Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 1493/17


WYROK
z dnia 11 sierpnia 2017 r.


Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Paweł Trojan
Protokolant: Agata Dziuban


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 oraz 10 sierpnia 2017 r. w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17.07.2017 r. w formie
elektronicznej za pomocą ePUAP przez wykonawcę CA Consulting S.A., Aleje
Jerozolimskie 81, 02-001 Warszawa w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego
– Skarb Państwa - Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa w
trybie przetargu nieograniczonego pn.: „Zakup specjalistycznych usług doradczych dla
projektu CVP” (numer referencyjny C/270/17/DPP/B/450).

orzeka:
1. oddala odwołanie;

2. kosztami postępowania w wysokości 18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy
sześćset złotych i zero groszy) obciąża Odwołującego - CA Consulting S.A., Aleje
Jerozolimskie 81, 02-001 Warszawa i:

1) zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście
tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę CA Consulting S.A.,
Aleje Jerozolimskie 81, 02-001 Warszawa tytułem wpisu od odwołania,

2) zasądza od wykonawcy CA Consulting S.A., Aleje Jerozolimskie 81, 02-001
Warszawa na rzecz zamawiającego - Skarb Państwa - Ministerstwo Finansów,
ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa kwotę w wysokości 3 600 zł 00 gr
(słownie: trzy tysiące sześćset złotych i zero groszy) tytułem zwrotu kosztów
zastępstwa przed Izbą.


3. Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 22 grudnia 2015 r., poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy
wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem
Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.


Przewodniczący:
……………………

U z a s a d n i e n i e
do wyroku z dnia 11 sierpnia 2017 r. w sprawie o sygn. akt KIO 1493/17


Zamawiający – Skarb Państwa - Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916
Warszawa prowadzi w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie
zamówienia publicznego pn.: „Zakup specjalistycznych usług doradczych dla projektu CVP”
(numer referencyjny C/270/17/DPP/B/450).

Izba ustaliła, iż postępowanie prowadzone w trybie przetargu nieograniczonego
o wartości powyżej kwot określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8
ustawy Pzp.

W dniu 26.04.2017 r. Zamawiający przekazał ogłoszenie o zamówieniu do publikacji
Urzędowi Oficjalnych Publikacji UE.

W dniu 28.04.2017 r. ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w suplemencie do Dz.
U. UE pod numerem 2017/S 083 - 160942.

Powyższe oznacza, iż do przedmiotowego postępowania mają zastosowanie przepisy
znowelizowanej ustawy Prawo zamówień publicznych tj. ustawy zmienionej w związku z
wejściem w życie z dniem 28.07.2016 r. nowelizacji zawartej w ustawie z dnia 22 czerwca
2016 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.
U. z 2016 r., poz. 1020).

Odwołanie zostało wniesione do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17.07.2017 r.
przez wykonawcę CA Consulting S.A., Aleje Jerozolimskie 81, 02-001 Warszawa wobec:

I. Czynności oceny oferty Odwołującego w kryterium „Jakość wykonania ekspertyzy
wzorcowej" przez:
- przyznanie ofercie Odwołującego w kryterium „Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej"
zbyt małej liczby punktów w poszczególnych podkryteriach (a zatem i w łącznej średniej
punktacji w ramach wszystkich podkryteriów);
- a tym samym przyznanie ofercie Odwołującego w ramach łącznej punktacji przyznanej w
ramach wszystkich kryteriów oceny ofert zbyt małej liczby punktów;

- co stanowi naruszenie art. 7 ust. 1 poprzez prowadzenie postępowania w sposób
naruszający zasady uczciwej konkurencji
- w zw. z art, 26 ust 1 Ustawy w zakresie w jakim reguluje on ocenę ofert zmierzającą do
ustalenia oferty najwyżej ocenianej oraz w związku z art. 91 ust 1 i 2 Ustawy w zakresie w
jakim reguluje on kryteria oceny ofert będące podstawą oceny ofert;

II. W związku z powyższym Odwołujący wniósł o uwzględnienie niniejszego odwołania i o:
1. nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności jego oferty;
2. nakazanie Zamawiającemu przyznania ofercie Odwołującego w kryterium „Jakość
wykonania ekspertyzy wzorcowej" - maksymalnej liczby punktów w każdym z podkryteriów
(za wyjątkiem podkryterium „Objętość pracy"] - wobec spełnienia przez znajdującą się w
ofercie Odwołującego Ekspertyzę Wzorcową wszystkich wymagań warunkujących
przyznanie maksymalnej liczby punktów w danym podkryterium, a zatem łącznie za
wszystkie podkryteria, średnio - punktów 67;
III. W przypadku uwzględnienia przez Zamawiającego w całości zarzutów przedstawionych w
odwołaniu (art 186 ust 2 Ustawy), Odwołujący żąda od Zamawiającego: dokonania czynności
zgodnie ze wskazanym powyżej żądaniami odwołania.

IV. Termin wniesienia odwołania - Odwołujący o okolicznościach będących podstawą
wniesienia odwołania, w tym w szczególności o dokonaniu oceny jego oferty dowiedział się z
informacji o Wyborze najkorzystniejszej oferty, przekazanej Odwołującemu w dniu
07.07.2017 r., Powyższej powoduje, że termin na wniesienie odwołania określony w art, 182
ust. 1 pkt 1) Ustawy jest zachowany.

V. Interes we wniesieniu odwołania - Odwołujący ma interes we wniesieniu niniejszego
odwołania, gdyż wskazane w treści odwołania zaniechania czynności, do których
Zamawiający był zobowiązany na podstawie Ustawy oraz dokonanie niezgodne z przepisami
Ustawy czynności Zamawiającego - tj. w szczególności przyznanie mu zbyt małej niż wynika
z treści oferty liczby punktów - może powodować, iż Odwołujący nie uzyska zamówienia.
Uwzględnienie żądania odwołania w wyniku czego Odwołujący uzyska żądaną dodatkową
liczbę punktów bezpośrednio przekłada się na możliwość uzyskania przez Odwołującego
zamówienia. W sytuacji dokonania prawidłowej i zgodnej z Ustawą oceny ofert w tym oferty
Odwołującego - oferta Odwołującego będzie ofertą najwyżej ocenioną - co w dalszej
perspektywie prowadzić może do uzyskania zamówienia przez Odwołującego.


Stan faktyczny w spawie przedstawia się następująco:

• Składanie ofert w postępowaniu miało miejsce w dniu 06.06.2017 roku (złożono 3 oferty).
• Kwota przeznaczona na sfinansowanie zamówienia wyniosła 4 700 000,00 zł brutto.
• Cena oferty Odwołującego jest najkorzystniejsza spośród wszystkich złożonych ofert, jest
odpowiednio 868 068,60 zł i 655 395,30 zł tańsza od ceny oferty firmy Promity Sp. z o.o. i
firmy Avility Sp. z o.o.
• Zamawiający w SIWZ określił następujące kryteria oceny ofert:
- Cena - waga (%) 40
- Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej - waga (%) 60
• Zamawiający określił w SIWZ następujący sposób oceny kryterium dotyczącego Ekspertyzy
wzorcowej:
3. Punkty za kryterium - „Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej" zostaną wyliczone za
pomocą następującego wzoru:


Pw
Ocena kryterium 2 = 60 X ------------ [pkt]
Pwmax

gdzie:
Pw - liczba punktów za kryterium przyznane ofercie badanej
Pwmax - największa przyznana liczba punktów za kryterium wśród wszystkich ofert

4. Ocenie Zamawiającego podlegać będą poniższe podkryteria:
1) adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną
resortu finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego,
2) orientacja procesów zarządzania architekturą korporacyjną na dostarczanie korzyści
Zamawiającemu w realizacji zmian w ramach projektu CVP.
5. Ocena oferty w kryterium Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej" zostanie wyliczona
metodą ekspercką (Zamawiający wyznaczy do oceny punktowej biegłych w rozumieniu
ustawy Pzp spośród pracowników Resortu Finansów, posiadających stosowną wiedzę i
doświadczenie) poprzez przyznanie badanej ofercie stosownej liczby punktów na podstawie
analizy przygotowanego przez Wykonawcę i załączonego do oferty dokumentu pn.
„Opracowanie prezentujące propozycję zasad zarządzania architekturą korporacyjną resortu
finansów ze szczególnym uwzględnieniem obszaru poboru danin publicznych i wdrożeniem
Krajowej Administracji Skarbowej" o którym mowa w ROZDZIALEXIV ust. 3 pkt 9 S1WZ.
6. Zamawiający dokona oceny oferty w kryterium Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej"
metodą ekspercką na podstawie poniższych podkryteriów;

Lp. Podkryterium i udział procentowy
1. Adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną
resortu finansów do możliwości 1 potrzeb Zamawiającego.
Indywidualnej ocenie ekspertów podlegać będzie:
- Prawidłowość wskazania struktur resortu uczestniczących w zarządzaniu architekturą
korporacyjną.
- Czy właściwie określono zakres i przedmiot koniecznych zmian w ramach ról i struktur
biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną?
- Atrakcyjność i realność proponowanych rozwiązań.
Waga kryterium 40%

2. Orientacja procesów zarządzania architekturą korporacyjną na dostarczanie korzyści
Zamawiającemu w realizacji zmian w ramach projektu CVP.
Indywidualnej ocenie- ekspertów podlegać będzie:
- Czy odpowiednio odwzorowano kluczowe procesy?
- Czy przedstawione rozwiązanie jest kompletne?
- Oryginalność rozwiązania
- Objętość pracy
Waga kryterium 60%

7. W podkryterium „Adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą
korporacyjną resortu finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego" - można uzyskać
maksymalną liczbę punktów - 28 punktów.
8. W podkryterium „Ocena orientacji procesów zarządzania architekturą korporacyjną na
dostarczanie korzyści Zamawiającemu" - można uzyskać maksymalną liczbę punktów - 42
punkty.
9. Biegli przyznają punkty oceniając przedstawiony dokument według każdego z
podkryteriów, przydzielając ilość punktów nie większą niż maksymalna wskazana powyżej. W
ramach każdego z podkryteriów następuje sumowanie punktów przyznanych przez
ekspertów i obliczana zostaje średnia punktów z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.
10. Zasady oceny ekspertyzy wzorcowej zostały opisane w załączniku G do SIWZ."
(ROZDZIAŁ XIV ust 3 pkt 9 SIWZ]:.
„9) dokument opracowany przez Wykonawcę, zatytułowany "Opracowanie prezentujące
propozycję zasad zarządzania architekturą korporacyjną resortu finansów ze szczególnym
uwzględnieniem obszaru poboru danin publicznych ł wdrożeniem Krajowej Administracji
skarbowej" (ekspertyza wzorcowa), który powinien zostać przygotowany w sposób

umożliwiający ocenę wg zasad i kryterium opisanego w Rozdziale XIX. Dostarczona
ekspertyza wzorcowa powinna mieć formę opracowania pisemnego, złożonego w jednym
egzemplarzu o formacie A-4, zszyta lub oprawiona z ponumerowanymi stronami.
Opracowanie musi być również dostarczone w wersji edytowalnej na nośniku elektronicznym
(np. CD, DVD, BD, pen drive).
Opracowanie powinno bazować na następujących dokumentach:
- Definicja Programu e-Podatki (Załącznik nr 1 do OPZ),
- Metodyka Trampolina (Załącznik nr 3 do OPZ),
- Regulamin organizacyjny MF (Załącznik D do SIWZ),
- przykładowy regulamin organizacyjny Izby Administracji Skarbowej (Załącznik E do SIWZ -
Regulamin IAS w Bydgoszczy)
- Ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej - (Załącznik F do SIWZ),"

• Stosownie do w/w zapisów SIWZ składane w ofertach Ekspertyzy były oceniane przez 6
biegłych - wybranych spośród pracowników Resortu Finansów. Każdy z nich przyznawał
punkty w ocenianych podkryteriach według opisanych w SIWZ kryteriów oceny ofert -
przyznając punkty według narzuconego schematu oceny (biegli mieli do wyboru przyznanie
określonej, narzuconej liczby punktów, nie przyzwano punktów „pośrednich" - np. w danym
podkryterium można było uzyskać albo 0, albo 3 albo 6 punktów). Następnie Zamawiający -
na potrzeby podstawienia punktacji do wzoru obejmującego wagę 60 % - w ramach każdego
z podkryteriów sumował przyznane przez biegłych punkty i obliczał z nich średnią (dzieląc
przez liczbę biegłych).
• W dniu 07.07.2017r. roku Zamawiający przekazał Odwołującemu informację o ocenie ofert.
Wynika z niej, że Odwołujący otrzymał w kryterium „Jakość wykonania ekspertyzy
wzorcowej" jedynie łącznie za wszystkie podkryteria, średnio 31,33 punktów, podczas
powinien otrzymać łącznie za wszystkie podkryteria, średnio w 67 punktów, co po
przeliczeniu z zastosowaniem przyjętej wagi kryteriów winno dać jego ofercie łączną liczbę
punktów W tym kryterium 60 (zamiast otrzymanej 39,86). Ocena Ekspertyzy Odwołującego
została bowiem niesłusznie zaniżoną w każdym z podkryteriów - poprzez przyznanie przez
biegłych zbyt małej liczby punktów, co przełożyła się na powyższą średnią.

Odwołujący w zakresie oceny jego oferty wnosi jak w petitum, w tym domaga się nakazania
ponownej oceny ofert wskazując, że dokonana ocena narusza zasadę równego traktowania
wykonawców oraz została podjęta wbrew postanowieniom SIWZ, bowiem Odwołujący w
sporządzonej Ekspertyzie spełnił wszystkie wymogi warunkujące przyznanie maksymalnej
liczby punktów w każdym z ocenianych podkryteriów SIWZ (za wyjątkiem podkryterium
„Objętość pracy"). Za to podkryterium można było otrzymać maksymalnie 3 punkty.

Odwołujący wyjaśnia, że z pełną świadomością zdecydował się na utratę tych punktów - nie
spełniając tego podkryterium - w celu pełnego i wyczerpującego opisania wymaganych przez
Zamawiającego zagadnień.

Należy też dodać, że w związku z powyższym Ekspertyza Odwołującego jako jedyna zawiera
90 stron (pozostałe zmieściły się w limicie 20 stron) - co powoduje, że wszelkie oceny co do
tego iż jest ona jakoby niekompletna (np. „3 - Dosyć pobieżnie wskazano struktury resortu
uczestniczące w zarządzaniu architekturą korporacyjną” „Przedstawione kluczowe procesy
mają charakter ogólny ") - dowodzą oderwania dokonanej oceny od rzeczywistości.

Odwołujący zarzuca, że dokonana przez Zamawiającego i jego biegłych ocena Ekspertyzy
Odwołującego została niesłusznie zaniżona w każdym z podkryteriów - poprzez przyznanie
zbyt małej liczby punktów, podczas gdy w świetle kryteriów oceny ofert opracowanie
Odwołującego spełnia wymagania, od których uzależnione było przyznanie najwyższej
punktacji w danym podkryterium.

Szczegółowe uzasadnienie powyższego - z podaniem odpowiednich zapisów z Ekspertyzy
Odwołującego znajdującej się w ofercie - zawiera załącznik 6 do odwołania.

Odwołujący wyjaśnia że dla uzyskania przez niego zamówienia - przy zachowaniu punktach
przyznanej jego konkurentom (nie są one objęte odwołaniem) - wystarczające jest przyznanie
jego ofercie w kryterium „Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej" tylko łącznie, w ramach
wszystkich podkryteriów, średnio 12 dodatkowych punktów, co dawałoby łącznie średnią z
punktów 43, zamiast przyznanych łącznie średnio 31,33 (ta ostatnia liczba wynika z obliczeń
Wykonawcy i jest prosta do uzyskania bazując na otrzymanej ocenie oferty).

Odwołujący podkreślił zatem, iż wcale nie jest konieczne dla uzyskania przez Odwołującego
zamówienia - otrzymanie maksymalnej liczby punktów w każdym z podkryteriów. Nie mniej
jednak Odwołujący wywodzi, że taka ocena jest uzasadniona z uwagi na znakomity l
komplety merytoryczny zakres wykonanej na potrzeby oceny ofert Ekspertyzy (z
dokładnością do podkryterium „Objętość pracy").

Odwołujący wskazał ponadto, że tak naprawdę w dużej liczbie przypadków obniżenie liczby
punktów w danych podkryteriach przez poszczególnych biegłych wynika nie z wartości
merytorycznej wykonanej Ekspertyzy - tylko innowacyjnej formy, jaką zaproponował w
pewnym zakresie Ekspertyzy Odwołujący, co mogło powodować, że biegli, a zatem i

Zamawiający, przeoczyli czy pominęli fakt, że dany aspekt został w Ekspertyzie
uwzględniony.

Odwołujący wraz z odwołaniem dołączył również załącznik nr 6 (zastrzeżony jako tajemnica
przedsiębiorstwa) zawierający odniesienie wprost do oceny ekspertyzy wzorcowej, jej treści
oraz analizy merytorycznej wraz z uzasadnieniem przyznania Odwołującemu maksymalnej
ilości punktów.


Odpowiedź Zamawiającego na odwołanie
Zamawiający pismem z dnia 31.07.2017 r. wniósł odpowiedź na odwołanie wnosząc o
oddalenie odwołania.
Zamawiający wskazał, że Odwołujący wniósł odwołanie od czynności oceny oferty
Odwołującego w kryterium ,Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej" zarzucając
Zamawiającemu naruszenie art. 7 ust. 1 poprzez prowadzenie postępowania w sposób
naruszający zasady uczciwej konkurencji - w zw. z art. 26 ust. 1 Ustawy w zakresie w jakim
reguluje on ocenę ofert zmierzającą do ustalenia oferty najwyżej ocenianej oraz w związku z
art. 91 ust. 1 i 2 z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r.
poz. 2164) (PZP lub Ustawa) w zakresie w jakim reguluje on kryteria oceny ofert będące
podstawą oceny ofert poprzez przyznanie ofercie Odwołującego w we wskazanym kryterium
zbyt małej liczby punktów w poszczególnych podkryteriach.
Zamawiający nie zgadza się z zarzutami przedstawionymi przez Odwołującego, a także nie
zgadza się z przywołanymi przez Odwołującego, jako potwierdzenie ww. zarzutów,
domniemanymi naruszeniami ustawy Prawo zamówień publicznych.
Nie jest zasadne twierdzenie, że punkty w kryterium jakość wykonania ekspertyzy
wzorcowej" zostały przyznane w ilości niewystarczającej. W ocenie Zamawiającego nie
doszło do prowadzenia postępowania w sposób naruszający zasady nieuczciwej konkurencji,
a dokonana ocena jest prawidłowa oraz rzetelna.
Przedmiotem zamówienia był zakup specjalistycznych usług doradczych (wsparcia) dla
projektu CVP. Wykonawcy składający ofertę zobowiązani byłi do załączenia do oferty
dokumentu pn. „Zasady zarządzania architekturą korporacyjną Resortu Finansów ze
szczególnym uwzględnieniem obszaru poboru danin publicznych i wdrożeniem Krajowej
Administracji Skarbowej". Dostarczona ekspertyza wzorcowa miała mieć formę opracowania
pisemnego, złożonego w jednym egzemplarzu o formacie A-4, zszyta lub oprawiona z
ponumerowanymi stronami. Oferty zostały ocenione według kryterium oceny ofert -cena
(waga 40%), jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej (waga 60%). Zalecana długość
opracowania wskazana była na poziomie do 20 stron.

Do oceny ofert w kryterium " jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej " Zamawiający powołał
sześciu biegłych spośród pracowników resortu finansów, posiadających stosowną wiedzę i
doświadczenie.

Zamawiający dokonał oceny oferty w kryterium „Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej
metodą ekspercką na podstawie poniższych podkryteriów:

Lp. Podkryterium Udział procentowy
1. Adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną
resortu finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego.
Indywidualnej ocenie ekspertów podlegać będzie:
- Prawidłowość wskazania struktur resortu uczestniczących w zarządzaniu architekturą
korporacyjną.
- Czy właściwie określono zakres i przedmiot koniecznych zmian w ramach struktur
resortu uczestniczących w zarządzeniu architekturą korporacyjną?
- Atrakcyjność i realność proponowanych
rozwiązań. 40%
2. Orientacja procesów zarządzania architekturą korporacyjną na dostarczaniu korzyści
Zamawiającemu.
Indywidualnej ocenie ekspertów podlegać będzie:
- Czy odpowiednio odwzorowano kluczowe procesy?
- Czy przedstawione rozwiązanie jest kompletne?
- Oryginalność rozwiązania
- Objętość pracy 60%
W podkryterium „Adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą
korporacyjną resortu finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego" - można było
uzyskać maksymalną liczbę punktów - 28 punktów, tymczasem odwołujący uzyskał 11,5
punkta, a Promity 3 5,5 punkta. W podkryterium „Ocena orientacji procesom' zarządzania
architekturą korporacyjną na dostarczanie korzyści Zamawiającemu " - można było uzyskać
maksymalną liczbę punktów - 39 punktów, tymczasem Odwołujący otrzymał 19,83 punkta, a
Promity 31,67 punkta. Eksperci przyznali punkty oceniaj ąc przedstawiony przez
wykonawców dokument według każdego z podkryteriów i przydzielili ilość punktów nie
większą niż maksymalna wskazana powyżej. Punkty za poszczególne kryteria przyznane dla
danej oferty zostały wyliczone według wzorów opublikowanych w SIWZ w rozdziale XIX .
Najwyżej oceniona została oferta Promity, która otrzymała łącznie 92,57 pkt. w tym 60,00 pkt
w kryteriom jakość. Natomiast Odwołujący uzyskał łącznie 79,85 w tym 39,85 pkt w
kryterium Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej.

Należy zauważyć, że wniosek Odwołującego o nakazanie Zamawiającemu unieważnienia
czynności jego oferty, jest niezrozumiały i niemożliwy do wykonania. Zamawiający nie składa
ofert w swoim własnym postępowaniu o udzielenie zamówienia. Równie
niezrozumiały co wniosek Odwołującego jest zarzut naruszenia art. 26 ust. 1 ustawy Pzp w
zakresie, w jakim reguluje on ocenę ofert zmierzającą do ustalenia oferty najwyżej ocenianej.
Wspomniany przepis w żaden sposób nie odnosi się do oceny ofert przez Zamawiającego w
niniejszym postępowaniu i nie znajduje zastosowania zwłaszcza w kontekście
uzasadnienia odwołania samego Wykonawcy. Dlatego też przedstawioną podstawę
prawną zarzutu należy uznać za wadliwą. Ponadto poszczególne zarzuty dotyczą f
nieprzyznania Odwołującemu maksymalnej liczby punktów w każdym podkryterium
w kryterium Jakość ekspertyzy wzorcowej, w związku z czym Odwołujący domaga się
nakazania przez Izbę faktycznego podniesienia punktacji, gdy tymczasem Izba nie zastępuje
Zamawiającego w obowiązku badania i oceny ofert oraz oświadczeń i dokumentów, a
sprawuje kontrolę poprawności czynności i zaniechań Zamawiającego. Jeżeli zatem eksperci
f dokonali oceny zgodnie z ustalonymi podkryteriami w ramach kryterium -jakość wykonania
=• ekspertyzy wzorcowej i w granicach przewidzianej w SIWZ punktacji, to Izba nie ma
podstaw do narzucania ekspertom zmiany swojej oceny poprzez wskazanie konkretnej
liczby punktów, którą powinni przyznać pracy Odwołującego.
Eksperci byli zobowiązani ocenić przedłożone prace zgodnie z ustalonymi podkryteriami w
ramach określonego w SIWZ kryterium - jakość i przyznać określoną liczbę punktów
mieszczącą się w przewidzianych w SIWZ granicach, co też uczynili. Należy zauważyć, że
żadna z ocen nie wychodziła w swoim merytorycznym zakresie poza przewidziane
podkryteria (nie pojawiły się nowe, nieznane wcześniej lub zmodyfikowane podkryteria),
a żaden biegły nie przyznał więcej lub mniej punktów niż przewidywał to sposób oceny ofert
przewidziany w SIWZ. Oceny ekspertów nie różnią się także radykalnie od siebie, co
wskazuje na prawidłowe skomponowanie w ramach podkryteriów wzajemnej relacji j
pomiędzy koniecznością precyzyjnego przyznania liczby punktów a subiektywnością
opisowego charakteru oceny. Mając na uwadze, że kryterium „Jakość wykonania ekspertyzy
wzorcowej" ^ ma charakter niemierzalny nazywany także niearymetryczny, naturalną
konsekwencją zastosowania takiego kryterium jest różna ocena poszczególnych ekspertów.
Dlatego też narzucanie im obowiązku zwiększenia przyznanej punktacji do maksymalnych
wartości nie znajduje podstaw zarówno w SIWZ jak również w przepisach prawa. Wręcz
odwrotnie wymaganie tożsamej punktacji u każdego oceniającego prowadziłoby do
uzasadnionego podejrzenia, że w rzeczywistości nie dokonywano oceny indywidualnej lecz
wspólnie uzgadnianej, co mogłoby być uznane za naruszające regułę bezstronności i
obiektywizmu osób uczestniczących w prowadzonym postępowaniu.

Tymczasem każda ocena eksperta jest z założenia obarczona pewnym poziomem
subiektywizmu, wynikającego chociażby ze stanu skomplikowania danej materii i związanego
z tym stanu wiedzy koniecznego z punktu widzenia analizy ekspertyzy wzorcowej. O ile
ekspertowi można stosunkowo łatwo zarzucić, że wadliwie ocenił kryterium o charakterze
ścisłym, o tyle weryfikacja kryteriów niemierzalnych lub trudno mierzalnych (np. Adekwatność
ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną resortu finansów do
możliwości i potrzeb Zamawiającego w zakresie atrakcyjności i realności proponowanych
rozwiązań, itp.) nie może opierać się na przekonaniu, że skoro ekspert w tym zakresie
opowiedział się inaczej niż ocenia siebie sam Odwołujący, to z tej przyczyny ocena eksperta
jest „oderwana od rzeczywistości". W niniejszej sprawie mamy do czynienia ze swobodną
oceną ekspertów, i trudno wymagać, aby każdy ekspert prezentował ten sam pogląd i
oceniając projekt przyznał Odwołującemu identyczną a w dodatku maksymalną liczbę
punktów. Ocena dokonywana przez specjalistów z danej dziedziny ma bowiem to do siebie,
że każdy prezentuje swoje indywidualne podejście i mieści się to w granicach subiektywizmu
dokonywanej oceny. Odzwierciedleniem tego są różne oceny poszczególnych ekspertów i
taka sytuacja jest właśnie prawidłowa.

Przechodząc do szczegółowych zarzutów Odwołującego Zamawiający wskazał w odpowiedzi
na odwołanie, co następuje.
Zarzut przedstawiony w punkcie 1. na stronie 52 odwołania zdaniem Zamawiającego nie
zasługuje na uwzględnienie z następujących powodów.
Odwołujący formułuje nieprawdziwy zarzut o nieprzyznaniu punktów w podkryterium „Czy
właściwie okreśłono zakres i przedmiot koniecznych zmian w ramach ról i struktur biorących
udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną" bowiem biegli w tym podkryterium przyznali
pracy Odwołującego odpowiedniej, 5, 3, 5, 5, 3, co średnio daje 4 punkty.
Żądanie przyznania maksymalnej liczby punktów nie jest możliwe do realizacji, gdyż
przedstawiona ekspertyza wzorcowa nie spełnia cech kryterium przyporządkowanego do
wskazanej liczby punktów: „poprawnie określono zakres i przedmiot zmian w ramach ról i
struktur, zmiany organizacyjne powinny zapewnić właściwe zorientowanie na zarządzanie
zmianą w obszarze poboru danin publicznych, właściwie przypisano proponowane role do
poziomu zarządczego"
Istnieją dwie generalne przeszkody w uznaniu spełnienia ww. kryterium.
W ocenianej ekspertyzie pominięto struktury i role realizujące zadania związane z
architekturą korporacyjną a odpowiedzialne m.in. za spójność realizowanych prac
projektowych na poziomie programów i projektów.
W pracy na stronach 77-80 Odwołujący przedstawił następujące struktury:
Rada Architektury Korporacyjnej Resortu Finansów,

Biuro Architektury Korporacyjnej,
Główny Architekt,
określając je jako istotne z punktu widzenia architektury korporacyjnej. Dodatkowo na
stronach 80-87 w rozdziale „Umocowanie" w ocenianej pracy przedstawiono struktury
funkcjonujące w otoczeniu wskazanych powyżej:
Minister Rozwoju i Finansów,
Departament Informatyzacji,
Pełnomocnik Ministra Rozwoju i Finansów do Spraw Informatyzacji,
Samodzielne Stanowisko do Spraw Informatyzacji SI,
Pełnomocnik do spraw utworzenia Centrum Informatyki Krajowej Administracji Skarbowej,
Centrum Przetwarzania Danych Ministerstwa Finansów,
Departamentu Bezpieczeństwa i Ochrony Informacji,
Departament Poboru Podatków,
BZK,
Radę Portfela Programów i Projektów.
a na poziomie programów i projektów wskazując następujące struktury:
Radę Programu,
Biuro Programu,
Komitet Sterujący Projektu.
Z przedstawionego wykazu struktur wynika, że Odwołujący nie wskazał struktur i ról
realizujących zadania związane z zagadnieniami architektury korporacyjnej w konkretnym
programie czy projekcie. Ocenę przedstawionych ofert w zakresie ekspertyz wzorcowych
Zamawiający ukierunkował na wsparcie konkretnego projektu CVP wdrażającego zmiany w
obszarze poboru danin publicznych, co zostało odzwierciedlone w kryteriach oceny.
Wieloletnie doświadczenia Zamawiającego jednoznacznie wskazują na konieczność
funkcjonowania struktur i ról zapewniających wsparcie architektoniczne na poziomie
programu i projektu, niezależnie od ich funkcjonowania na poziomie zarządzania
strategicznego. Tego w ocenianej ekspertyzie nie uczyniono, co wskazuje, że Odwołujący,
jako potencjalny wykonawca prac w projekcie CVP, potrzebowałby dodatkowego czasu na
zorientowanie się w złożoności funkcjonowania projektu i jego otoczenia, aby prawidłowo
zrealizować przedmiot zamówienia. Liczba i złożoność zagadnień związanych z architekturą
korporacyjną wymaga właściwego zaprojektowania struktur zarządzania architekturą
zarówno na poziomie strategicznym jak i operacyjnym (poziom projektów) z uwzględnieniem
poziomu programów. Pominięcie struktur i ról odpowiedzialnych za spójność realizowanych
prac projektowych uniemożliwia przyznanie maksymalnej liczby punktów wobec niespełnienia
wymogu cech kryteriów przyporządkowanego do tej ilości punktów tj. „poprawnie określono

zakres i przedmiot zmian w ramach ról i struktur, zmiany organizacyjne powinny zapewnić
właściwe zorientowanie na zarządzanie zmianą w obszarze poboru danin publicznych"
Wobec przedstawionych powyżej argumentów biegli mieli prawo uznać, iż proponowane
„zmiany organizacyjne nie zapewnią właściwego zorientowania na zarządzanie zmianą w
obszarze poboru danin publicznych", gdyż są one wprowadzane w formule projektu
realizowanego w ramach Programu ePodatki.
W ocenianej ekspertyzie nie przypisano proponowanych ról do poziomu zarządczego.
Oferent w swym opracowaniu formułuje twierdzenie o funkcjonowaniu wybranych struktur na
poziomie strategicznym i operacyjnym, jak się wydaje, dostrzegając potrzebę rozróżnienia, w
tak złożonej strukturze jak resort finansów, podziału na zarządzanie strategiczne i
operacyjne. Nie dokonuje jednak w pracy przyporządkowania proponowanych ról i struktur do
wymienianego poziomu zarządzania. Przykładem może być Rada Architektury Korporacyjnej
Resortu Finansów, gdyż w pracy nie wskazano na jakim poziomie działa ta struktura. Co
gorsza, w pracy popełnia się kardynalny błąd proponując, aby skład tej Rady (strona 78) był
stanowiony w następujący sposób:
„Członkami Rady Architektury Korporacyjnej powinni być przedstawiciele możliwie
najwyższej rangi (Dyrektorzy, bądź zastępcy Dyrektorów) Departamentów:
Departamentu Informatyzacji (DI) Departamentu Bezpieczeństwa i Ochrony Informacji
Centrum Przetwarzania Danych Ministerstwa Finansów (CMD MF) "
całkowicie pomijając udział przedstawicieli departamentów odpowiedzialnych wprost za
świadczenie usług publicznych, czyli przedstawicieli tzw. biznesu. Architektura Korporacyjna
to dyscyplina optymalizująca funkcjonowanie systemu informacyjnego z punktu widzenia
potrzeb biznesowych. Biorąc pod uwagę zdanie umieszczone na stronie 80 „Zarządzanie
architekturą korporacyjną dotyczy wszystkich obszarów IT'\ rodzi się obawa, iż autorzy
opracowania opisują w tej pracy nie funkcjonowanie architektury korporacyjnej, ale aspekty
architektury rozwiązań czy architektury technicznej. Przytaczane w odwołaniu uzasadnienia
ograniczają się w istocie do wskazania słów zarządzanie strategiczne i operacyjne.
Zadośćuczynienie wymaganiom Zamawiającego wymagałoby wskazania do jakiego poziomu
organizacyjnego Oferent przypisuje daną strukturę czy rolę, a co istotne, uczyniono to w
konkurencyjnych ofertach.
Dla kompletności odnieść się jeszcze należy do nieprawdziwej tezy o nierównym traktowaniu
wykonawców sformułowanej na stronie 61 odwołania. Odwołujący formułuje ten zarzut
cytując wybrane uzasadnienie biegłego dla przyznanych punktów w tym podkryterium.
Krytyka przytoczonego uzasadnienia jest całkowicie błędna. Pogląd wyrażony przez
Odwołującego o właściwym określeniu zakresu i przedmiotu zmian w ramach ról i struktur,
tak aby proponowane zmiany organizacyjne mogły zapewnić właściwe zorientowanie na

zarządzanie zmianą w obszarze poboru danin publicznych oraz o właściwym przypisaniu ról
do poziomu zarządczego został obalony powyżej.
Już samo Odwołanie potwierdza, że w przedstawionej ekspertyzie przypisania ról do
poziomu zarządczego Oferent nie uczynił. Na stronie 55 Odwołujący stwierdza „Wykonawca
podkreśla, że oferta powinna być oceniana całościowo oraz, że Zamawiający nie wskazał
formy w jakiej opisane elementy ekspertyzy wzorcowej stanowiące podstawę do oceny w ww.
podkryterium - przedstawił jedynie wymagania co do treści/zawartości. " Oferent pomimo
licznych cytatów z ocenianej pracy nie wskazał w Odwołaniu, gdzie to uczynił. Co więcej,
kilka zdań dalej neguje już nawet prawo Zamawiającego do oceny tego aspektu w ogóle! W
odwołaniu pada stwierdzenie „ Wykonawca wskazuje, że rozróżnienie struktur
uczestniczących w zarządzaniu architekturą korporacyjną na poziomie strategicznym i
operacyjnym nie jest przedmiotem oceny w niniejszym podkryterium. " (!) Pośrednio
potwierdza tym samym, że nie było to jego troską. Na Oferentach aspirujących do
uzyskania maksymalnej liczby punktów ciążył obowiązek przedstawienia w sposób możliwy
do weryfikacji powiązania ról z poziomem zarządczym. Odwołujący tego nie uczynił. W
odwołaniu negując ten obowiązek myli rolę zamawiającego i oferenta w postępowaniu o
zamówienie publiczne. Na koniec neguje trafną uwagę biegłego o niepowiązaniu ról i struktur
biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną. Powodem tego stwierdzenia jest
wnikliwa analiza struktur i ról wymienionych na stronach 16-77, dla których nie wskazano
jakie jest ich powiązanie ze strukturami i rolami określonymi w rozdziale 8.
Podsumowując, z zaproponowanego przez Odwołującego podejścia wyłania się propozycja
zakresu i przedmiot zmian w ramach proponowanych ról i struktur, gdzie zmiany
organizacyjne wspierają co najwyżej wybrane aspekty zarządzania zmianą w obszarze
poboru danin publicznych. Bez wprowadzenia do niej daleko idących modyfikacji nie jest
możliwe użycie proponowanych koncepcji w projekcie CVP, co w oparciu o kryteria oceny
Zamawiającego trafnie wychwycili biegli.
Zarzut przedstawiony w punkcie 2 na stronie 66 odwołania zdaniem Zamawiającego nie
zasługuję na uwzględnienie z następujących powodów.
Odwołujący formułuje nieprawdziwy zarzut o nieprzyznaniu punktów w podkryterium
„Atrakcyjność i realność proponowanych rozwiązań," bowiem biegli w tym kryterium przyznali
pracy Odwołującego odpowiednio{3, 6, 3, 6, 6, 3 co średnio daje 4,5 pkt. Żądanie przyznania
maksymalnej liczby punktów nie jest możliwe do realizacji, gdyż przedstawiona praca
wzorcowa nie spełnia cech kryterium przyporządkowanego do wskazanej liczby punktów:
„zaproponowane rozwiązania organizacyjne są atrakcyjne i realne, zawierają istotne
usprawnienia dla obszaru poboru danin publicznych"
Ocena przedstawionej przez Odwołującego ekspertyzy wzorcowej dokonywana jest w
ramach kryterium „Adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą

korporacyjną resortu finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego". Istnieje kilka
poważnych powodów niemożności spełnienia żądania Odwołującego. Do najważniejszych
należy zaliczyć popełnione w pracy błędy merytoryczne, w tym jej niekompletność, wykazane
w odpowiedzi Zamawiającego na zarzut nr 1 i nr 6. Przywołując najważniejsze z nich:
pominięto struktury i role realizujące zadania związane z architekturą korporacyjną, a
odpowiedzialne m.in. za spójność realizowanych prac projektowych na poziomie programów i
projektów, nie przypisano proponowanych w pracy ról i struktur do poziomu zarządczego,
błędnie określono skład Rady Architektury Korporacyjnej Resortu Finansów pomijając udział
przedstawicieli departamentów odpowiedzialnych wprost za świadczenie usług publicznych,
w katalogu struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną pominięto jeden
z kluczowych z tego punktu widzenia departament jakim jest Departament Zarządzania
Strategicznego i Wdrożeń. Nie jest zatem możliwe uznanie, że „zaproponowane rozwiązania
organizacyjne są atrakcyjne i realne, zawierają istotne usprawnienia dla obszaru poboru
danin publicznych". Przedstawione przez Odwołującego rozwiązania cechuje ogólność i brak
przystosowania do specyfiki projektu CVP, a złożoność proponowanych mechanizmów i
rozbudowane procedury powodują, iż w realiach projektu za atrakcyjne uznać można tylko
wybrane elementy przedstawione w pracy oraz, że możliwe będą nieznaczne/nieliczne
usprawnienia dla resortu finansów z punktu widzenia zmian w obszarze poboru danin
publicznych. Mając tego świadomość Odwołujący próbuje argumentować, że w pracy
zaproponował dla zmian małej wagi uproszczenia, które dalej nie są wolne od ww. wad.
Trzeba jednak przede wszystkim zwrócić uwagę, że w ramach CVP realizowana jest
centralizacja obsługi podatku VAT i CIT będących filarami stabilności finansowej państwa i
jako takie z pewnością za zmiany małej wagi potraktowane być nie mogą. Na koniec warto
podkreślić, iż w samym Odwołaniu przyznano cytuję "Wdrożenie zapisów koncepcji w pełnej
postaci będzie wymagało czasu i będzie musiało odbywać się etapami. W miarę zwiększania
dojrzałości organizacyjnej resortu", podczas gdy Zamawiający w ramach uruchomionego
zamówienia oczekuje propozycji wsparcia projektu CVP „tu i teraz".
Pozostałe argumenty Odwołującego nie odnoszą się do wskazanych wad opracowania.
Zarzut przedstawiony w punkcie 3. odwołania zdaniem Zamawiającego nie zasługuje na
uwzględnienie z następujących powodów.
Odwołujący formułuje nieprawdziwe twierdzenie o nieprzyznaniu punktów w podkryterium
„Czy odpowiednio odwzorowano kluczowe procesy?", gdyż biegli przyznali w omawianym
podkryterium Odwołującemu odpowiednio: 5, 10, 5, 10, 10, 10, co średnio daje 8,33 pkt.
Żądanie Odwołującego przyznania maksymalnej liczby punktów jest niezasadne, gdyż nie
spełnia wymagań kryterium „ Orientacja procesów zarządzania architekturą, korporacyjną na
dostarczanie korzyści Zamawiającemu w realizacji zmian w ramach projektu CVP" w
kontekście „Czy odpowiednio odwzorowano kluczowe procesy?". Dla przyznania takiej liczby

punktów ekspertyza wzorcowa musi odpowiednio odwzorować kluczowe procesy wskazując,
w jaki sposób dostarczać będą korzyści w realizacji zmian w obszarze poboru danin
publicznych.
Zamawiający nie kwestionuje kompletności zaproponowanych procesów. Jednak wskazuje,
że oparcie propozycji procesów o framework TOGAF bez przystosowania ich do realiów
organizacji Zamawiającego nie orientuje ich na dostarczanie korzyści w realizacji zmian w
obszarze poboru danin publicznych. Pokreślić należy, iż realizowane zmiany w obszarze
poboru danin publicznych (w ramach projektu CVP) realizowane są w Programie e-Podatki,
gdzie wizję architektury, bazową i docelową architekturę już zdefiniowano. Pomimo
przekazania oferentom tych informacji w Definicji Programu e-Podatki oraz studium
wykonalności projektu CVP, Odwołujący w swoim opracowaniu zignorował tę kluczową
okoliczność, podczas gdy Zamawiający ten aspekt uwypuklił w treści kryteriów. W ocenianym
opracowaniu nie wskazano w jaki sposób zaproponowane procesy dostarczać będą korzyści
w realizacji zmian w obszarze poboru danin publicznych. Odwołujący w ofercie przedstawił
korzyści w sposób bardzo ogólny, wiążąc je z obszarem poboru danin publicznych,
w większości tylko poprzedzając wymienienie danej korzyści sformułowaniem: „W obszarze
poboru danin publicznych ...". To zbyt mało, aby można było uznać je za korzyści powiązane
z obszarem poboru danin publicznych. Ponadto korzyści takie jak: „ Wsparcie w zakresie
wypracowania i optymalizacji spójnej strategii i wizji działań", „Wsparcie w zakresie
konsolidacji i optymalizacji infrastruktury i systemów informatycznych", „ Wsparcie
procesów transformacji w celu uzyskania większych korzyści skali", „ Zapewnienie
maksymalnych korzyści Resortowi Finansów, skorelowanych dla całego portfela programów i
projektów przy jednoczesnym ograniczeniu zaangażowania zasobów budżetowych i
osobowych, w działaniach o mniejszym znaczeniu", „Poniesienie kompetencji cyfrowych
Resortu finansów", „Podniesienie jakości produktów specjalistycznych wytwarzanych
w projektach oraz poprawa terminowości działań w procesach wytwórczych " nie sposób
uznać za zorientowane na dostarczanie korzyści Zamawiającemu w realizacji zmian w
ramach projektu CVP. Odwołujący wymienił korzyści, sposób ich realizacji, jednak w
większości przypadków nie wykazał jak zaproponowane procesy zapewnią dostarczenie
korzyści z ich realizacji w organizacji Zamawiającego w obszarze poboru danin publicznych.
Przedstawione korzyści i sposób ich realizacji rozszerzono o mapowanie na procesy dopiero
w odwołaniu. To uzupełnienie, chociaż spóźnione, nie usuwa wady braku jasnego
powiązania procesu z dostarczaniem korzyści w obszarze poboru danin publicznych.
Propozycje zawarte w ofercie są w istocie „podręcznikowym" użyciem procesów framework
TOGAF bez uwzględnienia zmian realizowanych w projekcie CVP, w tym centralizacji obsługi
podatku CIT i VAT oraz wykorzystania danych plików .TPK.
Odwołujący w swej ofercie zauważa:

„ W ramach architektury korporacyjnej (zgodnie z frameworkiem TOGAF) można wyróżnić
następujące procesy:
Proces planowania architektury - jego efektem są: opis pryncypiów architektonicznych oraz
wizja architektury;
• Proces projektowania architektury — jego efektem jest dokument definiujący
architekturę;
Proces zarządzania wymaganiami - jego efektem jest opis kluczowych elementów wymagań
co do architektury (oraz opcjonalnie wymagań wynikających z podjęcia określonych decyzji
architektonicznych);
• Proces ładu architektonicznego;
• Proces zarządzania środowiskiem architektonicznym
W związku z finalizacją Projektu e-Podatki, e-Rejestracja, e-Deklaracje 2 oraz
uruchomieniem Projektu CVP realizowanymi zgodnie z metodyką Trampolina, której
centralną częścią jest koncepcja architektury korporacyjnej, a także w związku z
reorganizacją Krajowej Administracji Podatkowej można jednoznacznie stwierdzić, że
wszystkie powyższe procesy są bardzo istotne w obecnym położeniu resortu finansów. " I
właśnie takie procesy Odwołujący proponuje do realizacji. Natomiast, mimo wielu cytatów z
oferty. Odwołujący nie odnosi ich do obecnej sytuacji Zamawiającego w obszarze poboru
danin publicznych. Prezentowane jest „podręcznikowe", ogólne, „ciężkie" podejście z
rozbudowanym procesem zarządzania zmianą zupełnie oderwane od realiów organizacji
Zamawiającego. Framework TOGAF jest znany w organizacji Zamawiającego, natomiast
przedmiotem zamówienia było przedstawienie propozycji możliwej do zastosowania w
obszarze poboru danin publicznych z uwzględnieniem uwarunkowań (w tym ograniczenia
czasu) realizacji projektu CVP. Ogólność procesów zaproponowanych przez Odwołującego
uniemożliwia wskazanie sposobu dostarczania korzyści w realizacji zmian w obszarze
poboru danin publicznych.
Zasady utrzymania i doskonalenia procesów zaproponowane w rozdziale 6 również są
„podręcznikowe" i bardzo ogólne, bez odniesienia się do specyfiki Zamawiającego.
Biorąc pod uwagę powyższe ocena Zamawiającego jest właściwa, a żądanie Odwołującego
przyznania maksymalnej liczby punktów należy odrzucić jako bezzasadne.
Zarzut przedstawiony w punkcie 4. odwołania zdaniem Zamawiającego nie zasługuje na
uwzględnienie z następujących powodów: Odwołujący formułuje nieprawdziwe twierdzenie o
nieprzyznaniu punktów w podkryterium
„Czy przedstawione rozwiązanie je si kompletne" w ramach kryterium „Orientacja procesów
zarządzania architekturą korporacyjną na dostarczanie korzyści Zamawiającemu w realizacji
zmian w ramach projektu CVP", gdyż biegli przyznali w omawianym podkryterium
Odwołującemu odpowiednio: 3, 6, 3, 6, 6, 3, co średnio daje 4,5 pkt.

Żądanie Odwołującego przyznania maksymalnej liczby punktów jest niezasadne, gdyż nie
spełnia kryteriów dla przyznania takiej liczby punktów. W kryterium „ Orientacja procesów
zarządzania architekturą korporacyjną na dostarczanie korzyści Zamawiającemu w realizacji
zmian w ramach projektu CVP. " w ww. podkryterium maksymalną liczbę punktów można
przyznać ekspertyzie wzorcowej pod warunkiem „przedstawienia rozwiązania kompletnego,
którego kluczowe mechanizmy są możliwe do wdrożenia i są adekwatne do poziomu
dojrzałości organizacji".
Jak Odwołujący słusznie zauważa, w swojej ofercie przedstawił rozwiązania, których „
wdrożenie w pełnej postaci będzie wymagało czasu i będzie musiało odbywać się etapami".
Prezentowaną koncepcję Odwołujący oparł o tzw. cykl ADM (Architecture Development
Method) framework TOGAF, która, jak sam pisze, wymaga czasu i rozbudowanych zasobów,
podczas gdy zamówienie dotyczy usług doradczych ukierunkowanych na trwający projekt
CVP. Podejście z wykorzystaniem cyklu ADM Zamawiający intensywnie stosował w łatach
2010-2014 mając, oprócz własnych zespołów, wsparcie zewnętrznego kontraktu z budżetem
bez mała 20 min zł. Obecnie Zamawiający oczekuje koncepcji, możliwej do użycia w
projekcie CVP, która wykorzysta dorobek Zmawiającego do usprawnienia realizacji
zaplanowanych zmian związanych z poborem podatku VAT i CIT. Zastosowanie
proponowanych w ekspertyzie rozwiązań w projekcie CVP jest nierealne. Zgodnie z
propozycją Odwołującego, która przewiduje obligatoryjne wykorzystanie proponowanej
koncepcji do realizacji zmian dużej wagi, nie jest możliwe zastosowanie wzmiankowanej w
pracy „uproszczonej ścieżki postępowania" dla projektu CVP. Projekt CVP obejmuje swym
zakresem fundamenty finansów Państwa, bowiem jego zadanie to centralizacja obsługi
podatku VAT i podatku CIT. Jest to skomplikowane przedsięwzięcie, które w przypadku
nieprawidłowej realizacji może doprowadzić do zachwiania stabilności finansów publicznych.
Wspominana w ocenianej ekspertyzie uproszczona ścieżka postępowania nie jest możliwa
do
zastosowania, gdyż Odwołujący rezerwuje ją do „ zmian małej skali tj.:
- nie będących zmianami dużej wagi;
będących zmianami dotyczącymi kompetencyjnie jednego zespołu monitorowania;
- nie wymagających budżetu, względnie;
- których budżet może być kontrolowany samodzielnie przez członków jednego zespołu
monitorowania ".
Żadna z powyższych przesłanek nie jest spełniona w projekcie CVP. Podobnie jak
podstawowa ścieżka, nie jest też ona osadzona w strukturach realizujących projekt CVP, co
wielokrotnie wskazywano w odpowiedzi na odwołanie.
Ponadto uproszczona ścieżka postępowania, jak stwierdza odwołujący, zakłada „przejęcie
uprawnień kontrolnych Rady Architektury Korporacyjnej Resortu Finansów i Kierownictwa

Resortu Finansów przez Głównego Architekta oraz pozostałych członków Biura Architektury
Korporacyjnej. " Takie scedowanie odpowiedzialności w uwarunkowaniach Zamawiającego
jest niemożliwe do zastosowania przy realizacji projektu tak dużego jak CVP, co jest
kolejnym dowodem na brak możliwości zastosowania uproszczonej ścieżki przy realizacji
projektu CVP.
Odwołujący stwierdza również, że „w miarę zwiększania dojrzałości organizacyjnej resortu
m.in. postępów wdrożeń docelowych systemów informatycznych (e-podatki, CVP), będzie
należało dostosowywać do nich sposób operacjonalizacji koncepcji, a w razie potrzeby -samą
koncepcję. " Koncepcja proponowana w ofercie powinna być możliwa do zastosowania „tu i
teraz" właśnie w projekcie CVP, a nie po zebraniu doświadczeń z realizacji tego projektu.
Zastosowanie przedstawionego podejścia wręcz uniemożliwiłoby sprawną realizację projektu
CVP. Zaproponowane przez Odwołującego złożone i rozbudowane mechanizmy, oparte o
stosowany w organizacji Zamawiającego w trakcie pierwszej fazy realizacji Programu e-
Podatki framework TOGAF, prowadzące do czasochłonnego i zbiurokratyzowanego procesu
zarządzania zmianą należy uznać za nieadekwatne do obecnego poziomu dojrzałości
organizacji Zamawiającego, który nie dysponuje wystarczającymi zasobami oraz
wystarczającą ilością czasu do zrealizowania tej propozycji w ramach prowadzonego
projektu. Doświadczenia z realizacji Programu e-Podatki dają Zamawiającemu
podstawy do twierdzenia, że proces zarządzania zmianą należy w organizacji
Zamawiającego, przynajmniej na potrzeby realizacji projektu CVP, w stosunku do
„podręcznikowego" podejścia ram architektonicznych TOGAF, znacząco uprościć i
ukierunkować na konkretne korzyści, Propozycji takiego uproszczenia w ofercie
Odwołującego zabrakło co uniemożliwia przyznanie maksymalnej liczby punktów.

Odwołujący niezasadnie stwierdza jakoby biegli nierówno traktowali wykonawców w trakcie
sporządzania oceny. Ocena firmy Promity, podobnie jak każdego z Oferentów, jest chroniona
tajemnicą przedsiębiorstwa, zatem nie ma możliwości, aby rozszerzyć argumentację oceny
ponad to, co zostało zawarte w ocenie pierwotnej. Wskazanie w tym miejscu przez
Odwołującego możliwości uproszczonej ścieżki postępowania zostało przez Odwołującego
zadedykowane do „zmian małej skali" co dyskwalifikuje obranie tej ścieżki przy realizacji
projektu CVP i nie wnosi żadnego argumentu o rzekomym nierównym traktowaniu oferentów.
Przedstawione rozwiązanie jest nieadekwatne do poziomu dojrzałości organizacji
Zamawiającego, co zostało wykazane powyżej, a co za tym idzie niemożliwe do wdrożenia z
punktu widzenia realizacji projektu CVP.
Biorąc pod uwagę powyższe ocena Zamawiającego jest właściwa, a żądanie Odwołującego
przyznania maksymalnej liczby punktów należy odrzucić jako bezzasadne.

Zarzut przedstawiony w punkcie 5. odwołania, zdaniem Zamawiającego, nie zasługuje na
uwzględnienie z następujących powodów:
Odwołujący formułuje nieprawdziwy zarzut o nieprzyznaniu punktów w podkryterium
„Oryginalność rozwiązania", bowiem biegli w tym podkryterium przyznali pracy Odwołującego
odpowiednio: 6, 12, 6, 6, 6, 6, co średnio daje 7 pkt. Żaden z Oceniających nie przyznał w
omawianym kryterium mniej niż 6 punktów, zatem zarzut Odwołującego nieprzyznania
punktów w omawianym kryterium jest nieprawdziwy.
W ocenie Zamawiającego żądanie Odwołującego przyznania maksymalnej liczby punktów
nie jest możliwe do realizacji, gdyż przedstawiona ekspertyza wzorcowa nie spełnia cech
kryterium przyporządkowanych do wskazanej liczby punktów: „zaproponowane rozwiązania
są konsekwentnym, rozwinięciem stosowanych w resorcie finansów metodyk realizacji
projektów i programów, definiuje nowatorskie mechanizmy w stosunku do stosowanych w
resorcie finansów ".
Oceniane cechy rozwiązania dotyczą kryterium „Orientacja procesów zarządzania
architekturą korporacyjną na dostarczanie korzyści Zamawiającemu w realizacji zmian w
ramach projektu CVP. " w kontekście „Czy w ofercie wskazano propozycje mechanizmów
zarządzania zmianą wychodzące poza obecnie stosowane w resorcie finansów praktyki? " W
ramach podkryterium „ Oryginalność rozwiązania" Zamawiający miał obowiązek ocenić
ekspertyzy wzorcowe pod kątem zorientowania procesów zarządzania architekturą
korporacyjną na dostarczanie korzyści Zamawiającemu w realizacji zmian w ramach projektu
CVP, zgodnie z treścią kryterium.
W tym kontekście, przyznając maksimum punktów, należało rozważyć czy przedstawione w
ekspertyzie rozwiązania „ są konsekwentnym rozwinięciem stosowanych w resorcie finansów
metodyk realizacji projektów i programów, definiuje nowatorskie mechanizmy w stosunku do
stosowanych w resorcie finansów".
Dla wypełnienia pierwszego warunku należy oczekiwać, że Oferent zaproponuje mechanizmy
zarządzania architekturą korporacyjną osadzone w strukturach programu i projektu. Mówiąc
inaczej wskaże jakie działanie powinna podejmować wskazana rola lub struktura w
programie lub projekcie, co jest absolutnie konieczne, aby spełnione była cecha tego
kryterium „zaproponowane rozwiązania są konsekwentnym rozwinięciem stosowanych w
resorcie finansów metodyk realizacji projektów i programów". Tego Odwołujący nie uczynił.
Prezentowaną w pracy ramową koncepcję ciągłego usprawniania resortu oparto
na poszczególnych fazach tzw. cyklu ADM (Architecture Development Method), będącego
podstawą ram architektonicznych TOGAF. Podejście to ma charakter ogólnikowy, nie
przypisuje działań na poziomie ról i struktur programu czy projektu. Proponowane podejście
oparte o cykl ADM wymaga uruchomienia czasochłonnych działań oraz odpowiednio
licznych, dobrze przygotowanych zespołów i skutkowałoby powielaniem prac już

wykonanych w Programie e-Podatki. O złożoności tego podejścia świadczy przedstawiona
ekspertyza, w której Wykonawca nie był w stanie zaprezentować go w wymaganej objętości
przekraczając ją o 300%(!). Jak już wcześniej wspominano w odpowiedzi na odwołanie, w
ramach realizowanego Programu e-Podatki zdefiniowano już wizję architektury, bazową i
docelową architekturę korporacyjną. Propozycja Odwołującego nie koresponduje z aktualnym
etapem realizacji projektu CVP i Programu e-Podatki, negując konsekwentność rozwinięcia
stosowanych w resorcie finansów metodyk. Zaprezentowana koncepcja wymaga wykonania
czasochłonnych prac przygotowawczych, co skutkowałoby utrudnieniem realizacji projektu
CVP i opóźnianiem dostarczania korzyści Zamawiającemu w realizowanym projekcie CVP. A
to jest sprzeczne z celem realizowanego zamówienia publicznego
W tym miejscu Zamawiający nie uwypukla już innych błędów ekspertyzy, podważających
możliwość uznania przedstawionych koncepcji jako „konsekwentne rozwinięcie stosowanych
w resorcie finansów metodyk realizacji projektów i programów", gdyż wykazano to już w
innych miejscach odpowiedzi na odwołanie.
Przedstawione uzasadnienie wyjaśnia, że przyznanie maksymalnej liczby punktów nie jest
możliwe, gdyż jedna z dwóch łącznych przesłanek nie została spełniona. Tym niemniej
analizując drugą z przesłanek łatwo wykazać, iż i ona w analizowanej ekspertyzie nie została
spełniona.
W odwołaniu Odwołujący wskazuje, że przedstawione w pracy rozwiązanie jest solidnym i
kompleksowym rozwiązaniem opartym o framework TOGAF, co wg Niego daje gwarancję
podniesienia dojrzałości architektonicznej organizacji oraz niesie za sobą wymierne korzyści
w postaci poprawnie zarządzanych i udoskonalonych produktów. Trzeba jednak zauważyć,
że to podejście Zamawiający realizował w poprzedniej fazie Programu e-Podatki dysponując
licznym zespołem ekspertów wspierających go w ramach kontraktu na wsparcie realizacji
trzech projektów o łącznym budżecie ponad 253 min zł. Podejście to zostało przedstawione
Oferentom w materiałach udostępnionych wraz z publikacją informacji o zamówieniu.
Generalnie należy stwierdzić, że proponowane podejście było stosowane przez
Zamawiającego i jako takie za oryginalne uchodzić nie może. Zgodnie z obowiązującymi
trendami Zamawiający oczekiwał od Oferentów zaprezentowania podejścia zorientowanego
na dostarczanie korzyści w realizowanym od ponad roku projekcie. Obecnie w tym projekcie
nie ma możliwości uruchomienia, uznanego w ekspertyzie Odwołującego za obowiązkowy
dla zmian realizowanych w ramach projektu CVP, pełnego cyklu ADM również ze względu na
brak czasu i odpowiednio licznych i przygotowanych zespołów.
Niezależnie od powyższego, nieprawdziwe jest twierdzenie Odwołującego, że wskazane w
rozdziale 6. zasady stanowią nowatorskie rozwiązania będące konsekwentnym rozwinięciem
stosowanych w resorcie finansów metodyk realizacji projektów i programów. Zamawiający
podkreśla, że istotą omawianego podkryterium, cechą podlegającą ocenie, są mechanizmy

zarządzania zmianą. Zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego pojęcie mechanizm
oznacza sposób, w jaki coś powstaje, przebiega lub działa. W opinii Zamawiającego w
większości przypadków wymienione zasady nie stanowią mechanizmów zarządzania zmianą
lub są stosowane w resorcie, zatem nie są nowatorskie. Zasady niosą słuszne spostrzeżenia,
ale w większości nie stanowią elementu podlegającego ocenie w ramach omawianego
podkryterium.
Podnoszony na str. 99 odwołania zarzut nierównego traktowania wykonawców należy w
opinii Zamawiającego odrzucić jako nieprawdziwy i niezasadny. Uzasadnienie tezy o
nierównym traktowaniu Odwołujący opiera na porównaniu uzasadnień przyznanych przez
jednego z biegłych punktów pracy Odwołującego i najlepiej ocenionej pracy firmy Promity w
ramach omawianego podkryterium, twierdząc, że też zaproponował podobne mechanizmy.
Zauważyć jednak należy, że w uzasadnieniu przyznania maksymalnej liczby punktów w
podkryterium „Oryginalność rozwiązania" pracy konkurencyjnego oferenta, firmy Promity,
wymieniono jedynie pewne cechy pracy, nie rozwijając ich pełnego kształtu z uwagi na
objęcie ekspertyz wzorcowych tajemnicą przedsiębiorstwa. Najlepszej, w ocenie
Zamawiającego, pracy biegły przyznał maksymalną liczbę punktów w tym podkryterium ze
względu na zawartość merytoryczną odpowiadającą cechom punktacji na najwyższym
poziomie punktowym. Zgodnie z uzasadnieniem biegłego, w pracy firmy Promity
„zaproponowano szereg istotnych zmian wpływających na zarządzanie architekturą
korporacyjną, co znalazło swe odwzorowanie w zaproponowanych procesach i strukturach''.
Powyżej uzasadniono, że przyznanie Odwołującemu maksymalnej liczby punktów w tym
podkryterium jest niemożliwe, a zarzut Odwołującego dotyczący nierównego traktowania jest
niezasadny.
Biorąc pod uwagę powyższe ocena Zamawiającego jest właściwa, a żądanie Odwołującego
przyznania maksymalnej liczby punktów należy odrzucić jako bezzasadne.
Zarzut przedstawiony w punkcie 6 na stronie 106 odwołania zdaniem Zamawiającego nie
zasługuje na uwzględnienie z następujących powodów.
Odwołujący formułuje nieprawdziwy zarzut o nieprzyznaniu punktów w podkryterium „
Prawidłowość wskazania struktur resortu finansów uczestniczących w zarządzaniu
architekturą korporacyjną", bowiem biegli w tym podkryterium przyznali pracy Odwołującego
zgodnie po 3 pkt.
Odwołujący formułuje bezzasadne żądanie przyznania maksymalnej liczby punktów, gdyż
przedstawiona ekspertyza wzorcowa nie wypełnia cech kryterium przyporządkowanego do
żądanej liczby punktów, tj. „Poprawnie wskazano struktury resortu finansów, nie pominięto
żadnych istotnych struktur, właściwie do specyfiki resortu finansów zaadresowano struktury
zarządzające architekturą korporacyjną, uwzględniając zmiany zachodzące w obszarze
poboru danin publicznych "

Uzasadnienie: W ocenianej ekspertyzie pominięto istotne struktury odpowiedzialne za
zarządzanie architekturą korporacyjną na poziomie Programu e-Podatki, w tym Głównego
Architekta czy Biuro Architektury Korporacyjnej. Pominięto też jeden z kluczowych
departamentów biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną, jakim jest
Departament Zarządzania Strategicznego i Wdrożeń. Odwołujący neguje taką
potrzebę twierdząc, że miał wskazać tylko istotne z punktu widzenia zarządzania
architekturą korporacyjną struktury resortów finansów, co należy uznać za poważny błąd
merytoryczny, gdyż już sama nazwa departamentu wskazuje jego kluczową rolę w tym
aspekcie. Brak" informacji o tym departamencie w materiałach udostępnianych wraz z
publikacją zamówienia nie jest istotna, bo Odwołujący korzystał z aktualnych, publicznie
dostępnych informacji o zmianach organizacyjnych. Zamawiający używa sformułowania
„bazować", co nie oznacza, że opracowanie ma się ograniczyć tylko do wskazanych
dokumentów. Zgodnie z tym Odwołujący wykorzystał w swojej ofercie np. Zarządzenie
Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 25 maja 2017 r. w sprawie zarządzania portfelem
programów i projektów w działach administracji rządowej: budżet, finanse publiczne,
instytucje finansowe (Dz. Urz. Min. Roz. I Fin. z dnia 29 maja 2017 r. - poz. 108), za co jako
jedyny otrzymał dodatkowe punkty. Informacja o Departamencie Zarządzania Strategicznego
i Wdrożeń jest zawarta we wcześniej udostępnionym zarządzeniu Ministra Rozwoju i
Finansów z dnia 3 marca 2017 r. w sprawie ustalenia regulaminu organizacyjnego
Ministerstwa Finansów (Dz. Urz. Min. Roz. i Fin. Z dnia 3 marca 2017 r. - poz. 46).
Odwołujący na stronie 78, definiując skład Rady Architektury Korporacyjnej w następujący
sposób:
„ Członkami Rady Architektury Korporacyjnej powinni być przedstawiciele możliwie
najwyższej rangi (Dyrektorzy, bądź zastępcy Dyrektorów) Departamentów: Departamentu
Informatyzacji (DI) Departamentu Bezpieczeństwa i Ochrony Informacji Centrum
Przetwarzania Danych Ministerstwa Finansów (CMD MF)", popełnił kardynalny błąd
pomijając przedstawicieli departamentów odpowiedzialnych za utrzymanie usług
biznesowych. Pamiętać należy, że Architektura korporacyjna nie jest przedsięwzięciem
informatycznym, ale złożonym zespołem działań z zakresu organizacji, zarządzania i
informatyki. Ze względu na niezbyt długą historię oraz brak bogatszego portfela krajowych
praktyk w stosowaniu architektury korporacyjnej dość często popełnia się błąd ograniczając
się do zagadnień architektury rozwiązań lub architektury technicznej, pomijają aspekty
organizacyjne, zarządcze czy prawne. Chcąc uniknąć takich nieporozumień, Zamawiający
odpowiednio zdefiniował kryteria oceny. Wobec popełnienia w ocenianej ekspertyzie ww.
błędów, biorąc pod uwagę treść przyjętych wymagań w kryteriach Zamawiającego,
uwzględnienie wniosku Odwołującego nie jest możliwe.

Podsumowując należy podzielić prezentowane w orzeczeniu z dnia 21 stycznia 2017 r. KIO
76/17 stanowisko, że skoro rozpatrywany spór dotyczy oceny złożonych ofert w kryterium,
które w istocie jest niemierzalne w znaczeniu arytmetycznym, to jakkolwiek końcowa ocena
prowadzi do wyniku w postaci określonej liczby przyznanych ofercie punktów. Nieunikniony
jest także przy dokonywanej ocenie w przedmiotowym kryterium pewien subiektywizm
wynikający z faktu, że każda z osób oceniających dysponuje inną wiedzą i doświadczeniem.
W konsekwencji, jak wskazuje doświadczenie, oceny przyznawane przez poszczególne
osoby mogą się różnić. Co więcej takie sytuacje uwiarygodniają uznanie, że każdy z
członków zespołu pracował samodzielnie. Tym samym mniej wiarygodne są wyniki tożsame
u każdej osoby, a ku temu zmierza swoim wywodem Odwołujący. W tym kontekście,
Zamawiający dochował należytej staranności przyjmując metodę przyznawania punktów
według wskazanego w SIWZ wzoru przez sześciu zaangażowanych do tych działań
ekspertów, których ocena została uwzględniona przez zamawiającego jako zdanie własne i
nie naruszył art. 7 ust ł oraz art. 91 ust. 1 i 2 PZP. Mając powyższe na uwadze wnoszę o
oddalenie odwołania.



Zamawiający kolejnym pismem procesowym z dnia 09.08.2017 r. przedstawił stanowisko
odnośnie zarzutów podniesionych na rozprawie w dniu 1 sierpnia 2017 r.

Zdaniem Zamawiającego podniesiony na rozprawie zarzut odnośnie nierzetelności biegłych
stanowi wyjście poza zakres odwołania i jako taki powinien zostać w ocenie Zamawiającego
pominięty. Jednakże z ostrożności procesowej Zamawiający ustosunkuje się do niego
poniżej.
Nie można zgodzić się z Odwołującym, że pomiędzy ocenami biegłych występują
diametralne i radykalne różnice, co ma być dowodem na dowolną a nie swobodną ocenę
ekspertyzy wzorcowej. Podkreślenia wymaga, że różnice pomiędzy biegłymi są cechą a nie
wadą postępowań o udzielenie zamówienia, w których Zamawiający posługuje się kryterium
„Jakość", a do jego oceny powołuje ekspertów. W celu maksymalnego zobiektywizowania
sposobu wyboru najkorzystniejszej oferty Zamawiający powołał aż 6 biegłych. Ich
subiektywnej ocenie w każdym podkryterium została przypisana określona liczba punktów.
Właśnie w celu uśrednienia ocen i wyeliminowania skrajności, które nie są niczym
niezwykłym przy dużej ilości ekspertów, Zamawiający przewidział wyciągnięcie z wszystkich
zsumowanych punktów średniej arytmetycznej. W ten sposób najbardziej skrajne opinie nie
stanowią podstawy wyboru najkorzystniejszej oferty.

Na marginesie, Zamawiający, za kuriozalny uznał argument Odwołującego, że ocena
ekspertów nie ma charakteru subiektywnego, gdyż przyporządkowano ocenom ekspertów
określoną punktację. Taki zabieg ma charakter porządkujący, pozwalający nadać
subiektywnemu kryterium atrybut mierzalności. Jednakże taka forma oceny kryterium
„jakość" nie obiektywizuje go całkowicie i nie pozbawia opinii ekspertów cech subiektywnej
oceny. Dla wyrazistości tej argumentacji już w tym postępowaniu wskazać można kryterium
pozbawione cech subiektywizmu, jakim jest kryterium oceny objętości pracy. W tej cześć
oceny biegłych miały charakter mierzalny. Do tej części oceny Odwołujący nie zgłosił
zastrzeżeń.
Nie można się także zgodzić z zarzutem postawionym na rozprawie, ale nie znajdującym
swojego odzwierciedlenia w odwołaniu, że ocena jednego elementu jest dla jednych
wykonawców wyczerpująca a dla innych zdawkowa. Każdy z ekspertów indywidualnie i
samodzielnie podchodził do swojej oceny i Zamawiający nie ingerował w obszerność ocen,
aby nie wpływać na swobodną ocenę ekspertyzy, jedynie na marginesie należy zauważyć, że
opisowe uzasadnienie przyznania konkretnej liczby punktów w podkryteriach w przypadku
Odwołującego jest z reguły najobszerniejsze względem pozostałych. Dlatego też zarzut
zdawkowości oceny nijak ma się do oceny ekspertyzy Odwołującego. 3.
Należy zauważyć, że zarzut zmowy pomiędzy biegłymi jest o tyleż ciężkiej kategorii
zarzutem, co kuriozalnym, a w dodatku stanowi nieuprawnione rozszerzenie zarzutów
zawartych w odwołaniu. Z argumentacji Odwołującego wynika, że w postępowaniu eksperci
podzielili się na dwie grupy biegłych, które pracowały niesamodzielnie, gdyż jedna grupa
lepiej oceniała ekspertyzę firmy Promity a druga CA Consulting S.A. Dowodem na tak
niedorzeczny, a jednak dużego kalibru zarzut jest według Odwołującego używanie przez
ekspertów tych samych zwrotów i związków frazeologicznych. Analizując zwroty jakimi
posługują się poszczególni biegli należy zauważyć pewne prawidłowości. Wszyscy eksperci
używają oceniając Podkryterium Adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu
architekturą korporacyjną resortu finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego w
zakresie Prawidłowości wskazania struktur resortu finansów uczestniczących w zarządzeniu
architekturą korporacyjną użyli określeń:
- ekspert nr 1 „na ogół poprawnie wskazano... ",
- ekspert w 2 „dość pobieżnie wskazano... ",
- ekspert nr 3 „w pracy wskazanie (...) potraktowano zdawkowo.... ",
- ekspert nr 4 „poprawnie odwzorowano struktury resortu finansów... ",
- ekspert nr 5 „ na ogół poprawnie wskazano... " - ekspert nr 6 ,,poprawnie wskazano... "
Zauważyć należy, że takie związki frazeologiczne narzucił ekspertom Zamawiający, aby
proces przyznawania punktów uczynić przejrzystym i czytelnym, oraz aby ograniczyć
objętość opisu ocen. Przy opisie punktacji, dla 3 punktów wskazano - na ogół poprawnie

wskazano struktury resortu finansów, pominięto niektóre kluczowe struktury, na ogół
właściwie do specyfiki resortu finansów zaadresowano struktury, uwzględniając zmiany
zachodzące w obszarze poboru danych publicznych. Ekspert nr 4, który rozpoczął ocenę od
„poprawnie odwzorowano struktury resortu finansów... " nie przyznał jednak 6 pkt., gdyż dla 6
pkt wymagane było, aby nie pominięto żadnych istotnych struktur, a jak sam ekspert wskazał
„Nie uwzględniono Departamentu Zarządzania Strategicznego i Wdrożeń". Z powyższego
jasno wynika, że wszyscy eksperci zostali zobowiązani do posługiwania się pewnym
zasobem frazeologicznym i nie ma pomiędzy nimi rażących, diametralnych różnic, o których
wspomina Odwołujący,
Dla Podkryterium I przy ocenie Czy właściwie określono zakres i przedmiot koniecznych
zmian w ramach ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną
pojawiły się różnice w punktacji pomiędzy ekspertami, jednak związki frazeologiczne dalej
pozostają w obrębie przewidzianych w opisach przez Zamawiającego granicach z
właściwością dla danej punktacji. Eksperci wyjaśniają też, co w ich opinii uzasadnia
przyznanie akurat takiej a nie innej liczby punktów. Znowu pomiędzy ekspertami nie ma
diametralnych różnic, a skala punktów oscyluje pomiędzy ekspert nr 1 -5 pkt., ekspert nr 2 -3
pkt, ekspert ni- 3 - 3 pkt, ekspert nr 4 -3 pkt., ekspert nr 5 - 5 pkt. Jak widać znów nie ma
sugerowanej rażącej rozbieżności pomiędzy ocenami, natomiast każdy ekspert wskazywał
na zauważone braki, które uniemożliwiły mu przyznanie maksymalnej liczby punktów.
Oceniając Atrakcyjność i realność proponowanych rozwiązań dla Pokryterium I, ekspert nr 1
przyznał 6 pkt ekspert nr 2 -3 pkt., ekspert nr 3-3 pkt, ekspert nr 4 -3 pkt, ekspert nr 5 6 pkt.,
ekspert nr 5-6. Żaden z nich nie przyznał Odwołującemu maksymalnej liczby punktów, jednak
każdy uzasadnił obniżenie swojej oceny. Nie można czynić zarzutu z różnić w ocenie, gdyż
każdy z biegłych dysponuje zbliżoną, ale nie identyczną wiedzą i doświadczeniem oraz mogą
różnić się w jakiejś mierze w ocenie istotności niektórych badanych elementów, co prowadzi
też to zróżnicowania w podejściu do oceny ekspertyzy. Jednakże różnice te wbrew temu, co
twierdzi Odwołujący nie są radykalne i mieszczą się w normie wskazującej na swobodną
ocenę ekspertyzy.
Identycznie prezentuje się sytuacja dla Podkryterium II Orientacja Procesów zarządzania
architekturą korporacyjną na dostarczanie korzyści Zamawiającemu w realizacji zmian w
ramach projektu CVP. Każdy z biegłych wskazuje na wady i zalety ekspertyzy wzorcowej
Zamawiającego oraz opisuje używając podobnych związków frazeologicznych, ale w ramach
opisów ocen.
4. Za niezrozumiały należy uznać zarzut Odwołującego, że eksperci oceniając jakość
ekspertyzy wzorcowej nie powinni bazować na swoich doświadczeniach i nabytej wiedzy,
skoro Zamawiający nie zawarł takich wymagań w opisie kryteriów oceny prac. Zarzut taki nie
pojawiał się wcześniej w odwołaniu i stanowi nieuprawnione rozszerzenie odwołania.

Zgodnie z konstrukcją załącznika G do OPZ praca biegłych sprowadzała się do identyfikacji
cech ocenianej ekspertyzy i zaklasyfikowania ocenianej ekspertyzy do jednej z
wyznaczonych przez Zamawiającego kategorii w ramach podkryteriów, pogrupowanych w
dwa główne podkryteria, na podstawie posiadanej wiedzy i doświadczenia zawodowego. W
ocenie Zamawiającego samo powołanie ekspertów do badania ekspertyzy jest wskazaniem
dla potencjalnych wykonawców, że ich praca będzie oceniana przez osoby posiadające dużą
i unikalną wiedzę oraz doświadczenie w zakresie architektury korporacyjnej resortu finansów.
Taki a nie inny opis kryteriów nie był przez Odwołującego kwestionowany, choć na
wcześniejszym etapie postępowania miał prawo zaskarżyć SIWZ, czego jednak nie uczynił.
Dlatego też na obecnym etapie zarzut, że eksperci oceniają jego ekspertyzę przez pryzmat
swojej wiedzy i doświadczeń należy uznać za spóźniony, a w swej istocie także kuriozalny.
Istotą przyznania danej osobie atrybutu eksperta jest posiadanie przez nią poszukiwanej i
cennej wiedzy, nie tylko teoretycznej, ale także nabytej poprzez doświadczenie np. Pan R.J.
jest głównym specjalistą pełniącym rolę Głównego Architekta Programu e-Podatki, będącym
jednocześnie przedstawicielem MF w Radzie Architektury powołanej przez
Przewodniczącego Komitetu Rady Ministrów Do Spraw Cyfryzacji i trudno od niego
wymagać, aby nie wykorzystywał swojej wiedzy w celu pozyskania przez Zamawiającego
najlepszych specjalistów do wsparcia projektu CVP. Zdaniem Zamawiającego
przeprowadzenie oceny prac w kryterium Jakość" przez ekspertów, z góry zakłada
konieczność wykorzystania przez nich swojej wiedzy i doświadczeń bez konieczności
dodatkowego wskazywania tego w podkryteriach. Skoro Odwołujący nie wiedział, jaką rolę
pełnią eksperci, to mógł Zamawiającego zapytać w ramach stosownej procedury. Jednak
Odwołujący nie zadał żadnego pytania, a teraz usiłuje kwestionować zastosowane w
postępowaniu kryteria. Jego zarzuty w tym zakresie należy uznać za spóźnione i
wykraczające poza odwołanie.
5. Odwołujący próbuje przeforsować tezę, że ekspertom nie wolno było obniżać punktacji w
ramach Podkryterium I kierując się przydatnością pracy w projekcie CVP, gdyż w tym
podkryterium nie pojawia się określenie „w zakresie CVP". Przypomnijmy sobie zatem, czego
dotyczy niniejsze postępowanie. Otóż nazwa postępowania to Zakup specjalistycznych usług
doradczych dla projektu CVP. Zatem teoria Odwołującego, że ekspertyza w zakresie
Podkryterium I nie powinna być oceniana w odniesieniu jej przydatności dla projektu CVP nie
zasługuje na uwzględnienie. Zamawiający kupuje usługi ekspertów, aby Ci pomogli mu
sprawnie prowadzić projekt CVP. W celu weryfikacji ich wiedzy wyznacza im do napisania
ekspertyzę. Niezrozumiałym i kompletnie nieracjonalnym działaniem Zamawiającego byłoby
zamówienie ekspertyzy niezwiązanej a wręcz oderwanej od projektu CVP. Przecież istotą
niniejszego postępowania, co wynika wyraźnie z dokumentacji postępowania jest pozyskanie
ekspertyz dla projektu CVP, zatem nie może być ona niepowiązana z tym projektem, jak

również nie do obronienia jest twierdzenie, że ekspertyza mająca być spójną merytorycznie i
koncepcyjnie pracą w jednym aspekcie ma uwzględniać jej przydatność dla CVP, a drugim
już nie. Ekspertyza nie jest częścią umowy, ale nie jest też oderwanym od celu postępowania
o udzielenie zamówienia wypracowaniem. Tym samym eksperci mieli prawo oczekiwać, że
przedstawione w ekspertyzie rozwiązania są przydatne dla Zamawiającego w ramach
wsparcia projektu CVP i oceniać wyżej prace, które takie pomysły prezentują. Zamawiający
oceniając ekspertyzę miał prawo oczekiwać rozwiązań możliwych do użycia w projekcie CVP
a określenie „tu i teraz" oznacza, że przedstawione w ekspertyzie wzorcowej rozwiązania,
mimo że nie wchodzą w zakres umowy, to podlegają ocenie pod kątem możliwości ich
sprawnego zastosowania przez Zamawiającego. Ekspertyza nie może być oderwana od
realiów przedmiotu zamówienia wbrew temu, co twierdzi Odwołujący. Na koniec należy
zauważyć, że zmiany zachodzące w obszarze poboru danin publicznych w czasie publikacji
ogłoszenia o Zamówieniu były zaplanowane do realizacji w projekcie CVP. Informacje o tym
zostały udostępnione w załączniku Nr 2 do OPZ „Studium wykonalności projektu CVP", gdzie
wymieniono 4 konkretne zmiany, które mają zostać wdrożone w obszarze poboru danin
publicznych. Tym samym uprawnione jest zamienne używanie sformułowania „zmiany w
obszarze poboru danin publicznych" i „realizacji zmian w ramach projektu CVP", co jest
wprost wyrażone w definicji drugiego kryterium.
6. Odwołujący usiłuje dowodzić, że zaproponowana przez niego struktura nakierowana jest
na biznes, a Zamawiający nie odniósł się do tego argumentu w swojej odpowiedzi. Argument
Odwołującego, że ponad 160 razy pojawia się w ekspertyzie wzorcowej słowo „biznes" lub
„biznesowa", co ma być dowodem, że nie myli architektury IT z architekturą korporacyjną, nie
jest żadnym dowodem na to, że prawidłowo rozumie, czym architektura korporacyjna jest.
Przedstawiony argument świadczy jedynie o tym, że Odwołujący zna deklinację i potrafi
odmieniać przymiotniki i rzeczowniki, ale to nie oznacza, że za dużą ilością użytych słów
idzie automatycznie posługiwanie się nimi ze zrozumieniem. Jak wykazał Zamawiający w
odpowiedzi na odwołanie Odwołujący nie ma wiedzy o architekturze korporacyjnej i myli ją z
architekturą IT, dlatego też dostał taką a nie inną liczbę punktów.
Nie można się zgodzić z zarzutami, że Zamawiający nie udostępnił istotnych informacji, a
następnie wymagał ich znajomości od Odwołującego. Takie twierdzenie wykracza poza ramy
zarzutów prezentowanych w odwołaniu i nie zasługuje na uwzględnienie. Potrzeba
zarządzania architekturą korporacyjną na poziomie programów i projektów została
przedstawiona w załączniku Nr 3 do OPZ „Metodyka TRAMPOLINA". Pomimo przekazania
tych informacji w dniu publikacji ogłoszenia o zamówieniu, Odwołujący pominął w swej
ekspertyzie wzorcowej ww. struktury, podczas gdy badanie tego aspektu było istotnym
elementem weryfikacji kompetencji oferentów, znajdującym oparcie w wymaganiach
zdefiniowanych podkryteriów. Odwołujący podnosi okoliczność braku takich informacji w

ustawie o Krajowej Administracji Skarbowej. Jest rzeczą powszechnie znaną, że ustawy
definiują ramy organizacyjno - prawne. Próżno tam szukać informacji o projektach, które są
przedsięwzięciami tymczasowymi, mającymi na celu stworzenie unikalnej usługi lub
produktu. Odwołujący taką argumentacją tylko potwierdza, że nie dysponuje wiedzą z
zakresu struktury resortu finansów, skoro uważa, że w przepisach powszechnie
obowiązujących i to do tego o charakterze ustrojowym np. ustawa o Krajowej Administracji
Skarbowej ustawodawca będzie zamieszczał informacje o prowadzonych projektach. Ustawy
kształtują porządek prawny a nie opisują projekty. Taka wiedza w przypadku ekspertów w
dziedzinie architektury korporacyjnej resortu finansów powinna być na wysokim poziomie, a
tu Odwołujący wykazuje się elementarnymi brakami i żąda za to maksymalnej ilości punktów.
Z takim poziomem wiedzy, w przypadku wyboru oferty Odwołującego, to Zamawiający będzie
musiał najpierw dokładnie wskazać na jakich podstawach prawnych i biznesowych oprzeć
ekspertyzę i do tego precyzyjnie opisać jak ją zrobić, aby najpierw Odwołujący mógł się tego
nauczyć. Właśnie przygotowanie wzorcowej ekspertyzy i ocena jej wartości dla
Zamawiającego przede wszystkim pod kątem jakości posiadanej przez wykonawcę wiedzy i
umiejętności jej pozyskiwania i kreatywnego interpretowania miała uchronić Zamawiającego
przed udzieleniem zamówienia nieprzygotowanemu do tego merytorycznie wykonawcy.
Podkreślić należy, że Odwołujący nie skorzystał z prawa do składania zapytań do
Zamawiającego, co biorąc pod uwagę ogólność jego ekspertyzy oraz brak odniesienia się do
kluczowych cech wymienianych w kryteriach Zamawiającego uprawdopodabnia hipotezę o
złożeniu przez Odwołującego pracy tworzonej na inny użytek po uzupełnieniu jej o wybrane
aspekty organizacyjne pozyskane wyłącznie z regulaminu organizacyjnego MF. Co
potwierdza również nawet na etapie rozprawy wykazując się nieznajomością załączników
udostępnionych przez Zamawiającego.
Odwołujący podnosi okoliczność braku informacji o istnieniu Departamentu Zarządzania
Strategicznego i Wdrożeń w załącznikach do OPZ i braku w dokumentacji aktualnego
Regulaminu organizacyjnego. Informujemy, że Odwołujący korzystał z materiałów
publikowanych na stronach MF, w których Regulamin organizacyjny a także informacja o
powołaniu wspominanego Departamentu była dostępna. Nie to jest jednak istotą braku
możliwości przyznania żądanej maksymalnej liczby punktów, lecz przede wszystkim
pominięcie kluczowych struktur zarządzania architekturą korporacyjną. Projekt CVP
realizowany jest w złożonym środowisku, o czym świadczy chociażby liczba pracowników
resortu finansów przekraczająca 60 tys. Realizacja zmian w systemie informacyjnym resortu
odbywa się w trybie prowadzenia programów i projektów. Stąd prowadzenie programów i
projektów w resorcie jest jego immamentną cechą. Zatem, pominięcie tych struktur zamyka
możliwość przyznania maksymalnej ilości punktów w każdym z pierwszych trzech
podkryteriów. W odwołaniu wymieniono Departament Zarządzania Strategicznego i Wdrożeń

odbierając mu atrybut istotności z punktu widzenia zarządzania architekturą korporacyjną. Z
tego właśnie powodu Zamawiający polemizuje z Odwołującym, gdyż po raz kolejny
potwierdza to koncentrację ekspertyzy wzorcowej na aspektach architektury IT, a nie
architektury korporacyjnej. W kryteriach uwypuklono aspekty biznesowe, do czego
Zamawiający miał prawo. Jest tym bardziej zasadne, że projekt CVP ma zdecydowanie
charakter biznesowy.
Zakres zmiany zachodzącej w obszarze poboru danin publicznych był zaplanowany do
realizacji w projekcie CVP, a nie w ustawie o KAS. Informacje o tym zostały udostępnione w
załączniku Nr 2 do OPZ „Studium wykonalności projektu CVP", gdzie wymieniono 4
konkretne zmiany, które mają zostać wdrożone w obszarze poboru danin publicznych.
Szczegółowy wykaz innych błędów popełnionych przez Odwołującego zawiera odpowiedź
Zamawiającego na odwołanie.
7. Odnosząc się do dokumentu przedłożonego przez Odwołującego, a dotyczącego
oświadczenia firmy Premium Technology należy zauważyć, że w istocie potwierdza on
negowaną opinię biegłego. Stwierdza bowiem, że narzędzie to służy do zarządzania cyklem
życia oprogramowania. To bardzo wąski aspekt zarządzania architekturą korporacyjną.
Ostanie zdanie dokumentu potwierdza, że mamy do czynienia tylko z elementami
zarządzania zmianą architektury korporacyjnej. Sformułowania dotyczące architektury
korporacyjnej padają tylko i wyłącznie w tym oświadczeniu i próżno ich szukać zarówno na
stronie firmy Premium Technology, jak i na stronie producenta oprogramowania firmy IBM.
Powyższe dowodzi po raz kolejny, że Odwołujący nie dostrzega, że architektura rozwiązań
informatycznych to tylko jeden z elementów architektury korporacyjnej, w ramach której
Odwołujący aspiruje do stanowiska doradcy Zamawiającego. To częsty błąd z uwagi na fakt,
że architektura korporacyjna to wciąż młoda dziedzina na polskim rynku i, jak widać na
przykładzie Odwołującego, często bywa mylona z architekturą 1T,
Podsumowując Odwołujący nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie tezy, że czynność
wyboru należy unieważnić ze względu na dyskryminację, jakiej dopuścił się rzekomo
Zamawiający. Zarzuty odnośnie wykraczania przez ekspertów Zamawiającego poza granice
przewidzianych w SIWZ kryterium oceny ofert opiera się tak naprawdę na zarzutach
względem zapisów SIWZ, a zatem są to zarzuty spóźnione i stanowią rozszerzenie zarzutów
odwołania.
Wnioskowane żądanie przyznania maksymalnej ilości punktów w każdym z podkryteriów jest
niemożliwe do zrealizowania, gdyż każdy z biegłych, zgodnie z konstrukcją załącznika G do
OPZ, miał dokonać samodzielnej oceny, na podstawie posiadanej wiedzy i doświadczenia
zawodowego, do jakiej kategorii przyporządkować ocenianą ekspertyzę wzorcową, biorąc
pod uwagę jej treść. Biegłym nie można w tym względzie udzielać sugestii, a już w żadnym
wypadku kierować wobec nich żądań.

Niezależnie od powyższych argumentów Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie
poinformował o powodach uniemożliwiających zakwalifikowanie ekspertyzy w
poszczególnych podkryteriach do kategorii skutkujących uzyskaniem maksymalnej liczby
punktów również na poziomie zagadnień architektury korporacyjnej.
Mając powyższe na uwadze wnoszę o oddalenie odwołania.


Odwołujący w piśmie procesowym z dnia 10.08.2017 r. wskazał, co następuje.

1. Odnosząc się do pkt 1 Pisma Zamawiającego, w pierwszej kolejności Odwołujący podnosi,
iż z treści odwołania z dnia 17,07.2017 r., które jeżeli chodzi o konstrukcję czyni zadość
dyspozycji określonej w art. 180 ust. 3 Pzp, w sposób jasny i jednoznaczny wynika, iż
Zamawiający naruszył art. 7 ust. 1 w zw. z art. 91 ust. 1 i 2 Pzp poprzez dokonanie oceny
oferty w sposób naruszający zasady uczciwej konkurencji oraz niezgodny z wcześniej
ustalonymi kryteriami oceny ofert. Natomiast powołanie się na fakt nierzetelności biegłych,
przejawiającej się m.in. w diametralnych różnicach w ocenach punktowych przyznanych w
ramach poszczególnych podkryteriów nie jest formułowaniem nowego zarzutu, lecz
argumentem zaprezentowanym na poparcie zarzutu postawionego w odwołaniu. W dalszej
kolejności Odwołujący wskazuje na sprzeczność logiczną w stanowisku Zamawiającego
sformułowanym w pkt 1 pisma, gdyż z jednej strony Zamawiający twierdzi, iż nie ma
diametralnych różnic pomiędzy indywidualnymi ocenami poszczególnych biegłych, a w
dalszej części wskazuje że różnice takie są czymś naturalnym i tłumaczy czemu one
wystąpiły. Przeciwstawiając się twierdzeniom Zamawiającego, podtrzymujemy stanowisko w
zakresie radykalnych różnic w ocenach poszczególnych biegłych i tytułem przykładu
wskazujemy na następujące fragmenty indywidualnych kart oceny ofert:

Karta oceny sporządzona przez biegłego R.J.
Podkryterium główne: Adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą
korporacyjną resortu finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego
Podkryterium: Czy właściwie określono zakres i przedmiot koniecznych zmian w ramach ról i
struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną?
Kolumna „CAC":
„Nie rozróżnia się działań struktur odpowiedzialnych za zarządzanie architekturą
korporacyjną na poziomie strategicznym od działań związanych z realizacją na poziomie
operacyjnym."

Karta oceny sporządzona przez biegłego J.Ł.

Podkryterium główne: Adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą
korporacyjną resortu finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego
Podkryterium: Czy właściwie określono zakres i przedmiot koniecznych zmian w ramach ról i
struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną?
Kolumna „CAC":
„Poprawnie określono organy Ładu architektonicznego odpowiedzialne za architekturę
korporacyjną na poziomie strategicznym i operacyjnym "
Zacytowane powyżej fragmenty ocen przyznanych w ramach tego samego podkryterium są
zupełnie przeciwstawne, świadczą o dokonywaniu oceny oferty przez niektórych biegłych w
sposób arbitralny, oderwany od faktycznej treści Ekspertyzy, co skutkowało przyznaniem
diametralnie różnej liczby punktów.

2. Odnosząc się do pkt 2 Pisma, Odwołujący wskazuje iż zawarte w nim twierdzenia
świadczą o zupełnym niezrozumieniu stanowiska Odwołującego prezentowanego na
rozprawie w dniu 01.08.2017 r. Odwołujący bowiem podnosił, iż pomiędzy ocenami
dokonanymi przez poszczególnych biegłych występują diametralne różnice. Przykładowo
biegły R.J. w ramach podkryterium „Prawidłowość wskazania struktur resortu finansów
uczestniczących w zarządzaniu architekturą korporacyjną" w swej ocenie wskazał; „W pracy
wskazanie struktur resortu finansów uczestniczących w zarządzaniu architekturą
korporacyjną potraktowano zdawkowo'. Tymczasem biegły J.Ł. oceniając to samo
podkryterium stwierdził iż: „Poprawnie wskazano struktury resortu finansów uwzględniając
najnowsze, istotne z punktu widzenia architektury korporacyjnej, zmiany. Szeroko omówiono
najbardziej rozbudowane metodycznie i narzędziowo działania oparte o informatykę. W
odwołaniu nie wskazano, jak twierdzi Zamawiający, iż „ocena jednego elementu jest dla
jednych wykonawców wyczerpująca, a dla innych zdawkowa". Argumentacja z pkt 2 pisma
odnosi się do kwestii które nie były poruszane przez Odwołującego w toku rozprawy, a zatem
powinna zostać pominięta.

3. Ustosunkowując się do stanowiska przedstawionego w pkt 3 Pisma, Odwołujący podnosi,
iż - wbrew twierdzeniom Zamawiającego - zbieżność treści ocen biegłych nie jest wynikiem
terminologii użytej w ramach poszczególnych podkryteriów, lecz jest efektem wzajemnego
„kopiowania" ocen przez poszczególnych biegłych, co świadczy o braku indywidualizacji
oceny oferty Odwołującego, a więc dokonaniu oceny niezgodnej z SIWZ. Wykonawca ma
uzasadnione podejrzenie, że ocena nie była indywidualna lecz wspólne uzgodniona przez co
najmniej 3 osoby: A.Ż., R.J. i S.P.. Różnice w ocenach sporządzonych przez te osoby
dotyczą często jedynie zmiany formy niektórych zdań lub użycia wyrazów bliskoznacznych.
Oceny te różnią się natomiast drastycznie w liczbie punktów przyznanych CA Consulting

(„CAC") oraz Promity w stosunku do ocen dokonanych przez pozostałych oceniających.
Tytułem przykładu należy wskazać na zbieżność treści następujących osób:

A.Ż.: W pracy brakuje jasnego zaadresowania działań związanych z zarządzaniem
architekturą korporacyjną na poziom strategiczny i operacyjny.
R.J.: Nie rozróżnia się działań struktur odpowiedzialnych za zarządzanie architekturą
korporacyjną na poziomie strategicznym od działań związanych z realizacją na poziomie
operacyjnym.

S.P.: „Brak jasnego wskazania struktur na poziomie strategicznym i operacyjnym."

Odnosząc się do pkt 4 Pisma Zamawiającego, Odwołujący wskazuje iż nie neguje możliwości
dokonywania oceny oferty w oparciu o kryteria ustalone w SIWZ z wykorzystaniem wiedzy i
doświadczenia zawodowego biegłych lecz kwestionuje pokonanie oceny oferty w sposób
wykraczający poza zapisy SIWZ dotyczące sposobu oceny ofert"-odsyłanie do
niewyrażonych w SIWZ działań, właściwości czy doświadczeń Zamawiającego. Odwołujący
kwestionuje jako nieprawidłowe negatywne oceny biegłych z powodu nieuwzględnienia w
Ekspertyzie nie wyrażonych nigdzie w Specyfikacji ostatnich planów, właściwości (np,
„skromne zasoby"), „działań" czy „doświadczeń" Zamawiającego. Z prostego powodu -
działania takie czy „doświadczenia" Zamawiającego nie były dostępne Odwołującemu, nie
znajdowały się w treści SIWZ ani w dokumentach do których SIWZ odsyłał. Ocena taka -
skutkująca obniżeniem punktacji - jest zatem nieuzasadniona. Przykłady:

• Biegły Pani A.Ż. - „Opierając się na dotychczasowych doświadczeniach w programie e-
podatki Zamawiający widzi potrzebę uproszenia mechanizmów zarządzania zmianą (...)"- w
SIWZ nie wyrażono nic na temat takich doświadczeń ani takiej potrzeby Zamawiającego;

• Biegły Pani A.Ż. - „Propozycja aktualizacji metodyki Trampolina nie jest oryginalnym
rozwiązaniem - została wyspecyfikowana w załączniku nr 1 do wzoru umowy – OPZ jako
usługa do realizacji przez Wykonawcę. Zamawiający prowadzi już działania zmierzające do
standaryzacji narzędzi do modelowania architektury korporacyjnej w ramach struktur
wewnętrznych resortu finansów". W SIWZ nie ujawniono żadnych informacji na temat
prowadzonych przez Zamawiającego działań w tym zakresie. Dlatego z punktu widzenia
SIWZ proponowane zmiany przez Wykonawcę należy uznać za oryginalne.

• Biegły Pan R.J.: „Trampolina nie wnosi żadnych nowych elementów w niej proponowanych,
w dużej mierze powiela znane w praktyce resortowej problemy ze stosowaniem rozległego

zakresu prac architektonicznych przy skromnych zasobach'. W SIWZ nie sygnalizowano na
temat takiej praktyki Zamawiającego, ani o występujących ww. problemach, nie wspomniano
też o skromnych zasobach. Z tego względu zapisy Ekspertyzy odwołujące się do
konieczności zaangażowania jakichkolwiek zasobów (małych iub dużych) nie mogą być
traktowane jako błąd Ekspertyzy uzasadniający odjęcie punktacji. Na marginesie - tego typu
okoliczności jak „skromne zasoby" będą uwzględniane w ramach prac analitycznych w
ramach wykonania zamówienia.

• Pan biegły S.P.: „Zaproponowane przez oferenta mechanizmy zarządzania zmianą oparte
są w dużej mierze na metodyce • Togaf,) która jest wykorzystywana w organizacji
Zamawiającego, z uwagi na swoją złożoność i rozległość wymagają zaangażowania
szerokich struktur, do czego reso/t nie jest przygotowany". Specyfikacja, ani dokumenty do
których ona ' odsyła, nie ujawniają problemów braku przygotowania Zamawiającego do
angażowania szerokich . struktur. Sąd zarzut powyższy, skutkujący odjęciem punktacji, jest
chybiony. Na marginesie jak ; wyżej - tego typu okoliczności mogą być uwzględniane w
ramach prac analitycznych w ramach ; wykonania zamówienia.
Ustosunkowując się do pkt 5 Pisma Zamawiającego, Odwołujący raz jeszcze podnosi, iż
Zamawiający ustalił w przedmiotowym postępowaniu 2 podkryteria główne:
1) Adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną
resortu finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego.
2) Orientacja procesów zarządzania architekturą korporacyjną na dostarczanie
korzyści Zamawiającemu w realizacji zmian w ramach projektu CVP.
Dokonując analizy treści powyższych podkryteriów, wskazać należy iż drugie z nich dotyczy
projektu CVP, w odróżnieniu od pierwszego które mówi o zarządzaniu architekturą
korporacyjną całego resortu finansów, a nie tylko w odniesieniu do projektu CVP. Odwołujący
miał prawo zakładać, że gdyby Zamawiający chciał aby pierwsze z podkryteriów również było
zawężone do projektu CVP, to by taką intencję wyraził wprost w nazwie podkryterium. Stąd
Odwołujący kwestionuje ocenę Zamawiającego,') wyrażoną w odpowiedzi na odwołanie,
dotyczącą braku uwzględnienia w Ekspertyzie konkretnych * projektów realizowanych w MF,
podczas gdy pierwsze podkryterium w ogóle do żadnego z projektów . nie nawiązywało i
dotyczyło ogólnie całego resortu finansów (por. „Adekwatność ról i struktur biorących udział
w zarządzaniu architekturą korporacyjną resortu finansów do możliwości i
potrzeb"' Zamawiającego", a drugie podkryterium nawiązywało jedynie do projektu CVP (por.
„Orientacja procesów zarządzania architekturą korporacyjną na dostarczanie korzyści
Zamawiającemu w realizacji \ zmian w ramach projektu CVP"). Zamawiający uznał za błąd
czy wadę Ekspertyzy brak uwzględnienia '' jakiś (?) projektów w ramach oceny pierwszego
podkryterium, a także w ramach drugiego - przy czym zastrzeżenia te nie nawiązywały do

projektu CVP (zresztą w Ekspertyzie szeroko uwzględnionego - np. na str. 5, 7, 8, 17, 18, 19,
23, 24, 26, 71). Podkreślamy, iż sami biegli takiego zarzutu Ekspertyzie Odwołującego nie
postawili.
Stwierdzić ponadto należy, iż oczekiwanie Zamawiającego aby Ekspertyza wzorcowa, była
dostosowana do aktualnego stanu realizacji projektu CVP („tu i teraz"), jest całkowicie
nieuzasadnione, gdyż Zamawiający nie wskazał w SIWZ dokumentu określającego aktualny
stan realizacji projektu CVP, zaś dokument na którym powołuje się w Piśmie z 09.08.2017 r.
(„Studium wykonalności projektu CVP") był przez Odwołującego uwzględniony przy
sporządzaniu Ekspertyzy. Podkreślić jednak należy, iż jest to dokument z 30.04.2015 r. i nie
odzwierciedla aktualnego stanu realizacji projektu. Odwołujący chcąc ] jednak opracować
Ekspertyzę na ponadprzeciętnym poziomie, uwzględnił w opracowaniu, wykraczając poza
wymagania SIWZ „Raport z postępu rzeczowo-finansowego projektu CVP za I kwartał 2017
r.", do którego samodzielnie dotarł.
Odnosząc się do pkt 6 Pisma Zamawiającego, w pierwszej kolejności wskazać naieży iż
Zamawiający zupełnie pominął fakt, iż w odwołaniu, w części „Wskazanie biznesowego
charakteru zarządzania architekturą korporacyjną", wymieniono szereg argumentów
wskazujących na uwzględnienie kontekstu biznesowego zarządzania architekturą
korporacyjną. Odwołujący podtrzymuje stanowisko zaprezentowane w odwołaniu, a brak
merytorycznej polemiki ze strony Zamawiającego świadczy jedynie o jego bezradności w
konfrontacji z siłą argumentacji odwołania.
Zamawiający w pkt 6 wskazał ponadto, że w Ekspertyzie wzorcowej, w rozdziale opisującym
struktury resortu finansów uczestniczące w zarządzaniu architekturą korporacyjną pominięto
Departament) Zarządzania Strategicznego i Wdrożeń. Z tego względu, Zamawiający
stwierdził iż „[... ]pominięcie tych\struktur zamyka możliwość przyznania maksymalnej ilości
punktów w każdym z podkryteriów". Stwierdzenie takie świadczy o rażącym błędzie przy
dokonywaniu oceny Ekspertyzy/f gdyż odjęcie punktów za pominięcie tego elementu jeżeli
już, to może mieć miejsce jedynie w ramach { pierwszego z podkryteriów, które dotyczy tego
elementu. Natomiast Zamawiający odjął punkty zaś uchybienie dotyczące struktury
organizacyjnej resortu, w pozostałych podkryteriach (w ramach? pierwszego podkryterium
głównego), tj. w podkryteriach które odnoszą się do proponowanych zmian oraz
atrakcyjności proponowanych rozwiązań. Doszło więc do sytuacji, w której
Ekspertyzie Odwołującego trzykrotnie odjęto punkty za to samo jedno uchybienie (!).

Odnosząc się do pkt 7 Pisma Zamawiającego należy stwierdzić co następuje.
Złożone przez Odwołującego na rozprawie oświadczenie firmy Premium Technologies,
dowodzi błędu w ocenie biegłego Pana S.P., który uznał, iż „ZPWO i środowisko IBMCLM nie
może służyć do zarządzania architekturą korporacyjną". Złożony przez Odwołującego dowód

jest oświadczeniem firmy - wykonawcy, autora zarówno metody (metodyki) jak i platformy
ZPWO, którą wykonawca ten wdrożył u Zamawiającego. Trudno zatem uznać twierdzenie
Zamawiającego w piśmie procesowym, iż oświadczenie to potwierdza negowaną przez
Odwołującego opinię biegłego i że ostatnie zdanie oświadczenia potwierdza, iż mamy do
czynienia tylko z elementami zarządzania architektury., korporacyjnej. W zdaniu tym
Premium Technologies pisze przecież, iż „ZPWO oraz wchodząca w jej skład bogata paleta
narzędzi umożliwia zarządzanie zmianą architektury korporacyjnej'. Z kolei sformułowanie
Zamawiającego, iż Odwołujący myli architekturę IT z architekturą korporacyjną jest zupełnie
nieuprawnione i w żaden sposób nie zostało udowodnione przez Zamawiającego.
Odwołujący wskazuje że nie, że nie pomylił architektury korporacyjnej z architekturą IT.
Niezależnie od powyższego stanowiska Odwołujące na Pismo Zamawiającego, Odwołujący
wskazuje, iż ocena oferty Odwołującego została dokonana w sposób powierzchowny,
pominięto - wbrew wskazanym ocenom biegłych - istniejące w złożonej w ofercie
Odwołującego Ekspertyzie aspekty.

Przykłady:
Biegły S.P. - wskazuje na „Pominięcie w składzie Rady Architektury Korporacyjnej Resortu
Finansów przedstawicieli resortu odpowiadających za pobór danin publicznych, którzy
determinują kierunek rozwoju organizacji Zamawiającego, jest dużym błędem" - podczas gdy
aspekt ten jest ujęty na str. 77 Ekspertyzy)

Biegły A.Ż. - wskazuje na „Nie powiązano ról i struktur biorących udział w,. zarządzaniu
architekturą korporacyjną" - podczas gdy aspekt ten jest ujęty na str. 77-87 Ekspertyzy;

Biegły A.Ż. - wskazuje na „Nie rozróżnia się działań struktur uczestniczących w zarządzaniu
architekturą korporacyjną na poziomie strategicznym i operacyjnym" - podczas gdy aspekt
ten jest ujęty na str. 16-87 Ekspertyzy.

Podsumowując – Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania oraz o nakazanie dokonania
ponownej oceny ofert z pominięciem ww. aspektów przez Zamawiającego i jego biegłych,
jako nieuzasadnionych i nie mających oparcia w treści SWIZ, a zatem niezgodnych z ustawą
Pzp. (w tym z art. 7 ust. 1 Pzp.)


Krajowa Izba Odwoławcza, po przeprowadzeniu rozprawy w przedmiotowej
sprawie, na podstawie zebranego materiału dowodowego, po zapoznaniu

się z dokumentacją postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w tym
w szczególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, Specyfikacją Istotnych
Warunków Zamówienia i załącznikami do niej (załącznik G, załączniki 1- 4 do opisu
przedmiotu zamówienia), ofertą złożoną w postępowaniu przez Odwołującego (w tym
ekspertyza wzorcową złożoną przez Odwołującego i wykonawcę Promity) oraz
korespondencją prowadzoną w toku postępowania pomiędzy Zamawiającym a
wykonawcami ubiegającymi się o udzielenie zamówienia, jak również po zapoznaniu
się z odwołaniem, po wysłuchaniu oświadczeń, jak też stanowisk stron złożonych
ustnie do protokołu w toku rozprawy ustaliła i zważyła, co następuje.

W pierwszej kolejności Izba ustaliła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek,
o których stanowi art. 189 ust. 2 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.
Jednocześnie Izba stwierdziła, że Odwołującemu przysługiwało prawo do
skorzystania ze środka ochrony prawnej, gdyż wypełniono materialnoprawną przesłankę
interesu w uzyskaniu zamówienia, określoną w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp kwalifikowaną
możliwością poniesienia szkody przez Odwołującego będącej konsekwencją zaskarżonej w
odwołaniu czynności. Wnoszący odwołanie złożył w przedmiotowym postępowaniu
najkorzystniejszą ofertę żądając ponowienia oceny ofert w zakresie kryterium jakościowego i
przyznania jego ekspertyzie wzorcowej maksymalnej ilości punktów. W przypadku zaś
uwzględniania odwołania i uwzględnienia wskazanych wyżej żądań ma on szansę na
uzyskanie przedmiotowego zamówienia.

Izba dopuściła w niniejszej sprawie dowody z dokumentacji postępowania o
zamówienie publiczne, nadesłanej przez Zamawiającego do akt sprawy
w kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem, w tym w szczególności z treści ogłoszenia o
zamówieniu, treści SIWZ (wraz z załącznikiem G oraz załącznikami do opisu przedmiotu
zamówienia, w szczególności zał. Nr 3 do OPZ „Metodyka Trampolina” oraz załącznika Nr 2
do OPZ „Studium wykonalności projektu CVP”), oferty złożonej w postępowaniu przez
Odwołującego (w tym złożonej przez Niego ekspertyzy wzorcowej oraz ekspertyzy złożonej
przez wykonawcę Promity – objętych zastrzeżeniem jako tajemnica przedsiębiorstwa), jak
również korespondencji prowadzonej pomiędzy Zamawiającym a wykonawcami ubiegającymi
się o udzielenie Zamówienia publicznego. Izba uwzględniła również i poddała ocenie złożone
na rozprawie oświadczenie Premium Technology z dnia 31.07.2017 r.

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz zakres zarzutów
podniesionych w odwołaniu Izba stwierdziła, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje.

W pierwszej kolejności Izba ustaliła, iż postępowanie jest prowadzone w trybie
przetargu nieograniczonego o wartości powyżej kwot wskazanych w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.
ROZDZIAŁ I. OPIS PRZEDMIOTU ZAMÓWIENIA
1. Przedmiotem zamówienia są usługi doradcze (wsparcia) dla projektu Rozwój katalogu
usług cyfrowych dla klientów Administracji Podatkowej i Kontroli Skarbowej w zakresie
centralizacji obsługi podatków CIT i VAT oraz obsługi Jednolitego Pliku Kontrolnego
(CVP), w tym wsparcie dla kontraktu na Budowę, wdrożenie i utrzymanie Systemu e-
Podatki oraz innych projektów związanych z realizacją zadań w ramach Programu e-
Podatki. Szczegółowy opis przedmiotu zamówienia znajduje się we Wzorze Umowy
stanowiącym załącznik C do SIWZ.
2. Informacja o konieczności przeniesienia praw własności intelektualnej została zawarta we
Wzorze Umowy stanowiącym załącznik C do SIWZ.
3. Nazwa i kody CPV odpowiadające przedmiotowi zamówienia: 72224000-1 Usługi
doradcze w zakresie zarządzania projektem.

Rozdział XIX KRYTERIA OCENY OFERT
4. Oferty będą oceniane według zastosowania następującego kryterium oceny oferty:
Lp. Kryterium Waga (%)
1. Cena 40
2. Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej 60

5. Punkty za kryterium „Cena” zostaną wyliczone za pomocą następującego wzoru:
][40 min1 pktCw
CwOcenakryterium ⋅=
gdzie:
Cw - cena badanej oferty
minCw - najniższa zaoferowana cena spośród ofert podlegających
ocenie

6. Punkty za kryterium – „Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej” zostaną wyliczone za
pomocą następującego wzoru:

][60
max
2 pktPw
PwOcenakryterium ⋅=
gdzie:
Pw - liczba punktów za kryterium przyznane ofercie badanej
maxPw - największa przyznana liczba punktów za kryterium wśród
wszystkich ofert

7. Ocenie Zamawiającego podlegać będą poniższe podkryteria:
1) adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną
resortu finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego,
2) orientacja procesów zarządzania architekturą korporacyjną na dostarczanie korzyści
Zamawiającemu w realizacji zmian w ramach projektu CVP.
8. Ocena oferty w kryterium „Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej” zostanie wyliczona
metodą ekspercką (Zamawiający wyznaczy do oceny punktowej biegłych w rozumieniu
ustawy Pzp spośród pracowników Resortu Finansów, posiadających stosowną wiedzę i
doświadczenie) poprzez przyznanie badanej ofercie stosownej liczby punktów na
podstawie analizy przygotowanego przez Wykonawcę i załączonego do oferty dokumentu
pn. „Opracowanie prezentujące propozycję zasad zarządzania architekturą
korporacyjną resortu finansów ze szczególnym uwzględnieniem obszaru poboru
danin publicznych i wdrożeniem Krajowej Administracji Skarbowej” o którym mowa
w ROZDZIALE XIV ust. 3 pkt 9 SIWZ.
9. Zamawiający dokona oceny oferty w kryterium „Jakość wykonania ekspertyzy wzorcowej”
metodą ekspercką na podstawie poniższych podkryteriów:
Lp. Podkryterium Udział procentowy

1. Adekwatność ról i struktur biorących udział w
zarządzaniu architekturą korporacyjną resortu
finansów do możliwości i potrzeb
Zamawiającego.
Indywidualnej ocenie ekspertów podlegać
będzie:
− Prawidłowość wskazania struktur resortu
uczestniczących w zarządzaniu architekturą
korporacyjną.
− Czy właściwie określono zakres i przedmiot
koniecznych zmian w ramach ról i struktur
biorących udział w zarzadzaniu architekturą
korporacyjną?
− Atrakcyjność i realność proponowanych
rozwiązań.

40%
2. Orientacja procesów zarządzania architekturą
korporacyjną na dostarczanie korzyści
Zamawiającemu w realizacji zmian w ramach
projektu CVP.
Indywidualnej ocenie ekspertów podlegać
będzie:
− Czy odpowiednio odwzorowano kluczowe
procesy?
− Czy przedstawione rozwiązanie jest
kompletne?
− Oryginalność rozwiązania
− Objętość pracy
60%

10. W podkryterium „Adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą
korporacyjną resortu finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego” – można uzyskać
maksymalną liczbę punktów – 28 punktów.
11. W podkryterium „Ocena orientacji procesów zarządzania architekturą korporacyjną na
dostarczanie korzyści Zamawiającemu” - można uzyskać maksymalną liczbę punktów –
42 punkty.
12. Biegli przyznają punkty oceniając przedstawiony dokument według każdego
z podkryteriów, przydzielając ilość punktów nie większą niż maksymalna wskazana
powyżej. W ramach każdego z podkryteriów następuje sumowanie punktów przyznanych
przez ekspertów i obliczana zostaje średnia punktów z dokładnością do dwóch miejsc po
przecinku.
13. Zasady oceny ekspertyzy wzorcowej zostały opisane w załączniku G do SIWZ.
14. Punkty za poszczególne kryteria przyznane dla danej oferty zostaną zsumowane,
zaokrąglone do dwóch miejsc po przecinku, i będą stanowić końcową ocenę oferty:
21 kryteriumkryterium OcenaOcenaOcena +=

15. Zamawiający dokona wyboru oferty, która uzyska najwyższą liczbę punktów w badanych
kryteriach, spośród ofert nieodrzuconych złożonych przez Wykonawców
niepodlegających wykluczeniu.
16. Maksymalna liczba punktów, jaką może uzyskać oferta Wykonawcy po zsumowaniu
punktacji wszystkich kryteriów, wynosi 100 punktów.
17. Zamawiający dokona wyboru oferty o najwyższej liczbie uzyskanych punktów, w ww.
kryteriach wyliczonych wg wzorów określonych w ust. 2 i 3 spośród ofert nieodrzuconych
złożonych przez Wykonawców niepodlegających wykluczeniu na etapie oceny oferty.


Załącznik G do SIWZ

Załącznik nr G do SIWZ Zasady oceny ekspertyzy wzorcowej
Podkryterium Oceniane cechy
rozwiązania
Ilość punktów
Adekwatność ról i struktur biorących udział w zarządzaniu architekturą korporacyjną resortu
finansów do możliwości i potrzeb Zamawiającego.
Prawidłowość wskazania
struktur resortu finansów
uczestniczących w
zarządzaniu architekturą
korporacyjną.
Czy uwzględniono wszystkie
istotne, z punktu widzenia
zarządzania architekturą
korporacyjną, struktury resortu
finansów? Czy właściwie
zaadresowano proponowane
struktury organizacyjne
do specyfiki resortu finansów?






6 – poprawnie wskazano
struktury resortu finansów, nie
pominięto żadnych istotnych
struktur, właściwie do
specyfiki resortu finansów
zaadresowano struktury
zarządzające architekturą
korporacyjną, uwzględniając
zmiany zachodzące w
obszarze poboru danin
publicznych
3 – na ogół poprawnie
wskazano struktury resortu
finansów, pominięto niektóre
kluczowe struktury, na ogół
właściwie do specyfiki resortu
finansów zaadresowano
struktury, uwzględniając
zmiany zachodzące w
obszarze poboru danin
publicznych
0 – wskazanie struktur resortu
finansów zawiera liczne błędy
logiczne lub rzeczowe, lub
pominięto kluczowe struktury,
lub zaadresowano struktury w
oderwaniu od specyfiki
resortu finansów, nie

uwzględniając zmian
zachodzących w obszarze
poboru danin publicznych
Czy właściwie określono
zakres i przedmiot
koniecznych zmian w ramach
ról i struktur biorących udział w
zarządzaniu architekturą
korporacyjną?
Czy w ofercie przedstawiono
propozycję zmian
organizacyjnych, które zapewnią
właściwe zarządzanie zmianami
architektury korporacyjnej resortu
finansów?
Czy proponowane role właściwie
przypisano do poziomu
zarządczego resortu finansów?






10 – poprawnie określono
zakres i przedmiot zmian w
ramach ról i struktur, zmiany
organizacyjne powinny
zapewnić właściwe
zorientowanie na zarządzanie
zmianą w obszarze poboru
danin publicznych, właściwie
przypisano proponowane role
do poziomu zarządczego
5 - na ogół poprawnie
określono zakres i przedmiot
zmian w ramach ról i struktur,
zmiany organizacyjne mogą
zapewnić właściwe
zorientowanie na zarządzanie
zmianą w obszarze poboru
danin publicznych, właściwie
przypisano proponowane role
do poziomu zarządczego
3 – na ogół poprawnie
określono zakres i przedmiot
zmian w ramach ról i struktur,
zmiany organizacyjne
wspierają wybrane aspekty
zarządzania zmianą w
obszarze poboru danin
publicznych, właściwie
przypisano proponowane role
do poziomu zarządczego
0 – określony zakres i
przedmiot zmian w ramach
ról i struktur zawiera liczne
błędy logiczne lub rzeczowe,
lub zmiany organizacyjne nie
zapewnią właściwego
zarządzania zmianą w
obszarze poboru danin
publicznych, lub nie
przypisano albo niewłaściwie
przypisano proponowane role
do poziomu zarządczego
Atrakcyjność i realność
proponowanych rozwiązań.

Czy oferta zawiera propozycje
usprawnienia praktyk resortu
finansów w zakresie
organizacji zarządzania
architekturą korporacyjną
resortu finansów z punktu
widzenia zmian w obszarze
poboru danin publicznych?
Czy przestawione propozycje
są realne do wprowadzenia w

12 – zaproponowane
rozwiązania organizacyjne są
atrakcyjne i realne, zawierają
istotne usprawnienia dla
obszaru poboru danin
publicznych
6 – zaproponowane
rozwiązania są atrakcyjne,
zawierają istotne
usprawnienia organizacyjne,

uwarunkowaniach resortu
finansów?
ale w warunkach resortu
finansów będą
problematyczne do
wdrożenia
3 – zaproponowane
rozwiązania organizacyjne na
ogół są atrakcyjne i realne,
zawierają nieznaczne lub
nieliczne usprawnienia dla
resortu finansów z punktu
widzenia zmian w obszarze
poboru danin publicznych
0 – zaproponowane
rozwiązania organizacyjne są
nieatrakcyjne i są nierealne,
nie zawierają usprawnień dla
obszaru poboru danin
publicznych
Suma punktów w podkryterium 28

Orientacja procesów zarządzania architekturą korporacyjną na dostarczanie korzyści
Zamawiającemu w realizacji zmian w ramach projektu CVP.

Czy odpowiednio
odwzorowano kluczowe
procesy?

Czy w ofercie zaproponowano
wszystkie kluczowe procesy,
których realizacja dostarczy
Zamawiającemu korzyści w
obszarze poboru danin
publicznych, wynikające z
zarządzania architekturą
korporacyjną?

15 – odpowiednio
odwzorowano kluczowe
procesy wskazując, w jaki
sposób dostarczać będą
korzyści w realizacji zmian w
obszarze poboru danin
publicznych
10 – odpowiednio
odwzorowano kluczowe
procesy, dla wybranych
procesów nie wskazano, w
jaki sposób dostarczać będą
korzyści w realizacji zmian w
obszarze poboru danin
publicznych
5 – przedstawione procesy
mają charakter ogólny, ich
kompletność nie budzi
wątpliwości, jednak nie
powiązano ich w jasny
sposób z dostarczaniem
korzyści w realizacji zmian w
obszarze poboru danin
publicznych
0 - przedstawione procesy
nie obejmują wszystkich
kluczowych aspektów
zarządzania zmianą lub
procesy nie zostały
zorientowane na
dostarczanie korzyści w
realizacji zmian w obszarze
poboru danin publicznych

Czy przedstawione
rozwiązanie jest kompletne?
Czy w ofercie zaproponowano
wszystkie kluczowe
mechanizmy zarządzania
zmianą adekwatne do poziomu
dojrzałości resortu finansów?

12 – przedstawione
rozwiązanie jest kompletne,
kluczowe mechanizmy są
możliwe do wdrożenia i są
adekwatne do poziomu
dojrzałości organizacji
6 – przedstawione
rozwiązanie jest nie w pełni
kompletne, ale większość
mechanizmów jest możliwa
do wdrożenia, większość
mechanizmów jest
adekwatna do poziomu
dojrzałości organizacji
3 – przedstawione
rozwiązanie jest nie w pełni
kompletne, niektóre
mechanizmy są jednak
możliwe do wdrożenia, część
mechanizmów jest
adekwatna do poziomu
dojrzałości organizacji
0 - przedstawione
rozwiązania nie są kompletne
lub żaden mechanizm nie jest
możliwy do wdrożenia, lub
nie jest adekwatny do
poziomu dojrzałości
organizacji
Oryginalność rozwiązania Czy w ofercie wskazano
propozycje mechanizmów
zarządzania zmianą
wychodzące poza obecnie
stosowane w resorcie
finansów praktyki?

12 – zaproponowane
rozwiązania są
konsekwentnym rozwinięciem
stosowanych w resorcie
finansów metodyk realizacji
projektów i programów,
definiuje nowatorskie
mechanizmy w stosunku do
stosowanych w resorcie
finansów
6 – zaproponowane
rozwiązania są zgodne ze
stosowanymi w resorcie
finansów metodykami
realizacji projektów i
programów, zawierają nie
mniej niż 3 propozycje
mechanizmów zarządzania
zmianą wychodzących poza
stosowane w resorcie
finansów rozwiązania
3 – zaproponowane
rozwiązania są zgodne ze
stosowanymi w resorcie
finansów metodykami
realizacji projektów i

programów, zawierają mniej
niż 3 propozycje
mechanizmów zarządzania
zmianą wychodzących poza
stosowane w resorcie
finansów rozwiązania
0 – zaproponowane
rozwiązania nie są
oryginalne, wskazane
propozycje były już
stosowane w resorcie
finansów w praktyce lub są
niezgodne z metodykami
realizacji projektów i
programów stosowanymi w
resorcie finansów


Objętość pracy Praca nie przekracza 20 stron
(1 strona = maksymalnie 2500
znaków – za znak uważa się
wszystkie widoczne znaki
drukarskie, w szczególności
litery, znaki przestankowe,
cyfry, znaki przeniesienia oraz
spacje), wraz z załącznikami,
nie wliczając diagramów i
rysunków.






3 – objętość pracy nie
przekracza 20 stron


1-objętość pracy przekracza
20 stron o nie więcej niż 10%
0 – objętość pracy przekracza
20 stron o więcej niż 10%

Suma punktów w
podkryterium

Razem punktów w kryterium
„Jakość wykonania ekspertyzy
wzorcowej”

• Składanie ofert w postępowaniu miało miejsce w dniu 06.06.2017 roku (złożono 3 oferty).
• Kwota przeznaczona na sfinansowanie zamówienia wyniosła 4 700 000,00 zł brutto.
• Cena oferty Odwołującego jest najkorzystniejsza spośród wszystkich złożonych ofert, jest
odpowiednio 868 068,60 zł i 655 395,30 zł tańsza od ceny oferty firmy Promity Sp. z o.o. i
firmy Avility Sp. z o.o.

W dniu 13.06.2017 r. Zamawiający powołał 6-cio osobowy zespół biegłych (ekspertów) do
oceny ofert w części dotyczącej specjalistycznego dokumentu pn. „Opracowanie
prezentujące propozycje zasad zarządzania architekturą korporacyjna resortu finansów ze
szczególnym uwzględnieniem obszaru poboru danin publicznych i wdrożeniem Krajowej
Administracji Skarbowej” w ramach kryterium oceny ofert pod nazwa „Jakość wykonania
ekspertyzy wzorcowej”.

W aktach postepowania znajdują się indywidualne karty oceny złożonych ofert sporządzone
przez poszczególnych ekspertów z wyszczególnieniem podkryteriów oceny, przyznanej
punktacji oraz oceny merytorycznej złożonych ekspertyz.

W dniu 07.07.2017 r. Zamawiający przekazał wykonawcom informacje o wyborze oferty
najkorzystniejszej, za którą została uznana oferta wykonawcy Promity Spółka z o.o., ul.
Wiejska 14/25, 00-490 Warszawa.
W ramach rankingu ofert Zamawiający przyznał poszczególnym wykonawcom następujące
ilości punktów:
1. CA Consulting S.A. – 40 pkt cena, 39,85 pkt jakość wykonania ekspertyzy i łącznie 79,85
pkt;
2. Promity Spółka z o.o. – 32,57 pkt cena, 60,00 pkt jakość wykonania ekspertyzy i łącznie
92,57 pkt;
3. Avility Spółka z o.o. – 34,12 pkt cena, 34,76 pkt jakość wykonania ekspertyzy i łącznie
68,88 pkt.

Na powyższą czynność Odwołujący wniósł odwołanie.

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje.

Izba, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności
powyższe ustalenia oraz zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu, doszła do
przekonania, iż sformułowane przez Odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym
stanie faktycznym i prawnym, a tym samym rozpoznawane odwołanie nie zasługuje na
uwzględnienie.
W pierwszej kolejności Izba wskazuje, iż istniejący spór nie donosił się do
okoliczności faktycznych postępowania, lecz ich oceny i interpretacji, w tym w szczególności
zakresu oceny ekspertyz wzorcowych złożonych przez wykonawców wraz z ofertą w oparciu
o kryterium „Jakość”, podstaw tej oceny, dopuszczalnego luzu decyzyjnego w ramach tej
czynność – a przede wszystkim w zakresie naruszenia przez Zamawiającego zasad równego
traktowania wykonawców przy przyznawaniu przez poszczególnych ekspertów (biegłych
będących członkami zespołu oceniającego) punktów za poszczególne podkryteria. Osią
sporu był również zakres informacji, jakie mogą zostać wykorzystane przez ekspertów do
oceny poszczególnych prac.
Następnie Izba wskazuje, iż niezależnie od przedmiotu zaskarżenia na Odwołującym,
jako podmiocie inicjującym postępowania odwoławcze, spoczywa obowiązek udowodnienia
faktów, z których wywodzi on korzystne dla siebie skutki prawne. Odwołujący cześć zarzutów

oparł na hipotezach, w tym wynikających z przesłanek o charakterze miękkim (np. zbieżność
zwrotów frazeologicznych używanych przez poszczególnych ekspertów w ramach opisowej
części oceny) wywodząc z tych przypuszczeń daleko idące wnioski dotyczące zmowy, braku
samodzielności, czy też nierównego traktowania wykonawców (dosłownie uprzywilejowania
opracowania złożonego przez wykonawcę Promity). W tym miejscu wskazać należy, iż w
ramach zarzutu z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp konieczne jest wykazanie, iż podmiot zamawiający
zróżnicował działania wobec różnych wykonawców znajdujących się w identycznej sytuacji
prawnej bądź faktycznej. Jednakże Odwołujący podnosząc ten zarzut nie sformułował w
ogóle wniosku o dokonanie przez Izbę analizy obu ekspertyz wzorcowych (vide: twierdzenie
o nie objęciu odwołaniem punktacji przyznanej konkurentom zawarte na ostatniej jawnej
części odwołania). Powyższe może zatem, w kontekście sformułowanego w odwołaniu
żądania, prowadzić do konstatacji, że Odwołujący zgadza się z punktacją przyznaną
konkurentowi wnioskując o ponowienie oceny tylko jego opracowania i przyznania mu
maksymalnej liczby punktów. Takie założenie, w ocenie Izby, jest z zasady błędne – co
zostanie wskazane w dalszej części uzasadnienia.
W tym miejscu, odnosząc się również do stanowiska Zamawiającego, dotyczącego
rozszerzenia przez Odwołującego zarzutów zawartych w odwołaniu Izba wskazuje,
podzielając argumentację Odwołującego, że w ramach orzekania Krajowa Izba Odwoławcza
jest związana jedynie zarzutami a nie żądaniami i te ostatnie mogą podlegać modyfikacji w
ramach postępowania odwoławczego, zarówno przez samego Odwołującego, jak i organ
orzekający. Jednakże w niektórych przypadkach ocena zarzutów zawartych w odwołaniu
dokonywane jest przez pryzmat postawionych żądań – aby ocenić kierunek w jakim zmierza
podmiot korzystający ze środków ochrony prawnej. Konieczność takiej oceny zachodzi w
szczególności w ramach środków ochrony prawnej skierowanych wobec treści SIWZ, opisu
przedmiotu zamówienia i projektu umowy aby ustalić, czy wykonawca zmierza do
rozszerzenia kręgu potencjalnych wykonawców a nie jego zawężenia i niejako
„dopasowania” warunków udziału w postępowaniu lub opisu przedmiotu zamówienia do jego
sytuacji podmiotowej lub specyfiki jego oferty.
Co istotne, dokonując analizy żądań zawartych w rozpoznawanym środku ochrony
prawnej, rysuje się szczególny wniosek. Odwołujący pomimo postawienia zarzutu naruszenia
art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, jak wyżej wskazano, nie żąda porównania złożonych w
postępowaniu ekspertyz wzorcowych a jedynie, poszukując jemu właściwego „znaczenia”
kryteriów oceny ofert i jedynego właściwego sposobu oraz zakresu oceny, żąda ponowienia
oceny i przyznania jego opracowaniu maksymalnej ilości punktów. Odnosząc się do tak
postawionego żądania Izba wskazuje, iż naturalną cechą oceny w ramach kryterium „jakość”
kilku opracowań jest porównanie złożony prac, gdyż przy tak nakreślonym kryterium nie
sposób ustalić i zdefiniować bezwzględnych poziomów oceny. Zawsze bowiem w takim

wypadku dochodzi do swego rodzaju „porównania” badanych opracowań celem ustalenia
właściwego punktu odniesienia, gdyż przy wykorzystaniu w ramach kryteriów oceny ofert
pojęć wartościujących typu „odpowiednie odwzorowanie”, „uwzględnienie wszystkich
istotnych (…) struktur”, „właściwie zaadresowano”, „adekwatność ról i struktur” a w
szczególności „atrakcyjność i realność zaproponowanego rozwiązania” oraz „oryginalność
rozwiązania” pojęcia takie ze swej istoty wymuszają znalezienie jakiegoś punktu odniesienia
polegającego na porównaniu złożonych i konkurencyjnych propozycji w celu uznania jednej z
nich za wykonaną najlepiej (tj. „wzorcową”). Zatem bez analizy porównawczej złożonych prac
nie sposób ustalić wzorców odniesienia. Odwołujący zaś stara się wywieść, że kryteria oceny
w niniejszym postępowaniu mają charakter bezwzględny i zachodzi konieczność ponownego
odniesienia jego pracy do opisanych kryteriów i podkryteriów celem ustalenia, że wypełnione
zostały wszystkie założone obszary - co powinno skutkować przyznaniem maksymalnej
ilości punktów. Z treści zarzutów, argumentacji oraz postawionych żądań, w ocenie Izby, nie
sposób wyprowadzić innych wniosków. Gdyby bowiem było tak jak twierdzi Odwołujący np. w
zakresie podkryterium „oryginalność rozwiązania” punktacja określona zostałaby
zerojedynkowo, tj. bez gradacji z możliwością przyznania 1 punktu każdemu wykonawcy,
który zaproponuje choćby jedno oryginalne rozwiązanie. Jednakże analiza tego, jednego z
wielu tak skonstruowanych, kryteriów pokazuje, że Zamawiający przewidział tu gradację 0, 3,
5, 6, 10 i 12 punktów. Co szczególnie istotne wprowadził mechanizm zliczania rozwiązań
(uznanych za oryginalne) wskazując w ramach przyznania wykonawcy 6 punktów, że:
„zaproponowane rozwiązania są zgodne ze stosowanymi w resorcie finansów metodykami
realizacji projektów i programów, zawierają nie mniej niż 3 (podkreślenie Izby) propozycje
mechanizmów zarządzania zmianą wychodzących poza stosowane w resorcie finansów
rozwiązania”. Już tylko to, jedno z wielu, podkryteriów pokazuje jaki jest mechanizm oceny.
Zatem już tylko z tego powodu, mając na uwadze postawione w odwołaniu zarzuty i
skorelowane z nimi żądania, nie sposób podzielić stanowiska Odwołującego, co do wad
procesu oceny i przyjętych przez Zamawiającego założeń w tym zakresie.

Mając jednak na uwadze rozbudowaną argumentację Odwołującego, w tak zakreślonej osi
sporu, Izba wskazuje ponadto, że Zamawiający w ramach podkryterium związanym z oceną
merytoryczną ekspertyzy wzorcowej, wbrew twierdzeniom Odwołującego, pozostawił pewien
margines luzu decyzyjnego opierając ją w części na subiektywnych elementach, których
rozumienie i tym samym indywidualna ocena mogły stanowić emanację indywidualnych
wyobrażeń poszczególnych ekspertów oceniających oferty, co do pożądanych rozwiązań
ujętych w ekspertyzie wzorcowej. Za powyższym przemawia użycie takich zwrotów jak:
„adekwatność”, „prawidłowość”, „atrakcyjność zaproponowanych rozwiązań”, „orientacja
procesów zarządzania architekturą na dostarczanie korzyści Zamawiającego” oraz

„oryginalność rozwiązania”. Odwołujący godząc się na taką formułę oceny zaakceptował
jednocześnie możliwość wpływu indywidualnej oceny ekspertów na przyznawanie punktów.
Nie jest więc tak, jak wskazywał na rozprawie Odwołujący, że W zakresie stanowiska
zamawiającego, że ocena niektórych kryteriów jest niemierzalna (w zasadzie
niearytmetyczna) nie zgadza się z taką tezą i uznaje ją jako błąd formalny oceny. To bowiem
zamawiający ocenił skalę porównawczą przyporządkowując dla określonych kryteriów liczbę
punktów i oceniając sposób tej oceny.

Prawdą jest, że Zamawiający określił punktację skali porównawczej – jednakże w zakresie
ocenianych elementów ekspertyzy wzorcowej posłużył się podkryteriami pozwalającymi na
indywidualną ocenę każdego z ekspertów stosownie do jego „wizji” sporządzenia tej
ekspertyzy, gdzie znaczenie ma indywidualne podejście każdego eksperta, co do jej
istotnych elementów i tym samym wykorzystania własnych preferencji i doświadczeń w
sporządzaniu tego typu dokumentów oraz zasad funkcjonowania samej organizacji. Wszakże
fakt, że za poszczególne podkryteria przyznawano określoną liczbę punktów nie oznacza, że
istnieje niemal arytmetyczny wzorzec swego rodzaju „wpisania się” takich pojęć jak
„adekwatność”, „odpowiedniość”, „innowacyjność” w punktowane obszary oceny z
jednoczesnym przyjęciem wzorców dla każdego punktowanego zakresu (tj. gradacji 0, 3, 5,
6, 10 lub 12 punktów).

Izba poddała analizie indywidualne karty oceny sporządzone przez poszczególnych
ekspertów w odniesieniu do złożonych opracowań, w tym dokonała analizy poszczególnych
podkryteriów w zakresie przyznanych punktów oraz zawartego tam uzasadnienia. Analizując
poszczególne karty Izba nie doszukała się nieprawidłowości mogących wskazywać na
wyjście w trakcie oceny poza ramy zakreślone w treści SIWZ. Aby bowiem można było
mówić o naruszeniu wskazanych w treści odwołania zasad udzielania zamówień publicznych
(art. 7 ust. 1 ustawy Pzp) w przypadku kryterium oceny mającym za przedmiot „Jakość
wykonania ekspertyzy wzorcowej” trudno jest w ogóle mówić o jakichkolwiek sztywnych
ramach oceny, w tym matematycznej zerojedynkowej formule porównawczej na zasadzie
spełnia/nie spełnia.

Izba nie podzieliła również prezentowanego przez Odwołującego na rozprawie stanowiska,
że Zamawiający „(…) wyszedł poza kryteria określone w ramach oceny w zakresie
poszczególnych podkryteriów”. Odwołujący wskazywał bowiem, że fakt, iż Zamawiający
zamierza podjąć w przyszłości pewne działania, zaś SIWZ nie zawierała informacji o nich -
zatem ocena nie powinna odnosić się do takich zamierzeń. Odwołujący nie uwzględnił jednak
okoliczności, że ekspertyza wzorcowa winna zawierać propozycje „na przyszłość”, co do

proponowanych rozwiązań odnoszących się do obszarów organizacji resortu finansów, w tym
zawierać wstępne propozycje zmian i przemodelowania jego struktury - nie zaś tylko i
wyłącznie ocenę stanu faktycznego. Oznacza to, że Zamawiający ma określoną wizję tych
zmian i dostrzega pewne problemu swojej organizacji, w tym identyfikuje środki zaradcze -
jednakże ogłosił postępowanie na wybór profesjonalnego podmiotu, który zweryfikuje te
zamierzenia lub, z czym mamy do czynienia w tym wypadku, zaproponuje rozwiązanie
bardziej korzystne (nie znając nawet zamierzeń Zamawiającego w tym zakresie). Nie
oznacza to jednak, że zamierzenia Zamawiającego musiały być ujęte w treści SIWZ, gdyż ten
ostatni chciał być może uniknąć „sugerowania” wykonawcom pewnych kierunków i oczekiwać
świeżego spojrzenia na przedstawioną problematykę. Co do twierdzeń Odwołującego
zaprezentowanych na rozprawie, że „(…) ze względu na współpracę z zamawiającym
wyłoniony wykonawca może mieć większą wiedzę, lecz o punktacji winna decydować jakość
ekspertyzy wzorcowej.” Izba wskazuje, że brak jest jakichkolwiek dowodów, co do
przekazania poszczególnym wykonawcom odmiennego zakresu informacji koniecznego do
przygotowania oferty, zaś samo posiadanie przez określonego wykonawcę większej wiedzy
jest naturalną konsekwencją zdobytego wcześniej doświadczenia.

Wracając do analizy kart indywidualnej oceny ofert wskazać należy, iż dla każdej oceny
dokonanej przez ekspertów przedstawione zostało uzasadnienie, zaś dla każdego obniżenie
punktacji wskazano jakie były motywy takiego postępowania członków zespołu oceniającego.
Jako przykład można tu wskazać np. indywidualną kartę oceny pani A. Ż., gdzie dla
podkryterium „Prawidłowość wskazania struktur resortu finansów uczestniczących w
zarządzaniu architekturą korporacyjną” każdemu z wykonawców przyznano po 3 punkty
wskazując w każdym przypadku na braki w strukturze resortu finansów, w tym dla
Odwołującego zaprezentowano rozszerzone uzasadnienie, w którym wskazano, że:
„Podstawową funkcją architektury jest wspieranie realizacji strategicznych celów
biznesowych organizacji, dlatego za niewłaściwe należy uznać ściśle informatyczny charakter
Rady Architektury Korporacyjnej RF”. Oznacza to ni mniej ni więcej, że ekspert ten w taki
sposób rozumie kwestie „(…) uwzględnienia wszystkich istotnych, z punktu widzenia
zarządzania architekturą korporacyjną, struktury resortu finansów” zakreśloną w ramach tego
podkryterium.
Jako kolejny przykład, gdzie doszło do przyznania wykonawcy Promity, maksymalnej ilości
punktów przez eksperta p. A. Ż. wskazać należy podkryterium „Atrakcyjność i realność
proponowanych rozwiązań” gdzie dla oferty Odwołującego zostało wskazane, że:
„Przedstawione w pracy propozycje zmian w zakresie organizacji w większości oparto na
istniejących obecnie w resorcie strukturach. W składzie Rady Architektury Korporacyjnej RF
nie uwzględniono przedstawicieli komórek organizacyjnych reprezentujących biznes

organizacji. Za nieznaczne usprawnienie można uznać propozycję w zakresie monitorowania
architektury korporacyjnej i związane z nią powołanie zespołów monitorowania procesów”. W
ramach tego samego podkryterium i tego samego członka zespołu eksperckiego praca
wykonawcy Promity uzyskała 6 punktów (na możliwych 12) z następującym uzasadnieniem:
„Opracowanie zawiera szereg atrakcyjnych propozycji usprawnień praktyk resortu w zakresie
organizacji z punktu widzenia zmian w obszarze poboru danin publicznych. Wśród nich
należy wymienić powołanie Rady ds. zmian strategicznych z istotną rolą Departamentu do
spraw informatyzacji, ale z uwzględnieniem potrzeby biznesowego charakteru ciała
odpowiedzialnego za zmiany strategiczne, zróżnicowanie wsparcia na poziomie operacyjnym
dla projektów realizowanych klasycznie oraz wg metodyk zwinnych, przypisanie architektom
odpowiedzialności za poszczególne obszary w odróżnieniu od domen biznesowej, aplikacji,
danych i technicznej, powołanie Biura Zmian. Jednak biorąc pod uwagę specyfikę oraz
złożoność organizacji proponowane rozwiązania mogą być problematyczne do wdrożenia”.

Tym samym, choć wykonawca Promity zaproponował, jak wskazał ekspert „(…) szereg
„atrakcyjnych propozycji usprawnień (…)” uznanie, że „(…) mogą być problematyczne do
wdrożenia” poskutkowało przyznaniem 6 z możliwych 12 punktów. Powyższe w idealny więc
sposób korespondowało z gradacją punktacji, gdzie w treści SIWZ Zamawiający dla tego
podkryterium przewidział przyznanie 6 punktów w przypadku, gdy: „zaproponowane
rozwiązania są atrakcyjne, zawierają istotne usprawnienia organizacyjne, ale w warunkach
resortu finansów będą problematyczne do wdrożenia”. Nie sposób zatem już choćby na tym
przykładzie uznać, że ocena nastąpił w oderwaniu od postanowień SIWZ.

Nie sposób tez zatem uznać, że ocena ta w przypadku Odwołującego i wykonawcy Promity
nie mieści się w zakresie kryterium „Adekwatność ról i struktur biorących udział w
zarządzaniu architekturą korporacyjną resortu finansów do możliwości i potrzeb
Zamawiającego” w obszarze oceny obejmującym „Atrakcyjność i realność proponowanych
rozwiązań” i podobszarach odnoszących się do propozycji usprawnienia praktyk resortu
finansów oraz realności wprowadzenia zaproponowanych rozwiązań. Naturalną rzeczą jest,
że Odwołujący może się nie zgadzać z taką merytoryczną oceną jego pracy, lecz nie
oznacza to, że doszło w tym wypadku do naruszenia wskazanych w odwołaniu przepisów.

Ww. oceny zostały przywołane jedynie przykładowo obrazując, w ocenie Izby, prawidłowość
procesu oceny, z tak jak w niniejszym postępowaniu zakreślonymi obszarami i metodami
oceny, w ramach kryterium mającego za przedmiot wzorcową ekspertyzę – stanowiącą de
facto informację o potencjale kadrowym, metodologii pracy, doświadczeniu i wiedzy
wykonawcy w obszarze, którego akceptacja bądź nie przez podmiot zamawiający zależna

jest od jego indywidualnych preferencji i oczekiwań – w tym wypadku ujętych w
indywidualnych preferencjach 6-cio osobowego zespołu eksperckiego.

W ocenie Izby oceny te znajdują potwierdzenie w złożonych ekspertyzach wzorcowych
(zastrzeżonych jako tajemnica przedsiębiorstwa). Dla przykładu wskazać bowiem należy np.
rozdział 7.3.1. ekspertyzy wzorcowej złożonej przez Odwołującego (str. 26 i 27), gdzie brak
jest gotowych rozwiązań i propozycji. Odwołujący sygnalizuje jedynie pewne obszary, gdzie
mogą wystąpić trudności, nie wskazując jednak nawet ogólnych propozycji rozwiązania.
Odwołujący, co istotne, sam dostrzega trudności w funkcjonowaniu struktury, którą de facto
sam proponuje lub akceptuje jej funkcjonowanie w resorcie finansów (vide zawarta na str. 26
sugestia, że zaproponowana wyżej struktura 9 równolegle funkcjonujących zespołów, może
przysparzać trudności w ramach koordynacji ich zadań i działań). Dokument ten nosi zatem
cechy opracowania stricte analitycznego z pominięciem w niektórych obszarach preferencji
Zamawiającego, aby wykonawca zaproponował gotowe rozwiązania i rozwiązywał istniejące
problemy.

Tego typu rozwiązania lub ich brak musiały zatem znaleźć urzeczywistnienie w ocenie
dokonanej przez poszczególnych ekspertów. Przy przyznawaniu punktów oceniano nie tylko
zidentyfikowanie problematycznych obszarów ale przede wszystkim przedstawienie
propozycji usprawnienia praktyk resortu finansów.

Analogiczna sytuacja miała miejsce w przypadku przyznania w ramach poszczególnych
podkryteriów maksymalnej ilości punktów i w tym zakresie zazwyczaj wskazywano na
ponadprzeciętne ujęcie zagadnienia, zaproponowanie atrakcyjnych i innowacyjnych metod
ujęcia tematu organizacyjnego, zaproponowanie pożądanych metod zarządzania, w tym
nakreślenia alternatywnych kierunków zmian.

Taki sposób oceny, zdaniem Izby, mieści się w zakreślonych w treści SIWZ ramach i nie
wykazuje możliwych do wychwycenia wad dyskwalifikujących przyjęte metody w kontekście
postanowień SIWZ.

W tym miejscu wskazać bowiem należy, iż poza istnieniem szczegółowych oraz precyzyjnych
wytycznych (zakreślających obszary oceny, wskazujących na pożądane cechy opracowania,
czy też definiujących gradację przyznawania punktów) pozostałe oceniane „walory”
ekspertyzy wzorcowej zawierały w sobie elementy, które dzięki użyciu w ramach opisu
podkryteriów tzw. miękkich zwrotów dawały poszczególnym ekspertom prawo do nadania ich
własnej ocenie charakteru indywidualnego i osobistego.

W tym miejscu Izba wskazuje, że tego typu kryteria oceny ofert zawsze ze swej istoty
nacechowane są pewnym luzem decyzyjnym, pewną dozą subiektywizmu niemożliwą do
skontrolowania na skutek braku pełnych i wyraźnych granic oceny odróżniających ją od
kryteriów odnoszących się do mierzalnych cech przyszłego świadczenia (ceny, terminu
realizacji, terminu gwarancji, czy innych elementów mogących podlegać ocenie przy użyciu
wzorów arytmetycznych). Wykorzystanie w ramach podkryteriów pojęć „kompletność”,
„spójność”, „adekwatność”, „trafność”, „odpowiedniość” i wreszcie „oryginalność” oraz
„atrakcyjność” zawsze będzie nośnikiem pewnej swobody decyzyjnej, zaś w dwóch ostatnich
przypadkach swoboda ta będzie miała znaczny zakres.

Tym samym Krajowa Izba Odwoławcza w odniesieniu do zarzutów związanych z
oceną merytoryczną ekspertyzy wzorcowej złożonej przez Odwołującego w części podzieliła
stanowisko Zamawiającego wyrażone w pismach procesowych z dnia 31.07.2017 r. i dnia
09.08.2017 r. oraz na rozprawie.
Otóż wskazać należy, że rolą Krajowej Izby Odwoławczej w ramach rozpatrywanego
środka ochrony prawnej jest co do zasady ocena procedury, w tym przypadku procedury
obejmującej prowadzenie postępowania przetargowego, nie zaś ocena merytoryczna
ekspertyzy wzorcowej złożonej przez Odwołującego wraz z ofertą, w tym w szczególności
porównanie ofert złożonych w postępowaniu, czy też ocena indywidualnej oceny
poszczególnych członków zespołu eksperckiego. Konieczność porównania stanowiska
podmiotu zamawiającego wobec świadczenia zaoferowanego przez poszczególnych
wykonawców zachodzić jednak może w przypadku postawienia zarzutu naruszenia art. 7 ust.
1 ustawy Pzp.
W tym jednak przypadku, ze względu na sposób ujęcia przez Odwołującego zarzutów
i ich podstaw faktycznych, sposób sformułowania żądań i wreszcie, co najistotniejsze,
zaprezentowaną w treści odwołania, w pismach procesowych oraz na rozprawie
argumentację Izba jest niejako zmuszona do odniesienia się do jakości ekspertyzy złożonej w
postępowaniu przez Odwołującego i wykonawcę Promity. Nie sposób bowiem odnieść się do
tak sformułowanej argumentacji bez oceny tych dwóch dokumentów. Co również istotne, jak
wskazano na wstępie, przy tak sformułowanych kryteriach oceny, musi istnieć jakiś punkt
odniesienia pozwalający na przyznanie poszczególnym opracowaniom mniejszej lub większej
ilości punktów. Wszakże gdyby doszło do uwzględnienia zarzutów wskazanych w odwołaniu
Izba, przy tak zakreślonych zarzutach, byłaby zmuszona do nakazania powtórzenia oceny
wszystkich złożonych ekspertyz wzorcowych, a nie tylko ekspertyzy Odwołującego – co
zostało wskazane we wstępnej części niniejszego uzasadnienia. Nie sposób bowiem przyjąć
założenia, że możliwe jest powtórzenie czynności oceny ekspertyz wzorcowych z

ograniczeniem do dokumentu złożonego przez Odwołującego, w tym nakazanie zespołowi
ekspertów przyznanie mu maksymalnej ilości punktów. Takie działanie bowiem, po pierwsze
byłoby niezgodne z zasadą wynikającą z treści art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, po drugie zaś, gdyby
przyjąć że ocena wszystkich ekspertyz wzorcowych przebiegła w ten sam sposób, a więc jak
twierdził Odwołujący nieprawidłowo, konieczne byłoby jej powtórzenie w całym zakresie.
Ze względu na objęcie tych dokumentów zastrzeżeniem jako tajemnica
przedsiębiorstwa, Izba przedstawi ogólne wnioski z przeprowadzonej analizy obu
dokumentów.
W ocenie Izby ekspertyza wzorcowa złożona w postępowaniu przez wykonawcę
Promity jest spójna i przejrzysta zarówno w części analitycznej, jak również w części
zawierającej wnioski, w tym zastrzeżenia oraz zaprezentowane rozwiązania (w tym bardzo
szczegółowe propozycje odnoszące się do istniejącej u Zamawiającego architektury
organizacji). Wykonawca ten ujął swoje wnioski w ścisłym odniesieniu, zarówno do istniejącej
struktury organizacyjnej Zamawiającego, jak również co do prowadzonych i planowanych
działań, ze szczególnym uwzględnieniem istotnych problemów organizacji (np. w zakresie
metodyki Trampolina str. 73 – 74 opracowania). Wykazał się adekwatnością proponowanych
procesów, współpracy biznesowej z podmiotami zewnętrznymi (w tym odniósł się do
konkretnych kontrahentów wskazując na zalety oraz wady tej współpracy – str. 75 i
wcześniejsze opracowania), wskazał na pożądany model tej współpracy w przyszłości –
przedstawiając uzasadnienie dla przedstawionych propozycji. Określił obecnie panujące
tendencje rozwoju i kształtu architektury organizacji (str. 77), wskazał na pożądane procesy
decyzyjne, określił schematy organizacyjne, które co istotne - zostały oparte na
rzeczywistych spostrzeżeniach funkcjonowania Ministerstwa Finansów. W opracowaniu
Promity znalazły się kluczowe rozwiązania dotyczące podejścia do wykorzystania zasobów
partnerów biznesowych ze szczególnym naciskiem na możliwości kadrowe samego
Zamawiającego (str. 77 opracowania). W tym zakresie, co można uznać za rozwiązanie
innowacyjne, wprowadzono zorientowanie na realne cele (str. 77 zmiana 2 oraz 3 i 5),
identyfikując je i podporządkowując im strukturę architektoniczną organizacji. Propozycje te
(ZM2, ZM3 oraz ZM5) wynikają ze znajomości przez wykonawcę Promity obecnie
panujących tendencji, w tym znajomości jak poszczególne podejścia sprawdzają się w
obecnej rzeczywistości korporacyjnej oraz jakie wady tych metodyk ujawniły się na
przestrzeni lat (ZM5 str. 77 opracowania). Co istotne większość propozycji zmian architektury
organizacji oparta została na realnych doświadczeniach (wspomniane wyżej ZM3, ZM5 oraz
ZM6). Wskazać również należy, że zaproponowane rozwiązania zostały podporządkowane
realnym i ważkim celom, jakie przyświecają obecnie resortowi finansów (str. 85 opracowania
– prawa kolumna tabeli, 4 i 5 wiersz).

Co do ekspertyzy Odwołującego jest ona niewątpliwie opracowaniem bardziej
rozbudowanym i obszernym niż u konkurenta Promity. W swojej zasadniczej części skupia
się na aspektach teoretycznych, w tym na funkcjonujących u Zamawiającego modelach (np.
model TOGAF – str. 9, 17 i rozdział 7 opracowania, jak również Trampolina str. 17 ).
Wskazać należy, iż dla zakładanych przez Odwołującego korzyści (str. 12 – 16 opracowania)
nie przedstawiono żadnych konkretnych rozwiązań poza ogólnymi i teoretycznymi
założeniami bez wskazanego związku skutkowo – przyczynowego pomiędzy sposobem
osiągnięcia korzyści a samą korzyścią. Przedstawione w rozdziale 6 zalecenia (str. 18 – 20)
nie wnoszą nic nowego i mają charakter czysto teoretyczny. Wskazać bowiem należy, iż
zidentyfikowane i zaproponowane przez Odwołującego rozwiązania mają nie tylko charakter
czysto hipotetyczny, ale przede wszystkim znajdują się na poziomie na tyle ogólnym, że
trudno jest ocenić ich adekwatność do znanych przecież Odwołującego okoliczności
faktycznych (istniejące struktury Ministerstwa Finansów, założone cele oraz mogące
występować problemy).
W tym zakresie Izba, odnosząc się do oceny ekspertyzy wzorcowej Odwołującego w
zakresie innowacyjności rozwiązań oraz zaproponowanej struktury architektury, sposobu jej
funkcjonowania i roli poszczególnych komórek organizacyjnych, w całej rozciągłości
podzieliła argumentację Zamawiającego zaprezentowaną w odpowiedzi na odwołanie oraz
piśmie z dnia 09.08.2017 r. Nie sposób bowiem ukryć, że znajomość specyfiki
funkcjonowania Ministerstwa Finansów, jego problemów, w tym w ramach procesu
informatyzacji, znajomość najnowszych tendencji w kreowaniu architektury organizacyjnej,
adekwatność modeli ładu korporacyjnego do określonych struktur, ich celów i założeń, jak
również dostrzeganie istotnych problemów i wskazywanie adekwatnych sposobów ich
rozwiązywania znajduje odzwierciedlenie w opracowaniu przedstawionym przez wykonawcę
Promity i w konsekwencji w przyznanej temu wykonawcy ilości punktów.

Wracając następnie do kwestii ogólnych Izba wskazuje, że istotą oceny
zaproponowanego przez wykonawcę rozwiązania (w tym wypadku w postaci ekspertyzy
wzorcowej) jest istnienie subiektywnych ze swej natury przekonań poszczególnych członków
zespołu eksperckiego, co do jej walorów, wad, czy też adekwatności zaproponowanych
rozwiązań do przyjętych w treści SIWZ. Wszakże przedmiotem zamówienia i tym samym
przedmiotem ekspertyzy wzorcowej jest zaproponowanie nacechowanego indywidualnym
podejściem rozwiązania, opartego na innowacyjnym i eksperckim podejściu do
przedstawionego zagadnienia – którym w tym wypadku jest nabycie specjalistycznych usług
doradczych dla projektu CVP.
Izba nie podzieliła stanowiska Odwołującego, że doświadczenia poszczególnych
członków zespołu eksperckiego dotyczące funkcjonowania określonych systemów, jak

również ich „nigdzie nie wyjawione wyobrażenia” nie mogą stanowić punktu odniesienia w
ramach procesu oceny. Mamy bowiem w tym wypadku do czynienia z naturalnym czynnikiem
determinującym proces oceny, tj. czynnikiem ludzkim. Jeżeli poszczególni wykonawcy mieli
możliwość, przy uwzględnieniu ich własnego doświadczenia i wiedzy, „wpisanie się” w te
wyobrażenia mieli prawo uzyskania większej ilości punktów.
Odwołujący zapomniał bowiem, że próbką w postaci ekspertyzy wzorcowej i w
konsekwencji przedmiotem zamówienia jest usługa o charakterze twórczym, innowacyjnym,
kreującym nowe wartości dla Zamawiającego – a więc naturalnym i wpisanym w istotę tej
czynności jest uzyskanie - w oparciu o dostarczone dane i własne doświadczenia, jak
również przypuszczenia, intuicję, wizję i możliwość trafnego przewidywania przyszłości –
zupełnie nowej wartości dla jego organizacji. Takie rodzaje działalności (specjalistyczne
usługi o charakterze doradczym) nie podlegają zatem arytmetycznej ocenie w oparciu o
sztywno określone kryteria, i co najważniejsze, nie pozwalają na opracowanie
zautomatyzowanego modelu ich oceny. Zatem zgodzić się należy w tym miejscu z
Zamawiającym, który wskazał w piśmie z dnia 09.08.2017 r., że: „(…) przeprowadzenie
oceny prac w kryterium „jakość” przez ekspertów, z góry zakłada konieczność wykorzystania
przez nich swojej wiedzy i doświadczeń bez konieczności dodatkowego wskazywania tego w
podkryteriach”. W przeciwnym wypadku, gdyby takie cechy nie mogły decydować o ocenie
bezcelowe byłoby angażowanie do tych czynności osób ze znajomością danej tematyki.
Jako analogię w tym zakresie należy przywołać dowód z opinii biegłego, gdzie pewne
okoliczności faktyczne są oceniane przez osobę dysponującą określoną wiedzą
specjalistyczną, w tym dysponującą określonym doświadczeniem, poglądami, czy też
preferencjami zawodowymi – a zatem ze swej natury elementami o subiektywnym
zabarwieniu.

Sam fakt istnienia tych subiektywnych elementów odbiera prawo ich podważenia
przez organ nie posiadający kompetencji do oceny samej ekspertyzy wzorcowej. Nadto
profesjonalizacja organu jakim jest powołany przez Zamawiającego zespół ekspertów,
wskutek dysponowania przez jego członków adekwatnych do powierzonych zadań atrybutów
(wykształcenia, doświadczenia, tytułów zawodowych) predestynuje go do posiadania i
wyrażenia własnej wizji opracowania danego problemu, który materializuje się w złożonej w
ramach ekspertyzie wzorcowej. Jak wyżej wskazano Izba w ramach rozpoznawanych
środków ochrony prawnej ocenia prawidłowość prowadzonej procedury – mając na uwadze
te jej elementy, które są możliwe do korygowania w sentencji orzeczenia.

Odnosząc się w sposób szczegółowy do podniesionych przez Odwołującego
argumentów i twierdzeń wskazać należy, że zdaniem Izby, ocena jakie elementy winna

zawierać ekspertyza wzorcowa, jaki stopień szczegółowości opracowania tematu powinna
prezentować i wreszcie ocena w zakresie adekwatności zaproponowanych rozwiązań do
wizji i preferencji Zamawiającego - mieszczą się w obszarze podlegającym merytorycznej
ocenie w oparciu o ustalone kryteria oceny i tym samym pozwalają na przyjęcie, że
przyznane wykonawcy Promity i Odwołującego punktu za poszczególne podkryteria znajdują
odzwierciedlenie w ustalonym w postępowaniu stanie faktycznym.
Wszakże same pojęcia „adekwatność zaproponowanych rozwiązań” czy też „trafność
przyjętych założeń” opracowania mogą być przedmiotem indywidualnej interpretacji, czy też
przedmiotem własnej wizji poszczególnych członków zespołu eksperckiego. Już sam zawisły
przed Izbą spór w niniejszej sprawie odwoławczej pokazuje, jak różne rozumienie może
wynikać z tych samych postanowień SIWZ. Izba podzieliła w tym zakresie stanowisko
Zamawiającego wyrażone w piśmie procesowym z dnia 09.08.2017 r., gdzie posługując się
terminem prawa procesowego, możemy raczej mówić nie o dowolnej, lecz o swobodnej
ocenie dokonanej przez poszczególnych ekspertów. W tym miejscu należy przyznać również
rację Zamawiającemu, że wyznaczenie 6-cio osobowego zespołu ekspertów i wprowadzenie
mechanizmu uśredniania poszczególnych ocen wyeliminowało wpływ skrajnych ocen na
ogólną ocenę poszczególnych opracowań.
Nie ulega też wątpliwości, iż sam cel postępowania, wbrew twierdzeniom
Odwołującego, winien powodować, że już próbka w postaci ekspertyzy wzorcowej winna
referować do projektu CVP. Ocenie nie podlegał wszakże zasób wiedzy teoretycznej
wykonawców, lecz zastosowanie tego zasobu w praktyce – przy uwzględnieniu posiadanych
doświadczeń i znajomości tematu będącego przedmiotem opracowania. W przeciwnym
wypadku przedmiotem oceny byłaby np. analiza krytyczna metodyki TOGAF a nie
stworzenie, wstępnego ze swej istotny, modelu funkcjonowania określonej organizacji,
zidentyfikowanie jej słabych i mocnych punktów oraz przedstawienie propozycji kształtu jej
architektury.
Odnosząc się do złożonego przez Odwołującego dowodu w postaci oświadczenia
Premium Technology w zakresie właściwości platformy narzędziowej ZPWO oraz środowiska
IBM CLM, w kontekście negowania oceny dokonanej przez jednego z ekspertów, Izba
analizując powyższy dokument doszła do wniosku, że aplikacje te za swój zasadniczy cel
mają wspieranie procesu wytwarzania oprogramowania, zaś ewentualne wspieranie zmian
architektury korporacyjnej może być efektem wtórnym tego zasadniczego procesu – nie zaś
głównym i zasadniczym.
W zakresie argumentacji odnoszącej się do „zmowy” grupy ekspertów, czy też zarzutu
„niesamodzielności” ich pracy pozbawionej „indywidualności” Izba wskazuje, za
Zamawiającym, że argument ten został oparty jedynie na zbieżności związków
frazeologicznych, która to zbieżność (ze względu na tajemnicę przedsiębiorstwa, czy też

występujący w niektórych grupach zawodowych specyficzny sposób komunikacji) zdaje się
być typowa w takich okolicznościach. Zgodzić się zatem należy z Zamawiającym, że sam
opis badanego obszaru wymusił stosowanie zbieżnych treściowo zwrotów.
W zakresie analizy motywów, którymi kierowali się poszczególni eksperci wskazać
należy, że w każdym wypadku kiedy doszło do obniżenia punktów pracy Odwołującego
znalazło to swoje odzwierciedlenie w części opisowej indywidualnych kart oceny. Izba
również dostrzegła, że nie sposób mówić o znacznych rozbieżnościach wśród
poszczególnych członków zespołu eksperckiego, na co, posługując się licznymi przykładami,
zwracał również uwagę Zamawiający w swoich pisemnych stanowiskach. Za logiczny
argument Izba uznała, że popełniony przez Odwołującego w założeniach opracowania błąd
rzutował na dalsze obszary opracowania. Zamawiający konkludując wskazał bowiem, że
Odwołujący nie wykazał się wystarczającą wiedzą dotyczącą architektury korporacyjnej i myli
ją z architekturą IT, dlatego też otrzymał taką a nie inną liczbę punktów. Izba wskazuje, że
powyższe twierdzenie znajduje potwierdzenie w ocenach opisowych i tym samym w
konsekwencji w liczbie przyznanych punktów. O powyższym stanowi użycie następujących
zwrotów „Wdrożenie takiego podejścia zredukuje zarządzanie architekturą korporacyjna do
aspektów IT” lub „Zaangażowanie tylko IT i marginalizacja biznesu nie przyniesienie
spodziewanych korzyścią Zamawiającemu”.

Konkludując Izba wskazuje, że istotą oceny w ramach kryterium „jakość” niesie ze
sobą pewien dopuszczalny element subiektywizmu, nie jest ona oparta na matematycznej
formule oceny, ze swej istoty niesie ze sobą większy bagaż informacji potrzebnych do
wykorzystania przy wykonaniu opracowania niż wynikający tylko z dokumentacji
postępowania. Ocena prac nie ma charakteru bezwzględnego, zaś w niniejszym wypadku
wszelkie niedoskonałości oceny przez poszczególnych ekspertów zostały zniwelowane
przez uśrednienie tych ocen. Wskazać należy jednak, że wspomniane wyżej
„niedoskonałości” tkwią w samej istocie takiego modelu oceny – nie zaś w zarzucanych
przez Odwołującego nieprawidłowościach. W tym ostatnim zakresie Izba uznała, że
Odwołujący nie udowodnił tez na których oparł swoje zarzuty. I co niezwykle istotne sposób
skonstruowania w treści odwołania zarzutów (tj. jako zasadniczego zarzutu naruszenia art. 7
ust. 1 ustawy Pzp w związku z art. 26 ust. 1 oraz w związku z art. 91 ust. 1 i 2 ustawy Pzp)
przy powiązaniu go ze sformułowanymi szczegółowymi żądaniami, przy braku wskazanej
przez Izbę we wstępnej części uzasadnienia inicjatywy dowodowej, przesądził o oddaleniu
rozpoznawanego odwołania.

Biorąc pod uwagę powyższe Izba uznała, iż nie doszło do naruszenia przez
Zamawiającego wskazanych w odwołaniu przepisów w postaci art. 7 ust. 1 w związku z art.
26 ust. 1 oraz w związku z art. 91 ust. 1 i 2 ustawy Pzp.


W związku z powyższym, na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzeczono jak w
sentencji.
Zgodnie bowiem z treścią art. 192 ust. 2 ustawy Pzp Izba uwzględnia odwołanie,
jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ
na wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Brak potwierdzenia zarzutów wskazanych
w odwołaniu powoduje, iż w przedmiotowym stanie faktycznym nie została wypełniona
hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, tj. stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem postanowień
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i
sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r., Nr 41, poz. 238) zmienionego
rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 stycznia 2017 r. zmieniającego
rozporządzenie w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz
rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2017 r.,
poz. 47), w tym w szczególności § 5 ust. 4.


Przewodniczący:
……………………