Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II UK 113/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Kuczyński (przewodniczący)
SSN Katarzyna Gonera
SSN Beata Gudowska (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku F. C.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z deportacją do byłego ZSRR,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 21 października 2013 r.,
skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 19 kwietnia 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie przed Sądem
Apelacyjnym w zakresie objętym rozprawą przeprowadzoną w
dniu 19 kwietnia 2012 r. i przekazuje sprawę temu sądowi do
ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2012 r. Sąd Apelacyjny, Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację F. C. od wyroku Sądu Pracy i
2
Ubezpieczeń Społecznych z dnia 20 czerwca 2011 r. oddalającego jej odwołanie
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, z dnia 18 stycznia 2011 r. w
przedmiocie odmowy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z
deportacją do byłego ZSRR.
W skardze kasacyjnej, obejmującej wyrok Sądu drugiej instancji w całości i
zawierającej wniosek o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania, ubezpieczona zarzuciła nieważność postępowania wskutek obrazy
art. 379 pkt 5 k.p.c. w związku z art. 214 k.p.c., art. 133 § 3 k.p.c. i art. 391 k.p.c.
Zamknięcie rozprawy apelacyjnej i wydanie wyroku mimo nieskutecznego
zawiadomienia jej pełnomocnika o terminie rozprawy, w której nie brała udziału
oraz niedoręczenia mu odpisu opinii biegłych neurologa i ortopedy doprowadziło do
pozbawienia jej możności obrony swych praw.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, do pozbawienia strony
możliwości obrony jej praw (art. 379 pkt 5 k.p.c.) dochodzi wówczas, gdy z powodu
naruszenia przez sąd lub stronę przeciwną określonych przepisów lub zasad
postępowania cywilnego, strona nie mogła brać i nie brała udziału w postępowaniu
lub istotnej jego części i nie miała możliwości usunięcia skutków tych uchybień na
następnych rozprawach poprzedzających wydanie wyroku (por. wyroki Sądu
Najwyższego: z dnia 10 maja 1974 r., II CR 155/74, OSP z 1975 r. nr 3, poz. 66, z
dnia 13 marca 1998 r., I CKN 561/97 niepubl., czy z dnia 27 maja 1999 r., II CKN
318/98, niepubl.).
Przed terminem rozprawy apelacyjnej wyznaczonej na 19 kwietnia 2012 r.
pełnomocnik skarżącej powiadomił Sąd Apelacyjny o zmianie adresu jego
kancelarii. Zawiadomienie o rozprawie oraz odpis opinii biegłych zostały jednak
wysłane pod adresem pełnomocnika podanym przez niego poprzednio, w związku
z czym nie był on obecny na rozprawie, podczas której Sąd przeprowadził dowody
istotne w sprawie i wydał wyrok. Okoliczności te wskazują na nieważność
postępowania przed Sądem drugiej instancji.
3
Mając to na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 386 § 2
k.p.c. w związku z art. 39821
k.p.c.).