Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KIO 2044/11
WYROK
z dnia 6 października 2011 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Magdalena Grabarczyk

Protokolant: Małgorzata Wilim

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2011 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 22 września 2011 r. przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: IT.expert spółkę z
ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie (pełnomocnik), Novell spółkę z ograniczoną
odpowiedzialnością w Warszawie, w postępowaniu prowadzonym przez Mazowiecki Oddział
Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia w Warszawie

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia NEWIND
Grupa Apator spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością we Wrocławiu oraz Macieja
Dąbrowskiego, Katarzynę Maksymiuk-Dąbrowską prowadzących działalność pod firmą Euler
s.c. Maciej Dąbrowski, Katarzyna Maksymiuk-Dąbrowska w Warszawie zgłaszających swoje
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego


orzeka:

1. oddala odwołanie;

2. kosztami postępowania obciąża wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia IT.expert spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie (pełnomocnik),
Novell spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie i zalicza w poczet kosztów
postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero
groszy) uiszczoną przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia
IT.expert spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie (pełnomocnik), Novell
spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie tytułem wpisu od odwołania.


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.


Przewodniczący: ……………











Sygn. akt KIO 2044/11

Uzasadnienie

Zamawiający - Narodowy Fundusz Zdrowia Mazowiecki Oddział Wojewódzki w Warszawie -
prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004
roku - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm., dalej jako:
„ustawa” lub „Pzp”), postępowanie o udzielenie zamówienia, którego przedmiotem jest
dostawa i wdrożenie systemów do obsługi zarządzania tożsamością oraz pojedynczego
logowania.
Ogłoszenie o zamówieniu opublikowane zostało w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 16
lipca 2011 r., pod numerem 2011/S 135-224496.

12 września 2011 r. zamawiający przesłał informację o wynikach postępowania. Zamawiający
uznał za najkorzystniejszą ofertę złożoną przez wykonawców wspólnie ubiegających się o
udzielenie zamówienia Newind Grupa Apator Sp. z o.o. we Wrocławiu i Maciej Dąbrowski,
Katarzyna Maksymiuk-Dąbrowska prowadzących działalność pod firmą Euler s .c. Maciej
Dąbrowski Katarzyna Maksymiuk-Dąbrowska w Warszawie (dalej jako: „Konsorcjum
Newind”), jako drugą w kolejności zamawiający ocenił ofertę złożoną przez B3 System S.A.
w Warszawie.
Zamawiający odrzucił ofertę złożoną przez wykonawców wspólnie ubiegających się o
udzielenie zamówienia IT.expert Sp. z o.o. w Warszawie oraz Novell Sp. z o. o. w Warszawie
na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, którzy złożyli ofertę z najniższą ceną (stanowiącą
jedyne kryterium oceny ofert). Wskazał w uzasadnieniu, ze obowiązkiem wykonawcy
wynikającym z pkt 3 ppkt 6 specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej również jako:
„specyfikacja”) było złożenie „Opisu przedmiotu zamówienia – formularza oświadczenia w
sprawie parametrów technicznych”- załącznik Nr 1 do specyfikacji. Zamawiający wskazał, że
wprawdzie wykonawca mógł złożyć ofertę na własnych formularzach, jednak ich treść musi
być zgodna z formularzami załączonymi do specyfikacji – nie może budzić wątpliwości, co do
spełniania wymagań zawartych w załączniku Nr 1. Podniósł, że złożony przez wykonawców
„Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia” (str. 8-19 oferty), stanowiący opracowanie
własne wykonawcy, nie zawiera szczegółowo wskazanych informacji o spełnianiu przez
oferowany przedmiot zamówienia wymagań określonych w specyfikacji.

Wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia IT.expert Sp. z o.o. w Warszawie
oraz Novell sp. z o. o. w Warszawie wnieśli odwołanie zachowując termin ustawowy oraz
obowiązek przekazania zamawiającemu kopii odwołania.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1. art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez odrzucenie oferty odwołującego, pomimo, że jej treść
odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia;
2. art. 26 ust. 3 Pzp przez zaniechanie wezwania odwołującego do uzupełnienia
dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy;
3. art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy przez zaniechanie odrzucenia oferty Konsorcjum Newind
oraz B3 System S.A. pomimo, że treść oferty Konsorcjum Newind oraz oferty B3 System
S.A. nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, a w konsekwencji
4. art. 7 ust. 1 Pzp przez prowadzenie postępowania w sposób niezapewniający zachowania
uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania oraz nakazanie zamawiającemu:
1. unieważnienie czynności polegającej na odrzuceniu oferty odwołującego;
2. unieważnienie czynności polegającej na wyborze oferty Konsorcjum Newind;
3. wezwania odwołującego do uzupełnienia oświadczeń potwierdzających spełnienie
przez oferowane dostawy i usługi wymagań określonych przez zamawiającego;
4. odrzucenie oferty Konsorcjum Newind oraz oferty B3System S.A. na podstawie art.
89 ust. 1 pkt 2 Pzp,
5. przeprowadzenie ponownej oceny ofert z uwzględnieniem oferty odwołującego i z
pominięciem ofert Konsorcjum Newind oraz B3System S.A.,
6. obciążenie zamawiającego kosztami postępowania odwoławczego.
Odwołujący podniósł, że omyłkowo zaniechał załączenia do oferty podpisanego formularza
stanowiącego Załącznik nr 1 do specyfikacji, traktując opis przedmiotu zamówienia
zamieszczony w tym formularzu jako integralną część specyfikacji, która ze swej istoty nie
może być kwestionowana lub modyfikowana przez wykonawcę ubiegającego się o
udzielenie zamówienia. Wskazał, że zaakceptował wszystkie wymagania zawarte w
Załączniku nr 1 (przez złożenie oświadczeń wskazanych w pkt 4 i 6 oferty), natomiast do
oferty załączył dodatkowe dokumenty, które mają charakter komplementarny i kompatybilny
w stosunku do opisu przedmiotu zamówienia, uszczegóławiając sposób realizacji
poszczególnych elementów przedmiotu zamówienia. Oświadczył, ze opis zawarty w ofercie
odwołującego wraz z opisem zawartym w załączniku nr 1 do specyfikacji, stanowią
integralną całość, a potraktowanie obu opisów jako dwóch odrębnych rozwiązań
informatycznych jest technicznie niemożliwe.
Odwołujący powołał art. 26 ust. 3 Pzp, wskazał, że nie ma on charakteru dyspozytywnego -
nie przyznaje zamawiającemu prawa wyboru w zakresie wezwania wykonawców w
okolicznościach w nim określonych. Obowiązek zamawiającego dotyczy wszystkich
dokumentów i oświadczeń, o których mowa w art. 25 ust. 1 Pzp, a skoro „opis” wskazany
został w § 5 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2009 r. w sprawie
rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, w jakich
te dokumenty mogą być składane (Dz. U. Nr 226 poz. 1817), to zaniechanie obowiązku
wezwania odwołującego do jego uzupełnienia stanowi rażące naruszenie przepisów ustawy.
Odwołujący ocenił, że podjęcie próby samodzielnego uzupełnienia załącznika nr 1 (pismem z
7 września 2011r.) powinno przynajmniej skłonić zamawiającego do wszczęcia
postępowania wyjaśniającego w trybie art. 87 ust. 1 Pzp.
Uzasadniając stanowisko wobec oferty Konsorcjum Newind odwołujący zarzucił, że
oferowany przedmiot zamówienia jest niezgodny z wymaganiami zamawiającego
określonymi w specyfikacji oraz doprecyzowanymi w odpowiedziach na pytania z dnia 8
sierpnia 2011 r. znak: WAG/SZP-2910-9/2011. Podniósł, że uwzględniając odpowiedź na
pytanie 14 zamawiający wymagał dostarczenia gotowych konektorów wskazanych w tabeli
zamieszczonej na str. 18-19 specyfikacji i udzielenia licencji na konektory (tabela Wykaz
aplikacji integrowanych w ramach IDM zamieszczona w specyfikacji str. 15). Wskazał, ze
zaproponowany przez Konsorcjum Newind na stronie 038 oferty - Identity Manager
Connector - UNIX - obsługuje szereg systemów opartych o systemy operacyjne z rodziny
UNIX, natomiast nie jest wystarczający do obsługi systemów opartych o IBM i50S (dawniej
IBM AS/400) wymienionych przez zamawiającego na stronie 15 i 18-19 specyfikacji.
Zarzucił, że w zakresie gotowych konektorów do Baz Danych, Konsorcjum Newind w ogóle
nie przewidziało dostarczenia gotowego rozwiązania dostępnego u producenta
oprogramowania, a jedynie w zakresie integrowanych aplikacji zaproponowało wytworzenie
rozwiązania niestandardowego „Adapter przygotowanego przez programistów (dostęp przez
JDBC)". Nadto odwołujący podniósł, że przy uwzględnieniu udzielonej odpowiedzi nr 7 (gdzie
Zamawiaczy wymagał dwóch serwerów wirtualnych każdy z czterema jednordzeniowymi
procesorami) minimalna liczba licencji bazodanowych powinna wynosić cztery, a w ofercie
Konsorcjum Newind jest przewidziana tylko jedna licencja. Wskazał, że Oracle w informacji
na swojej stronie internetowej nie dopuszcza miękkiego partycjonowania w celu ograniczenia
liczby licencji.
Popierając zarzut zaniechania odrzucenia oferty B3 System S.A. odwołujący zarzucił,
że opisany przez wykonawcę na str. 16 oferty stopień integracji w projekcie aplikacji jest
niezgodny z wymaganiem opisanym w specyfikacji na stronie 15, gdzie zamawiający
wymagał, aby aplikacje eSod i Help Desk były obsłużone w sposób opisany w definicji
„Zakładanie uprawnień przez aplikacje", która zakłada w pełni automatyczną obsługę
integrowanego systemu, bez konieczności ingerencji człowieka, natomiast zgodnie z
propozycją firmy B3 System S.A. integracja np. z aplikacją eSod odbywa się na zasadzie, w
której ,,[...]ostatnim etapem jest szczegółowa informacja do administratora eSod o
konieczności dokonania zmian". Zaproponowanie takiego stopnia integracji jest zgodne ze
sposobem „Inwentaryzacja uprawnień potwierdzanie w systemie HELP DESK założenia
uprawnień" opisanym przez zamawiającego na stronie 15, w którym ostatnią czynność,
nadania uprawnień, wykonuje administrator integrowanej w ramach projektu aplikacji,
natomiast nie jest zgodne z wymaganiem zamawiającego w stosunku do tych aplikacji.
Za niezrozumiałe i naruszające art. 7 ust. 1 Pzp uznał odwołujący, iż zamawiający,
dysponując trzema ofertami, z których każda zawierała błędy lub niejasności, odrzucił
jedynie ofertę odwołującego, pominąwszy zupełnie oczywiste wady pozostałych ofert.

Konsorcjum Newind przystąpiło do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego,
zachowując termin ustawowy oraz obowiązek przekazania kopii przystąpienia
zamawiającemu i odwołującemu. Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania.

Izba ustaliła, że odwołanie nie podlega odrzuceniu i przeprowadziła rozprawę, podczas której
odwołujący i przystępujący podtrzymali dotychczasowe stanowiska, a zamawiający wnosił o
oddalenie odwołania.

Izba ustaliła i zważyła, co następuje:

Odwołujący jest uprawniony do wniesienia odwołania zgodnie z art. 179 ust. 1 Pzp. Jest
wykonawcą, który złożył ofertę i ma interes w uzyskaniu danego zamówienia. Zarzucane
zamawiającemu naruszenia przepisów powodują, że odwołujący może ponieść szkodę w
postaci utraty możliwości uznania jego oferty za najkorzystniejszą, a co za tym idzie utraty
spodziewanych korzyści związanych z zawarciem i wykonaniem umowy w sprawie
zamówienia publicznego.
Izba nie podzieliła poglądów zawartych w powołanych przez przystępującego orzeczeniach
Izby z 4 maja 2010 r., KIO 617/10 oraz z 31 stycznia 2011 r. KIO 99/11. Izba nie dopatrzyła
się podstaw ograniczenia zakresu rozpoznania odwołania wyłącznie do zarzutów wobec
czynności odrzucenia oferty odwołującego i odstąpienia od merytorycznego rozpoznania
zarzutów podniesionych wobec mniej korzystnych w przyjętym kryterium ceny ofert
przystępującego i B3 System S.A.
Pogląd taki jest chybiony już wobec treści art. 179 ust. 1 Pzp. Przepis ten określa krąg
podmiotów uprawnionych do wnoszenia środków ochrony prawnej oraz ustala warunki, jakie
podmioty uprawnione winny spełniać. Treść art. 179 ust. 1 Pzp nie zawiera sformułowań
pozwalających na interpretację nakazującą badanie przesłanek „interesu w uzyskaniu
danego zamówienia” oraz „szkody” odrębnie w stosunku do każdego z zarzutów
podniesionych przez uprawnionego wykonawcę.
Nie można też pominąć, że ustawodawca przez sformułowanie w art. 180 ust. 2 Pzp
enumeratywnego katalogu czynności zamawiającego, od których przysługuje odwołanie,
ogranicza przedmiotowo możliwość wnoszenia środków ochrony prawnej jedynie w
postępowaniach o wartości mniejszej, niż kwota wskazana w 11 ust. 8 Pzp. Zatem
wykonawca może wnieść odwołanie wyłącznie wobec czynności wykluczenia go z
postępowania lub odrzucenia jego oferty, nie może natomiast kwestionować czynności
wyboru najkorzystniejszej oferty jedynie postępowaniach o wartości mniejszej, niż kwota
wskazana w 11 ust. 8 Pzp. W postępowaniach wartości większej niż kwota wskazania w art.
11 ust. 8 (zatem i w badanym postępowaniu), ustawodawca nie ustalił ograniczeń o
przedmiotowym charakterze, zatem dał wykonawcom możliwość kwestionowania przez
wniesienie odwołania wszystkich czynności i zaniechań zamawiającego podjętych w
postępowaniu o udzielenie zamówienia. Prezentowana wykładnia jest spójna z poglądem
ukształtowanym w orzecznictwie Izby, a opartym o zastosowanie per analogiam art. 187 ust.
2 Pzp, zgodnie z którym bez rozpoznania pozostawia się zarzuty, co do których zachodzą
przesłanki uniemożliwiające ich skierowanie na rozprawę.
Pozostawienie bez rozpoznania wyłącznie zarzutów, w odniesieniu do których ziściły się
przesłanki odrzucenia odwołania, urzeczywistnia zasadę zawartą w art. 7 ust. 3 Pzp,
nakazującą udzielenie zamówienia wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami ustawy,
jest również zgodne z wyrażanym w orzecznictwie i piśmiennictwie postulatem szerokiej
interpretacji art. 179 ust. 1 Pzp. Pogląd ten wskazuje na możliwość wnoszenia środków
ochrony prawnej nie tylko w celu zachowania praw wykonawcy w postępowaniu, ale również
w celu zapewnienia zgodności z prawem całego postępowania o udzielenie zamówienia, tak
aby umowa zawarta w jego wyniku nie była obarczona wadą uzasadniającą jej
unieważnienie.
Nie można też oceniać dopuszczalności rozpoznania zarzutów odwołania z perspektywy
proceduralnych konsekwencji potwierdzenia zarzutów. Potwierdzenie w toku postępowania
odwoławczego zarzutów podniesionych w odwołaniu obliguje zamawiającego wyłącznie do
wykonania czynności nakazanych przez Izbę w wyroku. Zatem ewentualne dalsze czynności
zamawiającego, wynikające z wykonania orzeczenia, pozbawione są jakiejkolwiek
doniosłości dla oceny przesłanek z art. 179 ust. 1 Pzp.

Izba rozpoznała zatem wszystkie zarzuty, uznała jednak, że odwołanie podlega oddaleniu.

W pkt 3 ppkt 3 zamawiający ustalił, że szczegółowy opis przedmiotu zamówienia stanowi
załącznik nr 1 do specyfikacji, natomiast w pkt 3 ppkt 6 wymagał złożenia oświadczenia o
spełnianiu przez oferowany przedmiot zamówienia wymagań określonych w załączniku nr 1.
Pkt 4 i 6 formularza oferty (wzór stanowi załącznik Nr 3 do specyfikacji) zawierają
oświadczenia odpowiednio o akceptacji specyfikacji oraz wzoru umowy.
Odwołujący nie złożył oświadczenia wymaganego w pkt 3 ppkt 6 specyfikacji. Oświadczenia
pozostałych wykonawców wskazują producenta i typ oprogramowania oraz różnią się w
swojej treści zarówno między sobą, jak i w odniesieniu do literalnego brzmienia załącznika
Nr 1. Przedmiotem sporu jest okoliczność, czy dopuszczalne jest uzupełnienie oświadczenia
na podstawie art. 26 ust. 3 Pzp.
Analiza postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz ofert złożonych w
postępowaniu doprowadziła Izbę do konstatacji, iż wbrew twierdzeniom odwołującego,
oświadczenie wymagane przez zamawiającego stanowi treść oferty. Zamawiający opisał
przedmiot zamówienia za pomocą wymagań funkcjonalnych wskazując w załączniku Nr 1
istotne i wymagane cechy oprogramowania. Oświadczenia składane przez wykonawców
konstytuują zatem i indywidualizują treść oferowanego świadczenia, wskazują jego substrat
materialny.
Uznanie oświadczenia za dokument przedmiotowy, potwierdzający zgodnie z art. 25 ust. 1
pkt 2 Pzp, że oferowane usługi odpowiadają wymaganiom zamawiającego, podlegający
uzupełnieniu „opis”, prowadziłoby w istocie do złamania zasad określonych w art. 7 ust. 1
Pzp przez umożliwienie wykonawcy, który nie wskazał jakie oprogramowanie oferuje, lub
zaoferował oprogramowanie nie spełniające wymagań zamawiającego, złożenia de facto
nowej oferty.
Zgodnie z art. 82 ust. 1 Pzp wykonawca może złożyć jedną ofertę. Treść oferty z kolei, za
wyjątkiem określonym w art. 87 ust.2 Pzp, winna pozostać niezmienna od momentu otwarcia
ofert.
Należy odrzucić tezę, zgodnie z którą treść oferty stanowi wyłącznie formularz oferty. Izba
wyraża pogląd, że jakkolwiek prawidłowe ustalenie, co w danym stanie faktycznym stanowi o
treści oferty, może rodzić trudności, to wskazanie w ramach ewentualnego uzupełnienia
oświadczenia lub dokumentu, przedmiotu świadczenia mającego inny desygnat w
rzeczywistości, niż wskazany uprzednio lub wskazanie przedmiotu świadczenia po raz
pierwszy, dyskwalifikuje je jako podlegające uzupełnieniu w trybie art. 26 ust. 3 Pzp.
Odwołujący nie złożył wymaganego opisu, a już z samej treści odwołania wynika, że
dokument pn. „Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia”, nie stanowi dla zamawiającego
wystarczającej informacji, co do wszystkich wymaganych funkcjonalności.
Izba uznała, że odwołujący złożył ofertę niezgodną z treścią specyfikacji a zamawiający
prawidłowo dokonał jej odrzucenia na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Wobec powyższego samodzielne uzupełnienie oświadczenia przez odwołującego nie może
odnieść zamierzonego skutku. Z mocy art. 84 ust. 1 Pzp zmiany oferty można dokonać
wyłącznie przed upływem terminu składania ofert, a jedyny wyjątek od tej reguły zawarty jest
w art. 87 ust. 2, który nie znajduje zastosowania w sprawie.
Izba nie badała treści złożonego oświadczenia. Z uwagi na rozważania poczynione wyżej
ocena ta pozbawiona jest znaczenia dla rozpoznania zarzutu. Po wtóre, badanie treści
oświadczenia jest niedopuszczalne z godnie z art. 192 ust. 7 Pzp.
Izba nie może orzekać, co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. Odwołujący
podniósł zarzut naruszenia art. 26 ust. 3 Pzp wyłącznie przez zaniechanie dokonania
wezwania. W konsekwencji skutkiem potwierdzenia tak sformułowanego zarzutu mogłoby
być jedynie nakazanie dokonania wezwania (ew. uznanie, że samodzielne złożenie
oświadczenia przez odwołującego spełnia przesłanki art. 26 ust. 3 Pzp), co w obu
przypadkach powodowałby obowiązek oceny oświadczenia przez zamawiającego.

Zarzuty wobec ofert przystępującego oraz B3 System S.A. nie znalazły potwierdzenia.
Niesporne są wymagania zamawiającego wynikające z treści specyfikacji oraz udzielonych
odpowiedzi na pytania o wyjaśnienie jej treści. Przedmiotem sporu jest ocena spełniania
wymagań zamawiającego przez oferty wykonawców.
Przystępujący złożył oświadczenie wymagane przez zamawiającego w pkt 3 ppkt 6
specyfikacji, kwestionowane przez odwołanie się do wymagań producenta oprogramowania
– firmy Oracle.
Zgodnie z art. 190 ust. 1 Pzp strony i uczestnicy postępowania są zobowiązani wskazywać
dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne, zatem ciężar dowodu
niezgodności oferty z wymaganiami zamawiającego spoczywał w całości na odwołującym.
Odwołujący tymczasem, oprócz ogólnego odesłania do wiadomości zawartych na stronach
internetowych, nie powołał żadnego dowodu, ograniczając się jedynie do kwestionowania
twierdzeń przystępującego.
Powołanie strony www. firmy Oracle, bez szczegółowego wskazania miejsca i treści
informacji, która miałaby potwierdzać zarzut (a w razie sporządzenia informacji w języku
obcym bez przedstawienia stosownego tłumaczenia) nie może być uznane za sprostanie
ciężarowi dowodu.
Tymczasem przystępujący przedstawił dowody na twierdzenia przeciwne. Zgodność jego
oferty z treścią specyfikacji wynika z treści oferty, w której zaoferował dwa rodzaje
konektorów (strona 038 oferty) oraz rozwiązanie dedykowane indywidualnie do tego
postępowania (str. 40 oferty), co było dozwolone przez zamawiającego (str. 16 specyfikacji).
Nadto odwołujący przedstawił dwa oświadczenia złożone przez osoby upoważnione do
reprezentacji firmy Oracle Polska Sp. z o. o. potwierdzające spełnianie przez oferowane
rozwiązania wymagań zamawiającego oraz tłumaczenie stosownego fragmentu strony firmy
Oracle, wskazujące procesory Intel, których współczynnik licencjonowania odpowiada
oferowanej przez odwołującego jednej licencji dla serwera wirtualnego.
Izba dała wiarę przedkładanym dokumentom i uznała zarzut zaniechania odrzucenia oferty
przystępującego za całkowicie chybiony.
Izba nie dopatrzyła niezgodności treści oferty B3 System Sp. z o.o. z treścią
specyfikacji. Skoro możliwość ingerencji przez administratora została przez zamawiającego
dopuszczona wprost na stronie 15 specyfikacji, to podnoszona przez odwołującego
niezgodność z wymaganiami dotyczącymi aplikacji, może być poczytana ewentualnie za
swego rodzaju sprzeczność w samych postanowieniach specyfikacji, która nie może
obciążać wykonawcy.

Izba nie dopatrzyła się naruszenia art. 7 ust. 1 Pzp. Przeciwnie, to przyjęcie stanowiska
odwołującego doprowadziłoby do naruszenia zasad zawartych w tym przepisie. Odwołujący
z jednej strony domaga się dla siebie możliwości uzupełnienia oświadczenia o spełnianiu
wymagań zawartych w załączniku Nr 1, natomiast z drugiej, zarzuca zaniechanie odrzucenia
ofert konkurujących wykonawców na podstawie treści tegoż oświadczenia. W zależności od
podnoszonego zarzutu dokonuje rozbieżnej kwalifikacji prawnej oświadczenia.

W tym stanie rzeczy, Izba na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 Pzp oddaliła odwołanie, orzekając
o kosztach stosownie do wyniku postępowania na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp.


Przewodniczący:..........................................