Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski

Protokolant Anna Werner-Dudek

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2014 r. w Kaliszu

odwołania A. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 7 października 2013 r. i 28 października 2013 r. Nr (...)

w sprawie A. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.z dnia 7 października 2013 r. i z dnia 28 października 2013 r. znak (...)w ten sposób, że przyznaje odwołującemu A. W.prawo do emerytury poczynając od dnia (...) r.

UZASADNIENIE

Decyzjami: z dnia 7 października 2013 r. i z dnia 28 października 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.odmówił A. W.prawa do emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach, albowiem wnioskodawca nie osiągnął wymaganego okresu takiej pracy. Tym samym organ rentowy nie uwzględnił wnioskodawcy do okresu pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia w (...) w S.w latach 1980 – 98.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył A. W. wnosząc o zmianę decyzji i przyznanie prawa do emerytury przy zaliczeniu spornego okresu jako okresu pracy w warunkach szczególnych.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołujący A. W. urodzony dnia (...)w okresie 15.04.1980 – 30.03.2000 był pracownikiem (...) w S.najpierw na stanowisku mechanika a od dnia 1 lipca 1980 r. – na stanowisku operatora kombajnu zbożowego a po zakończeniu akcji żniwnej – operatora kombajnu do zbioru zielonek. Pracę operatora kombajnu do zbioru zielonek a w czasie akcji żniwnej – operatora kombajnu zbożowego, odwołujący wykonywał w kolejno następujących po sobie latach aż do sierpnia 1998 r. Okresy takich prac zaczynały się każdego roku w maju bądź czerwcu i trwały najczęściej do października, czasami do sierpnia bądź września. Przy czym po rozpoczęciu sezonu prac związanych ze zbiorem zielonek bądź zbóż, odwołujący prace przy obsłudze kombajnu wykonywał codziennie. Średnio w sezonie prac polowych, odwołujący rocznie przepracował w ten sposób od 4 do 6 miesięcy w latach 1980 – 93 i 2 do 4 miesięcy w latach 1994 – 98. Łączny okres takiej pracy w latach 1980 – 98 wynosi 80 miesięcy.

dowód: świadectwo pracy oraz zaświadczenie o pracy w aktach emerytalnych ZUS.

Pracę kombajnisty, odwołujący wykonywał każdego dnia roboczego w wymiarze nie mniejszym niż 8 godzin każdego dnia. Prace w takim rozmiarze odwołujący wykonywał w okresie prac związanym ze zbiorem zielonek oraz zbóż. Z uwagi na okresy wegetacji roślin zbiór zielonek zaczynał się około maja – czerwca po czym następował okres żniw a po nim bezpośrednio drugi etap zbioru zielonek a w okresie wrzesień - październik zbiór kukurydzy.

dowód: zeznania świadków: A. C., P. K., zeznania odwołującego.

Odwołujący na dzień 1 stycznia 1999 r. legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym wynoszącym łącznie 30 lat 4 miesiące i 1 dzień. Uznany okres pracy w warunkach szczególny to 8 lat 8 miesięcy i 15 dni.

/bezsporne/

Ustalając powyższy stan faktyczny sąd dał wiarę świadectwu pracy oraz zaświadczeniu o pracy potwierdzającego wykonywanie przez odwołującego pracy w latach 1980 - 98. Sąd dał również wiarę zeznaniom wskazanych wyżej świadków oraz zeznaniom odwołującego.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17.12. 1998 r. o emeryturach i rentach (Dz. U. nr 162 poz.1118 z póz. zm.) ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącymi pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ustawy.

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Osoby urodzone po dniu 31 grudnia 1948 r. w myśl uregulowania zawartego w przepisie art. 184 ust. 1 cytowanej ustawy mogą nabyć prawo do emerytury na powyższych warunkach po osiągnięciu wieku określonego w art.32 ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli:

- okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat

oraz

- okres składkowy i nieskładkowy wynoszący w przypadku mężczyzn co najmniej 25 lat.

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa wyżej, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych.

Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom wymienionym wyżej przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Zgodnie z przepisem § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach (Dz. U. nr 8 poz. 43 z póz. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej "wymaganym okresem zatrudnienia", uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami składkowymi, okresami nieskładkowymi oraz ewentualnie okresami uzupełniającymi (okresy ubezpieczenia rolniczego, okresy pracy w gospodarstwie rolnym). W myśl § 4 ust.1 cytowanego rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1. osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2. ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Przepis § 2 ust. 1 cytowanego rozporządzenia wymaga do zaliczania okresów pracy w warunkach szczególnych do okresów uprawniających do wcześniejszej emerytury aby praca taka była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, iż odwołujący legitymuje się ponad 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych. Odwołujący wykonywał co najmniej od lipca 1980 r. do sierpnia 1998 r. pracę operatora kombajnu do zbioru zielonek a gdy skończyła się pora zbioru tego typu plonów – pracę operatora kombajnu do zbioru zbóż. Prac te wykonywane były w okresie prac polowych związanych ze zbiorem tego typu roślin. Łączny wymiar takiej pracy z rozbiciem na kolejne lata zatrudnienia odwołującego to 80 miesięcy. Były to prace wykonywana w pełnym wymiarze czasu pracy. Praca ta spełniała warunki wymienione w wykazie A dział VIII punkt 3 załącznika do cytowanego wyżej rozporządzenia. Według przeliczenia rocznego rozmiar tej pracy to 6 lat i 8 miesięcy. Doliczenie powyższego okresu do okresu uznanego przez ZUS (8 lat 8 miesięcy i 15 dni) sprawi, iż odwołujący legitymuje się wymaganym 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych.

Poza sporem pozostawało spełnienie przez odwołującego kolejnego warunku koniecznego do przyznania emerytury. Odwołujący legitymował się na dzień 1 stycznia 1999 r. ponad 30-letnim okresem ubezpieczenia. W chwili wydawania orzeczenia miał ukończony 60-ty rok życia. Nie był członkiem otwartego fundusz emerytalnego.

Mając na uwadze przedstawione wyżej rozważania, orzec należało jak w sentencji wyroku.