Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 1062/11

WYROK
z dnia 1 czerwca 2011 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Marek Szafraniec

Protokolant: Wioleta Paczkowska


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 czerwca 2011 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 20 maja 2011 r. przez wykonawcę:
Mostostal Warszawa S.A. w Warszawie w postępowaniu prowadzonym
przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie,


orzeka:

1. oddala odwołanie,

2. kosztami postępowania obciąża Wykonawcę: Mostostal Warszawa S.A.
w Warszawie i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Wykonawcę:
Mostostal Warszawa S.A. w Warszawie tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od Wykonawcy: Mostostal Warszawa S.A. w Warszawie na rzecz
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. w Warszawie kwotę 3600 zł 00 gr (słownie: trzy
tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty postępowania
odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie.


Przewodniczący: ……………………………


Sygn. akt: KIO 1062/11

U z a s a d n i e n i e

Postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego
na realizację zadania: „Odbudowa i modernizacja linii kolejowej E 30 i C-E 30 odcinek
Legnica-Wrocław-Opole - przebudowa stacji Czarnowąsy km 10,260-13,130 oraz szlaku
Czarnowąsy - Borki Opolskie km 13,130-15,450 na linii kolejowej C-E 30 Opole Groszowice -
Wrocław Brochów wraz z robotami towarzyszącymi” zostało wszczęte przez PKP Polskie
Linie Kolejowe S.A. w Warszawie, zwaną dalej Zamawiającym, w imieniu której działało
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. Centrum Realizacji Inwestycji w Warszawie.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
(2011/S 77-126094) w dniu 20 kwietnia 2011 r.
W dniu 10 maja 2011 r. Zamawiający przekazał Wykonawcom biorącym udział
w postępowaniu o udzielenie zamówienia wyjaśnienia treści Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia (SIWZ).
W dniu 20 maja 2011 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie
wniesione przez wykonawcę: Mostostal Warszawa S.A. w Warszawie, zwanego dalej
Odwołującym.
Biorąc pod uwagę złożone w postępowaniu o udzielenie zamówienia odwołanie będące
przedmiotem rozpoznania przez Izbę, a także oświadczenia i argumentację stron
zaprezentowane w toku rozprawy, skład orzekający Izby ustalił następujące stanowiska
stron.
Stanowisko Odwołującego:
Odwołanie zostało wniesione wobec czynności udzielenia przez Zamawiającego wyjaśnień
treści ogłoszenia o zamówieniu oraz SIWZ odnoszących się do warunku udziału
w postępowaniu dotyczącego posiadania wiedzy i doświadczenia, która to czynność,
w ocenie Odwołującego, była de facto zmianą tejże treści. Podnosił on, iż Zamawiający
posłużył się w wyjaśnieniach pojęciem w brzmieniu „analogicznym do ujętego
w przedmiotowym zamówieniu”, które z punktu widzenia semantyki nie może
być interpretowane, inaczej jak „tożsame do tego, które zostało ujęte w przedmiotowym
zamówieniu”. Tym samym Zamawiający dopuścił się dwojakiego naruszenia. Po pierwsze
dokonał nieuprawnionej zmiany opisu sposobu dokonania oceny spełniania warunku

dotyczącego posiadania wiedzy i doświadczenia poprzez odesłanie do zamówień tożsamych
do przedmiotu zamówienia. Po drugie zaś, zaniechał zmiany treści ogłoszenia o zamówieniu
oraz przedłużenia terminu składania ofert. Wszystko to dawało, w ocenie Odwołującego,
podstawę do zarzucenia Zamawiającemu naruszenia przepisów art. 7 ust. 1, art. 24 ust. 4
w zw. z art. 22 ust. 1 pkt 2) oraz art. 12a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą Pzp.
Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący wnosił o nakazanie Zamawiającemu
unieważnienia czynności udzielenia wyjaśnień oraz powtórne udzielenie wyjaśnień
w taki sposób, aby nie godziło to w przepisy ustawy Pzp.
Stanowisko Zamawiającego:
Zamawiający przedstawił swoje stanowisko w sprawie na rozprawie przed Izbą. Wnosił on
o oddalenie odwołania.
Odnosząc się do stanowiska Odwołującego, twierdził, że w jego ocenie zarzuty przez niego
podnoszone są bezzasadne. Podkreślał, iż nie dokonał on zmiany treści SIWZ,
a jedynie wyjaśnień jej treści, tym samym pierwotne brzmienie SIWZ nie uległo zmianie.
Wskazywał, iż niepoprawne językowo jest rozumienie przez Odwołującego słowa
„analogiczny” jako synonimu słowa „tożsamy”.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie zebranego materiału
dowodowego w sprawie, a także oświadczeń i stanowisk stron zaprezentowanych
w odwołaniu, jak też w toku rozprawy, skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności skład orzekający Izby wykluczył, iż wypełniona została którakolwiek
z przesłanek odrzucenia odwołania ustanowionych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
W dalszej kolejności Izba stwierdziła, iż Odwołującemu, w świetle przepisu art. 179
ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo wniesienia odwołania w postępowaniu o udzielenie
zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.
Izba postanowiła, jako dowody w sprawie, dopuścić potwierdzoną za zgodność z oryginałem
dokumentację postępowania o udzielenie zamówienia przekazaną przez Zamawiającego
w niniejszej sprawie.
Izba zaliczyła również w poczet materiału dowodowego przedstawione przez Zamawiającego
dwie strony wydruku z elektronicznego Słownika Języka Polskiego Wydawnictwa

Naukowego PWN S.A. oraz kopię dwóch stron Słownika Poprawnej Polszczyzny PWN
Wydawnictwa Naukowego PWN S.A.
Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu skład orzekający Izby stwierdził, że odwołanie nie zasługuje
na uwzględnienie.
Mając na celu ocenę zasadności zarzutów podnoszonych w odwołaniu, Izba ustaliła,
że Zamawiający w pkt III.2.3).1 ogłoszenia o zamówieniu, wymagał, aby Wykonawca
wykazał wykonanie „co najmniej jednego zadania o podobnym zakresie do przedmiotu
zamówienia, którego wartość jest nie mniejsza niż 20,0 mln zł”. Zapis tez został powtórzony
w pkt 8.3.1 Tomu I Części I (Instrukcje dla Wykonawców) SIWZ, zwanej dalej IDW.
Zamawiający pismem z dnia 10 maja 2011 r. w odpowiedzi na pytanie 15, w którym jeden
z Wykonawców prosił o „sprecyzowanie określenia podobnym”, stwierdził, iż „pod pojęciem
<> Zamawiający rozumie wykonanie jednego zadania w zakresie
analogicznym do ujętego w przedmiotowym zamówieniu”.
Wobec powyższego Odwołujący wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie.
Skład orzekający Izby, uwzględniając powyższe ustalenia, doszedł do przekonania,
iż podnoszone przez Odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym stanie
faktycznym i prawnym.
Izba stanęła na stanowisku, iż słowa „podobny” i „analogiczny” są synonimami.
Takie przekonanie Izby potwierdzają dowody przedstawione przez Zamawiającego
na rozprawie. W ocenie Izby Odwołujący w sposób nieprawidłowy przypisywał to samo
znaczenie słowom „analogiczny” i „tożsamy”. O ile bowiem to pierwsze oznacza
podobieństwo do czegoś, to to drugie zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN
Wydawnictwa Naukowego PWN, Warszawa 2007, rozumieć należy, jako „niczym się
nieróżniący, taki sam lub ten sam”.
Uwzględniając materiał dowodowy przedstawiony przez Zamawiającego, jak i wiedzę
powszechną, Izba uznała, iż użycie przez Zamawiającego w piśmie z 10 maja 2011 r.
w odpowiedzi na pytanie 15 wyrażenia „w analogicznym zakresie do ujętego
w przedmiotowym zamówieniu” nie doprowadziło do zmiany treści pkt 8.3.1 IDW,
w szczególności nie stanowiło podstawy do interpretowania tegoż wyrażenia w znaczeniu
„tożsame do tego, które zostało ujęte w przedmiotowym zamówieniu”, jak chciał tego
Odwołujący.

Jak słusznie zauważył to Odwołujący w toku rozprawy, Zamawiający dokonał tłumaczenia
idem per idem. Potwierdził to zresztą sam Zamawiający. Tym samym nie mógł on
poprzez udzielenie wyjaśnień o takiej treści dokonać zmiany postanowień SIWZ.
Dlatego też pierwotne brzmienie opisu sposobu dokonania oceny spełniania warunku
dotyczącego posiadania wiedzy i doświadczenia nie uległo zmianie. Jak oświadczył w toku
rozprawy Odwołujący, to pierwotne brzmienie było dla niego od początku jasne i precyzyjne.
Uwzględniając powyższe Izba uznała zarzut dokonania nieuprawnionej zmiany treści SIWZ
za bezzasadny.
Następstwem uznania za bezzasadne wcześniej rozpoznanych zarzutów
było nieuwzględnienie zarzutu naruszenia przepisów art. 7 ust. 1 oraz art. 12a ustawy Pzp,
Zostały one bowiem sformułowane, jako będące wynikiem zarzutów już przez Izbę
rozpoznanych i uznanych za nie zasługujące na uwzględnienie. Odwołujący nie wykazał
w toku postępowania odwoławczego, ażeby Zamawiający naruszył zasadę równego
traktowania wykonawców, której to naruszenie mu zarzucał.
Uwzględniając powyższe ustalenia i dokonaną ich ocenę, Izba uznała, iż Odwołujący
nie przedstawił wystarczających dowodów uzasadniających prawidłowość prezentowanej
przez siebie argumentacji. Sformułowane przez niego twierdzenia nie mogły zostać uznane
przez Izbę za wystarczające dla uznania twierdzeń Zamawiającego za mniej wiarygodne
od tez postawionych przez Odwołującego. Dlatego też Izba nie mogła dać wiary
argumentacji Odwołującego, wobec czego uznała, iż nie potwierdziły się zarzuty przez niego
podniesione.
Biorąc powyższe pod uwagę, Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.


O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, oraz w oparciu o przepisy
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).



Przewodniczący: ……………………………