pracowała w Miejskim Handlu (...) w P. jako uczeń-sprzedawca, a fakt jej zatrudnienia potwierdziła pracująca na takim samym stanowisku we wcześniejszym okresie świadek D. Ś. i stąd charakter pracy ubezpieczonej, jak również okres jej zatrudnienia jest świadkowi dobrze znany.
Wobec tego Sąd Okręgowy w Gliwicach z mocy art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł o częściowej zmianie zaskarżonej decyzji (pkt. 1 wyroku).
W wykonaniu zarządzenia Sądu, o którym wyżej organ rentowy w piśmie z dnia 6.10.2014r. wyjaśnił, że przeliczenie podstawy wymiaru emerytury w oparciu o kwoty wynagrodzeń wymienionych w świadectwach pracy z (...) Towarzystwa (...) w Z. oraz (...) Spółki z o.o. w Z. jest niemożliwe, ponieważ w świadectwach pracy nie zostało określone, czy wynagrodzenie dotyczyło przedziału miesięcznego, rocznego lub czy jest to wynagrodzenie za ostatni rok zatrudnienia – dowód: k. 29 akt sądowych.
Sąd podzielił stanowisko organu rentowego w tym zakresie, którego również nie kwestionowała ubezpieczona i w oparciu o przepis art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł o oddaleniu odwołania (pkt. 2 wyroku).
Zauważyć należy, że Sąd w wyroku omyłkowo wpisał datę „30 czerwca 1968 r.”, zamiast
„30 sierpnia 1969 r.”, a zatem wydanie postanowienia z dnia 23 października 2014 r.
o sprostowaniu z urzędu oczywistej omyłki było zasadne.
SSO Maria Gawlik