III KZ 1/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-02-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:XV K …/11
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KZ 1/14
POSTANOWIENIE
Dnia 27 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu
w sprawie R. K.
w przedmiocie zażalenia na zarządzenie Przewodniczącej II Wydziału w Sądzie
Apelacyjnym w […] z dnia 12 sierpnia 2013 r., o odmowie przyjęcia wniosku o
wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 12 sierpnia 2013 r., Przewodnicząca Wydziału II w
Sądzie Apelacyjnym odmówiła przyjęcia wniosku skazanego R. K. o wznowienie
postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Rejonowego w B., sygn. akt XV K
…/11. Zarządzenie uzasadniono tym, że wyznaczony w sprawie obrońca z urzędu
poinformował Sąd na piśmie, iż nie znalazł podstaw do wznowienia postępowania,
zaś wnioskodawca mimo wezwania nie uzupełnił braku formalnego wniosku w
postaci sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie przez adwokata lub radcę
prawnego. Zarządzenie zostało zaskarżone przez R. K. zażaleniem z dnia 30
sierpnia 2013 r. W zażaleniu skarżący „zwrócił się o nieopłacanie pomocy prawnej
z urzędu do czasu sporządzenia wniosku o wznowienie postępowania, czego się
bezskutecznie domagał, bowiem w sprawie >nie uwzględniona została okoliczność
2
zobowiązująca do nadzwyczajnego złagodzenia kary<”. Poza tym żądaniem, w
zażaleniu nie znalazły się zarzuty dotyczące trafności zaskarżonego zarządzenia.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z niekwestionowanym sposobem interpretacji przepisu art. 545 § 2
k.p.k. (zob. T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa
2008, s. 1153) ustanawia on tzw. przymus adwokacko-radcowski, tj. obowiązek
sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania przez podmiot
fachowy (prokuratora, adwokata lub radcę prawnego). Przepis ten znajduje mocą
art. 113 k.p.s.w. odpowiednie zastosowanie do wniosku o wznowienie
postępowania w sprawie o wykroczenie. Także w orzecznictwie Sądu Najwyższego
przyjęto, że w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, tak jak w postępowaniu
karnym, wniosek o wznowienie postępowania prawomocnie zakończonego nie
może być sporządzony samodzielnie przez zainteresowanego; kodeks wymaga,
aby sporządził go podmiot fachowy, a więc adwokat lub radca prawny
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2008 r., V KZ 81/07,
OSNwSK 2008, t. 1, poz. 132).
Skutkiem wniesienia przez skazanego osobistego wniosku o wznowienie, w
sprawie wyznaczony zostały adwokat-obrońca z urzędu, który nie znalazła podstaw
do wniesienia wniosku i poinformował o tym sąd na piśmie. Zauważyć należy, że
treść tego pisma wskazuje na przeprowadzenie przez obrońcę dogłębnej i rzetelnej
analizy sprawy. Wobec takiego stanowiska wyznaczonego obrońcy z urzędu,
ukarany został wezwany do uzupełnienia braku formalnego wniosku o wznowienie
postępowania, co nie nastąpiło mimo upływu terminu. W tym stanie rzeczy wydanie
zarządzenia o odmowie przyjęcia wniosku stało się w pełni zasadne.
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.
3
POSTANOWIENIE
Dnia 27 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu
w sprawie R. K.
w przedmiocie zażalenia na zarządzenie Przewodniczącej II Wydziału w Sądzie
Apelacyjnym w […] z dnia 12 sierpnia 2013 r., o odmowie przyjęcia wniosku o
wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 12 sierpnia 2013 r., Przewodnicząca Wydziału II w
Sądzie Apelacyjnym odmówiła przyjęcia wniosku skazanego R. K. o wznowienie
postępowania zakończonego wyrokiem Sądu Rejonowego w B., sygn. akt XV K
…/11. Zarządzenie uzasadniono tym, że wyznaczony w sprawie obrońca z urzędu
poinformował Sąd na piśmie, iż nie znalazł podstaw do wznowienia postępowania,
zaś wnioskodawca mimo wezwania nie uzupełnił braku formalnego wniosku w
postaci sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie przez adwokata lub radcę
prawnego. Zarządzenie zostało zaskarżone przez R. K. zażaleniem z dnia 30
sierpnia 2013 r. W zażaleniu skarżący „zwrócił się o nieopłacanie pomocy prawnej
z urzędu do czasu sporządzenia wniosku o wznowienie postępowania, czego się
bezskutecznie domagał, bowiem w sprawie >nie uwzględniona została okoliczność
2
zobowiązująca do nadzwyczajnego złagodzenia kary<”. Poza tym żądaniem, w
zażaleniu nie znalazły się zarzuty dotyczące trafności zaskarżonego zarządzenia.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z niekwestionowanym sposobem interpretacji przepisu art. 545 § 2
k.p.k. (zob. T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa
2008, s. 1153) ustanawia on tzw. przymus adwokacko-radcowski, tj. obowiązek
sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania przez podmiot
fachowy (prokuratora, adwokata lub radcę prawnego). Przepis ten znajduje mocą
art. 113 k.p.s.w. odpowiednie zastosowanie do wniosku o wznowienie
postępowania w sprawie o wykroczenie. Także w orzecznictwie Sądu Najwyższego
przyjęto, że w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, tak jak w postępowaniu
karnym, wniosek o wznowienie postępowania prawomocnie zakończonego nie
może być sporządzony samodzielnie przez zainteresowanego; kodeks wymaga,
aby sporządził go podmiot fachowy, a więc adwokat lub radca prawny
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2008 r., V KZ 81/07,
OSNwSK 2008, t. 1, poz. 132).
Skutkiem wniesienia przez skazanego osobistego wniosku o wznowienie, w
sprawie wyznaczony zostały adwokat-obrońca z urzędu, który nie znalazła podstaw
do wniesienia wniosku i poinformował o tym sąd na piśmie. Zauważyć należy, że
treść tego pisma wskazuje na przeprowadzenie przez obrońcę dogłębnej i rzetelnej
analizy sprawy. Wobec takiego stanowiska wyznaczonego obrońcy z urzędu,
ukarany został wezwany do uzupełnienia braku formalnego wniosku o wznowienie
postępowania, co nie nastąpiło mimo upływu terminu. W tym stanie rzeczy wydanie
zarządzenia o odmowie przyjęcia wniosku stało się w pełni zasadne.
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.
3