Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2015r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2015r. w O.

sprawy z odwołania S. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o wartość kapitału początkowego

na skutek odwołania S. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 16.04.2014r. znak (...)

orzeka:

zmienia zaskarżoną decyzję i do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjmuje S. K. przeciętną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne wyliczoną z 10 lat kalendarzowych tj. z lat 1987-1996 i (...) wynoszący 100,23% oraz przelicza S. K. kapitał początkowy przy przyjęciu (...) 100,23%.

UZASADNIENIE

W odwołaniu od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. z dnia 16.04.2014r. S. K. wniósł o uwzględnienie przy ustalaniu wartości kapitału początkowego wynagrodzenia osiągniętego w latach 1976-1988, tj. w okresie zatrudnienia w (...) Zakładach (...) w O., Spółdzielni (...) w O. i w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w O. (...), obecnie (...)) w wysokości wynikającej z jego dokumentacji osobowej. W uzasadnieniu wskazał, iż wartość kapitału przy przyjęciu tych wynagrodzeń zwiększy się.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu podniósł, iż zaskarżoną decyzją z dnia 16.04.2014r. dokonał przeliczenia kapitału początkowego, uwzględniając wynagrodzenie z lat 1976-1979 na podstawie złożonych zaświadczeń o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 z dnia 10.01.2014r. i z dnia 03.04.2014r. a za lata 1976-1988 przyjęto minimalne wynagrodzenie, wobec nie przedłożenia dokumentacji dotyczącej dochodów w tych latach. ZUS podniósł, iż wyliczając kapitał początkowy przyjął najkorzystniejszy (...), wynoszący 100,19%, wyliczony z lat 1989-1998, dlatego zaskarżona decyzja jest prawidłowa.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Zaskarżoną decyzją z dnia 16.04.2014r. ZUS ponownie ustalił S. K. wysokość kapitału początkowego. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału oraz obliczenia (...) przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 01.01.1989r. do 31.12.1998r. i (...) 100,19%.

W odwołaniu od tej decyzji S. K. wniósł o uwzględnienie przy ustalaniu wysokości emerytury wynagrodzenia osiągniętego w latach 1976-1988, wynikającego z jego dokumentacji osobowej.

Z akt ZUS odwołującego wynika, że był on zatrudniony: od 17.05.1976r. do 14.08.1976r. w Zespole Elektrowni w O., od 28.10.1976r. do 31.12.1979r. w (...) Zakładach (...) w O. (obecnie (...)), od 25.03.1980r. do 15.07.1985r. w Spółdzielni (...) w O. i od 23.08.1985r. do 31.12.1998r. w Przedsiębiorstwie (...) w O. ((...), obecnie (...) Usługi dla (...) S.A. Oddział w O.).

Z akt kapitału początkowego odwołującego wynika nadto, iż przed wydaniem zaskarżonej decyzji S. K. złożył do ZUS zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp-7 z dnia z dnia 26.03.2003r., wystawione przez (...) Sp. z o.o. w O. za lata 1989-1998, tj. okres zatrudnienia w (...) w O. (k. 3 akt kap. pocz.). Następnie w dniu 10.12.2013r. złożył legitymację ubezpieczeniową (k. 37 akt kap. pocz.) z zarobkami z lat 1979 ( (...)) i 1985 ( (...)). Nadto do wniosku świadczenie przedemerytalne załączył Rp-7 za lata 1976-1979 (okres zatrudnienia w (...) w O. - k. 6 i 7 akt o świadczenie przedemerytalne).

Z akt kapitału początkowego i odpowiedzi na odwołanie wynika również, że za okresy zatrudnienia w latach 1976-1988 (zatrudnienie w (...), (...)), za które odwołujący nie przedstawił zarobków uwzględniono kwoty minimalnego wynagrodzenia.

S. K. domagał się przyjęcia zarobków wynikających z jego dokumentacji osobowej a w ocenie Sądu odwołanie jest zasadne.

Sąd uznał, iż w sprawie można prowadzić postępowanie dowodowe na okoliczność wysokości zarobków osiąganych w spornym okresie. Odwołujący złożył bowiem do ZUS świadectwa pracy wykazujące cały okres zatrudnienia, w których wskazano wysokość jego wynagrodzenia określone stawką godzinową a odwołujący domagał się przyjęcia kwot wynikających z jego dokumentacji osobowej. Nadto w toku postępowania Sąd uzyskał akta osobowe S. K. z okresu zatrudnienia w (...), (...) i (...).

Dysponując w/w aktami osobowymi i aktami emerytalnymi Sąd dopuścił dowód z opinii biegłej z zakresu rachunkowości H. G., zlecając jej wyliczenie wynagrodzenia uzyskiwanego przez odwołującego w okresie od 28.10.1976r. do 31.12.1998r. oraz wyliczenie (...) i wskazanie jego najkorzystniejszej wysokości.

W pisemnej opinii z 12.12.2014r. biegła H. G. wyliczyła wynagrodzenie S. K. z okresu zatrudnienia od 28.10.1976r. do 31.12.1998r. oraz wyliczyła (...), uwzględniając również bezsporne wynagrodzenie z okresu zatrudnienia od 17.05.1976r. do 14.08.1976r. w Zespole Elektrowni w O..

Z opinii wynika, że z okresu od 28.10.1976r. do 31.12.1979r. ( (...) w O.) biegła przyjęła: za 1976r. kwotę z Rp-7 z 03.04.2014r. (k. 7 akt św. przedem.), za 1977r. kwotę z Rp-7 i dodała nie uwzględniony przez zakład ekwiwalent za urlop wypoczynkowy a za 1979r. przyjęła kwotę z Rp-7 z 03.04.2014r. (k. 7 akt św. przedem.).

Z okresu od 25.03.1980r. do 15.07.1985r. w (...) w O. biegła wyliczyła kwoty w oparciu o stawki godzinowe i nominalny czas pracy, z tym, że za 1985r. dokonała wyliczenia w II wersjach: w wersji I - przy przyjęciu nominalnego czasu pracy i w wersji II – przy przyjęciu kwoty z legitymacji ubezpieczeniowej za 5 miesięcy plus najniższe wynagrodzenie za pozostałe miesiące. Było to konsekwencją stwierdzenia, że w legitymacji ubezpieczeniowej złożonej w ZUS widniała kwota wynagrodzenia za 5 miesięcy. Wynagrodzenie za 1985r. w I wersji wyniosło 41.200zł a w wersji II wyniosło 65.125zł.

ZUS ustosunkowując się do w/w opinii opowiedział się za wersją II i tę wersję zdaniem Sądu należy przyjąć, gdyż opiera się ona o dane zawarte w legitymacji ubezpieczeniowej, a więc uwzględnia rzeczywisty czas pracy i np. wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, podczas gdy wersja I została wyliczona w oparciu o stawki godzinowe i nominalny czas pracy i nie uwzględnia np. wynagrodzenia za godziny nadliczbowe.

Z okresu zatrudnienia od 23.08.1985r. do 31.12.1998r. w (...) w O. biegła wyliczyła kwoty w oparciu o uzyskane przez Sąd dokumenty. Wskazała, że w tym zakresie opierała się o akta osobowe i karty wynagrodzeń. Z opinii wynika, iż suma szczegółowych składników wykazanych w kartach wynagrodzeń i kwoty wskazanej w pozycji „płaca razem” wykazują rozbieżności w okresach: październik 1985r., grudzień 1985r., luty 1986r. i w 1988r. w kolumnie 17. Biegła nie ustaliła, z czego wynikają te rozbieżności, dlatego sporządziła opinię w II wariantach:

- wariant I – przyjęto za podstawę wymiaru składek sumę szczegółowych składników wskazanych w kartotece,

- wariant II - przyjęto za podstawę wymiaru składek kwotę wskazaną w kartotece w pozycji „razem płaca”.

ZUS opowiedział się za wariantem I i ten wariant zdaniem Sądu należy przyjąć, gdyż biegła nie jest w stanie wskazać, co dokładnie składa się na pozycję ”razem płaca”.

Reasumując, zdaniem Sądu należy przyjąć wyliczenia biegłej w wersji II wariant I.

Odwołujący nie zgłaszał zastrzeżeń do opinii i nie zajął stanowiska w przedmiocie wysokości wskazywanych przez biegłą kwot.

Biegła wyliczyła również (...) wg najkorzystniejszej wersji a przy tych wyliczeniach przyjęła całość wynagrodzeń za wszystkie okresy zatrudnienia, w tym za okres zatrudnienia w Zespole Elektrowni w O. od 17.05.1976r. do 14.08.1976r. Wg biegłej w wariancie I najkorzystniejszy (...) wynosi 100,23% i został wyliczony z 10 lat: 1987-1996 i ten (...) należy przyjąć. Biegła wydając opinię wyliczyła (...) w wariancie I i wersji I oraz wariancie II i wersji II, podczas gdy zdaniem Sądu za 1985r. w obu wariantach należy przyjąć kwoty za 1985r. w wersji II. Biegła w wariancie I przyjęła za 1985r. kwotę w wersji I (41.200 + 56.999= 98.199), chociaż za 1985r. należy zdaniem ZUS i Sądu przyjąć kwotę wynagrodzenia w wersji II (65.125) i wówczas kwota za 1985r. wynosić będzie 122.124zł (65.125+56.999=122.124) ale nie wpływa to na wysokość (...) wyliczonego w wysokości 100,23%, gdyż do jego wyliczenia i tak nie jest przyjmowany rok 1985.

Ponieważ w zaskarżonej decyzji przyjęto (...) 100,19%, wyliczony z lat 1989-1998, a wyliczony przez biegłą (...) z 10 lat: 1987-1996 wynosi 100,23%, a więc jest wyższy, zaskarżona decyzja podlegała zmianie.

Z tych względów Sąd w oparciu o art. 477 ¹⁴§ 2 zmienił zaskarżoną decyzję i do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjął S. K. przeciętną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne wyliczone z 10 lat kalendarzowych, tj. z lat: 1987-1996 i (...) wynoszący 100,23% oraz przeliczył S. K. kapitał początkowy przy przyjęciu (...) 100,23%.