KIO/UZP 690/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Przemysław Śpiewak
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO/UZP 690/08
WYROK
z dnia 21 lipca 2008 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Małgorzata Stręciwilk
Członkowie: Stanisław Sadowy
Klaudia Szczytowska – Maziarz
Protokolant: Przemysław Śpiewak
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2008 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez Piotra Wawrzaszka, prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Inżynieria
Samochodów Specjalnych, ul. Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała od rozstrzygnięcia
przez zamawiającego Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej w Gdańsku,
ul. Sosnowa 2, 80-251 Gdańsk, protestu z dnia 25 czerwca 2008 r.
przy udziale Mirosława Stolarczyka, prowadzącego działalność gospodarczą pod
nazwą PUH, ul. Ściegiennego 268A, 25-116 Kielce, zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego - po stronie zamawiającego.
orzeka:
1. oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża Piotra Wawrzaszka, prowadzący działalność
gospodarczą pod nazwą Inżynieria Samochodów Specjalnych, ul. Leszczyńska 22, 43-
300 Bielsko-Biała i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 064 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące sześćdziesiąt cztery złote zero groszy)
z kwoty wpisu uiszczonego przez Piotra Wawrzaszka, prowadzący
działalność gospodarczą pod nazwą Inżynieria Samochodów
Specjalnych, ul. Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała
2) dokonać wpłaty kwoty 0 zł 00 gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz XXX,
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu XXX;
3) dokonać wpłaty kwoty XXX zł XXX gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz
Urzędu Zamówień Publicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4) dokonać zwrotu kwoty 15 936 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy dziewięćset
trzydzieści sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
Zamówień Publicznych na Piotra Wawrzaszka, prowadzący działalność
gospodarczą pod nazwą Inżynieria Samochodów Specjalnych, ul.
Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała.
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na „Dostawę 5 sztuk ciężkich
samochodów ratowniczo-gaśniczych z funkcją do ograniczania stref skażeń, z napędem 4x4,
oznaczone według normy PN – EN 1846-1: S-2-6-5000-8/3200-1 (GCBA 5/32) – nr sprawy
WT-2370/12/2008”, którego dotyczy odwołanie wniesione przez Piotra Wawrzaszaka,
prowadzącego działalność gospodarcza pn. Inżynieria Samochodów Specjalnych z Bielska-
Białej, zwanego dalej: „Odwołującym”, zostało wszczęte w trybie przetargu
nieograniczonego, poprzez publikację ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym UE w dniu 3 maja
2008 r. (nr ogłoszenia: 2008/S 86-117093). Postępowanie to prowadzi Komenda
Wojewódzka Straży Pożarnej w Gdańsku, zwana dalej: „Zamawiającym”, na podstawie
przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tj. z 2007 r. Dz.
U. Nr 223, poz. 1655), zwanej dalej „ustawą”.
Zamawiający w piśmie z dnia 19 czerwca 2008 r., z doręczeniem Odwołującemu w tej
samej dacie droga faksową, przekazał informację o wynikach postępowania, w tym
powiadamiając o wyborze oferty najkorzystniejszej, tj. oferty Mirosława Stolarczyka,
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Usługowo – Handlowe
w Kielcach. Na tę czynność Zamawiającego Odwołujący w piśmie z dnia 25 czerwca 2008 r.
(wpływ do Zamawiającego w dniu 26 czerwca 2008 r.) złożył protest, podnosząc zarzuty
naruszenia przepisów: art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy, art. 87 ust. 1 ustawy, art. 7 ust. 1 ustawy
oraz art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy. Odwołujący podnosząc przywołane zarzuty wskazał, że
oferta uznana przez Zamawiającego za najkorzystniejszą jest sprzeczna z treścią
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: „SIWZ”) i powinna być odrzucona.
Wskazano na następujące niezgodności:
1) w pkt 2.4 załącznika nr 1 do SIWZ wymagano, aby pojazd miał
maksymalną wysokość 3 300 mm, tymczasem w ofercie uznanej za
najkorzystniejszą wskazano na wysokość 3 280 mm, podczas gdy z
przedstawionego Świadectwa dopuszczenia nr 0108/2008 wynika, że
wysokość ta wynosi 3 370 mm;
2) w pkt 3.7 załącznika nr 1 do SIWZ wymagano, aby układ skrytek na sprzęt i
wyposażenie zamykane żaluzjami wodo i pyłoszczelnymi pozostawało w
układzie 3+3+1, tymczasem w ofercie uznaje za najkorzystniejszą wskazuje
się na układ skrytek 4+4+1;
3) w pkt 2.11 załącznika nr 1 do SIWZ wymagano, aby masowy wskaźnik
obliczony dla maksymalnej masy rzeczywistej pojazdu wynosił 13 k W/t,
tymczasem w ofercie uznanej za najkorzystniejszą wskazano na wartość
14,61 k W/t. Wykonawca ten dodatkowo poinformował Zamawiającego
pismem z dnia 14 czerwca 2008 r., że do obliczeń wskaźnika mocy użył
wartości 16,418 kg jako rzeczywistej masy całkowitej, tj. wartości
pomniejszonej o różnicę masy zbiornika większego – zgodnie ze
świadectwem CNBOP i mniejszego oferowanego w tym postępowaniu.
Powyższe w ocenie Odwołującego świadczy o nierzetelności oferty.
Ponadto Odwołujący wskazał tutaj na to, że wykonawca, którego oferta
została uznana za najkorzystniejszą, na skutek ponownego wezwania
przez Zamawiającego do złożenia wyjaśnień, pismem z dnia 17 czerwca
2008 r., zmodyfikował swoją ofertą, wskazując, ze właściwa masa
rzeczywista pojazdu wynosi 16,418 kg.
Podnosząc powyższe niezgodności w treści oferty najkorzystniejszej z treścią SIWZ
Odwołujący wskazał na nierówne traktowanie wykonawców w postępowaniu. Podniósł, iż
oferta złożona w postępowaniu przez Zbigniewa Szczęśniaka, prowadzącego działalność
gospodarczą pod nazwą Pojazdy Specjalistyczne została przez Zmawiającego odrzucona z
tego powodu, że przedstawione świadectwo dopuszczenia samochodu przedstawia inne
dane aniżeli przedstawione w ofercie, a oferta uznana za najkorzystniejszą pomimo takich
wad nie została przez Zamawiającego odrzucona.
Odwołujący wskazując na rozbieżności pomiędzy oświadczeniem wykonawcy
zawartym w ofercie, a treścią świadectwa dopuszczenia pojazdu, dołączonego do oferty,
podniósł pod rozwagę Zamawiającego zastosowanie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Podnosząc wskazane zarzuty i argumentację na ich poparcie, Odwołujący w
proteście złożył wniosek o powtórzenie czynności badania, oceny i porównania ofert,
odrzucenie oferty uznanej za najkorzystniejszą oraz dokonanie wyboru jego oferty jako
najkorzystniejszej.
Do tego postępowania, toczącego się w wyniku wniesienia protestu, swoje
przystąpienie, w opozycji do podniesionych zarzutów, w dniu 30 czerwca 2008 r., na skutek
wezwania Zamawiającego, zawartego w piśmie z dnia 26 czerwca 2008 r. (doręczenie
wykonawcy w tej samej dacie) złożył Mirosław Stolarczyk, prowadzący działalność
gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Usługowo – Handlowe, zwany dalej:
„Przystępującym”.
Zamawiający rozstrzygnął przedmiotowy protest w piśmie z dnia 2 lipca 2008 r.
(doręczenie Odwołującemu w tej samej dacie) poprzez jego oddalenie. W rozstrzygnięciu
tym Zamawiający, odnosząc się do poszczególnych zarzutów, podniósł iż:
1) co do niezgodności z pkt 2.4 załącznika nr 1 do SIWZ – na skutek
wezwania do złożenia wyjaśnień treści oferty Przystępujący wyjaśnił, że w
oferowanym w postępowaniu samochodzie zastosuje inne (o niższej
wysokości) światła sygnalizacyjno-alarmowe w porównaniu do egzemplarza
samochodu, który był przedmiotem badań CNBOP w celu uzyskania
świadectwa dopuszczenia. W ocenie Zamawiającego zastosowanie
niższych świateł sygnalizacyjno-alarmowych nie stanowi zmian
materiałowych, konstrukcyjnych lub technologicznych, mogących mieć
wpływ na własności użytkowe pojazdu;
2) co do niezgodności z pkt 3.7 załącznika nr 1 do SIWZ – na skutek
wezwania do złożenia wyjaśnień treści oferty Przystępujący wyjaśnił, że w
oferowanym samochodzie zgodnie ze złożoną ofertą w pkt 3.7 załącznika
nr 1 do SIWZ zaoferował zgodnie z wymaganiami układ skrytek 3+3+1,
które będą zamykane żaluzjami w układzie 4+4+1, zgodnie z złączonym do
oferty (str. 57) rysunkiem poglądowym;
3) co do niezgodności z pkt 2.11 załącznika nr 1 do SIWZ – na skutek
wezwania do złożenia wyjaśnień treści oferty Przystępujący wyjaśnił, że do
obliczeń parametrów rezerwy masy i masowego wskaźnika mocy przyjął
wartość maksymalnej masy rzeczywistej pojazdu obniżoną w porównaniu
ze świadectwem dopuszczenia CNBOP (16600 kg) o 182 kg w związku z
koniecznością spełnienia wymagań Zamawiającego dotyczących
pojemności zbiornika wody (zbiornik o pojemności 5 000 dm3). Tym samym
wykonawca przy obliczeniu maksymalnej masy rzeczywistej pojazdu miał
prawo zmniejszyć ilość wody w samochodzie z 5 170 dm3 określonej w
świadectwie dopuszczenia pojazdu do 5 000 dm3 zgodnie z wymogami
SIWZ. Zamawiający wskazał tutaj, że nie uwzględnił on tych wyjaśnień
bowiem zostały podpisane przez osobę nieupoważnioną, dlatego też
Przystępujący ponownie został wezwany do złożenia wyjaśnień, co uczynił
w pismem z dnia 17 czerwca 2008 r., w którym potwierdził on podane w
ofercie wartości ocenianych parametrów, tj. rezerwy masy wynoszącej
11,73% i masowego wskaźnika mocy wynoszącego 14,61 k W/t.
Zamawiający wskazał tutaj, że dokonał własnych obliczeń ocenianych
parametrów i stwierdził, że wynik rezerwy masy wynosi 14,618 k W/t,
jednak dla oceny przyjął z oferty Przystępującego wysokość 14,61 k W/t,
przyjmując że skoro nie podał w SIWZ sposobu zaokrąglania
dokonywanych przez wykonawców obliczeń parametrów, takiego
zaokrąglania dla ofert Przystępującego nie może zastosować.
Zamawiający, odnosząc się do zarzutu nierównego traktowania wykonawców
wskazał, że odrzucił ofertę Zbigniewa Szczęśniaka z innego powodu niż domaga się tego
Odwołujący w stosunku do oferty Przystępującego, a mianowicie z tego powodu, że
załączone do oferty świadectwa dopuszczenia pojazdu wskazywały na inny niż będący
przedmiotem zamówienia pojazd co do przywoływanej w świadectwie Polskiej Normy.
Zamawiający nie znalazł też podstaw do wykluczenia Przystępującego z postępowania na
podstawie przywoływanego w treści protestu art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Od rozstrzygnięcia protestu w piśmie z dnia 4 lipca 2008 r., poprzez złożenie w dniu 7
lipca 2008 r. przesyłki w placówce pocztowej operatora publicznego, Odwołujący złożył
odwołanie, w którym podtrzymał podniesione w proteście zarzuty wnioski i argumentację.
Składając odwołanie wniósł on o powtórzenie czynności oceny, porównania ofert i wyboru
najkorzystniejszej oferty oraz obciążenie Zamawiającego kosztami postępowania.
Do postępowania odwoławczego pismem z dnia 10 lipca 2008 r. (wpływ do UZP w
dniu 14 lipca 2008 r.) swoje przystąpienie po stronie Zamawiającego złożył Mirosław
Stolarczyk.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym w szczególności postanowienia SIWZ, treść ofert
złożonych w postępowaniu oraz oświadczenia i stanowiska stron i Przystępującego,
złożone w trakcie rozprawy, skład orzekający Izby zważył, co następuje.
Skład orzekający Izby w pierwszej kolejności ustalił, że nie została wypełniona żadna
z przesłanek skutkujących odrzuceniem odwołania w trybie art. 187 ust. 4 ustawy.
Ustalono również, że wykonawca wnoszący odwołanie posiadał interes prawny
w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy, uprawniający go do złożenia protestu i odwołania.
Wykonawca ten, sklasyfikowany przez Zamawiającego w rankingu oceny ofert na drugiej
pozycji, miałby szanse – przy uwzględnieniu podniesionych przez niego zarzutów - na
uzyskanie niniejszego zamówienia.
Odnosząc się do podniesionych w odwołaniu zarzutów stwierdzić należy, że
odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Co do niezgodności oferty Przystępującego z wymogiem określonym w pkt 2.4
załącznika nr 1 do SIWZ. Zgodnie z w/w punktem Zamawiający wskazał na maksymalną
wysokość całkowitą pojazdu – 3 300 mm. W ofercie Przystępującego w wypełnionej tabeli
załącznika nr 1 poz. 2.1 (str. 23 oferty) wpisano wartość 3 280 mm. Jednocześnie też w
dołączonym do oferty (str. 59 oferty) świadectwie dopuszczenia nr 0108/2008 wskazuje się
na wysokość pojazdu 3 370 mm. Uwzględniając wskazaną rozbieżność w treści oferty
Zamawiający zwrócił się do Przystępującego o wyjaśnienie tych rozbieżności. Pismem z
dnia 14 czerwca 2008 r. Przystępujący wyjaśnił, że dostosowując pojazd do wymogów
Zamawiającego, w tym zakresie zastosował inną sygnalizację świetlną zgodną z
obowiązującym prawem, stąd też inna wysokość pojazdu, określona w poz. 2.4 załącznika nr
1 do SIWZ od wysokości określonej w świadectwie dopuszczenia. W trakcie rozprawy
Przystępujący oświadczył, że w świadectwie dopuszczenia określona została standardowa i
maksymalna dopuszczona przepisami prawa wysokość samochodu, a wykonawca, który jest
jednocześnie producentem tego samochodu, ma prawo wprowadzić w tym pojeździe zmiany,
które będą służyć szczególnym wymogom tego konkretnego Zamawiającego, związane z
możliwościami garażowymi dla samochodów gaśniczych i dlatego też oświadczył, że
zainstaluje belkę świetlną w tym samochodzie nieco niżej, co pozwoli osiągnąć poziom
wysokości samochodu wymagany przez Zamawiającego.
Skład orzekający Izby uznał, że powyższe działanie Przystępującego wykonawcy nie
może świadczyć o niezgodności treści oferty z treścią SIWZ, czy też o niedopuszczalnej
modyfikacji treści oferty na skutek jej wyjaśnień. Przystępujący zaoferował w swojej ofercie
pojazd o wysokości mieszczącej się w maksymalnej granicy określonej przez
Zamawiającego w SIWZ, natomiast inna wysokość pojazdu, wynikająca ze świadectwa
dopuszczenia, nie mogła być podstawą odrzucenia oferty Przystępującego wobec jego
wyjaśnień. Wyjaśnienia te natomiast nie świadczą o zmianie treści oferty. Skład orzekający
Izby uznał, że modyfikacja pojazdu w zakresie umieszczenia belki świetlnej na niższym
poziomie, celem obniżenia całkowitej wysokości pojazdu, jest dopuszczalna również w
świetle § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20
czerwca 2007 r. w sprawie wykazu wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa
publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia, a także zasad wydawania
dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz. U. Nr 143, poz. 1002). Stosownie do treści
tego przepisu zmiany materiałowe, konstrukcyjne lub technologiczne mogące mieć wpływ
na właściwości użytkowe wyrobu lub na rozszerzenie zakresu jego stosowania w okresie
ważności dopuszczenia, mogą być dokonywane wyłącznie za zgodą jednostki
dopuszczającej. Zainstalowanie przewidzianej dla pojazdu belki świetlnej na niższej
wysokości nie stanowi o zmianie ani materiału użytego do produkcji samochodu, ani
zastosowanej technologii, ani też konstrukcji samego pojazdu, dlatego też taka zmiana jest
dopuszczalna i nie ma potrzeby uzyskiwania w tym zakresie zgody jednostki dopuszczającej.
Co do niezgodności oferty z wymogiem określonym w pkt 3.7 załącznika nr 1 do
SIWZ. Zgodnie z w/w punktem Zamawiający wskazał, iż: „skrytki na sprzęt i wyposażenie
zamykane żaluzjami wodo i pyłoszczelnymi, wspomaganymi systemem ułatwiającym
otwieranie i zabezpieczającym przed samoczynnym zamykaniem, wykonane z materiałów
odpornych na korozję, wyposażone w zamki zamykane na jeden klucz. Układ skrytek:
3+3+1”. Przystępujący w swojej ofercie (str. 29) wskazał na identyczny układ skrytek,
jednocześnie jednak na rysunku załączonym do oferty (57 str.) Zamawiający zauważył układ
4+4+1. Uwzględniając tę okoliczność Zamawiający zwrócił się do tego wykonawcy z
wnioskiem o wyjaśnienie treści oferty. W piśmie z dnia 14 czerwca 2008 r. Przystępujący
wyjaśnił, że załączony rysunek przestawia ilość zastosowanych zamknięć żaluzyjnych, a nie
ilość skrytek. Układ skrytek zaś jest zgodny z warunkiem postawionym przez
Zamawiającego.
Skład orzekający Izby uznał wskazane wyjaśnienia Przystępującego za
wystarczające i nie znalazł podstaw do uznania, że w tym zakresie jego oferta jest sprzeczna
z SIWZ, czy też doszło do niedopuszczalnej modyfikacji treści oferty. Udzielone wyjaśnienia
nie modyfikują treści oferty, natomiast oświadczenie o układzie skrytek, zgodnie z wymogiem
Zamawiającego (3+3+1), zostało przez tego wykonawcę złożone w treści oferty. Wskazać
należy, że załączony do oferty rysunek faktycznie wskazuje na zamknięcia skrytek (żaluzje),
a nie samą ilość skrytek, w związku z powyższym trudno – w szczególności wobec
wyraźnego oświadczenia w treści oferty Przystępującego (str. 29: „Układ 3+3+1”) oraz braku
wymogu w SIWZ co do ilości zamknięć skrytek – czynić Przystępującemu zarzut, że nie
zaoferował skrytek w wymaganym przez Zamawiającego układzie.
Co do niezgodności oferty z wymogiem określonym w pkt 2.11 załącznika nr 1 do
SIWZ. Zgodnie z w/w punktem Zamawiający wskazał na minimalny masowy wskaźnik mocy,
obliczony dla maksymalnej masy rzeczywistej pojazdu na 13 k W/t. Jednocześnie też w pkt
2.1 wskazał na maksymalną dopuszczalną masę rzeczywistą pojazdu (pojazd z załogą,
pełnymi zbiornikami, zabudową i wyposażeniem), tj. 1800 kg.
Przystępujący w swojej ofercie w pozycji masowy wskaźnik mocy (poz. 2.11) podał
14,61 k W/t natomiast w pozycji maksymalna masa rzeczywista pojazdu (poz. 2.1) podał
16 430 kg. Podstawą zarzutu podniesionego w tym zakresie przez Odwołującego jest
wskazanie, że Przystępujący w swojej ofercie przyjął dwie różne wartości masy rzeczywistej
pojazdu dla określenia z jednej strony masowego wskaźnika mocy – gdzie Przystępujący
przyjął wartość 16 430 kg (wartość wskazana wprost w ofercie – poz. 2.1), jak również
rezerwy masy, która miał być liczona jako różnica pomiędzy technicznie dopuszczalną masą
całkowitą, określona w świadectwie homologacji, a maksymalną masą rzeczywistą pojazdu –
tu Przystępujący i – jak wskazał Odwołujący – przyjął 16 418 kg. Jednocześnie też na
skutek ponownego wezwania Przystępującego do złożenia wyjaśnień dotyczących treści
jego oferty w piśmie z dnia 17 czerwca 2008 r. oświadczył on , że do wyliczeń parametrów
dwóch wskaźników masowego wskaźnika mocy oraz rezerwy masy przyjął wartość
pomniejszoną o masę wody 170 kg i masę 12 kg, wynikającą z różnicy masy zbiornika w
związku ze zmniejszeniem jego pojemności i w efekcie wskazał, że podana przez niego
wartość masy rzeczywistej pojazdu określona w pkt 2.1 wynosi zamiast 16 430 kg – 16 418
kg. Potwierdził jednocześnie wskazane w ofercie wysokości wskaźników rezerwy masy (pkt
2.3 – 11,73 %) oraz masowego wskaźnika mocy (pkt 2.11 – 14,61 k W/t).
Wobec braku określania w postanowieniach SIWZ, jak również w obowiązujących
przepisach prawa, sposobu obliczania masowego wskaźnika mocy - w ocenie składu
orzekającego Izby - Zamawiający do oceny w ramach tego kryterium oceny ofert powinien
był przyjąć wartość wskazaną w ofercie, czyli 14,61 k W/t. Zamawiający nie miał podstaw do
weryfikacji sposobu obliczenia tej wartości przez wykonawców w ich ofertach. Miał natomiast
prawo do weryfikacji wskaźnika rezerwy masy, który miał być liczony jako różnica pomiędzy
technicznie dopuszczalną masą całkowitą pojazdu, określoną w homologacji (dla pojazdów
tego typu jest to wartość 18 600 kg), a maksymalną masą rzeczywistą pojazdu wskazaną w
ofercie w pkt 2.1 W tym przypadku Zamawiający powinien był wziąć pod uwagę wartość
maksymalnej masy rzeczywistej pojazdu, wskazanej w ofercie wykonawcy, tj. 16 430 kg,
wobec braku podania w SIWZ szczegółowego sposobu obliczenia tej wartości. W ocenie
Izby niedopuszczalna była zmiana treści oferty Przystępującego dokonana we wskazanych
wyjaśnieniach, gdzie maksymalną masę rzeczywistą wskazaną w ofercie, tj. 16 430 kg,
wykonawca zmienił na sugerowaną przez Zamawiającego masę 16 418 kg. Uwzględniając
jednak dokonanie oceny ofert w zakresie przywołanego wskaźnika rezerwy masy w oparciu
o pierwotną treść oferty Przystępującego wskazać należy, że przy uwzględnieniu masy
16 430 kg różnica punktowa w porównaniu z przyjętą przez Zamawiającego wartością masy
16 418 kg stanowiłaby w tym kryterium 0,02 punktu (przy przyjęciu do oceny masy
rzeczywistej 16 430 kg – Przystępujący otrzymałby 3,58 pkt, natomiast przy przyjęciu masy
16 418 kg – otrzymał 3,60 pkt). Uwzględniając różnicę w ostatecznej ocenie ofert - pomiędzy
ofertą Odwołującego, a Przystępującego różnica ta wynosiła 1,34 pkt, zatem nawet ponowna
ocena ofert dokonana przez Zamawiającego – zgodnie z danymi podanymi w ofercie
Przystępującego – nie doprowadziłaby do zmiany wyniku postępowania. W ocenie Izby
bowiem Przystępujący prawidłowo podał w swojej ofercie wartości maksymalnej masy
rzeczywistej pojazdu oraz masowego wskaźnika mocy, tym samym dokonana przez
Zamawiającego ocena ofert w oparciu o inne dane, niż wynikające z oferty Przystępującego,
nie miała wpływu na wynik postępowania.
Tym samy skład orzekający Izby ustalił, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art.
89 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Co do zarzutu naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy skład orzekający Izby ustalił, że
Odwołujący nie miał interesu prawnego w podnoszeniu tego zarzutu, ponieważ związany był
on z ofertą innego niż Odwołujący wykonawcy.
Uwzględniając powyższe ustalenia skład orzekający Izby nie stwierdził również
naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7
ustawy, tj. stosownie do wyniku postępowania.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2006 r. Nr 164, poz. 1163 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu
Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić
WYROK
z dnia 21 lipca 2008 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Małgorzata Stręciwilk
Członkowie: Stanisław Sadowy
Klaudia Szczytowska – Maziarz
Protokolant: Przemysław Śpiewak
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2008 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez Piotra Wawrzaszka, prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Inżynieria
Samochodów Specjalnych, ul. Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała od rozstrzygnięcia
przez zamawiającego Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej w Gdańsku,
ul. Sosnowa 2, 80-251 Gdańsk, protestu z dnia 25 czerwca 2008 r.
przy udziale Mirosława Stolarczyka, prowadzącego działalność gospodarczą pod
nazwą PUH, ul. Ściegiennego 268A, 25-116 Kielce, zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego - po stronie zamawiającego.
orzeka:
1. oddala odwołanie
2. kosztami postępowania obciąża Piotra Wawrzaszka, prowadzący działalność
gospodarczą pod nazwą Inżynieria Samochodów Specjalnych, ul. Leszczyńska 22, 43-
300 Bielsko-Biała i nakazuje:
1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 064 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące sześćdziesiąt cztery złote zero groszy)
z kwoty wpisu uiszczonego przez Piotra Wawrzaszka, prowadzący
działalność gospodarczą pod nazwą Inżynieria Samochodów
Specjalnych, ul. Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała
2) dokonać wpłaty kwoty 0 zł 00 gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz XXX,
stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu XXX;
3) dokonać wpłaty kwoty XXX zł XXX gr (słownie: XXX) przez XXX na rzecz
Urzędu Zamówień Publicznych na rachunek dochodów własnych UZP,
4) dokonać zwrotu kwoty 15 936 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy dziewięćset
trzydzieści sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu
Zamówień Publicznych na Piotra Wawrzaszka, prowadzący działalność
gospodarczą pod nazwą Inżynieria Samochodów Specjalnych, ul.
Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała.
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na „Dostawę 5 sztuk ciężkich
samochodów ratowniczo-gaśniczych z funkcją do ograniczania stref skażeń, z napędem 4x4,
oznaczone według normy PN – EN 1846-1: S-2-6-5000-8/3200-1 (GCBA 5/32) – nr sprawy
WT-2370/12/2008”, którego dotyczy odwołanie wniesione przez Piotra Wawrzaszaka,
prowadzącego działalność gospodarcza pn. Inżynieria Samochodów Specjalnych z Bielska-
Białej, zwanego dalej: „Odwołującym”, zostało wszczęte w trybie przetargu
nieograniczonego, poprzez publikację ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym UE w dniu 3 maja
2008 r. (nr ogłoszenia: 2008/S 86-117093). Postępowanie to prowadzi Komenda
Wojewódzka Straży Pożarnej w Gdańsku, zwana dalej: „Zamawiającym”, na podstawie
przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tj. z 2007 r. Dz.
U. Nr 223, poz. 1655), zwanej dalej „ustawą”.
Zamawiający w piśmie z dnia 19 czerwca 2008 r., z doręczeniem Odwołującemu w tej
samej dacie droga faksową, przekazał informację o wynikach postępowania, w tym
powiadamiając o wyborze oferty najkorzystniejszej, tj. oferty Mirosława Stolarczyka,
prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Usługowo – Handlowe
w Kielcach. Na tę czynność Zamawiającego Odwołujący w piśmie z dnia 25 czerwca 2008 r.
(wpływ do Zamawiającego w dniu 26 czerwca 2008 r.) złożył protest, podnosząc zarzuty
naruszenia przepisów: art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy, art. 87 ust. 1 ustawy, art. 7 ust. 1 ustawy
oraz art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy. Odwołujący podnosząc przywołane zarzuty wskazał, że
oferta uznana przez Zamawiającego za najkorzystniejszą jest sprzeczna z treścią
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej: „SIWZ”) i powinna być odrzucona.
Wskazano na następujące niezgodności:
1) w pkt 2.4 załącznika nr 1 do SIWZ wymagano, aby pojazd miał
maksymalną wysokość 3 300 mm, tymczasem w ofercie uznanej za
najkorzystniejszą wskazano na wysokość 3 280 mm, podczas gdy z
przedstawionego Świadectwa dopuszczenia nr 0108/2008 wynika, że
wysokość ta wynosi 3 370 mm;
2) w pkt 3.7 załącznika nr 1 do SIWZ wymagano, aby układ skrytek na sprzęt i
wyposażenie zamykane żaluzjami wodo i pyłoszczelnymi pozostawało w
układzie 3+3+1, tymczasem w ofercie uznaje za najkorzystniejszą wskazuje
się na układ skrytek 4+4+1;
3) w pkt 2.11 załącznika nr 1 do SIWZ wymagano, aby masowy wskaźnik
obliczony dla maksymalnej masy rzeczywistej pojazdu wynosił 13 k W/t,
tymczasem w ofercie uznanej za najkorzystniejszą wskazano na wartość
14,61 k W/t. Wykonawca ten dodatkowo poinformował Zamawiającego
pismem z dnia 14 czerwca 2008 r., że do obliczeń wskaźnika mocy użył
wartości 16,418 kg jako rzeczywistej masy całkowitej, tj. wartości
pomniejszonej o różnicę masy zbiornika większego – zgodnie ze
świadectwem CNBOP i mniejszego oferowanego w tym postępowaniu.
Powyższe w ocenie Odwołującego świadczy o nierzetelności oferty.
Ponadto Odwołujący wskazał tutaj na to, że wykonawca, którego oferta
została uznana za najkorzystniejszą, na skutek ponownego wezwania
przez Zamawiającego do złożenia wyjaśnień, pismem z dnia 17 czerwca
2008 r., zmodyfikował swoją ofertą, wskazując, ze właściwa masa
rzeczywista pojazdu wynosi 16,418 kg.
Podnosząc powyższe niezgodności w treści oferty najkorzystniejszej z treścią SIWZ
Odwołujący wskazał na nierówne traktowanie wykonawców w postępowaniu. Podniósł, iż
oferta złożona w postępowaniu przez Zbigniewa Szczęśniaka, prowadzącego działalność
gospodarczą pod nazwą Pojazdy Specjalistyczne została przez Zmawiającego odrzucona z
tego powodu, że przedstawione świadectwo dopuszczenia samochodu przedstawia inne
dane aniżeli przedstawione w ofercie, a oferta uznana za najkorzystniejszą pomimo takich
wad nie została przez Zamawiającego odrzucona.
Odwołujący wskazując na rozbieżności pomiędzy oświadczeniem wykonawcy
zawartym w ofercie, a treścią świadectwa dopuszczenia pojazdu, dołączonego do oferty,
podniósł pod rozwagę Zamawiającego zastosowanie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Podnosząc wskazane zarzuty i argumentację na ich poparcie, Odwołujący w
proteście złożył wniosek o powtórzenie czynności badania, oceny i porównania ofert,
odrzucenie oferty uznanej za najkorzystniejszą oraz dokonanie wyboru jego oferty jako
najkorzystniejszej.
Do tego postępowania, toczącego się w wyniku wniesienia protestu, swoje
przystąpienie, w opozycji do podniesionych zarzutów, w dniu 30 czerwca 2008 r., na skutek
wezwania Zamawiającego, zawartego w piśmie z dnia 26 czerwca 2008 r. (doręczenie
wykonawcy w tej samej dacie) złożył Mirosław Stolarczyk, prowadzący działalność
gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Usługowo – Handlowe, zwany dalej:
„Przystępującym”.
Zamawiający rozstrzygnął przedmiotowy protest w piśmie z dnia 2 lipca 2008 r.
(doręczenie Odwołującemu w tej samej dacie) poprzez jego oddalenie. W rozstrzygnięciu
tym Zamawiający, odnosząc się do poszczególnych zarzutów, podniósł iż:
1) co do niezgodności z pkt 2.4 załącznika nr 1 do SIWZ – na skutek
wezwania do złożenia wyjaśnień treści oferty Przystępujący wyjaśnił, że w
oferowanym w postępowaniu samochodzie zastosuje inne (o niższej
wysokości) światła sygnalizacyjno-alarmowe w porównaniu do egzemplarza
samochodu, który był przedmiotem badań CNBOP w celu uzyskania
świadectwa dopuszczenia. W ocenie Zamawiającego zastosowanie
niższych świateł sygnalizacyjno-alarmowych nie stanowi zmian
materiałowych, konstrukcyjnych lub technologicznych, mogących mieć
wpływ na własności użytkowe pojazdu;
2) co do niezgodności z pkt 3.7 załącznika nr 1 do SIWZ – na skutek
wezwania do złożenia wyjaśnień treści oferty Przystępujący wyjaśnił, że w
oferowanym samochodzie zgodnie ze złożoną ofertą w pkt 3.7 załącznika
nr 1 do SIWZ zaoferował zgodnie z wymaganiami układ skrytek 3+3+1,
które będą zamykane żaluzjami w układzie 4+4+1, zgodnie z złączonym do
oferty (str. 57) rysunkiem poglądowym;
3) co do niezgodności z pkt 2.11 załącznika nr 1 do SIWZ – na skutek
wezwania do złożenia wyjaśnień treści oferty Przystępujący wyjaśnił, że do
obliczeń parametrów rezerwy masy i masowego wskaźnika mocy przyjął
wartość maksymalnej masy rzeczywistej pojazdu obniżoną w porównaniu
ze świadectwem dopuszczenia CNBOP (16600 kg) o 182 kg w związku z
koniecznością spełnienia wymagań Zamawiającego dotyczących
pojemności zbiornika wody (zbiornik o pojemności 5 000 dm3). Tym samym
wykonawca przy obliczeniu maksymalnej masy rzeczywistej pojazdu miał
prawo zmniejszyć ilość wody w samochodzie z 5 170 dm3 określonej w
świadectwie dopuszczenia pojazdu do 5 000 dm3 zgodnie z wymogami
SIWZ. Zamawiający wskazał tutaj, że nie uwzględnił on tych wyjaśnień
bowiem zostały podpisane przez osobę nieupoważnioną, dlatego też
Przystępujący ponownie został wezwany do złożenia wyjaśnień, co uczynił
w pismem z dnia 17 czerwca 2008 r., w którym potwierdził on podane w
ofercie wartości ocenianych parametrów, tj. rezerwy masy wynoszącej
11,73% i masowego wskaźnika mocy wynoszącego 14,61 k W/t.
Zamawiający wskazał tutaj, że dokonał własnych obliczeń ocenianych
parametrów i stwierdził, że wynik rezerwy masy wynosi 14,618 k W/t,
jednak dla oceny przyjął z oferty Przystępującego wysokość 14,61 k W/t,
przyjmując że skoro nie podał w SIWZ sposobu zaokrąglania
dokonywanych przez wykonawców obliczeń parametrów, takiego
zaokrąglania dla ofert Przystępującego nie może zastosować.
Zamawiający, odnosząc się do zarzutu nierównego traktowania wykonawców
wskazał, że odrzucił ofertę Zbigniewa Szczęśniaka z innego powodu niż domaga się tego
Odwołujący w stosunku do oferty Przystępującego, a mianowicie z tego powodu, że
załączone do oferty świadectwa dopuszczenia pojazdu wskazywały na inny niż będący
przedmiotem zamówienia pojazd co do przywoływanej w świadectwie Polskiej Normy.
Zamawiający nie znalazł też podstaw do wykluczenia Przystępującego z postępowania na
podstawie przywoływanego w treści protestu art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Od rozstrzygnięcia protestu w piśmie z dnia 4 lipca 2008 r., poprzez złożenie w dniu 7
lipca 2008 r. przesyłki w placówce pocztowej operatora publicznego, Odwołujący złożył
odwołanie, w którym podtrzymał podniesione w proteście zarzuty wnioski i argumentację.
Składając odwołanie wniósł on o powtórzenie czynności oceny, porównania ofert i wyboru
najkorzystniejszej oferty oraz obciążenie Zamawiającego kosztami postępowania.
Do postępowania odwoławczego pismem z dnia 10 lipca 2008 r. (wpływ do UZP w
dniu 14 lipca 2008 r.) swoje przystąpienie po stronie Zamawiającego złożył Mirosław
Stolarczyk.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, w tym w szczególności postanowienia SIWZ, treść ofert
złożonych w postępowaniu oraz oświadczenia i stanowiska stron i Przystępującego,
złożone w trakcie rozprawy, skład orzekający Izby zważył, co następuje.
Skład orzekający Izby w pierwszej kolejności ustalił, że nie została wypełniona żadna
z przesłanek skutkujących odrzuceniem odwołania w trybie art. 187 ust. 4 ustawy.
Ustalono również, że wykonawca wnoszący odwołanie posiadał interes prawny
w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy, uprawniający go do złożenia protestu i odwołania.
Wykonawca ten, sklasyfikowany przez Zamawiającego w rankingu oceny ofert na drugiej
pozycji, miałby szanse – przy uwzględnieniu podniesionych przez niego zarzutów - na
uzyskanie niniejszego zamówienia.
Odnosząc się do podniesionych w odwołaniu zarzutów stwierdzić należy, że
odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Co do niezgodności oferty Przystępującego z wymogiem określonym w pkt 2.4
załącznika nr 1 do SIWZ. Zgodnie z w/w punktem Zamawiający wskazał na maksymalną
wysokość całkowitą pojazdu – 3 300 mm. W ofercie Przystępującego w wypełnionej tabeli
załącznika nr 1 poz. 2.1 (str. 23 oferty) wpisano wartość 3 280 mm. Jednocześnie też w
dołączonym do oferty (str. 59 oferty) świadectwie dopuszczenia nr 0108/2008 wskazuje się
na wysokość pojazdu 3 370 mm. Uwzględniając wskazaną rozbieżność w treści oferty
Zamawiający zwrócił się do Przystępującego o wyjaśnienie tych rozbieżności. Pismem z
dnia 14 czerwca 2008 r. Przystępujący wyjaśnił, że dostosowując pojazd do wymogów
Zamawiającego, w tym zakresie zastosował inną sygnalizację świetlną zgodną z
obowiązującym prawem, stąd też inna wysokość pojazdu, określona w poz. 2.4 załącznika nr
1 do SIWZ od wysokości określonej w świadectwie dopuszczenia. W trakcie rozprawy
Przystępujący oświadczył, że w świadectwie dopuszczenia określona została standardowa i
maksymalna dopuszczona przepisami prawa wysokość samochodu, a wykonawca, który jest
jednocześnie producentem tego samochodu, ma prawo wprowadzić w tym pojeździe zmiany,
które będą służyć szczególnym wymogom tego konkretnego Zamawiającego, związane z
możliwościami garażowymi dla samochodów gaśniczych i dlatego też oświadczył, że
zainstaluje belkę świetlną w tym samochodzie nieco niżej, co pozwoli osiągnąć poziom
wysokości samochodu wymagany przez Zamawiającego.
Skład orzekający Izby uznał, że powyższe działanie Przystępującego wykonawcy nie
może świadczyć o niezgodności treści oferty z treścią SIWZ, czy też o niedopuszczalnej
modyfikacji treści oferty na skutek jej wyjaśnień. Przystępujący zaoferował w swojej ofercie
pojazd o wysokości mieszczącej się w maksymalnej granicy określonej przez
Zamawiającego w SIWZ, natomiast inna wysokość pojazdu, wynikająca ze świadectwa
dopuszczenia, nie mogła być podstawą odrzucenia oferty Przystępującego wobec jego
wyjaśnień. Wyjaśnienia te natomiast nie świadczą o zmianie treści oferty. Skład orzekający
Izby uznał, że modyfikacja pojazdu w zakresie umieszczenia belki świetlnej na niższym
poziomie, celem obniżenia całkowitej wysokości pojazdu, jest dopuszczalna również w
świetle § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20
czerwca 2007 r. w sprawie wykazu wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa
publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia, a także zasad wydawania
dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz. U. Nr 143, poz. 1002). Stosownie do treści
tego przepisu zmiany materiałowe, konstrukcyjne lub technologiczne mogące mieć wpływ
na właściwości użytkowe wyrobu lub na rozszerzenie zakresu jego stosowania w okresie
ważności dopuszczenia, mogą być dokonywane wyłącznie za zgodą jednostki
dopuszczającej. Zainstalowanie przewidzianej dla pojazdu belki świetlnej na niższej
wysokości nie stanowi o zmianie ani materiału użytego do produkcji samochodu, ani
zastosowanej technologii, ani też konstrukcji samego pojazdu, dlatego też taka zmiana jest
dopuszczalna i nie ma potrzeby uzyskiwania w tym zakresie zgody jednostki dopuszczającej.
Co do niezgodności oferty z wymogiem określonym w pkt 3.7 załącznika nr 1 do
SIWZ. Zgodnie z w/w punktem Zamawiający wskazał, iż: „skrytki na sprzęt i wyposażenie
zamykane żaluzjami wodo i pyłoszczelnymi, wspomaganymi systemem ułatwiającym
otwieranie i zabezpieczającym przed samoczynnym zamykaniem, wykonane z materiałów
odpornych na korozję, wyposażone w zamki zamykane na jeden klucz. Układ skrytek:
3+3+1”. Przystępujący w swojej ofercie (str. 29) wskazał na identyczny układ skrytek,
jednocześnie jednak na rysunku załączonym do oferty (57 str.) Zamawiający zauważył układ
4+4+1. Uwzględniając tę okoliczność Zamawiający zwrócił się do tego wykonawcy z
wnioskiem o wyjaśnienie treści oferty. W piśmie z dnia 14 czerwca 2008 r. Przystępujący
wyjaśnił, że załączony rysunek przestawia ilość zastosowanych zamknięć żaluzyjnych, a nie
ilość skrytek. Układ skrytek zaś jest zgodny z warunkiem postawionym przez
Zamawiającego.
Skład orzekający Izby uznał wskazane wyjaśnienia Przystępującego za
wystarczające i nie znalazł podstaw do uznania, że w tym zakresie jego oferta jest sprzeczna
z SIWZ, czy też doszło do niedopuszczalnej modyfikacji treści oferty. Udzielone wyjaśnienia
nie modyfikują treści oferty, natomiast oświadczenie o układzie skrytek, zgodnie z wymogiem
Zamawiającego (3+3+1), zostało przez tego wykonawcę złożone w treści oferty. Wskazać
należy, że załączony do oferty rysunek faktycznie wskazuje na zamknięcia skrytek (żaluzje),
a nie samą ilość skrytek, w związku z powyższym trudno – w szczególności wobec
wyraźnego oświadczenia w treści oferty Przystępującego (str. 29: „Układ 3+3+1”) oraz braku
wymogu w SIWZ co do ilości zamknięć skrytek – czynić Przystępującemu zarzut, że nie
zaoferował skrytek w wymaganym przez Zamawiającego układzie.
Co do niezgodności oferty z wymogiem określonym w pkt 2.11 załącznika nr 1 do
SIWZ. Zgodnie z w/w punktem Zamawiający wskazał na minimalny masowy wskaźnik mocy,
obliczony dla maksymalnej masy rzeczywistej pojazdu na 13 k W/t. Jednocześnie też w pkt
2.1 wskazał na maksymalną dopuszczalną masę rzeczywistą pojazdu (pojazd z załogą,
pełnymi zbiornikami, zabudową i wyposażeniem), tj. 1800 kg.
Przystępujący w swojej ofercie w pozycji masowy wskaźnik mocy (poz. 2.11) podał
14,61 k W/t natomiast w pozycji maksymalna masa rzeczywista pojazdu (poz. 2.1) podał
16 430 kg. Podstawą zarzutu podniesionego w tym zakresie przez Odwołującego jest
wskazanie, że Przystępujący w swojej ofercie przyjął dwie różne wartości masy rzeczywistej
pojazdu dla określenia z jednej strony masowego wskaźnika mocy – gdzie Przystępujący
przyjął wartość 16 430 kg (wartość wskazana wprost w ofercie – poz. 2.1), jak również
rezerwy masy, która miał być liczona jako różnica pomiędzy technicznie dopuszczalną masą
całkowitą, określona w świadectwie homologacji, a maksymalną masą rzeczywistą pojazdu –
tu Przystępujący i – jak wskazał Odwołujący – przyjął 16 418 kg. Jednocześnie też na
skutek ponownego wezwania Przystępującego do złożenia wyjaśnień dotyczących treści
jego oferty w piśmie z dnia 17 czerwca 2008 r. oświadczył on , że do wyliczeń parametrów
dwóch wskaźników masowego wskaźnika mocy oraz rezerwy masy przyjął wartość
pomniejszoną o masę wody 170 kg i masę 12 kg, wynikającą z różnicy masy zbiornika w
związku ze zmniejszeniem jego pojemności i w efekcie wskazał, że podana przez niego
wartość masy rzeczywistej pojazdu określona w pkt 2.1 wynosi zamiast 16 430 kg – 16 418
kg. Potwierdził jednocześnie wskazane w ofercie wysokości wskaźników rezerwy masy (pkt
2.3 – 11,73 %) oraz masowego wskaźnika mocy (pkt 2.11 – 14,61 k W/t).
Wobec braku określania w postanowieniach SIWZ, jak również w obowiązujących
przepisach prawa, sposobu obliczania masowego wskaźnika mocy - w ocenie składu
orzekającego Izby - Zamawiający do oceny w ramach tego kryterium oceny ofert powinien
był przyjąć wartość wskazaną w ofercie, czyli 14,61 k W/t. Zamawiający nie miał podstaw do
weryfikacji sposobu obliczenia tej wartości przez wykonawców w ich ofertach. Miał natomiast
prawo do weryfikacji wskaźnika rezerwy masy, który miał być liczony jako różnica pomiędzy
technicznie dopuszczalną masą całkowitą pojazdu, określoną w homologacji (dla pojazdów
tego typu jest to wartość 18 600 kg), a maksymalną masą rzeczywistą pojazdu wskazaną w
ofercie w pkt 2.1 W tym przypadku Zamawiający powinien był wziąć pod uwagę wartość
maksymalnej masy rzeczywistej pojazdu, wskazanej w ofercie wykonawcy, tj. 16 430 kg,
wobec braku podania w SIWZ szczegółowego sposobu obliczenia tej wartości. W ocenie
Izby niedopuszczalna była zmiana treści oferty Przystępującego dokonana we wskazanych
wyjaśnieniach, gdzie maksymalną masę rzeczywistą wskazaną w ofercie, tj. 16 430 kg,
wykonawca zmienił na sugerowaną przez Zamawiającego masę 16 418 kg. Uwzględniając
jednak dokonanie oceny ofert w zakresie przywołanego wskaźnika rezerwy masy w oparciu
o pierwotną treść oferty Przystępującego wskazać należy, że przy uwzględnieniu masy
16 430 kg różnica punktowa w porównaniu z przyjętą przez Zamawiającego wartością masy
16 418 kg stanowiłaby w tym kryterium 0,02 punktu (przy przyjęciu do oceny masy
rzeczywistej 16 430 kg – Przystępujący otrzymałby 3,58 pkt, natomiast przy przyjęciu masy
16 418 kg – otrzymał 3,60 pkt). Uwzględniając różnicę w ostatecznej ocenie ofert - pomiędzy
ofertą Odwołującego, a Przystępującego różnica ta wynosiła 1,34 pkt, zatem nawet ponowna
ocena ofert dokonana przez Zamawiającego – zgodnie z danymi podanymi w ofercie
Przystępującego – nie doprowadziłaby do zmiany wyniku postępowania. W ocenie Izby
bowiem Przystępujący prawidłowo podał w swojej ofercie wartości maksymalnej masy
rzeczywistej pojazdu oraz masowego wskaźnika mocy, tym samym dokonana przez
Zamawiającego ocena ofert w oparciu o inne dane, niż wynikające z oferty Przystępującego,
nie miała wpływu na wynik postępowania.
Tym samy skład orzekający Izby ustalił, że nie potwierdził się zarzut naruszenia art.
89 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Co do zarzutu naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy skład orzekający Izby ustalił, że
Odwołujący nie miał interesu prawnego w podnoszeniu tego zarzutu, ponieważ związany był
on z ofertą innego niż Odwołujący wykonawcy.
Uwzględniając powyższe ustalenia skład orzekający Izby nie stwierdził również
naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7
ustawy, tj. stosownie do wyniku postępowania.
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2006 r. Nr 164, poz. 1163 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu
Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego w Gdańsku.
Przewodniczący:
………………………………
Członkowie:
………………………………
………………………………
_________
*
niepotrzebne skreślić