Sygn. akt: III AUa 1132/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Janina Kacprzak

Sędziowie: SSA Lucyna Guderska (spr.)

SSO del. Dorota Rzeźniowiecka

Protokolant: sekr. sądowy Patrycja Stasiak

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2013 r. w Łodzi

sprawy R. O.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w T.

o przeliczenie emerytury,

na skutek apelacji wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim

z dnia 1 czerwca 2012 r., sygn. akt: V U 1025/11;

oddala apelację.

Sygn. akt III AUa 1132/12

UZASADNIENIE

Decyzją z 28 września 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił R. O. prawa do ponownego przeliczenia emerytury z uwzględnieniem zatrudnienia w Spółdzielni (...) w P. w okresie od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż na wniosek R. O. istniejąca jeszcze Spółdzielnia (...) wielokrotnie na podstawie posiadanych akt osobowych wystawiała świadectwa pracy oraz zaświadczenia potwierdzające fakt zatrudnienia, nie wymieniając ww. okresu. Organ rentowy podniósł nadto, że wnioskodawca podając przebieg zatrudnienia nigdy nie wymieniał zatrudnienia w tej Spółdzielni w okresie od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r., zaś w aktach osobowych znajdujących się obecnie w przechowalni akt brak jest dokumentacji na potwierdzenie zatrudnienia ww. okresie.

W odwołaniu od tej decyzji R. O. wniósł o jej zmianę i przeliczenie świadczenia emerytalnego przy zaliczeniu okresu zatrudnienia w Spółdzielni (...) w okresie od 28.03.1989 r. do 16.12.1992 r. oraz zaliczeniu stażu w (...) Szkole Zawodowej w W. w latach 1959-1962.

Na rozprawie w dniu 21 maja 2012 r. wnioskodawca cofnął odwołanie w zakresie żądania zaliczenia okresu nauki w (...) Szkole Zawodowej w W..

Zaskarżonym wyrokiem z 1 czerwca 2012r. Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim oddalił odwołanie w zakresie przeliczenia emerytury z uwzględnieniem okresu zatrudnienia od 28.03.1989 r. do 16.12.1992 r. w Spółdzielni (...) w P. oraz umorzył postępowanie w pozostałej części.

Sąd I instancji ustalił, że decyzją z 10 września 2008 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. przyznał wnioskodawcy (uprawnionemu do renty z tytułu niezdolności do pracy, a wcześniej do renty inwalidzkiej od 7 marca 1978 r.) prawo do emerytury od 22 września 2008 r., tj. od dnia osiągnięcia wieku emerytalnego. Organ rentowy uznał, że na podstawie przedłożonych dokumentów wnioskodawca udowodnił 20 lat, 3 miesiące i 18 dni okresów składkowych. Do ustalenia wysokości emerytury przyjęto dotychczasową podstawę wymiaru renty.

W okresie pobierania renty wnioskodawca kilkakrotnie składał wnioski o przeliczenie renty poprzez zaliczenia kolejnych okresów zatrudnienia.

I tak we wniosku z 4 września 2000 r. wniósł o zaliczenie okresu zatrudnienia od 12.08.1968 r. do 3.10.1968 r. w Przedsiębiorstwie Państwowym (...), od 26.04.1969 r. do 19.11.1969 r. w Areszcie Śledczym, od 6.01.1986 r. do 26.02.1986 r. w (...) S.A. w P., w Wojewódzkiej Usługowej Spółdzielni (...) w P. w okresie od 28.07.1987 r. do 14.08.1987r., w Fabryce (...) S.A. w P. w okresie od 7.07.1970 r. do 14.07.1970 r., załączając stosowne świadectwa pracy.

We wniosku z 29 kwietnia 2002 r. ubezpieczony wniósł o zaliczenie okresu zatrudnienia m.in. w Spółdzielni (...) w P. od
2 listopada 1985 r. do 19 sierpnia 1985 r., załączając świadectwo pracy.

We wniosku z 19 sierpnia 2002 r. odwołujący wniósł o zaliczenie okresu zatrudnienia m.in. w Spółdzielni (...) w P. od 28 marca 1978 r. do
16 grudnia 1978 r. oraz od 2 listopada 1983 r. do 19 sierpnia 1985 r. Powyższe okresy zostały zaliczone decyzją ZUS z 10.03.1983 r. We wniosku tym wnioskodawca nie zawarł informacji o zatrudnieniu w okresie od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r.

S. O. w związku z zakwestionowaniem uznanych okresów zatrudnienia w piśmie z 17 czerwca 2003 r. i sporządzonym na potrzeby postępowania toczącego się przed Sądem Okręgowym w Piotrkowie Trybunalskim w sprawie o sygn. akt
V U 1858/04, przedstawił sporządzony przez siebie wykaz zatrudnienia, w którym nie zawarł informacji o zatrudnieniu w okresie od 28 marca 1989 roku do 16 grudnia 1992 roku w Spółdzielni (...) w P..

W dniu 17 grudnia 1991 r. Spółdzielnia (...) w P. wystawiła wnioskodawcy zaświadczenie potwierdzające zatrudnienie w ww. Spółdzielni w okresach :

-

7 grudnia 1964 r. - 10 lipca 1968 r.,

-

11 stycznia 1971 r. - 25 listopada 1971 r.,

-

21 kwietnia 1972 r. - 25 stycznia 1975 r.,

-

6 sierpnia 1975 r. - 28 kwietnia 1976 r.,

-

28 marca 1978 r. - 16 grudnia 1978 r.,

-

2 listopada 1983 r. - 19 sierpnia 1985 r.

Ostatecznie do ustalenia uprawnień i wysokości należnej wnioskodawcy emerytury a wcześniej renty, ZUS uwzględnił m.in. zatrudnienie w Spółdzielni (...) w P. w okresach:

-

7 grudnia 1964 r. - 28 lutego 1966 r.,

-

1 stycznia 1967 r. - 10 lipca 1968 r.,

-

11 stycznia 1971 r. - 25 listopada 1971 r.,

-

21 kwietnia 1972 r. - 25 kwietnia 1975 r.,

-

6 sierpnia 1975 r. - 28 kwietnia 1976 r.,

-

28 marca 1978 r. - 16 grudnia 1978 r.,

-

2 listopada 1983 r. - 19 sierpnia 1985 r.

W piśmie z 9 lipca 2004 r. S. O. zwrócił się do Spółdzielni (...) w P. o wydanie świadectwa pracy potwierdzającego zatrudnienie w okresach od 7.12.1964 r. do 10.07.1968 r., od 11.01.1971 r. do 25.11.1971 r., od 21.04.1972 r. do 25.04.1975 r., od 6.08.1975 r. do 28.04.1976 r., 28.03.1978 r. do 16.12.1978 r., od 2.11.1983 r. do 19.08.1985 r. We wniosku tym nie zawarł informacji o okresie zatrudnienia od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r.

R. O. był zatrudniony w Spółdzielni (...) w P. w okresach:

-

od 7 grudnia 1964 r. do 28 lutego 1966 r.,

-

od 1 stycznia 1967 r. do 10 lipca 1968 r.,

-

od 11 stycznia 1971 r. do 25 listopada 1971 r.,

-

od 21 kwietnia 1972 r. do 25 kwietnia 1975 r.,

-

od 6 sierpnia 1975 r. do 28 kwietnia 1976 r.,

-

od 28 marca 1978 r. do 16 grudnia 1978 r.,

-

od 2 listopada 1983 r. do 19 sierpnia 1985 r.

R. O. po raz pierwszy wniósł o zaliczenie okresu zatrudnienia w Spółdzielni (...) w P. od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r. w piśmie z 29 kwietnia 2011 r.

W dniu 4 sierpnia 2011 r. odwołujący złożył oświadczenie w sprawie braku dokumentów potwierdzających jego zatrudnienie w Spółdzielni (...) w P. za wyżej wymieniony okres.

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd Okręgowy uznał, że odwołanie nie jest zasadne.

W ocenie Sądu Okręgowego prawidłowo Zakład Ubezpieczeń Społecznych w decyzji z 28 września 2011 r. nie przeliczył emerytury z uwzględnieniem okresu zatrudnienia w Spółdzielni (...) w P. od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r. Sąd podniósł, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, przede wszystkim dokumentacja osobowa wnioskodawcy z okresu jego zatrudnienia w tej Spółdzielni, liczna dokumentacja zawarta w aktach ZUS dotycząca zatrudnienia w tej Spółdzielni oraz zeznania świadków J. M. i W. S., nie dają podstaw do uznania spornego okresu jako okresu zatrudnienia. Za niewiarygodne Sąd Okręgowy uznał zeznania wnioskodawcy dotyczącego jego zatrudnienia w okresie od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r., jako sprzeczną z dokumentacją osobową z okresu jego zatrudnienia w Spółdzielni (...) oraz z treścią jego wniosków składanych do ZUS, w których nigdy nie wskazywał, aby pracował w tym okresie w Spółdzielni. Sąd podkreślił, że Spółdzielnia (...) na wniosek czy to organu rentowego czy samego wnioskodawcy wystawiała niejednokrotnie zaświadczenia potwierdzające okresy zatrudnienia R. O. oraz świadectwa pracy, w których nie został wymieniony okres od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r. Wskazał, że gdyby wnioskodawca rzeczywiście pracował w okresie od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r. w tej Spółdzielni, to nic nie stało na przeszkodzie, aby ten okres również wymieniony został w zaświadczeniu z 17 grudnia 1991 r. Sąd zwrócił uwagę, iż z zeznań świadka J. M. wynika, że Spółdzielnia ta zatrudniała około 700 pracowników i nie było możliwości, aby w zakładzie pracowała osoba, która nie posiadałaby umowy o pracę, nie byłaby ujęta na liście płac, czy co do której brak byłoby dokumentacji w aktach osobowych potwierdzającej zatrudnienie. Z zeznań świadka J. M. również nie można wyprowadzić wniosku, że R. O. w okresie od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r. pracował w Spółdzielni. Wprawdzie podał on, że „ w latach 90-tych był jeszcze pracownikiem w moim wydziale przez okres około roku i mógł być to rok 1990-1991", jednak zeznania te - jako odosobnione i sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym - nie zasługują na wiarę. Sąd podkreślił, że J. M. zeznał, że dokładne określenie okresu zatrudnienia wnioskodawcy, wskazane w jego zeznaniach złożonych w ZUS w dniu 29 czerwca 2011 roku wynika z faktu, iż data ta została mu wprost podyktowana przez R. O.. Sąd podniósł przy tym, że twierdzenia świadka, że R. O. podjął pracę w latach 90-tych po wyjściu z zakładu karnego, nie potwierdził sam wnioskodawca.

Za niewiarygodne Sąd Okręgowy uznał również zeznania świadka W. S. złożone w ZUS 28 czerwca 2011 r., w których potwierdziła ona zatrudnienia wnioskodawcy w spornym okresie. Jak wynika z zeznań tego świadka złożonych przez Sądem, dokładne określenie daty zatrudnienia wynikało z faktu jej podyktowania przez R. O., zaś świadek wyjaśniła, że nie pamięta, w jakich okresach pracował wnioskodawca w Spółdzielni.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy uznał, iż R. O. nie udowodnił, aby w spornym okresie był zatrudniony w Spółdzielni (...) w P. i dlatego na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie jako nieuzasadnione.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia, w części oddalającej odwołanie, złożył R. O., zarzucając błędne ustalenia faktyczne, a w szczególności uniemożliwienie udowodnienia jego okresu pracy w Spółdzielni (...) w P. przy pomocy zeznań świadków.

Wskazując na powyższe podstawy odwołujący wniósł o uchylenie wyroku i uznanie, że pracował w Spółdzielni (...) w okresie od 1989 do 16.12.1992 jako galwanizer.

Skarżący wniósł także o przesłuchanie w charakterze świadków J. M.
i W. S. na okoliczność jego pracy w Spółdzielni (...) od 28 marca 1989 r. do 16.12.1992r.

W uzasadnieniu apelacji skarżący podniósł, że rozstrzygnięcie jest dla niego krzywdzące i nie wie dlaczego Sąd uznał za niewiarygodne zeznania świadka W. S. złożone w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.

W toku postępowania międzyinstancyjnego skarżący złożył w dniu 2 lipca 2012 r. w organie rentowym świadectwo pracy na okoliczność zatrudnienia Spółdzielni (...) w P. od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem Sąd Okręgowy wydał prawidłowe rozstrzygnięcie, które znajduje uzasadnienie w całokształcie okoliczności fatycznych sprawy oraz w treści obowiązujących przepisów prawa.

Bezzasadny jest przede wszystkim zarzut obrazy prawa procesowego poprzez błędną ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym zeznań świadków. Ocena dowodów jest istotą sędziowskiego wymiaru sprawiedliwości i dla skutecznego zakwestionowania oceny dokonanej przez Sąd pierwszej instancji konieczne jest wykazanie, że Sąd ten dokonując oceny dowodów w sposób rażący naruszył podstawowe reguły oceny (zasady logicznego rozumowania, doświadczenia życiowego, prawidłowego wnioskowania). Odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy podkreślić, że Sąd Okręgowy – wbrew zarzutom apelacji - w sposób logiczny i przekonujący wyjaśnił, z jakich przyczyn odmówił wiary zeznaniom odwołującego oraz pisemnym zeznaniom świadków J. M.
i W. S. złożonym w ZUS co do zatrudnienia skarżącego w Spółdzielni (...) w P. w okresie od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r. I tak nie sposób nie zgodzić się ze stanowiskiem tego Sądu, iż zeznania R. O. pozostają w rażącej sprzeczności z treścią dokumentów zawartych w aktach osobowych tej Spółdzielni oraz z treścią jego wniosków składanych do ZUS, w których nigdy nie wskazywał, aby pracował w tym okresie w Spółdzielni (...). Jak trafnie podkreślił Sąd I instancji, Spółdzielnia (...) na wniosek tak organu rentowego, jak i samego wnioskodawcy wystawiała niejednokrotnie zaświadczenia potwierdzające okresy zatrudnienia R. O. oraz świadectwa pracy, w których nie został nigdy wymieniony okres od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r. Trafnie również Sąd zakwestionował wiarygodność pisemnych zeznań J. M. i W. S. złożonych w ZUS, wobec przyznania przez tych świadków przez Sądem, że zeznania te złożyli pod dyktando odwołującego, który podał im zarówno datę początkową jak i końcową spornego okresu zatrudnienia w Spółdzielni (...).

Podzielić należy również stanowisko Sądu Okręgowego, że z zeznań świadków J. M. i W. S. nie sposób wywieść, że R. O. rzeczywiście był zatrudniony w Spółdzielni (...) w okresie od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r. Świadek S. potwierdziła jedynie, że R. O. pracował w Spółdzielni (...) przez wiele lat, z przerwami i nie potrafiła wskazać ani ostatniego okresu jego zatrudnienia, ani też do kiedy tam pracował. Także świadek M. zeznał, że nie pamięta dokładnie czasokresu pracy odwołującego w tej Spółdzielni. Wprawdzie świadek ten podał, że w latach 90-tych odwołujący przez okres około jednego roku był pracownikiem galwazerni w Spółdzielni (...), ale jednocześnie wskazał, że było to po wyjściu R. O. z zakładu karnego, której to okoliczności nie potwierdził sam odwołujący. Jednocześnie w/w świadkowie zgodnie i kategorycznie zeznali, że nie było możliwości, by w Spółdzielni zatrudniona była osoba, która nie zostałaby zarejestrowana, której nie wymieniono by w listach płac, czy też nie wydano świadectwa pracy. Tymczasem, jak trafnie zauważył Sąd I instancji, akta osobowe R. O. nie zawierają ani umowy o pracę, ani jednego angażu, pisma o rozwiązaniu umowy o pracę czy wreszcie świadectwa pracy obejmujących przedmiotowy okres.

W konsekwencji zaaprobować należy stanowisko Sądu Okręgowego, że zebrany przed tym Sądem materiał dowodowy nie daje uzasadnionych podstaw do przyjęcia, że R. O. był zatrudniony w Spółdzielni (...) w P. w okresie od 28 marca 1989 r. do 16 grudnia 1992 r.

W ocenie Sądu Apelacyjnego również złożony przez skarżącego w organie rentowym w dniu 2 lipca 2012r. dokument w postaci świadectwa pracy z 28.08.2000r. (k. 408 akt ZUS) nie daje podstaw do uznania, że w spornym okresie R. O. rzeczywiście był zatrudniony w Spółdzielni (...). Niezależnie bowiem od tego, że dokument ten nie jest, jak twierdzi skarżący, oryginałem ale kserokopią, to przede wszystkim należy podnieść, że świadectwo to zostało wystawione nie przez ówczesnego pracodawcę skarżącego, ale przez Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) s.c. Zakład Pracy (...) w P., które – jak wynika z pisma właścicieli tej firmy z 9.08.2004r. (k. 4) - nie jest następcą prawnym Spółdzielni (...), a jedynie obsługiwało archiwum, w którym przechowywane były akta osobowe pracowników tej Spółdzielni. Tymczasem nadesłane Sądowi akta osobowe odwołującego z okresu zatrudnienia go w Spółdzielni (...) nie zawierają nie tylko tego świadectwa pracy, ani też jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego zatrudnienie R. O. w okresie objętym sporem. Ponadto, co zresztą podniósł już Sąd I instancji, w zaświadczeniu wydanym przez Spółdzielnię (...) z dnia 17 grudnia 1991r. pracodawca ten potwierdził okresy zatrudnienia odwołującego w tej Spółdzielni od 7 grudnia 1964r. do 19 sierpnia 1985r. i nie wskazał, że pracuje on nadal od 28 marca 1989r. Za niewiarygodne należy przy tym uznać wyjaśnienia skarżącego, że świadectwo to odnalazł po wydaniu zaskarżonego wyroku, gdyż ani w toku postępowania odwoławczego, ani w apelacji nie podnosił, że posiada lub posiadał jakikolwiek dokument potwierdzający sporny okres, w szczególności świadectwo pracy. Przeciwnie, zeznając przed Sądem Okręgowym podał, że zakład pracy nie wydał mu zaświadczenia, które obejmowałoby sporny okres i nie ma świadectwa pracy z tego okresu.

Znamienne jest również, że skarżący składając wielokrotnie wnioski do ZUS o zaliczenie różnych okresów pracy w Spółdzielni (...) w P. nigdy wcześniej - do 29 kwietnia 2011r. – nie podawał, by był zatrudniony w tej Spółdzielni również w spornym okresie. Również w pismach kierowanych przez wnioskodawcę do Spółdzielni (...) jeszcze w okresie jej istnienia nigdy nie wskazywał on tego okresu zatrudnienia.

Z powyższych względów Sąd Apelacyjny, nie znajdując uzasadnionych podstaw do uwzględnienia apelacji, na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł o jej oddaleniu.