Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 1879/12

WYROK
z dnia 19 września 2012 roku

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Izabela Kuciak

Protokolant: Agata Dziuban

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2012 roku w Warszawie odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 3 września 2012 roku przez
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Konsorcjum firm: Impel
Cleaning sp. z o.o., Hospital Serwis Partner Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, 53 – 111
Wrocław, ul. Ślężna 118 w postępowaniu prowadzonym przez Szpital Wojewódzki w
Opolu, 45 – 372 Opole, ul. Kośnego 53

przy udziale wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Konsorcjum:
Spółdzielnia Inwalidów NAPRZÓD w Krakowie Oddział w Łodzi, Izan+ Sp. z o.o., 91 –
204 Łódź, ul. Traktorowa 126 zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie odwołującego

orzeka:

1. Uwzględnia odwołanie i nakazuje unieważnienie czynności unieważnienia
postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i dokonanie czynności badania i
oceny ofert.

2. Kosztami postępowania obciąża Szpital Wojewódzki w Opolu, 45 – 372 Opole, ul.
Kośnego 53, i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie:
piętnaście tysięcy złotych zero gorszy) uiszczoną przez wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia Konsorcjum firm: Impel Cleaning sp. z o.o.,
Hospital Serwis Partner Sp. z o.o. Spółka Komandytowa, 53 – 111 Wrocław, ul.
Ślężna 118 tytułem wpisu od odwołania;
2.2. zasądza od Szpitala Wojewódzkiego w Opolu, 45 – 372 Opole, ul. Kośnego 53 na

rzecz wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Konsorcjum
firm: Impel Cleaning sp. z o.o., Hospital Serwis Partner Sp. z o.o. Spółka
Komandytowa, 53 – 111 Wrocław, ul. Ślężna 118 kwotę 18 769 zł 50 gr (słownie:
osiemnaście tysięcy siedemset sześćdziesiąt dziewięć złotych pięćdziesiąt gorszy)
stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu od odwołania,
kosztów wynagrodzenia pełnomocnika Odwołującego i dojazdu na rozprawę.


Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Opolu.



Przewodniczący: …………………

Uzasadnienie

Zamawiający prowadzi, w trybie przetargu nieograniczonego, postępowanie o
udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest „utrzymanie czystości i
wykonywanie zabiegów sanitarnych u Zamawiającego, zgodnie z zasadami sanitarno-
epidemiologicznymi, a także wykonywanie prac porządkowych, transportowych, oraz zadań
z zakresu żywienia pacjentów, higieny otoczenia, gospodarowania bielizna szpitalną i
odpadami”.
W niniejszym postępowaniu Odwołujący wniósł odwołanie wobec czynności
unieważnienia postępowania, zarzucając Zamawiającemu naruszenie następujących
przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień Publicznych (Dz. U. z 2010 r.,
Nr 153, poz. 113 ze zm.), zwanej dalej „ustawą Pzp”: art. 7 ust. 1 i 3 przez naruszenie zasad
zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców, art. 91 ust 1
przez zaniechanie przez Zamawiającego dokonania oceny ofert i wyboru oferty
najkorzystniejszej, art. 93 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 146 przez unieważnienie przez
Zamawiającego postępowania mimo braku podstaw prawnych i wnosząc o: nakazanie
Zamawiającemu uchylenia czynności unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego oraz dokonania oceny ofert i wybór najkorzystniejszej oferty.
W ocenie Odwołującego, nie ma podstaw do unieważnienia postępowania na
podstawie przepisu art. 93 ust. 1 pkt. 7 ustawy Pzp, gdyż brak podstaw do uznania, iż
postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie
niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Zdaniem
Odwołującego, Zamawiający w pierwszej kolejności - w przypadku ustalenia, że
wykonawcy podali różne stawki podatku VAT - ma obowiązek ustalenia właściwej stawki
podatku i dokonania czynności wyboru oferty najkorzystniejszej.
Odwołujący podkreśla, że unieważnienie postępowania jest obowiązkiem
zamawiającego w razie wystąpienia przesłanek określonych w art. 93 ust. 1 ustawy Pzp,
jednakże czynność ta powinna mieć miejsce wyłączenie w sytuacjach ściśle
odpowiadających treści wskazanego przepisu. Jak wskazuje Odwołujący, ze stanowiska
Zamawiającego, zawartego w zawiadomieniu o unieważnieniu postępowania wynika, że
przesłankę unieważnienia stanowił pkt 7 wskazanego przepisu, na podstawie którego
zamawiający unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli postępowanie
obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej
unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Oceniając okoliczności
zastosowania tej przesłanki należy uwzględnić treść art. 146 ustawy Pzp, który określa
przypadki nieważności umowy w sprawie zamówienia publicznego. W obecnym stanie
prawnym żadna z przesłanek wymienionych w art. 146 ustawy Pzp nie miała miejsca, co

oznacza, że nie ma żadnych podstaw do unieważnienia ewentualnej umowy, zawartej w
wyniku wyboru oferty najkorzystniejszej w niniejszym postępowaniu. Na obecnym etapie
postępowania prowadzonego przez Zamawiającego nie można stwierdzić, jakie
okoliczności, odpowiadające wskazanej przesłance miały wpływ na wynik postępowania,
ponieważ nie doszło do uzyskania jakiegokolwiek wyniku postępowania. Zamawiający nie
dokonał czynności wyboru najkorzystniejszej oferty po otwarciu ofert, uznając z góry, iż
oferty są nieporównywalne na skutek rzekomego braku w SIWZ sformułowań w zakresie
ustalenia reguł obliczenia ceny. Odwołujący wyjaśnia, iż Zamawiający określił w SIWZ
(pkt XIII i załącznik nr 1 do SIWZ) zasady obliczenia ceny w następujący sposób: 1. Cenę
ofertową netto i brutto należy wyrazić w złotych polskich. 2. W cenie brutto należy
uwzględnić podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie
odrębnych przepisów prawa sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od
towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. 3. Podana w ofercie cena musi uwzględniać
wszystkie wymagania Zamawiającego, określone w SIWZ oraz zawierać wszelkie koszty,
jakie poniesie Wykonawca z tytułu zaoferowanej realizacji przedmiotu zamówienia,
zgodnej z wymaganiami Zamawiającego oraz obowiązującymi przepisami prawa. 4.
Jeżeli złożono ofertę, której wybór prowadziłby do powstania obowiązku podatkowego
Zamawiającego zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług w zakresie
dotyczącym wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, Zamawiający w celu oceny takiej
oferty dolicza do przedstawionej w niej ceny podatek od towarów i usług, który miałby
obowiązek wpłacić zgodnie z obowiązującymi przepisami. 5. Cena ofertowa musi być
podana z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. 6. Cena oferowana wypełniona
zgodnie z załącznikiem nr 1 do SIWZ jest ostateczna i nie podlega negocjacjom. 7. W
przypadku zaproponowania kilku cen lub ceny w pewnym przedziale, oferta zostanie
odrzucona.
W ocenie Odwołującego, przedmiot świadczenia podlegający opodatkowaniu -
zawarty w załączniku nr 1 do SIWZ - został precyzyjnie określony przez Zamawiającego i
nie pozostawiał żadnych wątpliwości wśród wykonawców ubiegających się o zamówienie
co do podstawy stosowania właściwej stawki podatku VAT. Działanie Zamawiającego,
który unieważnia postępowanie jest zatem niekonsekwentne, gdyż sam Zamawiający
wskazuje w pkt XIII.4 SIWZ, że będzie samodzielnie ustalał właściwe stawki podatku VAT
(„Jeżeli złożono ofertę, której wybór prowadziłby do powstania obowiązku podatkowego
Zamawiającego zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług w zakresie
dotyczącym wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, Zamawiający w celu oceny takiej
oferty dolicza do przedstawionej w niej ceny podatek od towarów i usług, który miałby
obowiązek wpłacić zgodnie z obowiązującymi przepisami”.) Niezrozumiałe jest w
rezultacie stanowisko Zamawiającego, że w świetle SIWZ w przypadku

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Zamawiający będzie jednak miał kompetencję
do doliczenia do ceny właściwego podatku od towarów i usług, natomiast w sytuacji, gdy
oferta jest składana przez Wykonawców - płatników podatku VAT, którzy sami określają
prawidłową stawkę podatku VAT, Zamawiający nie będzie w stanie ustalić właściwego
opodatkowania. Zdaniem Odwołującego, prowadzi to do rażącego naruszenia zasady
równego traktowania wykonawców.

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje:
Pismem z dnia 23.08.2012 r. Zamawiający poinformował o unieważnieniu
postępowania na podstawie przepisu art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp wskazując, iż
postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie
niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Zamawiający
wyjaśnił, że „do prowadzonego postępowania wpłynęło 7 ofert. Każda oferta w
<> zawiera różne podejście do
podatku VAT. (…) Zgodnie z Uchwałą z dnia 20 października 2011 r. Sądu Najwyższego
(sygn. akt III CZP 52/11) w sprawie zastosowania błędnej stawki podatku VAT przy
obliczaniu ceny ofertowej zamieszczonej na stronie internetowej Urzędu Zamówień
Publicznych w zakładce – Orzecznictwo ws. zamówień publicznych, Sąd Najwyższy
wskazał, że obowiązkiem zamawiającego jest dokonanie oceny poprawności
przedstawionych przez wykonawców cen w zakresie zastosowania stawki podatku VAT.
Jednocześnie zaznaczył, że o porównywalności ofert, w zakresie zaproponowanej ceny
można mówić dopiero wówczas, gdy określone w ofertach ceny, mające być przedmiotem
porównania, zostały obliczone z zastosowaniem tych samych reguł. Wadą tego
postępowania jest brak możliwości określenia reguł tj. wskazania przez zamawiającego
jednego, prawidłowego, zgodnego z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług (…), podejścia w zakresie zastosowania podatku VAT do ww. przedmiotu
zamówienia. Biorąc powyższe pod uwagę, zamawiający nie może dokonać właściwego
porównania ofert i wyboru najkorzystniejszej oferty, co zmusza do unieważnienia
postępowania.”

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje:

Z aktualnego brzmienia przepisu art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp wynika, iż
zamawiający ma obowiązek unieważnienia postępowania, jeżeli postępowanie obarczone
jest wadą, która, po pierwsze - jest niemożliwa do usunięcia, po drugie - uniemożliwia
zawarcie umowy niepodlegającej unieważnieniu. Wskazana regulacja wprowadziła instytucję
względnej nieważności umowy, której skutki, choć co do zasady sięgają momentu jej

zawarcia, to mogą powstać dopiero z chwilą wydania konstytutywnego orzeczenia przez Izbę
lub sąd powszechny. W aktualnie obowiązującym brzmieniu art. 146 ust. 1 ustawy Pzp w pkt
od 1 do 6 wskazano wyłącznie przyczyny wąsko i konkretnie sprecyzowane, dotyczące
bezpodstawnego zastosowania niektórych trybów, braku zamieszczenia ogłoszenia o
zamówieniu w odpowiednim publikatorze, zawarcia umowy lub umowy ramowej z
naruszeniem terminów standstill, określone nieprawidłowości w dynamicznym systemie
zakupów - niepoddające się wykładni rozszerzającej na inne działania lub zaniechania
zamawiających.
Powyższe rozważania mogłyby prowadzić do wniosku, iż w aktualnym stanie
prawnym zamawiający nie mogą unieważniać postępowania w przypadku stwierdzenia, z
własnej inicjatywy, czy też na skutek wskazania przez inne podmioty, nawet bardzo
poważnych uchybień, nieobjętych jednak dyspozycją żadnego z sześciu punktów art. 146
ust. 1 ustawy Pzp, niezależnie od tego, czy mają one charakter nieusuwalny. W
konsekwencji zamawiający musieliby dalej prowadzić wszczęte postępowania o udzielenie
zamówienia, a następnie zawrzeć umowę w sprawie zamówienia publicznego, która byłaby,
wobec zmiany konstrukcji nieważności, ważna i skuteczna, przynajmniej do czasu
stwierdzenia jej nieważności stosownym orzeczeniem. Wniosek taki byłby o tyle uprawniony,
że aktualnie obowiązujący art. 146 ustawy Pzp zawiera w ust. 6 przepis o charakterze
klauzuli generalnej, dotyczący unieważniania umowy - przewidujący jednak wyłączną
kompetencję Prezesa UZP do wystąpienia do sądu o unieważnienie umowy w przypadku
dokonania przez zamawiającego czynności lub zaniechania dokonania czynności z
naruszeniem przepisu ustawy, które miało lub mogło mieć wpływ na wynik postępowania.
Poza ograniczeniem podmiotowym legitymacji czynnej do żądania unieważnienia umowy
wyłącznie do Prezesa UZP, a więc z pomięciem zamawiających, zwraca uwagę szerszy
przedmiotowo, w stosunku do poprzednio obowiązujących przepisów art. 146 ust. 1 pkt 5 i 6
ustawy Pzp nawet łącznie rozważanych, zakres zastosowania nowego przepisu - aktualnie
wystarczającym jest by wada postępowania mogła mieć, a nie tylko miała, wpływ na jego
wynik.
Na tej podstawie można by zatem wysnuć dalszy wniosek, że zamawiający
zawierający umowy w sprawie zamówienia publicznego, pomimo świadomości
przeprowadzenia postępowania obarczonego tego typu poważnymi wadami, skazani są na
stan niepewności prawnej i oczekiwania na to, czy Prezes UZP wystąpi do sądu o
stwierdzenie nieważności zawartej umowy. Stanowisko takie wydaje się trudne do
zaakceptowania ze względów praktycznych, gdyż prowadziłoby do generalnego
przyzwolenia na zawieranie umów, które mogłyby podlegać późniejszej eliminacji z obrotu
prawnego, choć stwierdzenie okoliczności skutkujących unieważnieniem tych umów było
możliwe jeszcze przed ich zawarciem. Skład orzekający Izby wyraża pogląd, iż zamawiający

unieważniając postępowanie, na podstawie przepisu art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp, są
uprawnieni do brania pod uwagę nie tylko okoliczności skutkujących unieważnieniem
zawartej umowy, określonych w art. 146 ust. 1 ustawy Pzp, ale mogą i powinni brać również
pod uwagę okoliczności skutkujące unieważnieniem umowy mieszczące się w dyspozycji
przepisu art. 146 ust. 6 ustawy Pzp. Zdaniem składu orzekającego Izby, przyznanie
wyłącznej kompetencji Prezesowi UZP do wzruszania zawartych już umów, nie powinno
ograniczać możliwości zamawiających niedopuszczenia do ich zawarcia przez
unieważnienie postępowania, w razie stwierdzenia, iż jest ono obarczone takimi poważnymi i
nieusuwalnymi wadami, wpływającymi na ważność umowy w sprawie zamówienia
publicznego, choć wykraczającymi poza dyspozycje przepisów art. 146 ust. 1 pkt 1-6 ustawy
Pzp.
Zatem skoro Zamawiający nie wskazał niemożliwej do usunięcia wady, która
powodowałaby zawarcie umowy podlegającej unieważnieniu na podstawie katalogu
przesłanek wskazanych w art. 146 ust. 1 ustawy Pzp, co w okolicznościach niniejszej sprawy
było rzeczywiście obiektywnie niemożliwe, obowiązany był wykazać zajście przesłanek
opisanych w przepisie art. 146 ust. 6 ustawy Pzp. W ocenie składu orzekającego Izby, choć
przepis art. 146 ust. 6 ustawy Pzp zawiera klauzulę generalną, nie oznacza to, iż zakres
zastosowania tego przepisu można rozciągać na wszystkie stany faktyczne obejmujące
wszelkie nieprawidłowości zamawiających w toku prowadzonych postępowań o udzielenie
zamówień publicznych. Zasadą jest bowiem, że wszczęte postępowanie ma doprowadzić do
wyłonienia najkorzystniejszej oferty, a nie zakończyć się unieważnieniem. Nie można także
zupełnie pominąć okoliczności, iż w aktualnym stanie prawnym możliwości unieważnienia
postępowania z powołaniem się na wpływ tych nieprawidłowości na zawartą umowę, zostały
przez ustawodawcę dla zamawiających znacząco ograniczone, w świetle literalnego
brzmienia przepisów art. 146 ustawy Pzp, co wskazuje na konieczność daleko idącej
ostrożności przy powoływaniu się przez nich na inne, niż wskazane w art. 146 ust. 1 ustawy
Pzp, podstawy podlegania umowy unieważnieniu. Truizmem jest stwierdzenie, iż w toku
prowadzonych postępowań o udzielenie zamówień publicznych zamawiający popełniają
błędy, naruszając przy tym przepisy ustawy Pzp. Tym bardziej niedopuszczalna jest zatem
wykładnia rozszerzająca klauzuli generalnej przepisu art. 146 ust. 6 ustawy Pzp, która
pozwalałby zamawiającym na unieważnienie postępowania z powołaniem się na jakiekolwiek
wady prowadzonych przez nich postępowań. Mogłoby to wprost prowadzić do zagrożenia
przestrzegania zasady prowadzenia postępowania z zachowaniem uczciwej konkurencji i
równego traktowania wykonawców, szczególnie w sytuacji, gdy stwierdzenie wad
postępowania miało miejsce już po ujawnieniu listy wykonawców, którzy mogą uzyskać dane
zamówienie. Stąd stwierdzona przez zamawiających wada postępowania musi być nie tylko
niemożliwa do usunięcia, ale wskazywać na dokonanie czynności lub zaniechanie jej

dokonania w tym postępowaniu z naruszeniem przepisu ustawy Pzp, które miało lub mogło
mieć wpływ na jego wynik.
Tymczasem, w ocenie składu orzekającego Izby, w niniejszej sprawie Zamawiający
nie był w stanie wskazać, jaki przepis ustawy Pzp został naruszony przez dokonane przez
niego czynności, co więcej Zamawiający ani w uzasadnieniu prawnym ani faktycznym takiej
podstawy nie wskazuje, bowiem przyczyn unieważnienia postępowania upatruje w
czynnościach dokonanych przez wykonawców. Zaś powyższe, o czym była mowa wyżej nie
mieści w hipotezie normy prawnej, wyrażonej w przepisie art. 146 ust. 1 i 6 ustawy Pzp.
Reasumując, choć przepis art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp nie określa, jakie wady
postępowania uniemożliwiają zawarcie ważnej umowy, to interpretacja przedmiotowego
przepisu w oderwaniu od innych przepisów kształtujących tę materię nie znajduje
uzasadnienia i świadczy o wadliwości prowadzenia procesu wykładni prawa. Nie należy
bowiem zapominać, iż normy prawne, wynikające z określonego aktu normatywnego, należy
konstruować nie tylko w oparciu o dany przepis prawny, który określoną normę wyraża, ale
również z uwzględnieniem przepisów regulujących zagadnienie, które normuje. Uzyskanie
ostatecznej treści normy prawnej jest bowiem zabiegiem złożonym i wymaga dla osiągnięcia
poprawnego efektu odwołania się do szeregu przepisów.
W niniejszym stanie faktycznym Zamawiający nie podołał poprawnej wykładni
przepisu art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp, kwalifikując okoliczności skutkujące nieważnością w
sposób dowolny, w oderwaniu od przepisu art. 146 ust. 1 i 6 ustawy Pzp. Tymczasem, jak
wskazano wyżej, katalog zdarzeń, z którymi należy łączyć skutek wyartykułowany w
przepisie art. 93 ust. 7 ustawy Pzp, należy ściśle wiązać z przyczynami, określonymi w
przepisie art. 146 ust. 1 i 6 ustawy Pzp. Bezsporne w niniejszej sprawie jest, że okoliczności
wskazane w przepisie art. 146 ust. 1 ustawy Pzp nie wystąpiły, również brak po stronie
Zamawiającego naruszeń przepisów ustawy Pzp, które miało lub mogło mieć wpływ na wynik
prowadzonego postępowania. Zresztą na wadliwość działań Zamawiającego
poprzedzających czynność unieważnienia postępowania nie wskazuje ani oni on sam, ani
też Odwołujący. Opis sposobu obliczenia ceny, zawarty w SIWZ, nie budzi wątpliwości i nie
sprzeciwia się przepisom ustawy Pzp, tudzież innym. Zatem, nie ma podstaw do
unieważnienia postępowania i uchylenia się od dokonania oceny ofert i wyboru oferty
najkorzystniejszej.
Na marginesie należy jedynie wskazać, iż dotychczasowa współpraca z Odwołującym
i sposób opodatkowywania przez wskazanego wykonawcę usług nie mają znaczenia dla
rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, jak również nie mogą stanowić o poprawności tej
czynności. Natomiast fakt, iż wykonawcy zmienili formularz „Miesięcznej kalkulacji cen za
usługi objęte umową” i w efekcie sposób wyceny usług, wbrew wymogom Zamawiającego,
nie uprawnia do zaniechania oceny, wręcz przeciwnie, winien być rozważony w świetle

przepisu art. 89 ust. 1 ustawy Pzp, a w szczególności przez pryzmat zgodności oferty z
treścią SIWZ.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, już sam brak możliwości wskazania przez
Zamawiającego przepisu ustawy Pzp, który naruszył swym działaniem, przesądza o
bezpodstawności dokonanego unieważnienia postępowania. Co się zaś tyczy odwołania się
przez Zamawiającego, w podstawie faktycznej decyzji o unieważnieniu postępowania, do
orzeczenia SN z dnia 20.10.2011 r. (sygn. akt III CZP 52/11), to wyjaśnić należy, iż po
pierwsze, w opinii SN, ciężar rozstrzygnięcia o prawidłowości stawki VAT, w świetle przepisu
art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, obciąża zamawiającego, po drugie, porównywalności ofert
nie zapewnia, jak błędnie odczytał Zamawiający, możliwość zastosowania tylko jednej stawki
podatku VAT, bez uwzględniania okoliczności przedmiotowych i podmiotowych,
wynikających z odpowiednich przepisów podatkowych oraz roli w systemie prawa
interpretacji przepisów prawa, dokonywanych przez organy podatkowe. Zatem, zdaniem SN,
rolą Zamawiającego, jest ustalenie poprawnej stawki podatku VAT dla przedmiotu
zamówienia, ale co oczywiste, z uwzględnieniem okoliczności mających doniosłość prawną,
wynikających z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa. Zdarzyć się więc może, iż
dla przykładu, zwolnienia podmiotowe przysługujące danemu wykonawcy z mocy przepisów
prawa, spowodują, iż stawka podatku VAT będzie się kształtować różnie, w zależności od
wykonawcy, ale to nie zwalnia, zdaniem SN, Zamawiającego od ustalenia stawki podatku
VAT właściwej dla danego zamówienia i zweryfikowania podstaw, mających wpływ na
modyfikację tejże stawki.
Nadto zauważyć należy, iż argumentacja przedstawiona przez Zamawiającego na
rozprawie okazała się nieprzydatna dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, bowiem stanowiła
rozważania na temat wysokości stawki podatku VAT dla usług, stanowiących przedmiot
niniejszego zamówienia, podczas gdy przedmiotem postępowania odwoławczego nie była
czynność weryfikacji stawek podatku VAT, a zasadność czynności unieważnienia
postępowania przez Zamawiającego.
W konsekwencji, brak wskazania na przepis art. 146 ustawy Pzp, z którym
ustawodawca wiąże podstawę do unieważnienia umowy czyni zarzut naruszenia przepisu
art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp w zw. z art. 146 ustawy Pzp trafnym. Zaś, bezpodstawność
decyzji o unieważnieniu postępowania przesądza o prawidłowości zarzutu naruszenia
przepisu art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, który statuuje dla zamawiającego obowiązek wyboru
oferty najkorzystniejszej. Natomiast podjęte przez Zamawiającego czynności, zdaniem Izby,
nie zaburzyły uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców skoro nie dokonano
oceny ofert wykonawców i wyboru oferty najkorzystniejszej. Tym samym zarzut naruszenia
przepisów art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp Izba uznała za chybiony.
Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art.
192 ust. 9 i 10 w zw. z § 3 pkt 1 lit. a oraz pkt 2 lit. a i b rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41, poz. 238), zaliczając do kosztów postępowania odwoławczego wpis od
odwołania w wysokości 15.000,00 zł, koszty związane z dojazdem na rozprawę w wysokości
169,50 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika Odwołującego w kwocie 3.600,00 zł.



Przewodniczący: …………………………