Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 1576/10

WYROK
z dnia 10 sierpnia 2010 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Anna Chudzik

Protokolant: Paweł Nowosielski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 sierpnia 2010 r. w Warszawie odwołania wniesionego
w dniu 26 lipca 2010 r. przez Zakład Instalatorstwa i Teletechniki „Łączbud" Sp. z o.o.,
35-030 Rzeszów, ul. 3-go Maja 22 w postępowaniu prowadzonym przez Miasto
Tarnobrzeg, 39-400 Tarnobrzeg, ul. Kościuszki 32
przy udziale wykonawcy Nova Sport Sp. z o.o., 70-475 Szczecin, ul. Wojska Polskiego
31/5, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
Zamawiającego

orzeka:

1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru najkorzystniejszej oferty, unieważnienie czynności odrzucenia oferty
Odwołującego oraz powtórzenie czynności oceny ofert.
2. kosztami postępowania obciąża Miasto Tarnobrzeg, 39-400 Tarnobrzeg,
ul. Kościuszki 32 i nakazuje:
1) zaliczyć w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 zł 00 gr
(słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Zakład
Instalatorstwa i Teletechniki „Łączbud" Sp. z o.o., 35-030 Rzeszów, ul. 3-go
Maja 22 tytułem wpisu od odwołania,

2) dokonać wpłaty przez Miasto Tarnobrzeg, 39-400 Tarnobrzeg, ul. Kościuszki
32 na rzecz Zakładu Instalatorstwa i Teletechniki „Łączbud" Sp. z o.o., 35-
030 Rzeszów, ul. 3-go Maja 22 kwoty 10 000 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy
złotych zero groszy), stanowiącej uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu
wpisu od odwołania.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu.

Skład orzekający Izby:

………………………………

Sygn. akt: KIO 1576/10

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – Miasto Tarnobrzeg – prowadzi postępowanie w trybie przetargu
nieograniczonego na Budowę Euroboiska na Osiedlu Serbinów w Tarnobrzegu.
W dniu 26 lipca 2010 r. wykonawca – Zakład Instalatorstwa i Teletechniki „Łączbud”
Sp. z o.o. wniósł odwołanie od czynności Zamawiającego, polegającej na odrzuceniu jego
oferty. Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów art. 7 ust. 1, art. 89 ust. 1
pkt 2 oraz art. 91 ust. 1 ustawy Pzp.
W ocenie Odwołującego złożona oferta spełnia wymagania specyfikacji istotnych warunków
zamówienia dotyczące parametrów nawierzchni sportowej z syntetycznej trawy na gotowej
podbudowie, w tym w zakresie wytrzymałości nawierzchni na rozdzieranie, która wynosi
więcej niż 130 N. Odwołujący podniósł, że w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego
uzupełnił dokumenty określające wytrzymałość sztucznej trawy na rozdzieranie,
przedstawiając raport techniczny sporządzony przez LABOSPORT, z którego wynika, iż
wytrzymałość łączeń wynosi ponad 150 N.
Odwołujący wskazał, iż najsłabszym punktem sztucznej trawy przeznaczonej dla piłki nożnej
są łączenia, toteż ten parametr jest powszechnie uznany i testowany, aby sprawdzić czy
nawierzchnia spełnia wymagania FIFA. Zarówno FIFA, jak i norma EN 15330 określa test
i wymogi wyłącznie dla wytrzymałości na rozdzieranie łączeń. Wskazane dowody
jednoznacznie potwierdzają – zdaniem Odwołującego – iż zaoferowana nawierzchnia
posiada w najsłabszym punkcie, tj. na łączeniach, parametr wyższy niż założył Zamawiający,
zatem spełnia wymagania w zakresie wytrzymałości na rozrywanie, a oferta Odwołującego
nie podlega odrzuceniu i powinna być wybrana jako najkorzystniejsza.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty,
dokonania ponownej czynności analizy i oceny ofert oraz wyboru oferty Odwołującego jako
najkorzystniejszej.
W dniu 28 lipca 2010 r. wykonawca – Nova Sport Sp. z o.o. zgłosił przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, wnosząc o oddalenie odwołania.
Przystępujący podniósł, że wytrzymałość łączeń oraz wytrzymałość nawierzchni na
rozdzieranie to dwa różne parametry. Zdaniem Przystępującego wymóg SIWZ w tym
zakresie może być rozumiany wyłącznie w ten sposób, iż badaniu wytrzymałości na
rozdzieranie podlega nawierzchnia z trawy syntetycznej, natomiast badając wytrzymałość

łączeń nawierzchni oferowanej przez Odwołującego dokonano oceny innego parametru.
Przystępujący podniósł, że w przypadku wytrzymałości na rozdzieranie badaniu podlega
nawierzchnia z trawy syntetycznej jako całość, natomiast w przypadku wytrzymałości łączeń
badaniu podlegały wyłącznie łączenia dwóch lub więcej kawałków nawierzchni z trawy
syntetycznej.
Jako argument mający świadczyć o dokonaniu badania innego parametru, niż wymagał
Zamawiający, Przystępujący wskazał inną jednostkę miary, w jakiej wyrażona jest
wytrzymałość na rozdzieranie (N), od tej w jakiej wyrażona jest wytrzymałość łączeń (N/100
mm).
Przystępujący wskazał również, iż zgodnie z wydaną przez Instytut Techniki Budowlanej
Rekomendacją Techniczną ITB RT ITB-1152/2009, stwierdzającą przydatność do
stosowania w budownictwie wykładzin sportowych typu „trawa syntetyczna", badanie
wytrzymałości na rozdzieranie przeprowadza się zgodnie z normą PN-EN ISO 4674-1:2005
pt. „Płaskie wyroby tekstylne powleczone gumą lub tworzywami sztucznymi – Wyznaczanie
odporności na rozdzieranie — Część 1: Metody rozdzierania ze stałą prędkością", w której
opisano dwie metody wyznaczania sił potrzebnych do kontynuowania zainicjowanego
rozdarcia wyrobu powleczonego z zastosowaniem stałej prędkości rozdzierania. Zdaniem
Przystępującego już z samego opisu wynika, iż podczas badania wytrzymałości na
rozdzieranie zgodnie z ww. normą rozdarciu podlega „wyrób powleczony", który
w przedmiotowej sprawie oznacza nawierzchnię z trawy syntetycznej, nie zaś same łączenia
dwóch lub kilku takich nawierzchni. Norma zaś, na którą powołuje się Odwołujący, jest
określona jako „Nawierzchnie terenów sportowych – Darń syntetyczna i mechanicznie
igłowane nawierzchnie przeznaczone głównie do użytkowania w terenie niekrytym – Część
1: Specyfikacja darni syntetycznej". W normie tej podano jedynie właściwości wykonawcze
i wytrzymałościowe nawierzchni sportowych z darni syntetycznej użytkowanych głównie
w miejscach niekrytych, a także opisano pięć kategorii nawierzchni uwzględniając
podstawowe użytkowanie sportowe: nawierzchnie przeznaczone głównie do hokeja na
trawie, nawierzchnie przeznaczone głównie do piłki nożnej, nawierzchnie przeznaczone
głównie do rugby, nawierzchnie przeznaczone głównie do tenisa i nawierzchnie
przeznaczone głównie do uprawiania wielu dyscyplin sportowych. Nie można – zdaniem
Przystępującego – z przedmiotowej normy wnioskować, iż wytrzymałość łączeń jest tożsama
z wytrzymałością nawierzchni na rozdzieranie.

Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania, w szczególności
specyfikacji istotnych warunków zamówienia i oferty Odwołującego oraz biorąc pod
uwagę stanowiska stron przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, co
następuje:
Na wstępie Izba ustaliła, że Odwołujący spełnia określone art. 179 ust. 1 ustawy Pzp
przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, ponieważ ma interes w uzyskaniu
zamówienia, a w przypadku naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp
poniósłby szkodę. Ponadto Izba stwierdziła, że wykonawca Nova Sport Sp. z o.o. – który
w ustawowym terminie zgłosił przystąpienie do postępowania – posiada interes prawny
w rozstrzygnięciu przetargu na korzyść Zamawiającego ze względu na fakt, że oddalenie
odwołania skutkować będzie otrzymaniem przez tego wykonawcę zamówienia i dopuściła
ww. Wykonawcę do postępowania odwoławczego.
W ocenie Izby odwołanie zasługuje na uwzględnienie.
Izba stanęła na stanowisku, że wymóg dotyczący wytrzymałości nawierzchni boiska na
rozdzieranie został określony przez Zamawiającego niedostatecznie precyzyjnie.
W dokumentacji projektowej, w pkt 3.1.2 Parametry trawy syntetycznej, Zamawiający zawarł
podpunkt wytrzymałość na rozdzieranie i wskazał, że powinna ona wynosić co najmniej
130 N. Już samo określenie wytrzymałości trawy na rozdzieranie może budzić wątpliwości
interpretacyjne, nie wiadomo bowiem, czy dotyczy wytrzymałości nawierzchni,
poszczególnych jej fragmentów lub warstw, czy może wytrzymałości włókien trawy
syntetycznej. Również odpowiedź nr 23 udzielona w związku z pytaniami wykonawców nie
precyzuje powyższego wymogu. W odpowiedzi tej Zamawiający określił Parametry
nawierzchni, jako jeden z nich wskazując wytrzymałość na rozdzieranie.
Zatem sporna wartość została określona przez Zamawiającego raz jako parametr trawy, raz
jako parametr nawierzchni, jednak ani w dokumentacji projektowej, ani w wyjaśnieniach do
SIWZ nie doprecyzowano tych określeń, nie wskazano również, poprzez badanie których
elementów nawierzchni należy wykazać jego spełnianie.
W związku z tym, że oferta Odwołującego nie zawierała potwierdzenia powyższego
parametru, Zamawiający w dniu 14 lipca 2010 r. wezwał wykonawcę do uzupełnienia
dokumentów m.in. w zakresie wytrzymałości sztucznej trawy na rozdzieranie. W odpowiedzi
z 15 lipca 2010 r. Odwołujący poinformował, że wytrzymałość trawy na rozdzieranie wynosi
150 N, na dowód czego przedłożył raport techniczny sporządzony przez LABOSPORT.
Zamawiający odrzucił ofertę Odwołującego wskazując, że wykonawca ten nie uzupełnił
złożonej oferty o dokument określający wytrzymałość trawy na rozdzieranie (podając zamiast
tego w odpowiedzi dane dotyczące wytrzymałości łączeń).

Zdaniem Izby, wobec faktu, że Zamawiający nie doprecyzował wymagania
w przedmiotowym zakresie, wykonawcy mieli prawo wykazać wytrzymałość nawierzchni
w dowolnym miejscu. Nawierzchnia rozumiana jako całość złożona z połączonych ze sobą
fragmentów może być badana pod kątem wytrzymałości na rozdzieranie w różnych
miejscach. Łączenia, których wytrzymałość (wyższą niż wymagał Zamawiający) wykazano
w ofercie Odwołującego, są jednym z elementów tej nawierzchni. Ze specyfikacji istotnych
warunków zamówienia ani z udzielonych odpowiedzi nie wynika, aby Zamawiający wykluczył
możliwość wykazania wytrzymałości nawierzchni poprzez zbadanie parametru wytrzymałości
łączeń. Zdaniem Izby nie ma podstaw do stwierdzenia, że określenie parametr trawy czy
parametr nawierzchni jednoznacznie wskazuje na miejsce lub fragment nawierzchni, którego
określona wytrzymałość ma dotyczyć.
Jak podkreślił Odwołujący na rozprawie przed Krajową Izbą Odwoławczą, testy
LABOSPORT obejmują badanie łączeń, natomiast badania Instytutu Techniki Budowlanej
dotyczą rozdzierania wzdłuż lub w poprzek szwów, co wskazuje, że ta sama właściwość
może być badana w różny sposób. Fakt, że Zamawiający nie określił, jaki element ma być
zbadany uprawniał wykonawców do potwierdzenia wytrzymałości któregokolwiek elementu,
w tym łączeń.
Jeśli Zamawiający oczekiwał wykazania wytrzymałości na rozdzieranie w konkretnych
miejscach i stwierdzenia tego w określony sposób, to winien to wprost zapisać w SIWZ,
zwłaszcza że standardowe testy przeprowadzane przez uznany podmiot dokonujący badań
technicznych, jakim jest LABOSPORT, nie obejmują pomiaru wytrzymałości na rozdzieranie
w takim znaczeniu, jakie prezentuje Zamawiający, a jakiego nie określił w SIWZ. W ocenie
Izby, wymagania specyfikacji powinny być sformułowane w sposób jasny i niebudzący
wątpliwości, a wykonawca nie może ponosić negatywnych konsekwencji ich
niedoprecyzowania.
Na niedostatecznie jasne sformułowanie przedmiotowego warunku może wskazywać
dodatkowo fakt, że cztery z dziewięciu złożonych w postępowaniu ofert zostało odrzuconych
ze względu na fakt, że wykonawcy nie złożyli dokumentu potwierdzającego wytrzymałość
trawy na rozdzieranie.
Dopuszczalność wykazania wytrzymałości na rozdzieranie poprzez zbadanie dowolnego
elementu nawierzchni (w tym łączeń) mogła być przez wykonawców dodatkowo wywiedziona
z odpowiedzi nr 23, w której Zamawiający poinformował, że w celu prawidłowej weryfikacji
jakości nawierzchni należy dołączyć do oferty m.in. ważną aprobatę lub rekomendację ITB
lub wyniki badań specjalistycznego laboratorium potwierdzające parametry oferowanej
nawierzchni, np. Labosport i inne. Ponieważ ww. podmioty potwierdzają parametry poprzez

badanie różnych elementów nawierzchni, była podstawa zakładać, że jest to przez
Zamawiającego dopuszczone.
Ponadto zauważyć należy, że Odwołujący dysponował raportem z badań ITB
potwierdzającym wytrzymałość na rozdzieranie w takim rozumieniu, jakie zaprezentował
Zamawiający odrzucając ofertę Odwołującego (dokument ten został przedłożony na
rozprawie), zatem gdyby ze specyfikacji wynikało w sposób niebudzący wątpliwości, jakie
jest oczekiwanie Zamawiającego, to chcąc uzyskać zamówienie, Odwołujący przedłożyłby
powyższy dokument. Ponieważ dopuszczalność wykazania wytrzymałości łączeń nie została
w specyfikacji wyłączona, Odwołujący przedłożył Raport techniczny LABOSPORT, działając
z przekonaniem, że powyższy dokument w pełni potwierdza spełnianie przez oferowaną
nawierzchnię wymagań Zamawiającego.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do wyniku postępowania,
na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp.



Skład orzekający Izby:

……………………………