KIO 2162/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Łukasz Listkiewicz
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt KIO 2162/11
WYROK
z dnia 19 października 2011 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2011 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 7 października 2011 r.
przez wykonawcę: Przedsiębiorstwo Robót Drogowych i Mostowych Spółka Akcyjna,
97-400 Bełchatów, ul. Lipowa 67
od czynności podjętych w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Gmina
Szczerców, 97-420 Szczerców, ul. Pułaskiego 8
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża Przedsiębiorstwo Robót Drogowych i Mostowych
Spółkę Akcyjną z siedzibą w Bełchatowie i zalicza w poczet kosztów postępowania
odwoławczego kwotę 10000 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) –
uiszczoną przez tego odwołującego tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198 a i 198 b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, z późn. zm.) na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim.
Przewodniczący:
Sygn. akt KIO 2162/11
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Gmina Szczerców – prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego,
na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (tekst
jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, z późn. zm.; zwanej dalej również „ustawą pzp”
lub „pzp”), postępowanie o udzielenie zamówienia na roboty budowlane pn. Przebudowa
dróg wewnętrznych oraz dróg gminnych na terenie Gminy Szczerców (znak sprawy:
RI.7013.18.1.2011).
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych
6 września 2011 r. pod nr 238371-2011, w tym samym dniu Zamawiający zamieścił
ogłoszenie o zamówieniu w swojej siedzibie oraz na swojej stronie internetowej
(www.szczercowgw.e-bip.pl), na której udostępnił również specyfikację istotnych warunków
zamówienia (dalej zwaną w skrócie „s.i.w.z.” lub „SIWZ”).
Wartość zamówienia nie przekracza kwot określonych w przepisach wydanych
na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp i została ustalona przez Zamawiającego na kwotę
2.456.109,68 zł, co stanowi równowartość 639.778,50 euro.
3 października 2011 r. (pismem z tej daty) Zamawiający przesłał za pośrednictwem
faksu Odwołującemu – Przedsiębiorstwu Robót Drogowych i Mostowych S.A. z siedzibą w
Bełchatowie – zawiadomienie o odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 6 pzp.
Zamawiający wskazał w uzasadnieniu, iż złożona oferta zawiera błędy w obliczeniu
ceny, gdyż Odwołujący wpisał w ofercie kwotę netto, kwotę podatku VAT i kwotę brutto, które
sumują się, jednak podatek VAT jest błędnie naliczony i nie odpowiada obowiązującej
stawce 23%, a tym samym wartość oferty jest zaniżona.
7 października 2011 r. (pismem z 6 października) od powyższej czynności wniósł
odwołanie (zachowując wymóg przekazania jego kopii Zamawiającemu) Odwołujący, zarzucił
Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy pzp: art. 24 ust. 3, art. 87 ust.
2 pkt 2, art. 89 ust. 1 pkt 6, art. 91, art. 92 – przez uznanie oczywistej omyłki rachunkowej za
błąd w obliczeniu ceny. Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającem: unieważnienia
wyboru oferty Sidrog sp. z o.o. uznanej za najkorzystniejszą, unieważnienie odrzucenia
oferty Odwołującego oraz powtórzenie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej z
uwzględnieniem oferty Odwołującego.
Odwołujący wskazał w uzasadnieniu, iż omyłka dotyczyła poz. 2 Podklucze dz. Nr
411 załącznika nr 1 do oferty, gdzie podał odpowiednio kwoty: Wartość netto (zł) 119.626,99,
Sygn. akt KIO 2162/11
Podatek VAT (zł) 4.514,21 i Wartość brutto (zł) 124.141,20. Tymczasem powinno być:
Wartość netto (zł) 119.626,99, Podatek VAT (zł) 27.514,21 i Wartość brutto (zł) 147.141,20.
Omyłka rachunkowa jest od razu rzucająca się w oczy, jest oczywista i powinna zostać
poprawiona przez Zamawiającego. Zamawiający sprawdzając pierwszą pozycję dokonał
następującego rachunku: 235.854,33 x 123% = 290.100,83 zł. Taki sam rachunek odnośnie
pozycji drugiej tj. kwoty 119.626,99 dał wynik 147.14.140,39 zł. Aby stwierdzić, że w
niniejszym wypadku jest to oczywista omyłka rachunkowa wystarczyło spojrzenie na VAT
omyłkowo wskazany w wysokości 4.514,21 zł. Jest oczywiste, że VAT ten jest zaniżony, a
VAT, który powinien być wskazany wynosi 27,514,21 zł. Różnica wynosi 23.00,00 zł. O taką
kwotę została zaniżona ogólna cena oferty. Wartość całkowita oferty Odwołującego wynosiła
2.783.349,89 zł, a więc kwota 23.000,00 zł jest kwotą śmiesznie niską w stosunku do tej
kwoty, a cena oferty wybranej wynosi 3.091.377,19 zł brutto. Niniejsza oczywista omyłka
wystąpiła tylko w załączniku nr 1 do oferty. Przedstawiona wyżej interpretacja „oczywistej
omyłki rachunkowej” jest zgodna z wyrokiem KIO z dnia 23 stycznia 2009 r. sygn. akt
KIO/UZP 62/09.
7 października 2011 r. Zamawiający przekazał drugiemu wykonawcy
uczestniczącemu w postępowaniu kopię odwołania i wezwał go wzięcia udziału w
postępowaniu odwoławczym.
11 października 2011 r. (pismem z 7 października 2011 r.) Sidrog spółka z o.o. z
siedzibą w Domaniewie zgłosiła do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, wnosząc o oddalenie odwołania.
Izba stwierdziła bezskuteczność przystąpienia zgłoszonego z przekroczeniem 3-
dniowego terminu wynikającego z przepisu art. 185 ust. 2 pzp. Termin ten rozpoczął bieg 8
października 2011 r. w sobotę, która nie jest dniem ustawowo wolnym od pracy, i upłynął 10
października 2011 r.
Zamawiający na rozprawie złożył pisemną odpowiedź na odwołanie – wnosząc o jego
oddalenie.
W ocenie Zamawiającego w żadnym wypadku nie można twierdzić, że podanie kwoty
podatku VAT w wysokości 4.514,21 zł zamiast 27.514,21 zł (jak twierdzi Odwołujący) – jest
omyłką rachunkową od razu rzucającą się w oczy, która powinna zostać poprawiona przez
Zamawiającego. Zgodnie z literaturą przedmiotu i orzecznictwem sądowym (P. Putrak-
Soczyńska Niezgodność oferty ze specyfikacją – poprawianie omyłek w ofercie, ABC nr
128221; wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z 26 lipca 2005 r., sygn. akt IV Ca 340/05)
oczywistą omyłką jest określona niedokładność nasuwająca się każdemu, bez potrzeby
Sygn. akt KIO 2162/11
przeprowadzania dodatkowych badań czy ustaleń, to widoczny, niezamierzony błąd
rachunkowy, który polega na uzyskaniu nieprawidłowego wyniku działania arytmetycznego
(w szczególności błędne zsumowanie, odjęcie, przemnożenie określonych pozycji).
Tymczasem Odwołujący dokonał nie błędnego działania arytmetycznego, tylko do
określonego działania arytmetycznego podstawił błędną kwotę, przy czym nie wiadomo skąd
ta błędna kwota wynika. Skutkiem zastosowania przez Odwołującego błędnych danych w
jednej pozycji było podanie całkowitego podatku VAT niższego niż wynikający z
obowiązujących przepisów, a tym samym zaniżenie całkowitej ceny brutto oferty. W
literaturze przedmiotu wskazuje się, iż wprowadzenie innych danych do obliczeń, niż
wynikające z obowiązujących przepisów prawa, w tym przypadku ustawy o podatku od
towarów i usług jest błędnym obliczeniem ceny i skutkuje odrzuceniem oferty (P. Karkoszka
Wadliwa stawka podatku od towarów i usług – błąd w obliczeniu ceny oferty czy
niepodważalne oświadczenie wykonawcy?).
Ponieważ odwołanie nie zawierało braków formalnych i Odwołujący uiścił wpis od
niego – podlegało merytorycznemu rozpoznaniu przez Izbę.
Wobec ustalenia w toku czynności formalnoprawnych i sprawdzających, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem odwołania, o których mowa w art.
189 ust. 2 pzp, i wobec braku w tym zakresie odmiennych wniosków Stron, Izba
przeprowadziła rozprawę, podczas której Odwołujący podtrzymał swoje dotychczasowe
stanowisko, a Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron postępowania, uwzględniając
zgromadzony materiał dowodowy, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i
stanowiska Stron zawarte w środkach ochrony prawnej, a także wyrażone ustnie na
rozprawie i odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 179 ust. 1 pzp odwołującemu przysługuje legitymacja do
wniesienia odwołania, gdy ma (lub miał) interes w uzyskaniu zamówienia oraz może ponieść
szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. W ocenie składu
orzekającego Izby Odwołujący legitymuje się interesem w uzyskaniu przedmiotowego
zamówienia, gdyż złożył ofertę z najniższą ceną, stanowiącą jedyne kryterium oceny ofert.
Odwołujący ma zatem realną szansę na uzyskanie przedmiotowego zamówienia wobec
zarzutów skierowanych przeciwko odrzuceniu jego oferty, co naraziło go na szkodę z
powodu nieuzyskania odpłatnego zamówienia publicznego, które mógłby uzyskać gdyby nie
Sygn. akt KIO 2162/11
ta czynność podjęta przez Zamawiającego.
Izba dopuściła w niniejszej sprawie dowody z dokumentacji postępowania o
zamówienie publiczne, która została również przekazana Izbie w formie kopii poświadczonej
za zgodność z oryginałem przez Zamawiającego, w szczególności zaś przeprowadziła
dowody z następujących dokumentów: ogłoszenia o zamówieniu, s.i.w.z., oferty
Odwołującego, a także protokołu postępowania.
Przy rozpoznawaniu przedmiotowej sprawy Izba wzięła również pod uwagę
stanowiska i oświadczenia Stron złożone na piśmie w ramach środków ochrony prawnej oraz
wyrażone ustnie w toku rozprawy i odnotowane w protokole.
Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, poczynione ustalenia
faktyczne oraz zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu i podlegających rozpatrzeniu na
mocy przepisu art. 180 ust. 2 pkt 4 pzp, skład orzekający Izby stwierdził, iż odwołanie nie
może zostać uwzględnione, gdyż oferta Odwołującego zasadnie została odrzucona.
Zgodnie z pkt. 4 specyfikacji istotnych warunków zamówienia (zwanej dalej „s.i.w.z.”)
przedmiotem niniejszego zamówienia jest przebudowa dróg wewnętrznych oraz dróg
gminnych na terenie Gminy Szczerców, między innymi droga w Podkluczach o długości
około 380 mb (pkt 4.1). Zamawiający wskazał także, iż szczegółowo przedmiot zamówienia
określony został w dokumentacji technicznej, specyfikacji technicznej wykonania i odbioru
robót budowlanych i przedmiarze robót. Co do tego ostatniego wyraźnie wprost określił, iż:
traktuje się go jako dokument informacyjny, ułatwiający Wykonawcy wycenę. Wykonawca
może z niego skorzystać, ale nie ma takiego obowiązku. Za ustalenie ilości robót oraz za
sposób przeprowadzenia na tej podstawie kalkulacji wynagrodzenia ryczałtowego odpowiada
wyłącznie Wykonawca (pkt 4.4).
Natomiast w pkt. 10 s.i.w.z. Opis sposobu obliczenia oferty Zamawiający określił, iż:
Wykonawca… powinien w cenie ofertowej ująć wszelkie koszty związane z wykonaniem
przedmiotu zamówienia, niezbędne dla prawidłowego i pełnego wykonania przedmiotu
zamówienia (pkt 10.2); cena oferty winna być wyrażona w złotych polskich (pkt 10.3); ceny
jednostkowe i stawki określone przez Wykonawcę w ofercie nie będą zmieniane w toku
realizacji przedmiotu zamówienia i nie będą podlegały waloryzacji (pkt. 10.4); stawka
podatku VAT jest określona zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów
i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) (pkt. 10.5).
Zamawiający przygotował do wypełnienia formularz oferty, stanowiący załącznik nr 1
Sygn. akt KIO 2162/11
do s.i.w.z., który należało wypełnić i podpisać (pkt. 7.3 s.i.w.z.). W formularzu tym zawarto
tabelę, w której w kolumnie pn. Nazwa elementu robót wskazano 8 pozycji dotyczących
różnych dróg i parkingów, przy czym dla każdej z pozycji przewidziano miejsce na wpisanie
wartości netto, kwoty podatku VAT i wartości brutto. Odrębnie pod tabelą znalazło się
miejsce na wpisanie liczbowo i słownie ogółem: wartości netto, kwoty podatku VAT i wartości
brutto oferty.
Odwołujący złożył ofertę na formularzu przygotowanym przez Zamawiającego –
wypełniając pozycję drugą jak to wskazano powyżej za odwołaniem. Natomiast w
podsumowaniu poniżej tabeli Odwołujący wpisał ogółem liczbowo i słownie: kwotę netto
2.281.585,27 zł, kwotę podatku VAT w wysokości 501.764,62 zł oraz, co najważniejsze,
cenę oferty w wysokości 2.783.349,89 zł.
Pomiędzy stronami nie było sporu co do stanu faktycznego, jak również co do
teoretycznego rozumienia pojęcia oczywistej omyłki, tzn. iż jest to widoczna, niezamierzona
niedokładność, błąd pisarski albo rachunkowy lub inna podobna usterka w tekście – jak to
wskazał w wyroku z 10 grudnia 2002 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (sygn. akt V Ca
1514/02). Obie strony wskazywały zgodnie, iż oczywista omyłka ma być widoczna na
pierwszy rzut oka. Odwołujący powołał się na wyrok Izby z 23 stycznia 2009 r. (sygn. akt
KIO/UZP 62/09), w którym Izba stwierdziła, iż omyłka może być zatem uznana za oczywistą,
gdy jest widoczna na pierwszy rzut oka, bezsporna, nie budząca wątpliwości. Zamawiający
wskazał w odpowiedzi na odwołanie, iż w przypadku oczywistej omyłki rachunkowej chodzi o
nieprawidłowy wynik działania arytmetycznego. Rzeczywiście w doktrynie i orzecznictwie
ukształtował się pogląd, że omyłka rachunkowa stanowi wynik błędnego działania na
liczbach, działania arytmetycznego.
Natomiast Strony zajęły diametralnie różne stanowiska co do tego, czy tego typu
nieprawidłowość, podlegająca obligatoryjnemu poprawieniu przez zamawiającego z mocy
przepisu art. 87 ust. 2 pzp, zaistniała w ofercie złożonej przez Odwołującego. W ocenie
składu orzekającego Izby rację w tym sporze ma Zamawiający. Zamawiający w s.i.w.z.
wymagał podania ryczałtowej ceny oferty, wprost wskazując, iż za sposób przeprowadzenia
jej prawidłowej kalkulacji odpowiada wykonawca składający ofertę. Zamawiający nie narzucił
przy tym również żadnego konkretnego arytmetycznego sposobu jej wyliczenia. Odnośnie
natomiast stawki VAT, wskazał jedynie akt prawny, a w przygotowanym wzorze formularza
ofertowego nie wymagał nawet określenia stawki tego podatku (np. 23%), lecz jedynie
podania wyliczonej kwoty podatku – odrębnie w każdej pozycji i łącznie dla wszystkich
pozycji przedmiotu zamówienia. Wyłącznie zatem poglądem Odwołującego jest, iż
Sygn. akt KIO 2162/11
Zamawiający mógł na pierwszy rzut oka stwierdzić, iż w poz. 2 omyłkowo została wpisana
kwota podatku VAT, gdyż nigdzie w treści oferty nie wskazano informacji dotyczącej stawki
przyjętej dla poszczególnych pozycji przedmiotu zamówienia. W konsekwencji nie sposób
również stwierdzić, iż wpisana kwota 4.514,21 zł jest wynikiem błędnego wyliczenia
arytmetycznego. Natomiast na pierwszy rzut oka można stwierdzić, że wartość brutto poz. 2
w wysokości 124.141,20 zł jest prawidłowym wynikiem działania polegającego na
zsumowaniu tej kwoty z kwotą 119.626,99 zł, wpisaną jako wartość netto. Odróżnia to
diametralnie stan faktyczny niniejszej sprawy od tego, który legł u podstaw wyroku Izby z 22
grudnia 2010 r. (sygn. akt KIO 2695/10), na który powoływał się w toku rozprawy
Odwołujący. W niniejszej sprawie równie dobrze można by twierdzić, iż właściwa jest wartość
brutto poz. 2 oraz wartość brutto całej oferty – i to odpowiednio do tych kwot należy
przeliczyć kwoty podatku VAT i wartość netto. Przekreśla to możliwość uznania omyłki
popełnionej przez Odwołującego nie tylko za oczywistą, ale również za omyłkę podlegającą
poprawieniu w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp. Sposób poprawienia proponowany przez
Odwołującego nie jest jedynym z możliwych do przyjęcia na podstawie informacji
wynikających ze złożonej oferty, tym samym jego zastosowanie prowadziłoby do znaczącej
ingerencji w treść oferty w zakresie istotnego jej elementu jakim jest cena.
W ocenie składu orzekającego Izby domagając się podwyższenia ceny złożonej
oferty o 23 tys. zł Odwołujący w istocie przyznał się do popełnionego błędu przy jej
obliczeniu. Wnosząc o podwyższenie wynagrodzenia ryczałtowego, które określił dla poz. 2
przedmiotu zamówienia Odwołujący przyznał w ten sposób, iż jego oświadczenie woli
wyrażone w ofercie dotknięte jest błędem. Nie może zatem domagać się anulowania decyzji
Zamawiającego o odrzuceniu jego oferty z tego powodu.
Mając powyższe na uwadze, Izba, działając na podstawie przepisów art. 192 ust. 1 i 2
ustawy pzp – orzekła, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku na
podstawie przepisu art. 192 ust. 9 i 10 ustawy pzp w związku z przepisami: § 3 pkt 1 i § 5
ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238), obciążając Odwołującego
tymi kosztami, na które złożył się uiszczony przez niego wpis.
Przewodniczący:
WYROK
z dnia 19 października 2011 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2011 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 7 października 2011 r.
przez wykonawcę: Przedsiębiorstwo Robót Drogowych i Mostowych Spółka Akcyjna,
97-400 Bełchatów, ul. Lipowa 67
od czynności podjętych w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Gmina
Szczerców, 97-420 Szczerców, ul. Pułaskiego 8
orzeka:
1. Oddala odwołanie.
2. Kosztami postępowania obciąża Przedsiębiorstwo Robót Drogowych i Mostowych
Spółkę Akcyjną z siedzibą w Bełchatowie i zalicza w poczet kosztów postępowania
odwoławczego kwotę 10000 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy złotych zero groszy) –
uiszczoną przez tego odwołującego tytułem wpisu od odwołania.
Stosownie do art. 198 a i 198 b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, z późn. zm.) na niniejszy wyrok
– w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim.
Przewodniczący:
Sygn. akt KIO 2162/11
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający – Gmina Szczerców – prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego,
na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (tekst
jednolity Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759, z późn. zm.; zwanej dalej również „ustawą pzp”
lub „pzp”), postępowanie o udzielenie zamówienia na roboty budowlane pn. Przebudowa
dróg wewnętrznych oraz dróg gminnych na terenie Gminy Szczerców (znak sprawy:
RI.7013.18.1.2011).
Ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Biuletynie Zamówień Publicznych
6 września 2011 r. pod nr 238371-2011, w tym samym dniu Zamawiający zamieścił
ogłoszenie o zamówieniu w swojej siedzibie oraz na swojej stronie internetowej
(www.szczercowgw.e-bip.pl), na której udostępnił również specyfikację istotnych warunków
zamówienia (dalej zwaną w skrócie „s.i.w.z.” lub „SIWZ”).
Wartość zamówienia nie przekracza kwot określonych w przepisach wydanych
na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp i została ustalona przez Zamawiającego na kwotę
2.456.109,68 zł, co stanowi równowartość 639.778,50 euro.
3 października 2011 r. (pismem z tej daty) Zamawiający przesłał za pośrednictwem
faksu Odwołującemu – Przedsiębiorstwu Robót Drogowych i Mostowych S.A. z siedzibą w
Bełchatowie – zawiadomienie o odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1
pkt 6 pzp.
Zamawiający wskazał w uzasadnieniu, iż złożona oferta zawiera błędy w obliczeniu
ceny, gdyż Odwołujący wpisał w ofercie kwotę netto, kwotę podatku VAT i kwotę brutto, które
sumują się, jednak podatek VAT jest błędnie naliczony i nie odpowiada obowiązującej
stawce 23%, a tym samym wartość oferty jest zaniżona.
7 października 2011 r. (pismem z 6 października) od powyższej czynności wniósł
odwołanie (zachowując wymóg przekazania jego kopii Zamawiającemu) Odwołujący, zarzucił
Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy pzp: art. 24 ust. 3, art. 87 ust.
2 pkt 2, art. 89 ust. 1 pkt 6, art. 91, art. 92 – przez uznanie oczywistej omyłki rachunkowej za
błąd w obliczeniu ceny. Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającem: unieważnienia
wyboru oferty Sidrog sp. z o.o. uznanej za najkorzystniejszą, unieważnienie odrzucenia
oferty Odwołującego oraz powtórzenie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej z
uwzględnieniem oferty Odwołującego.
Odwołujący wskazał w uzasadnieniu, iż omyłka dotyczyła poz. 2 Podklucze dz. Nr
411 załącznika nr 1 do oferty, gdzie podał odpowiednio kwoty: Wartość netto (zł) 119.626,99,
Sygn. akt KIO 2162/11
Podatek VAT (zł) 4.514,21 i Wartość brutto (zł) 124.141,20. Tymczasem powinno być:
Wartość netto (zł) 119.626,99, Podatek VAT (zł) 27.514,21 i Wartość brutto (zł) 147.141,20.
Omyłka rachunkowa jest od razu rzucająca się w oczy, jest oczywista i powinna zostać
poprawiona przez Zamawiającego. Zamawiający sprawdzając pierwszą pozycję dokonał
następującego rachunku: 235.854,33 x 123% = 290.100,83 zł. Taki sam rachunek odnośnie
pozycji drugiej tj. kwoty 119.626,99 dał wynik 147.14.140,39 zł. Aby stwierdzić, że w
niniejszym wypadku jest to oczywista omyłka rachunkowa wystarczyło spojrzenie na VAT
omyłkowo wskazany w wysokości 4.514,21 zł. Jest oczywiste, że VAT ten jest zaniżony, a
VAT, który powinien być wskazany wynosi 27,514,21 zł. Różnica wynosi 23.00,00 zł. O taką
kwotę została zaniżona ogólna cena oferty. Wartość całkowita oferty Odwołującego wynosiła
2.783.349,89 zł, a więc kwota 23.000,00 zł jest kwotą śmiesznie niską w stosunku do tej
kwoty, a cena oferty wybranej wynosi 3.091.377,19 zł brutto. Niniejsza oczywista omyłka
wystąpiła tylko w załączniku nr 1 do oferty. Przedstawiona wyżej interpretacja „oczywistej
omyłki rachunkowej” jest zgodna z wyrokiem KIO z dnia 23 stycznia 2009 r. sygn. akt
KIO/UZP 62/09.
7 października 2011 r. Zamawiający przekazał drugiemu wykonawcy
uczestniczącemu w postępowaniu kopię odwołania i wezwał go wzięcia udziału w
postępowaniu odwoławczym.
11 października 2011 r. (pismem z 7 października 2011 r.) Sidrog spółka z o.o. z
siedzibą w Domaniewie zgłosiła do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, wnosząc o oddalenie odwołania.
Izba stwierdziła bezskuteczność przystąpienia zgłoszonego z przekroczeniem 3-
dniowego terminu wynikającego z przepisu art. 185 ust. 2 pzp. Termin ten rozpoczął bieg 8
października 2011 r. w sobotę, która nie jest dniem ustawowo wolnym od pracy, i upłynął 10
października 2011 r.
Zamawiający na rozprawie złożył pisemną odpowiedź na odwołanie – wnosząc o jego
oddalenie.
W ocenie Zamawiającego w żadnym wypadku nie można twierdzić, że podanie kwoty
podatku VAT w wysokości 4.514,21 zł zamiast 27.514,21 zł (jak twierdzi Odwołujący) – jest
omyłką rachunkową od razu rzucającą się w oczy, która powinna zostać poprawiona przez
Zamawiającego. Zgodnie z literaturą przedmiotu i orzecznictwem sądowym (P. Putrak-
Soczyńska Niezgodność oferty ze specyfikacją – poprawianie omyłek w ofercie, ABC nr
128221; wyrok Sądu Okręgowego w Katowicach z 26 lipca 2005 r., sygn. akt IV Ca 340/05)
oczywistą omyłką jest określona niedokładność nasuwająca się każdemu, bez potrzeby
Sygn. akt KIO 2162/11
przeprowadzania dodatkowych badań czy ustaleń, to widoczny, niezamierzony błąd
rachunkowy, który polega na uzyskaniu nieprawidłowego wyniku działania arytmetycznego
(w szczególności błędne zsumowanie, odjęcie, przemnożenie określonych pozycji).
Tymczasem Odwołujący dokonał nie błędnego działania arytmetycznego, tylko do
określonego działania arytmetycznego podstawił błędną kwotę, przy czym nie wiadomo skąd
ta błędna kwota wynika. Skutkiem zastosowania przez Odwołującego błędnych danych w
jednej pozycji było podanie całkowitego podatku VAT niższego niż wynikający z
obowiązujących przepisów, a tym samym zaniżenie całkowitej ceny brutto oferty. W
literaturze przedmiotu wskazuje się, iż wprowadzenie innych danych do obliczeń, niż
wynikające z obowiązujących przepisów prawa, w tym przypadku ustawy o podatku od
towarów i usług jest błędnym obliczeniem ceny i skutkuje odrzuceniem oferty (P. Karkoszka
Wadliwa stawka podatku od towarów i usług – błąd w obliczeniu ceny oferty czy
niepodważalne oświadczenie wykonawcy?).
Ponieważ odwołanie nie zawierało braków formalnych i Odwołujący uiścił wpis od
niego – podlegało merytorycznemu rozpoznaniu przez Izbę.
Wobec ustalenia w toku czynności formalnoprawnych i sprawdzających, iż nie została
wypełniona żadna z przesłanek skutkujących odrzuceniem odwołania, o których mowa w art.
189 ust. 2 pzp, i wobec braku w tym zakresie odmiennych wniosków Stron, Izba
przeprowadziła rozprawę, podczas której Odwołujący podtrzymał swoje dotychczasowe
stanowisko, a Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron postępowania, uwzględniając
zgromadzony materiał dowodowy, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i
stanowiska Stron zawarte w środkach ochrony prawnej, a także wyrażone ustnie na
rozprawie i odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 179 ust. 1 pzp odwołującemu przysługuje legitymacja do
wniesienia odwołania, gdy ma (lub miał) interes w uzyskaniu zamówienia oraz może ponieść
szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. W ocenie składu
orzekającego Izby Odwołujący legitymuje się interesem w uzyskaniu przedmiotowego
zamówienia, gdyż złożył ofertę z najniższą ceną, stanowiącą jedyne kryterium oceny ofert.
Odwołujący ma zatem realną szansę na uzyskanie przedmiotowego zamówienia wobec
zarzutów skierowanych przeciwko odrzuceniu jego oferty, co naraziło go na szkodę z
powodu nieuzyskania odpłatnego zamówienia publicznego, które mógłby uzyskać gdyby nie
Sygn. akt KIO 2162/11
ta czynność podjęta przez Zamawiającego.
Izba dopuściła w niniejszej sprawie dowody z dokumentacji postępowania o
zamówienie publiczne, która została również przekazana Izbie w formie kopii poświadczonej
za zgodność z oryginałem przez Zamawiającego, w szczególności zaś przeprowadziła
dowody z następujących dokumentów: ogłoszenia o zamówieniu, s.i.w.z., oferty
Odwołującego, a także protokołu postępowania.
Przy rozpoznawaniu przedmiotowej sprawy Izba wzięła również pod uwagę
stanowiska i oświadczenia Stron złożone na piśmie w ramach środków ochrony prawnej oraz
wyrażone ustnie w toku rozprawy i odnotowane w protokole.
Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, poczynione ustalenia
faktyczne oraz zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu i podlegających rozpatrzeniu na
mocy przepisu art. 180 ust. 2 pkt 4 pzp, skład orzekający Izby stwierdził, iż odwołanie nie
może zostać uwzględnione, gdyż oferta Odwołującego zasadnie została odrzucona.
Zgodnie z pkt. 4 specyfikacji istotnych warunków zamówienia (zwanej dalej „s.i.w.z.”)
przedmiotem niniejszego zamówienia jest przebudowa dróg wewnętrznych oraz dróg
gminnych na terenie Gminy Szczerców, między innymi droga w Podkluczach o długości
około 380 mb (pkt 4.1). Zamawiający wskazał także, iż szczegółowo przedmiot zamówienia
określony został w dokumentacji technicznej, specyfikacji technicznej wykonania i odbioru
robót budowlanych i przedmiarze robót. Co do tego ostatniego wyraźnie wprost określił, iż:
traktuje się go jako dokument informacyjny, ułatwiający Wykonawcy wycenę. Wykonawca
może z niego skorzystać, ale nie ma takiego obowiązku. Za ustalenie ilości robót oraz za
sposób przeprowadzenia na tej podstawie kalkulacji wynagrodzenia ryczałtowego odpowiada
wyłącznie Wykonawca (pkt 4.4).
Natomiast w pkt. 10 s.i.w.z. Opis sposobu obliczenia oferty Zamawiający określił, iż:
Wykonawca… powinien w cenie ofertowej ująć wszelkie koszty związane z wykonaniem
przedmiotu zamówienia, niezbędne dla prawidłowego i pełnego wykonania przedmiotu
zamówienia (pkt 10.2); cena oferty winna być wyrażona w złotych polskich (pkt 10.3); ceny
jednostkowe i stawki określone przez Wykonawcę w ofercie nie będą zmieniane w toku
realizacji przedmiotu zamówienia i nie będą podlegały waloryzacji (pkt. 10.4); stawka
podatku VAT jest określona zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów
i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) (pkt. 10.5).
Zamawiający przygotował do wypełnienia formularz oferty, stanowiący załącznik nr 1
Sygn. akt KIO 2162/11
do s.i.w.z., który należało wypełnić i podpisać (pkt. 7.3 s.i.w.z.). W formularzu tym zawarto
tabelę, w której w kolumnie pn. Nazwa elementu robót wskazano 8 pozycji dotyczących
różnych dróg i parkingów, przy czym dla każdej z pozycji przewidziano miejsce na wpisanie
wartości netto, kwoty podatku VAT i wartości brutto. Odrębnie pod tabelą znalazło się
miejsce na wpisanie liczbowo i słownie ogółem: wartości netto, kwoty podatku VAT i wartości
brutto oferty.
Odwołujący złożył ofertę na formularzu przygotowanym przez Zamawiającego –
wypełniając pozycję drugą jak to wskazano powyżej za odwołaniem. Natomiast w
podsumowaniu poniżej tabeli Odwołujący wpisał ogółem liczbowo i słownie: kwotę netto
2.281.585,27 zł, kwotę podatku VAT w wysokości 501.764,62 zł oraz, co najważniejsze,
cenę oferty w wysokości 2.783.349,89 zł.
Pomiędzy stronami nie było sporu co do stanu faktycznego, jak również co do
teoretycznego rozumienia pojęcia oczywistej omyłki, tzn. iż jest to widoczna, niezamierzona
niedokładność, błąd pisarski albo rachunkowy lub inna podobna usterka w tekście – jak to
wskazał w wyroku z 10 grudnia 2002 r. Sąd Okręgowy w Warszawie (sygn. akt V Ca
1514/02). Obie strony wskazywały zgodnie, iż oczywista omyłka ma być widoczna na
pierwszy rzut oka. Odwołujący powołał się na wyrok Izby z 23 stycznia 2009 r. (sygn. akt
KIO/UZP 62/09), w którym Izba stwierdziła, iż omyłka może być zatem uznana za oczywistą,
gdy jest widoczna na pierwszy rzut oka, bezsporna, nie budząca wątpliwości. Zamawiający
wskazał w odpowiedzi na odwołanie, iż w przypadku oczywistej omyłki rachunkowej chodzi o
nieprawidłowy wynik działania arytmetycznego. Rzeczywiście w doktrynie i orzecznictwie
ukształtował się pogląd, że omyłka rachunkowa stanowi wynik błędnego działania na
liczbach, działania arytmetycznego.
Natomiast Strony zajęły diametralnie różne stanowiska co do tego, czy tego typu
nieprawidłowość, podlegająca obligatoryjnemu poprawieniu przez zamawiającego z mocy
przepisu art. 87 ust. 2 pzp, zaistniała w ofercie złożonej przez Odwołującego. W ocenie
składu orzekającego Izby rację w tym sporze ma Zamawiający. Zamawiający w s.i.w.z.
wymagał podania ryczałtowej ceny oferty, wprost wskazując, iż za sposób przeprowadzenia
jej prawidłowej kalkulacji odpowiada wykonawca składający ofertę. Zamawiający nie narzucił
przy tym również żadnego konkretnego arytmetycznego sposobu jej wyliczenia. Odnośnie
natomiast stawki VAT, wskazał jedynie akt prawny, a w przygotowanym wzorze formularza
ofertowego nie wymagał nawet określenia stawki tego podatku (np. 23%), lecz jedynie
podania wyliczonej kwoty podatku – odrębnie w każdej pozycji i łącznie dla wszystkich
pozycji przedmiotu zamówienia. Wyłącznie zatem poglądem Odwołującego jest, iż
Sygn. akt KIO 2162/11
Zamawiający mógł na pierwszy rzut oka stwierdzić, iż w poz. 2 omyłkowo została wpisana
kwota podatku VAT, gdyż nigdzie w treści oferty nie wskazano informacji dotyczącej stawki
przyjętej dla poszczególnych pozycji przedmiotu zamówienia. W konsekwencji nie sposób
również stwierdzić, iż wpisana kwota 4.514,21 zł jest wynikiem błędnego wyliczenia
arytmetycznego. Natomiast na pierwszy rzut oka można stwierdzić, że wartość brutto poz. 2
w wysokości 124.141,20 zł jest prawidłowym wynikiem działania polegającego na
zsumowaniu tej kwoty z kwotą 119.626,99 zł, wpisaną jako wartość netto. Odróżnia to
diametralnie stan faktyczny niniejszej sprawy od tego, który legł u podstaw wyroku Izby z 22
grudnia 2010 r. (sygn. akt KIO 2695/10), na który powoływał się w toku rozprawy
Odwołujący. W niniejszej sprawie równie dobrze można by twierdzić, iż właściwa jest wartość
brutto poz. 2 oraz wartość brutto całej oferty – i to odpowiednio do tych kwot należy
przeliczyć kwoty podatku VAT i wartość netto. Przekreśla to możliwość uznania omyłki
popełnionej przez Odwołującego nie tylko za oczywistą, ale również za omyłkę podlegającą
poprawieniu w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp. Sposób poprawienia proponowany przez
Odwołującego nie jest jedynym z możliwych do przyjęcia na podstawie informacji
wynikających ze złożonej oferty, tym samym jego zastosowanie prowadziłoby do znaczącej
ingerencji w treść oferty w zakresie istotnego jej elementu jakim jest cena.
W ocenie składu orzekającego Izby domagając się podwyższenia ceny złożonej
oferty o 23 tys. zł Odwołujący w istocie przyznał się do popełnionego błędu przy jej
obliczeniu. Wnosząc o podwyższenie wynagrodzenia ryczałtowego, które określił dla poz. 2
przedmiotu zamówienia Odwołujący przyznał w ten sposób, iż jego oświadczenie woli
wyrażone w ofercie dotknięte jest błędem. Nie może zatem domagać się anulowania decyzji
Zamawiającego o odrzuceniu jego oferty z tego powodu.
Mając powyższe na uwadze, Izba, działając na podstawie przepisów art. 192 ust. 1 i 2
ustawy pzp – orzekła, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku na
podstawie przepisu art. 192 ust. 9 i 10 ustawy pzp w związku z przepisami: § 3 pkt 1 i § 5
ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238), obciążając Odwołującego
tymi kosztami, na które złożył się uiszczony przez niego wpis.
Przewodniczący: