Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II AKa 238/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 sierpnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSA – Małgorzata Mojkowska

Sędziowie: SA – Marek Motuk (spr.)

SO (del.) – Małgorzata Janicz

Protokolant: – st. sekr. sąd. Małgorzata Reingruber

przy udziale Prokuratora Jerzego Mierzewskiego

po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2013 r.

sprawy B. G.

w przedmiocie odszkodowania i zadośćuczynienia za niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie

na skutek apelacji, wniesionej przez pełnomocnika wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w. W.

z dnia 5 marca 2013 r., sygn. akt VIII Ko 19/12

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata W. C. – Kancelaria Adwokacka w W. kwotę 147,60 zł , obejmującą 23 % VAT, tytułem wynagrodzenia za nieopłaconą pomoc prawną udzieloną wnioskodawcy z urzędu przed sądem odwoławczym;

III.  kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.

Uzasadnienie.

Sąd Okręgowy w. W. wyrokiem z dnia 5 marca 2013 r. oddalił wniosek B. G. o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę i odszkodowanie za poniesioną szkodę wynikłe z niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania w sprawie V K 629/03, toczącej się przed Sądem Rejonowym d. W. Ś. w. W..

Wyrok powyższy zaskarżył wyznaczony z urzędu pełnomocnik wnioskodawcy, podnosząc w apelacji zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za jego podstawę i mający wpływ na jego treść, przez ustalenie na podstawie nieprawidłowej oceny materiału dowodowego, że wnioskodawcy nie przysługuje zadośćuczynienie i odszkodowanie za niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie.

Opierając się na przytoczonym zarzucie skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja obroń cy jest oczywiście bezzasadna.

Sąd Apelacyjny stwierdza przede wszystkim, iż skarżący w apelacji nie przedstawił żadnego argumentu wskazującego na wadliwość poczynionych przez Sąd I instancji ustaleń faktycznych w sprawie oraz dokonanej na ich podstawie oceny prawnej.

Analiza akt sprawy, prowadzi do wniosku, iż Sąd I instancji po wnikliwym przeprowadzeniu postępowania dowodowego prawidłowo ustalił, iż B. G. w sprawie karnej o sygn. akt V K 629/13 toczącej się przed Sądem Rejonowym d. W. Ś. w. W., zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w. W. z dnia 16 grudnia 2011 r. sygn. akt X Ka 851/11 nie był zatrzymany lub tymczasowo aresztowany, ani też nie odbywał kary pozbawienia wolności.

W tym stanie rzeczy wniosek B. G. nie znajduje żadnego uzasadnienia faktycznego oraz prawnego.

Mając powyższe na względzie, Sąd Apelacyjny orzekł, jak na wstępie.