Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KIO/UZP 562 /09

WYROK
z dnia 13 maja 2009 r.

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Marek Koleśnikow
Członkowie: Magdalena Grabarczyk
Ewa Jankowska
Protokolant: Jadwiga Ząbek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2009 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "Wanda-Lech" Sp. z o.o., ul. Niedurnego 13,
41-710 Ruda Śląska od rozstrzygnięcia przez zamawiającego Kompanię Węglową S. A.,
ul. Powstańców 30, 40-039 Katowice protestu z dnia 8 kwietnia 2009 r.

przy udziale XXX zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
odwołującego się oraz XXX - po stronie zamawiającego*.


orzeka:
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu modyfikację treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia.





2. Kosztami postępowania obciąża Kompanię Węglową S. A., ul. Powstańców 30,
40-039 Katowice i nakazuje:

1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 574 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote zero
groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez Przedsiębiorstwo Wielobranżowe
"Wanda-Lech" Sp. z o.o., ul. Niedurnego 13, 41-710 Ruda Śląska;

2) dokonać wpłaty kwoty 8 174 zł 00 gr (słownie: osiem tysięcy sto
siedemdziesiąt cztery złote zero groszy) przez Kompanię Węglową S. A.
ul. Powstańców 30, 40-039 Katowice na rzecz Przedsiębiorstwa
Wielobranżowego "Wanda-Lech" Sp. z o.o., ul. Niedurnego 13, 41-710
Ruda Śląska stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu
wpisu od odwołania, oraz wynagrodzenia pełnomocnika;

3) dokonać wpłaty kwoty XXX (słownie: XXX) przez XXX na rzecz Urzędu
Zamówień Publicznych na rachunek dochodów własnych UZP;

4) dokonać zwrotu kwoty 10 426 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy czterysta
dwadzieścia sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych
Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Przedsiębiorstwo Wielobranżowe
"Wanda-Lech" Sp. z o.o., ul. Niedurnego 13, 41-710 Ruda Śląska.


U z a s a d n i e n i e

Zamawiający: Kompania Węglowa S.A. 40-039 Katowice, ul. Powstańców 30 wszczął
postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego na „Dostawę bonów żywieniowych
(kuponów profilaktycznych) na realizację posiłków profilaktycznych oraz pośrednictwo w
realizacji tych bonów w punktach (placówkach) handlowych i gastronomicznych dla
pracowników KW S.A. Oddział KWK Bielszowice w okresie 12 miesięcy”. Ogłoszenie
ukazało się 26.03. 2009 r. w Dz. Urz. UE Nr 2009/S 59-085189.
Postępowanie jest prowadzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. –
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z 2008 r. Nr 171, poz.
1058, Nr 220, poz.1420 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 101), zwana dalej
„Pzp”.

08.04.2009 r. wykonawca Przedsiębiorstwo Wielobranżowe „Wanda-Lech” sp. z o.o.,
ul. Niedurnego 13, 41-710 Ruda Śląska złożył protest wobec treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia.
Przedmiotem protestu były następujące postanowienia specyfikacji:
1. Postanowienia przewidziane w: pkt III „Opis przedmiotu zamówienia” ust. 1 i 2
specyfikacji, we wszystkich punktach „Szczegółowego zakresu przedmiotu zamówienia”
stanowiącego załącznik nr 1 do specyfikacji (punkty od 1 do 10), w punkcie 1 formularza
ofertowego stanowiącego załącznik nr 2 do specyfikacji, w § 1 ust. 1, § 2 ust. 1-4 istotnych
postanowień umowy stanowiących załącznik nr 4 do specyfikacji,
którym to postanowieniom protestujący zarzucił, że:
1) naruszają przepisy art. 2 pkt 2 i 13 Pzp, ponieważ określają przedmiot zamówienia,
który nie jest dostawą, usługą ani robotami budowlanymi w rozumieniu ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, a co za tym idzie, przewidują
udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiot nie może być w
rzeczywistości przedmiotem zamówienia publicznego;
2) naruszają przepis art. 29 ust. 1 Pzp, ponieważ nie opisują w sposób jednoznaczny i
wyczerpujący przedmiotu zamówienia;
3) naruszają przepis art. 29 ust. 2 Pzp, ponieważ opis przedmiotu zamówienia nie daje
możliwości obiektywnego porównania oferowanych przez wykonawców towarów, a co
za tym idzie, wyłącza całkowicie równą konkurencję pomiędzy wykonawcami;
4) naruszają przepisy art. 2 pkt 2 i 13 w związku z art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp, ponieważ
przewidują udzielenie zamówienia skutkującego naruszeniem art. 232 Kodeksu
pracy, a co za tym idzie, skutkującego również koniecznością unieważnienia
postępowania o udzielenie zamówienia, ponieważ umowa naruszająca bezwzględnie
obowiązujące przepisy prawa pracy będzie nieważna.
2. Postanowienia przewidziane w: pkt XXI „Kryteria oceny oferty” ust. 1, w ust. 1 i 2
formularza ofertowego stanowiącego załącznik nr 2 do specyfikacji, w § 3 ust. 1, 3, 5-16
istotnych postanowień umowy stanowiących załącznik nr 4 do specyfikacji,
którym to postanowieniom protestujący zarzuca, że:
1) naruszają przepis art. 2 pkt 1 Pzp, ponieważ przewidują pojęcie ceny, które nie
mieści się w rozumieniu pojęcia ceny określonego w przepisach Prawa zamówień
publicznych;
2) naruszają przepis art. 91 ust. 2 Pzp, ponieważ w ogóle nie przewidują oceny ofert
według kryterium ceny w rozumieniu przepisów Prawa zamówień publicznych.
3. Postanowienie przewidziane w zdaniu drugim pkt VIII „Podwykonawstwo”
specyfikacji, zgodnie z którym „Podwykonawstwo nie dotyczy placówek realizujących bony
(kupony) żywieniowe.",
któremu to postanowieniu protestujący zarzuca, że:
1) narusza przepisy art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 29 Pzp, ponieważ w niejednoznaczny
sposób opisuje warunki i zakres dopuszczalności wykorzystania podwykonawców do
wykonania zamówienia, a tym samym narusza zasady uczciwej konkurencji, równego
traktowania wykonawców oraz bezstronności i obiektywizmu, jak również narusza
zasadę jednoznaczności w zakresie opisu przedmiotu zamówienia;
2) narusza przepisy art. 22 ust. 1 pkt 2 oraz art. 36 ust. 4 i 5 Pzp, ponieważ bezprawnie
wyłącza stosowanie tych przepisów w zakresie realizacji bonów w placówkach
handlowych (gastronomicznych), pomimo że świadczenie polegające na realizacji
bonów stanowi część przedmiotu zamówienia;
4. Postanowienia przewidziane w pkt X „Warunki wymagane od wykonawców
ubiegających się o zamówienie publiczne” ust. 1 lit. b oraz pkt XII „W celu potwierdzenia
opisanego w pkt X ust. 1 warunku posiadania niezbędnej wiedzy i doświadczenia oraz
dysponowania potencjałem technicznym i osobami zdolnymi do wykonania zamówienia,
zamawiający wymaga następujących dokumentów” ust. 2 specyfikacji,
którym to postanowieniom protestujący zarzuca, że:
1) naruszają przepis art. 22 ust. 1 pkt 2 Pzp, ponieważ sieć punktów handlowych
(gastronomicznych) nie mieści się w pojęciu potencjału technicznego, o jakim mowa
w przepisie art. 22 ust. 1 pkt 2 Pzp, a co za tym idzie, wadliwe postanowienia
specyfikacji przewidują warunek udziału wykonawców w postępowaniu nieokreślony
w przepisach art. 22 Pzp, czyli w ogóle niedopuszczalny na gruncie Prawa zamówień
publicznych;
2) naruszają przepisy art. 25 Pzp oraz wydanego na mocy przepisu art. 25 ust. 2 Pzp
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie rodzajów
dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te
dokumenty mogą być składane (Dz. U. Nr 87, poz. 605 oraz z 2008 r. Nr 188, poz.
1155), ponieważ w drodze wadliwych postanowień specyfikacji zamawiający żąda od
wykonawców dokumentu w postaci "szczegółowego wykazu punktów (placówek)
handlowych i gastronomicznych", a co za tym idzie, zamawiający żąda dokumentu
nie przewidzianego w zamkniętym katalogu dokumentów, których zamawiający może
żądać od wykonawców;
5. Postanowienia przewidziane w pkt X „Warunki wymagane od wykonawców
ubiegających się o zamówienie publiczne” ppkt 1 lit. specyfikacji,
którym to postanowieniom protestujący zarzuca, że:
1) naruszają przepisy art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 29 Pzp, ponieważ w niejednoznaczny
sposób opisują warunki udziału wykonawców w postępowaniu, to jest w żaden
sposób nie definiują, co zamawiający rozumie pod pojęciem "dysponowania" siecią
punktów (placówek) handlowych i gastronomicznych, a tym samym naruszają zasady
uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców oraz bezstronności i
obiektywizmu, jak również naruszają zasadę jednoznaczności w zakresie opisu
przedmiotu zamówienia;
2) naruszają przepisy art. 7 ust. 1 i 2 Pzp, ponieważ całkowicie bezpodstawnie i
bezzasadnie wprowadzają warunek udziału wykonawcy w postępowaniu, zgodnie z
którym wykonawca musi dysponować co najmniej jednym supermarketem lub
hipermarketem w Rudzie Śląskiej i w Zabrzu, a co za tym idzie, w sposób
nieuzasadniony i rażący ograniczają swobodę konkurencji i zasadę równego
traktowania wykonawców.
Wskazując na powyższe zarzuty, protestujący wniósł o:
1) uchylenie zaskarżonych postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia
lub ich modyfikację, tak aby odpowiadały wymogom regulacji zawartej w Przepisach prawa
zamówień publicznych, względnie o:
2) unieważnienie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, jeśli modyfikacja
specyfikacji nie pozwala na usunięcie jej sprzeczności z przepisami Prawa zamówień
publicznych.
Uzasadnienie jest właściwie identyczne jak w odwołaniu, dlatego zostało przytoczone
tylko w tym miejscu.

16.04. 2009 r. (pismo z 15.04. 2009 r.) zamawiający oddalił protest.
Ad ust. 1: Przedmiotowe bony nie są towarem tylko znakiem legitymacyjnym, na którego
podstawie otrzymuje się odpowiednie towary lub usługi dlatego przedmiot zamówienia mieści
się w pojęciu dostawa, zgodnie z art. 2 pkt 2 Pzp. Protestujący nie wykazał naruszenia art.
29 ust. 1 i 2 Pzp, a jedynie stwierdził, że opis przedmiotu zamówienia nie daje możliwości
„porównania oferowanych […] towarów”. Ze względu na specyfikę pracy górników orasz
względy higieniczno-sanitarne wyłączają możliwość dostarczenia posiłków profilaktycznych
na stanowisko pracy podczas pracy, dlatego pracodawca może zapewnić przyrządzanie
posiłków przez pracowników we własnym zakresie, zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia
Rady ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U.
Nr 60, poz. 279). Nie jest to naruszeniem art. 232 Kodeksu pracy ani innych przepisów
wspomnianego rozporządzenia.
Art. 232. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie
uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie
powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania.

§ 2. 1. Posiłki powinny zawierać około 50-55% węglowodanów, 30-35% tłuszczów, 15% białek oraz posiadać
wartość kaloryczną około 1000 kcal.
2. Jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez
pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy:
1) korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych,
2) przyrządzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów.
Ad 2. Zgodnie z opinią zamieszczoną na stronie internetowej Urzędu Zamówień
Publicznych, zgodnie z treścią art. 15 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o
zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.) emitowanie
oraz realizacja znaków legitymacyjnych podlegających wymianie na towary lub usługi,
oferowanych poniżej ich wartości nominalnej oraz emitowanie oraz realizacja znaków
legitymacyjnych podlegających wymianie na towary lub usługi o cenie przewyższającej
wartość nominalną znaku jest utrudnieniem dostępu do rynku małym przedsiębiorcom, w
rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr
101, poz. 1178 ze zm.), stanowiącym czyn nieuczciwej konkurencji. Treść art. 15 ust. 4 pkt 1
i 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji nie wyłącza stosowania ustawy Prawo
zamówień publicznych przy zakupie bonów. Ustawodawca w art. 2 pkt 5 Pzp wskazał na
dwa sposoby oceny ofert: pierwszy odnosi się do wyboru oferty z najniższą ceną, drugi do
wyboru oferty, która przedstawia najkorzystniejszy bilans ceny oraz innych kryteriów
odnoszących się do przedmiotu zamówienia publicznego. Przepis art. 15 ust. 4 pkt 1 i 2
Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji ogranicza możliwość sposobu wyboru
najkorzystniejszej oferty. W wypadku dostawy bonów można więc zastosować wyłącznie
kryterium ceny przy wyborze najkorzystniejszej oferty. Inaczej zamawiający musiałby liczyć
się z koniecznością unieważnienia postępowania, z uwagi na wpłynięcie identycznych pod
względem cenowym ofert. śądanie w tym wypadku przez zamawiającego, na podstawie art.
91 ust. 5 Pzp złożenia ofert dodatkowych byłoby bezprzedmiotowe, skoro wykonawcy nie
mogą przedstawić innej ceny ofertowej. Postępowanie takie musiałoby zostać unieważnione
na podstawie art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp. Biorąc powyższe pod uwagę, w postępowaniu o
udzielenie zamówienia publicznego na dostawę bonów nie jest właściwe zastosowanie
kryterium ceny jako jedynego kryterium oceny ofert. Ze względu na konieczność wyboru
jednej oferty zamawiający organizując postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
na dostawę bonów określił w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia także inne niż
cena kryterium jakim będzie się kierował przy wyborze najkorzystniejszej oferty.
Zastosowane kryterium musi mieć charakter przedmiotowy (art. 91 ust. 3 Pzp) i powinno
odnosić się do tych elementów, które mogą różnicować poszczególne oferty. Określenie
kryteriów oceny ofert jest uprawnieniem zamawiającego i ma charakter indywidualny, dlatego
jednym z kryteriów oceny ofert w przedmiotowym postępowaniu (zgodnie z przywołaną
opinią UZP) jest liczba punktów (placówek) handlowych i gastronomicznych, w których
można będzie realizować bony żywieniowe (vide: wyrok z dnia 3 kwietnia 2009 roku sygn.
KIO/UZP 368/09).

Ad 3. W ustawie Prawo zamówień publicznych brak jest legalnej definicji podwykonawcy.
W myśl art. 356 Kodeksu cywilnego wierzyciel może żądać osobistego świadczenia dłużnika
tylko wtedy, gdy to wynika z treści czynności prawnej, z ustawy albo właściwości
świadczenia. Istotą udzielenia zamówienia publicznego jest wykonanie zamówienia własnymi
siłami. Korzystanie przy wykonaniu zamówienia z pomocy podwykonawców jest
odstępstwem od zasady, uzasadnionym szczególnymi względami. Za podwykonawcę należy
uznać podmiot, któremu wykonawca będzie powierzał (zlecał) wykonanie określonej
dostawy, czy usługi (wyrok KIO z dnia 17 stycznia 2008 r. KIO/UZP/ 66/07, wyrok KlO z dnia
19 marca 2008 r. KlO/UZP 202/08). Nazwa postępowania wyraźnie wskazuje, iż
przedmiotem postępowania jest dostawa bonów żywieniowych (...) oraz pośrednictwo w
realizacji tych bonów w punktach (placówkach) handlowych i gastronomicznych.
Podwykonawstwo w przedmiotowym postępowaniu nie dotyczy więc placówek realizujących
bony (kupony) żywieniowe. Udział podwykonawców w przedmiotowym postępowaniu według
zamawiającego może dotyczyć jedynie m.in. druku bonów, ich transportu do zamawiającego,
zabezpieczenia bonów przed sfałszowaniem.

Ad 4. Zarzuty zawarte w ust. 4 protestu zamawiający uznaje za bezzasadne.
Zamawiający ma nie tylko prawo, ale i obowiązek tak określić warunki udziału, aby do
udziału w postępowaniu dopuścić tylko takich wykonawców, którzy będą w stanie
zrealizować dane zamówienie. Stawianie kryteriów podmiotowych służyć ma
zamawiającemu przede wszystkim w wyłonieniu podmiotów zdolnych do realizacji
zamówienia, a tym samym ograniczeniu do minimum możliwości powstania sytuacji, w której
wykonawca nie będzie w stanie wykonać zamówienia z należytą starannością.
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie rodzajów
dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy oraz form, w jakich te
dokumenty mogą być składane (Dz. U. Nr 87, poz. 605 oraz z 2008 r. Nr 188, poz. 1155)
wskazuje, jakich dokumentów może żądać zamawiający na potwierdzenie spełnienia
warunków udziału w postępowaniu objętym ustawą Prawo zamówień publicznych, a
wskazanych w art. 22 ust. 1 i 2. Również na podstawie art. 138c ust. 1 pkt 2 Pzp
zamawiający sektorowy (a takim jest Kompania Węglowa S.A.) może ,,żądać przedstawienia
także innych dokumentów niż określone w przepisach wydanych na podstawie art. 22 ust. 2
Pzp, potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu, jeżeli jest to niezbędne
do oceny spełniania przez wykonawców tych warunków". Zamawiający opierając się również
na przywołanej opinii Urzędu Zamówień Publicznych zażądał na potwierdzenie określonego
w pkt X ust. 1 lit. b specyfikacji warunku, wykazu punktów (placówek) handlowych i
gastronomicznych zgodnie z pkt XII ust. 2 specyfikacji.

Ad 5. Ustawodawca wprowadził słowo „dysponuje” do ustawy – Prawo zamówień
publicznych, cyt. „Zarówno bowiem kategoria >>posiadania<< jak i >>dysponowania<< nie
wymaga, aby zamawiający był właścicielem środków technicznych niezbędnych do
udzielenia zamówienia. (...) zmiana ta ma znaczenie o tyle, że wykonawca aby złożyć
prawdziwe oświadczenie o spełnieniu warunku udziału w postępowaniu, nie musi być
fizycznie w posiadaniu tych środków w momencie składania oświadczenia. Wystarczy, że w
sytuacji, gdy takich środków nie posiada, zawarł stosowne porozumienia, na podstawie
których będzie dysponował stosownymi środkami technicznymi w dacie wykonania
zamówienia.” w „Prawo zamówień publicznych, Komentarz” pod redakcją Tomasza
Czajkowskiego; Wydanie trzecie; Urząd Zamówień Publicznych; Warszawa 2007, str. 128).
Zacytowany fragment komentarza można zastosować na zasadzie analogii do punktów
(placówek) handlowych i gastronomicznych.
Ponadto zamawiający ma prawo określić przedmiot zamówienia oraz warunki udziału w
postępowaniu w sposób odpowiadający jego indywidualnym potrzebom (dotyczy
dysponowania jednym hipermarketem lub jednym supermarketem na terenie miasta Ruda
Śląska i Zabrze). Wszystkie wymogi zostały określone przez zamawiającego w taki sposób,
iż nie naruszają podstawowych zasad udzielenia zamówień publicznych.

W zakresie żądania przez protestującego unieważnienia przedmiotowego postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego, zamawiający oddala żądanie strony jako bezzasadne,
gdyż nie zachodzi żadna okoliczność uzasadniająca powyższe żądanie w oparciu o art. 93
Pzp.

24.04. 2009 r. wykonawca Przedsiębiorstwo Wielobranżowe „Wanda-Lech” złożył
odwołanie.
Przedmiotem odwołania są następujące postanowienia specyfikacji istotnych warunków
zamówienia:
1. Postanowienia przewidziane w: punkcie III. podpunkt 1 i 2 specyfikacji, we wszystkich
punktach „Szczegółowego zakresu przedmiotu zamówienia” stanowiącego załącznik nr 1 do
specyfikacji (punkty od 1 do 10), w punkcie 1 formularza ofertowego stanowiącego załącznik
nr 2 do specyfikacji, w § 1 ust. 1, § 2 ust. 1-4 istotnych postanowień umowy stanowiących
załącznik nr 4 do specyfikacji,
którym to postanowieniom odwołujący zarzucił, że:
1) naruszają przepisy art. 2 pkt 2 i 13 Pzp, ponieważ określają przedmiot zamówienia,
który nie jest dostawą, usługą ani robotami budowlanymi w rozumieniu Prawa
zamówień publicznych, a co za tym idzie, przewidują udzielenie zamówienia
publicznego, którego przedmiot nie może być w rzeczywistości przedmiotem
zamówienia publicznego;
2) naruszają przepis art. 29 ust. 1 Pzp, ponieważ nie opisują w sposób jednoznaczny i
wyczerpujący przedmiotu zamówienia;
3) naruszają przepis art. 29 ust. 2 Pzp, ponieważ opis przedmiotu zamówienia nie daje
możliwości obiektywnego porównania oferowanych przez wykonawców towarów, a co
za tym idzie, wyłącza całkowicie równą konkurencję pomiędzy wykonawcami;
4) naruszają przepisy art. 2 pkt 2 i 13 w związku z art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp, ponieważ
przewidują udzielenie zamówienia skutkującego naruszeniem art. 232 Kodeksu
pracy, a co za tym idzie, skutkującego również koniecznością unieważnienia
postępowania o udzielenie zamówienia, ponieważ umowa naruszająca bezwzględnie
obowiązujące przepisy prawa pracy będzie nieważna.
2. Postanowienia przewidziane w punkcie XXI podpunkt 1, w punkcie 1 i 2 formularza
ofertowego stanowiącego załącznik nr 2 do specyfikacji, w § 3 ust. 1, 3, 5-16 istotnych
postanowień umowy stanowiących załącznik nr 4 do specyfikacji,
którym to postanowieniom odwołujący zarzuca, że:
1) naruszają przepis art. 2 pkt 1 Pzp, ponieważ przewidują pojęcie ceny, które nie
mieści się w rozumieniu pojęcia ceny określonego w przepisach Prawa zamówień
publicznych;
2) naruszają przepis art. 91 ust. 2 Pzp, ponieważ w ogóle nie przewidują oceny ofert
według kryterium ceny w rozumieniu przepisów Prawa zamówień publicznych.
3. Postanowienie przewidziane w zdaniu drugim punktu VIII specyfikacji, zgodnie z
którym „Podwykonawstwo nie dotyczy placówek realizujących bony (kupony) żywieniowe.",
któremu to postanowieniu odwołujący zarzuca, że:
1) narusza przepisy art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 29 Pzp, ponieważ w niejednoznaczny
sposób opisuje warunki i zakres dopuszczalności wykorzystania podwykonawców do
wykonania zamówienia, a tym samym narusza zasady uczciwej konkurencji, równego
traktowania wykonawców oraz bezstronności i obiektywizmu, jak również narusza
zasadę jednoznaczności w zakresie opisu przedmiotu zamówienia;
2) narusza przepisy art. 22 ust. 1 pkt 2 oraz art. 36 ust. 4 i 5 Pzp, ponieważ bezprawnie
wyłącza stosowanie tych przepisów w zakresie realizacji bonów w placówkach
handlowych (gastronomicznych), pomimo że świadczenie polegające na realizacji
bonów stanowi część przedmiotu zamówienia;
4. Postanowienia przewidziane w podpunkcie 1 lit. b punktu X oraz w podpunkcie 2
punktu XII specyfikacji, którym to postanowieniom odwołujący zarzuca, że:
1) naruszają przepis art. 22 ust. 1 pkt 2 Pzp, ponieważ sieć punktów handlowych
(gastronomicznych) nie mieści się w pojęciu potencjału technicznego, o jakim mowa
w przepisie art. 22 ust. 1 pkt 2 Pzp, a co za tym idzie, wadliwe postanowienia
specyfikacji przewidują warunek udziału wykonawców w postępowaniu nieokreślony
w przepisach art. 22 Pzp, czyli w ogóle niedopuszczalny na gruncie Prawa zamówień
publicznych;
2) naruszają przepisy art. 25 Pzp oraz wydanego na mocy przepisu art. 25 ust. 2 Pzp
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie rodzajów
dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich te
dokumenty mogą być składane, ponieważ w drodze wadliwych postanowień
specyfikacji zamawiający żąda od wykonawców dokumentu w postaci
"szczegółowego wykazu punktów (placówek) handlowych i gastronomicznych", a co
za tym idzie, zamawiający żąda dokumentu nie przewidzianego w zamkniętym
katalogu dokumentów, których zamawiający może żądać od wykonawców;
5. Postanowienia przewidziane w podpunkcie b punktu X specyfikacji, którym to
postanowieniom odwołujący zarzuca, że:
naruszają przepisy art. 7 ust. 1 i 2 Pzp, ponieważ całkowicie bezpodstawnie i
bezzasadnie wprowadzają warunek udziału wykonawcy w postępowaniu, zgodnie z
którym wykonawca musi dysponować co najmniej jednym supermarketem lub
hipermarketem w Rudzie Śląskiej i w Zabrzu, a co za tym idzie, w sposób
nieuzasadniony i rażący ograniczają swobodę konkurencji i zasadę równego traktowania
wykonawców;

Wskazując na powyższe zarzuty, odwołujący wnosi o:
1) nakazanie zamawiającemu, aby uchylił zaskarżone postanowienia specyfikacji
istotnych warunków zamówienia lub tak je zmodyfikował, aby odpowiadały wymogom
regulacji zawartej w Przepisach prawa zamówień publicznych;
2) nakazanie zamawiającemu, aby unieważnił postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego, jeśli modyfikacja specyfikacji nie pozwala na usunięcie jej sprzeczności z
przepisami Prawa zamówień publicznych.

1. W zaskarżonych postanowieniach specyfikacji istotnych warunków zamówienia
zamawiający opisał przedmiot zamówienia przez wskazanie, że jest tym przedmiotem
dostawa bonów żywieniowych (kuponów profilaktycznych) na realizację posiłków
profilaktycznych oraz pośrednictwo w realizacji tych bonów w punktach (placówkach)
handlowych i gastronomicznych. Takie określenie przedmiotu zamówienia publicznego w
ocenie odwołującego nie pozwala na przyjęcie, że przedmiotem zamówienia jest dostawa,
usługa lub roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa zamówień publicznych. Rzecz
w tym, że w istocie zamawiający oczekuje od wykonawców, że dostarczą oni nie konkretny i
należycie opisany towar, lecz jedynie pewien rodzaj dokumentu, na podstawie którego
dopiero będzie możliwe otrzymanie bliżej nieokreślonego towaru. Tymczasem dostawa w
rozumieniu przepisów Prawa zamówień publicznych polega na dostarczeniu konkretnych
towarów, a nie jedynie jakichś dokumentów, które dopiero będą podstawą do otrzymania
towaru, którego tak naprawdę w chwili udzielania zamówienia nie znamy. Przedmiotem
dostawy zatem nie mogą być żadne bony żywieniowe, lecz jedynie posiłki profilaktyczne dla
pracowników. W dalszej konsekwencji należy zwrócić uwagę, że zastosowanie w realizacji
zamówienia bonów żywieniowych, przy spełnieniu pewnych warunków, może mieć miejsce,
ale tylko jako forma realizacji dostawy, a nie jej przedmiot. Tymczasem zamawiający opisał
przedmiot zamówienia w taki sposób, że w istocie przedmiotem zamówienia uczynił nie
dostawę posiłków profilaktycznych dla pracowników, lecz dostawę pewnego rodzaju
dokumentów nazwanych bonami żywieniowymi, które same w sobie nie mogą być uznane za
towar w rozumieniu przepisów o zamówieniach publicznych.
Odwołujący podkreśla, że treść załącznika nr 1 do specyfikacji, zawierającego
Szczegółowy zakres przedmiotu zamówienia, sam w sobie nie przesądza o tym, co
rzeczywiście jest przedmiotem zamówienia w tym konkretnym postępowaniu. O tym, w jaki
sposób zamawiający oznaczył i opisał przedmiot zamówienia, decyduje całość postanowień
specyfikacji, a w szczególności znaczenie niezwykle istotne mają dwa założenia kształtujące
konstrukcję procedury przetargowej:
1) Po pierwsze, zgodnie z treścią postanowień specyfikacji, w tym przede wszystkim
stosownie do treści postanowień umowy o udzielenie zamówienia, dostarczane przez
wykonawcę bony żywieniowe mają dawać jedynie możliwość ich wymiany na posiłki
profilaktyczne. Bony te mogą być jednakże wymienione w toku realizacji zamówienia także
na każdy inny towar oferowany przez wykonawcę i to pracownicy zamawiającego będą
decydować samodzielnie, na jakie towary faktycznie bony wymienią. Prowadzi to do sytuacji,
w której na etapie udzielania zamówienia zamawiający tak naprawdę w ogóle nie wie, na
jakie konkretnie towary bony żywieniowe zostaną faktycznie wymienione. Oznacza to jednak,
że przedmiotem tego zamówienia wcale nie są konkretne towary opisane w załączniku nrdo
specyfikacji, lecz same bony żywieniowe dające możliwość otrzymania różnego rodzaju
towarów, niekoniecznie opisanych w załączniku nr 1do specyfikacji.
2) Po drugie, dla ustalenia przedmiotu zamówienia w tym wypadku decydujące
znaczenie ma zastosowana przez zamawiającego "cena" jako kryterium oceny ofert. "Cena"
ta według zamawiającego musi odpowiadać zawsze wartości nominalnej dostarczanych
bonów żywieniowych, a to w praktyce oznacza, że przedmiotem zamówienia są właśnie
bony żywieniowe, a nie towary, które można za nie otrzymać. Gdyby było inaczej, to przecież
wykonawcy mogliby oferować różne ceny za te same towary, a tymczasem muszą oferować
dokładnie takie same "ceny". Warto również zwrócić uwagę, że w uzasadnieniu
rozstrzygnięcia zamawiający zawarł stwierdzenia odnoszące się do oznaczenia przedmiotu
zamówienia, które wzajemnie sobie przeczą. Z jednej strony zamawiający twierdzi, że bony
żywieniowe są jedynie znakiem legitymacyjnym nie będącym przedmiotem zamówienia,
natomiast w dalszej części uzasadnienia, celem odparcia zarzutu o braku możliwości
porównania oferowanych przez wykonawców towarów, zamawiający twierdzi, że
przedmiotem zamówienia jest "dostawa bonów żywieniowych", a nie oferowane przez
wykonawców towary.
Nawet jeśli uznać, że zamawiający określił przedmiot zamówienia w taki sposób, że
możemy go co do zasady uznać za dostawę w rozumieniu przepisów Prawa zamówień
publicznych, to i tak opis. przedmiotu zamówienia narusza przepis art. 29 ust. Pzp, ponieważ
jest niewątpliwie niejednoznaczny i niepełny. Wyżej wykazano już, że przedmiotem
zamówienia w tym wypadku mogą być jedynie towary w postaci posiłków profilaktycznych
dla pracowników, a nie same bony żywieniowe, mogące stanowić jedynie pewien sposób
wykonania dostawy. Jeśli jednak przedmiotem zamówienia są posiłki profilaktyczne, to
zamawiający powinien w sposób jednoznaczny i pełny opisać, jakie posiłki zamawia.
Tymczasem postanowienia specyfikacji w ogóle nie zawierają w tym zakresie żadnych
wymogów co do rodzaju posiłków, składników żywnościowych, jakości tych składników itd.
Oznacza to w rezultacie, że zamawiający w ogóle nie wie, jakie posiłki otrzyma w wyniku
realizacji zamówienia. Innymi słowy, w świetle postanowień specyfikacji dopuszczalna jest
sytuacja, w której wykonawcy złożą oferty na realizację zamówienia na dostawę posiłków,
tyle tylko że w ogóle nie wiadomo, jakie te posiłki mają być. Zarzut niejednoznaczności i
niepełności opisu przedmiotu zamówienia w tych okolicznościach jest w pełni zasadny.
Dalej odwołujący zwraca uwagę, że brak pełnego i jednoznacznego opisu przedmiotu
zamówienia skutkuje także niemożliwością obiektywnej oceny i porównania ofert. Przecież
zamawiający nie będzie wiedział, jakie posiłki oferują poszczególni wykonawcy, a co za tym
idzie, nie będzie mógł w tym zakresie ocenić, czy oferta spełnia wymagania co do
przedmiotu zamówienia, ani nie będzie mógł porównać składanych ofert. Dość oczywistym
jest, że taki opis przedmiotu zamówienia nie tylko utrudnia, lecz wręcz wyklucza uczciwą
konkurencję między wykonawcami.
Celem udzielenia zamówienia jest w tym wypadku wywiązanie się przez zamawiającego
z obowiązków, jakie nakłada na niego – jako na pracodawcę – przepis art. 232 Kodeksu
pracy. Niemniej opis przedmiotu zamówienia, przewidujący jedynie opis wymagań co do
dostarczanych bonów żywieniowych, nie daje żadnych możliwości wywiązania się przez
zamawiającego z obowiązków przewidzianych przepisem art. 232 Kodeksu pracy. Wydanie
pracownikowi bonu żywieniowego nie jest przecież tym samym co zapewnienie mu posiłku
profilaktycznego. Nie wiadomo zupełnie, na jakie produkty żywnościowe bon zostanie
wymieniony, a co za tym idzie, prowadzi to do sytuacji, w której bon może być wymieniony
także na produkty żywnościowe w ogóle nie będące posiłkami profilaktycznymi. W rezultacie
umowa o udzielenie zamówienia będzie prowadziła do naruszenia przepisów prawa pracy,
jako taka będzie oczywiście bezwzględnie nieważna, a przecież postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego, które jest obarczone wadą uniemożliwiającą zawarcie ważnej
umowy, należy unieważnić.
2. Przewidziane w specyfikacji pojęcie ceny w ogóle nie mieści się w pojęciu ceny
określonym w przepisach Prawa zamówień publicznych. Cena musi być rozumiana jako
świadczenie pieniężne za konkretne towary. Tymczasem w zaskarżonych postanowieniach
specyfikacji przewidziano cenę wyłącznie jako wartość nominalną bonów żywieniowych,
które, jak już wyżej wykazano, w ogóle nie mogą być uznane za przedmiot zamówienia
publicznego.
Najpoważniejszym zarzutem jest jednak to, że tak naprawdę w specyfikacji istotnych
warunków zamówienia w ogóle nie przewidziano ceny jako kryterium oceny ofert.
Szczególnego podkreślenia wymaga fakt, że zamawiający ma pełną świadomość
niedopuszczalności oferowania dostaw bonów żywieniowych po "cenie" odbiegającej w
jakikolwiek sposób od wartości nominalnej takich bonów. Zamawiający potwierdził to
jednoznacznie wprowadzając do treści postanowień punktu XXI podpunktspecyfikacji
zapisów, zgodnie z którym znana jest zamawiającemuopinia Urzędu Zamówień Publicznych
wykluczająca oferowanie bonów poniżej lub powyżej ich wartości nominalnej -jako
stanowiące utrudnienie dostępu do rynku, czyli czyn nieuczciwej konkurencji. Zamawiający
sam zatem tak skonstruował kryterium "ceny" wykluczające możliwość składania ofert
zawierających ,;ceny" różniące się od siebie. Prowadzi to do takiego efektu, że każdy
wykonawca musi złożyć ofertę z dokładnie taką samą "ceną” ponieważ w przeciwnym
wypadku jego oferta będzie odrzucona jako stanowiąca czyn nieuczciwej konkurencji.
Niemniej taki mechanizm w sposób wyraźny potwierdza zarzut, że zamawiający w ogóle nie
przewidział w specyfikacji kryterium ceny w takim rozumieniu, w jakim przepisy Prawa
zamówień publicznych nakazują rozumieć cenę. Postanowienia specyfikacji zatem w ogóle
nie zawierają wśród kryteriów oceny ofert kryterium ceny, a co za tym idzie, naruszają w
sposób rażący przepis art. 91 ust. 2 Prawa zamówień publicznych, przy czym naruszenie to
nie może być usunięte przez zamawiającego w drodze modyfikacji specyfikacji, lecz
prowadzi do konieczności unieważnienia postępowania.
Zasadność zarzutu, zgodnie z którym w specyfikacji w ogóle nie przewidziano kryterium
ceny, obrazuje przykład sytuacji mającej miejsce, gdyby jednak wykonawcy zdecydowali się
złożyć oferty, w których "ceny" za bony byłyby różne od ich ceny nominalnej. W takiej
sytuacji pozornie mielibyśmy do czynienia z ofertami o różnych "cenach"., Niemniej w
dalszym ciągu nie znamy ani asortymentu towarów, które można nabyć za oferowane bony,
ani faktycznych cen jednostkowych tych towarów. Przetarg może śmiało wygrać wykonawca,
który oferuje bony po "cenie" stanowiącej np. 1/10 ich wartości nominalnej, ale u którego
placówki handlowe (gastronomiczne) wymieniają bony na towary, których ceny jednostkowe
są dziesięciokrotnie wyższe niż u innych wykonawców. Oczywistym jest dla każdego, że taka
sytuacja pozwala wygrać przetarg wykonawcy, który tak: naprawdę wykona zamówienie za
taką cenę, jaką sam podyktuje po zawarciu umowy. Stanowi to jednoznaczny dowód na fakt,
że w specyfikacji w ogóle nie przewidziano kryterium ceny, lecz konstrukcję, która jedynie
pozoruje zastosowanie takiego kryterium.
Podkreślenia wymaga fakt, że w punkcie drugim uzasadnienia rozstrzygnięcia protestu
zamawiający oddalił zarzut odnoszący się do braku kryterium ceny, niemniej w ogóle nie
odniósł się do istoty tego zarzutu. Według zamawiającego wystarczającym jest w tym
wypadku zastosowanie dwóch kryteriów oceny ofert, to jest kryterium "ceny" oraz kryterium
przedmiotowego, jakim jest liczba punktów (placówek) handlowych i gastronomicznych, w
których będzie można realizować bony żywieniowe. Tego rodzaju stwierdzenie nie wnosi
jednakże niczego w kwestii postawionego zarzutu, zgodnie z którym według odwołującego w
specyfikacji w ogóle nie przewidziano kryterium ceny w takim rozumieniu, jaki wynika z
przepisów o zamówieniach publicznych. Odwołujący wcale nie kwestionuje dopuszczalności,
a nawet konieczności zastosowania więcej niż jednego kryterium oceny ofert. Odwołujący
twierdzi natomiast, że zawsze, w każdym postępowaniu o udzielenie zamówienia
publicznego, jednym z kryteriów oceny ofert musi być kryterium ceny. Tymczasem
zamawiający, wbrew nie odpowiadającemu prawdzie stanowisku przedstawionym w
uzasadnieniu rozstrzygnięcia protestu, w ogóle nie stosuje żadnego kryterium ceny, a użyte
w specyfikacji określenia "cena" pozorują jedynie zastosowanie tego kryterium. Absurdalnym
jest twierdzenie zamawiającego, że będzie oceniał złożone oferty według kryterium
zaoferowanej ceny, jeśli konstrukcja kryteriów oceny ofert zawarta w specyfikacji z góry
wyklucza składania ofert o różniących się cenach i wszystkie oferty tak naprawdę muszą
zawierać taką samą "cenę". Ocena ofert według takiego pozornego kryterium jest przecież w
ogóle niemożliwa, ponieważ oferty nie mogą się w zakresie takiego kryterium w ogóle różnić.
Przy tym trzeba podkreślić, że zastosowanie drugiego, obok "ceny", kryterium oceny ofert
wcale nie zwalnia zamawiającego z obowiązku, aby to pierwsze kryterium cenowe miało
rzeczywisty, a nie jedynie pozorny charakter.
3. W zdaniu drugim punktu VIII specyfikacji zawarto postanowienie, zgodnie z którym
Podwykonawstwo nie dotyczy placówek realizujących bony (kupony) żywieniowe." Tego
rodzaju postanowienie jest, po pierwsze, kompletnie niejasne, niezrozumiałe
niejednoznaczne, a po drugie, w sposób oczywisty narusza przepisy Pzp regulujące
wykonanie zamówienia przy pomocy podwykonawców,
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że użyte przez zamawiającego sformułowanie
może być rozumiane co najmniej na dwa sposoby:
1) zgodnie z pierwszym sposobem rozumienia tego postanowienia, zamawiający,
stosownie do treści przepisu art. 36 ust. 5 Pzp, zastrzega, że część zamówienia
polegająca na realizacji bonów w punktach handlowych (gastronomicznych) nie może
być powierzona podwykonawcom, jeśli tak rozumieć zaskarżone postanowienie, to
wykonawca musi mieć własne punkty handlowe (gastronomiczne) i tylko przy pomocy
takich własnych punktów realizować zamówienie;
2) zgodnie z drogim sposobem rozumienia tego postanowienia, zamawiający wyłącza
zastosowanie przepisów art. 22 ust. 1 pkt 2 i art. 36 ust. 4 i 5 Pzp w zakresie części
zamówienia, która polega na realizacji bonów w placówkach handlowych
(gastronomicznych), jeśli tak rozumieć zaskarżone postanowienie, to należy zwrócić
uwagę, że wyłączenie zastosowania wskazanych przepisów Pzp przez
zamawiającego jest bezprawne, ponieważ przepisy te mają charakter bezwzględnie
obowiązujący i zamawiający w ogóle nie ma swobody w zakresie decyzji o ich
stosowaniu lub nie – po prostu musi je stosować.
W punkcie trzecim uzasadnienia rozstrzygnięcia protestu zamawiający potwierdził, że
kwestionowane postanowienie rozumie zgodnie z drugim wariantem, wyżej przedstawionym
pod literą b). Według zamawiającego przedmiotem zamówienia objęta jest jedynie dostawa
samych bonów oraz pośrednictwo w ich realizacji, natomiast nie należy do tego przedmiotu
sama realizacja bonów. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że w ten sposób
zamawiający wyraźnie potwierdził zasadność wcześniejszego zarzutu odwołującego,
zgodnie z którym przedmiotem zamówienia wcale nie jest dostawa towarów, na które można
wymienić bony żywieniowe, lecz przedmiotem są same bony żywieniowe. Wszak jeśli
przedmiotem zamówienia miałyby być dostawy towarów, na które można wymienić bony, to
również i realizacja tych bonów musiałaby podlegać ocenie w kontekście jej wykonania
bezpośrednio przez wykonawcę lub przez podwykonawców. Tymczasem zamawiający
bezpodstawnie twierdzi, że w zakresie realizacji bonów regulacja przepisów Pzp o
podwykonawcach nie ma zastosowania, ponieważ realizacja bonów nie należy do
przedmiotu zamówienia. Niemniej nieprawdziwe jest również i to twierdzenie
zamawiającego, zgodnie z którym realizacja bonów nie jest przedmiotem zamówienia. Rzecz
w tym, że nabywając bony żywieniowe po ich wartości nominalnej zamawiający będzie płacił
nie tylko za sam znak legitymacyjny, ale w wartości tego znaku w rzeczywistości mieści się
również wartość towarów, które będą wymieniane za ten znak. Gdyby zamawiający nie
zamawiał towarów podlegających wymianie za bony żywieniowe, to przecież nie płaciłby za
nie, a przecież płacąc za te bony automatycznie płaci właśnie za towary, na które bony
zostaną wymienione.
4. Zamawiający wprowadził szczegółowe wymagania w zakresie oceny spełniania przez
wykonawców warunku udziału w postępowaniu, polegającego na posiadaniu niezbędnej
wiedzy i doświadczenia oraz na dysponowaniu potencjałem technicznym i osobami zdolnymi
do wykonania zamówienia. Według wykonawcy o zamówienie ubiegać się może tylko taki
wykonawca, który "dysponuje" określoną siecią punktów handlowych i gastronomicznych.
Dysponowanie. siecią punktów handlowych i gastronomicznych w kontekście brzmienia
przepisu art. 22 ust. 1 pkt 2 Pzp może być uznane jedynie za dokonaną przez
zamawiającego konkretyzację warunku udziału w postępowaniu polegającego na
dysponowaniu odpowiednim potencjałem technicznym. Niemniej należy zwrócić uwagę, że
zgodnie z treścią przepisów art. 25 ust. 1 i 2 Pzp zamawiający może żądać od wykonawców
wyłącznie dokumentów określonych wyraźnie w rozporządzeniu wykonawczym wydanym na
podstawie przepisu art. 25 ust. 2 Pzp. Tymczasem w tym rozporządzeniu wykonawczym na
potrzeby potwierdzenia spełniania warunku dysponowania potencjałem technicznym
przewidziano wyłącznie dokument w postaci wykazu niezbędnych do wykonania zamówienia
narzędzi i urządzeń, którymi dysponuje lub będzie dysponował wykonawca. Punkty
handlowe i gastronomiczne nie są jednak narzędziami ani urządzeniami technicznymi. Z
tego względu należy uznać, że zamawiający nie może żądać od wykonawców dokumentu w
postaci wykazu punktów handlowych i gastronomicznych, a nadto, że warunek posiadania
sieci takich punktów, w ogóle jest niedopuszczalny. W dalszej konsekwencji
niedopuszczalne jest także stosowanie kryterium oceny ofert odnoszące się do liczby
posiadanych przez wykonawcę punktów handlowych i gastronomicznych. .
5. Zamawiający wprowadził szczegółowe wymagania w zakresie oceny spełniania przez
wykonawców warunku udziału w postępowaniu, polegającego na posiadaniu niezbędnej
wiedzy i doświadczenia oraz na dysponowaniu potencjałem technicznym i osobami zdolnymi
do wykonania zamówienia. Według wykonawcy o zamówienie ubiegać się może tylko taki
wykonawca, który dysponuje określoną siecią punktów handlowych i gastronomicznych.
Jednocześnie zamawiający w ogóle nie określił, co rozumie pod pojęciem "dysponowania"
przez wykonawcę punktami handlowymi i gastronomicznymi. Rozumienia tego określenia
mogą być co najmniej dwa. Po pierwsze, można przyjąć, że chodzi tylko o punkty handlowe i
gastronomiczne stanowiące własność wykonawcy. Po drugie, można przyjąć, że chodzi
także o takie punkty handlowe i gastronomiczne, z. których wykonawca może korzystać na
podstawie odpowiedniej urnowy cywilnoprawnej zawartej z właścicielem tych punktów. Brak
precyzyjnego określenia znaczenia tego pojęcia sam w sobie stanowi naruszenie przepisów
ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych, ponieważ nie daje
możliwości wykonawcom zorientowania się co do tego, czy rzeczywiście są w stanie spełnić
warunki udziału w postępowaniu. Niemniej, nawet jeśli przyjąć to drugie, szerokie rozumienie
pojęcia "dysponowania" punktami handlowymi i gastronomicznymi, to podkreślić trzeba, że w
takim wypadku część zamówienia polegająca na realizacji bonów mogłaby być wykonywana
przy pomocy podwykonawców, którymi będą faktyczni właściciele punktów handlowych i
gastronomicznych.
Zamawiający bez żadnego uzasadnienia wprowadził warunek udziału wykonawcy w
postępowaniu, zgodnie z którym musi on dysponować co najmniej jednym supermarketem
lub jednym hipermarketem w Rudzie Śląskiej i w Zabrzu. Warunek ten w sposób oczywisty i
skrajnie rażący ogranicza konkurencję, ponieważ bezpośrednio ogranicza dostęp do
zamówienia wykonawcom, którzy nie dysponują sklepami wielkopowierzchniowymi. W
praktyce prowadzi to do sytuacji, w której ubiegać się o udzielenie zamówienia mogą
wyłącznie wykonawcy prowadzący supermarkety lub hipermarkety. Z całą mocą należy
podkreślić, że takie rażące i drastyczne ograniczenie konkurencji nie ma żadnego
uzasadnienia ani organizacyjnego, ani ekonomicznego, ani żadnego innego. Przecież posiłki
profilaktyczne równie dobrze mogą być i przecież od dawna są realizowane w punktach,
które nie mają nic wspólnego z supermarketami i hipermarketami. W ocenie skarżącego
wprowadzenie tego warunku przez zamawiającego świadczy o jego wyjątkowo złej woli
zmierzającej tak naprawdę do takiego ograniczenia konkurencji, aby zamówienie mogło być
uzyskane tylko przez jednego, konkretnego wykonawcę.
Odwołujący pragnie zwrócić uwagę, że w punkcie 5 uzasadnienia rozstrzygnięcia
protestu zamawiający powołał się na prawo do określenia przedmiotu zamówienia oraz
warunków udziału w postępowaniu w sposób odpowiadający jego indywidualnym potrzebom,
czego dotyczy warunek dysponowania 1 hipermarketem lub 1 supermarketem na terenie
miasta Ruda Śląska i Zabrze. Jednocześnie zamawiający w ogóle nie określił, jakie to są te
jego indywidualne potrzeby, które uzasadniają stawianie warunku dysponowania sklepami
wielkopowierzchniowymi. Przecież jest oczywistym, że samo zastosowanie tego warunku
prowadzi w sposób drastyczny do ograniczenia konkurencji, a na gruncie prawa zamówień
publicznych zasada równej konkurencji i równego traktowania wykonawców (art. 7 ust. 1
Pzp) ma naczelne znaczenie i może być przełamana tylko w wyjątkowych sytuacjach, gdy
ważne i faktycznie uzasadnione potrzeby zamawiający tego wymagają. Zatem w tym
konkretnym wypadku to zamawiający winien wykazać, jakie konkretnie jego potrzeby
uzasadniają stawianie warunku dysponowania przez wykonawców sklepami
wielkopowierzchniowymi, a przede wszystkim powinien wykazać, że wykonanie zamówienia
przy wykorzystaniu innych sklepów rzeczywiście nie zaspokaja jego uzasadnionych potrzeb.
Zamawiający nawet nie podjął próby wykazania tych okoliczności, co w oczywisty sposób go
obciąża i rodzi podejrzenie, że warunek dysponowania sklepami wielkopowierzchniowymi
został wprowadzony wyłącznie w celu ograniczenia konkurencji, co w sposób rażący narusza
przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.
Odwołujący posiada oczywisty interes prawny w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia,
który to interes został przez zamawiającego naruszony przez wadliwe postanowienia
specyfikacji istotnych warunków zamówienia. Wyżej opisane i wyjaśnione wady postanowień
specyfikacji naruszają bezwzględnie obowiązujące przepisy Prawa zamówień publicznych, a
co za tym idzie, procedura udzielenia zamówienia uniemożliwia odwołującemu ubieganie się
o zamówienie w sposób zgodny z prawem oraz gwarantujący mu zachowanie uczciwej
konkurencji w ubieganiu się o zamówienie.

Krajowa Izba Odwoławcza wzięła pod uwagę dowody z oryginalnej dokumentacji
postępowania, wyjaśnień odwołującego i zamawiającego.
W wyniku przeprowadzonego postępowania, Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i
zważyła, co następuje:

Na wstępie Krajowa Izba Odwoławcza stwierdziła, że odwołujący legitymuje się
interesem prawnym w korzystaniu ze środków ochrony prawnej, o których stanowi art. 179
ust. 1 Pzp., bez względu na stanowisko zamawiającego, który podkreśla, że odwołujący w
terminie składania ofert złożył ofertę i w pkt 7 lit. a formularza ofertowego, odwołujący zawarł
stwierdzenie, że akceptuje bez zastrzeżeń postanowienia specyfikacji istotnych warunków
zamówienia. Zdaniem składu orzekającego Izby takie oświadczenie odwołującego
obowiązuje w stosunku do złożonej oferty. Odwołujący, składając ofertę, wykorzystał
możliwość wzięcia udziału w postępowaniu. Mimo to odwołujący ma interes prawny we
wniesieniu środków ochrony prawnej, gdyż w przypadku uwzględnienia zarzutów
odwołującego, jego oferta może być sporządzona w sposób bardziej konkurencyjny.
Natomiast jeżeli zastosowane przez odwołującego środki ochrony prawnej zostaną
rozstrzygnięte negatywnie, to jego oferta będzie brała udział w wyborze najkorzystniejszej
oferty i tym samym odwołujący ma możliwość, że jego oferta zostanie wybrana jako oferta
najkorzystniejsza.

Skład orzekający Izby stwierdza, że zarzut pierwszy nie zasługuje na uwzględnienie.
Zarzut ten dotyczył naruszenia przepisów art. 2 pkt 2 i 13, art. 29 ust. 1 i 2 oraz art. 2 pkt 2 i
13 w związku z art. 93 ust. 1 pkt 7 Pzp, gdyż – zdaniem odwołującego – w punkcie III.
podpunkt 1 i 2 specyfikacji, we wszystkich punktach „Szczegółowego zakresu przedmiotu
zamówienia” stanowiącego załącznik nr 1 do specyfikacji (punkty od 1 do 10), w punkcie 1
formularza ofertowego stanowiącego załącznik nr 2 do specyfikacji, w § 1 ust. 1, § 2 ust. 1-4
istotnych postanowień umowy stanowiących załącznik nr 4 do specyfikacji zamawiający
określił przedmiot zamówienia, który nie jest ani dostawą, ani robotą budowlaną, ani usługą.
Ponadto odwołujący zarzucił, że wyżej przytoczone postanowienia specyfikacji nie opisują w
sposób jednoznaczny i wyczerpujący przedmiotu zamówienia i opis przedmiotu zamówienia
nie daje możliwości obiektywnego porównania oferowanych przez wykonawców towarów, a
co za tym idzie, wyłącza całkowicie równą konkurencję między wykonawcami. I wreszcie –
zdaniem odwołującego – ze względu na naruszenie art. 232 Kodeksu pracy, skutkujące
koniecznością unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia, ponieważ umowa
naruszająca bezwzględnie obowiązujące przepisy prawa pracy będzie nieważna.
Po analizie dokumentacji, a zwłaszcza specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
skład orzekający Izby stwierdza, że przedmiotem zamówienia jest dostawa bonów
żywieniowych. Przedmiot ten funkcjonuje w wielu postępowaniach. Również reguły
udzielania zamówień publicznych na tego typu dostawy zostały omówione w opiniach
Urzędu Zamówień Publicznych – adres internetowy: http://www.uzp.gov.pl/zagadnienia-
merytoryczne/prawo-polskie/opinie-prawne/aktualne/stosowanie-prawa-zamowien-
publicznych-przy-zakupie-bonow-towarowych .
Przedmiotowe bony nie są towarem tylko znakiem legitymacyjnym, na którego podstawie
posiadacz otrzymuje odpowiednie towary dlatego przedmiot zamówienia mieści się w pojęciu
dostawa, zgodnie z art. 2 pkt 2 Pzp.
Ponadto odwołujący nie wykazał naruszenia art. 29 ust. 1 i 2 Pzp, a jedynie stwierdził, że
opis przedmiotu zamówienia nie daje możliwości „porównania oferowanych […] towarów”.
Skład orzekający Izby podkreśla, że przedmiotem zamówienia są bony i niesiona w nich
wartość nabywcza, za którą posiadacze będą mogli nabywać artykuły potrzebne do
przyrządzania posiłków we własnym zakresie. Dlatego przedmiot zamówienia został
właściwie określony przez zamawiającego. Wszyscy wykonawcy mogą sporządzić, na
podstawie opisu przedmiotu zamówienia i całej treści specyfikacji właściwe oferty, które
zamawiający będzie mógł obiektywnie porównać i ocenić na zasadach całkowicie równej
konkurencji między wykonawcami.
Ze względu na specyfikę pracy górników orasz względy higieniczno-sanitarne
zamawiający nie ma możliwości dostarczenia posiłków profilaktycznych na stanowisko pracy
podczas pracy. Dlatego zamawiający twierdzi, że pracodawca może zapewnić przyrządzanie
posiłków przez pracowników we własnym zakresie, zgodnie z § 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia
Rady ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U.
Nr 60, poz. 279). Jednak od tego czy zostają naruszone przepisy prawa pracy są powołane
inne organy państwa, a zakres kognicji Krajowej Izby Odwoławczej jest ograniczony, zgodnie
z art. 179 ust. 1 Pzp, do rozpoznawania spraw w zakresie naruszenia przepisów ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.
W związku z powyższym skład orzekający Izby stwierdza, że zarzut pierwszy nie
zasługuje na uwzględnienie.

W granicach zarzutu drugiego – dotyczącego zarzutów naruszenia przepisów art. 2 pkt 1
Pzp, ponieważ zamawiający przewiduje pojęcie ceny, które nie mieści się w rozumieniu
pojęcia ceny określonego w tym przepisie i art. 91 ust. 2 Pzp, ponieważ nie przewidują oceny
ofert według kryterium ceny w rozumieniu przepisów Prawa zamówień publicznych – skład
orzekający Izby nie przychyla się do zarzutu.
Skład orzekający Izby stwierdza, że na podstawie przytoczonej opinii Urzędu Zamówień
Publicznych, zgodnie z treścią art. 15 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o
zwalczaniu nieuczciwej konkurencji emitowanie oraz realizacja znaków legitymacyjnych
podlegających wymianie na towary lub usługi, oferowanych poniżej ich wartości nominalnej
oraz emitowanie oraz realizacja znaków legitymacyjnych podlegających wymianie na towary
lub usługi o cenie przewyższającej wartość nominalną znaku jest utrudnieniem dostępu do
rynku małym przedsiębiorcom, w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo
działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 ze zm.), stanowiącym czyn nieuczciwej
konkurencji.
Jednak zamawiający nabywając bony jest obowiązany stosować się do przepisów ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych. W związku z tym, że w praktyce
zamawiający spotka się z takimi samymi cenami ofertowymi musi wziąć pod uwagę drugi
sposób oceny ofert wskazany w art. 2 pkt 5 Pzp. Pierwszy sposób wskazuje na wybór oferty
z najniższą ceną, drugi sposób dopuszcza do wyboru oferty, która przedstawia
najkorzystniejszy bilans ceny oraz innych kryteriów odnoszących się do przedmiotu
zamówienia publicznego. Zamawiający, zgodnie ze swoimi potrzebami może określić kryteria
wyboru odnoszące się do przedmiotu zamówienia. I ocena ofert w pozostałych kryteriach
(poza ceną) może wskazać na najkorzystniejszą ofertę. Jest to zgodne z przytaczanym
przepisem art. 2 pkt 5 Pzp. Jednak należy podkreślić, że kryterium musi mieć charakter
przedmiotowy (art. 91 ust. 3 Pzp) i powinno odnosić się do tych elementów, które mogą
różnicować poszczególne oferty. Określenie kryteriów oceny ofert jest uprawnieniem
zamawiającego i ma charakter indywidualny, dlatego jednym z kryteriów oceny ofert w
rozpoznawanym postępowaniu jest liczba punktów (placówek) handlowych i
gastronomicznych i jest to zgodne z przytoczonymi przepisami. Podobnie wyrok z dnia 3
kwietnia 2009 roku sygn. KIO/UZP 368/09), cyt. „Kształtowanie poszczególnych kryteriów
oceny ofert nie jest działaniem dowolnym, a ich kształt musi mieć swoje uzasadnienie w
istniejących potrzebach jednostki zamawiającej. W tym względzie przyznać należy rację
Zamawiającemu, iż uprawniony on jest do prowadzenia postępowania (w tym ustalenia
kryteriów oceny ofert), w wyniku którego nabędzie najbardziej użyteczny z jego punktu
widzenia przedmiot, przy czym ocena tej użyteczności zawsze będzie miała charakter
subiektywny, bo odnoszony do sytuacji i potrzeb konkretnego podmiotu. W przedmiotowym
postępowaniu, kryteria oceny ofert mają na celu wyłonienie wykonawcy, który poda w swojej
ofercie jak największą ilość placówek handlowych i gastronomicznych. Spowoduje to
swobodny wybór placówek handlowych i gastronomicznych, w których pracownicy
Zamawiającego będą mogli realizować bony żywieniowe (kupony profilaktyczne).”.
W związku z powyższym skład orzekający Izby stwierdza, że zarzut drugi nie zasługuje
na uwzględnienie.

W zakresie zarzutu trzeciego – naruszenia art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 29 Pzp, ponieważ
zamawiający w niejednoznaczny sposób opisuje warunki i zakres dopuszczalności
wykorzystania podwykonawców do wykonania zamówienia, a tym samym narusza zasady
uczciwej konkurencji, równego traktowania wykonawców, jak również narusza regułę
jednoznaczności opisu przedmiotu zamówienia oraz naruszenia art. 22 ust. 1 pkt 2 i art. 36
ust. 4 i 5 Pzp, ponieważ bezprawnie wyłącza stosowanie tych przepisów w zakresie realizacji
bonów w placówkach handlowych (gastronomicznych), pomimo że świadczenie polegające
na realizacji bonów stanowi część przedmiotu zamówienia – skład orzekający Izby przychyla
się do zarzutu.
Skład orzekający Izby stwierdza, że zamawiający jest obowiązany, zgodnie z art. 36 ust.
4 Pzp, do żądania wskazania przez wykonawcę w ofercie części zamówienia, której
wykonanie powierzy podwykonawcom, chyba, że ze względu na specyfikę przedmiotu
zamówienia zamawiający zastrzeże w specyfikacji, że całość zamówienia nie może być
powierzona podwykonawcom. W postępowaniu zamawiający nie uzasadnił, że zamówienie
jest na tyle specyficzne, iż jego wykonania nie można powierzyć podwykonawcom. Zgodnie
z doświadczeniem życiowym składu orzekającego Izby nie ma znaczenia, gdzie kupuje się
artykuły do sporządzenia posiłków, czy czyni się to w jednym czy innym punkcie sprzedaży.
Dlatego zakaz wykonania zamówienia przez podwykonawców nie może być uznany za
zasadny. Szczególnie na tle przepisów art. 36 ust. 4 i 5 Pzp, które właśnie wprowadzają
regułę dopuszczenia do udziału w wykonaniu zamówienia podwykonawców, a zatem
zastrzeżenie osobistego wykonania świadczenia lub jego części przez wykonawcę musi być
traktowane jako wyjątek i jako taki musi mieć uzasadnienie. Podobnie str. 116 i 117 „Prawo
zamówień publicznych po nowelizacji z dnia 4 września 2008 r.” pod redakcją Jacka
Sadowego, Warszawa 2008.
W związku z postawieniem warunku dysponowania tylko przez wykonawcę urządzeniami
czyli, zgodnie ze słownikową definicją urządzenia, zespołem elementów, przyrządów
służących do wykonania określonych czynności zamawiający naruszył również art. 22 ust. 1
pkt 2 Pzp, gdyż zaniechał umożliwienia wykonawcom przedstawienia pisemnego
zobowiązania innych podmiotów do udostępnienia potencjału technicznego lub osób
zdolnych do wykonania zamówienia, czyli – jak w rozpoznawanym przypadku do
udostępnienia punktów handlowych. Szczególnie zamawiający naruszył art. 22 ust. 1 pkt 2
Pzp w sformułowaniach załącznika nr 6 do specyfikacji „Wykaz punktów placówek
handlowych i gastronomicznych, którymi dysponuje wykonawca…” bez zaznaczenia
możliwości udostępnienia potencjału przez inne podmioty.
Jednocześnie odwołujący nie dowiódł naruszenia przez zamawiającego zasady
bezstronności i obiektywizmu, wyrażonej w art. 7 ust. 2 Pzp. Zgodnie z „Prawo zamówień
publicznych. Komentarzem” pod redakcją Tomasza Czajkowskiego, Warszawa 2007 r., str.
82, cyt. „W ust. 2 przewiduje się, że czynności związane z przygotowaniem oraz
przeprowadzeniem postępowania o udzielenie zamówienia publicznego mogą dokonywać
tylko osoby zapewniające bezstronność i obiektywizm. Instytucjonalne gwarancje
bezstronności i obiektywizmu przygotowania i przeprowadzenia procedur zamówieniowych
zawarto w art. 17 oraz art. 24 ust. 2 pkt 1 [Pzp].”.
W związku z powyższym skład orzekający Izby stwierdza, że zarzut trzeci w zakresie
naruszenia art. 7 ust. 1, art. 22 ust. 1 pkt 2 oraz art. 36 ust. 4 i 5 Pzp, zasługuje na
uwzględnienie.

Rozpoznając zarzut czwarty – dotyczący zarzutów naruszenia przepisów art. 22 ust. 1
pkt 2 Pzp, ponieważ użyte w specyfikacji pojęcie sieci punktów handlowych
(gastronomicznych) nie mieści się w pojęciu potencjału technicznego, o jakim mowa w
przepisie art. 22 ust. 1 pkt 2 Pzp, a co za tym idzie, wadliwe postanowienia specyfikacji
przewidują warunek udziału wykonawców w postępowaniu nieokreślony w przepisach art. 22
Pzp, czyli niedopuszczalny na gruncie Prawa zamówień publicznych oraz naruszają przepisy
art. 25 Pzp i rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 maja 2006 r. w sprawie
rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich
te dokumenty mogą być składane, ponieważ zamawiający żąda od wykonawców
"szczegółowego wykazu punktów (placówek) handlowych i gastronomicznych", a co za tym
idzie, zamawiający żąda dokumentu nie przewidzianego w zamkniętym katalogu
dokumentów, których zamawiający może żądać od wykonawców – skład orzekający Izby nie
przychyla się do zarzutu.
Zamawiający ma obowiązek tak określić warunki udziału, aby do udziału w postępowaniu
dopuścić tylko wykonawców, którzy będą w stanie zrealizować zamówienie i może żądać
tylko dokumentów wymienionych w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 maja
2006 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy
oraz form, w jakich te dokumenty mogą być składane wskazuje, jakie dokumenty może
żądać zamawiający na potwierdzenie spełnienia warunków udziału w postępowaniu. Jednak
na podstawie art. 138c ust. 1 pkt 2 Pzp zamawiający sektorowy (a takim jest Kompania
Węglowa S.A.) może „żądać przedstawienia także innych dokumentów niż określone w
przepisach wydanych na podstawie art. 25 ust. 2 Pzp […] jeżeli jest to niezbędne do oceny
spełniania przez wykonawców tych warunków". Zamawiający opierając się również na
przytoczonej opinii Urzędu zażądał na potwierdzenie określonego w pkt X ust. 1 lit. b
specyfikacji warunku, wykazu punktów (placówek) handlowych i gastronomicznych zgodnie z
pkt XII ust. 2 specyfikacji.
W związku z powyższym skład orzekający Izby stwierdza, że zarzut czwarty nie
zasługuje na uwzględnienie.

W zakresie zarzutu piątego – naruszenia art. 7 ust. 1 i 2 ponieważ zamawiający
wprowadzają warunek udziału wykonawcy w postępowaniu, zgodnie z którym wykonawca
musi dysponować co najmniej jednym supermarketem lub hipermarketem w Rudzie Śląskiej i
w Zabrzu, a co za tym idzie, w sposób nieuzasadniony i rażący ograniczają swobodę
konkurencji i zasadę równego traktowania wykonawców – skład orzekający Izby przychyla
się do zarzutu.
Skład orzekający Izby stwierdza, na podstawie doświadczenia życiowego, że nie ma
znaczenia w jak wielkim sklepie kupuje się artykuły spożywcze i dlatego postawiony warunek
dysponowania przez wykonawcę sklepem o jakichś specyficznych cechach gabarytowych
nie jest zasadny. Ponadto zamawiający nie dowiódł, że warunek dysponowania takim
sklepem ma wpływać na możliwość wykonania zamówienia.
W związku z tym skład orzekający Izby stwierdza, że postawienie przez zamawiającego
warunku dysponowania sklepem wielkopowierzchniowym (supermarketem lub
hipermarketem) bez uzasadnienia jest niezgodne z naczelną zasadą zachowania uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców zamówień publicznych. Zasada ta została
wyrażona w art. 7 ust. 1 Pzp.
Jednocześnie odwołujący nie dowiódł naruszenia przez zamawiającego zasady
bezstronności i obiektywizmu, wyrażonej w art. 7 ust. 2 Pzp.
W związku z powyższym skład orzekający Izby stwierdza, że zarzut piąty w zakresie
naruszenia art. 7 ust. 1 Pzp zasługuje na uwzględnienie.

W tym stanie rzeczy Krajowa Izba Odwoławcza nie stwierdza naruszenia przepisów art. 7
ust. 1, art. 22 ust. 1 pkt 2 oraz art. 36 ust. 4 i 5 Pzp.

Mając powyższe na uwadze Izba orzekła jak w sentencji na podstawie art. 191 ust. 1
Pzp.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7
ustawy Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania, uwzględniając koszty zastępstwa
prawnego pełnomocnika Odwołującego w wysokości 3 600,00 zł, na podstawie faktury
złożonej do akt sprawy, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 128, poz. 886 oraz z 2008 r. Nr 182, poz. 1122).
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z 2008 r. Nr 171, poz. 1058, Nr 220,
poz.1420 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 101) na niniejszy wyrok –
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego w Katowicach.

Przewodniczący:
………………………………

Członkowie:

………………………………

………………………………