Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KIO 1287/10

WYROK
z dnia 7 lipca 2010 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Anna Chudzik

Protokolant: Rafał Komoń

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2010 r. w Warszawie odwołania wniesionego w
dniu 24 czerwca 2010 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: 1. Impel Security Polska Sp. z o.o. (pełnomocnik konsorcjum), 2. Impel
Security Provider Sp. z o.o., adres dla pełnomocnika: ul. Ślężna 118, 53-111 Wrocław w
postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego, którym jest Uniwersytet Medyczny w
Lublinie, Al. Racławickie 1, 20-059 Lublin

orzeka:
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje unieważnienie czynności unieważnienia
postępowania i unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego oraz
powtórzenie czynności badania i oceny ofert.

2. Kosztami postępowania obciąża Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Al. Racławickie 1,
20-059 Lublin i nakazuje:

1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych wpis w wysokości
15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczony
przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia:
1. Impel Security Polska Sp. z o.o. (pełnomocnik konsorcjum), 2. Impel
Security Provider Sp. z o.o., adres dla pełnomocnika: ul. Ślężna 118, 53-
111 Wrocław stanowiący koszty postępowania odwoławczego,

2) dokonać wpłaty kwoty 18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset
złotych zero groszy) przez Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Al.
Racławickie 1, 20-059 Lublin na rzecz wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia: 1. Impel Security Polska Sp. z
o.o. (pełnomocnik konsorcjum), 2. Impel Security Provider Sp. z o.o.,
adres dla pełnomocnika: ul. Ślężna 118, 53-111 Wrocław stanowiącej
uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz
wynagrodzenia pełnomocnika.


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Lublinie.

Skład orzekający Izby:
………………………………

Sygn. akt KIO 1287/10


U z a s a d n i e n i e


Zamawiający – Uniwersytet Medyczny w Lublinie – prowadzi postępowanie w trybie
przetargu nieograniczonego na Usługę ochrony osób i mienia jednostek Uniwersytetu
Medycznego w Lublinie.
W dniu 24 czerwca 2010 r. Wykonawca – Konsorcjum: IMPEL Security Polska Sp. z o.o.
i IMPEL Security Provider Sp. z o.o. – złożył odwołanie na czynności Zamawiającego
polegające na odrzuceniu jego oferty oraz unieważnieniu postępowania. Odwołujący zarzucił
Zamawiającemu naruszenie przepisów: art. 7 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 6 oraz art. 93 ust. 1 pkt
1 ustawy Pzp i wniósł o nakazanie Zamawiającemu: uchylenia czynności unieważnienia
postępowania, unieważnienia czynności odrzucenia oferty Odwołującego oraz dokonania
ponownej oceny ofert i wyboru oferty najkorzystniejszej.
Odwołujący nie zgadza się z decyzją Zamawiającego o odrzuceniu jego oferty na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, tj. ze względu na błędy w obliczeniu ceny, które – w ocenie
Zamawiającego – polegały na zastosowaniu nieprawidłowej stawki podatku VAT.
Odwołujący w odniesieniu do usługi dozoru zastosował stawkę w wysokości 22%, natomiast
zdaniem Zamawiającego należało zastosować dwie stawki: 7% w odniesieniu do usługi
utrzymywania czystości wokół budynku oraz 22% w odniesieniu do usługi sprzątania
korytarza i sanitariatu.
Zdaniem Odwołującego zastosowana przez niego stawka podatku VAT była prawidłowa,
o czym informował Zamawiającego w wyjaśnieniach udzielonych na jego wezwanie w dniu
9 czerwca 2010 r.
Odwołujący podnosi, że co do zasady towary i usługi opodatkowane są stawką 22%, która
ma charakter podstawowy i powinna być stosowana również w sytuacji, gdy istnieją
wątpliwości co do wysokości opodatkowania, a wyjątki od reguły 22-procentowej stawki nie
powinny być interpretowane rozszerzająco.
Zdaniem Odwołującego, określenie stawki podatku VAT ciąży na wystawcy faktury –
wykonawcy, a zatem na nim ciąży również odpowiedzialność za prawidłowe jej
zastosowanie. Odwołujący podniósł, że organem uprawnionym do kontroli decyzji podatnika

w ww. zakresie jest, zgodnie z art. 281 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, organ podatkowy
pierwszej instancji, natomiast uprawnionym do dokonywania interpretacji przepisów prawa
podatkowego wg art. 14a tej ustawy jest Minister Finansów. Z powyższego Odwołujący
wywodzi brak podstaw do weryfikacji przez Zamawiającego wskazanych w ofertach stawek
VAT. Zamawiający zobowiązany jest – zdaniem Odwołującego – uznać ofertę za prawidłową
bez względu na wysokość zastosowanych do obliczenia ceny stawek.
Dodatkowo Odwołujący podnosi, że Zamawiający nie wskazał w Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia, która stawka, w jego ocenie, jest właściwa, a więc wykonawcy nie
mieli możliwości jej weryfikacji. Podkreśla również, że postanowienia SIWZ, w szczególności
formularza ofertowego i wzoru umowy, które stanowią treści oferty, nie przewidują żadnych
dodatkowych odrębnych rozliczeń między Zamawiającym a Wykonawcą w ramach usługi
dozoru, związanych z usługą utrzymania czystości wokół budynku oraz usługą sprzątania
korytarza i sanitariatu. Podanie wyodrębnionej ceny usługi przez Odwołującego związanej
z czynnościami, które byłyby opodatkowane stawką podatku 7% nie było przez
Zamawiającego w świetle postanowień SIWZ dopuszczalne, a Odwołujący samodzielnie nie
był uprawniony takich modyfikacji dokonywać.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania oraz biorąc pod uwagę
stanowiska stron przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła, co następuje:
Zgodnie z postanowieniami punktu IV SIWZ przedmiotem zamówienia jest usługa ochrony
osób i mienia obejmująca ochronę wymienionych w specyfikacji obiektów Uniwersytetu
Medycznego w Lublinie, w tym Collegium Pharmaceuticum przy ul. Staszica 4/6,
w odniesieniu do którego Zamawiający wymagał, aby usługa obejmowała m.in.
utrzymywanie czystości wokół budynku (tj. zamiatanie chodnika i parkingu, odśnieżanie
chodnika i parkingu, usuwanie lodu, posypywanie piaskiem chodnika i parkingu), sprzątanie
korytarza i sanitariatu w suterynie przez dozorcę. Zarówno w treści SIWZ (pkt XIX Opis
sposobu obliczenia ceny), jak i we wzorze formularza oferty Zamawiający żądał podania
ceny jednostkowej brutto za jedną roboczogodzinę ochrony obiektów, ceny jednostkowej
brutto za jedną roboczogodzinę dozorowania oraz ceny jednostkowej brutto za jedną
roboczogodzinę ochrony imprez studenckich. Powyższe ceny zostały przyjęte jako kryterium
oceny ofert, z wagą odpowiednio: 60, 30 i 10 punktów. Jednocześnie Zamawiający zastrzegł,
że prawidłowe ustalenie stawki VAT leży po stronie wykonawcy (pkt XIX.4 SIWZ).
Odwołujący w swojej ofercie podał ceny jednostkowe za jedną roboczogodzinę ochrony
obiektów, jedną roboczogodzinę usługi dozoru oraz jedną roboczogodzinę ochrony imprez

studenckich, stosując do obliczenia wszystkich powyższych cen stawkę podatku VAT
w wysokości 22%.
Pismem z 2 czerwca 2010 r. Zamawiający wezwał Odwołującego do złożenia wyjaśnień
w zakresie stawki podatku VAT zastosowanej do obliczenia ceny roboczogodziny usługi
dozoru. Odwołujący w dniu 9 czerwca 2010 r. złożył wyjaśnienia, w których poinformował, że
w zastosował do obliczenia ceny ofertowej prawidłową stawkę, jako uzasadnienie podając,
że zakres zamówienia dotyczy ochrony i dozoru obiektów, a nie ich sprzątania, zatem usługi
sprzątania występujące w przedmiotowym zamówieniu powinny zostać objęte stawką VAT
właściwą dla usługi głównej, tj. stawką 22%. Ponadto Odwołujący podniósł, że nie wszystkie
czynności w zakresie sprzątania, rozpatrywane indywidualnie, w oderwaniu od usługi
ochrony, mogą być objęte stawką 7%, w szczególności stawką tą nie mogą być objęte usługi
sprzątania korytarza i sanitariatu.
W dniu 15 czerwca 2010 r. Zamawiający przekazał Odwołującemu informację o odrzuceniu
oferty i unieważnieniu postępowania ze względu na brak ofert niepodlegających odrzuceniu.
Jako podstawę odrzucenia oferty Odwołującego Zamawiający wskazał przepis art. 89 ust. 1
pkt 6 ustawy Pzp. Zamawiający stwierdził, że oferta Odwołującego zawiera błędy
w obliczeniu ceny, polegające na zastosowaniu stawki VAT w wysokości 22% do usługi
dozorowania, na którą składają się: utrzymywanie czystości wokół budynku oraz sprzątanie
korytarza i sanitariatu. Zdaniem Zamawiającego do utrzymywania czystości wokół budynku
należało zastosować stawkę 7%, natomiast do sprzątania korytarza i sanitariatu – stawkę
22%.
Izba zważyła, co następuje:
Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.
W ocenie Izby Zamawiający bezpodstawnie odrzucił ofertę Odwołującego, powołując się na
wystąpienie w niej błędów w obliczeniu ceny, tj. niewłaściwie zastosował przepis art. 89 ust.
1 pkt 6 ustawy Pzp. Bez znaczenia jest przy tym, czy stawka VAT zastosowana do usługi
dozorowania była prawidłowa.
Izba nie ustalała prawidłowości stawki podatku od towarów i usług zastosowanej w ofercie
Odwołującego do usługi dozorowania, z uwagi na fakt, że jest to zbędne dla rozstrzygnięcia
sprawy. Istotą sporu jest bowiem nie tyle wysokość stawki podatku, co możliwość odrzucenia
oferty w przypadku zastosowania stawki niewłaściwej.
W ocenie Izby, na pytanie, czy przepis art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp znajduje zastosowanie
w przypadku niewłaściwego naliczenia w ofercie podatku od towarów i usług, należy udzielić

odpowiedzi negatywnej. Izba w pełni podzieliła stanowisko i argumentację wyrażoną
w podobnych sprawach, w wyrokach KIO z 29 marca 2010 r. (KIO/UZP/260/10) oraz z 18
marca 2010 r. (KIO 1053/10 z 18 czerwca 2010 r.).
Przepis art. 89 ust. 1 ustawy Pzp, określający zamknięty katalog okoliczności stanowiących
podstawę do odrzucenia oferty, nie ustanawia expressis verbis podstawy jej odrzucenia
w przypadku zastosowania do obliczenia ceny ofertowej nieprawidłowej stawki podatku od
towarów i usług. Przyjęcie za taką podstawę punktu 6 tego artykułu może wynikać
z określonej wykładni tego przepisu, prowadzącej do utożsamienia błędu w obliczeniu ceny
z niewłaściwym naliczeniem podatku VAT. W ocenie Izby wykładnia taka jest nieuprawniona.
Przede wszystkim podkreślić należy, że naliczenie i odprowadzenie podatku VAT obciąża
wykonawcę jako podatnika i to on ponosi ryzyko i pełną odpowiedzialność z tego tytułu,
w tym odpowiedzialność karnoskarbową.
Zastosowana stawka podatku VAT nie wpływa w żaden sposób ani na wynik oceny ofert, ani
na ponoszone przez Zamawiającego koszty realizacji zamówienia. Zamawiający dokonując
oceny ofert bierze pod uwagę ceny ofertowe brutto, a więc wykonawca nie może – stosując
inną stawkę niż wynikająca z obowiązujących przepisów – wpłynąć na swoją pozycję
w rankingu ofert. Zatem fakt zastosowania określonej stawki nie ma wpływu na zachowanie
uczciwej konkurencji i równe traktowanie wykonawców. Co więcej, zaoferowana cena brutto
wiąże wykonawcę i pozostaje niezmienna w toku realizacji zamówienia, niezależnie od jego
rozliczeń z organami podatkowymi, nie stwarza więc żadnego ryzyka po stronie
Zamawiającego.
Izba nie podzieliła stanowiska Zamawiającego o obowiązku weryfikacji prawidłowości
zastosowania stawek podatkowych w złożonych ofertach. W ocenie Izby brak jest podstaw
do przypisania Zamawiającemu takiego obowiązku czy nawet uprawnienia. Byłoby to
bowiem przypisanie podmiotom prowadzącym postępowania o zamówienie publiczne
kompetencji przysługujących wyłącznie organom podatkowym.
Podkreślić należy, że nie tylko przepisy ustawy Pzp nie zobowiązują zamawiających do
weryfikowania prawidłowości obliczenia podatku. Również przepisy Kodeksu cywilnego,
mające zastosowanie do umów o zamówienia publiczne, nie przewidują sankcji nieważności
czynności prawnych w przypadku wystąpienia błędów o charakterze podatkowym, a strony
tych czynności nie są zobowiązane do kontrolowania prawidłowość wywiązywania się przez
ich kontrahentów z obowiązków podatkowych. Jak zauważyła Krajowa Izba Odwoławcza
w wyroku KIO/UZP/260/10, przyporządkowanie nieprawidłowej stawki podatku VAT do błędu
w obliczeniu ceny stanowi nadmierne przenoszenie regulacji administracyjnoprawnych

w sferę normowania prawa cywilnego, którego zamówienia publiczne jako umowy pomiędzy
zamawiającymi a wykonawcami są częścią (art. 2 ust. 13 i art. 14 Pzp).
Konsekwencje przyjęcia odmiennej interpretacji, zobowiązującej Zamawiającego do
weryfikacji prawidłowości zastosowanych do obliczenia cen ofertowych stawek podatku od
towarów i usług oraz do odrzucenia ofert, w których przyjęto niewłaściwe stawki,
wywoływałoby istotne problemy w postępowaniach o zamówienia publiczne w sytuacji, gdy
w jednym postępowaniu różni wykonawcy dysponują odmiennymi, wzajemnie sprzecznymi
interpretacjami właściwych organów podatkowych. W takim przypadku wykonawcy z jednej
strony byliby zabezpieczeni – zgodnie z art. 14k ustawy Ordynacja podatkowa – przed
negatywnymi konsekwencjami zastosowania określonych stawek podatkowych w zakresie
ewentualnych domiarów podatkowych i odpowiedzialności karnoskarbowej, z drugiej –
narażeni na odrzucenie oferty, w przypadku odmiennego stanowiska Zamawiającego, który
uznając jedną stawkę podatku za właściwą, inną musiałby uznać za nieprawidłową.
Podkreślić również należy, że rozstrzyganie o prawidłowości stawki podatku nierzadko,
zwłaszcza w sprawach szczególnie skomplikowanych, może przekraczać możliwości
i kompetencje zamawiających.
Powyższe prowadzi do wniosku, że w postępowaniach o zamówienia publiczne ani
Zamawiający, ani organy orzekające, nie są uprawnione do rozstrzygania o prawidłowości
zastosowanej stawki podatku od towarów i usług. Stanowisko odmienne, prezentowane
przez Zamawiającego, jest nie tylko niecelowe, nie służy bowiem ani ochronie jego
interesów, ani zapewnieniu wyboru oferty zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji i
równego traktowania wykonawców, ale przede wszystkim nie wpisuje się w obowiązujący
system prawny i jest nie do pogodzenia z założeniem racjonalności ustawodawcy.
Reasumując należy stwierdzić, że błąd w obliczeniu ceny, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt
6 ustawy Pzp, mogący stanowić podstawę odrzucenia oferty, odnosi się do omyłek
rachunkowych lub innych błędów rzeczowych dotyczących wyceny przedmiotu zamówienia,
nie zaś do wynikającej z przepisów prawa stawki podatku od towarów i usług, do której
zastosowania zobowiązany jest wykonawca będący podatnikiem i który ponosi
konsekwencje z tego tytułu. Przyjęcie takiego stanowiska nie tylko pozwala uniknąć
negatywnych konsekwencji dla pewności i bezpieczeństwa prowadzenia działalności
gospodarczej, ale jest spójne z obowiązującym systemem prawnym, przypisującym
poszczególnym podmiotom określone kompetencje i odpowiedzialność.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do wyniku postępowania,
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp.


Skład orzekający Izby:
………………………………