Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KIO/UZP 672/09

WYROK
z dnia 9 czerwca 2009 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Ewa Jankowska
Członkowie: Luiza Łamejko
Sylwester Kuchnio
Protokolant: Magdalena Pazura

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2009 r. w Warszawie odwołania
wniesionego przez Netmedia Business Travel Spółkę z ograniczoną
odpowiedzialnością, ul. Długa 44/50, 00-241 Warszawa od rozstrzygnięcia przez
zamawiającego Polska Agencja śeglugi Powietrznej, ul. Wieżowa 8, 02-147 Warszawa
protestu z dnia 8 maja 2009 r.
przy udziale Polish Travel Quo Vadis Sp. z o.o., 00-138 Warszawa, ul. Ptasia 2
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego - po stronie zamawiającego
orzeka:
1. Oddala odwołanie.

2. Kosztami postępowania obciąża Netmedia Business Travel Spółkę z ograniczoną
odpowiedzialnością, ul. Długa 44/50, 00-241 Warszawa i nakazuje:

1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 574 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote zero
groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez Netmedia Business Travel Spółkę
z ograniczoną odpowiedzialnością, ul. Długa 44/50, 00-241 Warszawa
2) dokonać wpłaty kwoty 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych
zero groszy) przez Netmedia Business Travel Spółkę z ograniczoną
odpowiedzialnością, ul. Długa 44/50, 00-241 Warszawa na rzecz Polskiej
Agencji śeglugi Powietrznej, ul. Wieżowa 8, 02-147 Warszawa stanowiącej
uzasadnione koszty wynagrodzenia pełnomocnika;
3) dokonać wpłaty kwoty XXX (słownie: XXX) przez XXX na rzecz Urzędu
Zamówień Publicznych na rachunek dochodów własnych UZP;
4) dokonać zwrotu kwoty 10 426 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy czterysta
dwadzieścia sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych
Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Netmedia Business Travel Spółki z
ograniczoną odpowiedzialnością, ul. Długa 44/50, 00-241 Warszawa













Uzasadnienie
Zamawiający – Polska Agencja śeglugi Powietrznej w Warszawie – prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na obsługę w zakresie rezerwacji i
sprzedaży biletów lotniczych.
Postępowanie prowadzone jest w trybie ustawy z dnia 29 stycznia 2009 roku – Prawo
zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 roku Nr 223, poz. 1655 ze zmianami), zwanej dalej
ustawą Pzp.
W dniu 8 maja 2009 roku Netmedia Busines Travel Sp. z o.o. w Warszawie, ul. Długa
44/50, zwana dalej odwołującym się, wniosła protest na czynności zamawiającego
polegające na:
1) nieodrzuceniu oferty Polish Travel Quo Vadis i uznanie jej za najkorzystniejszą,
2) nieodrzuceniu oferty Blue Sky Travel Sp. z o.o.
3) nieodrzuceniu oferty Furnel Travel International Sp. z o.o.
Odwołujący się zarzucił zamawiającemu:
1) naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz art. 2 pkt 13 ustawy Pzp
2) art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 roku o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji.
Wskazując na powyższe Odwołujący się wniósł o:
1) odrzucenie ofert Polish Travel Quo Vadis, Blue Sky Travel Sp. z o. o. oraz Furnel
Travel International Sp. z o.o.
2) powtórzenie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty oraz wybranie oferty
Odwołującego się jako najkorzystniejszej i jedynej zgodnej z obowiązującym prawem.
W uzasadnieniu Odwołujący się podniósł, iż zamawiający jest podmiotem, który art. 3
ustawy Pzp zobowiązuje do jej stosowania w udzielaniu zamówień publicznych. Art. 2 pkt 13
ustawy określa, iż przez zamówienia publiczne rozumie się umowy odpłatne zawierane
między zamawiającym a wykonawcą, a zamówienie takie może być udzielone wyłącznie
wykonawcy, który został wybrany zgodnie z przepisami ustawy (art. 7 ust. 3 ustawy Pzp).
Tak więc zamawiający powinien udzielić zamówienia wyłącznie temu wykonawcy, który
świadczy usługi odpowiadające przedmiotowi zamówienia oraz za które wykonawca ten jest
zmuszony (art. 2 pkt 13 ustawy Pzp) pobierać zapłatę.
Odwołujący się przedstawił kalkulację, z której wynika, iż wykonawcy: Polish Travel Quo
Vadis, Blue Sky Travel Sp. z o.o. oraz Furnel Travel International Sp. z o.o. złożyli oferty
zawierające takie warunki realizacji zamówienia, które w konsekwencji spowodowałyby po
stronie tychże wykonawców straty w wysokości:
- w przypadku Polish Travel Quo Vadis – przy sprzedaży jednego biletu: 209,70 zł w klasie
ekonomicznej i 335,52 zł w klasie business oraz przy realizacji całego zamówienia:
275.177,99 zł w klasie ekonomicznej i 183.451,99 zł w klasie business;
- w przypadku Blue Sky Travel Sp. z o.o. – przy sprzedaży jednego biletu: 150,00 zł w klasie
ekonomicznej i 288,00 zł w klasie business oraz przy realizacji całego zamówienia:
196.836,90 zł w klasie ekonomicznej i 157.469,52 zł w klasie business;
- w przypadku Furnel Travel International Sp. z o.o. – przy sprzedaży jednego biletu: 107,70
zł w klasie ekonomicznej i 172,32 zł w klasie business oraz przy realizacji całego
zamówienia: 141.328,89 zł w klasie ekonomicznej i 94.219,26 zł w klasie business.
Jednocześnie odwołujący się wskazał, że jego oferta została skalkulowana w sposób
umożliwiający osiągnięcie zysku w wysokości: przy sprzedaży jednego biletu: 30,00 zł w
klasie ekonomicznej i 48,00 zł w klasie business oraz przy realizacji całego zamówienia:
39.367,38 zł w klasie ekonomicznej i 26.244,92 zł w klasie business.
Ze sporządzonej kalkulacji odwołujący się wywnioskował, iż tylko on będzie
obsługiwał zamawiającego odpłatnie, natomiast pozostali wykonawcy poniosą stratę, a co za
tym idzie – nie może im być udzielone zamówienie publiczne, gdyż usług będących
przedmiotem postępowania nie będą świadczyć odpłatnie.
W ocenie odwołującego się ewentualne dodatkowe dochody wynikające z realizacji
tego zamówienia (lub też zmniejszenie osiągniętej straty) wykonawcy hipotetycznie mogliby
osiągnąć jedynie dzięki prowizji dodatkowej, którą (być może) wypłaci im przewoźnik na
podstawie dodatkowych umów. Według obowiązujących zasad na rynku polskim, żaden z
agentów nie ma i nie może mieć gwarancji co do otrzymania takich umów, jak również
długości ich obowiązywania (praktyką jest, że takie umowy - jeśli w ogóle są zawierane z
poszczególnym agentem - to zawierane są krótkookresowo: na kwartał, półrocze lub
maksymalnie 1 rok), a więc nie można mieć gwarancji otrzymania dodatkowych prowizji, co
powoduje, że uwzględnienie tego typu dochodów (potencjalnych niepewnych) przy kalkulacji
oferty przetargowej na 24 miesiące nie gwarantuje uzyskania od zamawiającego
wystarczającej ilości środków finansowych na pokrycie kosztów związanych z realizacją tego
zamówienia.
Zdaniem odwołującego się, zakładając, że dodatkowe prowizje zostaną wypłacone, a
usługi wykonane na rzecz zamawiającego nie zapłaci on sam, ale strona trzecia (linie
lotnicze), niebędąca stroną w umowie o to zamówienie, co jest niezgodne z ustawą.
Ponadto odwołujący się podniósł, że dodatkowym dowodem na zastosowanie przez
pozostałych trzech wykonawców cen dumpingowych, nierealistycznie niskich i mających na
celu wyeliminowanie odwołującego się z uzyskania zamówienia i sprzedaż biletów lotniczych
poniżej kosztów ich zakupienia w linii lotniczej, są załączone do protestu oficjalne informacje
przesłane wszystkim Agentom przez poszczególne linie lotnicze o zmniejszeniu poziomu
prowizji podstawowej od czerwca 2009 (lub lipca 2009 – w zależności od przewoźnika) do
poziomu 0,5%, a więc od momentu, w którym rozpoczęłaby się obsługa zamawiającego.
Wynika z nich jednoznacznie – jako że każdy Agent otrzyma z linii jedynie 0,5% prowizji, że
w dyspozycji Agenta pozostaje jedynie 0,5%, a stosowanie upustów w wysokości 3,60%,
5,01%, 6,01% oraz 7,99%, nawet przy zastosowaniu opłaty transakcyjnej na poziomie 1% (w
przypadku Polish Travel Quo Vadis) jest transakcją, w której wysokość ceny sprzedaży jest
niższa niż koszty nabycia.
Z uwagi na powyższe wszystkie trzy oferty powinny zostać odrzucone, gdyż zawierają
rażąco niskie ceny oraz stanowią czyny nieuczciwej konkurencji mające na celu
uniemożliwienie innym przedsiębiorcom dostępu do rynku i ich eliminację.
Odwołujący się wskazał, że czynności zamawiającego, polegające na nieodrzuceniu
ofert Polish Travel Quo Vadis, Blue Sky Travel oraz Furnel Travel International naruszają
jego interes prawny, ponieważ jego oferta nie mogła przez to zostać uznana za
najkorzystniejszą.
Pismem z dnia 14 maja 2009 roku zamawiający oddalił protest. Uzasadniając swoje
stanowisko stwierdził, że odwołujący się, formułując zarzut rażąco niskiej ceny wobec
wskazanych wykonawców, nie przedstawił żadnych dowodów, które twierdzenie to by
chociaż uprawdopodobniały. Zamawiający podkreślił, że w sytuacji takiej zastosowanie mają
ogólne zasady dowodowe, w tym art. 6 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym ciężar
udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.
W ocenie zamawiającego porównanie cen złożonych ofert wskazuje, że różnica w
cenie pomiędzy ofertą najkorzystniejszą, a najdroższą ofertą odwołującego się wynosi
jedynie 8,5 %, zaś pomiędzy ofertą odwołującego się, a poprzedzającą ją w ocenie
punktowej ofertą wykonawcy Furnel Travel International Sp. z o.o., jeszcze mniej, bo jedynie
4,7%. Już to porównanie wskazuje, że cena wyłonionego wykonawcy, ale także pozostałych
wykonawców, nie może być i nie była uznana przez zamawiającego za rażąco niską.
Przyjęty tok rozumowania zamawiającego potwierdza najnowsze orzecznictwo w zakresie
zamówień publicznych (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej sygn. akt KIO/UZP 1511/08).
Rozpoznając zarzut złożenia przez wykonawców Polish Travel Quo Vadis Sp. z o.o.,
Blue Sky Travel Sp. z o.o. oraz Furnel Travel International Sp. z o.o., ofert stanowiących
czyn nieuczciwej konkurencji, zamawiający stwierdził że odwołujący się, wskazując na
naruszenie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji, argumentuje, że wskazani wykonawcy złożyli oferty z ceną dumpingową,
wskazując ku temu stosowne wyliczenia oparte na kalkulacji złożonej jedynie z pozycji
dotyczących średniej ceny biletu, opłaty transakcyjnej i wysokości oferowanego upustu.
Zamawiający przyznał, że w pewnych okolicznościach znaczący rabat może być
czynem nieuczciwej konkurencji, jednak to na próbującym tego dowieść spoczywa ciężar
dowodu, że rabat powoduje sprzedaż poniżej kosztów wytworzenia i ma na celu
ograniczenie innym wykonawcom dostępu do rynku, czego protest nie realizuje. Co więcej
odwołujący się sam wskazuje, że możliwe są jeszcze inne opłaty uzyskiwane przez
wykonawcę od przewoźnika z tytułu sprzedaży biletów. Nie neguje zatem, że wysokość
upustu, który to zdaniem odwołującego się powoduje sprzedaż poniżej kosztów zakupu
biletów przez wskazanych wykonawców, może zostać zrekompensowany wykonawcy z
zysku z prowizji podstawowej, zysku z prowizji dodatkowej czy wreszcie z zysku z prowizji od
systemów rezerwacyjnych oraz innych opłat.
Zamawiający nie uwzględnił również zarzutu naruszenia art. 2 pkt 13 ustawy Pzp,
gdyż w jego ocenie odwołujący się mylnie utożsamia kalkulację ceny biletu i otrzymywanie z
tego tytułu prowizji z nieodpłatnością świadczeń pomiędzy wykonawcą a zamawiającym.
Istotne postanowienia umowy, będące częścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
zastrzegają płatność dla każdego biletu będącego wynikiem realizacji umowy, przesądzając
o odpłatnym charakterze świadczenia wykonawcy.
W dniu 22 maja 2009 roku odwołujący się wniósł odwołanie od rozstrzygnięcia
protestu do Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych. W odwołaniu podtrzymał zarzuty,
wnioski i argumenty wskazane w proteście. Ponadto podniósł, iż wykonawcy Blue Sky Travel
Sp. z o.o. oraz Furnel Travel International Sp. z o.o. ustalili swoje całkowite wynagrodzenie
za obsługę zamawiającego w zakresie rezerwacji i sprzedaży biletów na 0,01% wartości
wystawionego biletu lotniczego. W przeliczeniu, stosując wskazane przez zamawiającego
średnie ceny za bilety w poszczególnych klasach, wartość całkowitego wynagrodzenia za
rezerwację, wystawienie, dostarczenie oraz inne czynności takiego wykonawcy wynosi 0,30
zł za bilet w klasie ekonomicznej i 0,48 zł za bilet w klasie business. Porównując opłatę
transakcyjną tych dwóch wykonawców z pozostałymi ofertami, których wysokość wynosi 1%,
1,5% i 2,95% to proponowane wynagrodzenie tych wykonawców jest kilkusetkrotnie niższe
od pozostałych opłat transakcyjnych. W ocenie odwołującego się wykazane wynagrodzenie
wskazanych dwóch wykonawców jest „rażąco niską ceną”, przez którą należy rozumieć
ofertę z ceną niewiarygodną, nierealistyczną w porównaniu do cen rynkowych podobnych
zamówień. Zatem oferty te podlegają odrzuceniu zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp.
Podczas rozprawy odwołujący się sprecyzował, iż zarzut rażąco niskiej ceny dotyczy
opłaty transakcyjnej ofert wykonawców Blue Sky Travel Sp. z o.o. oraz Furnel Travel
International Sp. z o.o., natomiast zarzut naruszenia zasady uczciwej konkurencji dotyczy
upustu oferowanego przez wykonawców i dotyczy wszystkich trzech ofert złożonych przez
pozostałych wykonawców (poza odwołującym się).
Skład orzekający Izby na rozprawie z udziałem właściwie umocowanych
pełnomocników stron, przeprowadził dowody z dokumentacji akt sprawy, w tym
specyfikacji istotnych warunków zamówienia oraz złożonych ofert, nadto rozważył
stanowiska stron złożone do akt sprawy, ustalił i zważył, co następuje:
Odwołanie jest bezzasadne.
W pierwszej kolejności Izba ustaliła, że odwołujący się ma interes prawny w
uzyskaniu zamówienia w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, uprawniający go do
wnoszenia środków odwoławczych w niniejszej sprawie. Ewentualne potwierdzenie się
stanowiska odwołującego się w zakresie podniesionych zarzutów spowodowałby bowiem, iż
oferta odwołującego się byłaby najkorzystniejszą w niniejszym postępowaniu.
W ocenie Izby zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy Pzp należy uznać za
bezpodstawny. Dyspozycja wzmiankowanych przepisów obliguje zamawiającego do
odrzucenia oferty, jeżeli jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu
przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz jeżeli oferta zawiera rażąco niską cenę
w stosunku do przedmiotu zamówienia.
Odwołujący się oświadczył, iż zarzut zaoferowania rażąco niskiej ceny dotyczy
ustalenia przez wykonawców Blue Sky Travel Sp. z o.o. oraz Furnel Travel International Sp.
z o.o. opłaty transakcyjnej w wysokości 0,01%. Jednakowoż zarzutu tego odwołujący się nie
podniósł w proteście, zarzut ten odwołujący się wskazał dopiero w odwołaniu.
W tej sytuacji zarzut ten Izba pozostawiła bez rozpoznania. W myśl bowiem art. 191
ust. 3 ustawy Pzp Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w proteście.
Rozpoznając zarzut złożenia ofert jako czynu nieuczciwej konkurencji w rozumieniu
przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz naruszenia art. 15 ust. 1 ustawy o
zwalczaniu nieuczciwej konkurencji Izba stwierdziła, iż zarzut ten jest bezpodstawny i jako
taki nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji czynem
nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli
zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. Art. 15 ust. 1 zawiera
uszczegółowienie zasady wskazanej w art. 3 ust. 1 i stanowi w pkt 1, iż czynem nieuczciwej
konkurencji jest utrudnianie innym przedsiębiorcom dostępu do rynku, w szczególności przez
sprzedaż towarów lub usług poniżej kosztów ich wytworzenia lub świadczenia albo ich
odprzedaż poniżej kosztów zakupu w celu eliminacji innych przedsiębiorców.
Dla wyczerpania dyspozycji tego przepisu niezbędnym pozostaje wykazanie
dokonania sprzedaży towarów poniżej ich kosztów wytworzenia, przez co dochodzi do
utrudnienia innym przedsiębiorstwom dostępu do rynku, a nadto utrudnienie to ma za swój
cel eliminację innych przedsiębiorców. Sama sprzedaż poniżej kosztów własnych nie
wystarcza jeszcze do zakwalifikowania danego zachowania jako czynu nieuczciwej
konkurencji. Konieczne jest ponadto wykazanie, że doszło do tego w celu eliminacji innych
przedsiębiorców, co oznacza, że dozwolona jest sprzedaż poniżej kosztów, dokonywana w
innym celu. W takiej sytuacji bez znaczenia pozostawałby skutek nawet w postaci
wyeliminowania przedsiębiorcy jako niezamierzony.
Warunkiem realizacji przesłanki celu, o której mowa w analizowanym przepisie, jest
dysponowanie przez sprawcę potencjałem zdolnym zamiar ten urzeczywistnić. Warunkiem
dyktowania innym podmiotom zachowań na rynku jest posiadanie przez przedsiębiorcę
pozycji dominującej, która sprawia, że nie spotka się on z istotną konkurencją. Tak też orzekł
Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 stycznia 2008 roku sygn. akt I ACa 231/07.

Z taką sytuacją nie mamy do czynienia w niniejszym przypadku. Odwołujący się nie
wykazał, iż którykolwiek z wykonawców, których dotyczyły zarzuty protestu i odwołania
posiada pozycję dominującą rynku. Nie sposób też przyjąć, iż działanie wykonawców miało
na celu wyeliminowanie odwołującego się z rynku, jeżeli zaś odwołujący tak twierdził, fakt ten
winien był udowodnić.
Z kolei z art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji nie da się
wyprowadzić generalnego zakazu różnicowania cen (dyskryminacji cenowej). Przedmiotem
zakazu jest jedynie zróżnicowanie cen w obrocie gospodarczym poprzez rabaty, dopłaty do
cen czy upusty cenowe, stosowane wobec dostawców lub odbiorców tego samego szczebla,
które jest sprzeczne z dobrymi obyczajami przez to, że jest rzeczowo nieuzasadnione.
Językowe znaczenie przymiotnika "rzeczowy" pozwala przyjąć, że ustawodawca chciał w ten
sposób wskazać na nieuczciwość wszelkiego zróżnicowania w obrocie gospodarczym,
opartego na przesłankach emocjonalnych i subiektywnych. Nieuczciwość taką wyłączają
więc racjonalne i obiektywne przesłanki działań różnicujących. Brak rzeczowego
(racjonalnego) uzasadnienia to przede wszystkim brak uzasadnienia ekonomicznego (zob.
Komentarz do art. 15 ustawy z.n.k. pod red. J. Szwai, Warszawa 2006).
Niezależnie od powyższego Izba nie znalazła podstaw do kwestionowania
zaoferowanego przez wykonawców upustu w wysokości przekraczającej gwarantowane
upusty linii lotniczych. Sam odwołujący się przyznaje, że na wysokość ceny mogą mieć
wpływ również inne czynniki, w tym prowizje dodatkowe, prowizje od systemów
rezerwacyjnych i inne. Dodatkowe prowizje wynikają z umów zawieranych pomiędzy
agentami i przewoźnikami. Przystępujący w niniejszym postępowaniu Polish Travel Quo
Vadis Sp. z o.o. wykazał fakt zawarcia przez siebie takich umów, na co okazał stosowne
dokumenty.
Z punktu widzenia wykonawców, których dotyczy złożony protest, możliwość
zaoferowania upustów wyższych aniżeli prowizje gwarantowane, stanowi wyjątkowo
sprzyjające warunki wykonywania zamówienia dostępne dla tych wykonawców. W ocenie
Izby sam fakt, iż umowy na prowizje dodatkowe zawierane są na czas określony, nie
przekraczający jednego roku, nie może sam w sobie przesądzać o tym, że udzielone
zamówienie stanie się nieopłacalne dla wykonawcy. Wykonawcy składali bowiem oferty z
uwzględnieniem aktualnych realiów i należy założyć, że składając ofertę o określonej treści
brali pod uwagę ewentualne ryzyko związane z nie przedłużeniem takich umów.

Podkreślenia wymaga fakt, iż każde działanie konkurencyjne może negatywnie
wpływać na szansę innego przedsiębiorcy na rynku. Zarówno wskazana przez odwołującego
się forma utrudniania dostępu do rynku (zaniżenie ceny), jak i inne formy, są typowymi
środkami walki konkurencyjnej i działania takie są, co do zasady, dozwolone. Sprzeczne z
istotą i celem konkurencji jest dopiero takie "utrudnianie", które polega na podejmowaniu
działań, które uniemożliwiają innemu przedsiębiorcy lub grupie przedsiębiorców rynkową
konfrontację oferowanych przez nich towarów (świadczonych usług) w zakresie
najistotniejszych parametrów konkurencji, to jest głównie ceny i jakości towarów i usług, w
efekcie czego swoboda podejmowania i prowadzenia przez nich działalności gospodarczej
ulega ograniczeniu. Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego jest niczym innym,
jak rynkową konfrontacją oferowanych przez przedsiębiorców towarów i usług.
W ocenie Izby nie potwierdził się również zarzut naruszenia art. 2 pkt 13 ustawy Pzp.
Z tytułu wykonania przedmiotu umowy wykonawca otrzyma bowiem od zamawiającego
wynagrodzenie, które będzie miało charakter świadczenia pieniężnego. Zamówieniem
publicznym nie będą jedynie świadczenia z umów nieodpłatnych, takie jak darowizna,
użyczenie czy zlecenie bez wynagrodzenia.
Biorąc pod uwagę powyższe należało orzec jak w sentencji wyroku.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku postępowania
odwoławczego, na podstawie art. 191 ust. 6 i 7 ustawy – Prawo zamówień publicznych w zw.
z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a, pkt 2 lit. b, ust. 2 oraz ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 128, poz. 886 oraz Dz. U. z 2008 roku Nr 182, poz. 1122).
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zm. ) na niniejszy wyrok -
w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa
Urzędu Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący:
………………………………

Członkowie:

………………………………

………………………………