KIO 1885/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Agata Dziuban
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt: KIO 1885/15
WYROK
z dnia 11 września 2015 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Aneta Mlącka
Protokolant: Agata Dziuban
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2015 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 sierpnia 2015 r. przez Bull
Polska Sp. z o.o., ul. Królewska 16, 00 – 103 Warszawa w postępowaniu prowadzonym
przez Narodowe Centrum Badań Jądrowych, ul. A. Sołtana 7, 05 – 400 Otwock
przy udziale:
A. wykonawcy ITProjekt Sp. z o. o., ul. Szturmowa 2, 02-678 Warszawa
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
odwołującego,
B. wykonawcy Format Sp. z o. o., ul. Czereśniowa 130, 02-456 Warszawa
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego,
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Bull Polska Sp. z o.o., ul. Królewska 16, 00 – 103
Warszawa i:
2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Bull Polska Sp. z o.o., ul. Królewska 16, 00 – 103 Warszawa tytułem wpisu
od odwołania,
2.2 zasądza od wykonawcy Bull Polska Sp. z o.o., ul. Królewska 16, 00 – 103
Warszawa na rzecz Narodowego Centrum Badań Jądrowych, ul. A. Sołtana
7, 05 – 400 Otwock kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych
zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z
tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………
Sygn. akt: KIO 1885/15
UZASADNIENIE
Zamawiający Narodowe Centrum Badań Jądrowych prowadzi postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego, którego przedmiotem jest
„Rozbudowa klastra obliczeniowego HPC chłodzonego bezpośrednio cieczą”. Ogłoszenie o
zamówieniu ukazało się 27.06.2015 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod nr
2015/S 122-222251.
Odwołujący Bull Polska Sp. z o.o. wniósł odwołanie od czynności Zamawiającego
polegających na dokonaniu wyboru oferty złożonej przez Format Sp. z o.o., jako
najkorzystniejszej, pomimo że Format nie wykazał spełniania warunków udziału w
postępowaniu oraz złożył ofertę, której treść jest niezgodna z treścią Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia, zaniechaniu odrzucenia oferty Format Sp. z o.o. jako niezgodnej z
treścią SIWZ (a z ostrożności także zaniechaniu wezwania do uzupełnienia dokumentów
potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu w zakresie zdolności
finansowej); zaniechaniu dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1, art. 24 ust. 2 pkt 4, art. 26 ust.
3, art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz art. 91 ust. 1 ustawy.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej tj. oferty Format Sp. z o.o.; dokonania ponownej oceny ofert, w tym
czynności odrzucenia oferty Format Sp. z o.o., względnie (w razie braku podstaw do
odrzucenia) wezwania tego wykonawcy do uzupełnienia dokumentów.
Zgodnie z treścią pkt 2.5.a. i. oraz 2.5.b. i. Załącznika nr 1 do SIWZ Zamawiający żądał
dostarczenia modułów optycznych w pełni kompatybilnych z zewnętrznymi portami SFP+
przełączników Arista 7050S-64 i 7050Q-16 pochodzących z i dystrybucyjnych producenta:
„W celu podłączenia przełączników Blade Ethernet do obecnej infrastruktury sieciowej
Zamawiającego, Zamawiający wymaga dostarczenia:
Modułów optycznych SFP+ przeznaczonych do pracy w przełączniku Arista 7050S-64 , w
liczbie takiej jak liczba wszystkich wymaganych portów zewnętrznych Ethernet 10Gbps
SFP+ i nie mniejszej niż 40 szt. Wszystkie dostarczone moduły muszą być identyczne (ten
sam model), umożliwiać podłączenie zewnętrznych portów przełącznika Blade Ethernet
10Gb z przełącznikiem MOR oraz każdy moduł musi spełniać następujące minimalne
wymagania: pełna kompatybilność z zewnętrznymi portami SFP+ przełącznika Arista 7050S-
64,
Modułów optycznych QSFP+ 40Gb, przeznaczonych do pracy w przełączniku Arista- 7050Q-
16 w liczbie sztuk nie mniejszej niż 28. Wszystkie dostarczone moduły muszą być identyczne
(ten sam model) oraz każdy moduł musi spełniać następujące minimalne wymagania: pełna
kompatybilność z zewnętrznymi portami QSFP+ przełącznika Arista 7050Q-16.”
Ponadto zgodnie z pkt 9.2 Załącznika nr 1 do SIWZ „Dostarczone elementy oraz
dostarczone wraz z nimi oprogramowanie muszą pochodzić z oficjalnych kanałów
dystrybucyjnych producenta, zapewniających w szczególności realizację uprawnień
gwarancyjnych i wsparcie producenta w okresie gwarancji.”
Odwołujący zarzucił, że komponenty zaoferowane przez Wykonawcę Format (moduły
optyczne 4TEX) nie spełniają warunków, o których wyżej mowa, a w szczególności warunku
pełnej kompatybilności z zewnętrznymi portami przełączników oraz nie pochodzą z
oficjalnego kanału dystrybucyjnego producenta.
Zdaniem Odwołującego, żaden z zaoferowanych przez Wykonawcę Format modułów nie
spełnia wymogów Zamawiającego w zakresie pełnej kompatybilności z zewnętrznymi
portami przełącznika Arista, o czym jego producent powszechnie informuje, zamieszczając
również stosowne klauzule w zawieranych umowach na dostawy i wsparcie swoich
przełączników. Odwołujący podniósł, że: sam producent przełączników Arista twierdzi, że
jedynie moduły optyczne pochodzące z oficjalnych kanałów dystrybucji firmy Arista Networks
są w pełni kompatybilne z przełącznikami Arista. System operacyjny EOS (Extensible
Operating System) przełączników Arista posiada wewnętrzne mechanizmy kontroli modułów
optycznych umieszczanych w portach przełącznika. Co istotne, Arista Networks zastrzega
sobie prawo zablokowania modułów optycznych innych producentów we wszystkich
aktualnych i przyszłych wersjach systemu operacyjnego EOS. Ponadto, Arista Networks nie
gwarantuje pełnej poprawności działania przełączników Arista z modułami optycznymi innych
producentów oraz nie obejmuje działania przełączników z takimi modułami programem
wsparcia technicznego.
Tym samym, zdaniem Odwołującego, wymóg pełnej kompatybilności, o którym mowa w pkt
2.5.a. i. oraz 2.5.b. i. Załącznika nr 1 do SIWZ nie został zrealizowany przez firmę Format.
Zamawiający kompatybilność definiuje się jako cechę oprogramowania oraz sprzętu, która
umożliwia bezproblemową współpracę systemów komputerowych. Zamawiający
podkreślając konieczność zapewnienia pełnej kompatybilności, dał wyraźnie wyraz woli
uzyskania modułów, które nie spowodują żadnych zakłóceń pracy przełączników. Zdaniem
Odwołującego, nawet jeśli moduły zaoferowane przez Format są przeznaczone do ww.
przełączników według deklaracji ich producenta, to nie przesądza to jeszcze pełnej
kompatybilności. Pełna kompatybilność oznacza, że po zainstalowaniu oferowanych
modułów optycznych w przełączniku nie może być żadnych ograniczeń w korzystaniu z
wszystkich możliwości przełącznika. Skoro natomiast producent przełączników Arista
Networks nie gwarantuje w pełni poprawnego działania przełączników Arista Networks z
modułami optycznymi 4TEX oraz nie obejmuje ich programem wsparcia, to znaczy że nie
można ich uznać za w pełni kompatybilne.
Odwołujący podniósł także, że Wykonawca Format Sp. z o.o. oferując nieoryginalne moduły
optyczne pozbawia Zamawiającego pełnego wsparcia producenta na posiadany przez niego
sprzęt.
Odwołujący stwierdził, że zaproponowane przez Wykonawcę Format rozwiązanie nie spełnia
wymogów zawartych w SIWZ, a w szczególności w pkt 2.5.a. i. oraz 2.5.b. i. oraz pkt 9.2.
Załącznika nr 1 do SIWZ, przez co oferta podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy.
Zamawiający w pkt 14.2. Załącznika nr 1 do SIWZ zastrzegł: „(...) Do schłodzenia
dodatkowego ciepła generowanego poza chłodzeniem przez instalację chłodniczą „wody
gorącej”, przewiduje się możliwość wykorzystania wody lodowej z istniejącej instalacji
chłodniczej w ilości nie większej niż 50 kW.”
W ocenie Odwołującego, moduł chłodniczy typu inline zaoferowany przez Wykonawcę
Format nie spełnia tego warunku. Wykonawca Format w swojej ofercie zaoferował łącznie
dwa moduły chłodnicze typu inline Rittal TopTherm LCP Inline 55CW, przez co oferta
podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Odwołujący wskazał, że wyspecyfikowana moc pojedynczego modułu chłodniczego
zaoferowanego przez Format wynosi 55kW, co dla dwóch modułów oznacza 110kW mocy
cieplnej i znacznie przekracza ograniczenie 50kW określone przez Zamawiającego.
Odwołujący wskazał także, że z technicznego punktu widzenia istnieje co prawda możliwość
ograniczania mocy cieplnej modułów chłodniczych - tego typu rozwiązania wymagają jednak
zastosowania aktywnych elementów ograniczających moc. Nawet jednak ich stosowanie nie
może zagwarantować, iż moc chłodnicza nie będzie przekraczana w sposób chwilowy.
Zgodnie z pkt 2.1. Załącznika nr 1 do SIWZ Zamawiający wymagał „dostarczenia
identycznych i identycznie wyposażonych obudów blade (identyczne: węzły obliczeniowy,
przełączniki, zasilacze, podzespoły chłodzące, zarządzanie)”. Zamawiający na str. 5
Załącznika nr 1 zdefiniował pojęcie „obudowa blade” w następujący sposób:
„obudowa blade - obudowa, wewnątrz której instalowane są węzły obliczeniowe typu blade.
Ponadto musi spełniać równocześnie wszystkie warunki:
- musi umożliwiać instalację serwerów,
- musi dostarczać nadmiarowy oraz wymienny podczas pracy system zasilania,
- musi dostarczać system chłodzenia.”
Odwołujący podniósł, że zaproponowane przez Wykonawcę Format obudowy nie spełniają
wymagań dot. architektury typu BLADE.
Odwołujący stwierdził, że z opisu i ilości zaproponowanych przez Wykonawcę Format
obudów Blade jednoznacznie wynika, że mają one wysokość 2U i mogą pomieścić 4
serwery. System powyższego typu jest typowym systemem typu RACK - nie BLADE, w
związku z czym nie odpowiada wymaganiom Zamawiającego.
Odwołujący wskazał, że zgodnie z powołaną definicją pojęcia obudowy blade (str. 5
Załącznika nr 1 do SIWZ), rzeczona obudowa m.in. musi dostarczać system chłodzenia.
Wymóg został doprecyzowany przez Zamawiającego w rozdziale 2.2.a Załącznika nr 1 do
SIWZ, gdzie wskazano, że: „Każda obudowa blade musi spełniać właściwości opisane
poniżej: a). Zapewniać węzłom obliczeniowym system bezpośredniego chłodzenia cieczą
kluczowych elementów, w tym przynajmniej wszystkich zainstalowanych w węźle
obliczeniowym procesorów. Transport ciepła od chłodzonych komponentów do chłodnic
systemu chłodzenia „gorącą wodą” musi odbywać się wyłącznie poprzez ciecz i metal, bez
pośrednictwa powietrza w jakimkolwiek punkcie.”
Odwołujący wskazał, że rozwiązanie zaoferowane przez Wykonawcę Format nie spełnia
tego wymagania - obudowa rozmiaru 2U mieszcząca 4 serwery nie zawiera w sobie żadnej
infrastruktury systemu bezpośredniego chłodzenia cieczą. System chłodzenia RackCDU
D2C firmy Asetek jest więc podłączany z poziomu szafy bezpośrednio do każdego z
serwerów z osobna, z pominięciem obudowy „blade” i jako taki nie spełnia wymagań
dotyczących obudowy blade zawartych w SIWZ.
Odwołujący argumentował także, że systemy typu BLADE są ze swojej natury droższe niż
systemy typu RACK. Tak więc Wykonawca Format oferując system typu RACK, wbrew
wymaganiom SIWZ, mógł zaproponować niższą cenę swojego rozwiązania, uzyskując
kosztem niezgodności z powyższymi wymaganiami przewagę konkurencyjną nad innymi
ofertami, spełniającymi wymagania dotyczące architektury typu BLADE.
Zdaniem Odwołującego, zaoferowane przez Wykonawcę Format obudowy nie spełniają
wymagań zawartych w pkt 2.1. i 2.2.a Załącznika nr 1 do SIWZ oraz są niezgodne z samą
definicją obudowy blade zawartej na str. 5 tego załącznika, co również stanowi przesłankę
odrzucenia. Powyższe prowadzi do wniosku, że stanowiąca przedmiot oferty Wykonawcy
Format infrastruktura techniczna nie odpowiada opisowi przedmiotu zamówienia
określonemu w treści SIWZ, co zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy obliguje Zamawiającego
do jej odrzucenia. Zaniechanie odrzucenia oferty przez Zamawiającego stanowi również
naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy, bowiem sankcjonuje nierówne traktowanie wykonawców
(dopuszcza wybiórcze egzekwowanie postanowień SIWZ).
Odwołujący wskazał także, że Wykonawca Format nie wykazał spełniania warunków udziału
w postępowaniu. Z załączonej do oferty opinii bankowej DB Polska S.A. z 13 lipca 2015 r.
nie wynika bowiem ani fakt posiadania środków w określonej przez Zamawiającego
wysokości, ani zdolność kredytowa w takim wymiarze. Bank w ramach tej opinii wyraził
jedynie zapewnienie o możliwości udzielenia spółce finansowania w kwocie 3 000 000 zł - po
spełnieniu warunków banku dotyczących zabezpieczenia. Z opinii tej, zdaniem
Odwołującego, w żadnej mierze nie wynika zdolność kredytowa firmy Format Sp. z o.o.
Dostęp do „finansowania” nie oznacza, że wykonawca mógłby uzyskać kredyt. Nie można
uznać, że określenie poziomu dostępnego finansowania jest równoznaczne ze zdolnością
kredytową dokładnie w takim wymiarze. Podmiot może uzyskać finansowanie pomimo braku
zdolności kredytowej, co zasadniczo nie jest możliwe w przypadku umowy kredytowej.
Zdaniem Odwołującego, Wykonawca Format nie wykazał spełniania warunku
podmiotowego. Opinia bankowa nie podlega uzupełnieniu ze względu na stwierdzone
przesłanki do jej odrzucenia. Jak wskazał Odwołujący, gdyby jednak one się nie potwierdziły,
to brak wystarczającej informacji z banku stanowiłby o obowiązku wezwania wykonawcy do
uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 ustawy.
Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia, stanowiska i
dowody Stron złożone w trakcie rozprawy, Izba ustaliła i zważyła, co następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołujący legitymuje się uprawnieniem do
wniesienia odwołania, zgodnie z art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. Jest
wykonawcą zainteresowanym uzyskaniem zamówienia w niniejszym postępowaniu.
Uwzględnienie zarzutów umożliwiłoby mu uzyskanie zamówienia.
Izba ustaliła, że Zamawiający w SIWZ zawarł wymaganie: „W celu podłączenia
przełączników Blade Ethernet do obecnej infrastruktury sieciowej Zamawiającego,
Zamawiający wymaga dostarczenia:
Modułów optycznych SFP+ przeznaczonych do pracy w przełączniku Arista 7050S-64 , w
liczbie takiej jak liczba wszystkich wymaganych portów zewnętrznych Ethernet 10Gbps
SFP+ i nie mniejszej niż 40 szt. Wszystkie dostarczone moduły muszą być identyczne (ten
sam model), umożliwiać podłączenie zewnętrznych portów przełącznika Blade Ethernet
10Gb z przełącznikiem MOR oraz każdy moduł musi spełniać następujące minimalne
wymagania: pełna kompatybilność z zewnętrznymi portami SFP+ przełącznika Arista 7050S-
64.
W ocenie Izby nie jest uprawnione stanowisko Odwołującego, zgodnie z którym ww.
wymaganie Zamawiającego dotyczące „pełnej kompatybilności modułów optycznych z
posiadanymi przełącznikami” oznacza, że Zamawiający wymagał, aby moduły optyczne
pochodziły od tego samego producenta, co posiadane przełączniki. Taki wniosek jest zbyt
daleko idący. Nigdzie w treści SIWZ nie znalazło się stwierdzenie, że wykonawcy mogą
zaoferować wyłącznie moduł tego samego producenta, od którego pochodzą posiadane przez
Zamawiającego przełączniki. Zawarte w SIWZ przedmiotowe postanowienie umożliwia
większą konkurencję. Zamawiający wyjaśnił, że celowo nie umieścił takiego zapisu, aby
umożliwić składanie ofert innym producentom modułów, spełniającym jedynie wymóg pełnej
kompatybilności z zewnętrznymi portami przełącznika Arista 7050-S.
W ocenie Izby twierdzenie Odwołującego, że zaoferowane przez Wykonawcę Format sp. z
o.o. moduły nie są w pełni kompatybilne z przełącznikami Arista, stanowi gołosłowny zarzut.
Nigdzie bowiem Odwołujący nie sprecyzował, na czym konkretnie ten brak kompatybilności
miałby polegać.
Nadto, należy wskazać, że Odwołujący nie udowodnił, że moduły optyczne zaoferowane
przez Przystępującego Format sp. z o.o. nie są kompatybilne z przełącznikami Arista.
Odwołujący w treści odwołania wskazywał, że: producent powszechnie informuje,
zamieszczając również stosowne klauzule w zawieranych umowach na dostawy i wsparcie
swoich przełączników oraz że producent przełączników Arista twierdzi, że jedynie moduły
optyczne pochodzące z oficjalnych kanałów dystrybucji firmy Arista Networks są w pełni
kompatybilne z przełącznikami Arista. Jednakże Odwołujący nie przedstawił żadnych
dowodów, które potwierdzałyby tę okoliczność. Nie przedstawił żadnego oświadczenia
producenta w tym zakresie, jak również żadnej umowy, pomimo stwierdzenia, że takie
informacje są powszechne.
Nadto zdaniem Izby, takie ewentualne stanowisko producenta może jedynie świadczyć o
przyjętej przez producenta przełącznika strategii marketingowej, a nie o braku
kompatybilności przedmiotowych modułów z przełącznikiem. Oświadczenie producenta
przełączników Arista, iż nie gwarantuje ich pełnej kompatybilności z modułami innych
producentów nie oznacza jeszcze, że taka pełna kompatybilność nie występuje. Może
oznaczać jedynie, że producent przełączników jest zainteresowany dodatkową sprzedażą
modułów oznaczonych własnym logiem.
Izba wzięła także pod uwagę fakt, że Zamawiający wyjaśnił i udokumentował (przedstawiając
w trakcie rozprawy zdjęcia współdziałających modułów 4Tex i przełączników Arista), że w
swojej infrastrukturze posiada takie rozwiązanie, w którym zewnętrzne porty przełącznika
Arista 7050-S są wyposażone w moduły firmy 4TEX oraz działają identycznie jak te
produkowane przez firmę Arista, a zatem są w pełni z nimi kompatybilne. W przeciwieństwie,
Odwołujący nie przedstawił żadnego dowodu (nawet w postaci wydruku ze stron
internetowych producenta), z których wynikałoby, że ww. urządzenia nie są kompatybilne.
Odwołujący w trakcie rozprawy przedłożył pisemne oświadczenie z dnia 26 sierpnia 2015
roku, w którym Pan M. M. (Regional Sales Manager Arista Networks CEE&Turkey)
oświadczył, że moduły optyczne 4TEX SFP – 10G-SR-AR nie są w pełni kompatybilne z
zewnętrznymi portami SFP+przełącznika Arista 7050S-64 oraz że moduły optyczne 4TEX
QSFP-40G-SR4 nie są w pełni kompatybilne z zewnętrznymi portami QSFP+przełącznika
Arista 7050Q-16.
Należy zauważyć, że przedłożone oświadczenie można traktować jedynie jako opinię osoby,
która się pod nią podpisała, nie zaś jako dowód na brak kompatybilności przedmiotowych
modułów i przełączników. Nie wykazano bowiem, że osoba podpisująca, jest upoważniona
do składania oświadczeń w imieniu spółki. Za wątpliwą także uznać należy treść
oświadczenia, w którym podmiot wypowiada się co do urządzeń, które nie są produktami
firmy, której jest pracownikiem. Nie wiadomo także, kiedy, jakie i czy w ogóle przeprowadzał
jakiekolwiek badania. Nadto wypowiada się co do produktów firmy konkurencyjnej, tym
samym takie oświadczenie nie może zostać uznane za wiarygodne.
W świetle powyższego nie można uznać za zasadny zarzut niezgodności treści oferty
Wykonawcy Format z treścią SIWZ w zakresie zaoferowanych modułów.
Izba ustaliła, że Zamawiający w treści SIWZ zawarł definicję, co rozumie pod pojęciem
obudowa blade. Na str. 5 Załącznika nr 1 zdefiniował pojęcie „obudowa blade” w następujący
sposób: „obudowa blade - obudowa, wewnątrz której instalowane są węzły obliczeniowe typu
blade. Ponadto musi spełniać równocześnie wszystkie warunki:
- musi umożliwiać instalację serwerów,
- musi dostarczać nadmiarowy oraz wymienny podczas pracy system zasilania,
- musi dostarczać system chłodzenia.”
W punkcie 2.2.a Specyfikacji technicznej zawarł również wymaganie, aby obudowa
zapewniała węzłom obliczeniowym system bezpośredniego chłodzenia cieczą kluczowych
elementów. Należy zauważyć, że definicja obudowy blade znajduje się w słowniku (na
stronie 5), natomiast punkt 2.2.a jest odrębnym punktem i znajduje się w innej części
specyfikacji technicznej. W definicji w słowniku nie zawarto wymagania, aby obudowa
dostarczała system bezpośredniego chłodzenia cieczą, ani aby wszystkie elementy systemu
chłodzenia były zintegrowane w obudowie. Do spełnienia zatem definicji wystarczającym
było, aby w obudowie były elementy systemu chłodzenia (niezależnie, czy odpowiedzialne za
cyrkulację cieczy, czy powietrza), zaś dodatkowym wymaganiem było, aby instalacja
chłodzenia nie uniemożliwiała poprawnej pracy węzłów obliczeniowych z całością systemu
chłodzenia. Wbrew twierdzeniu Odwołującego, Zamawiający nie wymagał, aby każda
obudowa dostarczała system chłodzenia. W pierwszej kolejności należy podkreślić, że
Zamawiający wymagał, aby obudowa zapewniała węzłom obliczeniowym system
bezpośredniego chłodzenia cieczą kluczowych elementów, nie zaś, aby dostarczała system
bezpośredniego chłodzenia cieczą. Wynika to z definicji na stronie 5. Nadto, odnosząc się do
punktu 2.2.a specyfikacji technicznej należy zauważyć, że Zamawiający zawarł stwierdzenie,
że obudowa ma zapewniać chłodzenie cieczą kluczowych elementów. Pojęcie:
„Zapewnienie” różni się od pojęcia: „dostarczenie” i sprowadza się do umożliwienia przez
obudowę chłodzenia kluczowych elementów w niej się znajdujących przez ciecz, bez
względu na to, czy ciecz ta pochodzi z układu znajdującego się w obudowie, czy też na
zewnątrz, np. w szafie. Nadto w podpunkcie 2.2.a.ii Zamawiający wskazał, że: „jeżeli
konstrukcja obudowy blade przewiduje korzystanie z systemu bezpośredniego chłodzenia
cieczą wspólnego dla całej szafy, wówczas powyższe wymagania muszą być spełnione
również dla całej szafy.” Zatem Zamawiający przewidział możliwość skorzystania z systemu
bezpośredniego chłodzenia cieczą wspólnego dla całej szafy. Oznacza to, że nie każda
obudowa musi posiadać system bezpośredniego chłodzenia cieczą, a istnieje możliwość
skorzystania z systemu bezpośredniego chłodzenia cieczą wspólnego dla całej szafy.
Przystępujący w trakcie rozprawy wyjaśnił, że zaproponowane przez niego rozwiązanie
zapewnia system chłodzenia z poziomu szafy. Z poziomu szafy instalacja bezpośredniego
chłodzenia cieczą rozprowadzana jest przewodami do serwerów znajdujących się w
obudowie i chłodzi kluczowe elementy w sposób bezpośredni. Oznacza to, że skoro
Zamawiający dopuścił w SIWZ możliwość zastosowania systemu bezpośredniego
chłodzenia cieczą wspólnego dla całej szafy (a nie: dla każdej obudowy), to rozwiązanie
zastosowane przez Przystępującego spełnia wymagania SIWZ.
Należy także wskazać na treść punktu 3.8.b Załącznika nr 1 do SIWZ, zgodnie z którym:
„Kluczowe elementy każdego węzła obliczeniowego, w tym przynajmniej wszystkie
procesory, muszą być chłodzone bezpośrednio cieczą i oddawać ciepło do systemu
chłodzenia dostarczanego przez obudowę blade lub szafę rack.” Zamawiający zatem
dopuścił system chłodzenia wspólny dla całej szafy RACK, a nie wyłącznie dla obudowy.
Nadto z powyższego postanowienia wynika, że Zamawiający dopuścił szafę rack.
Z powyższych względów Izba uznała zarzut za bezzasadny.
Izba ustaliła, że Zamawiający w pkt 14.2. Załącznika nr 1 do SIWZ zawarł postanowienie:
„Do schłodzenia dodatkowego ciepła generowanego poza chłodzeniem przez instalację
chłodniczą „wody gorącej”, przewiduje się możliwość wykorzystania wody lodowej z
istniejącej instalacji chłodniczej w ilości nie większej niż 50 kW.” Powyższe oznacza, że
posiadana już przez Zamawiającego infrastruktura chłodnicza umożliwia dostarczenie wody
lodowej w ilości nie większej niż 50kW.
Zamawiający nie określił w treści SIWZ mocy maksymalnej modułu. Wskazany parametr
50kW określa górny limit możliwości instalacji doprowadzającej chłód do zaoferowanych
modułów chłodzenia, nie odnosi się do ich oczekiwanej mocy całkowitej. Treść punktu 14.2
SIWZ stanowi jedynie wytyczną dla wykonawców, aby konfigurując przedmiot zamówienia
użyli takich komponentów, które zapewnią skuteczne chłodzenie oferowanej instalacji, do
czego będą mogli wykorzystać nie więcej niż 50kW „chłodu” dostarczanego przez posiadaną
przez Zamawiającego instalację. Zatem stwierdzenie Odwołującego, że „Zamawiający w pkt
14.2. Załącznika nr 1 do SIWZ zastrzegł maksymalną moc cieplną jaką powinien mieć
proponowany moduł chłodniczy typu inline.” jest nieprawdziwe.
W ocenie Izby, w świetle powyższego ustalenia, fakt zaoferowania przez Przystępującego
większych modułów nie oznacza, że nie może zostać wykorzystana moc maksymalna
jedynie 50kW. Nie oznacza także, że rozwiązanie Przystępującego jest niezgodne z
postanowieniami SIWZ.
Należy bowiem odróżnić moc maksymalną modułu, od możliwości wykorzystania wody z
istniejącej instalacji określonej przez Zamawiającego na maksymalnie 50kW. Zamawiający
wyjaśnił także, że posiada instancję, która może być ustawiona tak, aby nie została pobrana
ilość większa niż 50kW. Wykonawcy znają tę instalację, przeprowadzone zostały bowiem
wizje lokalne.
Sam Odwołujący w treści odwołania przyznał, że z technicznego punktu widzenia istnieje
możliwość ograniczania mocy cieplnej modułów chłodniczych - tego typu rozwiązania
wymagają jednak zastosowania aktywnych elementów ograniczających moc. Nawet jednak
ich stosowanie nie może zagwarantować, iż moc chłodnicza nie będzie przekraczana w
sposób chwilowy.
Przystępujący w trakcie rozprawy wyjaśnił, czemu nie zaprzeczył Odwołujący, że moduły są
wyposażone w automatykę (czujniki temperatury) do sterowania parametrami. Występuje
zatem element, który ogranicza moc. Stwierdził w złożonym piśmie procesowym, że moc
oferowanych modułów odnosi się do ich maksymalnych możliwości oddawania chłodu
dostarczanego z instalacji wody lodowej do otoczenia i nie jest jednoznaczna z aktualnym
poborem mocy chłodniczej z układu zasilania. To, że urządzenia mają możliwość pracy z
wyższą mocą niż deklarowane przez Zamawiającego 50 kW, nie oznacza jeszcze, że w
zaproponowanej konfiguracji będą przekraczać limity określone w SIWZ. W praktyce moduły
chłodnicze nie pracują z mocą maksymalną. Nadto moc chłodnicza jest powiązana z
instalacją Zamawiającego. Ustawienie instalacji ogranicza tę moc. Skoro więc istnieją w
zaproponowanym rozwiązaniu możliwości ograniczenia mocy cieplnej modułów, to
proponowane rozwiązanie spełnia wymagania SIWZ.
Podkreślenia także wymaga, że Zamawiający w żadnym miejscu SIWZ nie ograniczył nie tylko
mocy modułów chłodniczych, ale też chwilowego maksymalnego poboru tej mocy przez
oferowane moduły.
Zatem, w świetle powyższego należało uznać, że zaoferowane przez Przystępującego
rozwiązanie nie jest niezgodne z wymaganiami SIWZ. Tym samym, Zamawiający dokonując
wyboru oferty Przystępującego, nie naruszył art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień
publicznych.
Z powyższych względów Izba uznała zarzut za bezzasadny.
Izba ustaliła, że Zamawiający wymagał, aby Wykonawcy wykazali, że posiadają zdolność
finansową, tj. wykazali, że posiadają środki finansowe lub zdolność kredytową na kwotę nie
mniejszą niż 3 mln PLN. W celu potwierdzenia spełnienia ww. warunku udziału w
postępowaniu Zamawiający wymagał, aby Wykonawcy złożyli informację banku lub
spółdzielczej kasy oszczędnościowo – kredytowej, w której wykonawca posiada rachunek,
potwierdzającą wysokość posiadanych środków finansowych lub zdolność kredytową
wykonawcy, wystawioną nie wcześniej niż 3 miesiące przed upływem składania ofert.
W treści załączonej do oferty Wykonawcy Format sp. z o.o. opinii bankowej, wystawionej w
dniu 13 lipca 2015 r. przez Deutsche Bank Polska S.A. na rzecz Format sp. z o.o., wystawca
opinii stwierdził: „przy uwzględnieniu posiadanych przez Bank informacji dotyczących Klienta i
w świetle stosowanych przez Bank kryteriów oceny zdolności kredytowej w dniu wydania
niniejszej Bank widzi możliwość udzielenia Klientowi finansowania w kwocie 3 000 000,00
PLN, po spełnieniu warunków Banku dotyczących zabezpieczeń”. Zatem w ocenie wystawcy
opinii, Wykonawca Format sp. z o.o. posiada wymaganą przez Zamawiającego zdolność
kredytową, skoro Bank widzi możliwość udzielenia finansowania. Nadto w treści opinii Bank
powołał się na relacje, które wiążą go z Wykonawcą Format sp. z o.o. od dnia 30 kwietnia
2013 r. Wystawił powyższą opinię po weryfikacji informacji dotyczących wiarygodności i
potencjału beneficjenta opinii. Podkreślić należy, że oświadczenie Banku odnosi się do
„udzielenia” finansowania, a nie jedynie do możliwości „ubiegania się” o nie.
Należało więc uznać, że opinia bankowa wystawiona w dniu 13 lipca 2015 r. przez Deutsche
Bank Polska S.A. na rzecz Format sp. z o.o. potwierdzała posiadanie zdolności kredytowej w
kwocie 3 mln PLN, a tym samym Przystępujący wykazał spełnianie warunku udziału w
postępowaniu określonego w pkt. V.2.e SIWZ. W świetle powyższego Izba uznała zarzut
naruszenia przez Zamawiającego art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych za
bezzasadny.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238) do kosztów
postępowania odwoławczego Izba zaliczyła w całości uiszczony wpis, zgodnie z § 3 pkt 1
rozporządzenia.
Przewodniczący:
………………………………
WYROK
z dnia 11 września 2015 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Aneta Mlącka
Protokolant: Agata Dziuban
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2015 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 28 sierpnia 2015 r. przez Bull
Polska Sp. z o.o., ul. Królewska 16, 00 – 103 Warszawa w postępowaniu prowadzonym
przez Narodowe Centrum Badań Jądrowych, ul. A. Sołtana 7, 05 – 400 Otwock
przy udziale:
A. wykonawcy ITProjekt Sp. z o. o., ul. Szturmowa 2, 02-678 Warszawa
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
odwołującego,
B. wykonawcy Format Sp. z o. o., ul. Czereśniowa 130, 02-456 Warszawa
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego,
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża Bull Polska Sp. z o.o., ul. Królewska 16, 00 – 103
Warszawa i:
2.1 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
Bull Polska Sp. z o.o., ul. Królewska 16, 00 – 103 Warszawa tytułem wpisu
od odwołania,
2.2 zasądza od wykonawcy Bull Polska Sp. z o.o., ul. Królewska 16, 00 – 103
Warszawa na rzecz Narodowego Centrum Badań Jądrowych, ul. A. Sołtana
7, 05 – 400 Otwock kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych
zero groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z
tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………
Sygn. akt: KIO 1885/15
UZASADNIENIE
Zamawiający Narodowe Centrum Badań Jądrowych prowadzi postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego, którego przedmiotem jest
„Rozbudowa klastra obliczeniowego HPC chłodzonego bezpośrednio cieczą”. Ogłoszenie o
zamówieniu ukazało się 27.06.2015 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej pod nr
2015/S 122-222251.
Odwołujący Bull Polska Sp. z o.o. wniósł odwołanie od czynności Zamawiającego
polegających na dokonaniu wyboru oferty złożonej przez Format Sp. z o.o., jako
najkorzystniejszej, pomimo że Format nie wykazał spełniania warunków udziału w
postępowaniu oraz złożył ofertę, której treść jest niezgodna z treścią Specyfikacji Istotnych
Warunków Zamówienia, zaniechaniu odrzucenia oferty Format Sp. z o.o. jako niezgodnej z
treścią SIWZ (a z ostrożności także zaniechaniu wezwania do uzupełnienia dokumentów
potwierdzających spełnianie warunków udziału w postępowaniu w zakresie zdolności
finansowej); zaniechaniu dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1, art. 24 ust. 2 pkt 4, art. 26 ust.
3, art. 89 ust. 1 pkt 2 oraz art. 91 ust. 1 ustawy.
Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej tj. oferty Format Sp. z o.o.; dokonania ponownej oceny ofert, w tym
czynności odrzucenia oferty Format Sp. z o.o., względnie (w razie braku podstaw do
odrzucenia) wezwania tego wykonawcy do uzupełnienia dokumentów.
Zgodnie z treścią pkt 2.5.a. i. oraz 2.5.b. i. Załącznika nr 1 do SIWZ Zamawiający żądał
dostarczenia modułów optycznych w pełni kompatybilnych z zewnętrznymi portami SFP+
przełączników Arista 7050S-64 i 7050Q-16 pochodzących z i dystrybucyjnych producenta:
„W celu podłączenia przełączników Blade Ethernet do obecnej infrastruktury sieciowej
Zamawiającego, Zamawiający wymaga dostarczenia:
Modułów optycznych SFP+ przeznaczonych do pracy w przełączniku Arista 7050S-64 , w
liczbie takiej jak liczba wszystkich wymaganych portów zewnętrznych Ethernet 10Gbps
SFP+ i nie mniejszej niż 40 szt. Wszystkie dostarczone moduły muszą być identyczne (ten
sam model), umożliwiać podłączenie zewnętrznych portów przełącznika Blade Ethernet
10Gb z przełącznikiem MOR oraz każdy moduł musi spełniać następujące minimalne
wymagania: pełna kompatybilność z zewnętrznymi portami SFP+ przełącznika Arista 7050S-
64,
Modułów optycznych QSFP+ 40Gb, przeznaczonych do pracy w przełączniku Arista- 7050Q-
16 w liczbie sztuk nie mniejszej niż 28. Wszystkie dostarczone moduły muszą być identyczne
(ten sam model) oraz każdy moduł musi spełniać następujące minimalne wymagania: pełna
kompatybilność z zewnętrznymi portami QSFP+ przełącznika Arista 7050Q-16.”
Ponadto zgodnie z pkt 9.2 Załącznika nr 1 do SIWZ „Dostarczone elementy oraz
dostarczone wraz z nimi oprogramowanie muszą pochodzić z oficjalnych kanałów
dystrybucyjnych producenta, zapewniających w szczególności realizację uprawnień
gwarancyjnych i wsparcie producenta w okresie gwarancji.”
Odwołujący zarzucił, że komponenty zaoferowane przez Wykonawcę Format (moduły
optyczne 4TEX) nie spełniają warunków, o których wyżej mowa, a w szczególności warunku
pełnej kompatybilności z zewnętrznymi portami przełączników oraz nie pochodzą z
oficjalnego kanału dystrybucyjnego producenta.
Zdaniem Odwołującego, żaden z zaoferowanych przez Wykonawcę Format modułów nie
spełnia wymogów Zamawiającego w zakresie pełnej kompatybilności z zewnętrznymi
portami przełącznika Arista, o czym jego producent powszechnie informuje, zamieszczając
również stosowne klauzule w zawieranych umowach na dostawy i wsparcie swoich
przełączników. Odwołujący podniósł, że: sam producent przełączników Arista twierdzi, że
jedynie moduły optyczne pochodzące z oficjalnych kanałów dystrybucji firmy Arista Networks
są w pełni kompatybilne z przełącznikami Arista. System operacyjny EOS (Extensible
Operating System) przełączników Arista posiada wewnętrzne mechanizmy kontroli modułów
optycznych umieszczanych w portach przełącznika. Co istotne, Arista Networks zastrzega
sobie prawo zablokowania modułów optycznych innych producentów we wszystkich
aktualnych i przyszłych wersjach systemu operacyjnego EOS. Ponadto, Arista Networks nie
gwarantuje pełnej poprawności działania przełączników Arista z modułami optycznymi innych
producentów oraz nie obejmuje działania przełączników z takimi modułami programem
wsparcia technicznego.
Tym samym, zdaniem Odwołującego, wymóg pełnej kompatybilności, o którym mowa w pkt
2.5.a. i. oraz 2.5.b. i. Załącznika nr 1 do SIWZ nie został zrealizowany przez firmę Format.
Zamawiający kompatybilność definiuje się jako cechę oprogramowania oraz sprzętu, która
umożliwia bezproblemową współpracę systemów komputerowych. Zamawiający
podkreślając konieczność zapewnienia pełnej kompatybilności, dał wyraźnie wyraz woli
uzyskania modułów, które nie spowodują żadnych zakłóceń pracy przełączników. Zdaniem
Odwołującego, nawet jeśli moduły zaoferowane przez Format są przeznaczone do ww.
przełączników według deklaracji ich producenta, to nie przesądza to jeszcze pełnej
kompatybilności. Pełna kompatybilność oznacza, że po zainstalowaniu oferowanych
modułów optycznych w przełączniku nie może być żadnych ograniczeń w korzystaniu z
wszystkich możliwości przełącznika. Skoro natomiast producent przełączników Arista
Networks nie gwarantuje w pełni poprawnego działania przełączników Arista Networks z
modułami optycznymi 4TEX oraz nie obejmuje ich programem wsparcia, to znaczy że nie
można ich uznać za w pełni kompatybilne.
Odwołujący podniósł także, że Wykonawca Format Sp. z o.o. oferując nieoryginalne moduły
optyczne pozbawia Zamawiającego pełnego wsparcia producenta na posiadany przez niego
sprzęt.
Odwołujący stwierdził, że zaproponowane przez Wykonawcę Format rozwiązanie nie spełnia
wymogów zawartych w SIWZ, a w szczególności w pkt 2.5.a. i. oraz 2.5.b. i. oraz pkt 9.2.
Załącznika nr 1 do SIWZ, przez co oferta podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy.
Zamawiający w pkt 14.2. Załącznika nr 1 do SIWZ zastrzegł: „(...) Do schłodzenia
dodatkowego ciepła generowanego poza chłodzeniem przez instalację chłodniczą „wody
gorącej”, przewiduje się możliwość wykorzystania wody lodowej z istniejącej instalacji
chłodniczej w ilości nie większej niż 50 kW.”
W ocenie Odwołującego, moduł chłodniczy typu inline zaoferowany przez Wykonawcę
Format nie spełnia tego warunku. Wykonawca Format w swojej ofercie zaoferował łącznie
dwa moduły chłodnicze typu inline Rittal TopTherm LCP Inline 55CW, przez co oferta
podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Odwołujący wskazał, że wyspecyfikowana moc pojedynczego modułu chłodniczego
zaoferowanego przez Format wynosi 55kW, co dla dwóch modułów oznacza 110kW mocy
cieplnej i znacznie przekracza ograniczenie 50kW określone przez Zamawiającego.
Odwołujący wskazał także, że z technicznego punktu widzenia istnieje co prawda możliwość
ograniczania mocy cieplnej modułów chłodniczych - tego typu rozwiązania wymagają jednak
zastosowania aktywnych elementów ograniczających moc. Nawet jednak ich stosowanie nie
może zagwarantować, iż moc chłodnicza nie będzie przekraczana w sposób chwilowy.
Zgodnie z pkt 2.1. Załącznika nr 1 do SIWZ Zamawiający wymagał „dostarczenia
identycznych i identycznie wyposażonych obudów blade (identyczne: węzły obliczeniowy,
przełączniki, zasilacze, podzespoły chłodzące, zarządzanie)”. Zamawiający na str. 5
Załącznika nr 1 zdefiniował pojęcie „obudowa blade” w następujący sposób:
„obudowa blade - obudowa, wewnątrz której instalowane są węzły obliczeniowe typu blade.
Ponadto musi spełniać równocześnie wszystkie warunki:
- musi umożliwiać instalację serwerów,
- musi dostarczać nadmiarowy oraz wymienny podczas pracy system zasilania,
- musi dostarczać system chłodzenia.”
Odwołujący podniósł, że zaproponowane przez Wykonawcę Format obudowy nie spełniają
wymagań dot. architektury typu BLADE.
Odwołujący stwierdził, że z opisu i ilości zaproponowanych przez Wykonawcę Format
obudów Blade jednoznacznie wynika, że mają one wysokość 2U i mogą pomieścić 4
serwery. System powyższego typu jest typowym systemem typu RACK - nie BLADE, w
związku z czym nie odpowiada wymaganiom Zamawiającego.
Odwołujący wskazał, że zgodnie z powołaną definicją pojęcia obudowy blade (str. 5
Załącznika nr 1 do SIWZ), rzeczona obudowa m.in. musi dostarczać system chłodzenia.
Wymóg został doprecyzowany przez Zamawiającego w rozdziale 2.2.a Załącznika nr 1 do
SIWZ, gdzie wskazano, że: „Każda obudowa blade musi spełniać właściwości opisane
poniżej: a). Zapewniać węzłom obliczeniowym system bezpośredniego chłodzenia cieczą
kluczowych elementów, w tym przynajmniej wszystkich zainstalowanych w węźle
obliczeniowym procesorów. Transport ciepła od chłodzonych komponentów do chłodnic
systemu chłodzenia „gorącą wodą” musi odbywać się wyłącznie poprzez ciecz i metal, bez
pośrednictwa powietrza w jakimkolwiek punkcie.”
Odwołujący wskazał, że rozwiązanie zaoferowane przez Wykonawcę Format nie spełnia
tego wymagania - obudowa rozmiaru 2U mieszcząca 4 serwery nie zawiera w sobie żadnej
infrastruktury systemu bezpośredniego chłodzenia cieczą. System chłodzenia RackCDU
D2C firmy Asetek jest więc podłączany z poziomu szafy bezpośrednio do każdego z
serwerów z osobna, z pominięciem obudowy „blade” i jako taki nie spełnia wymagań
dotyczących obudowy blade zawartych w SIWZ.
Odwołujący argumentował także, że systemy typu BLADE są ze swojej natury droższe niż
systemy typu RACK. Tak więc Wykonawca Format oferując system typu RACK, wbrew
wymaganiom SIWZ, mógł zaproponować niższą cenę swojego rozwiązania, uzyskując
kosztem niezgodności z powyższymi wymaganiami przewagę konkurencyjną nad innymi
ofertami, spełniającymi wymagania dotyczące architektury typu BLADE.
Zdaniem Odwołującego, zaoferowane przez Wykonawcę Format obudowy nie spełniają
wymagań zawartych w pkt 2.1. i 2.2.a Załącznika nr 1 do SIWZ oraz są niezgodne z samą
definicją obudowy blade zawartej na str. 5 tego załącznika, co również stanowi przesłankę
odrzucenia. Powyższe prowadzi do wniosku, że stanowiąca przedmiot oferty Wykonawcy
Format infrastruktura techniczna nie odpowiada opisowi przedmiotu zamówienia
określonemu w treści SIWZ, co zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy obliguje Zamawiającego
do jej odrzucenia. Zaniechanie odrzucenia oferty przez Zamawiającego stanowi również
naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy, bowiem sankcjonuje nierówne traktowanie wykonawców
(dopuszcza wybiórcze egzekwowanie postanowień SIWZ).
Odwołujący wskazał także, że Wykonawca Format nie wykazał spełniania warunków udziału
w postępowaniu. Z załączonej do oferty opinii bankowej DB Polska S.A. z 13 lipca 2015 r.
nie wynika bowiem ani fakt posiadania środków w określonej przez Zamawiającego
wysokości, ani zdolność kredytowa w takim wymiarze. Bank w ramach tej opinii wyraził
jedynie zapewnienie o możliwości udzielenia spółce finansowania w kwocie 3 000 000 zł - po
spełnieniu warunków banku dotyczących zabezpieczenia. Z opinii tej, zdaniem
Odwołującego, w żadnej mierze nie wynika zdolność kredytowa firmy Format Sp. z o.o.
Dostęp do „finansowania” nie oznacza, że wykonawca mógłby uzyskać kredyt. Nie można
uznać, że określenie poziomu dostępnego finansowania jest równoznaczne ze zdolnością
kredytową dokładnie w takim wymiarze. Podmiot może uzyskać finansowanie pomimo braku
zdolności kredytowej, co zasadniczo nie jest możliwe w przypadku umowy kredytowej.
Zdaniem Odwołującego, Wykonawca Format nie wykazał spełniania warunku
podmiotowego. Opinia bankowa nie podlega uzupełnieniu ze względu na stwierdzone
przesłanki do jej odrzucenia. Jak wskazał Odwołujący, gdyby jednak one się nie potwierdziły,
to brak wystarczającej informacji z banku stanowiłby o obowiązku wezwania wykonawcy do
uzupełnienia w trybie art. 26 ust. 3 ustawy.
Izba nie znalazła podstaw do odrzucenia odwołania.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia, stanowiska i
dowody Stron złożone w trakcie rozprawy, Izba ustaliła i zważyła, co następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołujący legitymuje się uprawnieniem do
wniesienia odwołania, zgodnie z art. 179 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych. Jest
wykonawcą zainteresowanym uzyskaniem zamówienia w niniejszym postępowaniu.
Uwzględnienie zarzutów umożliwiłoby mu uzyskanie zamówienia.
Izba ustaliła, że Zamawiający w SIWZ zawarł wymaganie: „W celu podłączenia
przełączników Blade Ethernet do obecnej infrastruktury sieciowej Zamawiającego,
Zamawiający wymaga dostarczenia:
Modułów optycznych SFP+ przeznaczonych do pracy w przełączniku Arista 7050S-64 , w
liczbie takiej jak liczba wszystkich wymaganych portów zewnętrznych Ethernet 10Gbps
SFP+ i nie mniejszej niż 40 szt. Wszystkie dostarczone moduły muszą być identyczne (ten
sam model), umożliwiać podłączenie zewnętrznych portów przełącznika Blade Ethernet
10Gb z przełącznikiem MOR oraz każdy moduł musi spełniać następujące minimalne
wymagania: pełna kompatybilność z zewnętrznymi portami SFP+ przełącznika Arista 7050S-
64.
W ocenie Izby nie jest uprawnione stanowisko Odwołującego, zgodnie z którym ww.
wymaganie Zamawiającego dotyczące „pełnej kompatybilności modułów optycznych z
posiadanymi przełącznikami” oznacza, że Zamawiający wymagał, aby moduły optyczne
pochodziły od tego samego producenta, co posiadane przełączniki. Taki wniosek jest zbyt
daleko idący. Nigdzie w treści SIWZ nie znalazło się stwierdzenie, że wykonawcy mogą
zaoferować wyłącznie moduł tego samego producenta, od którego pochodzą posiadane przez
Zamawiającego przełączniki. Zawarte w SIWZ przedmiotowe postanowienie umożliwia
większą konkurencję. Zamawiający wyjaśnił, że celowo nie umieścił takiego zapisu, aby
umożliwić składanie ofert innym producentom modułów, spełniającym jedynie wymóg pełnej
kompatybilności z zewnętrznymi portami przełącznika Arista 7050-S.
W ocenie Izby twierdzenie Odwołującego, że zaoferowane przez Wykonawcę Format sp. z
o.o. moduły nie są w pełni kompatybilne z przełącznikami Arista, stanowi gołosłowny zarzut.
Nigdzie bowiem Odwołujący nie sprecyzował, na czym konkretnie ten brak kompatybilności
miałby polegać.
Nadto, należy wskazać, że Odwołujący nie udowodnił, że moduły optyczne zaoferowane
przez Przystępującego Format sp. z o.o. nie są kompatybilne z przełącznikami Arista.
Odwołujący w treści odwołania wskazywał, że: producent powszechnie informuje,
zamieszczając również stosowne klauzule w zawieranych umowach na dostawy i wsparcie
swoich przełączników oraz że producent przełączników Arista twierdzi, że jedynie moduły
optyczne pochodzące z oficjalnych kanałów dystrybucji firmy Arista Networks są w pełni
kompatybilne z przełącznikami Arista. Jednakże Odwołujący nie przedstawił żadnych
dowodów, które potwierdzałyby tę okoliczność. Nie przedstawił żadnego oświadczenia
producenta w tym zakresie, jak również żadnej umowy, pomimo stwierdzenia, że takie
informacje są powszechne.
Nadto zdaniem Izby, takie ewentualne stanowisko producenta może jedynie świadczyć o
przyjętej przez producenta przełącznika strategii marketingowej, a nie o braku
kompatybilności przedmiotowych modułów z przełącznikiem. Oświadczenie producenta
przełączników Arista, iż nie gwarantuje ich pełnej kompatybilności z modułami innych
producentów nie oznacza jeszcze, że taka pełna kompatybilność nie występuje. Może
oznaczać jedynie, że producent przełączników jest zainteresowany dodatkową sprzedażą
modułów oznaczonych własnym logiem.
Izba wzięła także pod uwagę fakt, że Zamawiający wyjaśnił i udokumentował (przedstawiając
w trakcie rozprawy zdjęcia współdziałających modułów 4Tex i przełączników Arista), że w
swojej infrastrukturze posiada takie rozwiązanie, w którym zewnętrzne porty przełącznika
Arista 7050-S są wyposażone w moduły firmy 4TEX oraz działają identycznie jak te
produkowane przez firmę Arista, a zatem są w pełni z nimi kompatybilne. W przeciwieństwie,
Odwołujący nie przedstawił żadnego dowodu (nawet w postaci wydruku ze stron
internetowych producenta), z których wynikałoby, że ww. urządzenia nie są kompatybilne.
Odwołujący w trakcie rozprawy przedłożył pisemne oświadczenie z dnia 26 sierpnia 2015
roku, w którym Pan M. M. (Regional Sales Manager Arista Networks CEE&Turkey)
oświadczył, że moduły optyczne 4TEX SFP – 10G-SR-AR nie są w pełni kompatybilne z
zewnętrznymi portami SFP+przełącznika Arista 7050S-64 oraz że moduły optyczne 4TEX
QSFP-40G-SR4 nie są w pełni kompatybilne z zewnętrznymi portami QSFP+przełącznika
Arista 7050Q-16.
Należy zauważyć, że przedłożone oświadczenie można traktować jedynie jako opinię osoby,
która się pod nią podpisała, nie zaś jako dowód na brak kompatybilności przedmiotowych
modułów i przełączników. Nie wykazano bowiem, że osoba podpisująca, jest upoważniona
do składania oświadczeń w imieniu spółki. Za wątpliwą także uznać należy treść
oświadczenia, w którym podmiot wypowiada się co do urządzeń, które nie są produktami
firmy, której jest pracownikiem. Nie wiadomo także, kiedy, jakie i czy w ogóle przeprowadzał
jakiekolwiek badania. Nadto wypowiada się co do produktów firmy konkurencyjnej, tym
samym takie oświadczenie nie może zostać uznane za wiarygodne.
W świetle powyższego nie można uznać za zasadny zarzut niezgodności treści oferty
Wykonawcy Format z treścią SIWZ w zakresie zaoferowanych modułów.
Izba ustaliła, że Zamawiający w treści SIWZ zawarł definicję, co rozumie pod pojęciem
obudowa blade. Na str. 5 Załącznika nr 1 zdefiniował pojęcie „obudowa blade” w następujący
sposób: „obudowa blade - obudowa, wewnątrz której instalowane są węzły obliczeniowe typu
blade. Ponadto musi spełniać równocześnie wszystkie warunki:
- musi umożliwiać instalację serwerów,
- musi dostarczać nadmiarowy oraz wymienny podczas pracy system zasilania,
- musi dostarczać system chłodzenia.”
W punkcie 2.2.a Specyfikacji technicznej zawarł również wymaganie, aby obudowa
zapewniała węzłom obliczeniowym system bezpośredniego chłodzenia cieczą kluczowych
elementów. Należy zauważyć, że definicja obudowy blade znajduje się w słowniku (na
stronie 5), natomiast punkt 2.2.a jest odrębnym punktem i znajduje się w innej części
specyfikacji technicznej. W definicji w słowniku nie zawarto wymagania, aby obudowa
dostarczała system bezpośredniego chłodzenia cieczą, ani aby wszystkie elementy systemu
chłodzenia były zintegrowane w obudowie. Do spełnienia zatem definicji wystarczającym
było, aby w obudowie były elementy systemu chłodzenia (niezależnie, czy odpowiedzialne za
cyrkulację cieczy, czy powietrza), zaś dodatkowym wymaganiem było, aby instalacja
chłodzenia nie uniemożliwiała poprawnej pracy węzłów obliczeniowych z całością systemu
chłodzenia. Wbrew twierdzeniu Odwołującego, Zamawiający nie wymagał, aby każda
obudowa dostarczała system chłodzenia. W pierwszej kolejności należy podkreślić, że
Zamawiający wymagał, aby obudowa zapewniała węzłom obliczeniowym system
bezpośredniego chłodzenia cieczą kluczowych elementów, nie zaś, aby dostarczała system
bezpośredniego chłodzenia cieczą. Wynika to z definicji na stronie 5. Nadto, odnosząc się do
punktu 2.2.a specyfikacji technicznej należy zauważyć, że Zamawiający zawarł stwierdzenie,
że obudowa ma zapewniać chłodzenie cieczą kluczowych elementów. Pojęcie:
„Zapewnienie” różni się od pojęcia: „dostarczenie” i sprowadza się do umożliwienia przez
obudowę chłodzenia kluczowych elementów w niej się znajdujących przez ciecz, bez
względu na to, czy ciecz ta pochodzi z układu znajdującego się w obudowie, czy też na
zewnątrz, np. w szafie. Nadto w podpunkcie 2.2.a.ii Zamawiający wskazał, że: „jeżeli
konstrukcja obudowy blade przewiduje korzystanie z systemu bezpośredniego chłodzenia
cieczą wspólnego dla całej szafy, wówczas powyższe wymagania muszą być spełnione
również dla całej szafy.” Zatem Zamawiający przewidział możliwość skorzystania z systemu
bezpośredniego chłodzenia cieczą wspólnego dla całej szafy. Oznacza to, że nie każda
obudowa musi posiadać system bezpośredniego chłodzenia cieczą, a istnieje możliwość
skorzystania z systemu bezpośredniego chłodzenia cieczą wspólnego dla całej szafy.
Przystępujący w trakcie rozprawy wyjaśnił, że zaproponowane przez niego rozwiązanie
zapewnia system chłodzenia z poziomu szafy. Z poziomu szafy instalacja bezpośredniego
chłodzenia cieczą rozprowadzana jest przewodami do serwerów znajdujących się w
obudowie i chłodzi kluczowe elementy w sposób bezpośredni. Oznacza to, że skoro
Zamawiający dopuścił w SIWZ możliwość zastosowania systemu bezpośredniego
chłodzenia cieczą wspólnego dla całej szafy (a nie: dla każdej obudowy), to rozwiązanie
zastosowane przez Przystępującego spełnia wymagania SIWZ.
Należy także wskazać na treść punktu 3.8.b Załącznika nr 1 do SIWZ, zgodnie z którym:
„Kluczowe elementy każdego węzła obliczeniowego, w tym przynajmniej wszystkie
procesory, muszą być chłodzone bezpośrednio cieczą i oddawać ciepło do systemu
chłodzenia dostarczanego przez obudowę blade lub szafę rack.” Zamawiający zatem
dopuścił system chłodzenia wspólny dla całej szafy RACK, a nie wyłącznie dla obudowy.
Nadto z powyższego postanowienia wynika, że Zamawiający dopuścił szafę rack.
Z powyższych względów Izba uznała zarzut za bezzasadny.
Izba ustaliła, że Zamawiający w pkt 14.2. Załącznika nr 1 do SIWZ zawarł postanowienie:
„Do schłodzenia dodatkowego ciepła generowanego poza chłodzeniem przez instalację
chłodniczą „wody gorącej”, przewiduje się możliwość wykorzystania wody lodowej z
istniejącej instalacji chłodniczej w ilości nie większej niż 50 kW.” Powyższe oznacza, że
posiadana już przez Zamawiającego infrastruktura chłodnicza umożliwia dostarczenie wody
lodowej w ilości nie większej niż 50kW.
Zamawiający nie określił w treści SIWZ mocy maksymalnej modułu. Wskazany parametr
50kW określa górny limit możliwości instalacji doprowadzającej chłód do zaoferowanych
modułów chłodzenia, nie odnosi się do ich oczekiwanej mocy całkowitej. Treść punktu 14.2
SIWZ stanowi jedynie wytyczną dla wykonawców, aby konfigurując przedmiot zamówienia
użyli takich komponentów, które zapewnią skuteczne chłodzenie oferowanej instalacji, do
czego będą mogli wykorzystać nie więcej niż 50kW „chłodu” dostarczanego przez posiadaną
przez Zamawiającego instalację. Zatem stwierdzenie Odwołującego, że „Zamawiający w pkt
14.2. Załącznika nr 1 do SIWZ zastrzegł maksymalną moc cieplną jaką powinien mieć
proponowany moduł chłodniczy typu inline.” jest nieprawdziwe.
W ocenie Izby, w świetle powyższego ustalenia, fakt zaoferowania przez Przystępującego
większych modułów nie oznacza, że nie może zostać wykorzystana moc maksymalna
jedynie 50kW. Nie oznacza także, że rozwiązanie Przystępującego jest niezgodne z
postanowieniami SIWZ.
Należy bowiem odróżnić moc maksymalną modułu, od możliwości wykorzystania wody z
istniejącej instalacji określonej przez Zamawiającego na maksymalnie 50kW. Zamawiający
wyjaśnił także, że posiada instancję, która może być ustawiona tak, aby nie została pobrana
ilość większa niż 50kW. Wykonawcy znają tę instalację, przeprowadzone zostały bowiem
wizje lokalne.
Sam Odwołujący w treści odwołania przyznał, że z technicznego punktu widzenia istnieje
możliwość ograniczania mocy cieplnej modułów chłodniczych - tego typu rozwiązania
wymagają jednak zastosowania aktywnych elementów ograniczających moc. Nawet jednak
ich stosowanie nie może zagwarantować, iż moc chłodnicza nie będzie przekraczana w
sposób chwilowy.
Przystępujący w trakcie rozprawy wyjaśnił, czemu nie zaprzeczył Odwołujący, że moduły są
wyposażone w automatykę (czujniki temperatury) do sterowania parametrami. Występuje
zatem element, który ogranicza moc. Stwierdził w złożonym piśmie procesowym, że moc
oferowanych modułów odnosi się do ich maksymalnych możliwości oddawania chłodu
dostarczanego z instalacji wody lodowej do otoczenia i nie jest jednoznaczna z aktualnym
poborem mocy chłodniczej z układu zasilania. To, że urządzenia mają możliwość pracy z
wyższą mocą niż deklarowane przez Zamawiającego 50 kW, nie oznacza jeszcze, że w
zaproponowanej konfiguracji będą przekraczać limity określone w SIWZ. W praktyce moduły
chłodnicze nie pracują z mocą maksymalną. Nadto moc chłodnicza jest powiązana z
instalacją Zamawiającego. Ustawienie instalacji ogranicza tę moc. Skoro więc istnieją w
zaproponowanym rozwiązaniu możliwości ograniczenia mocy cieplnej modułów, to
proponowane rozwiązanie spełnia wymagania SIWZ.
Podkreślenia także wymaga, że Zamawiający w żadnym miejscu SIWZ nie ograniczył nie tylko
mocy modułów chłodniczych, ale też chwilowego maksymalnego poboru tej mocy przez
oferowane moduły.
Zatem, w świetle powyższego należało uznać, że zaoferowane przez Przystępującego
rozwiązanie nie jest niezgodne z wymaganiami SIWZ. Tym samym, Zamawiający dokonując
wyboru oferty Przystępującego, nie naruszył art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień
publicznych.
Z powyższych względów Izba uznała zarzut za bezzasadny.
Izba ustaliła, że Zamawiający wymagał, aby Wykonawcy wykazali, że posiadają zdolność
finansową, tj. wykazali, że posiadają środki finansowe lub zdolność kredytową na kwotę nie
mniejszą niż 3 mln PLN. W celu potwierdzenia spełnienia ww. warunku udziału w
postępowaniu Zamawiający wymagał, aby Wykonawcy złożyli informację banku lub
spółdzielczej kasy oszczędnościowo – kredytowej, w której wykonawca posiada rachunek,
potwierdzającą wysokość posiadanych środków finansowych lub zdolność kredytową
wykonawcy, wystawioną nie wcześniej niż 3 miesiące przed upływem składania ofert.
W treści załączonej do oferty Wykonawcy Format sp. z o.o. opinii bankowej, wystawionej w
dniu 13 lipca 2015 r. przez Deutsche Bank Polska S.A. na rzecz Format sp. z o.o., wystawca
opinii stwierdził: „przy uwzględnieniu posiadanych przez Bank informacji dotyczących Klienta i
w świetle stosowanych przez Bank kryteriów oceny zdolności kredytowej w dniu wydania
niniejszej Bank widzi możliwość udzielenia Klientowi finansowania w kwocie 3 000 000,00
PLN, po spełnieniu warunków Banku dotyczących zabezpieczeń”. Zatem w ocenie wystawcy
opinii, Wykonawca Format sp. z o.o. posiada wymaganą przez Zamawiającego zdolność
kredytową, skoro Bank widzi możliwość udzielenia finansowania. Nadto w treści opinii Bank
powołał się na relacje, które wiążą go z Wykonawcą Format sp. z o.o. od dnia 30 kwietnia
2013 r. Wystawił powyższą opinię po weryfikacji informacji dotyczących wiarygodności i
potencjału beneficjenta opinii. Podkreślić należy, że oświadczenie Banku odnosi się do
„udzielenia” finansowania, a nie jedynie do możliwości „ubiegania się” o nie.
Należało więc uznać, że opinia bankowa wystawiona w dniu 13 lipca 2015 r. przez Deutsche
Bank Polska S.A. na rzecz Format sp. z o.o. potwierdzała posiadanie zdolności kredytowej w
kwocie 3 mln PLN, a tym samym Przystępujący wykazał spełnianie warunku udziału w
postępowaniu określonego w pkt. V.2.e SIWZ. W świetle powyższego Izba uznała zarzut
naruszenia przez Zamawiającego art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych za
bezzasadny.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy
Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania. Na podstawie § 5
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości oraz
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238) do kosztów
postępowania odwoławczego Izba zaliczyła w całości uiszczony wpis, zgodnie z § 3 pkt 1
rozporządzenia.
Przewodniczący:
………………………………