Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 1577/17
WYROK
z dnia 11 sierpnia 2017 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Ewa Sikorska

Protokolant: Adam Skowroński
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 sierpnia 2017 roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 31 lipca 2017 roku przez
wykonawcę Zakład Techniki Ochrony Środowiska Foleko Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością w Świdnicy w postępowaniu prowadzonym przez Przedsiębiorstwo
Składowania i Utylizacji Odpadów Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w
Gliwicach

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: P.S., B.S.
oraz M.T., zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego

orzeka:

1. uwzględnia odwołanie w zakresie zarzutu braku uzasadnienia faktycznego i
prawnego punktacji przyznanej wykonawcy Zakład Techniki Ochrony Środowiska Foleko
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Świdnicy w części zamówienia Nr 1
„Niwelacja, konstrukcja składowiska” w kryterium „Innowacyjność projektowa" i nakazuje
zamawiającemu - Przedsiębiorstwu Składowania i Utylizacji Odpadów Spółce z
ograniczoną odpowiedzialnością w Gliwicach – unieważnienie czynności wyboru
najkorzystniejszej oferty w części zamówienia Nr 1 „Niwelacja, konstrukcja składowiska”,
dokonanie uzasadnienia faktycznego i prawnego oceny oferty wykonawcy Zakład Techniki
Ochrony Środowiska Foleko Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Świdnicy w
kryterium oceny ofert „Innowacyjność projektowa”, dokonanie ponownej oceny ofert i
poinformowanie wykonawców o czynnościach, o których mowa w art. 92 ust. 1 ustawy z dnia

29 stycznia 2004 roku – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164 ze
zm.) z podaniem uzasadnienia faktycznego i prawnego.
2. w pozostałym zakresie zarzuty odwołania oddala;
3. kosztami postępowania obciąża Przedsiębiorstwo Składowania i Utylizacji
Odpadów Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Gliwicach i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 10 000 zł 00 gr (słownie:
dziesięć tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez wykonawcę Zakład Techniki
Ochrony Środowiska Foleko Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Świdnicy
tytułem wpisu od odwołania;
2.2. zasądza od Przedsiębiorstwa Składowania i Utylizacji Odpadów Spółki z
ograniczoną odpowiedzialnością w Gliwicach na rzecz Zakładu Techniki Ochrony
Środowiska Foleko Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Świdnicy kwotę
13 600 zł 00 gr (słownie: trzynaście tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty
postępowania odwoławczego, poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.), na niniejszy wyrok, w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia, przysługuje skarga, za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej,
do Sądu Okręgowego w Gliwicach.

…………………………..

Sygn. akt: KIO 1577/17
Uzasadnienie
Zamawiający – Przedsiębiorstwo Składowania i Utylizacji Odpadów Sp. z o.o. w
Gliwicach – prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na budowę III
kwatery na składowisku odpadów w Gliwicach przy Ul. Rybnickiej.
Postępowanie prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 roku – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164 ze zm.), zwanej
dalej ustawą P.z.p.
W dniu 31 lipca 2017 roku wykonawca Zakład Techniki Ochrony Środowiska Foleko
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Świdnicy (odwołujący) wniósł odwołanie wobec
czynności wyboru najkorzystniejszej oferty.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
I. art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy P.z.p. przez wybór oferty wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia, to jest pana P. S. prowadzącego
działalność gospodarczą pod firmą „Firma Inżynieryjno - Budowlana „STAWAR P. S.”, pana
M. T. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą „FOL-BUD M. T.” oraz pana B. S.
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą „B. S. Usługi Transportowo-Budowlane”
jako oferty najkorzystniejszej, podczas gdy prawidłowo zbadana i oceniona oferta
odwołującego obliguje zamawiającego do przyznania odwołującemu 5 (pięciu) dodatkowych
punktów w ramach kryteriów oceny ofert, co powodowałoby, że oferta odwołującego
zostałaby uznana za najkorzystniejszą. Odwołujący zaoferował rozwiązanie w zakresie
innowacyjności projektowej, które spełnia wszystkie wymagania zamawiającego wskazane w
specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej jako „s.i.w.z.”) (rozdział XIV pkt 5 s.i.w.z.)
dla rozwiązań projektowych, bowiem jest rozwiązaniem nowym w stosunku do rozwiązania
podstawowego, zaawansowanym technologicznie, ma wpływ na skrócenie czasu realizacji
zamówienia z uwagi na zmniejszoną ilość wykopów (robót ziemnych) oraz brak konieczności
wykonania warstwy drenażowej składowiska odpadów, a ponadto jest rozwiązaniem
tańszym w realizacji oraz znaczenie ułatwia wykonywanie obowiązku monitoringu
składowiska odpadów, to jest pozwala na precyzyjne zlokalizowanie ewentualnych
nieszczelności warstwy uszczelnienia syntetycznego (folii), co daje z kolei administratorowi
składowiska możliwość szybkiej reakcji i przywrócenia pełnej sprawności obiektu,
zmniejszając ryzyko emisji niekorzystnych substancji do powietrza, wody, gleby i ziemi.

Ewentualnie, w przypadku nieuwzględnienia zarzutu podniesionego w pkt I,
odwołujący zarzuca zamawiającemu naruszenie przepisów ustawy P.z.p., które miało wpływ
na wynik postępowania o udzielenie zamówienia, a to:
II. art. 92 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p. przez zaniechanie podania
uzasadnienia faktycznego i prawnego dla punktacji przyznanej ofertom w kryterium
dotyczącym innowacyjności projektowej i produktowej, pomimo że zamawiający jest do tego
zobligowany zgodnie z naruszoną zasadą przejrzystości oraz konkretyzującym ją przepisem
art. 92 ust.1 pkt 1 ustawy P.z.p.
Mając powyższe na uwadze odwołujący wniósł o:
1) uwzględnienie odwołania w całości;
2) nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej
oraz nakazanie wyboru oferty odwołującego jako oferty najkorzystniejszej;
3) zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego od zamawiającego na rzecz
odwołującego.
W przypadku nieuwzględnienia zarzutu podniesionego w pkt I, a uwzględnienia
zarzutu podniesionego w pkt II, odwołujący wnosi o:
1) uwzględnienie odwołania w całości;
2) nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej,
nakazanie ponownego badania i oceny ofert oraz nakazanie ponownego poinformowania
wykonawców stosownie do wymogów art. 92 ust.1 ustawy P.z.p. wraz z podaniem
uzasadnienia faktycznego i prawnego dla punktacji przyznanej ofertom w każdym kryterium
oceny, a w szczególności w kryterium dotyczącym innowacyjności projektowej i produktowej;
3) zasądzenie kosztów postępowania odwoławczego od zamawiającego na rzecz
odwołującego.
Odwołujący stwierdził, że posiada interes w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia,
ponieważ jest przedsiębiorcą świadczącym usługi w branży budowlanej na potrzeby
gospodarki odpadami. Odwołujący złożył ofertę, jednak dokonana przez zamawiającego
ocena złożonej oferty, w wyniku nieprzyznania należnych dodatkowych punktów za
oferowane rozwiązanie projektowe, odebrała odwołującemu uzyskanie zamówienia
publicznego. Prawidłowo oceniona oferta odwołującego powinna otrzymać dodatkowe 5
(pięć) punktów dzięki zaoferowaniu rozwiązania w zakresie innowacyjności projektowej,

które spełnia wszystkie wymagania zamawiającego wskazane w s.i.w.z., a następnie zostać
wybrana jako najkorzystniejsza. W konsekwencji, odwołujący może ponieść szkodę w
postaci nieuzyskania niniejszego zamówienia i utraty spodziewanego zysku z jego realizacji.
Odwołujący podniósł, że w ramach wyboru oferty najkorzystniejszej zamawiający
posłużył się następującymi kryteriami:
1) cena - waga 50 punktów;
2) termin realizacji - waga 25 punktów;
3) innowacyjność projektowa - waga 5 punktów;
4) innowacyjność produktowa - waga 5 punktów;
5) termin płatności - waga 5 punktów;
6) wysokość kary umownej za nieterminową realizację zadania - waga 5 punktów.
Zgodnie z treścią s.i.w.z. rozdział XIV pkt 5 s. 22 innowacyjność projektowa polega
na zaproponowaniu nowych rozwiązań projektowych mających wpływ na realizację,
funkcjonalność i eksploatację składowiska oraz obniżenie kosztów wykonania zadania.
Ponadto zamawiający wskazał, że przedstawione przez wykonawców innowacje projektowe
będą oceniane i weryfikowane przez autora projektu - projektanta pod względem
zastosowania i funkcjonalności.
Odwołujący wskazał, że zamawiający uzależnił przyznanie punktów w kryterium
innowacja projektowa od spełnienia przez proponowane rozwiązanie zmiennych, które mają
wpływ na;
1) realizację, w tym możliwość zastosowania;
1) funkcjonalność;
2) eksploatację oraz
3) obniżenie kosztów wykonania.
Odwołujący stwierdził, że wobec niedoprecyzowania przez zamawiającego pojęcia
funkcjonalności, należy przyjąć jego powszechną konotację. Tym samym funkcjonalność
będzie oznaczać posiadanie określonych cech użytkowych (np. trwałość rozwiązań, dogodna
eksploatacja), a także posiadanie określonych funkcji - sposobu działania (np. możliwość
detekcji i lokalizacji nieszczelności).

Odwołujący podkreślił, że zamawiający nie zawęził zakresu proponowanych przez
wykonawców rozwiązań do określonego elementu składowiska odpadów, to jest określonych
funkcji, cech, sposobu działania, etc. Nie wskazał także jakichkolwiek informacji
pomocniczych, na podstawie których wykonawcy mogliby poznać preferencje
zamawiającego. Wskazał, że kryterium innowacyjności projektowej w ujęciu
zaprezentowanym przez zamawiającego ma charakter niemierzalny w oparciu o formuły
matematyczne. Jednakże wobec braku dokonania przez zamawiającego kwantyfikacji
polegającej na stopniowaniu zakresu spełnienia przez rozwiązanie wskazane w ofercie
preferencji zamawiającego, należy przyjąć, że na pozytywną ocenę zasługuje każde
rozwiązanie, które jest możliwe do zastosowania, ma korzystny wpływ na realizację
inwestycji, ma korzystny wpływ na eksploatację, cechuje je lepsza funkcjonalność w
stosunku do rozwiązania projektowego oraz pozwala na obniżenie kosztów wykonania. Z
warunków opisanych w s.i.w.z. expressis verbis wynika, że decyzja o przyznaniu punktów za
innowacyjność projektową jakkolwiek polega na ocenie tego rozwiązania pod kątem
spełnienia przez nie wyżej opisanych cech, to jednak ma charakter związany. Innymi słowy,
jeżeli dane rozwiązanie spełnia zakreślone przez zamawiającego w s.i.w.z. warunki, to
zamawiający jest zobligowany przyznać punkty w ramach tego kryterium. Taki stan rzeczy
pośrednio jest wywołany brakiem zastosowania przez Zamawiającego podkryteriów oraz
wyrazów wartościujących, pozwalających na precyzyjne skanalizowanie preferencji
zamawiającego, tak jak to zamawiający uczynił w przypadku innowacyjności produktowej,
wysuwając na czoło poprawę parametrów technicznych i materiałowych,
Odwołujący stwierdził, że w tym stanie rzeczy jest prawnie niedopuszczalne, aby na
obecnym etapie postępowania zamawiający w jakikolwiek sposób doprecyzowywał, a w
gruncie rzeczy zmieniał opis spełnienia kryterium innowacyjności projektowej. Natomiast
wszelkie ewentualne wątpliwości oraz braki w tym zakresie wynikające z treści s.i.w.z.
powinny być rozstrzygane na korzyść wykonawcy. Zamawiający powinien dążyć bowiem do
uzyskania i utrzymania stanu porównywalności ofert. W orzecznictwie wskazuje się, że
wymóg porównywalności ofert zostaje spełniony wówczas, gdy istnieje możliwość
odtworzenia procesu decyzyjnego zamawiającego przy ocenie ofert. Przedstawione
stanowisko dobitniej wyeksponowano w wyroku KIO z dnia 23.1.2012 r., w sprawie o sygn.
akt KIO 51/12, w którym jednoznacznie podkreślono, że: „Wykonawcy nie mogą pozostawać
w niepewności co do kryteriów jakimi będzie kierował się zamawiający przy ocenie złożonych
ofert, Ponadto wykonawcy winni wiedzieć jak zamawiający będzie oceniał oferowane przez
nich zamówienie. Zamawiający po otwarciu ofert nie może ich oceniać w sposób dowolny,
ale wyłącznie w taki sposób jak wynika to z treści s.i.w.z. Zamawiający nie może oceniać
oferty w kategoriach zgodności lub niezgodności ze swoimi intencjami, które nie zostały w

sposób jasny dookreślone w SIWZ. Opierając ocenę ofert wyłącznie o swoje intencje
doprowadzić może do dowolności, która stoi w sprzeczności z zasadami zamówień
publicznych wskazanymi w treści art. 7 ustawy Prawo zamówień publicznych”.
Odwołujący podniósł, że w konsekwencji powyższych ocen zaoferował zastosowanie
innego rozwiązania projektowego polegającego na zastąpieniu drenażu kontrolnego
(sygnalizacyjnego) opisanego w pkt 3.1 oraz przepompowni opisanej w pkt 3.4 projektu
wykonawczego - monitoringiem sensorowym.
Odwołujący wskazał, że drenaż kontrolny wskazany przez zamawiającego jako
rozwiązanie podstawowe służy do kontroli prawidłowości uszczelnienia składowiska i składa
się z systemu rurociągów drenarskich ułożonych w warstwie mineralnej o grubości 30 cm,
podłączonych za pomocą zbieracza do przepompowni Pw. Drenaż kontrolny ma za zadanie
przyjmować wody odciekowe, które w wyniku nieszczelności (rozszczelnienia) przesłony
syntetycznej (folii) pojawią się w warstwie mineralnej i kierować je poprzez przepompownię
do istniejącej studzienki kontrolnej na kwaterze. Indolencja tego nie najnowszego już
rozwiązania polega na tym, że użytkownik co prawda uzyskuje informację o nieszczelności,
jednakże nie jest w stanie zlokalizować jej miejsca. Dzieje się tak ponieważ drenaż kontrolny
jest układany w warstwie filtracyjnej (piasek), co pozwala wodzie (odciekom) na swobodną
migrację na całym obszarze warstwy. Tym samym, nawet jeżeli odciek zostanie zauważony
w studni kontrolnej, to nadal nie jest wiadome, gdzie nastąpiła nieszczelność, co
uniemożliwia jej usunięcie. Brak możliwości zlokalizowania nieszczelności jest
problematyczny dla administratora składowiska, albowiem wymusza na nim konieczność
przeprowadzania drogich i czasochłonnych prac w celu ustalenia miejsca awarii.
Przedstawione przedsięwzięcie jest wysoce kapitałochłonne, czasochłonne oraz wymusza
eksploatację składowiska w warunkach większej niepewności i ryzyka.
Odwołujący stwierdził, że monitoring sensorowy, tak samo jako drenaż kontrolny,
służy do kontroli szczelności przesłony syntetycznej i składa się z sensorów (czujników)
ułożonych bezpośrednio pod przesłoną syntetyczną (folią) połączonych (każdy osobno)
przewodami ze skrzynką pomiarową usytuowaną na koronie składowiska. Sensory są
układane na siatce kwadratów o boku około 10 x 10 m. Po wykonaniu uszczelnienia
syntetycznego (ułożeniu folii) na powierzchni folii układane są elektrody połączone również
ze skrzynkami pomiarowymi. Pierwszy pomiar szczelności przesłony syntetycznej (folii)
wykonuje się po zakończeniu wszystkich robót związanych z budową kwatery. W miejscach
ewentualnych nieszczelności przesłony syntetycznej rejestrowane są anomalie w przepływie
prądu. Dzięki temu ten system monitoringu pozwala nie tylko wykryć ewentualną
nieszczelność, ale również zlokalizować miejsca awarii (rozszczelnienia) z dokładnością do

kilkunastu centymetrów, co umożliwia zdecydowanie tańsze, mniej kolizyjne, prostsze i
szybsze usunięcie awarii.
W ocenie odwołującego, opisywane właściwości i cechy monitoringu sensorowego
wymuszają uznanie tego rozwiązania za bezpieczniejsze dla środowiska, ponieważ nie
przewidują zastosowania pomiędzy uszczelnieniem syntetycznym (folią) a przesłoną
mineralną (gliną) warstwy drenażowej z piasku, w której to warstwie, co wskazano powyżej,
odcieki w przypadku ewentualnej awarii (rozszczelnienia) mogą swobodnie migrować. W
przypadku zastosowania monitoringu sensorowego, uszczelnienie syntetyczne (folia)
przylega bezpośrednio do warstwy uszczelnienia mineralnego (gliny) i nawet w przypadku
awarii (rozszczelnienia folii) odcieki nie migrują pomiędzy warstwami uszczelnia, tworząc
jedynie lokalne „oczko”, co w połączeniu z możliwością precyzyjnego i szybkiego
zlokalizowania miejsca awarii daje szansę na zminimalizowanie negatywnych skutków
oddziaływania na środowisko.
W odniesieniu do wymogu obniżenia kosztów wykonania odwołujący wskazał, że
monitoring sensorowy w porównaniu z drenażem kontrolnym jest rozwiązaniem nie tylko
daleko bardziej funkcjonalnym, ale przede wszystkim znacznie tańszym i to zarówno na
etapie realizacji, jak i eksploatacji. Koszt wykonania monitoringu sensorowego wynosi 120
000,00 zł netto, natomiast wykonanie drenażu kontrolnego z przepompownią w wersji
projektowej to koszt rzędu 440 000,00 zł netto.
Odwołujący wskazał, że monitoring sensorowy nie jest rozwiązaniem prototypowym i
skutecznie sprawdza się w praktyce. Monitoring sensorowy został zastosowany przez
odwołującego na takich realizacjach, jak m.in.: składowisko dla miasta Chełma w
Srebrzyszczu, składowisko w Kędzierzynie Koźlu, składowisko w Lubomierzu, składowisko w
Trzebieniu dla miasta Bolesławiec, składowisko dla Biłgoraja w miejscowości Korczowa.
Odnosząc się do drugiego zarzutu, odwołujący podniósł, że zamawiający posłużył się
niemierzalnym matematycznie kryterium oceny ofert, którego spełnienie lub niespełnienie
posiada niebagatelny wpływ na sytuację odwołującego w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego. W powołaniu na zasadę przejrzystości oraz wymóg z art. 92 ust. 1
pkt 1 ustawy P.z.p., odwołujący wskazał, że obowiązkiem zamawiającego było wyjaśnienie
odwołującemu, z jakich powodów zaoferowane przez niego rozwiązanie w zakresie innowacji
projektowej nie spotkało się z aprobatą zamawiającego. Zastrzegł, że brak wymaganego
uzasadnienia w połączeniu z i tak dosyć skąpym opisem spełnienie kryterium innowacyjności
projektowej, może stanowić instrument w wyłanianiu danego wykonawcy i w żadnym
wypadku nie odpowiada przepisom prawa, jak i zwyczajom oraz praktyce funkcjonowania
systemu zamówień publicznych.

Zamawiający w oświadczeniu złożonym na rozprawie wniósł o oddalenie odwołania i
zasądzenie kosztów zastępstwa przed Krajową Izbą Odwoławczą na podstawie złożonej
faktury oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.
Zamawiający wskazał na pkt 3.1. projektu wykonawczego, z którego wynika, że
rozwiązanie miało dot. nie tylko kontroli, ale również zabezpieczenia składowisk. Stwierdził,
że III kwatera znajduje się najniżej i jest rzeczą naturalną, że chociażby wody opadowe będą
spływać do punktu, który jest najniżej położony. Wskazuje na § 5 ust 1 rozporządzenia
Ministra Środowiska z 30.04.2013 r. w sprawie składowisk, gdzie mowa jest o drenażu.
Przystępujący poparł stanowisko zamawiającego i wniósł o oddalenie odwołania.
Wskazał, że uzasadnienie decyzji zamawiającego jest elementem dokumentacji
postępowania i było dostępne dla odwołującego. Stwierdził, że odwołujący nie wniósł
odwołania na treść s.i.w.z. i nie zadawał pytań do s.i.w.z. Zamawiający przyznał taką samą
ilość punktów w kryterium innowacji produktowej i projektowej odwołującemu i
przystępującemu. Innowacje nie mają polegać na prowadzeniu rozwiązań zmieniających
funkcjonalność przedmiotu zamówienia. Wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów
postępowania na podstawie złożonej faktury oraz kosztów opłaty skarbowej od
pełnomocnictwa.

Izba ustaliła, co następuje:

W ramach wyboru oferty najkorzystniejszej zamawiający posłużył się następującymi
kryteriami:
1) cena - waga 50 punktów;
2) termin realizacji - waga 25 punktów;
3) innowacyjność projektowa - waga 5 punktów;
4) innowacyjność produktowa - waga 5 punktów;
5) termin płatności - waga 5 punktów;
6) wysokość kary umownej za nieterminową realizację zadania - waga 5 punktów.
Zgodnie z treścią s.i.w.z. rozdział XIV pkt 5 s. 22 innowacyjność projektowa polega
na zaproponowaniu nowych rozwiązań projektowych mających wpływ na realizację,

funkcjonalność i eksploatację składowiska oraz obniżenie kosztów wykonania zadania.
Ponadto zamawiający wskazał, że przedstawione przez wykonawców innowacje projektowe
będą oceniane i weryfikowane przez autora projektu - projektanta pod względem
zastosowania i funkcjonalności.
Odwołujący zaoferował zastosowanie rozwiązania projektowego, polegającego na
zastąpieniu drenażu kontrolnego (sygnalizacyjnego) opisanego w pkt 3.1 oraz przepompowni
opisanej w pkt 3.4 projektu wykonawczego monitoringiem sensorowym.
Pismem z dnia 25 lipca 2017 roku zamawiający poinformował o wyborze, jako
najkorzystniejszej w części zamówienia Nr 1 „Niwelacja, konstrukcja składowiska” oferty
złożonej przez przystępującego.
Zamawiający w przedmiotowym piśmie podał, że oferta odwołującego uzyskała dla
części zamówienia nr 1 „Niwelacja, konstrukcja składowiska” następującą punktację:
Cena – 47,56
Termin realizacji – 25,00
Termin płatności – 5,00
Gwarancja – 5,00
Wysokość kary umownej za nieterminową realizację zamówienia – 0,00
Innowacyjność projektowa – 0 pkt
Innowacyjność produktowa – 5 pkt
Łączna punktacja: 87,56 pkt
W analogiczny sposób zamawiający podał punktację dla pozostałych ofert. Oferta
przystępującego uzyskała 91,19 pkt.
Zamawiający nie podał wykonawcom uzasadnienia przyznania punktacji w
poszczególnych kryteriach.

Izba zważyła, co następuje:

Odwołanie jest zasadne w zakresie zarzutu braku uzasadnienia faktycznego i
prawnego punktacji przyznanej odwołującemu w części zamówienia Nr 1 „Niwelacja,
konstrukcja składowiska” w kryterium „Innowacyjność projektowa".
W pozostały zakresie odwołanie podlega oddaleniu.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że odwołujący jest uprawniony do korzystania
ze środków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p.
Zgodnie z art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy P.z.p., zamawiający informuje niezwłocznie
wszystkich wykonawców o wyborze najkorzystniejszej oferty, podając nazwę albo imię i
nazwisko, siedzibę albo miejsce zamieszkania i adres, jeżeli jest miejscem wykonywania
działalności wykonawcy, którego ofertę wybrano, oraz nazwy albo imiona i nazwiska,
siedziby albo miejsca zamieszkania i adresy, jeżeli są miejscami wykonywania działalności
wykonawców, którzy złożyli oferty, a także punktację przyznaną ofertom w każdym kryterium
oceny ofert i łączną punktację, podając uzasadnienie faktyczne i prawne.
Z powyższego wynika, iż wszystkie czynności, o których mowa we wskazanym wyżej
przepisie, winny być przez zamawiającego uzasadnione. Obowiązek ten dotyczy również
uzasadnienia czynności oceny ofert i przyznawania im punktów. Wobec każdego wykonawcy
uzasadnienie przyznania określonej ilości punktów jego ofercie jest o tyle oczywiste, że
każdy wykonawca jest uprawniony do tego, by wiedzieć, na jakiej podstawie jego oferta
została oceniona w taki czy inny sposób. Podanie uzasadnienia faktycznego i prawnego
oceny ofert stanowi emanację zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy P.z.p. przejrzystości, która
obejmuje między innymi możliwość prześledzenia procesu decyzyjnego zamawiającego.
W ocenie Izby informacje podane odwołującemu w zakresie przyznania mu punktów
w kryterium „Innowacyjność projektowa” nie spełniają wymogów pozwalających uznać je za
uzasadnienie w rozumieniu art. 92 ust. 1 ustawy P.z.p. Podnieść należy, iż kryterium to nie
było oceniane na podstawie wzoru matematycznego czy innego równie precyzyjnego
sposobu, gdzie przyznanie punktów stanowi wynik operacji matematycznej na podstawie
podstawionych danych bądź pozwala na zasadzie zerojedynkowej ustalić, czy dana ilość
punktów się wykonawcy należy czy nie. Przyznawanie punktów w kryterium „Innowacyjność
projektowa” było wynikiem oceny projektanta, który dokonywał tej oceny w oparciu o
posiadaną wiedzę, własne doświadczenie i przekonanie co do tego, na czym zaoferowana
innowacyjność może, a na czym nie może polegać. O podstawach takiej, a nie innej oceny
odwołujący winien był zostać powiadomiony.

Izba nie podziela przy tym stanowiska zamawiającego, iż odwołujący nie wykazał, iż
takie uzasadnienie, jakie otrzymał, uniemożliwiło mu sporządzenie i wniesienie odwołania.
Przede wszystkim Izba podkreśla, że odwołujący nie otrzymał uzasadnienia, a jedynie
informację o ilości przyznanych mu punktów. Na podstawie uzyskanej wiedzy odwołujący
skonstruował odwołanie koncentrując się na wykazaniu, że zaoferowane przez niego
rozwiązanie jest rozwiązaniem spełniającym wymogi postawione przez zamawiającego w
rozdz. XIV pkt 5 s.i.w.z. Dopiero na rozprawie w dniu 10 sierpnia br. dowiedział się, jakie
zarzuty zamawiający sformułował wobec jego oferty, w tym, że rozwiązanie zbyt mocno
ingeruje w projekt, przedłużyłoby wykonanie zadania, nie zapewnia zabezpieczenia
składowiska itp. Wszystkie te informacje powinny były być zawarte w informacji o wyborze
najkorzystniejszej oferty oraz o przyznanej punktacji.
Bez znaczenia jest podnoszony przez przystępującego argument, że informacje te
znajdowały się u zamawiającego i odwołujący mógł z łatwością uzyskać o nich wiedzę.
Wszystkie informacje o podstawach czynności zamawiającego, o których mowa w art. 92
ust. 1 ustawy P.z.p. wykonawca winien uzyskać z zawiadomienia wystosowanego przez
zamawiającego na podstawie wskazanego przepisu i od dnia uzyskania tych informacji
rozpoczyna się bieg termin do wniesienia odwołania na wskazane czynności. Zawarta w art.
182 ust. 1 ustawy P.z.p. regulacja wymaga konkretnego działania ze strony zamawiającego,
które urzeczywistnia się poprzez wystosowanie do wykonawcy informacji o tych
czynnościach za pomocą jednego ze sposobów porozumiewania się zamawiającego z
wykonawcami.
Wobec faktu, iż odwołującemu uniemożliwiono zapoznanie się z przyczyną
nieprzyznania punktów w kryterium „Innowacyjność projektowa”, Izba nakazała
zamawiającemu sporządzenie uzasadnienia faktycznego i prawnego, z którego w sposób nie
budzący wątpliwości będą wynikać decyzje w zakresie oceny wskazanego kryterium.
Wobec powyższego Izba oddaliła zarzut niewłaściwej oceny oferty odwołującego w
kryterium „Innowacyjność projektowa” uznając go za przedwczesny. Dopiero po
sporządzeniu szczegółowego uzasadnienia odwołujący będzie mógł ocenić zasadność
czynności zamawiającego i podjąć decyzję w kwestii ewentualnego wniesienia w tym
zakresie środka odwoławczego
Zarówno odwołujący, jak i zamawiający, złożyli do akt sprawy opinie ekspertów jako
dowody na wykazanie zasadności podnoszonej przez nich argumentacji w zakresie oceny
kryterium „Innowacyjność projektowa”. W związku z oddaleniem zarzutu błędnej oceny oferty
odwołującego w tym kryterium, Izba nie przeprowadziła dowodu ze złożonych opinii. Nie
oznacza to, iż Izba odmówiła opiniom waloru dowodowego w sprawie, jednakże uznała, że
przeprowadzenie z nich dowodów, o które wnioskowały strony, na tym etapie postępowania

byłoby nieuzasadnione. Z tych samych przyczyn Izba odmówiła przeprowadzenia dowodu z
pozostałych dokumentów złożonych przez zamawiającego na rozprawie.
Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania.

………………………………………