Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KIO/UZP 832/10

WYROK
z dnia 24 maja 2010 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Katarzyna Ronikier-Dolańska
Członkowie: Ewa Rzońca
Ewa Sikorska

Protokolant: Paulina Zalewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 maja 2010 r. w Warszawie odwołania wniesionego
przez Piotra Wawrzaszek prowadzącego działalność gospodarczą
pod nazwą Piotr Wawrzaszek Inżynieria Samochodów Specjalnych, ul. Leszczyńska
22, 43-300 Bielsko-Biała od rozstrzygnięcia przez zamawiającego Skarb Państwa -
Komendę Wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej w Olsztynie, ul. Niepodległości 16,
10-045 Olsztyn protestu z dnia 19 kwietnia 2010 r.

przy udziale wykonawcy Pojazdy Specjalistyczne Zbigniew Szczęśniak Sp. z o.o.,
ul. Wapienicka 36, 43-382 Bielsko-Biała
zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego

orzeka:

1. oddala odwołanie

Strona 2 z 12


2. kosztami postępowania obciąża Piotra Wawrzaszek prowadzącego działalność
gospodarczą pod nazwą Piotr Wawrzaszek Inżynieria Samochodów Specjalnych,
ul. Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała i nakazuje:

1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 444 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące czterysta czterdzieści cztery złote zero groszy)
z kwoty wpisu uiszczonego przez Piotra Wawrzaszek prowadzącego działalność
gospodarczą pod nazwą Piotr Wawrzaszek Inżynieria Samochodów
Specjalnych, ul. Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała,

2) dokonać wpłaty kwoty 3 843 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące osiemset czterdzieści trzy
złote zero groszy) przez Piotra Wawrzaszek prowadzącego działalność
gospodarczą pod nazwą Piotr Wawrzaszek Inżynieria Samochodów
Specjalnych, ul. Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała na rzecz Skarbu Państwa
- Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Olsztynie,
ul. Niepodległości 16, 10-045 Olsztyn stanowiącej uzasadnione koszty strony
poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika oraz związane z dojazdem,

3) dokonać zwrotu kwoty 10 556 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy pięćset pięćdziesiąt
sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych Urzędu Zamówień
Publicznych na rzecz Piotra Wawrzaszek prowadzącego działalność gospodarczą
pod nazwą Piotr Wawrzaszek Inżynieria Samochodów Specjalnych,
ul. Leszczyńska 22, 43-300 Bielsko-Biała.



U z a s a d n i e n i e

Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej w Olsztynie zwana dalej
„Zamawiającym”, działając na podstawie przepisów ustawy dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo
zamówień publicznych (tj.: Dz. U. z 2007 r., Nr 223, poz. 1655 ze. zm.), zwanej dalej
„ustawą” lub „Pzp”, prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie w celu
zawarcia umowy na dostawę 12 sztuk ciężkich samochodów ratowniczo – gaśniczych.

Szacunkowa wartość zamówienia jest wyższa od kwot wskazanych w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.
Strona 3 z 12



Postępowanie o udzielenie zamówienia wszczęto dnia 15 stycznia 2010 r. Ogłoszenie
o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich
w dniu 15 stycznia 2010 r. pod nr 2010/S 10-011898.

Piotr Wawrzaszek prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Piotr Wawrzaszek
Inżynieria Samochodów Specjalnych zwany dalej „Odwołującym” został w dniu 9 kwietnia
2010 r. (pismo z tej samej daty przekazane Odwołującemu faxem oraz wysłane pocztą)
zawiadomiony o wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawcę Pojazdy
Specjalistyczne Zbigniew Szczęśniak Sp. z o.o.,
Na czynność wyboru oferty najkorzystniejszej złożonej przez wykonawcę Pojazdy
Specjalistyczne Zbigniew Szczęśniak Sp. z o.o., Odwołujący wniósł pismem z dnia 19 maja
2010 r. protest (wpływ do Zamawiającego faxem tego samego dnia) zarzucając
Zamawiającemu naruszenie przepisów art. 7 ust. 1 i 3, art. 24 ust. 2 pkt 3, art. 89 ust. 1 pkt 2
i 5, art. 91 ust. 1 ustawy poprzez:

1. wybór oferty najkorzystniejszej z naruszeniem przepisów postępowania, gdyż wybrano
ofertę wykonawcy Pojazdy Specjalistyczne Zbigniew Szczęśniak Sp. z o. o. z, który podlega
wykluczeniu z postępowania,

2. wadliwą czynność oceny ofert tj. brak wykluczenia z postępowania wykonawcy Pojazdy
Specjalistyczne Zbigniew Szczęśniak Sp. z o. o. z siedzibą w Bielsku-Białej oraz odrzucenia
jego oferty.

Z uwagi na powyższe Odwołujący domagał się uwzględnienia odwołania w całości oraz:

1. unieważnienia czynności Zamawiającego polegającej na dokonaniu wyboru oferty
wykonawcy Pojazdy Specjalistyczne Zbigniew Szczęśniak Sp. z o. o. z siedzibą w Bielsku-
Białej jako najkorzystniejszej,

2. powtórzenia czynności oceny ofert i wykluczenia wykonawcy Pojazdy Specjalistyczne
Zbigniew Szczęśniak Sp. z o. o. z siedzibą w Bielsku-Białej oraz odrzucenia jego oferty;

Strona 4 z 12


3. powtórzenia czynności wyboru najkorzystniejszej oferty.

W uzasadnieniu protestu Odwołujący zarzucił Zamawiającemu, iż wybrał jako
najkorzystniejszą ofertę wykonawcy Pojazdy Specjalistyczne Zbigniew Szczęśniak Sp. z o.o.,
która powinna zostać odrzucona, gdyż nie odpowiada specyfikacji istotnych warunków
zamówienia (zwanej dalej „siwz”), a wykonawca, który ją złożył winien być wykluczony z
postępowania z powodu przedłożenia nieprawdziwych informacji, które miały wpływ na wynik
postępowania.
Podniósł, iż Zamawiający określił szczegółowe wymagania dotyczące przedmiotu
zamówienia w załączniku nr 2 do siwz. Wskazał, iż zgodnie z pkt. 1.2 tego załącznika
wykonawca zobowiązany był do określa bilansu masowego oferowanego pojazdu,
zawierającego m.in. masę całkowitą pojazdu z załogą, pełnymi zbiornikami, wyposażeniem.
Odwołujący stwierdził, iż na podstawie analizy oferty uznanej za najkorzystniejszą można
wyliczyć, że masa wyposażenia przyjęta do obliczenia masy całkowitej pojazdu wynosi 685 kg.
Odwołujący, uzasadniając przedstawione obliczenia, powołał się na Rozporządzenie Ministra
Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie wykazu wyrobów
służących do zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia lub
mienia, a także zasad wydania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz. U. z 2007 r.,
Nr 143, poz. 1002). Za podstawę rachunków, w celu wyliczenia masy wyposażenia, przyjął masę
całkowitą (wartość z oferty 18 000 kg) i pomniejszył ją o masę własną (wartość z oferty - 11
370 kg), masę środków gaśniczych, w tym wody (wartość ze świadectwa dopuszczenia -
4975 kg), środka pianotwórczego (wartość ze świadectwa dopuszczenia - 505 kg), masę
pięciu członków załogi (wartość zgodna z ww. Rozporządzeniem 5x90 kg = 450 kg), masę
wyposażenia osobistego kierowcy (wartość zgodna z cytowanym Rozporządzeniem - 15 kg).
Podniósł, iż rodzaj i ilość wyposażenia przewidzianego przez Zamawiającego dla pojazdów
określają pkt. 3.1, 3.2 oraz 3.3 załącznika nr 2 do siwz. Dodał, że posługując się wartościami
mas poszczególnych urządzeń oferowanych przez wykonawcę Pojazdy Specjalistyczne
Zbigniew Szczęśniak Sp. z o.o. można stwierdzić, iż masa całkowita tego sprzętu wynosi 540
kg. Wskazał, iż masa sprzętu określona w „Wymaganiach szczegółowych dla samochodów
ratowniczo-gaśniczych”, w tym przypadku ciężkiego samochodu ratowniczo-gaśniczego,
wynosi 794 kg. Uwzględniając, że część wyposażenia z listy zawartej w „Wymaganiach
szczegółowych dla samochodów ratowniczo-gaśniczych” jest określona w pkt. 4.1 - 6.46 jako
sprzęt oferowany w ramach postępowania przetargowego powyższą masę należy
pomniejszyć o 402 kg. W celu potwierdzenia powyższych wartości Odwołujący przedstawił
karty katalogowe poszczególnych pozycji sprzętowych oraz szczegółowe obliczenia
dokonane przy użyciu wag podanych przez wykonawcę Pojazdy Specjalistyczne Zbigniew
Strona 5 z 12


Szczęśniak Sp. z o.o. w ofercie, a przypadkach, gdy taka masa nie była podana w ofercie -
sprzętu najlżejszego możliwego do zastosowania. Podsumował, że w jego ocenie masa
sprzętu obliczona w sposób zgodny z siwz wynosi 932 kg, a nie - jak podaje wybrany
wykonawca - 685 kg, zatem całkowita masa samochodu to 18 247 kg. Tym samym w świetle
zawartego w pkt. 1.1 załącznika nr 2 do siwz wymagania, aby oferowane pojazdy były zgodne
z wymaganiami Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20
czerwca 2007r. w sprawie wykazu wyrobów służących do zapewnieniu bezpieczeństwa
publicznego lub ochronię zdrowia i życia lub mienia, a także zasad wydania dopuszczenia
tych wyrobów do użytkowania (zwanego dalej także „Rozporządzeniem”) uwzględniając, iż
Rozporządzenie przewiduje, że masa całkowita ciężkiego samochodu ratowniczo-gaśniczego
nie może przekroczyć 18 000 kg stwierdził, że Zamawiający wybrał jako najkorzystniejszą
ofertę wykonawcy Pojazdy Specjalistyczne Zbigniew Szczęśniak Sp. z o.o., którego oferta
powinna zostać odrzucona, gdyż jest niezgodna z siwz, a wykonawcę należało wykluczyć z
powodu przedłożenia nieprawdziwych informacji, które miały wpływ na wynik postępowania.

Do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia protestu zgłosił przystąpienie
pismem z dnia 20 kwietnia 2010r. (wysłanym faxem tego samego dnia Zamawiającemu
oraz Odwołującemu) wykonawca Pojazdy Specjalistyczne Zbigniew Szczęśniak Sp. z o.o.
(zwany dalej także „Przystępującym”). Argumentował, iż Odwołujący bezpodstawnie
uwzględnił, ustalając masę całkowitą urządzeń, wyposażenie, które nie było w przewidziane
w siwz ani w ofercie Przystępującego, a zostało wymienione w „Wymaganiach
szczegółowych dla samochodów ratowniczo-gaśniczych”, do których – wbrew twierdzeniem
Odwołującego – Zamawiający opisując przedmiot zamówienia się nie odwoływał. Dodał także,
iż pomiar masy pojazdu realizowany przez Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony
Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego dokonywany jest z dokładnością +/- 1%.
Podsumowując wskazał, że złożył ofertę nie podlegającą odrzuceniu.

Zamawiający nie ustosunkował się do zarzutów protestu, tym samym milcząco
oddalając protest Odwołującego, w konsekwencji czego Odwołujący nadał w placówce
pocztowej operatora publicznego w dniu 4 maja 2010 r. odwołanie do Prezesa Urzędu
Zamówień Publicznych, a kopię odwołania przekazał w tym samym dniu faxem
Zamawiającemu. Odwołujący podtrzymał zarzuty i żądania zgłoszone w proteście.

Strona 6 z 12


Pismem z dnia 11 maja 2010 r. (wpływ bezpośredni do Urzędu Zamówień
Publicznych tego samego dnia) wykonawca Pojazdy Specjalistyczne Zbigniew Szczęśniak Sp.
z o.o. zgłosił do Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego kopię przystąpienia przekazując Odwołującemu
i Zamawiającemu.

Uwzględniając dokumentację postępowania o udzielenie zamówienia oraz stanowiska
i oświadczenia Stron złożone na rozprawie, a także przedłożone na rozprawie
dokumenty Izba ustaliła i zważyła, co następuje:

Odwołujący legitymuje się interesem prawnym w korzystaniu ze środków ochrony
prawnej, o których stanowi przepis art. 179 ust.1 Pzp.

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Izba stwierdziła,
iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Izba ustaliła, iż przedmiotem zamówienia jest dostawa 12 ciężkich samochodów
ratowniczo-gaśniczych, których szczegółowe parametry Zamawiający zawarł w stanowiącym
opis przedmiotu zamówienia załączniku nr 2 do siwz. Wykonawcy zobowiązani byli przywołany
załącznik (forma tabelaryczna) wypełnić w kolumnie nr 3 pn. „Spełnienie wymagań” wpisując „tak”
lub „spełnia”, a tam, gdzie było to wskazane – podając konkretną wartość lub inne wymagane
informacje oraz – jak wynika z treści Rozdziału 5 pkt. 1 b) siwz - złożyć tak wypełniony formularz
wraz z ofertą. Przystępujący – zgodnie z wytycznymi Zamawiającego – załączył do oferty na str.
4-12 odpowiednio uzupełniony załącznik. W szczególności w pkt. 1.1. wskazał, iż oferowany
przez niego pojazd spełnia wymagania Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie wykazu wyrobów służących
do zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia lub mienia,
a także zasad wydania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz. U. z 2007 r., Nr 143,
poz. 1002) oraz „wymagania polskich przepisów o ruchu drogowym z uwzględnieniem
wymagań dotyczących pojazdów uprzywilejowanych zgodnie z ustawą Prawo o ruchu
drogowym. W rubryce 1.2., odnoszącej się do bilansu masowego pojazdu, podał m.in. iż masa
całkowita pojazdu z załogą, pełnymi zbiornikami, wyposażeniem wynosi 18 000 kg, a masa
własna pojazdu 11 370 kg, choć w tym zakresie Zamawiający żądał wyłącznie informacji „spełnia”
lub „tak”. W konsekwencji Zamawiający – nie znajdując podstaw do wykluczenia Przystępującego
Strona 7 z 12


oraz do odrzucenia jego oferty - pismem z dnia 9 kwietnia 2010r. zawiadomił wykonawców
o wyborze jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawcę Pojazdy Specjalistyczne
Zbigniew Szczęśniak Sp. z o.o. Z tą oceną nie zgodził się Odwołujący podnosząc, że masa
całkowita oferowanego przez Przystępującego pojazdu wynosi 18 247 kg, a zatem jest niezgodna
z Rozporządzeniem, co w konsekwencji wskazuje na niezgodność treści oferty z treścią siwz,
a ponadto stanowi nieprawdziwą informację, która miała wpływ na wynik postępowania.
Tym samym – w ocenie Odwołującego – należało ofertę Przystępującego odrzucić na podstawie
art. 89 ust. 1 pkt 2 i 5 Pzp.

Rozpoznając zarzuty odwołania Izba w pierwszej kolejności stwierdziła, iż maksymalna
masa rzeczywista oferowanego pojazdu ratowniczo-gaśniczego zgodnie z pkt. 4.3.4.2.
Rozporządzenia, do którego odwoływał się pkt. 1.1. załącznika nr 2 do siwz, nie może
przekraczać 18 000 kg, co jest między stronami bezoporne. Przystępujący w pkt. 1.2. załącznika
nr 2 do oferty podał masę całkowitą pojazdu z załogą, pełnymi zbiornikami, wyposażeniem -
18 000 kg. Z ustaleń Izby wynika, iż na masę rzeczywista pojazdu składa się jego masa
całkowitą wraz z załogą, pełnymi zbiornikami i wyposażeniem – co także nie stanowi przedmiotu
sporu.

Odwołujący, kwestionując wskazane przez Przystępującego wartości, powołał się
na sporządzoną w celu udowodnienia swoich twierdzeń tabelę pn. „Lista wyposażenia zgodnie
z wymaganiami szczegółowymi dla tej klasy pojazdu, uwzględniającą sprzęt dodatkowy
zadeklarowany w ofercie firmy Pojazdy Specjalistyczne Zbigniew Szczęśniak Sp. z o.o.” Ujął
w niej w 95 pozycjach wyposażenie pojazdu podając jego masę jednostkową, ilość sztuk, masę
całkowitą oraz w części pozycji przywołał nr załącznika do protestu „potwierdzającego masę
oferowanego wyposażenia dodatkowego”. Na podstawie tak dokonanego wyliczenia ustalił masę
całkowitą wyposażenia na 931,88 kg, a w konsekwencji całkowitą masę samochodu na 18 247
kg, a nie – jak oświadczone zostało w ofercie uznanej za najkorzystniejszą - 18 000 kg.

Izba, oceniając wiarygodność ww. wyliczeń, przychyla się do stanowiska
Zamawiającego oraz Przystępującego stwierdzając, iż są one niemiarodajne dla ustalenia
maksymalnej masy rzeczywistej zaoferowanego przez Przystępującego pojazdu, w tym masy
wyposażenia tego samochodu wynikającej z oferty. Przede wszystkim podkreślić trzeba,
iż Odwołujący błędnie przyjął do swoich wyliczeń nie tylko sprzęt wymieniony i wymagany przez
Zamawiającego w opisie przedmiotu zamówienia zawartym w siwz, ale także wyposażenie
wymienione w „Wymaganiach szczegółowych dla samochodów ratowniczo-gaśniczych”
zwanych dalej „Wymaganiami” wprowadzonych – jak zgodnie potwierdziły Strony - rozkazem
Strona 8 z 12


Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej (wydanie z 2002 r.),
których wydruk komputerowy Odwołujący przedłożył na rozprawie. Izba podziela poglądy
Przystępującego i Zamawiającego, iż Wymagania, nie mieszcząc się w katalogu źródeł prawa
zawartych w art. 87 Konstytucji, nie stanowią aktu powszechnie obowiązującego prawa.
Należy zwrócić uwagę, iż Rozporządzenie kompleksowo objęło przedmiotem regulacji m.in.
kwestie wyposażenia pojazdów ratowniczo-gaśniczych (wcześniej opisane w Wymaganiach)
pozostawiając szczegółowy dobór sprzętu do decyzji podmiotu zamawiającego, tak aby mógł
on w sposób optymalny dla siebie dokonać kompilacji wyposażenia. Powyższe potwierdza
brzmienie pkt. 4.2.3.11. Rozporządzenia, który stanowi, iż „w samochodzie należy zapewnić
miejsce na sprzęt i wyposażenie przenośne oraz jego mocowania według wymagań jednostek
ochrony przeciwpożarowej dla poszczególnych rodzajów pojazdów”. Izba uważa za poprawną
argumentację Zamawiającego, który dowodził, iż Rozporządzenie, mające status źródła
prawa powszechnie obowiązującego, ma znaczenie pierwszorzędne, w przeciwieństwie
do Wytycznych będących wyłącznie aktem prawa wewnętrznego. W ocenie Izby może
on znajdować zastosowanie w stosunkach wewnętrznych jako dokument pomocniczy
(co przyznał także Odwołujący) w zakresie, w jakim nie jest sprzeczny z Rozporządzeniem.
Należy także podkreślić, iż dokumenty te w sposób odmienny regulują np. maksymalną masę
rzeczywistą pojazdu ratowniczo-gaśniczego będącego przedmiotem niniejszego zamówienia -
zgodnie z pkt. 4.3.4.2.Rozporządzenia wynosi ona 18 000 kg, podczas gdy w Wytycznych w pkt.
V.2.2.2. (str. 20) określono ją na nie więcej niż 16 000 kg. Trzeba dodatkowo zaznaczyć,
iż Odwołujący nie miał wątpliwości, iż wartością obowiązującą jest limit 18 000 kg, czemu dał
wyraz w pkt. 1.2. załącznika nr 2 do swojej ofert wskazując, iż masa całkowita oferowanego
pojazdu, z załogą, pełnymi zbiornikami i wyposażeniem wynosi 17 975 kg.

Tym samym Izba nie ma wątpliwości, iż Zamawiający – jeśli chciał, aby dostarczany
pojazd posiadał określone wyposażenie (także wymienione w Wytycznych) – musiał je opisać
w siwz. Takim wiążącym wykonawców zawartym w siwz odwołaniem do Wytycznych nie jest
– wbrew argumentacji Odwołującego – sformułowane w pkt. 3.3. załącznika nr 2 do siwz
stwierdzenie „Przewidziane miejsca i uchwyty do montażu wyposażenia zgodnie
z wymaganiami szczegółowymi dla samochodów ratowniczo-gaśniczych (...)”. Izba podziela
pogląd wyrażony przez Zamawiającego, iż użycie przez niego w cytowanym fragmencie siwz
sformułowania „zgodnie z wymaganiami szczegółowymi dla samochodów” nie oznacz,
iż dokument pn. Wytyczne stanowi element opisu przedmiotu zamówienia. Przede wszystkim
trzeba podkreślić, iż ww. postanowienie siwz należy odczytywać w świetle pozostałych jej
zapisów, w szczególności pkt. 1.1. załącznika nr 2, gdzie zostało wskazane, że oferowane
pojazdy muszą być zgodne m.in. z Rozporządzeniem i to ono określa niezbędne wymagania
Strona 9 z 12


w tym względzie. Wziąć trzeba również pod uwagę brzmienie pkt. 3.3. załącznika nr 2 do siwz
wskazujące, iż zgodne z wymaganiami szczegółowymi, o których mowa w tym punkcie
załącznika, ma być nie wyposażenie (jak wskazuje Odwołujący), ale „miejsca i uchwyty
do montażu sprzętów”, których sposób umieszczenia w samochodzie i wymagania, które
muszą spełniać, jest uregulowany w pkt. 4.2. Rozporządzenia pt. „Wymagania szczególne”.

Odnosząc się do stanowiska Odwołującego prezentowanego w przedmiotowym
zakresie, który wywodzi, że zacytowany wyżej fragment pkt. 3.3. załącznika nr 2 jest
wystarczający dla przyjęcia, iż wyposażenie oferowanego pojazdu ratowniczo-gaśnicze
będzie uzupełnione o wszystkie urządzenia wymienione w Wytycznych, a nie zawarte w siwz,
trzeba stwierdzić, iż nie znajduje ono potwierdzenia ani w brzmieniu pkt. 3.3., ani w świetle
innych postanowień siwz. Zamawiający na rozprawie także jednoznacznie oświadczył, iż siwz
zawiera wyczerpujący opis przedmiotu zamówienia. W ocenie Izby Odwołujący nie był
uprawniony do uwzględnienia - w sporządzonych przez siebie wyliczeniach - sprzętu nie
przewidzianego w siwz. Tym samym za zbyt daleko idącą i nieuprawnioną nadinterpretację
należy uznać twierdzenia Odwołującego, iż cytowany fragment załącznika nr 2 do siwz
stanowi odwołanie do Wytycznych, co następnie ma uzasadniać uwzględnienie przez
Odwołującego w prezentowanych przez siebie wyliczeniach masy wyposażenia oferowanego
przez Przystępującego samochodu, wszystkich urządzeń nie wymienionych wprost w siwz,
ale znajdujących się w Wytycznych. Nawet jeśli by przyjąć, że – jak wskazał Przystępujący
w zgłoszeniu przystąpienia do postępowania protestacyjnego oraz do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego – z pkt. 3.3. wynika, iż w oferowanym pojeździe
miało być przewidziane miejsce na uchwyty do montażu wyposażenia już posiadanego
przez Zamawiającego – należy podkreślić, iż brak było podstaw do przyjęcia, że są
to wszystkie urządzenia wymienione przez Odwołującego - w ślad za Wytycznymi -
w proteście. Należy dodać, że jeśli intencją Zamawiającego byłoby wymaganie,
aby wykonawcy uwzględnili w masie rzeczywistej oferowanego pojazdu także ciężar
wyposażenia, które ewentualnie zostanie zamontowane następnie przez Zamawiającego,
powinien to wprost przewidzieć w siwz wymieniając wyposażenie oraz jego wagę.
Wykonawca może odpowiadać za masę wyposażenia tylko w zakresie wynikającym z siwz, a
co za tym idzie – z oferty.

Analizując wyliczenia zawarte w proteście i odwołaniu należy stwierdzić, iż Odwołujący
prawidłowo wyliczył potencjalny maksymalny ciężar wyposażenia (685 kg), który może być
zamontowany w zaoferowanym przez Przystępującego samochodzie, tak aby masa całkowita
pojazdu z załogą i pełnymi zbiornikami oraz wyposażeniem nie przekroczyła ciężaru
Strona 10 z 12


określonego w Rozporządzeniu. Ustalenia te potwierdził Przystępujący, a dodatkowo wynikają
także z wyciągu ze „Sprawozdania z badań nr 4068/BS/08” (str.19-20/27). Jednocześnie należy
stwierdzić, iż po zsumowaniu mas poszczególnych urządzeń zawartych w ofercie
Przystępującego Odwołujący ustalił, iż wynoszą one 540 kg. Zatem trzeba podkreślić, iż na sprzęt
inny, nie wymieniony w siwz oraz ofercie pozostaje do wykorzystania masa o wartości 145 kg.
Nawet więc, jeśli Zamawiający chciałby zamontować w zakupionym pojeździe dodatkowe
wyposażenie, może to uczynić zachowując obowiązujące przepisy. Co więcej, z wywodu
przeprowadzonego w omawianym zakresie przez Odwołującego wynika jednoznacznie,
iż waga zaoferowanego przez Przystępującego sprzętu (540 kg) nie przekracza żadnych
norm. Natomiast Odwołujący nie wziął pod uwagę, że zakres ewentualnego doposażenia
pojazdu ratowniczo-gaśniczego przez Zamawiającego nie jest znana i nie wynika z siwz.
Tym samym za bezpodstawne należy uznać twierdzenie Odwołującego, iż na pewno
Zamawiający będzie chciał zamieścić w samochodzie cały katalog sprzętów wymieniony
w Wytycznych. Trzeba także dodać – jak zgodnie wskazywali Przystępujący i Zamawiający -
samochód ratowniczo-gaśniczy, który miałby wyższą masę niż dopuszczalna przepisami, nie
mógłby zostać zarejestrowany, a Zamawiający musiałby odmówić dokonania odbioru
techniczno-jakościowego takiego pojazdu, co potwierdza brzmienie § 4 ust. 4 wzoru umowy
załącznik nr 5 do siwz, stanowiącego, że w trakcie odbioru sprawdzeniu podlegać będzie
zgodność wykonania pojazdu z opisem przedmiotu zamówienia. Ponadto zgodnie z § 5 pkt 3
wzoru umowy wykonawca zobowiązany będzie dołączyć do samochodu dokumentację
niezbędną do jego zarejestrowania, co także wynika z pkt. 1.1. załącznika nr 2 do siwz
na podstawie którego Zamawiający wymagał, aby „pojazd spełniał wymagania polskich
przepisów o ruchu drogowym z uwzględnieniem wymagań dotyczących pojazdów
uprzywilejowanych zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym”. W tym zakresie
więc decydujące są przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tj.
Dz. U. z 2005, Nr 108, poz. 908 ze zm.), określająca wymogi formalne, które muszą być
spełnione, aby samochód mógł być zarejestrowany (m.in. art. 72 ust. 1 przywołanej ustawy).

Dodatkowo należy podkreślić, iż – jak wynika z wyciągu ze „Sprawozdania z badań
nr 4068/BS/08” (str.19/27) dotyczącego oferowanego przez Przystępującego pojazdu
(świadectwo dopuszczenia nr 0088/2008 załączone do oferty Przystępującego na str. 51 - 52),
wydanego przez Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa
Tuliszkowskiego dokładność pomiarów masy wynosi +/- 1%, czego Odwołujący nie
uwzględnił w sporządzonych przez siebie obliczeniach.

Strona 11 z 12


Powyższe rozważania muszą prowadzić do wniosku, iż Odwołujący nie udowodnił,
że waga oferowanego przez Przystępującego pojazdu przekracza maksymalnie
dopuszczalną tj. 18 000 kg błędnie uwzględniając w obliczeniach wyposażenie, które nie
zostało przewidziane w siwz oraz nie uwzględniając marginesu błędu w dokładności
dokonywanych pomiarów. Przedstawione przez niego wyliczenia Izba zatem musi ocenić jako
niewiarygodne.

Oceny tej nie zmienia fakt, iż dla obliczeń Odwołujący mógł przyjąć (gdy ciężar
urządzenia nie wynikał z oferty Przystępującego, gdyż jego podania nie oczekiwał
Zamawiający bądź z tej przyczyny, że oferta w ogóle - w ślad za siwz - danego urządzenia nie
obejmowała) urządzenia najlżejsze na rynku.

Izba, uwzględniając poczynione w sprawie ustalenia faktyczne, stoi na stanowisku,
iż nie potwierdził się zarzut niezgodności treści oferty Przystępującego z siwz. Nie zostało
także udowodnione, iż informacje dotyczące maksymalnej rzeczywistej masy zawarte
w ofercie uznanej za najkorzystniejszą są nieprawdziwe. Wymaga podkreślenia,
iż z twierdzeniami Odwołującego w powyższym zakresie pozostaje w sprzeczności treść
zarówno świadectwa dopuszczenia (nr 0088/2008), wydanego dla oferowanego pojazdu,
gdzie masa rzeczywista badanego pojazdu została określona na 18 000 kg, jak również
wyciągu ze „Sprawozdania z badań nr 4068/BS/08” (str.19-20/27) dotyczącego oferowanego
pojazdu, w którym maksymalna masa rzeczywista wynosi 18 000 kg, a masa własna wraz
ze środkami gaśniczymi to 16 850 kg, a przede wszystkim treść złożonej przez Przystępującego
oferty - wynikająca z jego oferty maksymalna masa wyposażenia to 685 kg, a faktyczna masa
zaoferowanego sprzętu - 540 kg. Powyższe przemawia za przyjęciem, iż Zamawiający
w sposób prawidłowy dokonał oceny oferty Przystępującego w zakresie objętym zarzutami
odwołania nie znajdując podstaw do jej odrzucenia na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy. Tym samym w świetle stanu faktycznego niniejszej sprawy Zamawiający nie miał
podstaw do uznania, iż Przystępujący złożył nieprawdziwe informacje mające wpływ na wynik
przedmiotowego postępowania. W konsekwencji nie znalazły potwierdzenia, w świetle zebranego
w sprawie materiału dowodowego, także zarzuty naruszani art. 22 ust. 2 pkt 3 Pzp w zw. z art. 89
ust. 1 pkt 5 ustawy, a co za tym idzie art. 7 ust. 1 i 3 i art. 91 ust. 1 Pzp nakazujące prowadzić
postępowanie w sposób gwarantujący zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie
wykonawców oraz dokonanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty nie podlegającej
odrzuceniu.

Uwzględniając powyższe orzeczono jak w sentencji.
Strona 12 z 12



O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 191 ust. 6 i 7 ustawy
Pzp w zw. z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a) i b) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lipca
2007r. w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów
kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 128, poz. 886
ze zm.).

Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 ze. zm.) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych
do Sądu Okręgowego w Olsztynie.

Przewodniczący:
………………………………

Członkowie:

………………………………

………………………………