KIO 801/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Łukasz Listkiewicz
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO 801/13
WYROK
z dnia 22 kwietnia 2013 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Robert Skrzeszewski
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2013 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 8 kwietnia 2013 r. przez
wykonawcę Track Tec KolTram Sp. z o.o., 00-124 Warszawa, ul. Rondo ONZ 1 w
postępowaniu prowadzonym przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., 03-734 Warszawa,
ul. Targowa 74
orzeka:
1. uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., 03-
734 Warszawa, ul. Targowa 74 dokonanie zmiany Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia poprzez wprowadzenie w niej możliwości zmontowania rozjazdów na
podrozjazdnicach na placu budowy;
2. kosztami postępowania obciąża PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., 03-734 Warszawa,
ul. Targowa 74 i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Track Tec KolTram Sp. z o.o., 00-124 Warszawa, ul. Rondo ONZ 1 tytułem wpisu
od odwołania,
2.2. zasądza od PKP Polskich Linii Kolejowych S.A., 03-734 Warszawa, ul. Targowa
74 na rzecz wykonawcy Track Tec KolTram Sp. z o.o., 00-124 Warszawa, ul.
Rondo ONZ 1 kwotę 20 000 zł 00 gr (słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero
groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu
od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt: KIO 801/13
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., Centrum Realizacji Inwestycji Oddział
w Lublinie, ul. Okopowa 5, 20 - 022 Lublin wszczął postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego na „Opracowanie dokumentacji i wykonanie robót budowlanych na odcinku
Zalesie Gorzyckie - Sobów linii kolejowej nr 25” realizowane w ramach zadania pn.
Modernizacja linii kolejowej 25 na odcinku Skarżysko Kamienna – Ocice (numer
postępowania: 9090/IR2ZA/000053/13/P).
Publikacja Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, zwanej dalej SIWZ została
dokonana w dniu 8 kwietnia 2013r. na stronie internetowej Zamawiającego.
Nie zgadzając się z niektórymi postanowieniami SIWZ Odwołujący: Track Tec
KolTram Sp. z o.o., ul Rondo ONZ 1, 00-124 Warszawa wniósł w dniu 8 kwietnia 2013r.
odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.
Wnosząc przedmiotowe odwołanie zarzucił Zamawiającemu naruszenie zasad
udzielania zamówień publicznych oraz obrazę przepisu art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze
zm.), zwanej dalej ustawą Pzp poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób
utrudniający uczciwą konkurencję tj. w pkt 1.3.19.7 Transport część III SIWZ i w pkt 2.2.8.3 i
2.2.8.5 Rozjazdy część III SIWZ.
Jeżeli chodzi o zaskarżony pkt 1.3.19.7 Transport część III SIWZ, to obejmował on
następujące brzmienie SIWZ: „Wykonawca jest zobowiązany do dostarczenia rozjazdów na
plac budowy w pełni zmontowanych w części zwrotnicowej wraz z podrozjazdnicami oraz
urządzeniami przestawiania, ryglowania i kontroli w celu zapewnienia wysokiej jakości
początkowej i zwiększonej trwałości po dokonaniu odbioru u producenta przez
zamawiającego. Pozostałe części (szyny łączące i krzyżownica ) rozjazdów wykonawca
rozjazdów dostarczy na plac budowy zgodnie z zaleceniami producenta”.
Zdaniem Odwołującego postanowienie to jednoznacznie wskazuje firmę voestalpine
VAE GmbH z siedzibą w Zeltweg (Austria) ( dalej VAE) jako dostawcę wagonów, który jako
jedyny producent rozjazdów kolejowych (posiadający świadectwa UTK) posiada na własność
specjalne wagony do przewozu zwrotnicy rozjazdów zmontowanej wraz z podrozjazdnicami.
Podniósł, że nikt z krajowych producentów nie ma możliwości załadunku zwrotnicy
wraz z podrozjazdnicami na wagon. Z kolei wymóg dostawy urządzeń przestawiania,
ryglowania i kontroli wskazuje na konieczność wyposażenia rozjazdów w zamknięcia
hydrauliczne.
Jeżeli chodzi zaś o zaskarżony pkt 2.2.8.3 Rozjazdy część III SIWZ to postanowienie
było następującej treści: W rozjazdach o R = 300m urządzenia stabilizujące położenie iglic w
torach głównych zasadniczych przejeżdżanych na ostrze hermetyczne zamknięcia
nastawcze niewrażliwe na pełzanie, bezzacięciowe, cylindryczno-modułowe, z kontrolą
położenia iglic dostosowane do elektrycznych napędów zwrotnicowych.
W zakresie pkt 2.2.8.5 Rozjazdy część III SIWZ postanowienie to dotyczyło rozjazdów
nr 64 i 65 o R = 500 wyposażonych w hermetyczne zamknięcia nastawcze niewrażliwe na
pełzanie, bezzacięciowe, posiadające hydrauliczny system przenoszenia sił dostosowane do
zabudowy elektrohydraulicznych napędów zwrotnicowych.
W ocenie Odwołującego powyższe postanowienia SIWZ jednoznacznie wskazują
voestalpine VAE GmbH z siedzibą w Zeltweg (Austria) (dalej VAE) jako dostawcę, będącego
jedynym producentem zamknięć hydraulicznych posiadającym dopuszczenia PLK.
Zwrócił uwagę, że Standardy Techniczne PLK (wskazane w SIWZ) dopuszczają
wprawdzie zamknięcia mechaniczne odporne na pełzanie jako równoważne rozwiązanie w
stosunku do zamknięć hydraulicznych, jednak odpowiedni zapis nie znalazł się w SIWZ.
Zarzucając powyższe wnosił o:
1. uwzględnienie odwołania w całości,
2. nakazanie Zamawiającemu zamiany postanowień specyfikacji istotnych
warunków zamówienia oraz jej załączników w sposób zapewniający zgodność opisu
przedmiotu zamówienia z powołanymi powyżej przepisami ustawy PZP tj. w szczególności
poprzez:
- zmianę pkt 1.3.19.7 Transport część III SIWZ. poprzez dopuszczenie możliwości
zmontowania rozjazdów na podrozjazdnicach na placu budowy,
- zmianę w pkt 2.2.8.3 i 2.2.8.5 Rozjazdy część III SIWZ poprzez dopuszczenie
zastosowania zamknięć mechanicznych odpornych na pełzanie jako równoważne
rozwiązanie w stosunku do zamknięć hydraulicznych,
3. zasądzenie na rzecz odwołującego kosztów postępowania według norm
przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W pierwszej kolejności zwrócił uwagę na obowiązek zapewnienia neutralności opisu
przedmiotu zamówienia.
Według Odwołującego opis przedmiotu zamówienia stanowi kluczowy element
przygotowanej przez Zamawiającego dokumentacji przetargowej i nie może on być ogólny,
szacunkowy i niedookreślony, przenoszący na wykonawców składających oferty ciężar jego
dookreślenia przy jednoczesnym, niczym nieograniczonym prawie dokonywania zamian w
realizacji zamówienia przez Zamawiającego.
Zdaniem Odwołującego sformułowane warunki postępowania uniemożliwiają
swobodny dostęp do udziału w postępowaniu w celu złożenia oferty i warunki te zawierają
sformułowania, które mogłyby wskazywać konkretnego wykonawcę lub jednego z
zainteresowanych wykonawców, który byłby bardziej uprzywilejowany od pozostałych.
Twierdził, że występuje potencjalna możliwość naruszenia przepisu art.29 ust.2
ustawy Pzp.
W kolejnym zarzucie wskazał, że opisanie przedmiotu zamówienia nastąpiło w
sposób utrudniający konkurencję.
Jeżeli chodzi o zarzut dotyczący pkt 1.3.1.19.7 Transport część III SIWZ to
argumentował, że postanowienie to wskazuje VAE jako dostawcę, który jako jedyny
producent rozjazdów kolejowych (posiadający świadectwa UTK) dysponuje specjalnymi
wagonami do przewozu zwrotnicy rozjazdów zmontowanej wraz z podrozjazdnicami.
Zauważył, że VAE to skrótowa nazwa austriackiego producenta rozjazdów
voestalpine VAE GmbH z siedzibą w Zeltweg (Austria), zaś firma voestalpine Tens sp. z o.o.
to firma, która handluje rozjazdami, a nie jest ich producentem i jest spółką zależną,
należąca do koncernu VAE GmbH.
Zwrócił uwagę, że wszystkie zakłady produkcyjne koncernu VAE znajdują się poza
Polską.
Z kolei wymóg Zamawiającego dostawy urządzeń przestawiania, ryglowania i kontroli
wskazuje na konieczność wyposażenia rozjazdów w zamknięcia hydrauliczne co również
narusza konkurencję.
Wyjaśnił, że dostarczenie na plac budowy rozjazdów zamontowanych na
podrozjazdnicach poza placem budowy wymaga zastosowania specjalnych wagonów.
Argumentował, że taki sposób dostawy nie był dotychczas wymagany i stosowany w
projektach realizowanych dla PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., co oznacza brak możliwości
zrealizowania tego typu usługi transportowej w Polsce.
Przekonywał, że specjalistyczne wagony do transportu zmontowanych rozjazdów na
podrozjazdnicach strunobetonowych nie są dostępne na polskim rynku, stąd brak jest
możliwości zrealizowania takiej usługi przez krajowych wykonawców.
Tym samym postawienie takiego wymogu – według Odwołującego - wskazuje
jednoznacznie na wyrób produkowany i dostarczony wyłącznie przez zagranicznego
producenta.
Podkreślił, że określenie w ten sposób przedmiotu zamówienia mogłoby utrudniać
uczciwą konkurencję, a w konsekwencji narusza ono art. 7 i art.29 ust. 2 ustawy Pzp i z tego
powodu Odwołujący wnosił o zmianę tego zapisu SIWZ poprzez możliwość zmontowania
rozjazdów na podrozjazdnicach na placu budowy.
W ocenie Odwołującego jest to standardowy sposób montażu stosowany we
wszystkich dotychczas realizowanych w Polsce modernizacjach linii kolejowych,
zapewniający odpowiednią jakość i parametry użytkowe rozjazdów.
Oświadczył, że wysoką jakość początkową i zwiększoną trwałość zapewnia
producent rozjazdów i wykonawca robót poprzez gwarancję wystawianą zgodnie z
wymaganiami określonymi przez Zamawiającego.
Argumentował, że wykonanie montażu rozjazdów na podrozjazdnicach na placu
budowy nie ma wpływu na pogorszenie warunków tej gwarancji.
W części dotyczącej pkt 2.2.8.3 i 2.2.8.5 Rozjazdy część III SIWZ podniósł, że
obecnie tylko jeden producent zamknięć hydraulicznych posiada wymagane dopuszczenia
do stosowania tego typu zamknięć w torach PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Tym samym, zdaniem Odwołującego, obecny zapis w SIWZ dot. hydraulicznych
napędów zwrotnicowych wskazuje jednoznacznie na wyrób produkowany wyłącznie przez
jednego producenta. Określenie w ten sposób przedmiotu zamówienia mogłoby utrudniać
uczciwą konkurencję, a w konsekwencji narusza art. 7 i art. 29 ust. 2 ustawy Pzp.
Według Odwołującego postanowienia te jednoznacznie wskazują VAE jako
dostawcę, będącego jedynym producentem zamknięć hydraulicznych posiadającym
dopuszczenia PLK.
Zauważył, że Standardy Techniczne PLK (wskazane w SIWZ) dopuszczają
wprawdzie zamknięcia mechaniczne odporne na pełzanie jako równoważne rozwiązanie w
stosunku do zamknięć hydraulicznych, jednak odpowiedni zapis nie znalazł się w SIWZ.
Wywodził, że zgodnie z dokumentem „Standardy Techniczne - Szczegółowe warunki
techniczne dla modernizacji lub budowy linii kolejowych do prędkości Vmax ≤ 200km/h (dla
taboru konwencjonalnego)/ 250 km/h (dla taboru z wychylnym pudłem) z dnia 14.06.2010 r.
Tom I Droga szynowa pkt. 9 „Rozjazdy” wydanym przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., w
liniach przystosowanych do szybkości 120 km/h (tablice nr 19 i 20), 160 km/h (tablica nr 18)
oraz 200 km/h (tablica nr 17) w rozjazdach może być stosowane zarówno mechaniczne
zamknięcie suwakowe (klamrowe) niewrażliwe na pełzanie, jak i specjalne rozpruwalne (np.:
cylindryczno-modułowe) zamknięcie hydrauliczne.
Według Odwołującego z powyższego wynika, że mechaniczne zamknięcie suwakowe
(klamrowe) odporne na pełzanie (wzajemne ruchy termiczne iglic i opornic) jest konstrukcją
dopuszczoną do stosowania w torach PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., stanowiącą w pełni
równoważne rozwiązanie w stosunku do zamknięcia hydraulicznego.
Jednocześnie zarówno mechaniczne zamknięcia suwakowe (klamrowe) odporne na
pełzanie jak i rozjazdy wyposażone w tego typu zamknięcia posiadają odpowiednie
świadectwa dopuszczenia do eksploatacji wydane przez Urząd Transportu Kolejowego,
dopuszczające te konstrukcje do stosowania w liniach do szybkości 120 km/h, 160 km/h i
200 km/h. Mechaniczne zamknięcie nastawcze niewrażliwe na pełzanie jest dostosowane do
montażu elektrycznych napędów zwrotnicowych.
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje.
Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności w
oparciu o treść Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, świadectw dopuszczenia do
eksploatacji budowli przeznaczonej do prowadzenia ruchu kolejowego Głównego Inspektora
Kolejnictwa: nr B/2002/0203 i nr B/2008/0019, odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie z
dnia 19.04.2013r., jak również na podstawie złożonych na rozprawie przez strony wyjaśnień
Izba postanowiła odwołanie uwzględnić.
Odwołanie nie zawierało braków formalnych, wpis został przez Odwołującego
uiszczony, zatem odwołanie podlegało rozpoznaniu. Izba nie stwierdziła przesłanek do jego
odrzucenia.
Po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego Izba doszukała się w działaniach
Zamawiającego naruszenia przepisu art. 29 ust. 2 w związku z art.7 ustawy z dnia 29
stycznia 2004 roku - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113 poz. 759 z poź.
zm.).
Istotnym zagadnieniem wymagającym rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie była
kwestia czy Zamawiający miał dostateczne podstawy prawne do wprowadzenia postanowień
części III SIWZ w zaskarżonym zakresie i czy te postanowienia nie zostały opisane w
sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję.
W ocenie Izby postanowienia pkt 1.3.1.19.7 Transport część III SIWZ zawierały opis
przedmiotu zamówienia, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję.
W ocenie Izby Zamawiający nie wykazał, że jego obiektywne potrzeby techniczne
uzasadniają opisany w pkt 1.3.1.19.7 Transport część III SIWZ sposób wykonania
zamówienia.
Przedłożone przez Zamawiającego świadectwo dopuszczenia do eksploatacji budowli
przeznaczonej do prowadzenia ruchu kolejowego Głównego Inspektora Kolejnictwa: nr
B/2002/0203 nie zawiera w zakresie warunków technicznych dotyczących prawidłowości
montażu(vide: pkt 3.4, strony 15 – 21), pakowania, przechowywania, transportu(vide: pkt 5,
strony 22 – 21) oraz badania(vide: pkt 6) dyrektyw nakazujących wykonawcy dostarczać
podzespoły i zespoły( rozjazdy wraz z podrozjazdnicami oraz urządzeniami przestawiania,
ryglowania i kontroli) w pełni zmontowane w części zwrotnicowej.
Jednocześnie Zamawiający nie zgłosił żadnego innego dowodu i nie podał żadnego
argumentu przemawiającego za uznaniem za jedynie słuszną z technicznego punktu
widzenia zaproponowaną w SIWZ metodę dostawy rozjazdów.
Wobec tego Izba uznała, że Odwołujący jest zobowiązany jedynie do świadczenia
zgodnego z przedłożonym świadectwem, w rozpoznawanym zakresie, które gwarantuje
należyte wykonanie zobowiązania i w pełni zabezpiecza potrzeby Zamawiającego, nie
zwalniając go wszakże od obowiązku przeprowadzenia odbioru przedmiotu zamówienia, a
następnie jego kontroli z najwyższą starannością.
Izba doszła również do przekonania, że wymóg Zamawiającego dostarczenia
rozjazdów na plac budowy w pełni zmontowanych w części zwrotnicowej wraz z podrozjazdnicami
oraz urządzeniami przestawiania, ryglowania i kontroli w celu zapewnienia wysokiej jakości
początkowej i zwiększonej trwałości po dokonaniu odbioru u producenta przez
zamawiającego jest żądaniem nadmiernym, zbyt daleko idącym, które może utrudniać
uczciwą konkurencję wykonawcom nie posiadającym specjalistycznego środka transportu i
jednocześnie stawiać w pozycji uprzywilejowanej wykonawców będących producentami
rozjazdów posiadających takie specjalistyczne środki transportu.
Dla przyjęcia, iż przedmiot zamówienia jest opisany w sposób, który mógłby utrudniać
uczciwą konkurencję zgodnie z regułą wynikającą z art.29 ust.2 ustawy Pzp nie jest
konieczne wykazanie stanu rzeczy polegającego na utrudnianiu uczciwej konkurencji, lecz
wystarczającym jest samo uprawdopodobnienie możliwości wystąpienia takiego stanu
rzeczy.
Zatem według Izby istnieje prawdopodobieństwo, że przedmiotowe zamówienie
zostałoby udzielone podmiotowi wskazanemu przez Odwołującego w odwołaniu, jako
posiadającemu zaplecze techniczne odpowiadające wymaganiom Zamawiającego.
Izba uznała także, że nie jest istotne wykonanie przedmiotu zamówienia w sposób
polegający na dostarczeniu rozjazdów na plac budowy w pełni zmontowanych w części
zwrotnicowej wraz z podrozjazdnicami oraz urządzeniami przestawiania, ryglowania i kontroli zakresie,
lecz meritum tego wykonania sprowadza się do obowiązku wykonawcy uwzględnienia
wszystkich obiektywnych parametrów technicznych, w tym tych wynikających ze świadectw
Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego.
W takiej sytuacji miejsce dokonania pełnego montażu nie ma nadrzędnego
znaczenia, a przesądzająca jest czynność prawidłowego odbioru ostatecznego przedmiotu
umowy.
Poza tym wymaga również wskazania, że zabezpieczenia gwarancyjne i dotyczące
zabezpieczenia należytego wykonania umowy opisane na stronie 26 i 27 SIWZ –
wymagania, na stronie 32 SIWZ – pkt 2 załącznika nr 1(wzór formularza ofertowego), na 53
– 55 SIWZ – załącznik nr 16(wzór warunków udzielenia gwarancji – karta gwarancyjna) w
sposób dostateczny zabezpieczają interes Zamawiającego w aspekcie dostarczenia
rozjazdów odpowiedniej jakości.
Zdaniem Izby argumenty podnoszone w odpowiedzi na odwołanie Zamawiającego
mają znaczenie jedynie organizacyjne i nie mają ścisłego związku z zaskarżonym opisem
przedmiotu zamówienia.
W szczególności Izba nie podziela zapatrywania Zamawiającego, że nie ma
możliwości zorganizowania sprawdzenia rozjazdu po jego zmontowaniu na placu budowy w
obecności przedstawiciela producenta, a przed jego zabudową w torze.
Nadto za gołosłowne Izba uznała stwierdzenie Zamawiającego, że nie ma możliwości
całkowitego wyeliminowania wad początkowych w rozjazdach.
Nadto należy zauważyć, że Zamawiający nie przedstawił żadnego dowodu na
okoliczność istnienia zjawiska występowania wadliwości budowli liniowych z powodu
zmontowania rozjazdów na placu budowy, a nie w zakładzie producenta.
Jednocześnie należy wskazać, że przedstawiona w odpowiedzi na odwołanie lista
potencjalnych podmiotów dysponujących specjalistycznym taborem kolejowym obejmuje
również niektóre linie kolejowe, np.; Network Rail, CNCFR (Romanian Railways), VR (Finish
Railways), co może oznaczać, że podmioty te mogą realizować transport w analogicznie
żądanym zakresie jak przez Zamawiającego przy zastosowaniu własnych środków
transportu, nie nakładając uciążliwych warunków wykonania kontraktu na uczestników
przetargów.
W świetle wyjaśnień Odwołującego budzi również wątpliwości możliwość pozyskania
tych podwykonawców, biorąc pod uwagę około półroczny okres rezerwacyjny.
Rozpoznając kolejny zarzut, według zapatrywania Izby - nie znalazł on potwierdzenia
w materiale dokumentacyjnym niniejszej sprawy.
Izba ustaliła, że rozwiązanie hydrauliczne w rozjazdach nie jest rozwiązaniem
równoważnym w stosunku do rozwiązań mechanicznych w rozjazdach.
Rozwiązania hydrauliczne są bardziej odporne na warunki atmosferyczne i
zanieczyszczenia, nie wymagają ogrzewania, częstej regulacji, oczyszczania i konserwacji,
jak w przypadku rozwiązań mechanicznych, ich konstrukcja zamknięcia nadaje się do
różnych profili szyn i geometrii rozjazdów, cechuje się łatwym sposobem regulacji i
współpracuje ze wszystkimi rodzajami napędów zwrotnicowych.
Rozwiązania mechaniczne zaś wymagają ogrzewania w okresie niskich temperatur
przy zmianie długości iglic spowodowanej zmianą temperatury, wymagają regulacji,
konstrukcja zamknięcia nadaje się tylko do określonego profilu szyny i określonej geometrii
rozjazdu.
Z powyższych względów, biorąc pod uwagę różnice technologiczne w powyższych
rozwiązaniach oraz uzasadniony interes Zamawiającego, który oczekuje na rozwiązanie
bardziej nowoczesne i funkcjonalne Izba nie uznała w tym zakresie zarzutu odwołania.
W tym stanie rzeczy, uznając, iż stwierdzone powyżej naruszenia przepisów ustawy
Pzp miały lub mogą mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia,
Izba na podstawie art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, postanowiła odwołanie uwzględnić.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem
przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ……………
WYROK
z dnia 22 kwietnia 2013 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Robert Skrzeszewski
Protokolant: Łukasz Listkiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2013 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 8 kwietnia 2013 r. przez
wykonawcę Track Tec KolTram Sp. z o.o., 00-124 Warszawa, ul. Rondo ONZ 1 w
postępowaniu prowadzonym przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., 03-734 Warszawa,
ul. Targowa 74
orzeka:
1. uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., 03-
734 Warszawa, ul. Targowa 74 dokonanie zmiany Specyfikacji Istotnych Warunków
Zamówienia poprzez wprowadzenie w niej możliwości zmontowania rozjazdów na
podrozjazdnicach na placu budowy;
2. kosztami postępowania obciąża PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., 03-734 Warszawa,
ul. Targowa 74 i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 20 000 zł 00 gr
(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Track Tec KolTram Sp. z o.o., 00-124 Warszawa, ul. Rondo ONZ 1 tytułem wpisu
od odwołania,
2.2. zasądza od PKP Polskich Linii Kolejowych S.A., 03-734 Warszawa, ul. Targowa
74 na rzecz wykonawcy Track Tec KolTram Sp. z o.o., 00-124 Warszawa, ul.
Rondo ONZ 1 kwotę 20 000 zł 00 gr (słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero
groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu
od odwołania.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ……………
Sygn. akt: KIO 801/13
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., Centrum Realizacji Inwestycji Oddział
w Lublinie, ul. Okopowa 5, 20 - 022 Lublin wszczął postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego na „Opracowanie dokumentacji i wykonanie robót budowlanych na odcinku
Zalesie Gorzyckie - Sobów linii kolejowej nr 25” realizowane w ramach zadania pn.
Modernizacja linii kolejowej 25 na odcinku Skarżysko Kamienna – Ocice (numer
postępowania: 9090/IR2ZA/000053/13/P).
Publikacja Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, zwanej dalej SIWZ została
dokonana w dniu 8 kwietnia 2013r. na stronie internetowej Zamawiającego.
Nie zgadzając się z niektórymi postanowieniami SIWZ Odwołujący: Track Tec
KolTram Sp. z o.o., ul Rondo ONZ 1, 00-124 Warszawa wniósł w dniu 8 kwietnia 2013r.
odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej.
Wnosząc przedmiotowe odwołanie zarzucił Zamawiającemu naruszenie zasad
udzielania zamówień publicznych oraz obrazę przepisu art. 29 ust. 2 w zw. z art. 7 ustawy z
dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze
zm.), zwanej dalej ustawą Pzp poprzez opisanie przedmiotu zamówienia w sposób
utrudniający uczciwą konkurencję tj. w pkt 1.3.19.7 Transport część III SIWZ i w pkt 2.2.8.3 i
2.2.8.5 Rozjazdy część III SIWZ.
Jeżeli chodzi o zaskarżony pkt 1.3.19.7 Transport część III SIWZ, to obejmował on
następujące brzmienie SIWZ: „Wykonawca jest zobowiązany do dostarczenia rozjazdów na
plac budowy w pełni zmontowanych w części zwrotnicowej wraz z podrozjazdnicami oraz
urządzeniami przestawiania, ryglowania i kontroli w celu zapewnienia wysokiej jakości
początkowej i zwiększonej trwałości po dokonaniu odbioru u producenta przez
zamawiającego. Pozostałe części (szyny łączące i krzyżownica ) rozjazdów wykonawca
rozjazdów dostarczy na plac budowy zgodnie z zaleceniami producenta”.
Zdaniem Odwołującego postanowienie to jednoznacznie wskazuje firmę voestalpine
VAE GmbH z siedzibą w Zeltweg (Austria) ( dalej VAE) jako dostawcę wagonów, który jako
jedyny producent rozjazdów kolejowych (posiadający świadectwa UTK) posiada na własność
specjalne wagony do przewozu zwrotnicy rozjazdów zmontowanej wraz z podrozjazdnicami.
Podniósł, że nikt z krajowych producentów nie ma możliwości załadunku zwrotnicy
wraz z podrozjazdnicami na wagon. Z kolei wymóg dostawy urządzeń przestawiania,
ryglowania i kontroli wskazuje na konieczność wyposażenia rozjazdów w zamknięcia
hydrauliczne.
Jeżeli chodzi zaś o zaskarżony pkt 2.2.8.3 Rozjazdy część III SIWZ to postanowienie
było następującej treści: W rozjazdach o R = 300m urządzenia stabilizujące położenie iglic w
torach głównych zasadniczych przejeżdżanych na ostrze hermetyczne zamknięcia
nastawcze niewrażliwe na pełzanie, bezzacięciowe, cylindryczno-modułowe, z kontrolą
położenia iglic dostosowane do elektrycznych napędów zwrotnicowych.
W zakresie pkt 2.2.8.5 Rozjazdy część III SIWZ postanowienie to dotyczyło rozjazdów
nr 64 i 65 o R = 500 wyposażonych w hermetyczne zamknięcia nastawcze niewrażliwe na
pełzanie, bezzacięciowe, posiadające hydrauliczny system przenoszenia sił dostosowane do
zabudowy elektrohydraulicznych napędów zwrotnicowych.
W ocenie Odwołującego powyższe postanowienia SIWZ jednoznacznie wskazują
voestalpine VAE GmbH z siedzibą w Zeltweg (Austria) (dalej VAE) jako dostawcę, będącego
jedynym producentem zamknięć hydraulicznych posiadającym dopuszczenia PLK.
Zwrócił uwagę, że Standardy Techniczne PLK (wskazane w SIWZ) dopuszczają
wprawdzie zamknięcia mechaniczne odporne na pełzanie jako równoważne rozwiązanie w
stosunku do zamknięć hydraulicznych, jednak odpowiedni zapis nie znalazł się w SIWZ.
Zarzucając powyższe wnosił o:
1. uwzględnienie odwołania w całości,
2. nakazanie Zamawiającemu zamiany postanowień specyfikacji istotnych
warunków zamówienia oraz jej załączników w sposób zapewniający zgodność opisu
przedmiotu zamówienia z powołanymi powyżej przepisami ustawy PZP tj. w szczególności
poprzez:
- zmianę pkt 1.3.19.7 Transport część III SIWZ. poprzez dopuszczenie możliwości
zmontowania rozjazdów na podrozjazdnicach na placu budowy,
- zmianę w pkt 2.2.8.3 i 2.2.8.5 Rozjazdy część III SIWZ poprzez dopuszczenie
zastosowania zamknięć mechanicznych odpornych na pełzanie jako równoważne
rozwiązanie w stosunku do zamknięć hydraulicznych,
3. zasądzenie na rzecz odwołującego kosztów postępowania według norm
przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W pierwszej kolejności zwrócił uwagę na obowiązek zapewnienia neutralności opisu
przedmiotu zamówienia.
Według Odwołującego opis przedmiotu zamówienia stanowi kluczowy element
przygotowanej przez Zamawiającego dokumentacji przetargowej i nie może on być ogólny,
szacunkowy i niedookreślony, przenoszący na wykonawców składających oferty ciężar jego
dookreślenia przy jednoczesnym, niczym nieograniczonym prawie dokonywania zamian w
realizacji zamówienia przez Zamawiającego.
Zdaniem Odwołującego sformułowane warunki postępowania uniemożliwiają
swobodny dostęp do udziału w postępowaniu w celu złożenia oferty i warunki te zawierają
sformułowania, które mogłyby wskazywać konkretnego wykonawcę lub jednego z
zainteresowanych wykonawców, który byłby bardziej uprzywilejowany od pozostałych.
Twierdził, że występuje potencjalna możliwość naruszenia przepisu art.29 ust.2
ustawy Pzp.
W kolejnym zarzucie wskazał, że opisanie przedmiotu zamówienia nastąpiło w
sposób utrudniający konkurencję.
Jeżeli chodzi o zarzut dotyczący pkt 1.3.1.19.7 Transport część III SIWZ to
argumentował, że postanowienie to wskazuje VAE jako dostawcę, który jako jedyny
producent rozjazdów kolejowych (posiadający świadectwa UTK) dysponuje specjalnymi
wagonami do przewozu zwrotnicy rozjazdów zmontowanej wraz z podrozjazdnicami.
Zauważył, że VAE to skrótowa nazwa austriackiego producenta rozjazdów
voestalpine VAE GmbH z siedzibą w Zeltweg (Austria), zaś firma voestalpine Tens sp. z o.o.
to firma, która handluje rozjazdami, a nie jest ich producentem i jest spółką zależną,
należąca do koncernu VAE GmbH.
Zwrócił uwagę, że wszystkie zakłady produkcyjne koncernu VAE znajdują się poza
Polską.
Z kolei wymóg Zamawiającego dostawy urządzeń przestawiania, ryglowania i kontroli
wskazuje na konieczność wyposażenia rozjazdów w zamknięcia hydrauliczne co również
narusza konkurencję.
Wyjaśnił, że dostarczenie na plac budowy rozjazdów zamontowanych na
podrozjazdnicach poza placem budowy wymaga zastosowania specjalnych wagonów.
Argumentował, że taki sposób dostawy nie był dotychczas wymagany i stosowany w
projektach realizowanych dla PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., co oznacza brak możliwości
zrealizowania tego typu usługi transportowej w Polsce.
Przekonywał, że specjalistyczne wagony do transportu zmontowanych rozjazdów na
podrozjazdnicach strunobetonowych nie są dostępne na polskim rynku, stąd brak jest
możliwości zrealizowania takiej usługi przez krajowych wykonawców.
Tym samym postawienie takiego wymogu – według Odwołującego - wskazuje
jednoznacznie na wyrób produkowany i dostarczony wyłącznie przez zagranicznego
producenta.
Podkreślił, że określenie w ten sposób przedmiotu zamówienia mogłoby utrudniać
uczciwą konkurencję, a w konsekwencji narusza ono art. 7 i art.29 ust. 2 ustawy Pzp i z tego
powodu Odwołujący wnosił o zmianę tego zapisu SIWZ poprzez możliwość zmontowania
rozjazdów na podrozjazdnicach na placu budowy.
W ocenie Odwołującego jest to standardowy sposób montażu stosowany we
wszystkich dotychczas realizowanych w Polsce modernizacjach linii kolejowych,
zapewniający odpowiednią jakość i parametry użytkowe rozjazdów.
Oświadczył, że wysoką jakość początkową i zwiększoną trwałość zapewnia
producent rozjazdów i wykonawca robót poprzez gwarancję wystawianą zgodnie z
wymaganiami określonymi przez Zamawiającego.
Argumentował, że wykonanie montażu rozjazdów na podrozjazdnicach na placu
budowy nie ma wpływu na pogorszenie warunków tej gwarancji.
W części dotyczącej pkt 2.2.8.3 i 2.2.8.5 Rozjazdy część III SIWZ podniósł, że
obecnie tylko jeden producent zamknięć hydraulicznych posiada wymagane dopuszczenia
do stosowania tego typu zamknięć w torach PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Tym samym, zdaniem Odwołującego, obecny zapis w SIWZ dot. hydraulicznych
napędów zwrotnicowych wskazuje jednoznacznie na wyrób produkowany wyłącznie przez
jednego producenta. Określenie w ten sposób przedmiotu zamówienia mogłoby utrudniać
uczciwą konkurencję, a w konsekwencji narusza art. 7 i art. 29 ust. 2 ustawy Pzp.
Według Odwołującego postanowienia te jednoznacznie wskazują VAE jako
dostawcę, będącego jedynym producentem zamknięć hydraulicznych posiadającym
dopuszczenia PLK.
Zauważył, że Standardy Techniczne PLK (wskazane w SIWZ) dopuszczają
wprawdzie zamknięcia mechaniczne odporne na pełzanie jako równoważne rozwiązanie w
stosunku do zamknięć hydraulicznych, jednak odpowiedni zapis nie znalazł się w SIWZ.
Wywodził, że zgodnie z dokumentem „Standardy Techniczne - Szczegółowe warunki
techniczne dla modernizacji lub budowy linii kolejowych do prędkości Vmax ≤ 200km/h (dla
taboru konwencjonalnego)/ 250 km/h (dla taboru z wychylnym pudłem) z dnia 14.06.2010 r.
Tom I Droga szynowa pkt. 9 „Rozjazdy” wydanym przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., w
liniach przystosowanych do szybkości 120 km/h (tablice nr 19 i 20), 160 km/h (tablica nr 18)
oraz 200 km/h (tablica nr 17) w rozjazdach może być stosowane zarówno mechaniczne
zamknięcie suwakowe (klamrowe) niewrażliwe na pełzanie, jak i specjalne rozpruwalne (np.:
cylindryczno-modułowe) zamknięcie hydrauliczne.
Według Odwołującego z powyższego wynika, że mechaniczne zamknięcie suwakowe
(klamrowe) odporne na pełzanie (wzajemne ruchy termiczne iglic i opornic) jest konstrukcją
dopuszczoną do stosowania w torach PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., stanowiącą w pełni
równoważne rozwiązanie w stosunku do zamknięcia hydraulicznego.
Jednocześnie zarówno mechaniczne zamknięcia suwakowe (klamrowe) odporne na
pełzanie jak i rozjazdy wyposażone w tego typu zamknięcia posiadają odpowiednie
świadectwa dopuszczenia do eksploatacji wydane przez Urząd Transportu Kolejowego,
dopuszczające te konstrukcje do stosowania w liniach do szybkości 120 km/h, 160 km/h i
200 km/h. Mechaniczne zamknięcie nastawcze niewrażliwe na pełzanie jest dostosowane do
montażu elektrycznych napędów zwrotnicowych.
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje.
Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności w
oparciu o treść Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, świadectw dopuszczenia do
eksploatacji budowli przeznaczonej do prowadzenia ruchu kolejowego Głównego Inspektora
Kolejnictwa: nr B/2002/0203 i nr B/2008/0019, odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie z
dnia 19.04.2013r., jak również na podstawie złożonych na rozprawie przez strony wyjaśnień
Izba postanowiła odwołanie uwzględnić.
Odwołanie nie zawierało braków formalnych, wpis został przez Odwołującego
uiszczony, zatem odwołanie podlegało rozpoznaniu. Izba nie stwierdziła przesłanek do jego
odrzucenia.
Po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego Izba doszukała się w działaniach
Zamawiającego naruszenia przepisu art. 29 ust. 2 w związku z art.7 ustawy z dnia 29
stycznia 2004 roku - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113 poz. 759 z poź.
zm.).
Istotnym zagadnieniem wymagającym rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie była
kwestia czy Zamawiający miał dostateczne podstawy prawne do wprowadzenia postanowień
części III SIWZ w zaskarżonym zakresie i czy te postanowienia nie zostały opisane w
sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję.
W ocenie Izby postanowienia pkt 1.3.1.19.7 Transport część III SIWZ zawierały opis
przedmiotu zamówienia, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję.
W ocenie Izby Zamawiający nie wykazał, że jego obiektywne potrzeby techniczne
uzasadniają opisany w pkt 1.3.1.19.7 Transport część III SIWZ sposób wykonania
zamówienia.
Przedłożone przez Zamawiającego świadectwo dopuszczenia do eksploatacji budowli
przeznaczonej do prowadzenia ruchu kolejowego Głównego Inspektora Kolejnictwa: nr
B/2002/0203 nie zawiera w zakresie warunków technicznych dotyczących prawidłowości
montażu(vide: pkt 3.4, strony 15 – 21), pakowania, przechowywania, transportu(vide: pkt 5,
strony 22 – 21) oraz badania(vide: pkt 6) dyrektyw nakazujących wykonawcy dostarczać
podzespoły i zespoły( rozjazdy wraz z podrozjazdnicami oraz urządzeniami przestawiania,
ryglowania i kontroli) w pełni zmontowane w części zwrotnicowej.
Jednocześnie Zamawiający nie zgłosił żadnego innego dowodu i nie podał żadnego
argumentu przemawiającego za uznaniem za jedynie słuszną z technicznego punktu
widzenia zaproponowaną w SIWZ metodę dostawy rozjazdów.
Wobec tego Izba uznała, że Odwołujący jest zobowiązany jedynie do świadczenia
zgodnego z przedłożonym świadectwem, w rozpoznawanym zakresie, które gwarantuje
należyte wykonanie zobowiązania i w pełni zabezpiecza potrzeby Zamawiającego, nie
zwalniając go wszakże od obowiązku przeprowadzenia odbioru przedmiotu zamówienia, a
następnie jego kontroli z najwyższą starannością.
Izba doszła również do przekonania, że wymóg Zamawiającego dostarczenia
rozjazdów na plac budowy w pełni zmontowanych w części zwrotnicowej wraz z podrozjazdnicami
oraz urządzeniami przestawiania, ryglowania i kontroli w celu zapewnienia wysokiej jakości
początkowej i zwiększonej trwałości po dokonaniu odbioru u producenta przez
zamawiającego jest żądaniem nadmiernym, zbyt daleko idącym, które może utrudniać
uczciwą konkurencję wykonawcom nie posiadającym specjalistycznego środka transportu i
jednocześnie stawiać w pozycji uprzywilejowanej wykonawców będących producentami
rozjazdów posiadających takie specjalistyczne środki transportu.
Dla przyjęcia, iż przedmiot zamówienia jest opisany w sposób, który mógłby utrudniać
uczciwą konkurencję zgodnie z regułą wynikającą z art.29 ust.2 ustawy Pzp nie jest
konieczne wykazanie stanu rzeczy polegającego na utrudnianiu uczciwej konkurencji, lecz
wystarczającym jest samo uprawdopodobnienie możliwości wystąpienia takiego stanu
rzeczy.
Zatem według Izby istnieje prawdopodobieństwo, że przedmiotowe zamówienie
zostałoby udzielone podmiotowi wskazanemu przez Odwołującego w odwołaniu, jako
posiadającemu zaplecze techniczne odpowiadające wymaganiom Zamawiającego.
Izba uznała także, że nie jest istotne wykonanie przedmiotu zamówienia w sposób
polegający na dostarczeniu rozjazdów na plac budowy w pełni zmontowanych w części
zwrotnicowej wraz z podrozjazdnicami oraz urządzeniami przestawiania, ryglowania i kontroli zakresie,
lecz meritum tego wykonania sprowadza się do obowiązku wykonawcy uwzględnienia
wszystkich obiektywnych parametrów technicznych, w tym tych wynikających ze świadectw
Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego.
W takiej sytuacji miejsce dokonania pełnego montażu nie ma nadrzędnego
znaczenia, a przesądzająca jest czynność prawidłowego odbioru ostatecznego przedmiotu
umowy.
Poza tym wymaga również wskazania, że zabezpieczenia gwarancyjne i dotyczące
zabezpieczenia należytego wykonania umowy opisane na stronie 26 i 27 SIWZ –
wymagania, na stronie 32 SIWZ – pkt 2 załącznika nr 1(wzór formularza ofertowego), na 53
– 55 SIWZ – załącznik nr 16(wzór warunków udzielenia gwarancji – karta gwarancyjna) w
sposób dostateczny zabezpieczają interes Zamawiającego w aspekcie dostarczenia
rozjazdów odpowiedniej jakości.
Zdaniem Izby argumenty podnoszone w odpowiedzi na odwołanie Zamawiającego
mają znaczenie jedynie organizacyjne i nie mają ścisłego związku z zaskarżonym opisem
przedmiotu zamówienia.
W szczególności Izba nie podziela zapatrywania Zamawiającego, że nie ma
możliwości zorganizowania sprawdzenia rozjazdu po jego zmontowaniu na placu budowy w
obecności przedstawiciela producenta, a przed jego zabudową w torze.
Nadto za gołosłowne Izba uznała stwierdzenie Zamawiającego, że nie ma możliwości
całkowitego wyeliminowania wad początkowych w rozjazdach.
Nadto należy zauważyć, że Zamawiający nie przedstawił żadnego dowodu na
okoliczność istnienia zjawiska występowania wadliwości budowli liniowych z powodu
zmontowania rozjazdów na placu budowy, a nie w zakładzie producenta.
Jednocześnie należy wskazać, że przedstawiona w odpowiedzi na odwołanie lista
potencjalnych podmiotów dysponujących specjalistycznym taborem kolejowym obejmuje
również niektóre linie kolejowe, np.; Network Rail, CNCFR (Romanian Railways), VR (Finish
Railways), co może oznaczać, że podmioty te mogą realizować transport w analogicznie
żądanym zakresie jak przez Zamawiającego przy zastosowaniu własnych środków
transportu, nie nakładając uciążliwych warunków wykonania kontraktu na uczestników
przetargów.
W świetle wyjaśnień Odwołującego budzi również wątpliwości możliwość pozyskania
tych podwykonawców, biorąc pod uwagę około półroczny okres rezerwacyjny.
Rozpoznając kolejny zarzut, według zapatrywania Izby - nie znalazł on potwierdzenia
w materiale dokumentacyjnym niniejszej sprawy.
Izba ustaliła, że rozwiązanie hydrauliczne w rozjazdach nie jest rozwiązaniem
równoważnym w stosunku do rozwiązań mechanicznych w rozjazdach.
Rozwiązania hydrauliczne są bardziej odporne na warunki atmosferyczne i
zanieczyszczenia, nie wymagają ogrzewania, częstej regulacji, oczyszczania i konserwacji,
jak w przypadku rozwiązań mechanicznych, ich konstrukcja zamknięcia nadaje się do
różnych profili szyn i geometrii rozjazdów, cechuje się łatwym sposobem regulacji i
współpracuje ze wszystkimi rodzajami napędów zwrotnicowych.
Rozwiązania mechaniczne zaś wymagają ogrzewania w okresie niskich temperatur
przy zmianie długości iglic spowodowanej zmianą temperatury, wymagają regulacji,
konstrukcja zamknięcia nadaje się tylko do określonego profilu szyny i określonej geometrii
rozjazdu.
Z powyższych względów, biorąc pod uwagę różnice technologiczne w powyższych
rozwiązaniach oraz uzasadniony interes Zamawiającego, który oczekuje na rozwiązanie
bardziej nowoczesne i funkcjonalne Izba nie uznała w tym zakresie zarzutu odwołania.
W tym stanie rzeczy, uznając, iż stwierdzone powyżej naruszenia przepisów ustawy
Pzp miały lub mogą mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia,
Izba na podstawie art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, postanowiła odwołanie uwzględnić.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem
przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ……………