KIO 2060/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Agata Dziuban
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt KIO 2060/15
WYROK
z dnia 2 października 2015 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Marek Koleśnikow
Protokolant: Agata Dziuban
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2015 r. w Warszawie odwołania z dnia 21
września 2015 r. wniesionego przez wykonawcę Itprojekt Sp. z o.o. z siedzibą
w Warszawie, ul. Szturmowa 2, 02-678 Warszawa w postępowaniu prowadzonym przez
zamawiającego: konsorcjum, w skład którego wchodzą: Uniwersytet Śląski w Katowicach
(lider), ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice oraz Instytut Niskich Temperatur i badań
Strukturalnych im. W. Trzebiatowskiego Polskiej Akademii Nauk,
przy udziale
wykonawcy ProSystem S.A. z siedzibą we Wrocławiu, ul. Wróblewskiego 12, 51-627
Wrocław zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego
orzeka:
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu:
1) unieważnienie czynności badania i oceny ofert;
2) unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej;
3) dokonanie ponownego badania i oceny ofert.
2. Kosztami postępowania obciąża zamawiającego konsorcjum, w skład którego wchodzą:
Uniwersytet Śląski w Katowicach (lider), ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice oraz
Instytut Niskich Temperatur i badań Strukturalnych im. W. Trzebiatowskiego
Polskiej Akademii Nauk i
1) zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000,00 zł
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego
Itprojekt sp. z o.o. ul. Szturmowa 2, 02-678 Warszawa tytułem wpisu od
odwołania;
2) zasądza od zamawiającego konsorcjum, w skład którego wchodzą: Uniwersytet
Śląski w Katowicach (lider), ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice oraz Instytut
Niskich Temperatur i badań Strukturalnych im. W. Trzebiatowskiego Polskiej
Akademii Nauk na rzecz odwołującego Itprojekt sp. z o.o., ul. Szturmowa 2, 02-
678 Warszawa kwotę 18 600,00 zł (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych
zero groszy) z tytułu zwrotu kosztów wpisu i wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, 984, 1047 i 1473, z 2014 r. poz. 423, 768, 811, 915,
1146 i 1232 oraz z 2015 r. poz. 349 i 478) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Katowicach.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO 2060/15
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający: konsorcjum, w skład którego wchodzą: Uniwersytet Śląski w
Katowicach (lider), ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice oraz Instytut Niskich Temperatur i
badań Strukturalnych im. W. Trzebiatowskiego Polskiej Akademii Nauk wszczął
postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego pod nazwą »Dostawa infrastruktury
informatycznej: macierzy, sprzętu sieciowego, notebooków i oprogramowania«.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej 05.05.2015 r. pod nrem 2015/S 086-155098.
Postępowanie jest prowadzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004
r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, 984, 1047 i 1473, z 2014 r.
poz. 423, 768, 811, 915, 1146 i 1232 oraz z 2015 r. poz. 349 i 478) zwanej dalej w skrócie
Pzp lub ustawą bez bliższego określenia.
Zamawiający zawiadomił 10.09.2015 r. o wyborze najkorzystniejszej oferty wykonawcy
ProSystem S.A. z siedzibą we Wrocławiu, ul. Wróblewskiego 12, 51-627 Wrocław.
.
Wykonawca Itprojekt Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul. Szturmowa 2, 02-678
Warszawa, zgodnie z art. 182 ust. 1 pkt 1 Pzp, wniósł 21.09.2015 r. (poniedziałek) do
Prezesa KIO odwołanie od niezgodnej z przepisami ustawy czynności i zaniechań
zamawiającego – polegającej na nieprawidłowym przeprowadzeniu czynności badania i
oceny ofert, a co za tym idzie dokonaniu wyboru oferty wykonawcy ProSystem w
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na „Dostawa infrastruktury
informatycznej: macierzy, sprzętu sieciowego, notebooków i oprogramowania”.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1) art. 87 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez bezpodstawne uznanie,
że rozbieżność występująca w ofercie wykonawcy ProSystem S.A. z siedzibą we
Wrocławiu, ul. Wróblewskiego 12, 51-627 Wrocław (dalej wykonawca
ProSystem) złożona w części A [dostawa macierzy (1 szt.) i sprzętu sieciowego
(przełączniki – 2 szt.)] ma charakter omyłki, polegającej na niezgodności oferty z
SIWZ, niepowodujących istotnych zmian w treści oferty, podczas gdy właściwa i
wszechstronna analiza dokumentacji przetargowej prowadzi do wniosku, że w
ofercie wykonawcy ProSystem omyłka nie zaszła, zaś poprawienie owych
rozbieżności przez zamawiającego spowodowało w efekcie istotną zmianę w treści
oferty wykonawcy ProSystem, która powinna zostać odrzucona jako niezgodna z
SIWZ;
2) art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty
wykonawcy ProSystem złożonej w części A, pomimo niezgodności oferty
wykonawcy ProSystem z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia
(dalej SIWZ lub specyfikacja bez bliższego określenia) polegającej na
zaoferowaniu przez wykonawcę ProSystem urządzenia niespełniającego
wymogów określonych przez zamawiającego w SIWZ oraz w Specyfikacji
Technicznej, co powinno skutkować uznaniem oferty za niezgodną z treścią SIWZ,
a następnie jej odrzuceniem;
3) art. 91 ust. 1 i ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp polegające na dokonaniu wyboru
oferty wykonawcy ProSystem, w części A jako najkorzystniejszej, pomimo tego, że
oferta wykonawcy ProSystem podlegała odrzuceniu na podstawie przepisu art. 89
ust. 1 pkt 2 Pzp.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie w całości odwołania oraz nakazanie
zamawiającemu w odniesieniu do części A postępowania:
1) unieważnienia czynności badania i oceny ofert;
2) unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej;
3) dokonania ponownego badania i oceny ofert;
4) odrzucenia ofert wykonawcy ProSystem;
5) dokonania wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej;
6) obciążenie kosztami postępowania odwoławczego zamawiającego, w tym
zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów zastępstwa przed
Krajową Izbą Odwoławczą.
Ponadto, na podstawie art. 190 ust. 1 Pzp odwołujący wnosi o dopuszczenie i
przeprowadzenie dowodu z dokumentów załączonych do odwołania:
1) korespondencja mailowa z J. K. – IBM Brand Manager
2) korespondencja mailowa z P. P. – inżynierem IBM Tech Data
3) korespondencja mailowa z D. W. – inżynierem IBM Tech Data
4) wydruk z oficjalnej strony IBM listy oficjalnych dystrybutorów
5) pismo IBM Polska Sp. z o.o. w Warszawie z 6 sierpnia 2015 r. wraz z załączonym
przykładowym etapem rozbudowy
– na okoliczność: dysponowania odpowiednią wiedzą specjalną do określenia
funkcjonalności macierzy IBM StorWize, funkcjonalności macierzy IBM Storwize V7000, a w
szczególności liczba obsługiwanych maksymalnie dysków w podstawowej wersji macierzy
IBM Storwize V7000, możliwości rozbudowy urządzenia, jej zgodności z opisanym
przedmiotem zamówienia.
Jak również dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentu znajdujących się w
aktach sprawy (sygn. akt KIO 1621/15) w postaci:
1) pismo przystępującego do postępowania odwoławczego wykonawcy ProSystem z
10.08.2015 r.
2) wyrok KIO z dnia 10 sierpnia 2015 r., sygn. akt KIO 1621/15
3) wyjaśnienia wykonawcy ProSystem z dnia 2.09.2015 r.
– na okoliczność: funkcjonalności macierzy IBM Storwize V7000, a w szczególności liczba
obsługiwanych maksymalnie dysków w podstawowej wersji macierzy IBM Storwize V7000,
możliwości rozbudowy urządzenia, jej zgodności z przedmiotem zamówienia opisanym,
sprzeczności w stanowisku wykonawcy ProSystem.
10 września 2015 r. zamawiający zawiadomił odwołującego o dokonaniu wyboru
oferty złożonej przez wykonawcę ProSystem jako najkorzystniejszej. W uzasadnieniu
wyboru zamawiający wskazał, że „Wybrana oferta spełnia wszystkie warunki i wymagania
określone w Specyfikacji istotnych warunków Zamówienia oraz zgodnie z obowiązującymi w
postępowaniu kryteriami oceny ofert uzyskała największą liczbę zsumowanych punktów, tj.
95,00”. Odnosząc się do powyższego odwołujący stwierdza, że oferty złożone w
postępowaniu przez wykonawcę ProSystem w zakresie części A nie są zgodne z
postanowieniami SIWZ, a tym samym nie spełniają wymogów zamawiającego i podlegają
odrzuceniu.
Zamawiający opisał w Załączniku nr 2A – Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia
SZCZEGÓŁOWY OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA/OPIS TECHNICZNY
OFEROWANEGO SPRZĘTU dla części A postępowania to jest dla macierzy dyskowej oraz
dla przełączników sieciowych. W punkcie 17 załącznika nr 2A wyspecyfikował w odniesieniu
do macierzy dyskowej wymóg:
17 Macierz musi obsługiwać, co najmniej 500 dysków wewnętrznych
Wykonawca ProSystem w zakresie części A: dostawa macierzy (1 szt.) zaoferował
model macierzy – IBM Storwize 7000. Producentem macierzy jest firma IBM lub Lenovo
(obydwie nazwy mogą być używane zamiennie ze względu na przejęcie przez firmę Lenovo
części firmy i linii produktowych IBM w tym także takich produktów jak macierze dyskowe).
Zmiana linii produktowych powoduje też występowanie różnych numerów produktów w
zależności od tego czy produkt jest wymieniany jako produkt Lenovo czy też IBM.
Wykonawcy wskazali jako producenta firmę IBM.
Zgodnie z dokumentacją macierzy powszechnie dostępną na stronach producenta
macierzy – firmy:
1) http ://www-03.ibm.com/systems/stora ge/d isk/storwi ze v7000/overview .html
(wydruk wraz z tłumaczeniem tej strony odwołujący przedstawi w osobnym piśmie
procesowym złożonym na rozprawie);
2) http://www-03.ibm.com/systems/storage/disk/storwize v7000/specifications.html
(wydruk wraz z tłumaczeniem tej strony odwołujący przedstawi w osobnym piśmie
procesowym złożonym na rozprawie);
3) http://www.lenovo.com/images/products/system-x/pdfs/datasheets/storage storwize
v7000 ds.pdf (wydruk wraz z tłumaczeniem tej strony odwołujący przedstawi w
osobnym piśmie procesowym złożonym na rozprawie)
– oraz wyjaśnieniami przedstawicieli producenta sprzętu, firmy IBM macierz IBM Storwize
v7000 w oczekiwanej przez zamawiającego konfiguracji nie spełnia tego wymogu i
obsługuje w maksymalnej konfiguracji wyłącznie 492 dyski.
UZASADNIENIE TECHNICZNE
Zamawiający wymagał w pkt 13-15 opisanego powyżej załącznika następującej obsady
dyskowej macierzy:
Dyski opisane w punkcie 13 i 14 mają rozmiar 2,5 cala i mieszczą się w półce dyskowej
SFF albo w obudowie kontrolerów macierzy, a dyski opisane w punkcie 15 mają rozmiar 3,5
cala i mieszczą się w półce dyskowej LFF.
Macierz obsługuje dwa rodzaje półek dyskowych:
1) 6195LEF Storwize V7000 3,5-inch Storage Expansion Unit, aka: 2076-12F IBM
Storwize V7000 LFF Expansion, aka: 619524F – Storwize V7000 3,5” Storage
Expansion Unit. Półka ta obsługuje do 12 dysków rozmiar 3,5 cala;
2) oraz 6195SEF Storwize V7000 2,5-inch Storage Expansion Unit, aka: 619512F –
Storwize V7000 2,5” Storage Expansion Unit. Półka ta obsługuje do 24 dysków
rozmiar 2,5 cala.
13 Macierz musi być wyposażona w minimum 16 dysków HDD o pojemności 900GB
każdy co najmniej o prędkości 10 tys. obrotów.
14 Macierz musi być wyposażona w minimum 3 dyski SSD eMLC lub SLC o
pojemności 400GB każdy.
15 Macierz musi być wyposażona w minimum 8 dysków HDD o pojemności 4TB każdy,
co najmniej o prędkości 7,2 tys. obrotów.
System ten pozwala też na instalacje dysków, jednak wyłącznie w rozmiarze 2,5 cala w
obudowie kontrolerów tj. 6195SC5 Storwize V7000 2,5-inch Storage Controller Unit, aka:
2076-524 IBM Storwize V7000 SFF Control, aka: 6195524 – Storwize 7000 2,5” Storage
Controller Unit.
Zgodnie z informacjami na stronach producenta IBM Storwize 7000 pozwala na obsługę
maksymalnie do 20 półek dyskowych.
Expansion enclosures per Storwize V7000 Gen 2 control enclosure 20
Zamawiający oczekiwał następującej konfiguracji macierzy w zakresie napędów
dyskowych (Załącznik nr 2A – Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia):
Aby spełnić ten wymóg należy dostarczyć jak niżej:
a) dyski z wymogu 13 i 14 mają rozmiar 2,5 cała i można je umieścić w osobnej tzw.
półce dyskowej, albo w obudowie kontrolera dyskowego. Odwołujący przedstawił
konfigurację najbardziej opłacalną to jest obudowa kontrolera dyskowego z dyskami
opisanymi jak niżej. Numery produktów mogą się różnić w zależności od tego czy
produkty występują jako urządzenia Lenovo lub IBM:
b) oraz dyski z wymogu 15 w rozmiarze 3,5 cala w dedykowanej półce dyskowej SFF –
przykładowa konfiguracja jak niżej. Numery produktów mogą się różnić w zależności
od tego czy produkty występują jako urządzenia lenovo lub ibm:
13 Macierz musi być wyposażona w minimum 16 dysków HDD o pojemności 900GB
każdy co najmniej o prędkości 10 tys. obrotów.
14 Macierz musi być wyposażona w minimum 3 dyski SSD eMLC lub SLC o
pojemności 400GB każdy.
15 Macierz musi być wyposażona w minimum 8 dysków HDD o pojemności 4TB każdy,
co najmniej o prędkości 7,2 tys. obrotów.
6195SC5 Storwize V7000 2,5-inch Storage Controller Unit
(Software V7000 Controller v7.3
Base Per Storage + Maint (Reg) 3 Yr Base)
C 1
00NC525 900 GB 10,000 rpm 6 Gb SAS 2,5 Inch HDD C 16
00NC533 400 GB 12 Gb SAS 2,5 Inch Flash Drive C 3
Biorąc pod uwagę fakt, że macierz obsługuje maksymalnie 20 półek dyskowych,
całkowita liczba możliwych do zastosowania dysków w tej konfiguracji wynosi jedynie 492, a
nie minimum 500 zgodnie z oczekiwaniem zamawiającego wyrażonym w punkcie 17
Załącznik nr 2A – Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia „Macierz musi obsługiwać, co
najmniej 500 dysków wewnętrznych”. Odwołujący przedstawił maksymalną liczbę dysków
możliwych do instalacji.
Odwołujący dysponuje także dowodem w postaci ważnego oświadczenia zawartego w
ofercie wykonawcy ProSystem. Oferta wykonawcy ProSystem zawiera konfigurację
opisaną powyżej, to jest:
Taka konfiguracja obniża maksymalną możliwą liczbę dysków, którą ta macierz może
obsłużyć do 492 dysków. Niezgodność ta jest wprost potwierdzona w dokumencie
ofertowym wykonawcy ProSystem w postaci (strona 38; pkt 17) „Macierz obsługuje do 504
6195LEF Storwize V7000 3,5-inch Storage
Expansion Unit (Software V7000
Expansion v7.3 Base Per Storage + Maint
C
00NC517 4 TB 7,200 rpm 6 Gb SAS NL 3,5 Inch
HDD C
ilość
półek
ilość
dysków per
półka
maksymalna
ilość dysków
obudowa kontrolera 1 24 24
maksymalna ilość półek dyskowych 2,5 cala (24 dyski per
półka) – ze względu na konieczną do zainstalowania półkę
dyskową SFF nie można umieścić więcej półek dyskowych 2,5
cala
19 24 456
wymagana półka dyskowa na dyski 3,5 cala (12 dysków per
półka)
1 12 12
maks. ilość
dysków
13 Macierz jest wyposażona w minimum 16 dysków HDD o pojemności 900GB każdy
co najmniej o prędkości 10 tys. obrotów.
14 Macierz jest wyposażona w minimum 3 dyski SSD eMLC lub SLC o pojemności
400GB każdy.
15 Macierz jest wyposażona w minimum 8 dysków HDD o pojemności 4TB każdy, co
najmniej o prędkości 7,2 tys. obrotów.
dysków wewnętrznych, ale z tą półką LFF obsługuje już tylko 492” (dysków – przypomnienie
wykonawcy).
Tak stanowi wyciąg z oferty wykonawcy ProSystem strona 37 i 38 oferty:
13 Macierz musi być wyposażona w
minimum 16 dysków HDD o pojemności
900GB każdy co najmniej o prędkości 10
tys. obrotów.
Macierz jest wyposażona w 16
dysków HDD o pojemności 900GB
każdy o prędkości 10 tys. obrotów.
14 Macierz musi być wyposażona w
minimum 3 dyski SSD eMLC lub SLC o
pojemności 400GB każdy.
Macierz jest wyposażona w 3 dyski
SSD eMLC o pojemności 400GB
każdy.
15 Macierz musi być wyposażona w
minimum 8 dysków HDD 0 pojemności
4TB każdy, co najmniej 0 prędkości 7.2
tys. obrotów.
Macierz jest wyposażona w 8 dysków
HDD 0 pojemności 4TB każdy 0
prędkości 7,2 tys. obrotów.
16 Macierz musi obsługiwać dyski z
Interfejsem SAS 12 Gb/s.
Macierz obsługuje dyski z Interfejsem
SAS 12 Gb/s.
17 Macierz musi obsługiwać, co najmniej
500 dysków wewnętrznych.
Macierz obsługuje do 504 dysków
wewnętrznych. Ale z tą półka LFF
obsługuje już tylko 492.
UZASADNIENIE FORMALNE
1. Odwołujący wskazał na naruszenie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. Na mocy tego przepisu
zamawiający podjął decyzję co do rozbieżności występujących w ofercie wykonawcy
ProSystem – kwalifikując, a następnie poprawiając je jako omyłkę. Przepis art. 87 ust. 2 pkt
3 Pzp ma zastosowanie wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie dwie przesłanki, a
mianowicie: [1] stwierdzona przez zamawiającego niezgodność treści oferty z SIWZ
powinna mieć charakter omyłki, zaś [2] poprawienie tej omyłki nie powoduje istotnych zmian
w treści oferty. W ocenie odwołującego z taką sytuacją nie mamy do czynienia w tym stanie
faktycznym. Otóż niezgodności oferty z treścią SIWZ nie stanowią omyłki, lecz świadome i
celowe działanie tego Wykonawcy, co wyklucza możliwość zastosowanie art. 87 ust. 2 pkt
3 Pzp.
Odwołujący podkreśla, że macierz IBM StorWize 7000 w oczekiwanej przez
zamawiającego konfiguracji obsługuje jedynie 492 dyski, zaś do osiągnięcia funkcjonalności
na poziomie 500 dysków, warunkującej zgodność z SIWZ, niezbędne jest dokonanie zmiany
konfiguracji przez usunięcie komponentów będących częścią oferty wykonawcy ProSystem
i dołożenia innych komponentów. Czyli dodatkowej konfiguracji, a więc rozbudowy macierzy
przy zastosowaniu półek dyskowych na dyski o wielkości 2,5 cala. Dopiero taka rozbudowa
jest w stanie zapewnić zamawiającemu poziom obsługi dysków oscylujący w granicy do 504
dysków. W związku z tym trudno uznać, aby przedmiot zamówienia oferowany przez
wykonawcę ProSystem był zgody z treścią SIWZ, skoro „pierwotna” funkcjonalność
macierzy obsługuje mniejszą liczbę dysków niż wymaga tego zamawiający. Stanowisko
odwołującego w tym zakresie potwierdza wprost dokumentacja producenta i dystrybutorów.
Otóż w oficjalnym piśmie IBM Polska Sp. z o.o. w Warszawie z 6.08.2015 r. wskazano, że „w
ramach jednej pary kontrolerów macierz V7000 można rozbudować do 504 dysków
twardych”, co wprost oznacza że podstawowa wersja urządzenia jest w stanie obsłużyć 504
dyski wewnętrzne dopiero po rozbudowie.
Dowód:
1) korespondencja mailowa z J. K. – IBM Brand Manager
2) korespondencja mailowa z P. P. – inżynierem IBM Tech Data
3) korespondencja mailowa z D. W. – inżynierem IBM Tech Data
4) wydruk ze oficjalnej strony IBM listy oficjalnych dystrybutorów
5) pismo IBM Polska Sp. z o.o. w Warszawie z 6 sierpnia 2015 r. wraz z załączonym
przykładowym etapem rozbudowy
– na okoliczność: dysponowania odpowiednią wiedzą specjalną do określenia
funkcjonalności macierzy IBM StorWize, funkcjonalności macierzy IBM Storwize V7000, a w
szczególności ilość obsługiwanych maksymalnie dysków w podstawowej wersji macierzy
IBM Storwize V7000, możliwości rozbudowy urządzenia, jej zgodności z przedmiotem
zamówienia opisanym.
Wnioski dowodowe w sposób jednoznaczny korespondują z oświadczeniem
wykonawcy ProSystem oferującym macierz IBM StorWize, który to wykonawca przyznał,
że „podając liczbę 492 dysków zwrócono jedynie uwagę, że w aktualnej konfiguracji
osiągniemy taką liczbę, co w żaden sposób nie ogranicza zamawiającego, że konfigurację
tą można bez problemów zamienić na pozwalającą podłączyć 504 dyski wewnętrzne przez
wymianę półki dwunasto-dyskowej na dwudziestoczterodyskową”. Z powyższego
przytoczenia wprost wynika, że w ofercie wykonawcy ProSystem nie możne być mowy o
omyłce, a raczej celowym i przemyślanym działaniu. Nie ulega wątpliwości przy tym, że
dopiero korzystne dla odwołującego rozstrzygnięcie KIO z 10 sierpnia 2015 r. (sygn. KIO
1621/15), skłoniło wykonawcę ProSystem do głębszej refleksji i zmiany stanowiska w celu
odparcia zarzutów i uzyskaniu przedmiotowego zamówienia. Stąd skrupulatnie
przygotowana wyjaśnienia wykonawcy ProSystem z 2.09.2015 r., które przede wszystkim
powinny być rozpatrywane w świetle całokształtu przedstawionych okoliczności i
wszechstronnie przeanalizowanej dokumentacji przetargowej. Wysoce zastanawiający jest
fakt, że dopiero na tym etapie wykonawca ProSystem podniósł, że „ewentualne
rozbieżności wynikające z treści oferty nie są celowym działaniem wykonawcy i nie służą
celowemu zaoferowaniu sprzętu, który jest niezgodny z treścią SIWZ, a stanowią jedynie
omyłki stanowiące pozostałości po wersji roboczej oferty, które nie mają wpływu na treść
oferty w tym zakres oferowanego świadczenia, zważywszy, że niemożliwym jest
ograniczenia parametrów technicznych sprzętu, które są właściwe dla danego modelu”.
Odwołujący nie ma wątpliwości, że deklaracja „492” nie jest zwykłą omyłką rozumianą jako
nieopatrznie, dodany dopisek, a wynika wprost z właściwości urządzenia, która w oferowanej
wersji nie zawiera wymaganej przez zamawiającego funkcjonalności.
Dowód:
6) pismo przystępującego do postępowania odwoławczego wykonawcy ProSystem z
10.05.2015 r.
7) wyrok KIO z 10.08.2015 r., sygn. akt KIO 1621/15
8) wyjaśnienia wykonawcy ProSystem z 2.09.2015 r.
– na okoliczność: funkcjonalności macierzy IBM Storwize V7000, a w szczególności ilość
obsługiwanych maksymalnie dysków w podstawowej wersji macierzy IBM Storwize V7000,
możliwości rozbudowy urządzenia, jej zgodności z przedmiotem zamówienia opisanym,
sprzeczności w stanowisku wykonawcy ProSystem.
Odwołujący nie podziela stanowiska zamawiającego i nie przypisuje powstałej
rozbieżności charakteru omyłki, o którym mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp, jednak
ostrożność procesowa wymaga, aby odnieść się do kwalifikacji również w zakresie drugiej z
występujących w ww. przepisie przesłanek. Otóż istotna zmiana treści oferty występuje w
momencie, gdy poprawienie omyłki powodowałoby tak wiele zmian w odniesieniu do
podstawowych kwestii stanowiących przedmiotu zamówienia, że należałoby uznać ją za
nową ofertę, nie zaś korektę pierwotnego oświadczenia woli wykonawcy. W opisie
przedmiotu zamówienia części A pkt 17 zamawiający wymagał, aby „macierz obsługiwała
co najmniej 500 dysków wewnętrznych”. Sposób opisania macierzy w SIWZ wskazuje, że
funkcja obsługi 500 dysków musi być dostępna już w „podstawowej” macierzy. Wyjaśnienia
złożone przez wykonawcę ProSystem potwierdziły, że rozbieżności w ofercie wynikają z
manipulacji parametrami urządzenia – wartość „504” dysków jest właściwa dla obsługi
macierzy po dodatkowej rozbudowie, natomiast wartość „492” dyski to podstawowa,
„pierwotna” funkcjonalność oferowanego urządzenia. Początkowo wykonawca ProSystem
oferował macierz, której bazowe właściwości miały zostać rozbudowane tj. z obsługi 492
dysków do 504 dysków.
Ze złożonych wyjaśnień wynika natomiast wniosek odmienny – sprzeczny de facto z
uprzednio składanymi oświadczeniami w sprawie – tym razem wykonawca stoi na
stanowisku, że proponowane przez niego urządzenie nie wymaga rozbudowy, aby móc
skutecznie obsłużyć 504 dyski wewnętrzne. W ocenie odwołującego dokonanie takiej
zmiany w treści oferty wykracza znacząco poza dyspozycje przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3
Pzp. W konsekwencji poprawa deklaracji ofertowej z „492” na „504” powoduje na tyle istotną
zmianę oferty, że należy ją poczytywać za zaoferowanie przez wykonawcę zupełnie innego
sprzętu niż w początkowej ofercie.
Rozważania te w sposób jasny skłaniają do twierdzenia, że rozbieżności w ofercie
wykonawcy ProSystem są celowym i świadomym działaniem, w żadnym wypadku nie
kwalifikują się do przypisania im waloru omyłki art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. Nie ulega
wątpliwości, że zamawiający obligatoryjnie powinien odrzucić ofertę wykonawcy
ProSystem, jako sprzeczną z treścią SIWZ.
2. Do zarzutu z pkt II petitum odwołujący wskazał, że odrzucenie oferty wykonawcy
ProSystem na mocy przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp powinno nastąpić z uwagi na
niezgodność przedmiotu świadczenia o charakterze obiektywnym i merytorycznym z treścią
SIWZ.
W opisie przedmiotu zamówienia części A pkt 17 zamawiający wymagał aby „macierz
obsługiwała co najmniej 500 dysków wewnętrznych. Z tego postanowienia wynika, że
macierz bez wprowadzania żadnych konfiguracji rozumianej jako rozbudowa, powinna
zapewnić obsługę co najmniej 500 dysków wewnętrznych. Dokonując analizy przedmiotowej
specyfikacji istotnych warunków zamówienia KIO potwierdziło stanowisko odwołującego
uznając, że „wymaganie zamawiającego było w tym zakresie jednoznaczne – macierz musi
obsługiwać co najmniej 500 dysków wewnętrznych”, jak również »parametry i funkcje z Zał.
2A dotyczące między innymi macierzy (jedna sztuka) – jak wynika z opisu tego formularza –
mają charakter minimalnie wymagany przez zamawiającego. Oznacza to, że wszyscy
uczestnicy postępowania byli związani zarówno opisem przedmiotu zamówienia, jak i
sposobem spełnienia wymagań wyznaczonych przez zamawiającego w specyfikacji
istotnych warunków zamówienia. Parametry techniczne oferowanego urządzenia powinny
być zgodne z określonymi w załączniku 2A do SIWZ. W tym miejscu zasadne również staje
się przytoczenie stanowiska KIO, że „zdaniem Izby skoro zamawiający nie oznaczył w
SIWZ, że omawiana funkcjonalność ma charakter hipotetyczny, uzależniony od przyszłych
potrzeb zamawiającego – wykonawca był Zobowiązanych wykazać spełnienie danego
warunku już na moment złożenia oferty«.
W tym miejscu za wysoce chybiony uznać należy argumenty podnoszone w
Wyjaśnieniach przez wykonawcę ProSystem, że „zamawiający nie sprecyzował, czy
wymaganie, aby macierz obsługiwała co najmniej 500 dysków wewnętrznych miało
uwzględniać konfigurację tej macierzy wraz z dostarczanym w tym postępowaniu sprzętem,
czy też macierz ta w ogóle miała posiadać takową funkcję, nie może prowadzić do przyjęcia
dopiero na etapie oceny ofert wykładni, która nakazuje rozumienie SIWZ w sposób nie
wynikający z jej literalnego brzmienia”. W zakresie wykładni przedmiotowego postanowienia
SIWZ, jednoznacznie wypowiedziała się Krajowa Izba Odwoławcza, co zostało przytoczone
w powyższych fragmentach wyroku KIO z 10 sierpnia 2015 r. sygn. akt 1621/15, stąd
odwołujący pragnie jedynie raz jeszcze zaznaczyć, że ponad wszelką wątpliwość macierz
IBM StorWize 7000 w wymaganej przez zamawiającego funkcjonalności bazowej nie
zapewnia możliwości obsługi co najmniej 500 dysków wewnętrznych, co wynika wprost z
cech oferowanego urządzenia i jest warunkiem obligatoryjnie wymaganym pod rygorem
odrzucenia oferty na mocy postanowień art. 89 ust 1 pkt 2 Pzp.
Przyjęta przez wykonawcę wykładnia wynika z faktu, że macierze obsługujące co
najmniej 500 dysków lub więcej są znacznie droższe w podstawowej wersji, niż macierze
które osiągają takie parametry po dodatkowej rozbudowie. Odwołujący zaoferował macierz
Huawei Oceanastore 5600v3 – a więc urządzenie o znacznie wyższych parametrach
technicznych niż wymagane przez zamawiającego. Powodem tego było faktyczne
traktowanie wymogu zamawiającego dotyczącego obsługi minimum 500 dysków. Gdyby
traktować wymóg funkcjonalności macierzy obsługi 500 dysków jako dowolny do interpretacji
lub teoretyczny na przyszłość, czy też odnoszący się do dowolnej konfiguracji, a nie
oczekiwanej – jak pragnie nas przekonać wykonawca – to odwołujący zaoferowałoby
model macierzy Oceanstore 5300v3 – a więc o dwa modele niższy – w ten sposób
odwołujący z pewnością uzyskałby przedmiotowe zamówienie, albowiem macierz ma
możliwość obsługi 500 dysków (przy półkach z dyskami 2,5 cala) jednak wymagałaby
dodatkowej rozbudowy. Interpretacja SIWZ przyjęta przez wykonawcę, w sposób ewidentny
prowadzi do naruszenie zasady uczciwej konkurencji.
Odwołujący wskazał, że „ewentualne propozycje co do zmian wymagań minimalnych
powinny być zgłaszane przez wykonawców na etapie poprzedzającym złożenie oferty, tak
aby zachować zasady uczciwej konkurencji w postępowaniu zamawiający po otwarciu ofert
nie ma możliwości odstąpienia od wymagań opisywanych w SIWZ” (wyr. KIO z 3 czerwca
2014 r. sygn. akt KIO 992/14).
Odwołujący ponad wszelką wątpliwość wykazał, że zaoferowana przez wykonawcę
ProSystem macierz IBM StorWize 7000 nie spełnia wymogów określonych przez
zamawiającego w SIWZ, zaś rozbieżności w ofercie ww. wykonawcy są działaniem
celowym i świadomym, których w żaden sposób nie da się przypisać charakteru omyłki, o
którym mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp, tym samym oferta powinna podlegać odrzuceniu na
mocy art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Odwołujący przesłał w terminie kopię odwołania zamawiającemu 21.09.2015 r. (art.
180 ust. 5 i art. 182 ust. 1-4 Pzp).
Zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopię odwołania innym wykonawcom 22.09.2015
r. (art. 185 ust. 1 in initio Pzp).
25.09.2015 r. wykonawca ProSystem z siedzibą we Wrocławiu, ul. Wróblewskiego
12, 51-627 Wrocław złożył (1) Prezesowi KIO, z kopiami dla (2) zamawiającego i (3)
odwołującego, pismo o zgłoszeniu przystąpienia po stronie zamawiającego do
postępowania toczącego się w wyniku wniesienia odwołania (art. 185 ust. 2 Pzp).
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie dokumentacji
postępowania, wyjaśnień oraz stanowisk stron zaprezentowanych podczas rozprawy,
a także dowodu złożonego przez zamawiającego:
1) (dowód nr 1) wydruk z Internetu (w języku angielskim, bez tłumaczenia) na
wykazanie, że zaoferowana przez odwołującego macierz jest najniższą z danej
rodziny, gdyż inne nie spełniałyby pozostałych wymagań zamawiającego np.
brak pojedynczego punktu awarii;
dowodów złożonych przez odwołującego
2) (dowód nr 2) dowód nr 2 ze stanowiska przystępującego z 10.08.2015 r.
schemat budowy i rozbudowy macierzy, z którego to dowodu wynika, że w zakresie
oferowanym w postepowaniu możliwa jest jedynie konfiguracja z 492 dyskami;
– Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła, że odwołanie jest zasadne.
W ocenie Izby zostały wypełnione łącznie przesłanki zawarte w art. 179 ust. 1 Pzp, to
jest posiadania interesu w uzyskaniu danego zamówienia oraz wystąpienia możliwości
poniesienia szkody przez odwołującego.
Izba postanowiła dopuścić, jako dowód, dokumentację postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego przekazaną przez zamawiającego, potwierdzoną za zgodność z
oryginałem.
Izba ustaliła, że stan faktyczny postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
(postanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz informacje zawarte w
ogłoszeniu o zamówieniu) nie jest sporny.
W ocenie Izby, zarzut pierwszy naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt
2 Pzp – przez bezpodstawne uznanie, że rozbieżność występująca w ofercie wykonawcy
ProSystem ma charakter omyłki, polegającej na niezgodności oferty z SIWZ,
niepowodujących istotnych zmian w treści oferty, podczas gdy właściwa i wszechstronna
analiza dokumentacji przetargowej prowadzi do wniosku, że w ofercie wykonawcy
ProSystem omyłka nie zaszła, zaś poprawienie owych rozbieżności przez zamawiającego
spowodowało w efekcie istotną zmianę w treści oferty wykonawcy ProSystem, która
powinna zostać odrzucona jako niezgodna z SIWZ – zasługuje na uwzględnienie.
Zamawiający w pkt 17 załącznika nr 2A do specyfikacji postawił wymaganie cyt.
»Macierz musi obsługiwać co najmniej 500 dysków wewnętrznych«. Ponadto
zamawiający wymagał w pkt 15 załącznika nr 2A do specyfikacji, aby macierz była
wyposażona w minimum 8 dysków HDD o pojemności 4TB każdy i o prędkości 7,2 tys.
obrotów. Dyski takie mają fizyczny rozmiar 3,5 cala i mieszczą się w półce dyskowej LFF.
Jednak zainstalowanie tej półki powoduje, że w zaoferowanej przez wykonawcy ProSystem
macierzy 5300 nie można zwiększyć liczebności dysków powyżej 492.
W ofercie przystępującego znalazła się adnotacja, że proponowana macierz będzie
mieć 492 miejsca na dyski w wymaganej przez zamawiającego konfiguracji zawierającej
dyski o wymiarach 3,5 cala.
Zamawiający dokonał poprawy w ofercie przystępującego adnotacji o maksymalnej
liczbie 492 dysków do zainstalowania przez wykreślenie tego passusu. Zamawiający
dokonał tego na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp po wyjaśnieniach przystępującego,
która to czynność w postępowaniu zamówieniowym była przeprowadzona na odstawie art.
87 ust. 1 Pzp, zgodnie z wyrokiem KIO o sygn. KIO 1621/15. Przepis art. 87 ust. 1 Pzp
brzmi »W toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień
dotyczących treści złożonych ofert. Niedopuszczalne jest prowadzenie między
zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz, z zastrzeżeniem
ust. 1a i 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści«, a przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp
brzmi »Zamawiający poprawia w ofercie [...] inne omyłki polegające na niezgodności oferty
ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści
oferty – niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona«.
Izba stwierdza, że jednak istnienie bądź brak istnienia samego kwestionowanego wpisu
o 492 dyskach w ofercie nie powoduje, że oferta jest zgodna czy jest niezgodna z
postanowieniami specyfikacji. Najistotniejsza w sprawie jest wskazywana przez
odwołującego konfiguracja sprzętu, która zgodnie z wymaganiami zamawiającego
determinuje, że przystępujący musi zaoferować półkę LFF na dyski o wielkości 3,5 cala i
mieszczącą 12 dysków, a nie może zaoferować półki SFF na 24 dyski o wielkości 2,5 cala.
Zgodnie z oświadczeniami zamawiającego i przystępującego zaoferowana przez
przystępującego macierz jest zdolna do obsługi ponad 500 dysków (504 dysków), ale o
wymiarach 2,5 cala. Natomiast zamawiający wymagał w zamówieniu nie tylko dysków o
wymiarach 2,5 cala, które można zainstalować w półce typu SFF, ale także dysków o
wymiarach 3,5 cala, których nie można zainstalować w półce typu SFF, a które można
zainstalować w półce LFF. Półka typu LFF mieści tylko 12 dysków, a nie 24 dyski, które
można zainstalować w półce SFF.
Sam zamawiający stwierdza, że cyt. »W przypadku dysków 2,5 cala będzie można
zainstalować w macierzy ponad 500 dysków«. Dodatkowo zamawiający zwraca uwagę na
obecne zamówienie tylko 27 dysków. Jednak zamawiający pomija fakt, że wśród
zamawianych dysków muszą znajdować się dyski o wielkości 3,5 cala, bo tylko takie dyski
posiadają wymagane cechy techniczne – m.in. odpowiednią pojemność i prędkość obrotów,
co zamawiający pokazane w pkt 15 załącznika nr 2a do specyfikacji „Szczegółowy opis
przedmiotu zamówienia”: »Macierz jest wyposażona w minimum 8 dysków HDD o
pojemności 4TB każdy, co najmniej o prędkości 7,2 tys. obrotów«. Zgodnie z
potwierdzonym przez zamawiającego i niezaprzeczonym przez przystępującego
twierdzeniem odwołującego tylko dyski o wymiarach 3,5 cala mogą spełnić takie
wymagania. Z tego powodu wykonawca musi zaoferować przynajmniej jedną półkę
dyskową LFF, która mieści 12 dysków, a więc w urządzeniu nie można zainstalować
powyżej 500 dysków, ale jedynie 492 dyski.
Zdaniem Izby nie jest istotne czy zaoferowana w macierzy półka jest urządzeniem
peryferyjnym i czy może współpracować z przedmiotem zamówienia z odległości wielu
metrów, co podnosili zamawiający i przystępujący. W rozpoznawanej sprawie ważące jest
zaoferowanie macierzy z półkami mogącymi pomieścić 492 dyski zgodnie z wymaganiami
konfiguracyjnymi żądanymi przez zamawiającego.
W związku z tym Izba musi stanąć na stanowisku, że przystępujący zaoferował
macierz w obecnej konfiguracji niespełniającą wymagania możliwości zainstalowania ponad
500 dysków. Samo poprawienie omyłki w ofercie przystępującego (przez wykreślenie
adnotacji o możliwościach zamontowania wskazanej liczby dysków) nie mogło mieć wpływu
na treść oferty, gdyż możliwość zamontowania odpowiedniej liczby dysków nie wynikała z tej
notatki, ale z ogólnych cech technicznych zaoferowanego urządzenia i zgodnie z
wymaganiami zamawiającego.
Izba dodatkowo podkreśla, że zamawiający musi mieć podstawy do poprawy omyłek,
które to podstawy powinny się znajdować się w samej ofercie czy w wiedzy członków komisji
przetargowej zamawiającego. Jednak zamawiający nigdy nie może abstrahować od treści
całej oferty i wymagań zamawiającego opisanych w specyfikacji. Izba stwierdza, że bez
względu na istnienie w ofercie kwestionowanego sformułowania o 492 dyskach oferta
przystępującego nie spełnia wymagań zamawiającego o liczebności co najmniej 500
dysków w związku z wymaganiem zaoferowania dysków o wymiarach 3,5 cala. Dlatego Izba
musi stwierdzić, że zamawiający naruszył art. 87 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp – przez bezpodstawne uznanie, że rozbieżność od specyfikacji występująca w ofercie
przystępującego ma charakter omyłki, podczas gdy analiza oferty i specyfikacji prowadzi
do wniosku, że w ofercie przystępującego omyłka nie zaszła i nie można na podstawie
poprawionej oferty uznać, że oferta przystępującego spełnia wymagania zamawiającego.
Zamawiający bezpodstawnie zaniechał odrzucenia oferty przystępującego na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, który to przepis brzmi »Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli [...] jej
treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art.
87 ust. 2 pkt 3«.
W związku z tym w ocenie Izby, zarzut pierwszy naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 3 w zw. z
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp – przez bezpodstawne uznanie, że po dokonaniu poprawy oferty nie
zachodzi przesłanka odrzucenia oferty – zasługuje na uwzględnienie.
W ocenie Izby, zarzut drugi naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp –
przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy ProSystem, pomimo niezgodności oferty
wykonawcy ProSystem z treścią specyfikacji polegającej na zaoferowaniu przez
wykonawcę ProSystem urządzenia niespełniającego wymogów określonych przez
zamawiającego w specyfikacji oraz w Specyfikacji Technicznej, co powinno skutkować
uznaniem oferty za niezgodną z treścią specyfikacji, a następnie odrzuceniem oferty oraz,
zarzut trzeci naruszenia art. 91 ust. 1 i ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp – przez
dokonanie wyboru oferty wykonawcy ProSystem jako najkorzystniejszej, pomimo tego, że
oferta wykonawcy ProSystem podlegała odrzuceniu na podstawie przepisu art. 89 ust. 1
pkt 2 Pzp – zasługuje na uwzględnienie.
W związku z brakiem podstaw do poprawy oferty przystępującego na podstawie art. 87
ust. 2 pkt 3 Pzp i uznaniu, że oferta przystępującego nie podlega odrzuceniu na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, zamawiający powinien odrzucić tę ofertę i nie mógł takiej oferty
wybrać jako najkorzystniejszą na podstawie art. 91 ust. 1 Pzp, który to przepis brzmi
»Zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów oceny ofert
określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia«. Dodatkowo Izba wskazuje, że
zamawiający może wybierać ofertę najkorzystniejszą spośród ofert niepodlegających
odrzuceniu, co wynika z kolejności czynności zamawiającego uregulowanej w
szczególności w art. 20 ust. 2 Pzp, który to przepis brzmi »Komisja przetargowa jest
zespołem pomocniczym kierownika zamawiającego powoływanym do [1] oceny spełniania
przez wykonawców warunków udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia oraz do [2]
badania i [3] oceny ofert«. Pierwsza faza postępowania określona w art. 20 ust. 1 Pzp
prowadzi do wyeliminowania wykonawców niespełniających warunków udziału w
postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 1 lub 2 Pzp – podczas oceny spełniania przez
wykonawców warunków udziału w postępowaniu. Druga faza tego postępowania – badanie
ofert – prowadzi podczas badania ofert do odrzucenia ofert na podstawie art. 89 ust. 1 Pzp,
a w tym do odrzucenia ofert niespełniających wymogów zamawiającego opisanych w
specyfikacji na podstawie art. 89 ust. 1 Pzp. Dopiero trzecią fazą jest ocena ofert, ale w
stosunku do ofert niepodlegających odrzuceniu.
W związku z tym żądanie odwołującego unieważnienia czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej i dokonanie ponownego badania i oceny ofert jest zdaniem Izby zasadne
oraz wynika z zasadności zarzutów drugiego i trzeciego naruszenia przez zamawiającego
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp i art. 91 ust. 1 Pzp.
Ponadto Izba stwierdza, że odwołujący nie dowiódł, że zamawiający naruszył art. 91
ust. 2 Pzp stosując podczas wyboru najkorzystniejszej oferty inne kryteria niż dozwolone w
tym przepisie. Przepis art. 91 ust. 2 Pzp brzmi »Kryteriami oceny ofert są cena albo cena i
inne kryteria odnoszące się do przedmiotu zamówienia, w szczególności jakość,
funkcjonalność, parametry techniczne, aspekty środowiskowe, społeczne, innowacyjne,
serwis, termin wykonania zamówienia oraz koszty eksploatacji«.
Zamawiający podczas postępowania naruszył art. 87 ust. 2 pkt 3, art. 89 ust. 1 pkt 2 i
art. 91 ust. 1 Pzp.
Izba wzięła pod uwagę dowód nr 2 w wersji znajdującej się w dokumentacji
zamawiającego bez nieczytelnych notatek odwołującego oraz nie uwzględniła dowodu nr
1 złożonego w języku obcym bez tłumaczenia na język polski.
Z powyższych względów uwzględniono odwołanie, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania uznając za uzasadnione koszty
wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego w kwocie 3 600,00 zł zgodnie z § 3 pkt 1 i pkt 2
lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ………………………………
WYROK
z dnia 2 października 2015 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Marek Koleśnikow
Protokolant: Agata Dziuban
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2015 r. w Warszawie odwołania z dnia 21
września 2015 r. wniesionego przez wykonawcę Itprojekt Sp. z o.o. z siedzibą
w Warszawie, ul. Szturmowa 2, 02-678 Warszawa w postępowaniu prowadzonym przez
zamawiającego: konsorcjum, w skład którego wchodzą: Uniwersytet Śląski w Katowicach
(lider), ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice oraz Instytut Niskich Temperatur i badań
Strukturalnych im. W. Trzebiatowskiego Polskiej Akademii Nauk,
przy udziale
wykonawcy ProSystem S.A. z siedzibą we Wrocławiu, ul. Wróblewskiego 12, 51-627
Wrocław zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego
orzeka:
1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu:
1) unieważnienie czynności badania i oceny ofert;
2) unieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej;
3) dokonanie ponownego badania i oceny ofert.
2. Kosztami postępowania obciąża zamawiającego konsorcjum, w skład którego wchodzą:
Uniwersytet Śląski w Katowicach (lider), ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice oraz
Instytut Niskich Temperatur i badań Strukturalnych im. W. Trzebiatowskiego
Polskiej Akademii Nauk i
1) zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000,00 zł
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego
Itprojekt sp. z o.o. ul. Szturmowa 2, 02-678 Warszawa tytułem wpisu od
odwołania;
2) zasądza od zamawiającego konsorcjum, w skład którego wchodzą: Uniwersytet
Śląski w Katowicach (lider), ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice oraz Instytut
Niskich Temperatur i badań Strukturalnych im. W. Trzebiatowskiego Polskiej
Akademii Nauk na rzecz odwołującego Itprojekt sp. z o.o., ul. Szturmowa 2, 02-
678 Warszawa kwotę 18 600,00 zł (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych
zero groszy) z tytułu zwrotu kosztów wpisu i wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, 984, 1047 i 1473, z 2014 r. poz. 423, 768, 811, 915,
1146 i 1232 oraz z 2015 r. poz. 349 i 478) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Katowicach.
Przewodniczący:
………………………………
Sygn. akt: KIO 2060/15
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający: konsorcjum, w skład którego wchodzą: Uniwersytet Śląski w
Katowicach (lider), ul. Bankowa 12, 40-007 Katowice oraz Instytut Niskich Temperatur i
badań Strukturalnych im. W. Trzebiatowskiego Polskiej Akademii Nauk wszczął
postępowanie w trybie przetargu nieograniczonego pod nazwą »Dostawa infrastruktury
informatycznej: macierzy, sprzętu sieciowego, notebooków i oprogramowania«.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej 05.05.2015 r. pod nrem 2015/S 086-155098.
Postępowanie jest prowadzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004
r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907, 984, 1047 i 1473, z 2014 r.
poz. 423, 768, 811, 915, 1146 i 1232 oraz z 2015 r. poz. 349 i 478) zwanej dalej w skrócie
Pzp lub ustawą bez bliższego określenia.
Zamawiający zawiadomił 10.09.2015 r. o wyborze najkorzystniejszej oferty wykonawcy
ProSystem S.A. z siedzibą we Wrocławiu, ul. Wróblewskiego 12, 51-627 Wrocław.
.
Wykonawca Itprojekt Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul. Szturmowa 2, 02-678
Warszawa, zgodnie z art. 182 ust. 1 pkt 1 Pzp, wniósł 21.09.2015 r. (poniedziałek) do
Prezesa KIO odwołanie od niezgodnej z przepisami ustawy czynności i zaniechań
zamawiającego – polegającej na nieprawidłowym przeprowadzeniu czynności badania i
oceny ofert, a co za tym idzie dokonaniu wyboru oferty wykonawcy ProSystem w
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na „Dostawa infrastruktury
informatycznej: macierzy, sprzętu sieciowego, notebooków i oprogramowania”.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1) art. 87 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp przez bezpodstawne uznanie,
że rozbieżność występująca w ofercie wykonawcy ProSystem S.A. z siedzibą we
Wrocławiu, ul. Wróblewskiego 12, 51-627 Wrocław (dalej wykonawca
ProSystem) złożona w części A [dostawa macierzy (1 szt.) i sprzętu sieciowego
(przełączniki – 2 szt.)] ma charakter omyłki, polegającej na niezgodności oferty z
SIWZ, niepowodujących istotnych zmian w treści oferty, podczas gdy właściwa i
wszechstronna analiza dokumentacji przetargowej prowadzi do wniosku, że w
ofercie wykonawcy ProSystem omyłka nie zaszła, zaś poprawienie owych
rozbieżności przez zamawiającego spowodowało w efekcie istotną zmianę w treści
oferty wykonawcy ProSystem, która powinna zostać odrzucona jako niezgodna z
SIWZ;
2) art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty
wykonawcy ProSystem złożonej w części A, pomimo niezgodności oferty
wykonawcy ProSystem z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia
(dalej SIWZ lub specyfikacja bez bliższego określenia) polegającej na
zaoferowaniu przez wykonawcę ProSystem urządzenia niespełniającego
wymogów określonych przez zamawiającego w SIWZ oraz w Specyfikacji
Technicznej, co powinno skutkować uznaniem oferty za niezgodną z treścią SIWZ,
a następnie jej odrzuceniem;
3) art. 91 ust. 1 i ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp polegające na dokonaniu wyboru
oferty wykonawcy ProSystem, w części A jako najkorzystniejszej, pomimo tego, że
oferta wykonawcy ProSystem podlegała odrzuceniu na podstawie przepisu art. 89
ust. 1 pkt 2 Pzp.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie w całości odwołania oraz nakazanie
zamawiającemu w odniesieniu do części A postępowania:
1) unieważnienia czynności badania i oceny ofert;
2) unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej;
3) dokonania ponownego badania i oceny ofert;
4) odrzucenia ofert wykonawcy ProSystem;
5) dokonania wyboru oferty odwołującego jako najkorzystniejszej;
6) obciążenie kosztami postępowania odwoławczego zamawiającego, w tym
zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów zastępstwa przed
Krajową Izbą Odwoławczą.
Ponadto, na podstawie art. 190 ust. 1 Pzp odwołujący wnosi o dopuszczenie i
przeprowadzenie dowodu z dokumentów załączonych do odwołania:
1) korespondencja mailowa z J. K. – IBM Brand Manager
2) korespondencja mailowa z P. P. – inżynierem IBM Tech Data
3) korespondencja mailowa z D. W. – inżynierem IBM Tech Data
4) wydruk z oficjalnej strony IBM listy oficjalnych dystrybutorów
5) pismo IBM Polska Sp. z o.o. w Warszawie z 6 sierpnia 2015 r. wraz z załączonym
przykładowym etapem rozbudowy
– na okoliczność: dysponowania odpowiednią wiedzą specjalną do określenia
funkcjonalności macierzy IBM StorWize, funkcjonalności macierzy IBM Storwize V7000, a w
szczególności liczba obsługiwanych maksymalnie dysków w podstawowej wersji macierzy
IBM Storwize V7000, możliwości rozbudowy urządzenia, jej zgodności z opisanym
przedmiotem zamówienia.
Jak również dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentu znajdujących się w
aktach sprawy (sygn. akt KIO 1621/15) w postaci:
1) pismo przystępującego do postępowania odwoławczego wykonawcy ProSystem z
10.08.2015 r.
2) wyrok KIO z dnia 10 sierpnia 2015 r., sygn. akt KIO 1621/15
3) wyjaśnienia wykonawcy ProSystem z dnia 2.09.2015 r.
– na okoliczność: funkcjonalności macierzy IBM Storwize V7000, a w szczególności liczba
obsługiwanych maksymalnie dysków w podstawowej wersji macierzy IBM Storwize V7000,
możliwości rozbudowy urządzenia, jej zgodności z przedmiotem zamówienia opisanym,
sprzeczności w stanowisku wykonawcy ProSystem.
10 września 2015 r. zamawiający zawiadomił odwołującego o dokonaniu wyboru
oferty złożonej przez wykonawcę ProSystem jako najkorzystniejszej. W uzasadnieniu
wyboru zamawiający wskazał, że „Wybrana oferta spełnia wszystkie warunki i wymagania
określone w Specyfikacji istotnych warunków Zamówienia oraz zgodnie z obowiązującymi w
postępowaniu kryteriami oceny ofert uzyskała największą liczbę zsumowanych punktów, tj.
95,00”. Odnosząc się do powyższego odwołujący stwierdza, że oferty złożone w
postępowaniu przez wykonawcę ProSystem w zakresie części A nie są zgodne z
postanowieniami SIWZ, a tym samym nie spełniają wymogów zamawiającego i podlegają
odrzuceniu.
Zamawiający opisał w Załączniku nr 2A – Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia
SZCZEGÓŁOWY OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA/OPIS TECHNICZNY
OFEROWANEGO SPRZĘTU dla części A postępowania to jest dla macierzy dyskowej oraz
dla przełączników sieciowych. W punkcie 17 załącznika nr 2A wyspecyfikował w odniesieniu
do macierzy dyskowej wymóg:
17 Macierz musi obsługiwać, co najmniej 500 dysków wewnętrznych
Wykonawca ProSystem w zakresie części A: dostawa macierzy (1 szt.) zaoferował
model macierzy – IBM Storwize 7000. Producentem macierzy jest firma IBM lub Lenovo
(obydwie nazwy mogą być używane zamiennie ze względu na przejęcie przez firmę Lenovo
części firmy i linii produktowych IBM w tym także takich produktów jak macierze dyskowe).
Zmiana linii produktowych powoduje też występowanie różnych numerów produktów w
zależności od tego czy produkt jest wymieniany jako produkt Lenovo czy też IBM.
Wykonawcy wskazali jako producenta firmę IBM.
Zgodnie z dokumentacją macierzy powszechnie dostępną na stronach producenta
macierzy – firmy:
1) http ://www-03.ibm.com/systems/stora ge/d isk/storwi ze v7000/overview .html
(wydruk wraz z tłumaczeniem tej strony odwołujący przedstawi w osobnym piśmie
procesowym złożonym na rozprawie);
2) http://www-03.ibm.com/systems/storage/disk/storwize v7000/specifications.html
(wydruk wraz z tłumaczeniem tej strony odwołujący przedstawi w osobnym piśmie
procesowym złożonym na rozprawie);
3) http://www.lenovo.com/images/products/system-x/pdfs/datasheets/storage storwize
v7000 ds.pdf (wydruk wraz z tłumaczeniem tej strony odwołujący przedstawi w
osobnym piśmie procesowym złożonym na rozprawie)
– oraz wyjaśnieniami przedstawicieli producenta sprzętu, firmy IBM macierz IBM Storwize
v7000 w oczekiwanej przez zamawiającego konfiguracji nie spełnia tego wymogu i
obsługuje w maksymalnej konfiguracji wyłącznie 492 dyski.
UZASADNIENIE TECHNICZNE
Zamawiający wymagał w pkt 13-15 opisanego powyżej załącznika następującej obsady
dyskowej macierzy:
Dyski opisane w punkcie 13 i 14 mają rozmiar 2,5 cala i mieszczą się w półce dyskowej
SFF albo w obudowie kontrolerów macierzy, a dyski opisane w punkcie 15 mają rozmiar 3,5
cala i mieszczą się w półce dyskowej LFF.
Macierz obsługuje dwa rodzaje półek dyskowych:
1) 6195LEF Storwize V7000 3,5-inch Storage Expansion Unit, aka: 2076-12F IBM
Storwize V7000 LFF Expansion, aka: 619524F – Storwize V7000 3,5” Storage
Expansion Unit. Półka ta obsługuje do 12 dysków rozmiar 3,5 cala;
2) oraz 6195SEF Storwize V7000 2,5-inch Storage Expansion Unit, aka: 619512F –
Storwize V7000 2,5” Storage Expansion Unit. Półka ta obsługuje do 24 dysków
rozmiar 2,5 cala.
13 Macierz musi być wyposażona w minimum 16 dysków HDD o pojemności 900GB
każdy co najmniej o prędkości 10 tys. obrotów.
14 Macierz musi być wyposażona w minimum 3 dyski SSD eMLC lub SLC o
pojemności 400GB każdy.
15 Macierz musi być wyposażona w minimum 8 dysków HDD o pojemności 4TB każdy,
co najmniej o prędkości 7,2 tys. obrotów.
System ten pozwala też na instalacje dysków, jednak wyłącznie w rozmiarze 2,5 cala w
obudowie kontrolerów tj. 6195SC5 Storwize V7000 2,5-inch Storage Controller Unit, aka:
2076-524 IBM Storwize V7000 SFF Control, aka: 6195524 – Storwize 7000 2,5” Storage
Controller Unit.
Zgodnie z informacjami na stronach producenta IBM Storwize 7000 pozwala na obsługę
maksymalnie do 20 półek dyskowych.
Expansion enclosures per Storwize V7000 Gen 2 control enclosure 20
Zamawiający oczekiwał następującej konfiguracji macierzy w zakresie napędów
dyskowych (Załącznik nr 2A – Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia):
Aby spełnić ten wymóg należy dostarczyć jak niżej:
a) dyski z wymogu 13 i 14 mają rozmiar 2,5 cała i można je umieścić w osobnej tzw.
półce dyskowej, albo w obudowie kontrolera dyskowego. Odwołujący przedstawił
konfigurację najbardziej opłacalną to jest obudowa kontrolera dyskowego z dyskami
opisanymi jak niżej. Numery produktów mogą się różnić w zależności od tego czy
produkty występują jako urządzenia Lenovo lub IBM:
b) oraz dyski z wymogu 15 w rozmiarze 3,5 cala w dedykowanej półce dyskowej SFF –
przykładowa konfiguracja jak niżej. Numery produktów mogą się różnić w zależności
od tego czy produkty występują jako urządzenia lenovo lub ibm:
13 Macierz musi być wyposażona w minimum 16 dysków HDD o pojemności 900GB
każdy co najmniej o prędkości 10 tys. obrotów.
14 Macierz musi być wyposażona w minimum 3 dyski SSD eMLC lub SLC o
pojemności 400GB każdy.
15 Macierz musi być wyposażona w minimum 8 dysków HDD o pojemności 4TB każdy,
co najmniej o prędkości 7,2 tys. obrotów.
6195SC5 Storwize V7000 2,5-inch Storage Controller Unit
(Software V7000 Controller v7.3
Base Per Storage + Maint (Reg) 3 Yr Base)
C 1
00NC525 900 GB 10,000 rpm 6 Gb SAS 2,5 Inch HDD C 16
00NC533 400 GB 12 Gb SAS 2,5 Inch Flash Drive C 3
Biorąc pod uwagę fakt, że macierz obsługuje maksymalnie 20 półek dyskowych,
całkowita liczba możliwych do zastosowania dysków w tej konfiguracji wynosi jedynie 492, a
nie minimum 500 zgodnie z oczekiwaniem zamawiającego wyrażonym w punkcie 17
Załącznik nr 2A – Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia „Macierz musi obsługiwać, co
najmniej 500 dysków wewnętrznych”. Odwołujący przedstawił maksymalną liczbę dysków
możliwych do instalacji.
Odwołujący dysponuje także dowodem w postaci ważnego oświadczenia zawartego w
ofercie wykonawcy ProSystem. Oferta wykonawcy ProSystem zawiera konfigurację
opisaną powyżej, to jest:
Taka konfiguracja obniża maksymalną możliwą liczbę dysków, którą ta macierz może
obsłużyć do 492 dysków. Niezgodność ta jest wprost potwierdzona w dokumencie
ofertowym wykonawcy ProSystem w postaci (strona 38; pkt 17) „Macierz obsługuje do 504
6195LEF Storwize V7000 3,5-inch Storage
Expansion Unit (Software V7000
Expansion v7.3 Base Per Storage + Maint
C
00NC517 4 TB 7,200 rpm 6 Gb SAS NL 3,5 Inch
HDD C
ilość
półek
ilość
dysków per
półka
maksymalna
ilość dysków
obudowa kontrolera 1 24 24
maksymalna ilość półek dyskowych 2,5 cala (24 dyski per
półka) – ze względu na konieczną do zainstalowania półkę
dyskową SFF nie można umieścić więcej półek dyskowych 2,5
cala
19 24 456
wymagana półka dyskowa na dyski 3,5 cala (12 dysków per
półka)
1 12 12
maks. ilość
dysków
13 Macierz jest wyposażona w minimum 16 dysków HDD o pojemności 900GB każdy
co najmniej o prędkości 10 tys. obrotów.
14 Macierz jest wyposażona w minimum 3 dyski SSD eMLC lub SLC o pojemności
400GB każdy.
15 Macierz jest wyposażona w minimum 8 dysków HDD o pojemności 4TB każdy, co
najmniej o prędkości 7,2 tys. obrotów.
dysków wewnętrznych, ale z tą półką LFF obsługuje już tylko 492” (dysków – przypomnienie
wykonawcy).
Tak stanowi wyciąg z oferty wykonawcy ProSystem strona 37 i 38 oferty:
13 Macierz musi być wyposażona w
minimum 16 dysków HDD o pojemności
900GB każdy co najmniej o prędkości 10
tys. obrotów.
Macierz jest wyposażona w 16
dysków HDD o pojemności 900GB
każdy o prędkości 10 tys. obrotów.
14 Macierz musi być wyposażona w
minimum 3 dyski SSD eMLC lub SLC o
pojemności 400GB każdy.
Macierz jest wyposażona w 3 dyski
SSD eMLC o pojemności 400GB
każdy.
15 Macierz musi być wyposażona w
minimum 8 dysków HDD 0 pojemności
4TB każdy, co najmniej 0 prędkości 7.2
tys. obrotów.
Macierz jest wyposażona w 8 dysków
HDD 0 pojemności 4TB każdy 0
prędkości 7,2 tys. obrotów.
16 Macierz musi obsługiwać dyski z
Interfejsem SAS 12 Gb/s.
Macierz obsługuje dyski z Interfejsem
SAS 12 Gb/s.
17 Macierz musi obsługiwać, co najmniej
500 dysków wewnętrznych.
Macierz obsługuje do 504 dysków
wewnętrznych. Ale z tą półka LFF
obsługuje już tylko 492.
UZASADNIENIE FORMALNE
1. Odwołujący wskazał na naruszenie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. Na mocy tego przepisu
zamawiający podjął decyzję co do rozbieżności występujących w ofercie wykonawcy
ProSystem – kwalifikując, a następnie poprawiając je jako omyłkę. Przepis art. 87 ust. 2 pkt
3 Pzp ma zastosowanie wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie dwie przesłanki, a
mianowicie: [1] stwierdzona przez zamawiającego niezgodność treści oferty z SIWZ
powinna mieć charakter omyłki, zaś [2] poprawienie tej omyłki nie powoduje istotnych zmian
w treści oferty. W ocenie odwołującego z taką sytuacją nie mamy do czynienia w tym stanie
faktycznym. Otóż niezgodności oferty z treścią SIWZ nie stanowią omyłki, lecz świadome i
celowe działanie tego Wykonawcy, co wyklucza możliwość zastosowanie art. 87 ust. 2 pkt
3 Pzp.
Odwołujący podkreśla, że macierz IBM StorWize 7000 w oczekiwanej przez
zamawiającego konfiguracji obsługuje jedynie 492 dyski, zaś do osiągnięcia funkcjonalności
na poziomie 500 dysków, warunkującej zgodność z SIWZ, niezbędne jest dokonanie zmiany
konfiguracji przez usunięcie komponentów będących częścią oferty wykonawcy ProSystem
i dołożenia innych komponentów. Czyli dodatkowej konfiguracji, a więc rozbudowy macierzy
przy zastosowaniu półek dyskowych na dyski o wielkości 2,5 cala. Dopiero taka rozbudowa
jest w stanie zapewnić zamawiającemu poziom obsługi dysków oscylujący w granicy do 504
dysków. W związku z tym trudno uznać, aby przedmiot zamówienia oferowany przez
wykonawcę ProSystem był zgody z treścią SIWZ, skoro „pierwotna” funkcjonalność
macierzy obsługuje mniejszą liczbę dysków niż wymaga tego zamawiający. Stanowisko
odwołującego w tym zakresie potwierdza wprost dokumentacja producenta i dystrybutorów.
Otóż w oficjalnym piśmie IBM Polska Sp. z o.o. w Warszawie z 6.08.2015 r. wskazano, że „w
ramach jednej pary kontrolerów macierz V7000 można rozbudować do 504 dysków
twardych”, co wprost oznacza że podstawowa wersja urządzenia jest w stanie obsłużyć 504
dyski wewnętrzne dopiero po rozbudowie.
Dowód:
1) korespondencja mailowa z J. K. – IBM Brand Manager
2) korespondencja mailowa z P. P. – inżynierem IBM Tech Data
3) korespondencja mailowa z D. W. – inżynierem IBM Tech Data
4) wydruk ze oficjalnej strony IBM listy oficjalnych dystrybutorów
5) pismo IBM Polska Sp. z o.o. w Warszawie z 6 sierpnia 2015 r. wraz z załączonym
przykładowym etapem rozbudowy
– na okoliczność: dysponowania odpowiednią wiedzą specjalną do określenia
funkcjonalności macierzy IBM StorWize, funkcjonalności macierzy IBM Storwize V7000, a w
szczególności ilość obsługiwanych maksymalnie dysków w podstawowej wersji macierzy
IBM Storwize V7000, możliwości rozbudowy urządzenia, jej zgodności z przedmiotem
zamówienia opisanym.
Wnioski dowodowe w sposób jednoznaczny korespondują z oświadczeniem
wykonawcy ProSystem oferującym macierz IBM StorWize, który to wykonawca przyznał,
że „podając liczbę 492 dysków zwrócono jedynie uwagę, że w aktualnej konfiguracji
osiągniemy taką liczbę, co w żaden sposób nie ogranicza zamawiającego, że konfigurację
tą można bez problemów zamienić na pozwalającą podłączyć 504 dyski wewnętrzne przez
wymianę półki dwunasto-dyskowej na dwudziestoczterodyskową”. Z powyższego
przytoczenia wprost wynika, że w ofercie wykonawcy ProSystem nie możne być mowy o
omyłce, a raczej celowym i przemyślanym działaniu. Nie ulega wątpliwości przy tym, że
dopiero korzystne dla odwołującego rozstrzygnięcie KIO z 10 sierpnia 2015 r. (sygn. KIO
1621/15), skłoniło wykonawcę ProSystem do głębszej refleksji i zmiany stanowiska w celu
odparcia zarzutów i uzyskaniu przedmiotowego zamówienia. Stąd skrupulatnie
przygotowana wyjaśnienia wykonawcy ProSystem z 2.09.2015 r., które przede wszystkim
powinny być rozpatrywane w świetle całokształtu przedstawionych okoliczności i
wszechstronnie przeanalizowanej dokumentacji przetargowej. Wysoce zastanawiający jest
fakt, że dopiero na tym etapie wykonawca ProSystem podniósł, że „ewentualne
rozbieżności wynikające z treści oferty nie są celowym działaniem wykonawcy i nie służą
celowemu zaoferowaniu sprzętu, który jest niezgodny z treścią SIWZ, a stanowią jedynie
omyłki stanowiące pozostałości po wersji roboczej oferty, które nie mają wpływu na treść
oferty w tym zakres oferowanego świadczenia, zważywszy, że niemożliwym jest
ograniczenia parametrów technicznych sprzętu, które są właściwe dla danego modelu”.
Odwołujący nie ma wątpliwości, że deklaracja „492” nie jest zwykłą omyłką rozumianą jako
nieopatrznie, dodany dopisek, a wynika wprost z właściwości urządzenia, która w oferowanej
wersji nie zawiera wymaganej przez zamawiającego funkcjonalności.
Dowód:
6) pismo przystępującego do postępowania odwoławczego wykonawcy ProSystem z
10.05.2015 r.
7) wyrok KIO z 10.08.2015 r., sygn. akt KIO 1621/15
8) wyjaśnienia wykonawcy ProSystem z 2.09.2015 r.
– na okoliczność: funkcjonalności macierzy IBM Storwize V7000, a w szczególności ilość
obsługiwanych maksymalnie dysków w podstawowej wersji macierzy IBM Storwize V7000,
możliwości rozbudowy urządzenia, jej zgodności z przedmiotem zamówienia opisanym,
sprzeczności w stanowisku wykonawcy ProSystem.
Odwołujący nie podziela stanowiska zamawiającego i nie przypisuje powstałej
rozbieżności charakteru omyłki, o którym mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp, jednak
ostrożność procesowa wymaga, aby odnieść się do kwalifikacji również w zakresie drugiej z
występujących w ww. przepisie przesłanek. Otóż istotna zmiana treści oferty występuje w
momencie, gdy poprawienie omyłki powodowałoby tak wiele zmian w odniesieniu do
podstawowych kwestii stanowiących przedmiotu zamówienia, że należałoby uznać ją za
nową ofertę, nie zaś korektę pierwotnego oświadczenia woli wykonawcy. W opisie
przedmiotu zamówienia części A pkt 17 zamawiający wymagał, aby „macierz obsługiwała
co najmniej 500 dysków wewnętrznych”. Sposób opisania macierzy w SIWZ wskazuje, że
funkcja obsługi 500 dysków musi być dostępna już w „podstawowej” macierzy. Wyjaśnienia
złożone przez wykonawcę ProSystem potwierdziły, że rozbieżności w ofercie wynikają z
manipulacji parametrami urządzenia – wartość „504” dysków jest właściwa dla obsługi
macierzy po dodatkowej rozbudowie, natomiast wartość „492” dyski to podstawowa,
„pierwotna” funkcjonalność oferowanego urządzenia. Początkowo wykonawca ProSystem
oferował macierz, której bazowe właściwości miały zostać rozbudowane tj. z obsługi 492
dysków do 504 dysków.
Ze złożonych wyjaśnień wynika natomiast wniosek odmienny – sprzeczny de facto z
uprzednio składanymi oświadczeniami w sprawie – tym razem wykonawca stoi na
stanowisku, że proponowane przez niego urządzenie nie wymaga rozbudowy, aby móc
skutecznie obsłużyć 504 dyski wewnętrzne. W ocenie odwołującego dokonanie takiej
zmiany w treści oferty wykracza znacząco poza dyspozycje przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3
Pzp. W konsekwencji poprawa deklaracji ofertowej z „492” na „504” powoduje na tyle istotną
zmianę oferty, że należy ją poczytywać za zaoferowanie przez wykonawcę zupełnie innego
sprzętu niż w początkowej ofercie.
Rozważania te w sposób jasny skłaniają do twierdzenia, że rozbieżności w ofercie
wykonawcy ProSystem są celowym i świadomym działaniem, w żadnym wypadku nie
kwalifikują się do przypisania im waloru omyłki art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. Nie ulega
wątpliwości, że zamawiający obligatoryjnie powinien odrzucić ofertę wykonawcy
ProSystem, jako sprzeczną z treścią SIWZ.
2. Do zarzutu z pkt II petitum odwołujący wskazał, że odrzucenie oferty wykonawcy
ProSystem na mocy przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp powinno nastąpić z uwagi na
niezgodność przedmiotu świadczenia o charakterze obiektywnym i merytorycznym z treścią
SIWZ.
W opisie przedmiotu zamówienia części A pkt 17 zamawiający wymagał aby „macierz
obsługiwała co najmniej 500 dysków wewnętrznych. Z tego postanowienia wynika, że
macierz bez wprowadzania żadnych konfiguracji rozumianej jako rozbudowa, powinna
zapewnić obsługę co najmniej 500 dysków wewnętrznych. Dokonując analizy przedmiotowej
specyfikacji istotnych warunków zamówienia KIO potwierdziło stanowisko odwołującego
uznając, że „wymaganie zamawiającego było w tym zakresie jednoznaczne – macierz musi
obsługiwać co najmniej 500 dysków wewnętrznych”, jak również »parametry i funkcje z Zał.
2A dotyczące między innymi macierzy (jedna sztuka) – jak wynika z opisu tego formularza –
mają charakter minimalnie wymagany przez zamawiającego. Oznacza to, że wszyscy
uczestnicy postępowania byli związani zarówno opisem przedmiotu zamówienia, jak i
sposobem spełnienia wymagań wyznaczonych przez zamawiającego w specyfikacji
istotnych warunków zamówienia. Parametry techniczne oferowanego urządzenia powinny
być zgodne z określonymi w załączniku 2A do SIWZ. W tym miejscu zasadne również staje
się przytoczenie stanowiska KIO, że „zdaniem Izby skoro zamawiający nie oznaczył w
SIWZ, że omawiana funkcjonalność ma charakter hipotetyczny, uzależniony od przyszłych
potrzeb zamawiającego – wykonawca był Zobowiązanych wykazać spełnienie danego
warunku już na moment złożenia oferty«.
W tym miejscu za wysoce chybiony uznać należy argumenty podnoszone w
Wyjaśnieniach przez wykonawcę ProSystem, że „zamawiający nie sprecyzował, czy
wymaganie, aby macierz obsługiwała co najmniej 500 dysków wewnętrznych miało
uwzględniać konfigurację tej macierzy wraz z dostarczanym w tym postępowaniu sprzętem,
czy też macierz ta w ogóle miała posiadać takową funkcję, nie może prowadzić do przyjęcia
dopiero na etapie oceny ofert wykładni, która nakazuje rozumienie SIWZ w sposób nie
wynikający z jej literalnego brzmienia”. W zakresie wykładni przedmiotowego postanowienia
SIWZ, jednoznacznie wypowiedziała się Krajowa Izba Odwoławcza, co zostało przytoczone
w powyższych fragmentach wyroku KIO z 10 sierpnia 2015 r. sygn. akt 1621/15, stąd
odwołujący pragnie jedynie raz jeszcze zaznaczyć, że ponad wszelką wątpliwość macierz
IBM StorWize 7000 w wymaganej przez zamawiającego funkcjonalności bazowej nie
zapewnia możliwości obsługi co najmniej 500 dysków wewnętrznych, co wynika wprost z
cech oferowanego urządzenia i jest warunkiem obligatoryjnie wymaganym pod rygorem
odrzucenia oferty na mocy postanowień art. 89 ust 1 pkt 2 Pzp.
Przyjęta przez wykonawcę wykładnia wynika z faktu, że macierze obsługujące co
najmniej 500 dysków lub więcej są znacznie droższe w podstawowej wersji, niż macierze
które osiągają takie parametry po dodatkowej rozbudowie. Odwołujący zaoferował macierz
Huawei Oceanastore 5600v3 – a więc urządzenie o znacznie wyższych parametrach
technicznych niż wymagane przez zamawiającego. Powodem tego było faktyczne
traktowanie wymogu zamawiającego dotyczącego obsługi minimum 500 dysków. Gdyby
traktować wymóg funkcjonalności macierzy obsługi 500 dysków jako dowolny do interpretacji
lub teoretyczny na przyszłość, czy też odnoszący się do dowolnej konfiguracji, a nie
oczekiwanej – jak pragnie nas przekonać wykonawca – to odwołujący zaoferowałoby
model macierzy Oceanstore 5300v3 – a więc o dwa modele niższy – w ten sposób
odwołujący z pewnością uzyskałby przedmiotowe zamówienie, albowiem macierz ma
możliwość obsługi 500 dysków (przy półkach z dyskami 2,5 cala) jednak wymagałaby
dodatkowej rozbudowy. Interpretacja SIWZ przyjęta przez wykonawcę, w sposób ewidentny
prowadzi do naruszenie zasady uczciwej konkurencji.
Odwołujący wskazał, że „ewentualne propozycje co do zmian wymagań minimalnych
powinny być zgłaszane przez wykonawców na etapie poprzedzającym złożenie oferty, tak
aby zachować zasady uczciwej konkurencji w postępowaniu zamawiający po otwarciu ofert
nie ma możliwości odstąpienia od wymagań opisywanych w SIWZ” (wyr. KIO z 3 czerwca
2014 r. sygn. akt KIO 992/14).
Odwołujący ponad wszelką wątpliwość wykazał, że zaoferowana przez wykonawcę
ProSystem macierz IBM StorWize 7000 nie spełnia wymogów określonych przez
zamawiającego w SIWZ, zaś rozbieżności w ofercie ww. wykonawcy są działaniem
celowym i świadomym, których w żaden sposób nie da się przypisać charakteru omyłki, o
którym mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp, tym samym oferta powinna podlegać odrzuceniu na
mocy art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp.
Odwołujący przesłał w terminie kopię odwołania zamawiającemu 21.09.2015 r. (art.
180 ust. 5 i art. 182 ust. 1-4 Pzp).
Zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopię odwołania innym wykonawcom 22.09.2015
r. (art. 185 ust. 1 in initio Pzp).
25.09.2015 r. wykonawca ProSystem z siedzibą we Wrocławiu, ul. Wróblewskiego
12, 51-627 Wrocław złożył (1) Prezesowi KIO, z kopiami dla (2) zamawiającego i (3)
odwołującego, pismo o zgłoszeniu przystąpienia po stronie zamawiającego do
postępowania toczącego się w wyniku wniesienia odwołania (art. 185 ust. 2 Pzp).
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron, na podstawie dokumentacji
postępowania, wyjaśnień oraz stanowisk stron zaprezentowanych podczas rozprawy,
a także dowodu złożonego przez zamawiającego:
1) (dowód nr 1) wydruk z Internetu (w języku angielskim, bez tłumaczenia) na
wykazanie, że zaoferowana przez odwołującego macierz jest najniższą z danej
rodziny, gdyż inne nie spełniałyby pozostałych wymagań zamawiającego np.
brak pojedynczego punktu awarii;
dowodów złożonych przez odwołującego
2) (dowód nr 2) dowód nr 2 ze stanowiska przystępującego z 10.08.2015 r.
schemat budowy i rozbudowy macierzy, z którego to dowodu wynika, że w zakresie
oferowanym w postepowaniu możliwa jest jedynie konfiguracja z 492 dyskami;
– Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła, że odwołanie jest zasadne.
W ocenie Izby zostały wypełnione łącznie przesłanki zawarte w art. 179 ust. 1 Pzp, to
jest posiadania interesu w uzyskaniu danego zamówienia oraz wystąpienia możliwości
poniesienia szkody przez odwołującego.
Izba postanowiła dopuścić, jako dowód, dokumentację postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego przekazaną przez zamawiającego, potwierdzoną za zgodność z
oryginałem.
Izba ustaliła, że stan faktyczny postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
(postanowienia specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz informacje zawarte w
ogłoszeniu o zamówieniu) nie jest sporny.
W ocenie Izby, zarzut pierwszy naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt
2 Pzp – przez bezpodstawne uznanie, że rozbieżność występująca w ofercie wykonawcy
ProSystem ma charakter omyłki, polegającej na niezgodności oferty z SIWZ,
niepowodujących istotnych zmian w treści oferty, podczas gdy właściwa i wszechstronna
analiza dokumentacji przetargowej prowadzi do wniosku, że w ofercie wykonawcy
ProSystem omyłka nie zaszła, zaś poprawienie owych rozbieżności przez zamawiającego
spowodowało w efekcie istotną zmianę w treści oferty wykonawcy ProSystem, która
powinna zostać odrzucona jako niezgodna z SIWZ – zasługuje na uwzględnienie.
Zamawiający w pkt 17 załącznika nr 2A do specyfikacji postawił wymaganie cyt.
»Macierz musi obsługiwać co najmniej 500 dysków wewnętrznych«. Ponadto
zamawiający wymagał w pkt 15 załącznika nr 2A do specyfikacji, aby macierz była
wyposażona w minimum 8 dysków HDD o pojemności 4TB każdy i o prędkości 7,2 tys.
obrotów. Dyski takie mają fizyczny rozmiar 3,5 cala i mieszczą się w półce dyskowej LFF.
Jednak zainstalowanie tej półki powoduje, że w zaoferowanej przez wykonawcy ProSystem
macierzy 5300 nie można zwiększyć liczebności dysków powyżej 492.
W ofercie przystępującego znalazła się adnotacja, że proponowana macierz będzie
mieć 492 miejsca na dyski w wymaganej przez zamawiającego konfiguracji zawierającej
dyski o wymiarach 3,5 cala.
Zamawiający dokonał poprawy w ofercie przystępującego adnotacji o maksymalnej
liczbie 492 dysków do zainstalowania przez wykreślenie tego passusu. Zamawiający
dokonał tego na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp po wyjaśnieniach przystępującego,
która to czynność w postępowaniu zamówieniowym była przeprowadzona na odstawie art.
87 ust. 1 Pzp, zgodnie z wyrokiem KIO o sygn. KIO 1621/15. Przepis art. 87 ust. 1 Pzp
brzmi »W toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień
dotyczących treści złożonych ofert. Niedopuszczalne jest prowadzenie między
zamawiającym a wykonawcą negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz, z zastrzeżeniem
ust. 1a i 2, dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści«, a przepis art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp
brzmi »Zamawiający poprawia w ofercie [...] inne omyłki polegające na niezgodności oferty
ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści
oferty – niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona«.
Izba stwierdza, że jednak istnienie bądź brak istnienia samego kwestionowanego wpisu
o 492 dyskach w ofercie nie powoduje, że oferta jest zgodna czy jest niezgodna z
postanowieniami specyfikacji. Najistotniejsza w sprawie jest wskazywana przez
odwołującego konfiguracja sprzętu, która zgodnie z wymaganiami zamawiającego
determinuje, że przystępujący musi zaoferować półkę LFF na dyski o wielkości 3,5 cala i
mieszczącą 12 dysków, a nie może zaoferować półki SFF na 24 dyski o wielkości 2,5 cala.
Zgodnie z oświadczeniami zamawiającego i przystępującego zaoferowana przez
przystępującego macierz jest zdolna do obsługi ponad 500 dysków (504 dysków), ale o
wymiarach 2,5 cala. Natomiast zamawiający wymagał w zamówieniu nie tylko dysków o
wymiarach 2,5 cala, które można zainstalować w półce typu SFF, ale także dysków o
wymiarach 3,5 cala, których nie można zainstalować w półce typu SFF, a które można
zainstalować w półce LFF. Półka typu LFF mieści tylko 12 dysków, a nie 24 dyski, które
można zainstalować w półce SFF.
Sam zamawiający stwierdza, że cyt. »W przypadku dysków 2,5 cala będzie można
zainstalować w macierzy ponad 500 dysków«. Dodatkowo zamawiający zwraca uwagę na
obecne zamówienie tylko 27 dysków. Jednak zamawiający pomija fakt, że wśród
zamawianych dysków muszą znajdować się dyski o wielkości 3,5 cala, bo tylko takie dyski
posiadają wymagane cechy techniczne – m.in. odpowiednią pojemność i prędkość obrotów,
co zamawiający pokazane w pkt 15 załącznika nr 2a do specyfikacji „Szczegółowy opis
przedmiotu zamówienia”: »Macierz jest wyposażona w minimum 8 dysków HDD o
pojemności 4TB każdy, co najmniej o prędkości 7,2 tys. obrotów«. Zgodnie z
potwierdzonym przez zamawiającego i niezaprzeczonym przez przystępującego
twierdzeniem odwołującego tylko dyski o wymiarach 3,5 cala mogą spełnić takie
wymagania. Z tego powodu wykonawca musi zaoferować przynajmniej jedną półkę
dyskową LFF, która mieści 12 dysków, a więc w urządzeniu nie można zainstalować
powyżej 500 dysków, ale jedynie 492 dyski.
Zdaniem Izby nie jest istotne czy zaoferowana w macierzy półka jest urządzeniem
peryferyjnym i czy może współpracować z przedmiotem zamówienia z odległości wielu
metrów, co podnosili zamawiający i przystępujący. W rozpoznawanej sprawie ważące jest
zaoferowanie macierzy z półkami mogącymi pomieścić 492 dyski zgodnie z wymaganiami
konfiguracyjnymi żądanymi przez zamawiającego.
W związku z tym Izba musi stanąć na stanowisku, że przystępujący zaoferował
macierz w obecnej konfiguracji niespełniającą wymagania możliwości zainstalowania ponad
500 dysków. Samo poprawienie omyłki w ofercie przystępującego (przez wykreślenie
adnotacji o możliwościach zamontowania wskazanej liczby dysków) nie mogło mieć wpływu
na treść oferty, gdyż możliwość zamontowania odpowiedniej liczby dysków nie wynikała z tej
notatki, ale z ogólnych cech technicznych zaoferowanego urządzenia i zgodnie z
wymaganiami zamawiającego.
Izba dodatkowo podkreśla, że zamawiający musi mieć podstawy do poprawy omyłek,
które to podstawy powinny się znajdować się w samej ofercie czy w wiedzy członków komisji
przetargowej zamawiającego. Jednak zamawiający nigdy nie może abstrahować od treści
całej oferty i wymagań zamawiającego opisanych w specyfikacji. Izba stwierdza, że bez
względu na istnienie w ofercie kwestionowanego sformułowania o 492 dyskach oferta
przystępującego nie spełnia wymagań zamawiającego o liczebności co najmniej 500
dysków w związku z wymaganiem zaoferowania dysków o wymiarach 3,5 cala. Dlatego Izba
musi stwierdzić, że zamawiający naruszył art. 87 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2
Pzp – przez bezpodstawne uznanie, że rozbieżność od specyfikacji występująca w ofercie
przystępującego ma charakter omyłki, podczas gdy analiza oferty i specyfikacji prowadzi
do wniosku, że w ofercie przystępującego omyłka nie zaszła i nie można na podstawie
poprawionej oferty uznać, że oferta przystępującego spełnia wymagania zamawiającego.
Zamawiający bezpodstawnie zaniechał odrzucenia oferty przystępującego na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, który to przepis brzmi »Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli [...] jej
treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art.
87 ust. 2 pkt 3«.
W związku z tym w ocenie Izby, zarzut pierwszy naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 3 w zw. z
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp – przez bezpodstawne uznanie, że po dokonaniu poprawy oferty nie
zachodzi przesłanka odrzucenia oferty – zasługuje na uwzględnienie.
W ocenie Izby, zarzut drugi naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp –
przez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy ProSystem, pomimo niezgodności oferty
wykonawcy ProSystem z treścią specyfikacji polegającej na zaoferowaniu przez
wykonawcę ProSystem urządzenia niespełniającego wymogów określonych przez
zamawiającego w specyfikacji oraz w Specyfikacji Technicznej, co powinno skutkować
uznaniem oferty za niezgodną z treścią specyfikacji, a następnie odrzuceniem oferty oraz,
zarzut trzeci naruszenia art. 91 ust. 1 i ust. 2 w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp – przez
dokonanie wyboru oferty wykonawcy ProSystem jako najkorzystniejszej, pomimo tego, że
oferta wykonawcy ProSystem podlegała odrzuceniu na podstawie przepisu art. 89 ust. 1
pkt 2 Pzp – zasługuje na uwzględnienie.
W związku z brakiem podstaw do poprawy oferty przystępującego na podstawie art. 87
ust. 2 pkt 3 Pzp i uznaniu, że oferta przystępującego nie podlega odrzuceniu na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp, zamawiający powinien odrzucić tę ofertę i nie mógł takiej oferty
wybrać jako najkorzystniejszą na podstawie art. 91 ust. 1 Pzp, który to przepis brzmi
»Zamawiający wybiera ofertę najkorzystniejszą na podstawie kryteriów oceny ofert
określonych w specyfikacji istotnych warunków zamówienia«. Dodatkowo Izba wskazuje, że
zamawiający może wybierać ofertę najkorzystniejszą spośród ofert niepodlegających
odrzuceniu, co wynika z kolejności czynności zamawiającego uregulowanej w
szczególności w art. 20 ust. 2 Pzp, który to przepis brzmi »Komisja przetargowa jest
zespołem pomocniczym kierownika zamawiającego powoływanym do [1] oceny spełniania
przez wykonawców warunków udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia oraz do [2]
badania i [3] oceny ofert«. Pierwsza faza postępowania określona w art. 20 ust. 1 Pzp
prowadzi do wyeliminowania wykonawców niespełniających warunków udziału w
postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 1 lub 2 Pzp – podczas oceny spełniania przez
wykonawców warunków udziału w postępowaniu. Druga faza tego postępowania – badanie
ofert – prowadzi podczas badania ofert do odrzucenia ofert na podstawie art. 89 ust. 1 Pzp,
a w tym do odrzucenia ofert niespełniających wymogów zamawiającego opisanych w
specyfikacji na podstawie art. 89 ust. 1 Pzp. Dopiero trzecią fazą jest ocena ofert, ale w
stosunku do ofert niepodlegających odrzuceniu.
W związku z tym żądanie odwołującego unieważnienia czynności wyboru oferty
najkorzystniejszej i dokonanie ponownego badania i oceny ofert jest zdaniem Izby zasadne
oraz wynika z zasadności zarzutów drugiego i trzeciego naruszenia przez zamawiającego
art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp i art. 91 ust. 1 Pzp.
Ponadto Izba stwierdza, że odwołujący nie dowiódł, że zamawiający naruszył art. 91
ust. 2 Pzp stosując podczas wyboru najkorzystniejszej oferty inne kryteria niż dozwolone w
tym przepisie. Przepis art. 91 ust. 2 Pzp brzmi »Kryteriami oceny ofert są cena albo cena i
inne kryteria odnoszące się do przedmiotu zamówienia, w szczególności jakość,
funkcjonalność, parametry techniczne, aspekty środowiskowe, społeczne, innowacyjne,
serwis, termin wykonania zamówienia oraz koszty eksploatacji«.
Zamawiający podczas postępowania naruszył art. 87 ust. 2 pkt 3, art. 89 ust. 1 pkt 2 i
art. 91 ust. 1 Pzp.
Izba wzięła pod uwagę dowód nr 2 w wersji znajdującej się w dokumentacji
zamawiającego bez nieczytelnych notatek odwołującego oraz nie uwzględniła dowodu nr
1 złożonego w języku obcym bez tłumaczenia na język polski.
Z powyższych względów uwzględniono odwołanie, jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania uznając za uzasadnione koszty
wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego w kwocie 3 600,00 zł zgodnie z § 3 pkt 1 i pkt 2
lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r. Nr 41, poz. 238).
Przewodniczący: ………………………………