Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 1423/14

WYROK
z dnia 23 lipca 2014 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Emil Kawa


Protokolant: Natalia Dominiak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lipca 2014 r. odwołania wniesionego do Prezesa
Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 11 lipca 2014 r. przez wykonawcę – Lima Sp. z o.o.,
ul. Dworcowa 4, 87-400 Golub-Dobrzyń, w postępowaniu prowadzonym przez
zamawiającego – Komendę Główną Straży Granicznej, ul. Podchorążych 38,
00-463 Warszawa,


orzeka:

1. oddala odwołanie

2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę - Lima Sp. z o.o., ul. Dworcowa 4, 87-400
Golub-Dobrzyń i:

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę - Lima Sp. z
o.o., ul. Dworcowa 4, 87-400 Golub-Dobrzyń tytułem wpisu od odwołania

2.2. zasądza od wykonawcy - Lima Sp. z o.o., ul. Dworcowa 4, 87-400 Golub-Dobrzyń
na rzecz zamawiającego – Komendy Głównej Straży Granicznej, ul. Podchorążych 38,
00-463 Warszawa kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy),
stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia
pełnomocnika.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 907) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego
doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do
Sądu Okręgowego w Warszawie.



Przewodniczący: ……….………

Sygn. akt KIO 1423/14
UZASADNIENIE

Komenda Główna Straży Granicznej, ul. Podchorążych 38, 00-463 Warszawa, zwana
dalej „zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.
Zakup i dostawa jednego śmigłowca wielozadaniowego jednosilnikowego turbinowego na
potrzeby Lotnictwa Straży Granicznej prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego o
wartości przekraczającej kwotę określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust.
8 ustawy Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej Dz.U./S S124 z dnia 02.07.2014r nr 2014/S 124-220414.
W dniu 11 lipca 2014 roku wykonawca Lima Sp. z o.o., ul. Dworcowa 4, 87-400
Golub-Dobrzyń, zwany dalej „odwołującym” wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej od czynności zamawiającego dotyczących treści postanowień specyfikacji
istotnych warunków zamówienia (SIWZ).
W wniesionym odwołaniu zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 22 ust. 4 i ust. 5 oraz
art. 7 ust. 1 ustawy poprzez dokonanie opisu sposobu dokonywania oceny spełnienia
warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy w sposób nie
związany z opisem przedmiotu zamówienia oraz naruszający zasadę uczciwej konkurencji i
równego traktowania wykonawców przez co w sposób nieuprawniony zamawiający zawęża
krąg podmiotów, które mogą wziąć udział w niniejszym postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego. Zawężenie kręgu potencjalnych wykonawców zostało
spowodowane tym, że zamawiający wymaga aby wykonawca udowodnił, że posiada
uprawnienia, o których mowa w ustawie z dnia 22 czerwca 2001r. o wykonywaniu
działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi,
bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym i
przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, w zakresie niezbędnym do realizacji
przedmiotu zamówienia tj. w zakresie określonym w części WT VIII ust. 1, ust. 4 pkt 1,2,4,5,7
Załącznika nr 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2001r. w sprawie rodzajów
broni i amunicji oraz wykazu wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub
policyjnym, na których wytwarzanie lub obrót jest wymagana koncesja. Zarzut ten jest
zasadny miedzy innymi dlatego, że w realiach niniejszego stanu faktycznego z opisu
przedmiotu zamówienia wynika, że śmigłowiec wraz z wyposażeniem ma być wpisany do
rejestru statków powietrznych Urzędu Lotnictwa Cywilnego, a zatem nie ma przeznaczenia
wojskowego ani policyjnego tylko cywilne. Z zapisów SIWZ nie wynika również, aby
elementy wyposażenia miały mieć przeznaczenie wojskowe lub policyjne.
Podnosząc powyższy zarzut wniósł o nakazanie zamawiającemu dokonania zmiany
zapisów SIWZ w następujący sposób, poprzez :

a) wykreślenie zapisu ppk B pkt VII SIWZ (str 5),
b) wykreślenie zapisu ppk 2) ust.l pkt VIII SIWZ (str 6),
c) wykreślenie § 10 w projekcie umowy na przedmiot zamówienia, stanowiącym
załącznik nr 4 do SIWZ, tj. w taki sposób, aby zmodyfikowane zapisy SIWZ były zgodne z
przepisami ustawy i nie ograniczały w sposób nieuprawniony kręgu potencjalnych
wykonawców mogących ubiegać się o udzielenie przedmiotowego zamówienia. Wniósł także
o dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron i przeprowadzenie dowodu z dokumentacji
postępowania.
W uzasadnieniu zarzutu podniósł, że zamawiający w SIWZ wskazał, że wykazanie
spełniania warunku z art. 22 ust 1 pkt 1 ustawy, winno nastąpić min. poprzez wykazanie się
przez Wykonawców, że posiadają uprawnienia, o których mowa w ustawie z dnia 22 czerwca
2001r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu
materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu
wojskowym lub policyjnym. Zdaniem odwołującego powyższy zapis SIWZ w sposób
nieuprawniony zawęża krąg podmiotów, które mogą wziąć udział w niniejszym postępowaniu
o udzielenie zamówienia publicznego, albowiem realizacja przedmiotu zamówienia wbrew
zapisom SIWZ nie wymaga posiadania uprawnień o których mowa powyżej.
Wskazał także, że w wydanym na podstawie art. 6 ust. 3 ww. ustawy ww.
rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2001 r. ustalony został wykaz wyrobów i
technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, których dotyczy opisywany
obowiązek posiadania koncesji. Szczegółowy wykaz wyrobów technologii o przeznaczeniu
wojskowym lub policyjnym, na których wytwarzanie lub obrót jest wymagana koncesja został
określony w Załączniku nr 2 do powołanego rozporządzenia. W Załączniku tym wskazano
katalog wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, których obrót
wymaga posiadanie koncesji. Przepisy te znajdują jednakże zastosowanie jedynie do
wyrobów, które mają takie wojskowe lub policyjne przeznaczenie.
Za niedopuszczalną uznać należy zdaniem odwołującego taką wykładnię powyższych
przepisów zgodnie z którą każde, z wymienionych w części WT VIII Załącznika nr 2 do
powołanego rozporządzenia, wyrobów i technologii automatycznie uznane zostały za wyroby
bądź technologie o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. Decydujące dla obowiązku
posiadania koncesji na obrót konkretnymi wyrobami lub technologiami ma w pierwszej
kolejności przeznaczenie konkretnych wyrobów lub technologii, a dopiero w razie uznania,
że jest to przeznaczenie wojskowe lub policyjne, konieczne jest ustalenie czy przedmiot ten
wskazany został w katalogu określonym w Załączniku nr 2 do powołanego rozporządzenia.
Wymienione w SIWZ wyposażenie, zdaniem odwołującego ma charakter cywilny tak,
jak sam śmigłowiec będący przedmiotem przetargu. Taki charakter zamawianego śmigłowca
wynika wprost z zapisów SIWZ w niniejszym postępowaniu. W części WT V Załącznika do

rozporządzenia, w której wśród statków powietrznych których obrót wymaga uprzedniego
uzyskania koncesji znajdują się m.in. załogowe statki powietrzne bojowe i ich wyposażenie
oraz inne załogowe statki przeznaczone dla celów operacji militarnych, łącznie ze szkolno-
treningowymi, oraz ich podsystemy i części. W sposób jednoznaczny wskazano
równocześnie, że nie obejmuje to statków powietrznych lub wariantów takich statków
powietrznych, które zostały dopuszczone do użytku cywilnego przez władze lotnictwa
cywilnego.
Powołał się również na wyrok NSA z dnia 28 lutego 2013 r. o sygn. akt II
GSK1617/11, w którym wskazano, że ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu
działalności gospodarczej w zakresie obrotu materiałami wybuchowymi i bronią (…) w art. 3
ust. 2 pkt 4, kładzie nacisk na cel, w jakim wyroby zostały zaprojektowane. Wyroby i
technologie, które nie były projektowane dla celów wojskowych lub policyjnych z samego
założenia nie są wyrobami o założeniu wojskowym lub policyjnym, również w tejże ustawie w
art. 3 ust. 2 pkt 4 wskazano w słowniczku, że wyroby i technologie o przeznaczeniu
wojskowym i policyjnym, są to wyroby zaprojektowane dla celów wojskowych i policyjnych
oraz technologie związane z produkcją lub używaniem tych wyrobów. Wskazał również na
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 18 listopada 2010 r. o sygn. akt KIO 2421/10, z
którego wynika, że aby mówić o posiadaniu koncesji na posiadanie określonych urządzeń, to
należy odnosić to nie do samego sprzętu, ale do jego przeznaczenia w konkretnym
postępowaniu. Przywołał również postępowanie przetargowe na wyposażenie sprzętowe
śmigłowca w postaci kamer termowizyjnych prowadzonego przez Komendę Główną Straży
Granicznej (podobne postępowanie) oraz postępowanie prowadzone przez Komendę
Miejską Państwowej Straży Pożarnej w Białymstoku, gdzie nie było wymagania aby
wykonawca posiadał koncesje na ich dostawę. Podał nadto, że dostarczony sprzęt w całości
jest sprzętem cywilnym, powszechnie dostępnym na rynku, a dopiero sam zamawiający - po
jego otrzymaniu - będzie go konfigurował dla swoich potrzeb, tym samym nie ma żadnych
podstaw, aby dostawy tego sprzętu wykonywał podmiot posiadający w tym zakresie
koncesję.
Stwierdził także, że fakt rejestracji śmigłowca w rejestrze Urzędu Lotnictwa Cywilnego
przesądza o jego cywilnym charakterze.
Ponadto dodał, że postępowanie zamawiającego w sprawie jest niewłaściwe, gdyż
zarówno nie złożył na piśmie odpowiedzi na odwołanie, czym uniemożliwił odwołującemu
zapoznanie się z całością argumentacji zamawiającego w tej sprawie, która mogła być
przekonywująca dla odwołującego i miałby możliwość cofnąć odwołanie, jak również
dotychczas nie odpowiedział na skierowane pytania do SIWZ w tym zakresie.
Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania i wskazał, że zgodnie z ustawą z dnia 12
października 1990 r. o straży granicznej - straż graniczna jest formacją porządku

publicznego i stanowi jednolitą, umundurowaną i uzbrojoną formację, przeznaczoną do
ochrony granicy państwa, kontroli ruchu granicznego i zapobieganiu przedostawania się
imigrantów, rozpoznawanie i wykrywania przestępstw, itp. Na obszarze granicznym Straż
Graniczną posiada uprawnienia Policji, a to wskazuje, że zakupywany śmigłowiec ma
przeznaczenie dla formacji porządku publicznego dla działań operacyjnych.
Podał, że sprzęt, jaki wymaga zamawiający, dotyczący kamer termowizyjnych i
innego sprzętu, jest możliwy do zakupienia przez podmioty nieposiadające koncesji na obrót
bronią, ale dla celów wojskowych zakup taki może być dokonany tylko za pośrednictwem
wykonawców posiadających koncesję, gdyż tylko to gwarantuje odpowiednia jego jakość.
Dostarczenie sprzętu w ramach koncesji i poza koncesją w zasadzie nie wpływa na cechy
produktu, ale ze względu na jego przeznaczenie i charakter zamawiającego, zamawiający
zobligowany jest on do stosowania przepisów tej ustawy oraz rozporządzenia. W punkcie
WT VIII ww. rozporządzenia, wymieniono wykaz produktów w tym zamawianych przez
zamawiającego, których nabycie winno następować od koncesjonowanych dostawców.
Podmiot zamawiający, jak Straż Graniczna taki sprzęt może nabywać tylko w myśl przepisów
tego rozporządzenia. Podał także, że w Opisie Przedmiotu Zamówienia na s. 7 w pkt 2
wskazano przeznaczenie systemu, w skład którego wchodzą kwestionowane przez
odwołującego elementy, takie jak: kamera termowizyjna, kamera dzienna, jednostki
zaawansowanej obróbki obrazu. Urządzenia te są jednym ze składników systemu obserwacji
lotniczych. Pojedyncze elementy tego systemu można nabyć na rynku - są ogólnodostępne,
ale układ specyfikacji tego sprzętu - wskazany w OPZ - jest przygotowany pod
skonfigurowanie go dla prowadzenia zadań policyjno-wojskowych, jakie na granicy prowadzi
Straż Graniczna, a sprzęt o takiej jakości może dostarczyć tylko podmiot który spełnia
wymagania stawiane w koncesji. Gdyby organy porządku publicznego mogły nabywać taki
sprzęt u dowolnych dostawców to ustawodawca nie wprowadzałby tego typu przepisów.
Odnosząc się do kwestii rejestracji samolotu w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego
wskazał, że śmigłowiec ten będzie rejestrowany w dwóch rejestrach – rejestrze statków
powietrznych lotnictwa cywilnego i rejestrze statków powietrznych służb porządku
publicznego.
Podał również, że taki opis warunków udziału nie ogranicza konkurencji pomiędzy
wykonawcami, gdyż wg. jego wiedzy co najmniej 10 wykonawców może spełnić postawione
warunki, wywodzi to innego prowadzonego postępowania.

Krajowa Izba Odwoławcza rozpoznając złożone odwołanie na rozprawie
i uwzględniając dokumentację z niniejszego postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego oraz stanowiska stron postępowania ustaliła, co następuje.
Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z
przesłanek ustawowych skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 189 ust. 2
ustawy Pzp.
Izba stwierdziła nadto, że odwołujący posiada interes we wniesieniu środków ochrony
prawnej na postanowienia specyfikacji. Odwołujący jest podmiotem mogącym ubiegać się o
udzielenie rozpoznawanego zamówienia publicznego. Sposób ustalenia opisu przedmiotu
zamówienia przekłada się wprost na możliwość udziału wykonawcy w postępowaniu oraz
złożenia ważnej oferty.
Na etapie postępowania, przed otwarciem ofert, krąg podmiotów mogących skutecznie
bronić swoich interesów w uzyskaniu zamówienia obejmuje każdego potencjalnego
wykonawcę mogącego samodzielnie zrealizować zamówienie lub wykonawcy mogącego
wspólnie ubiegać się o udzielenie zamówienia.
Na wstępie rozpatrywania podniesionego zarzutu wskazać należy na określenie
przedmiotu postępowania określonego w SIWZ przez zamawiającego. W części IV OPZ w
pkt 1 wskazano, że przedmiotem zamówienia jest zakup i dostawa śmigłowca
wielozadaniowego do wykonywania przez lotnictwo Straży Granicznej lotów operacyjnych,
patrolowo poznawczych i dyspozycyjnych nad obszarem lądowym, posiadającym w tym celu
odpowiednie wyposażenie.
Powyższy opis w powiązaniu z zadaniami Straży Granicznej wskazanymi w ustawie z
dnia 12 października 1990 roku o Straży Granicznej (Dz. U z 2011r. nr 116 poz. 675 t.j) tj.
związanych z ochroną granicy państwowej, zapobieganiem i wykrywaniem przestępstw,
ściganiem ich sprawców, itd. wskazuje na militarny charakter tej formacji i takież
przeznaczenie tego śmigłowca. Posługiwanie się w ww. rozporządzeniu z 3 grudnia 2001
roku w sprawie rodzajów broni i amunicji oraz wykazu wyrobów I technologii o przeznaczeniu
wojskowym lub policyjnym, na których wytwarzanie lub obrót jest wymagana koncesja (Dz.U.
Nr 145, poz. 1625 ze zm.) pojęciem „przeznaczenie policyjne”, należy odnosić do służb
porządku publicznego, jeśli dany sprzęt ma służyć do ich specjalistycznych zadań.
Z przepisu art. 6 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 22 czerwca 2001r o wykonywaniu
działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi,
bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym
wynika, że wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie obrotu technologią o
przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym wymaga koncesji. W istocie wyroby o
przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, to te wyroby, które są wymienione i szczegółowo
opisane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 grudnia 2001 r./podobnie wynika z
uzasadnienia ww. wyroku NSA/

Odnosząc się do stanowiska odwołującego iż na rynku występują o obrocie
ogólnodostępnym urządzenia które mogą być stosowane w statkach powietrznych organów
porządku publicznego, to Izba stwierdza, że takie stanowisko jest chybione. Przede
wszystkim, niemożliwe do zaakceptowania jest założenie, że prawodawca jest nieracjonalny,
a w ustawie znajdują się przepisy nic nie znaczące. Ustawodawca w tym celu sformułował w
ustawie, definicję ustawową wyrobu o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, aby
rozgraniczyć wyroby projektowane dla celów wojskowych lub policyjnych od innych wyrobów,
których wytwarzanie bez względu na ich cechy techniczne nie jest objęte
koncesjonowaniem. Zauważyć należy, że przeważająca liczba wyrobów i technologii
określonych w rozporządzeniu jest projektowana właśnie dla celów wojskowych lub
policyjnych i nie ma żadnego zastosowania poza policją i wojskiem. Jednak znajdują się tam
też wyroby i technologie, które mogą mieć zastosowanie nie tylko w wojskowości i organach
porządku publicznego. Zgodnie z ustawą i cyt. rozporządzeniem tylko wyroby i technologie
projektowane dla wojska i policji są uznawane za wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub
policyjnym, których wytwarzanie i obrót objęte są koncesjonowaniem.
Tym samym na rynku mogą istnieć wyroby o tożsamych nazwach, lecz nie są takie
same wyroby, jedne zostały wyprodukowane dla celów wojskowych i policyjnych i mogą być
dostarczane tylko przez koncesjonowanych wykonawców, a drugie dla potrzeb tzw.
powszechnego obiegu rynkowego – ogólnie dostępne. Zamawiający wymaga dostawy
przedmiotowych kamer termowizyjnych projektowanych dla celów wojskowych
wymienionych w załączniku nr 2 WT VIII ust. 1 pkt 1,2,4,5,7 Maja one wchodzić jak to wynika
z postanowień pkt 2 ppkt 1 OPZ str 7 w skład systemu obserwacji lotniczej.
Tym samym niezasadne jest stanowisko odwołującego jakoby wymagany przez
zamawiającego sprzęt był sprzętem cywilnym mogącym być dostarczonym przez każdego
dostawcę. Odwołujący w żaden sposób nie udowodnił, że dla zamawiającego
wystarczającym będzie sprzęt powszechnie dostępny na rynku, a nie ten zaprojektowany i
wyprodukowany dla potrzeb koncesjonowanego obrotu. Oczekiwanie dostawy sprzętu od
wykonawcy posiadającego koncesję zapewnia zamawiającemu, że zostanie mu dostarczony
sprzęt zaprojektowany dla celów wojskowych i policyjnych, a nie sprzęt powszechnie
dostępny na rynku, zaprojektowany i wyprodukowany dla rynku konsumenckiego, często w
zależności od producenta będący wątpliwej jakości..
Niezasadne jest również zdaniem Izby wywodzenie z faktu, że samolot będzie
podlegał rejestracji w Urzędzie Lotnictwa Cywilnego i tym samym zamawiany śmigłowiec
będzie sprzętem cywilnym. Zgodnie z pkt 2 OPZ – wymagania ogólne, str 1 „śmigłowiec
wraz z wyposażeniem dodatkowym będzie posiadał certyfikat EASA lub równoważny( tj
uznawany przez EASA) w celu spełnienia wszystkich wymogów do jego zarejestrowania we
właściwych rejestrach tj. w rejestrze statków powietrznych Urzędu Lotnictwa Cywilnego

(UCL) i rejestru statków powietrznych lotnictwa służb porządku publicznego”. Z ww.
postanowienia jednoznacznie wynika, że śmigłowiec będzie podlegał ewidencji w dwóch
rejestrach, przy czym jak wyjaśnił na rozprawie zamawiający, różnorakość zadań, jakie
spoczywają na Straży Granicznej oraz fakt, że jest ona formacją Ministerstwa Spraw
Wewnętrznych powoduje sytuację, iż Straż Graniczna udostępnia swoje samoloty, np. dla
potrzeb GOPR, dla prowadzenia różnego rodzaju akcji ratowniczych, a także dla
wykonywania lotów szkoleniowych. Dla wykonywania tych potrzeb samoloty te są czasowo
rejestrowane w rejestrze Urzędu Lotnictwa Cywilnego, gdyż inaczej nie mogłyby wykonywać
tych zadań. Odwołujący nie zakwestionował tego stanowiska. Fakt potrzeby czasowej
rejestracji śmigłowca w ULC nie przesądza, zdaniem Izby o wyłącznie jego cywilnym
charakterze.
Wobec powyższych ustaleń i braku dowodów przeciwnych w tym zakresie Izba
uznaje, że tak postawiony w SIWZ warunek udziału w postępowaniu, jest zasadny. Straż
Graniczna jako organ porządku publicznego, winna dla wykonywania zadań operacyjnych
wskazanych w ww. ustawie o Straży Granicznej, nabywać sprzęt wymieniony w
rozporządzeniu z dnia 3 grudnia 2001 roku w sprawie rodzajów broni i amunicji oraz wykazu
wyrobów I technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, tylko od wykonawców
posiadających koncesję na jego wytwarzanie i dostawę.
Odnosząc się do powołanego przez odwołującego wyroku NSA oraz KIO wskazać
należy, że zapadły one w innych stanach faktycznych, pierwszy – w postępowaniu o
cofnięcie koncesji, a drugi na dostawę sprzętu dla zamawiającego będącego podmiotem
cywilnym, a nie formacją porządku publicznego.
W swoich orzeczeniach Izba wielokrotnie wskazywała, że tezy z wyroków sądów czy
KIO można na pewnym poziomie ogólności dopasować do każdego postępowania o
zamówienie, lecz Izba rozstrzyga sprawę w oparciu o stan faktyczny danej sprawy, a ten w
każdym przypadku, jest inny. Każdy skład Izby, wydając rozstrzygnięcie w sprawie
konkretnego odwołania nie jest związany innym orzeczeniem sądu czy Krajowej Izby
Odwoławczej.
Zarzut naruszenia art. 7 ust. 1 ustawy jest niezasadny. Trudno wskazać na
jakikolwiek przykład w tym postępowaniu, aby zamawiający na obecnym jego etapie, nie
traktował wykonawców jednakowo. Zarzucając zamawiającemu naruszenie zasad uczciwej
konkurencji odwołujący w istocie domaga się takiego złagodzenia wymogów dopuszczenia
do udziału, które będą dostosowane do możliwości odwołującego, a nie usprawiedliwionych
potrzeb zamawiającego. Odwołujący nie uzasadnił twierdzenia o naruszeniu zasad uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców, poprzestał na powołaniu przepisu art. 7
ust.1 ustawy Pzp.

Zgodnie z treścią art. 192 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych, Krajowa Izba
Odwoławcza uwzględnia odwołanie w sytuacji, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy,
które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia, co – ze wskazanych wyżej względów – nie miało miejsce w zakresie zarzutu
odwołania.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania i ustalenia, Izba postanowiła jak w sentencji
wyroku, orzekając na podstawie przepisów art. 190 ust.7, 191 ust.2 i 192 ust. 2 ustawy Pzp,

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Pzp, oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt.1a) i b)i rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(Dz. U. Nr 41 poz. 238).


Przewodniczący ………………………..