Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 473/14

WYROK
z dnia 28 marca 2014 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Honorata Łopianowska
Protokolant: Magdalena Cwyl

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2014 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 10 marca 2014 r. przez Odwołującego –
Integrated Solutions spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie,
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Bank Gospodarstwa Krajowego,
przy udziale wykonawcy S&T Services spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w Warszawie, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego, po stronie
Zamawiającego
orzeka:

1. uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu unieważnienie czynności
wyboru najkorzystniejszej oferty i odrzucenia oferty Odwołującego oraz
dokonanie ponownego badania ofert i oceny ofert,
2. kosztami postępowania obciąża Zamawiającego – Integrated Bank Gospodarstwa
Krajowego, i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł
00 gr [słownie: piętnastu tysięcy złotych, zero groszy] uiszczoną przez Odwołującego
– Integrated Solutions spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie
tytułem wpisu od odwołania.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych [t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 907], na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący:

KIO 473/14

U z a s a d n i e n i e

I. Zamawiający – Bank Gospodarstwa Krajowego prowadzi postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na „Zwiększenie pojemności
macierzy”. Postępowanie prowadzone jest w trybie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 roku – Prawo zamówień publicznych. Szacunkowa wartość zamówienia jest wyższa od
kwot wskazanych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy
Prawo zamówień publicznych.
II. Zamawiający pismem z dnia 27 lutego 2014 r. poinformował o wyborze najkorzystniejszej
oferty. W postępowaniu złożone zostały oferty przez sześciu wykonawców:
1) IT.expert sp. z o.o. w Warszawie, z ceną: 3 680 602,80 zł;
2) Integrated Solutions sp. z o.o. w Warszawie, z ceną: 6 159 591,54 zł;
3) Sygnity SA w Warszawie, z ceną: 6 702 690,46 zł;
4) Bezpieczne.it sp. z o.o. w Warszawie, z ceną: 6 969 583,36 zł;
5) Helica sp. z o.o. w Warszawie, z ceną: 8 451 744,95 zł;
6) S&T Services Polska sp. z o.o. w Warszawie, z ceną: 9 432 747,00 zł.
Zamawiający odrzucił wszystkie oferty jako niezgodne z treścią specyfikacji istotnych
warunków zamówienia [SIWZ], na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy [co do oferty
Bezpieczne.it sp. z o.o. w Warszawie – dodatkowo jako zawierającą błąd w obliczeniu ceny –
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy], poza ofertą złożoną przez S&T Services sp. z o.o. w Warszawie.
Zamawiający, odrzucając ofertę Odwołującego, podał jako powód, że zgodnie z art.
89 ust. I pkt 2) ustawy Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści
SIWZ, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3) ustawy. Zamawiający podał dwie podstawy
faktyczne odrzucenia oferty Odwołującego:
[1] w zakresie wymagania zaoferowania dysków hot spare:
W punktach 2.1.16 i 2.1.17 Zamawiający wymagał podania:
„Liczba dysków (Macierz 1) > Odpowiadająca 4800 GB brutto (3200 GB brutto w 2.1.17)
Uwaga: Oferent przy wyliczaniu wymaganej liczby dysków musi uwzględnić:
• Wskazana przestrzeń musi być w całości dostępna na potrzeby Zamawiającego
• Liczbę dysków należy dopełnić do pełnej grupy RAID (4 dyski)

• Liczbę dysków (dopełnioną do pełnych grup RAID) należy powiększyć o dyski (lub
przestrzeń) hot-spare, zgodne z zaleceniami producenta macierz): przy czym
liczba dysków hot-spare dla dysków „Typ 1” nie może być mniejsza niż 1 dysk dla
każdej z macierzy
• Dobre praktyki producenta macierzy odnośnie konfiguracji macierzy
• Na macierzy zostaną utworzone minimum 3 separowane obszary
(grupy/agregaty/itp.) dyskowe
• Wyliczenia należy wykonać w oparciu u pojemności dysku wskazywane w
specyfikacji producenta tup. 200 GB) a nie w oparciu o rozmiar dysku po
formatowaniu
• Wyliczenia należy wykonać przy założeniu przelicznika 1 TB - 1000 GB"
Zamawiający podał, że w punktach 2.1.16 i 2.1.17 wprowadził zestaw zasad według
których wyliczana powinna być liczba dysków [warunek główny oraz bullet 1-7 w uwadze].
Zasady te, z wyjątkiem zasad opisanych w bullet 2 i 3. nie są mają określonej kolejności
wykonywania. Kolejność zasad określonych w bullet 2 i 3 jest zgodna z kolejnością
bulletów i jest jasno określona, poprzez zapis w bullecie 3 („dopełnioną do pełnych grup
RAID)... ", który jednoznacznie wskazuje, że czynność opisana w bullecie 3 powinna być
wykonana po wykonaniu czynności określonej w bullecie 2.
Zatem Wykonawca powinien wykonać następujące kroki w celu wyliczenia właściwej
liczby dysków:
o Dla punktu 2.1.16 FOT
■ Liczba dysków zaoferowanych przez Oferenta o pojemności 480 GB
odpowiadająca pojemności 4800 GB wynosi 10
■ Liczba dysków dopełniona do pełnych grup RAID (4 dyski) wynosi 12
■ liczba dysków (dopełniona do pełnych grup RAID) powiększona
o dyski hot-spare (nie mniej niż 1) wynosi 13
o Dla punktu 2.1.17 FOT
■ Liczba dysków zaoferowanych przez Oferenta o pojemności 480 GB
odpowiadająca pojemności 3200 GB zaokrąglona w górę do pełnej
liczb} dysków w\ nosi 7
■ Liczba dysków dopełniona do pełnych grup RAID (4 dyski) wynosi 8
■ Liczba dysków (dopełniona do pełnych grup RAID) powiększona
o dyski hot-spare (nie mniej niż 1) wynosi 9
Zatem Wykonawca, zdaniem Zamawiającego, powinien wskazać w punkcie 2.1.16 FOT
liczbę dysków równą 13, natomiast Wykonawca wskazał liczbę dysków równą 12, co jest
niezgodne z wymaganiami Zamawiającego zawartymi w SIWZ. Wykonawca powinien
wskazać w punkcie 2.1.17 FOT liczbę dysków równą 9, natomiast Wykonawca wskazał

liczbę dysków równą 8, co jest niezgodne z wymaganiami Zamawiającego zawartymi w
SIWZ.
Konsekwencją niewłaściwej liczby dysków wskazanych przez Wykonawcę w punktach
2.1.16 i 2.1.17 FOT było wskazanie niewłaściwej liczby dysków w punkcie 2.4.3 FOT.
W punkcie tym Zamawiający wymagał liczby dysków odpowiadających:
„Łączny maksymalny zakres rozbudowy 400% łącznej Liczby dysków". Typ1"
zaoferowanych dla „ Macierz 1” /',.”Macierz2".
Zatem Wykonawca powinien, według Zamawiającego, wskazać w punkcie 2.4.3 FOT liczbę
dysków równą 88, natomiast Wykonawca wskazał liczbę dysków równą 80, co jest
niezgodne z wymaganiami Zamawiającego określonymi w SIWZ.
[2] w zakresie wymaganej ilości półek dyskowych:
W punktach 2.1.35 i 2.1.36 FOT Zamawiający wymagał podania:
„Liczba półek dyskowych (Macierz 1 (Macierz 2 w 2.1.36) )>= Odpowiadająca
„Liczbie dysków" rozmiar SFF - 12
Uwaga: Oferent przy wyliczaniu wymaganej liczby półek musi uwzględnić:
• Liczbę i format oferowanych dysków
• Rezerwę w ilości nie mniej niż 12 wolnych slotów
W przypadku niewykorzystywania dysków SFF, w polu obok należy wpisać: 0"
Zamawiający podał, że w punktach 2.1.35 i 2.1.36 wprowadził zestaw zasad, według których
wyliczana powinna być liczba półek dyskowych [warunek główny oraz bullety 1-2 w uwadze].
Zamawiający określił jednoznacznie w warunku głównym, że wymaga podania liczby półek
dyskowych odpowiadającej liczbie dysków zaoferowanych przez Oferenta z uwzględnieniem
rezerwy w postaci 12 wolnych slotów dyskowych. Jak z tego wynika Zamawiający nie
dopuszcza w swoim wymaganiu instalacji dysków w innych elementach macierzy niż półka
dyskowa.
Wykonawca powinien wykonać następujące kroki w celu wyliczenia właściwej liczby półek
dyskowych:
o Dla punktu 2.1.35 I OT
■ Łączna (poprawna) liczba slotów w półkach dyskowych odpowiadająca
liczbie dysków zaoferowanej przez Wykonawcę powinna wynosić 6
■ Liczba slotów w półkach dyskowych z uwzględnieniem 12 wolnych slotów
wynosi 81
■ Liczba półek dyskowych (zaokrąglona w górę) odpowiadająca 81 slotom
wynosi 4
o Dla punktu 2.1.36 FOT

„Łączna (poprawna) liczba slotów w półkach dyskowych odpowiadająca
liczbie dysków zaoferowanej przez Wykonawcę powinna wynosić 97
■ Liczba slotów w półkach dyskowych z uwzględnieniem 12 wolnych slotów
wynosi 109
■ Liczba pólek dyskowych (zaokrąglona w górę) odpowiadająca 81 slotom
wynosi 5
Zatem Wykonawca powinien wskazać w punkcie 2.1.35 FOT liczbę półek dyskowych równą
4, natomiast Wykonawca wskazał liczbę pólek dyskowych równą 2 plus sloty dyskowe
w obudowie kontrolerów, co jest niezgodne z wymaganiami Zamawiającego określonymi
w SIWZ.
Wykonawca powinien wskazać w punkcie 2.1.36 FOT liczbę pólek dyskowych równą 5.
natomiast Wykonawca wskazał liczbę pólek dyskowych równą 3 plus sloty dyskowe
w obudowie kontrolerów, co jest niezgodne z wymaganiami Zamawiającego określonymi
w SIWZ.
Zamawiający podał, że mógłby się zgodzić z interpretacją Wykonawcy, że moduł kontrolera
macierzowego można traktować jako półkę dyskową Typ I pod warunkiem, gdyby
Wykonawca zastosował się do tej interpretacji konsekwentnie także w punkcie 2.4.10
w którym Zamawiający wymagał podania:
„Łączny maksymalny zakres rozbudowy 300% łącznej „Liczby półek dyskowych" „Typ1"
zaoferowanych dla „Macierz 1 " i „Macierz2"
Wykonawca powinien wykonać następujące kroki w celu wyliczenia właściwej liczby półek
dyskowych:
o Sumaryczna liczba półek dyskowych (niezależnie czy traktowanych jako
samodzielne półki czy też będące integralną częścią modułu kontrolera
macierzowego) dla Macierz 1 i Macierz 2 wynosi 9
o 300% sumarycznej liczby pólek dyskowych dla Macierz 1 i Macierz 2 wynosi 27
Zatem Wykonawca, w ocenie Zamawiającego, powinien wskazać w punkcie 2.4.10 FOT
liczbę półek dyskowych równą 27, natomiast Wykonawca wskazał liczbę dysków równą 15,
co jest niezgodne z wymaganiami Zamawiającego określonymi w SIWZ.
III. Odwołujący w dniu 10 marca 2014 r. złożył odwołanie wobec dokonanej oceny ofert oraz
wyboru oferty najkorzystniejszej, a także odrzucenia własnej oferty.
Odwołujący postawił zarzuty naruszenia art. 7 ustawy, poprzez jego niezastosowanie
oraz art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy, poprzez jego zastosowanie w stanie faktycznym sprawy
i odrzucenie oferty Odwołującego, jako niezgodnej z SIWZ, pomimo tego, że Odwołujący:
a) w pkt 2.1.16, pkt 2.1.17 oraz pkt 2.4.3 „Szczegółowego opisu przedmiotu

zamówienia/Specyfikacji technicznej/Formularzu oferty technicznej”, podał
prawidłowe liczby dysków,
b) w pkt 2.1.35, 2,1.36 oraz pkt 2.4,10 „Szczegółowego opisu przedmiotu
zamówienia/Specyfikacji technicznej/Formularzu oferty technicznej" podał
prawidłowa liczbę półek oraz slotów dyskowych.
W oparciu o tak wyrażone zarzuty, Odwołujący postawił żądania nakazania
Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej oraz odrzucenia
oferty Odwołującego, dokonania ponownego badania ofert i oceny ofert, oraz dokonania
ponownego wyboru oferty najkorzystniejszej, z pominięciem ofert odrzuconych
i wykonawców wykluczonych z udziału w postępowaniu.
W uzasadnieniu odwołania Odwołujący wskazał:
[1] w zakresie odrzucenia oferty z powodu niewypełnienia wymagania dotyczącego
ilości dysków w macierzy typu 1 i 2:
W informacji o wynikach postępowania, w uzasadnieniu odnoszącym się do
odrzucenia oferty Odwołującego (Ad1) Zamawiający nie tylko powołał się na brzmienie pkt
2.1.16 oraz 2.1.17 Szczegółowego opisu przedmiotu zamówienia/Specyfikacji
technicznej/Formularzu oferty technicznej [FOT], ale dokonał ich reinterpretacji w sposób,
który doprowadził do nadania im nowego brzmienia, przede wszystkim uzasadniając
odrzucenie oferty Zamawiający wskazał na kolejność stosowania podanych przez siebie
zasad zawartych w wyliczeniu w pkt 2.1.16 - tiret 1-7 [zwane przez Zamawiającego „bullet"].
Kolejność stosowania tych reguł ma kluczowe znaczenie przy określeniu liczby oferowanych
dysków. Zamawiający w pkt 2.1.16 zamieścił nadrzędne nad innymi wymaganie polegające
na obowiązku dostarczenia przestrzeni 4800 GB brutto oraz wymagał zaoferowania
przestrzeni hot spare. Jednocześnie dopuszczał, iż tę przestrzeń można zbudować w
oparciu o kolejne dyski lub dodatkową przestrzeń. Odwołujący spełnił wymagania SIWZ i
zaoferował 12 dysków 480GB, co dało sumaryczną przestrzeń 5760GB brutto, z czego
wynika, iż do użytku Zamawiający otrzymuje 4800GB brutto przestrzeni oraz 960GB na
potrzeby przestrzeni hot spare, przy zachowaniu wymagania zawartego w tiret 2 czyli liczna
dysków jest wielokrotnością grupy czyli liczby 4. Zamawiający nie określił warunku wyjątku,
iż po spełnieniu bulletu 2, a potem 3, przedmiot zamówienia już nie musi ponownie spełniać
SIWZ w zakresie bulletu 2, nie został również określony warunek kolejności. Bez takiego
zastrzeżenia dochodzi do różnej interpretacji spełnienia SIWZ, Odwołujący zbudował ofertę
na podstawie spełnienia wszystkich parametrów. Odwołujący zauważył, iż wyliczona przez
Zamawiającego w uzasadnieniu odrzucenia oferty liczba dysków dla punktów 2.1.16 oraz dla
2.1.17; odpowiednio 13 i 9 sztuk dysków zgodnie z naczelną zasadą spełnienia wszystkich

wymagań łącznie nie spełnia SiWZ w przytoczonym powyżej tiret 2, ponieważ nie jest
podzielna przez 4. Zamawiający nie określił w pkt 2.1.16 wyjątku, iż po spełnieniu tiret 2, a
potem 3, przedmiot zamówienia już nie musi ponownie spełniać wymagań w zakresie tiret 2.
Zamawiający nie opisał także wymaganej kolejności. W związku z tym Odwołujący zbudował
ofertę z uwzględnieniem łącznego spełnienia wszystkich parametrów. Jeżeli Zamawiający
oczekiwał, aby w ofercie podano konkretną liczę dysków na poczet przestrzeni użytkowej
oraz konkretną liczbę dysków na poczet przestrzeni hotspare, mógł określić precyzyjnie w
jaki sposób żądana przestrzeń ma być zbudowana.
[2] w zakresie odrzucenia oferty z powodu niewypełnienia wymagania dotyczącego
półek dyskowych:
Zaoferowana przez Odwołującego macierz posiada budowę modułową pozwalającą
na instalowanie części dysków (do 48) w samej macierzy (kontrolerach macierzowych) bez
stosowania żadnej dodatkowej rozbudowy. To znaczy bez stosowania półek dyskowych.
Informacje na ten temat są jawne i w prosty sposób dostępne także w Internecie
w materiałach firmowych producent. Odwołujący podkreślił, że możliwość instalacji części
dysków bezpośrednio w macierzy to zaleta pozwalająca obniżyć koszty i niewpływająca
negatywnie na żadne parametry techniczne macierzy. Zgodnie z zaleceniami i zgodą
producenta oraz ogólnie stosowaną praktyką, w przedstawionej ofercie część dysków
znajduje się bezpośrednio w macierzy [w kontrolerach macierzy], a część w dodatkowych
półkach dyskowych. Oferent zgodnie podał ilość zastosowanych półek dyskowych, aby
możliwe było zainstalowania wszystkich wymaganych i zaoferowanych dysków, a nadto
dodatkowo założył zapas na 12 sztuk. Rozwiązanie całkowicie spełnia wymagania
Zamawiającego zawarte w FOT. Ilość miejsc na dyski odpowiada zaoferowanej ilości dysków
plus wymagany zapas. W związku z tym nieuprawnione jest stanowisko zawarte w informacji
o wynikach postępowania, że: ,,Zamawiający nie dopuszczał w swoim wymaganiu instalacji
dysków w innych elementach macierzy niż półka dyskowa”. W punktach 2.1.33 i 2.1.38 oraz
2.1.34 i 2.1.39 FOT Zamawiający wyraźnie instruuje, że w przypadku nie stosowania półek
dyskowych należy w polu do wypełnienia wpisać „nie dotyczy", a tym samy potwierdza, że
stosowanie półek dyskowych nie jest warunkiem koniecznym, Zwracamy uwagę, że dotyczy
to wszystkich typów dysków wymaganych przez Zamawiającego w tym przetargu [zarówno
SFF jak i LFF]. Odwołujący podkreślił, że Zamawiający pozwala równocześnie wpisać w
punkcie 2.1.33 i w punkcie p. 2.1.38 „nie dotyczy" czyli pozwala nawet na niestosowanie
półek dyskowych do wszystkich dysków, które są przedmiotem oferty. Z powyższego należy
wnioskować, że wymagania FOT wprost dopuszczają niestosowanie półek dyskowych dla
wszystkich lub części dysków.

IV. Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie, w której wnosił o oddalenie odwołania,
uzasadniając powyższe:
[1] w zakresie wymagania zaoferowania dysków hot spare:
Odwołujący w treści odwołania podniósł, że „Zamawiający w zakresie punktów 2.1.16
i 2.1.17 FOT dokonał „reinterpretacji zasad w sposób, który doprowadził do nadania im
nowego brzmienia". Zamawiający nie zgodził się z powyższym twierdzeniem Odwołującego,
gdyż w oparciu o zapisy pkt 2.1.16 i 2.1.17 FOT dokonał jedynie ich prawidłowej interpretacji
w odpowiedniej kolejności, w taki sposób jaki wynika z zamieszczonej powyżej tabeli
będącej częścią FOT. Zamawiający wskazał, że zdaniem Odwołującego, zaoferowana przez
niego liczba dysków spełnia wymagania Zamawiającego ponieważ w przypadku punktu
2.1.16 FOT „zaoferował 12 dysków 480 GB, co dało sumaryczną przestrzeń 5760 GB brutto,
z czego wynika, iż do użytku Zamawiający otrzymuje 4800 GB brutto przestrzeni oraz 960
GB na potrzeby przestrzeni hotspare". W opinii Zamawiającego powyższe stanowisko jest
nieuzasadnione, gdyż Odwołujący przy wyliczaniu liczby dysków nie uwzględnił warunku
opisującego sekwencję działań przy wyliczaniu liczby dysków: „liczbę dysków (dopełnioną do
pełnych grup RAID) należy powiększyć o dyski (lub przestrzeń) hotspare", co
w konsekwencji spowodowało zaoferowanie niewłaściwej liczby dysków.
Zamawiający podał, że Odwołujący podnosi ponadto, że „Zamawiający nie określił
warunku wyjątku w pkt 2.1.16 FOT, iż po spełnieniu bulletu 2, a potem 3, przedmiot
zamówienia już nie musi ponownie spełniać SIWZ w zakresie bulletu 2, nie został również
określony warunek kolejności" co ma powodować różne interpretacje w zakresie spełnienia
SIWZ. W ocenie Zamawiającego, powołane twierdzenie, że nie został określony warunek
kolejności jest całkowicie bezpodstawne, ponieważ warunek ten jest jednoznacznie
określony zarówno poprzez kolejność bulletów w pkt 2.1.16 jak i poprzez zapis w bullet 3:
„Liczbę dysków (dopełnioną do pełnych grup RAID) należy powiększyć o dyski (lub
przestrzeń) hotspare" wskazujący jednoznacznie, że czynność tą należy wykonać po
wykonaniu czynności z opisanej w bullet 2: „Liczbę dysków należy dopełnić do pełnej grupy
RAID (4 dyski)", zatem w następującej po sobie kolejności. Odnosząc się do „warunku
wyjątku" Zamawiający podał, że nie wprowadził go, ponieważ jest rzeczą oczywistą że
czynności opisane w bullet 2 i 3 należy wykonać jednorazowo, jednakże Zamawiający nie
wnosiłby zastrzeżeń gdyby Odwołujący przy wyliczaniu liczby dysków wielokrotnie wykonał
czynności opisane bullet 2 i 3, ponieważ nie powodowałoby to niezgodności oferty
z wymaganiami Zamawiającego. Zamawiający następnie podkreślił, że zdaniem
Odwołującego, „wyliczona przez Zamawiającego w uzasadnieniu odrzucenia oferty liczba
dysków dla punktów 2.1.16 oraz dla 2.1.17; odpowiednio 13 i 9 sztuk dysków zgodnie

z naczelną zasadą spełniania wszystkich wymagań łącznie nie spełnia SIWZ
w przytoczonym powyżej tieret 2 ponieważ nie jest podzielna przez 4" oraz że „Odwołujący
zbudował ofertę z uwzględnieniem łącznego spełnienia wszystkich parametrów".
Zamawiający w całości nie zgodził się z powyższym stanowiskiem, podając, że pierwszy
błąd popełniony przez Odwołującego polega na tym, że „naczelna zasada spełniania
wszystkich wymagań łącznie", czyli zapis z punktu 2.1.2 FOT: „Oferowane parametry
macierzy muszą być spełniane łącznie ..." dotyczy „Oferowanych parametrów" czyli zestawu
parametrów wskazywanych przez Wykonawcę w Kolumnie D (FOT) (patrz nagłówek
kolumny). Zasada ta, co oczywiste nie dotyczy „Opisu wymagań" czyli zasad wyliczania
wielkości konkretnych parametrów wskazanych przez Zamawiającego w Kolumnach B i C
(FOT), czyli punktu do którego Odwołujący próbuje ją zastosować. Drugi błąd Odwołującego
polega na tym, że próbuje w sposób nieprawidłowy używać warunku łącznej spełnialności do
sekwencji wzajemnie zależnych czynności z których każda zmienia stan tego samego
parametru.
[2] w zakresie wymaganej ilości półek dyskowych:
Zamawiający podkreślił, że zdaniem Odwołującego, w złożonej przez niego ofercie
część dysków znajduje się bezpośrednio w macierzy, a część w dodatkowych półkach
dyskowych. Ponadto - w opinii Odwołującego - zgodnie podał on ilość zastosowanych półek
dyskowych, a dodatkowo założył zapas na 12 sztuk. Takie rozwiązanie sprawia - według
Odwołującego - że, ilość miejsc na dyski odpowiada zaoferowanej ilości dysków plus
wymagany zapas. Według Zamawiającego powyższa argumentacja jest nieprawidłowa. Błąd
Odwołującego polega na tym, że wymóg Zamawiającego opisany w punktach 2.1.35 i 2.1.36
FOT dotyczył konkretnie półek dyskowych a nie rozwiązania czyli sumy wszystkich
elementów oferowanej macierzy [w tym także kontrolerów macierzowych]. Zamawiający
wskazuje, że istnieje znacząca różnica pomiędzy spełnialnością na poziomie półek
dyskowych a spełnialnością na poziomie całej macierzy, ponieważ wartości oferowane przez
Oferenta w punktach 2.1.35 i 2.1.36 FOT stanowią wartości bazowe dla wyliczenia zakresu
rozbudowy w punkcie 2.4.3 FOT. Zatem zaoferowanie przez Oferenta niewłaściwej liczby
półek dyskowych w punktach 2.1.35 i 2.1.36 FOT, przełożyło się automatycznie na
zaoferowanie niewłaściwej liczby półek dyskowych w ramach opcji na rozbudowę w punkcie
2.4.3 FOT.
Następnie zamawiający podał, że Odwołujący podnosi, że „Zamawiający wyraźnie
instruuje, że w przypadku nie stosowania półek dyskowych należy w polu do wypełnienia
wpisać „nie dotyczy" a tym samym potwierdza, że stosowanie półek dyskowych nie jest
warunkiem koniecznym" oraz że „Zamawiający pozwała równocześnie wpisać w punkcie

2.1.33 i w punkcie 2.1.38 „nie dotyczy" czyli pozwala nawet na niestosowanie półek
dyskowych do wszystkich dysków, które są przedmiotem oferty". Zamawiający w całości nie
zgodził się z powyższym stanowiskiem, wskazując, że błąd Odwołującego polega na tym, że
powołuje się na zapis który dotyczy punktów 2.1.33, 2.1.34, 2.1.38 i 2.1.39 FOT i wyciąga na
tej podstawie wniosek o warunkach stosowalności lub niestosowalności półek dyskowych,
podczas gdy szczegółowe warunki stosowalności lub niestosowalności konkretnego typu
półek dyskowych opisane są precyzyjnie w punktach 2.1.35 i 2.1.36 FOT. Jedyna możliwa
sytuacja skutkująca niestosowalnością konkretnego typu półki dyskowej jest opisana
poprzez zapis: „W przypadku niewykorzystywania dysków SFF/LFF, w polu obok należy
wpisać„0", co de facto oznacza niestosowanie danego typu półki dyskowej. W każdym innym
wypadku wymagana jest określona liczba półek dyskowych odpowiadająca liczbie
wszystkich oferowanych przez Oferenta dysków (przy uwzględnieniu dodatkowego warunku
na rezerwę). Zapisy na które powołuje się Oferent oznaczają tylko tyle że przypadku jeśli
Oferent nie oferował dysków o określonym rozmiarze (SFF lub LFF) to co oczywiste nie
musiał oferować półek dyskowych na dyski tego rozmiaru, wpisując „0" w punktach 2.1.35
lub 2.1.36 FOT a tym samym nie musiał podawać liczby slotów dyskowych w nieoferowanej
półce ani też rozmiaru nieoferowanej półki , czyli w punktach 2.1.33 i 2.1.34 lub w punktach
2.1.38 i 2.1.39 mógł wpisać „Nie dotyczy".
V. Do postępowania odwoławczego przystąpił po stronie Zamawiającego wykonawca S&T
Service w Warszawie, wykazując interes w uzyskaniu rozstrzygnięcia na korzyść strony, do
której złożone zostało przystąpienie.
Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
I. PRZESŁANKI MATERIALNOPRAWNE, W ROZUMIENIU ART. 179 UST. 1 USTAWY
PRAWO ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH
Ustalono, że wykonawca, którego odwołanie podlega rozpatrzeniu, posiada interes
w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia, kwalifikowany możliwością poniesienia szkody
w wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy, o których mowa w art. 179
ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych: w razie potwierdzenia podniesionych zarzutów
Odwołujący miałby szanse na uzyskanie zamówienia, zaś ewentualne naruszenie przepisów
stanowi o możliwości poniesienia szkody odpowiadającej utraconym korzyściom,
wynikającym z udziału w postępowaniu i ewentualnego uzyskania w jego ramach
zamówienia.

II. ROZSTRZYGNIĘCIE O ZARZUTACH ODWOŁANIA
Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.
[1] Po pierwsze, poddając analizie brzmienie specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
a także istotne dla oceny spornej kwestii wyjaśnienia treści specyfikacji istotnych warunków
zamówienia, zasadnym jawi się wniosek, że Zamawiający w zakresie podstaw odrzucenia
oferty Odwołującego przyjął określoną – nie znajdującą umocowania w treści SIWZ –
interpretację tego dokumentu. Ze spornych postanowień SIWZ [Formularza Oceny
Technicznej – FOT] nie wynika, aby Zamawiający nie dopuścił możliwości zaoferowania
powierzchni na cele hot spare na dyskach „podstawowych”, ponad powierzchnię
przeznaczoną dla zagospodarowania 4800 GB na potrzeby Zamawiającego. Wynika to
wyraźnie z pkt 3 [bullet 3], który wyraźnie mówi, że „Liczbę dysków (dopełnioną do pełnych
grup RAID) należy powiększyć o dyski (lub przestrzeń) hot-spare, zgodne z zaleceniami
producenta macierzy): przy czym liczba dysków hot-spare dla dysków „Typ 1” nie może być
mniejsza niż 1 dysk dla każdej z macierzy”. Jeśli więc Zamawiający w tym postanowieniu
przyjął możliwość zaoferowania rozwiązania hot - spare jako odrębnego dysku [dysków] lub
przestrzeni [ujęte w nawiasie zastrzeżenie], to oznacza to tyle, że Zamawiający dopuścił
zaoferowanie hot - spare nie tylko w postaci dysków ale także jako przestrzeń w innej postaci
niż odrębny, przeznaczony na cele hot - spare dysk lub dyski. W tych warunkach, dalsze
wskazanie, że liczba dysków hot – spare nie może być mniejsza niż jeden dysk na macierz,
musi być czytane w ten sposób, że to wymaganie dotyczy wyłącznie opcji, gdy wykonawca
zaoferował hot – spare w postaci odrębnego dysku.
Przyznał to także Zamawiający na rozprawie, podając, że nie ma problemu
technologicznego z ofertą Odwołującego - jest problem ze spełnieniem wymagania OPZ.
Zdaniem Zamawiającego Odwołujący zaoferował inną liczbę dysków, która jest niezgodna z
algorytmem przewidzianym w OPZ [formularz oferty technicznej]; algorytm musi kończyć się
dopełnieniem grupy dysków RAID [4 dyski] o dodatkowy dysk; algorytm musiał być
uniwersalny dla wszystkich wykonawców, aby nie ograniczać dostępu do zamówienia w myśl
art. 7 ust. 1 ustawy, Zamawiający dopuścił więc możliwość zaoferowania drugiej technologii.
Jeśli więc Zamawiający, chcąc uczynić zadość wynikającemu z przepisów
obowiązkowi dopuszczenia różnych rozwiązań [art. 29 ust. 1, art. 7 ust. 1 ustawy Prawo
zamówień publicznych] wprowadził w swoim wymaganiu możliwość zaoferowania hot - spare
w postaci odrębnego dysku lub dysków albo powierzchni na te cele, to nie można przyjąć, że
takie dopuszczenie miało charakter iluzorycznego. Nie można zgodzić się bowiem, że
Zamawiający wprowadza w postanowieniach SIWZ zapisy, które mają charakter pozornych,

a w rzeczywistości, wykonawcy by sprostać złożeniu oferty zgodnej z SIWZ muszą
zaoferować wyłącznie konkretne rozwiązanie, to jest jeden lub więcej dysków. Jeśli w
spornym postanowieniu SIWZ podano, że na cele hot-spare należy przewidzieć dysk/dyski
lub przestrzeń, to ta druga możliwość musi być realną do zaoferowania. W przeciwnym
bowiem wypadku Zamawiający wprowadza wykonawców w błąd tak skonstruowanym
postanowieniem SIWZ.
Podobnie jest z drugą podstawą odrzucenia oferty Odwołującego: jeśli Zamawiający
zamierzał egzekwować od wykonawców wymaganie, by oferta przewidywała ilość półek
dyskowych równą ilości dysków, a zarazem liczył się [a wymaga tego od niego przepis art. 29
ust. 1 i art. 7 ust. 1 ustawy], że na rynku oferowane są rozwiązania, w których w macierzy
dyski nie są umieszczone na półkach ale bezpośrednio w konwerterze macierzy, a dopiero
w stosunku do dodatkowych dysków ponad te zagregowane z konwerterem przewiduje się
półki - winien był dać wykonawcy szansę na zaoferowanie tego rozwiązania [opisanie go
formularzu].
Zamawiający natomiast, w Informacji o wynikach postępowania z dnia 27 lutego
2014 r. wyraźnie przyznał, że dopuszcza możliwość zaoferowania rozwiązania
przewidującego dyski umiejscowione bezpośrednio w macierzy, podając, że: „Zamawiający
mógłby się zgodzić z interpretacją Wykonawcy, że moduł kontrolera macierzowego można
traktować jako półkę dyskową Typ I pod warunkiem, gdyby Wykonawca zastosował się do tej
interpretacji konsekwentnie także w punkcie 2.4.10 w którym Zamawiający wymagał podania
(…)” [Ad 1, pkt 3 Informacji o wyniku postępowania – jej kolejna strona 7]. Zamawiający
powyższe stanowisko podtrzymywał na rozprawie, podając, że zaakceptowałby sytuację,
gdyby odwołujący zaoferował 4 i 5 półek odpowiednio dla macierzy 1 i 2, a w punkcie 2.4.10
FOT chodzi o niewłaściwy zakres rozbudowy.
Co więcej, tak zaprezentowane stanowisko Zamawiającego zdaje się być
niekategorycznym [„Zamawiający mógłby się zgodzić z interpretacją Wykonawcy, że moduł
kontrolera macierzowego można traktować jako półkę dyskową Typ I pod warunkiem (…)”],
wynikającym nie tyle z przemyślanej na etapie konstruowania SIWZ wizji, jakiego przedmiotu
oczekuje od wykonawców, ale dostosowanym do tego, co finalnie zostało zaoferowane.
Analizując stanowisko Zamawiającego o odrzuceniu oferty Odwołującego, w zakresie
wyznaczonym postawionymi wobec tej czynności zarzutami, zasadnym jawi się
spostrzeżenie, że Zamawiający nie przemyślał dostępnej na rynku oferty, w taki sposób, który
pozwoli ująć dostępne i akceptowane przez Zamawiającego rozwiązania w treści formularza
służącego do prezentacji oferty [Formularz Oferty Technicznej - FOT] oraz że w trakcie

dokonywanej oceny ofert jego stanowisko, stosownie do zaproponowanych rozwiązań,
dopiero się kształtowało. Zamawiający, otrzymując zaoferowane i - jak się wydaje -
niespodziewane przez niego rozwiązanie [a w każdym razie nieprzewidziane w kształcie
Formularza Oferty Technicznej] zdaje się następczo formułować stanowisko o dopuszczeniu
rozwiązania, stawiając jednak w takim wypadku kolejne wymaganie, by zostało to
uwzględnione w innych pozycjach formularza. Tymczasem ów formularz nie jest
dostosowany do prezentacji rozwiązań innych, niż oparte na zaoferowaniu półek dyskowych
w liczbie równej zaoferowanym dyskom. Jeśli bowiem wykonawca przewidywał, a finalnie to
Zamawiający zaakceptował, umieszczenie części dysków w module kontrolera, to nie jest
właściwym wniosek, że w takim wypadku należało w pkt 2.4.10 Formularza Oferty
Technicznej automatycznie podać fikcyjną liczbę półek, odpowiadającą liczbie dysków
wkomponowanych w kontroler, mimo, że tych półek wykonawca nie przewiduje i nie oferuje.
Wbrew stanowisku prezentowanemu na rozprawie przez Zamawiającego, powodem takiej
sztucznej, wbrew rzeczywistej treści oferty, operacji nie może być konieczność dalszej
wyceny wszystkich półek, których ilość ma być przeniesiona do formularza cenowego: po
pierwsze, jeśli wykonawca nie oferuje w określonym zakresie tych półek – to nie ma podstaw
do ich uwzględniania w wycenie; po drugie – jeśli dyski umieszczone są w kontrolerze
macierzy, to tym bardziej nie jest właściwa taka sztuczna wycena miejsca przeznaczonego
na dyski w kontrolerze macierzy jako pełniącego rolę półek [substytucyjnego rozwiązania do
tych półek], skoro odrębnie wyceniany jest ten element w innym miejscu oferty, jako macierz.
Stąd stanowisko Zamawiającego w zakresie, z jednej strony, dopuszczenia możliwości
zaoferowania zamiast półek dysków ulokowanych bezpośrednio w modułach kontrolerów,
z drugiej zaś wymagania w takim wypadku, by były one mimo to podane jako półki
w poz. 2.4.10 FOT, należało uznać za niekonsekwentne. Finalnie, wobec takiego stanowiska
Zamawiającego, nie jest pewnym, czy Zamawiający uznał ofertę Odwołującego za niezgodną
z SIWZ dlatego, że nie zaoferowano półek dyskowych w ilości odpowiadającej ilości dysków
[co by wskazywało na niezgodność oferty z pkt 2.1.35 i 2.1.36 FOT], czy też – dopuszczając
zamiast półek dyskowych alternatywne ulokowanie ich w module kontrolera – Zamawiający
uznał za niezgodność oferty z SIWZ brak zastosowania fikcji w postaci podania ilości półek,
jaką wykonawca zastosowałby, gdyby dyski były na półkach a nie w kontrolerze macierzy [co
by wskazywało na niezgodność oferty z pkt 2.4.10 FOT]. W tym miejscu także ujawnia się
niekonsekwencja rozumowania Zamawiającego: jeśli znaczenie pkt 2.4.10 FOT sprowadza
się do ustalenia zakresu rozbudowy macierzy, a na to wskazuje jego opis i co by uzasadniało
traktowanie miejsca w kontrolerze, w którym mają być ulokowane dyski w sposób tożsamy z
półkami dyskowymi, to nie powinno ono być wiązane z wyceną ilości półek odnoszoną do
treści formularza cenowego. Tymczasem na rozprawie, Zamawiający uzasadniał znaczenie

pkt 2.4.10 FOT w ten sposób, że ta wartość dotycząca rozbudowy macierzy miała
przełożenie na cenę – w formularzu ofertowym Odwołującego w punkcie 3.4, zamiast liczby
15 powinna być wtedy liczba 27.
Innymi słowy, jeśli zamierzeniem Zamawiającego w pkt 2.4.10 FOT, było zbadanie
łącznego maksymalnego zakresu rozbudowy macierzy, to jego miarą powinna być – przy
wskazanej intencji dopuszczenia możliwości traktowania powierzchni w module kontrolera
jako pełniącej tę samą rolę co półki dyskowe – liczba półek dyskowych, lub traktowana na
równi z tymi półkami przestrzeń w kontrolerze macierzy przeznaczona do ulokowania
dysków, odpowiadająca ilości półek dyskowych, jakie należałoby zastosować, gdyby dyski
były instalowane nie w kontrolerze ale na półkach.
W świetle powyższego, w tym opisu wymagań Zamawiającego co do oferowanego
przedmiotu, nie można przyjąć, że oferta Odwołującego jest niezgodna z SIWZ.
Inną jednak jest sprawą, czy SIWZ opracowana na użytek przedmiotowego
postepowania w ogóle pozwala na ocenę złożonych ofert przez pryzmat tego, czy spełniają
one wymagania stawiane przez Zamawiającego.
[2] Po drugie, na gruncie analizowanej sprawy nie sposób nie dostrzec, że Zamawiający
postawił szereg wymagań wobec oferowanego przedmiotu, które to wymagania przedstawił
w Szczegółowym opisie przedmiotu zamówienia/Formularzu oferty technicznej [załącznik nr 1
do SIWZ], a zarazem wprowadził niedoskonałe narzędzie do prezentacji oferty, w tym do
służące do zbadania, czy oferowany przedmiot spełnia wymagania postawione w SIWZ.
Zamawiający ma bowiem szerokie spektrum instrumentów poznania oferowanego
przedmiotu czy rozwiązania: od oświadczenia wykonawcy o oferowanym przedmiocie, po
możliwość dopełnienia tego oświadczenia dokumentami producenta opisującymi ten
przedmiot, po – w uzasadnionych przedmiotem zamówienia sytuacjach - próbkę czy
prezentację działania systemu. W analizowanej sprawie Zamawiający wprowadził – na mocy
zmiany SIWZ z dnia 28 stycznia 2014 r. - złożony, wielostronicowy, szczegółowy formularz
OPZ Storage, stanowiący odbicie analogicznego formularza stanowiącego opis wymagań
Zamawiającego [Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia/Formularz oferty technicznej], w
którym wykonawcy mieli podać przy poszczególnych wymaganiach parametry oferowanego
sprzętu lub jego składowych, ilości dysków i inne cechy. Podkreślenia jednak wymaga, że
Zamawiający stawiając w kilku punktach [„bulletach”] wymagania szczegółowe dotyczące
dysków, które finalnie determinowały zaoferowanie ich w określonej ilości w ramach danej
macierzy, wymagał od wykonawcy podania jedynie łącznej ilości dysków. Innymi słowy,
Zamawiający wymagając podania takiej sumy dysków, które łącznie zapewnią dostępną

pojemność co najmniej 4800 GB, a zarazem dadzą się ująć w pakiety RAID po 4, wymagał
dodatkowo pewnej ilości dysków [nie mniejszej jednak niż jeden dysk na macierz] lub
powierzchni na cele hot - spare, nie wyodrębniając jednak w opracowanym przez siebie
formularzu dysków zasadniczych, mających zapewnić pojemność min. 4800 GB a także
dysków hot - spare. Konsekwencją takiego kształtu formularza jest, że na etapie oceny ofert,
Zamawiający odgadywał w zasadzie w każdej ofercie [poza S&T Services sp. z o.o. w
Warszawie, która samodzielnie, ponad wymaganie, wyodrębniła te dyski], ile dysków
„podstawowych” wykonawca oferuje, a ile z ogólnej liczby wykonawca zamierzał przeznaczyć
na hot - spare.
[3] Po trzecie, podkreślenia wymaga, że formularze ofertowe, mają, co do zasady służyć
ułatwieniu prezentacji przez wykonawcę zaoferowanego przedmiotu, ceny i służyć wykonaniu
wymagań postawionych przez Zamawiającego w zakresie zaprezentowania oferowanego
przedmiotu i jego wyceny. Jeśli więc intencją Zamawiającego było zbadanie postawionych
przez siebie szczegółowych wymagań dotyczących ilości dysków i ich przeznaczenia, winien
był to w formularzu, służącym do zaprezentowania oferty [OPZ Storage – załącznik nr 1 do
SIWZ] umożliwić, w szczególności wyodrębnić w tabeli pola służące do podania ilości dysków
podstawowych i hot - spare. Jeśli zaś zamysłem Zamawiającego było, by każdorazowo
wykonawca oferował odrębny dysk lub dyski na cele hot - spare, bez możliwości założenia
dodatkowej, zwiększonej przestrzeni na ten cel w ramach pozostałych dysków, w treści
postanowienia SIWZ [sporne pkt 2.1.16 i 2.1.17 FOT, ich bullety 3] w ogóle nie powinno być
mowy o możliwości zaoferowania hot - spare w ramach przestrzeni na dyskach
podstawowych. Tymczasem, dychotomiczny podział tego rozwiązania, jaki zdaje się wynikać
ze spornych postanowień FOT: „Liczbę dysków (dopełnioną do pełnych grup RAID) należy
powiększyć o dyski (lub przestrzeń) hot-spare” wyraźnie wskazuje, że w postępowaniu
można było zaoferować zarówno dysk na cele hot - spare jak i wyodrębnioną na ten cel
przestrzeń. Jeśli zaś ta przestrzeń, o której mowa i tak każdorazowo miała mieć postać
odrębnego dysku, to ta kategoria nie powinna w ogóle się pojawiać w treści SIWZ, w taki
sposób jak ma to miejsce w analizowanym postanowieniu SIWZ.
Podobne wnioski płyną w odniesieniu do drugiej podstawy odrzucenia oferty
Odwołującego: jeśli zamiarem Zamawiającego było dopuszczenie również rozwiązania
przewidującego ulokowanie dysków w kontrolerze macierzy – a na to wskazuje stanowisko
prezentowane na rozprawie oraz w uzasadnieniu informacji o wyniku postępowania
z 27 lutego 2014 r. w pkt 3 na str. 7, to stosowne wytyczne, jak powyższą sytuację należy
potraktować w odniesieniu do liczby półek, jeśli nie są one w całości lub części przewidziane
ze względów technologicznych oferowanego urządzenia, nie zostały wprowadzone w treści

SIWZ.
Co istotne, wytyczne obrazujące założone intencje Zamawiającego obszernie
i czytelne zostały zaprezentowane w Informacji o wyniku postępowania, wskazując na kroki,
jakie wykonawca powinien był podjąć dla skonfigurowania odpowiedniego, czyniącego
zadość oczekiwaniom Zamawiającego przedmiotu. Tymczasem SIWZ, w tym syntetyczny,
wyrażony w mało czytelnych, jak się okazało punktach, o nie zawsze jasnej wzajemnej relacji
między nimi, jest znacznie uboższy, jeśli chodzi o zakres informacji co do wymagań
Zamawiającego. Powyższy niedosyt informacyjny formularza, jak się wydaje, był zasadniczą
przyczyną nieodczytania przez Odwołującego oczekiwań postawionych przez
Zamawiającego.
[4] Po czwarte przypomnienia wymaga rzecz oczywista, a mianowicie że wykonawca
ubiegający się o zamówienie stara się złożyć ofertę zgodną z SIWZ. Nie jest przecież celem
wykonawcy eksperyment, czy być może, niezależnie od wymagań stawianych
w postępowaniu uda mu się zaoferować coś innego, aniżeli oczekuje Zamawiający, albo
przedmiot niezgodny z SIWZ. Wykonawca więc, składając ofertę w postępowaniu
o zamówienie publiczne, które – jak wielokrotnie się podkreśla - wyraża się przystąpieniem
przez wykonawcę do jednostronnie określonych przez zamawiającego wymagań, stara się
sprostać tym warunkom i maksymalnie starannie odczytać oczekiwania stawiane wobec
przedmiotu tego postępowania. Fundamentem procedury o zamówienie publiczne jest, że
przedmiot ten nie podlega, z wyjątkiem procedur negocjacyjnych, jak dialog konkurencyjny,
negocjacjom pomiędzy zamawiającym a wykonawcą [art. 87 ust. 1 ustawy].
Tym samym, konkurowanie w postępowaniu o zamówienie publiczne, to nie
konkurowanie operatywnością, któremu z wykonawców uda się wpasować w nieczytelne
wymagania postawione przez Zamawiającego, te bowiem nie powinny dawać pola do
pomyłek oraz snucia domysłów, czego zamawiający oczekuje od wykonawców. Ubieganie
się o zamówienie przez wykonawcę musi opierać się zatem na czytelnych, precyzyjnie
i klarownie postawionych wymaganiach wobec oferowanego przedmiotu, postawionych przez
Zamawiającego i znajdować wyraz w treści opracowanych dokumentów postępowania.
Konsekwentnie, z tego powodu tak duże znaczenie mają instrumenty, jakie Zamawiający
wprowadzi dla prezentacji oferty i umożliwienia jej zbadania przez pryzmat spełnienia
postawionych wymagań. Ten cel powinien realizować opracowany w sposób adekwatny do
wymaganego przedmiotu i szczegółowo stawianych wobec niego różnych parametrów,
formularz ofertowy. Ten formularz powinien dawać wykonawcom możliwość zaoferowania
przedmiotu z uwzględnieniem ewentualnie dopuszczonych przez Zamawiającego
alternatywnych rozwiązań oraz opisania tego przedmiotu. Wykonawcy nie mogą bowiem,

w wykonaniu postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia snuć domysłów ani
dokonywać dedukcji celem ustalenia intencji Zamawiającego. Znamienne jest zdanie
wygłoszone na rozprawie przez Przystępującego – wykonawcę S&T Services sp. z o.o.
w Warszawie, zgodnie z którym, „jeśli odwołujący potraktował kontroler jako półki dyskowe to
powinien to opisać w ofercie, ma to znaczenia dla określenia zakresu rozbudowy będącej
przedmiotem oceny ofert.”. Powinno być odwrotnie: jeśli Zamawiający dopuszczał w miejsce
półek dyskowych możliwość umieszczenia dysków bezpośrednio w kontrolerach macierzy
[a na takie dopuszczenie wskazuje stanowisko Zamawiającego na rozprawie oraz pkt 3
informacji o wyniku postępowania, str. 7], to powinien dać możliwość zaprezentowania tego
w formularzu ofertowym i przewidzieć, jak taką sytuację należy przenieść na wymaganie
dotyczące maksymalnego zakresu rozbudowy [pkt 2.4.10 FOT] i jak rozstrzygnąć ewentualną
kwestię wyceny komponentów macierzy.
Wprowadzenie w analizowanym postępowaniu formularza, który nie przesądzał tego
rodzaju sytuacji, skutkować musiało, że Zamawiający otrzymał oferty, które – wobec kształtu
formularza FOT - okazały się przynajmniej częściowo nieodgadnione co do szczegółów
oferowanego rozwiązania. Finalnie, jak ujawniły wyniki przeprowadzonej rozprawy,
Zamawiający wstecznie dokonywał odkodowania, ile dysków zostało zaoferowane i na jakie
cele oraz, że zamiast półki zaoferowano rozwiązanie oparte na wkomponowaniu dysków
bezpośrednio w kontrolery macierzy. Powyższe jednak, musiało sprowadzać się do przyjęcia
życzliwych dla wykonawców założeń co do treści ofert oraz odgadywania treści ofert na
podstawie tego, co nie zostało w nich wyraźnie wyartykułowane.
W świetle powyższego, przyjęcie przez Zamawiającego, że oferta Odwołującego jest
niezgodna z SIWZ w zakresie ilości półek dyskowych [pkt 2.1.35 i 2.1.36 FOT] było co
najmniej przedwczesnym, wobec braku wyjaśnienia tej kwestii na podstawie art. 87 ust. 1
ustawy. Zamawiający doszedł jednak do wniosku, że nawet jeśli Odwołujący przewidział
zamiast półek dyskowych umieszczenie dysków w kontrolerze macierzy, to w takim wypadku
w części oferty mówiącej o maksymalnym zakresie rozbudowy macierzy [pkt 2.4.10 FOT]
podał w takim wypadku zbyt małą ilość półek oraz, że powinien podać jako liczbę półek taką
wartość, która będzie odpowiadała zaoferowanej liczbie półek a także liczbie półek, która
została zastąpiona możliwością umieszczenia dysków w macierzy: zdaniem Zamawiającego,
wykonawca powinien był podać zamiast 15 półek dyskowych – liczbę 27. Biorąc jednak
stanowisko Zamawiającego o dopuszczeniu możliwości zaoferowania zamiast półek
dyskowych miejsc w kontrolerze, w którym będą umieszczone dyski, oraz wobec braku
w formularzu FOT informacji, jak tego rodzaju sytuację należy zaprezentować, Zamawiający
winien był ustalić, czy przestrzeń w kontrolerze wpływa na wycenę w formularzu cenowym

[czy też może została ona wyceniona w innej pozycji, np. dotyczącej macierzy]. Jeśli
natomiast akcent zawartych w pkt pkt 2.1.35 i 2.1.36 FOT informacji dotyczących półek
dyskowych, w istocie odnosił się do liczby dysków, jakie można pomieścić w rozbudowywanej
w wyniku postepowania macierzy – nic nie stało na przeszkodzie dokonaniu stosownej
poprawy na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy.
Tymczasem, analiza zawartości informacji o wyniku postępowania z 27 lutego 2014 r.
wyraźnie wskazuje, że Zamawiający doskonale wiedział, co i w jakiej ilości zostało
zaoferowane, dokonał odtworzenia przedmiotu oferty w tym zakresie, jaki w FOT wyraźnie
nie był prezentowany a także jakie kroki powinien był podjąć wykonawca, by sprostać
oczekiwaniom Zamawiającego. Jeśli tak, to nie ma przeszkód, dla ustalenia oferowanego
przedmiotu i albo dokonania jego poprawy, zgodnie z kierunkiem rozumowania
Zamawiającego, albo uznania, że Odwołujący zaoferował właściwą ilość półek dyskowych,
zaś pozostałe ujęte są w ramach macierzy i nie wymaga to jakiejkolwiek ingerencji w treść
oferty. Wyniki rozprawy prowadzą do wniosku, że Odwołujący zaoferował zamiast półek
dyskowych miejsca w kontrolerach macierzy, które nie są półkami. Wbrew stanowisku
Zamawiającego prezentowanemu na rozprawie, trudno tu mówić o jakimkolwiek
negocjowaniu oferty, skoro Zamawiający jest w stanie dokładnie odtworzyć przedmiot tej
oferty, w tym zastosowane rozwiązanie a także własne oczekiwanie, jak ten przedmiot
należało ująć w treści formularza FOT.
[5] Na gruncie analizowanego postępowania, w zakresie zarzutu dotyczącego uznania za
niezgodną z SIWZ oferty Odwołującego, w części odnoszącej się do zaoferowania
niewłaściwej liczby dysków w macierzy 1 i 2 [niezaoferowania dysku hot - spare],
w pierwszym rzędzie zasadnym jawi się spostrzeżenie, że spór między stronami zasadza się
na odmiennym rozumieniu tych samych postanowień SIWZ: Zamawiający stoi na stanowisku,
że oferta składana przez wykonawcę musiała przewidywać zaoferowanie macierzy
posiadającej taką liczby dysków, które łącznie dadzą pojemność macierzy 4800 GB,
następnie będą zagregowane w grupy RAID po 4 dyski, zaś po tym zagregowaniu będą
dodatkowo posiadać dysk lub powierzchnię hot - spare [rozwiązanie pozwalające na
zapewnienie pracy macierzy w sytuacjach awaryjnych – zasób zapasowy], przy czym musi
być przewidziany przynajmniej jeden taki dysk hot - spare na każdą macierz [może być ich
także większa liczba]; Odwołujący prezentował stanowisko odmienne, zgodnie z którym z
postanowień SIWZ wynika możliwość spełnienia tego wymagania, poprzez zwiększoną
przestrzeń na dyskach przewidzianych jako podstawowe.
Spór między stronami, mający wiele warstw osadzonych w brzmieniu SIWZ,
sprowadza się więc między innymi do uchwycenia, czy w wyszczególnieniu wymagań

stawianym macierzom i zawartym w nich dyskom istnieje jakaś kolejność – sekwencja którą
wykonawcy powinni byli uwzględnić przy konfigurowaniu elementów [dysków] dla oferowanej
macierzy, wskazująca na kolejność kroków przy opracowywaniu oferty: że w pierwszym
kroku trzeba założyć taką ilość dysków, która da pojemność co najmniej 4800 GB; następnie
w drugim kroku trzeba tę ilość odnieść do wymagania zagregowania w pakiety po 4 dyski
i w razie potrzeby dodania takiej ilości dysków by suma dysków dawała pakiety po 4 grupy
RAID [zatem musiała być to liczba pakietów podzielna przez 4]; wreszcie, że w trzecim kroku
należało dodać do wcześniejszej sumy dysków przynajmniej jeden dysk na cele hot - spare.
Następnie, strony prezentują oparte na przeciwnych biegunach oceny stanowisko, co
do obowiązku lub jego braku zaoferowania hot - spare w postaci odrębnego od pozostałych –
zagregowanych w grupy RAID pakiety, dysku lub przewidzianej na podstawowych dyskach
macierzy przestrzeni ponad wymagane 4800 GB, która ma być wykorzystana na cele hot -
spare, uwzględniając zarazem w tym względzie dobre praktyki producenta macierzy.
Dokonana analiza postanowień SIWZ oraz treści oferty Odwołującego determinowała
wniosek, iż Zamawiający nie dokonał prawidłowej jej oceny, w zakresie kwestionowanym
w odwołaniu. Postanowienia SIWZ nie pozwalają na stwierdzenie, że oferta Odwołującego
nie jest zgodna z treścią tego dokumentu.
Podkreślenia jednak wymaga, że treść dokumentów postępowania – SIWZ, a przede
wszystkim kształt załącznika do SIWZ jakim jest Formularz Oferty Technicznej nie pozwala
na taką prezentację oferty, która pokaże te elementy, jakich Zamawiający wymagał
w postępowaniu, w tym nie pozwala na ustalenie, jaką ilość dysków podstawowych oraz
dysków hot - spare oferuje danych wykonawca, a także czy oferuje rozwiązanie hot – spare
w postaci odrębnego dysku albo dysków, czy też przewiduje dodatkową przestrzeń na
dyskach podstawowych. Formularz Oferty Technicznej nie przewiduje żadnego mechanizmu
służącego do zaprezentowania, czy i ile dysków wykonawca przewidział na cele hot - spare.
Wymaganie w kolumnie D podania jedynie ogólnej ilości dysków dawało Zamawiającemu
jedynie niewiele mówiącą informację o sumie zaoferowanych dysków, która po
uwzględnieniu wynikającej z formularzy pojemności dysków informowała jedynie o łącznej
pojemności macierzy. Czy i w jakiej ilości przewidziano dyski lub powierzchnię na cele hot -
spare stawało się w takim wypadku wynikiem samodzielnego odgadywania przez
Zamawiającego, co wykonawca najpewniej zaoferował. Zamawiający, na podstawie
Formularzy Oferty Technicznej w opracowanym przez siebie kształcie uzyskiwał informację
o łącznej ilości dysków, przykładowo dla macierzy 1 [gdzie wymagano pojemności min. 4800
GB], dla poszczególnych wykonawców:

- Odwołujący – 12 dysków o poj. 480 GB każdy,
- IT.expert sp. z o.o. w Warszawie – 26 dysków o poj. 200 GB każdy,
- Sygnity SA w Warszawie – 13 dysków o poj. 400 GB,
- Bezpieczne.it sp. z o.o. w Warszawie – 14 dysków o poj. 400 GB,
- Helica sp. z o.o. w Warszawie - 36 dysków o poj. 200 GB.
Z podobną sytuacją mamy do czynienia przy macierzy 2, co do której Zamawiający postawił
wymaganie min. 3200 GB pojemności:
- Odwołujący zaoferował 8 dysków o poj. 480 GB każdy
- IT.expert sp. z o.o. w Warszawie – 18 dysków o poj. 200 GB każdy,
- Sygnity SA w Warszawie – 9 dysków o poj. 400 GB,
- Bezpieczne.it sp. z o.o. w Warszawie – 18 dysków o poj. 200 GB,
- Helica sp. z o.o. w Warszawie – 17 dysków o poj. 200 GB.
Jedynie wykonawca S&T Services Polska sp. z o.o. w Warszawie, samodzielnie,
poza wymaganą treścią formularza, nie mając takiego obowiązku wynikającego z kształtu
formularza, dokonał rozłożenia liczby oferowanych dysków na dyski podstawowe – dające
dostępną dla Zamawiającego pojemność min. 4800 GB oraz dyski hot - spare. Wykonawca
ten bowiem w kolumnie D tego formularza wskazał, że oferuje dyski o pojemności 400 GB
a następnie podał dla macierzy 1: „17 dysków (16 dysków + 1 dysk Hot – Spare)”, oraz dla
macierzy 2: „13 dysków (12 dysków + 1 dysk Hot – Spare)”.
Na rozprawie Zamawiający podał, jak dokonał oceny ofert w tym zakresie:
- co do wykonawcy bezpieczne.IT, dla macierzy 1 Zamawiający dokonał obliczeń i ustalił, że
wykonawca zaoferował 12 dysków o pojemności 400 GB, a także dodatkowe 2 dyski z tych
14 jako dyski hot - spare.
- co do wykonawcy Sygnity, który zaoferował dla macierzy 1 - 13 dysków i dla macierzy 2 - 9
dysków, Zamawiający uznał, że wykonawca Sygnity spełnia wymagania bullet 2 i 3 z uwagi
na to, że wykonawca zaoferował 13 dysków. Zamawiający dokonał wstecznych obliczeń
z których wynikło, że wykonawca zaoferował 11 dysków i 1 dysk hot - spare.
- co do wykonawcy Helica Sp. z o.o., który zaoferował dla macierzy 1 - 36 dysków
o pojemności 200 GB i 17 dysków dla macierzy 2, Zamawiający podał, że liczba 36 dysków
spełnia wymagania zamawiającego. Zamawiający podał, że ofertę wykonawcy Helica uznał
za spełniającą wymagania bulletu 2 i 3. Zamawiający obliczył, że dla wypełnienia wymagań
zamawiającego wykonawca zaoferował 25 dysków: 24 podstawowe i przynajmniej 1 hot -
spare, to jest wszystkie pozostałe ponad te 25 dysków, które mogą być dyskami hot - spare.
Zamawiający powołał się tym na bullet 4 mówiący o dobrych praktykach producenta
macierzy, które mogą przewidywać inną liczbę dysków hot - spare.

- co do wykonawcy IT Expert, który zaoferował dla macierzy 1 – 26 dysków, dla macierzy 2 –
18 dysków, Zamawiający przyjął, że wykonawca zaoferował 24 dyski plus 2 dyski hot - spare
dla macierzy 1 oraz 16 dysków dla macierzy 2 i 2 dyski hot - spare.
Podkreślenia jednak wymaga, że formularz oceny technicznej nie przewidywał
takiego rozbicia ilości dysków, a jeśli wykonawcy [wyłącznie wykonawca S&T Services sp.
z o.o. w Warszawie] dokonali takiego poszerzonego opisu wbrew kształtowi formularza, to
nie było to ich obowiązkiem.
Tym samym, mechanizm służący prezentacji elementów oferty podlegających ocenie
przez pryzmat jej zgodności z SIWZ w tym wypadku okazał się zawodny – nie przewiduje
bowiem wyodrębnienia tych elementów, co do których Zamawiający postawił określone
wymagania a tym samym zmusza do odgadywania, czy, albo ile dysków na cele hot - spare
zaoferował dany wykonawca. Ta dedukcja, dokonywana w granicach ogólnej informacji
zawartej w ofertach dotyczącej jedynie ogólnej ilości dysków [poza ofertą S&T Services sp.
z o.o. w Warszawie] obarczona jest ryzykiem, że Zamawiający, dokonując wskazywanego
na rozprawie obliczenia „wstecz”, na podstawie podanych informacji i symulacji, ile i jakie
dyski zaoferował dany wykonawca, finalnie musiał czynić założenia, które nie znajdowały
oparcia w ofercie. Przecież, ustalenie – tak jak prezentował to Zamawiający na rozprawie –
że dany wykonawca zaoferował określoną ilość dysków hot - spare, oparte na przyjęciu, że
pozostałe dyski, zagregowane w pakiety RAID po 4, uwzględniane w ilości odpowiadającej
wymaganiu min. 4800 GB dla całej macierzy 1, w istocie stanowi przyjęcie założenia że w
takiej konfiguracji dany wykonawca przeznaczył podane w ogólnej i nieokreślonej
przeznaczeniem sumie. Mającym takie same podstawy, przy takiej symulacji Zamawiającego
jest wniosek, że może dany wykonawca zaoferował mniejszą ilość dysków podstawowych
[tym samym – może niezgodną z ogólnym wymaganiem co do maksymalnej pojemności
4800 GB dla macierzy 1] zaś większą ilość dysków na cele hot - spare. Wszak Zamawiający
nigdzie nie określił ilości maksymalnej dysków hot - spare, mogło więc ich być w danej
ofercie więcej niż 1, choć ile – tego na podstawie żadnej z oferty, poza ofertą S&T, nie
można się dowiedzieć. Innymi słowy, Zamawiający, wprowadzając w postępowaniu
Formularz Oferty Technicznej w aktualnym kształcie, nie przewidującym rozróżnienia na
dyski podstawowe i dyski hot - spare, albo dyski podstawowe i powierzchnię na dyskach
przeznaczoną na cele hot - spare, nie dał sobie szansy na uzyskanie takich informacji, które
pozwoliłyby ocenić, co jest w tej mierze oferowane. W konsekwencji, złożone oferty będą
także między sobą nieporównywalnymi.
Tym samym, Zamawiający zmuszony był odgadywać treść ofert i ilości oferowanych
dysków. Już z informacji o wyniku postępowania wyraźnie można wyczytać, że Zamawiający

był zmuszony dedukować o treści oferty, w tej jej części, która mówi o liczbie dysków
podstawowych – zamawiający wnioskował, ile dysków zaoferował wykonawca, w oparciu o
dane dotyczące pojemności dysków podane przez wykonawcę i swoje wymaganie dotyczące
pojemności macierzy [Zamawiający dzielił wymaganą pojemność macierzy 4800 GB, przez
pojemność dysków i ustalał w ten sposób, ile dysków mógł zaoferować wykonawca.
Wskazuje na to, przykładowo, stwierdzenie w informacji o wyniku postepowania: „Liczba
dysków zaoferowanych przez Oferenta o pojemności 480 GB odpowiadająca pojemności
4800 GB wynosi 10”.
[6] Podobnie jest ze stwierdzeniem przez Zamawiającego niezgodności oferty w zakresie
ilości zaoferowanych w pkt 2.1.35 i 2.1.36 FOT półek dyskowych. Jeśli możliwe jest
zaoferowanie jednego z dwóch oferowanych na rynku rozwiązań: dysków umieszczonych na
półkach, lub dysków przynajmniej częściowo umieszczonych w kontrolerze macierzy, to
formularz oferty powinien dawać możliwość zaprezentowania takiego rozwiązania.
Zamawiający nie rozstrzygnął zarazem, czy możliwość wkomponowania dysków do
kontrolera macierzy należy – na potrzeby formularza i oferty – traktować jako półki dyskowe,
czy też pominąć w pkt. 2.4.10 FOT, mówiącym o maksymalnym zakresie rozbudowy
macierzy. To otworzyło dyskusję między stronami, jak tego rodzaju sytuację należy
traktować, w tym, czy kontroler macierzy – jego obudowa jest półką dyskową czy też nie,
a tym samym czy należy go ująć w pkt 2.1.35 i 2.1.36 FOT, dotyczącym półek dyskowych.
Strony poświęciły tym samym wiele uwagi złożonej przez Odwołującego opinii biegłego
z zakresu informatyki i zawartym w niej stwierdzeniom, że „kontroler macierzy [jego
obudowa] jest jednocześnie półką dyskową, gdyż poza funkcjami kontrolera pełni dokładnie
takie same funkcje jak każda z półek dyskowych. Kontroler macierzy (…) należy traktować
jako kontroler oraz jako półkę dyskową gdyż element ten pełni obie funkcje”. Powyższa
kwestia nie ma jednak znaczenia dla rozstrzygnięcia spornego zagadnienia. Podkreślenia
bowiem wymaga, że wtórną kwestią jest sfera technologiczna i prawidłowe z punktu
widzenia nomenklatury informatycznej zakwalifikowanie tego elementu przez wykonawcę
w ofercie. Istotne jest, jak Zamawiający zamierzał traktować tego rodzaju sytuację, i jak
poszczególne elementy miały być prezentowane w ofercie, czego jednak Zamawiający nie
wyartykułował w treści formularza FOT. Wypełnianie powyższego niedosytu informacyjnego
dokumentacji postępowania sięganiem do wiedzy specjalistycznej jest o tyle niewłaściwe, że,
jak wskazuje ocena dokonana przez Zamawiającego, w pkt 2.1.35 i 2.1.36 FOT chodziło nie
o znaczenie półek w dosłownym, ścisłym w świetle wiedzy fachowej znaczeniu, ale o ich
funkcje, co potwierdza odnoszenie się przez Zamawiającego do dalszego pkt 2.4.10 FOT.
Tym samym Zamawiający dał wyraz, że pod pojęciem półki dyskowej skłonny jest rozumieć

nośnik, na którym dyski będą ulokowane [stąd też, jak się wydaje – postawiono wymaganie
w pkt 2.1.35 i 2.1.36, by liczba półek dyskowych odpowiadała liczbie dysków].
Na obecnym etapie treść oferty Odwołującego nie budzi w tej mierze wątpliwości, że
zaoferowane zostały zamiast półek przestrzenie w kontrolerze macierzy, w ramach których
można ulokować dyski, także ich ilość została ustalona przez Zamawiającego. Do
rozważenia pozostaje poprawienie oferty – jeśli ten element nie został wyceniony w innej
części, w tym jako macierz.
Jeśli zatem Zamawiający tak ukształtował postępowanie, że zapisy opracowanej
przez Niego specyfikacji istotnych warunków zamówienia wprowadzały wykonawców w błąd i
dawały możliwość różnej interpretacji jej postanowień, czego następstwem mogło być
odrzucenie oferty, winien podjąć starania w celu zniwelowania skutków takiego działania
i przyjąć na siebie konsekwencje własnej niestaranności. W przeciwnym bowiem wypadku
skutkami nieprecyzyjnego opisu zawartego w specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
nie dającego możliwości naprawienia zostaliby obciążeni wykonawcy. Przenoszenie ciężaru
i skutków braku precyzji Zamawiającego na wykonawców, przejawiające się odrzuceniem
oferty stanowiłoby nadużycie prawa, które nie zasługuje na ochronę. Postępowanie
o zamówienie publiczne musi uwzględniać pewną równość reguł zarówno wobec
wykonawców, jak i zamawiającego. Wprawdzie postępowanie to jest postępowaniem
w obrocie profesjonalnym, wykonawcy winni zatem wykazać należytą staranność
przejawiającą się zawodowym charakterem jej działalności, co stawia zasadnym
oczekiwanie dokładnego zapoznania się z dokumentami postępowania, ale staranność ta nie
może sięgać tak daleko, by stawiać wobec wykonawców postulat wnioskowania na
podstawie dokumentów postępowania o nieprecyzyjnym brzmieniu o intencji zamawiającego.
Reasumując, wniosek Zamawiającego o niezgodności oferty Odwołującego jest
wnioskiem nie znajdującym oparcia w treści oferty. Na gruncie analizowanego postępowania
Zamawiający wnioskował o zgodności ofert na podstawie tego co nie zostało w tych ofertach
wyartykułowane a było jedynie domniemaniem, domysłem Zamawiającego. To czyni ocenę
dokonaną przez Zamawiającego iluzoryczną i opartą na nieopisanych w SIWZ podstawach
i niewynikających z treści ofert. Tego rodzaju życzliwa postawa Zamawiającego na etapie
badania i oceny ofert w istocie zastąpiła oświadczenia wykonawców, których Zamawiający
powinien zażądać [przewidzieć odpowiednie pola w Formularzu Oceny Technicznej – jeśli
jego wolą było postawienie i zweryfikowanie takich wymagań] od wykonawców.
Końcowo, odpowiedzi wymagało, czy możliwe jest ustalenie zgodności lub nie ofert
złożonych w postępowaniu, i rozstrzygniecie postępowania przy wskazanych wyżej

niedoskonałości opisu Formularza służącego do prezentacji oferty, przy zastosowaniu
określonych reguł kolizyjnych i interpretacyjnych. W powyższym zakresie, wydaje się, że
niemożliwym będzie ustalenie treści tych ofert, które nie wskazują odrębnie dysków
podstawowych i dysków na cele hot - spare, albo wyraźnie nie wskazują, że w ramach
ogólnej ilości dysków zawarto dodatkową przestrzeń na cele hot spare – ilości oferowanych
dysków, w tym dysków o przeznaczeniu hot - spare bez takiego wyjaśnienia treści oferty,
które następczo, po terminie składania ofert będzie zmieniało ich treść. Każdorazowa próba
wyjaśnienia tej kwestii w odniesieniu do ofert opierać się musi na domysłach
Zamawiającego, a nie na zawartości ofert.
Ponieważ, podniesione zarzuty mają wpływ na wynik postępowania, orzeczono
o nakazaniu Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty
i odrzucenia oferty Odwołującego oraz dokonania ponownego badania ofert i oceny ofert.
Nie nakazywano wyboru oferty Odwołującego, mimo takiego wniosku, to bowiem
uzależnione jest dalszej oceny Zamawiającego, z uwzględnieniem wytycznych zawartych
w uzasadnieniu niniejszego orzeczenia.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku postępowania - na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Prawo zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy
§ 5 ust. 4 w zw. z § 3 pkt 1) i 2) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca
2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów
kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. Nr 41 poz. 238).
Przewodniczący: