Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 998/14

WYROK
z dnia 4 czerwca 2014 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Emil Kawa
Protokolant: Magdalena Cwyl


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 czerwca 2014 r. w Warszawie, odwołania
wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 19 maja 2014 r. przez
Odwołującego – PM Group LAAX Sp. z o.o. Sp. k., ul. Legionowa 28/101, 15-281 Białystok,
w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego - Centrum Systemów Informacyjnych
Ochrony Zdrowia, ul. Stanisława Dubois 5A, 00-184 Warszawa

przy udziale wykonawcy Inter IT Sp. z o.o., ul. Mikołaja Reja 13/15, 81-874 Sopot
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: 998/14 po
stronie zamawiającego.

orzeka:

1. oddala odwołanie.

2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego - PM Group LAAX Sp. z o.o. Sp. k., ul.
Legionowa 28/101, 15-281 Białystok, i:

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr (słownie:
piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego - PM Group LAAX
Sp. z o.o. Sp. k., ul. Legionowa 28/101, 15-281 Białystok, tytułem wpisu od odwołania,

2.2. zasądza od Odwołującego - PM Group LAAX Sp. z o.o. Sp. k., ul. Legionowa 28/101,
15-281 Białystok, na rzecz Zamawiającego - Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony
Zdrowia, ul. Stanisława Dubois 5A, 00-184 Warszawa, kwotę 3.600 zł 00 gr (słownie: trzy
tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty wynagrodzenia pełnomocnika

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia
jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
do Sądu Okręgowego w Warszawie.



Przewodniczący: …….……………

Sygn. akt KIO 998/14

UZASADNIENIE

Centrum Systemów Ochrony Zdrowia ul. Stanisława Dubois 5a, 00-184 Warszawa,
zwany dalej „zamawiającym” prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
pn. przygotowanie i przeprowadzenie szkoleń dla kadry medycznej i zarządzającej w
ochronie zdrowia oraz utworzenie platformy e-learningowej.
Ogłoszenie o zamówieniu zostało ogłoszone w Suplemencie do Dziennika
Urzędowego Unii Europejskiej z dnia 19.02.2014 r. - 2014/S 035 - 057422.
Za najkorzystniejszą ofertę została uznana oferta wykonawcy Inter IT Sp. z o. o. z
siedzibą w Sopocie. Od takiej czynności zamawiającego wykonawca PM Group LAAX Sp. z
o.o. Sp. k. ul. Legionowa 28, 15-281 Białystok zwany dalej „odwołującym” wniósł odwołanie
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (KIO).
W wniesionym odwołaniu zarzucił zamawiającemu, że swoim postępowaniem
polegającym na wyborze oferty złożonej przez Inter IT Sp. z o. o. z siedzibą w Sopocie
naruszył przepis art. 89 ust 1 pkt 6} Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej
przez tego wykonawcę, mimo iż zawiera ona błąd w obliczeniu ceny.
Mając na uwadze powyższe wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie
zamawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert oraz odrzucenia oferty złożonej
przez Inter IT Sp. z o. o.
Podniósł, że przedmiotem zamówienia jest wykonanie dwóch rodzajów usług: przygotowanie
i przeprowadzenie szkoleń oraz utworzenie platformy e-learningowej. Obie usługi są
usługami złożonymi, których wykonanie wymaga podjęcia szeregu czynności i poniesienia
różnego rodzaju kosztów. Jeśli chodzi o usługę szkoleniową to składa się na nią wiele
elementów, w szczególności wymienionych w Opisie przedmiotu zamówienia (załącznik nr 1
do SIWZ). Zgodnie z opisem sposobu obliczenia ceny oferty (Rozdział V SIWZ) należało
wyliczyć cenę oferty na Formularzu oferty (załącznik nr 3 do SIWZ). Formularz ten wymagał
określenia trzech cen jednostkowych, które stanowić mają podstawę ustalenia
wynagrodzenia wykonawcy za realizację usług szkoleniowych:
a) koszt wytworzenia materiałów szkoleniowych, koszt przygotowania szczegółowego
programu Szkoleń, koszt przeprowadzenia rekrutacji Uczestnika Szkolenia, koszt cateringu,
koszt organizacji oraz koszt przeprowadzenia Szkolenia
b) uśredniony koszt noclegu
c) refundacja kosztów podróży.
Zamawiający wymagał określenia wszystkich cen w kwotach brutto (tytuły kolumn 3 i

4), a dodatkowo podania kwoty podatku VAT, oraz kwoty netto w odniesieniu do całości
oferty
W opisie sposobu obliczenia ceny oferty wskazano, że stawka podatku VAT powinna
być określona zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług.
Zgodnie z art. 42 pkt 29) ustawy o VAT zwalnia się od podatku „usługi kształcenia
zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
b) świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o
systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
c) finansowane w całości ze środków publicznych
- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane".
Zdaniem odwołującego nie budzi wątpliwości, że szkolenia będące przedmiotem
zamówienia wypełniają przesłanki dla ich zwolnienia z podatku VAT. Jednak, w świetle
ustawy o VAT stawkę „zw.” należy również zastosować do usług i towarów ściśle związanych
z usługą szkoleniową, w tym usług noclegowych.
Tymczasem wykonawca Inter IT Sp. z o. o. zastosował stawkę 23% VAT dla usług
noclegowych. Świadczy o tym zarówno wpisana na Formularzu ofertowym informacja, jak i
wyliczona kwota podatku VAT. Zamawiający zwrócił się o wyjaśnienie zastosowanej stawki
wskazując, że zgodnie z ustawą o VAT dla usług związanych z zakwaterowaniem właściwą
stawką jest 8%. Wykonawca wyjaśnił, że zastosował stawkę 23% świadomie i celowo, gdyż
w pozycji tej ujął również koszty organizacji noclegów oraz marżę co uniemożliwia
skorzystanie z obniżonej stawki podatku.
Zdaniem odwołującego zamawiana usługa szkoleniowa jest usługą kompleksową.
Usługa noclegowa jest jej koniecznym elementem składowym, nawet jeśli nie wszyscy
uczestnicy szkoleń będą z noclegu korzystać. Istotne jest, że bez usługi szkoleniowej
wykonawca szkolenia nie świadczyłby usługi noclegowej. Usługa noclegowa nie ma dla
zamawiającego żadnej samodzielnej wartości, jest zamawiana wyłącznie jako nocleg
uczestników szkolenia.
W tym zakresie wskazał również na wyrok WSA w Gliwicach z 26 stycznia 2011 r.
(sygn. akt III SA/G1 2445/10) oraz interpretacje podatkową Dyrektora Izby Skarbowej w
Warszawie (nr IPPP3/443-1493/11-2/KB), stwierdzając, że zawarte w nich rozważania i
stwierdzenia w całości potwierdzają stanowisko odwołania.
W szczególności zwrócił uwagę na fakt, że jeżeli świadczone przez firmę usługi
szkolenia korzystają ze zwolnienia z VAT, to nabyte w związku z nimi usługi dodatkowe od
firmy zewnętrznej, takie jak noclegi, powinny być elementem ceny tego świadczenia. Ich
wartość brutto należy zatem wliczyć do podstawy opodatkowania świadczonej usługi

szkolenia i zastosować jedną, właściwą dla niego stawkę opodatkowania VAT - w tym
przypadku zwolnienie z VAT.
W tym przypadku zastosowanie odrębnej stawki VAT (niezależnie od jej wysokości)
jest niezgodne z prawem. Należy wszak pamiętać, że zastosowanie stawki „zw" nie jest
prawem, lecz obowiązkiem wykonawcy.
Ponadto do odwołania jako dowód mający potwierdzać prezentowane stanowisko
załączył opinię sporządzoną przez doradców Pricewaterhouse Coopers Sp. z o.o, a także
zwrócił uwagę, że w oparciu o uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 20 października 2011 r.
(sygn. akt III CZP 52/11) brak jest możliwości poprawy stawki podatku VAT, jako ewentualnej
omyłki w tej konkretnej sytuacji.
Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie oraz przedłożonej opinii prawno podatkowej
Instytutu Studiów Podatkowych M…………. i Wspólnicy sp. z o.o. wniósł o oddalenie
odwołania.
Przystępujący wykonawca Inter IT Sp. z o.o., ul. Mikołaja Reja 13/15, 81-874 Sopot
poparł stanowisko zamawiającego i wniósł również o oddalenie odwołania.

Krajowa Izba Odwoławcza, uwzględniając całość dokumentacji z
przedmiotowego postępowania, w tym w szczególności: protokołu postępowania,
ogłoszenia o zamówieniu, postanowienia SIWZ, oferty odwołującego, odwołania, jak
również biorąc pod uwagę oświadczenia, dokumenty i stanowiska stron oraz
przystępującego złożone w trakcie posiedzenia i rozprawy, stwierdziła że odwołanie
podlega oddaleniu.
W pierwszej kolejności ustalono, że nie została wypełniona żadna z przesłanek
skutkujących odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
Ustalono, że odwołujący posiada interes w uzyskaniu danego zamówienia,
uprawniający go do złożenia odwołania, gdyż uwzględnienie odwołania, biorąc pod uwagę
fakt, że oferta odwołującego została sklasyfikowana na drugim miejscu, spowodowałoby
możliwość uznania jego oferty za najkorzystniejszą w postępowaniu.
Na wstępie wskazać należy, że złożone przez strony opinie prywatne zostały przyjęte
jako stanowisko strony w przedmiotowym postępowaniu odwoławczym. Zastrzeżenia Izby
budzi dopuszczalność złożenia przez zamawiającego ww. opinii, gdyż zgodnie z informacją
znajdująca się na każdej jej stronie, widnieje zastrzeżenie sporządzającego o zakazie jej
udostępniania komukolwiek poza zamawiającym. Ponadto zawiera ona przede wszystkim
rozważania teoretyczne dotyczące możliwości opodatkowania usług kompleksowych, a także
kwestie dotyczące niewłaściwej implementacji Dyrektywy unijnej w zakresie polskich
uregulowań ustawy o VAT.
Zgodzić należy się ze stanowiskiem odwołującego, analizując treść przedmiotowej

opinii, że zawiera ona stanowiska zgodne z stanowiskiem odwołującego, stwierdzając
przykładowo na str 7 iż „przedmiotem zamówienia jest kompleksowa usługa szkolenia (…) a
ponadto z ekonomicznego punktu widzenia usługa ta nie powinna być dzielona dla celów
podatkowych”. Jednakże treść tego pisma - opinii jak każdy przedstawiony dowód podlega
ocenie Izby.
Zdaniem Izby, każde ustalenie jaką stawką podatkową będzie opodatkowana dana
dostawa, usługa czy robota budowlana wynika z przepisu prawa, zweryfikowanego do danej
sytuacji stanu faktycznego sprawy.
Za niesporny w sprawie należy uznać fakt, że zamawiający objął przedmiotem
zamówienia wykonanie platformy e-learningowej, wytworzenie materiałów szkoleniowych,
przygotowanie szczegółowego programu szkoleń, przeprowadzenie rekrutacji Uczestników
Szkolenia, cateringu, organizacji oraz przeprowadzenia szkolenia, zaoferowania noclegu, a
nadto objęcia usługą refundacją kosztów podróży.
Odwołanie dotyczy jedynego zarzutu odwołania tj, przyjęcia przez wybranego
wykonawcę iż do kosztu noclegu w sytuacji odnoszącej się do jego stanu prawno-
faktycznego zasadnym było zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 23%. Natomiast
odwołujący zarzucił iż było to czynnością nieprawidłową, gdyż dla noclegu jako usługi
wchodzącej w skład kompleksowej usługi szkoleniowej winno być zastosowane zwolnienie z
opodatkowania - stawka zw.
Wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29
października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz.
1476). Przepisy nowelizacji uchyliły załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług
zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie
edukacji (ex 80) i przeniosły uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy.
Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29,
regulujących zwolnienia m.in. usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania
zawodowego, od podatku działalności edukacyjnej.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i
usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwalnia się od podatku usługi kształcenia
zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt
26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, finansowane w całości ze
środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami
związane. Dodatkowo, na podstawie art. 43 ust. 17a ww. ustawy przedmiotowe zwolnienie
ma zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami
podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.
W wyroku z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko
Commissioners of Custom and Excise, TSUE stwierdził, że w celu ustalenia, dla celów VAT,

czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako jedno
świadczenie, czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy przede
wszystkim wziąć pod uwagę treść przepisu art. 2(1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde
świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne oraz fakt, iż
świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być
sztucznie dzielone, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu
podatku VAT.
Trybunał podkreślał, że pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy
jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas, gdy inny lub
inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze. Usługę należy uznać za usługę
pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeżeli nie stanowi ona dla klienta celu samego
w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.
W przypadku usług (dostaw) będących elementem usługi szkoleniowej, stawka
podatkowa dla nich, będzie taka sama jak dla usługi podstawowej (co wymaga odrębnego
każdorazowego zweryfikowania), jeśli zostaną spełnione następujące warunki:
- usługi (dostawy towarów) są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,
- podwykonawca jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. I pkt 26 lub 29 ustawy o VAT
tj. m.in. jednostką oświatową, czy podmiotem który dostały akredytację ministra edukacji na
prowadzenie szkoleń,
- świadczenie - z ekonomicznego punktu widzenia – jest finansowane (w całości lub w co
najmniej 70 proc.) ze środków publicznych,
- celem wykonania usług nie jest osiągniecie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez
konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z
takiego zwolnienia.
Tym samym zweryfikowaniu przez Izbę podlegały ww. wymagania w świetle stanu
faktycznego sprawy, tj, czy usługa hotelowa była usługą ściśle związana z usługa
podstawową, oraz czy dla tego wykonawcy usługa hotelowa podlegała opodatkowaniu, czy
też złożona oferta zawierała błąd w obliczeniu ceny, a to winno na podstawie przepisu art. 89
ust. 1 pkt 6 skutkować jej odrzuceniem.
Zgodnie z art. 192 ust.7 Izba rozpatruje sprawę tylko w zakresie podniesionych
zarzutów.
Odnosząc się do powyższych ustaleń faktycznych, Izba stwierdza, że przedmiot
zamówienia opisany przez zamawiającego w załączniku nr 1 do SIWZ stanowi typowy
przykład świadczenia złożonego, składającego się z kilku pojedynczych świadczeń, przy
czym świadczenia te, gdyby występowały w samodzielnym obrocie handlowym
opodatkowane byłyby różnymi stawkami podatku VAT.
Ocena skutków podatkowych świadczenia złożonego zależała zatem od ustalenia czy

mamy do czynienia z zależnością świadczenia głównego od świadczenia pomocniczego, czy
też wykonawca realizować będzie w ramach zamówienia kilka odrębnych pod względem
ekonomicznym świadczeń. Podkreślenia wymaga, że problem tzw. świadczeń złożonych był
przedmiotem analizy zarówno w orzeczeniach sądów krajowych, jak i TSUE.
W wyroku z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen
BV, OV Bank NV p-ko Staatssecretaris van Financiën, TSUE wskazał, że art. 2 (1) VI
Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że (...) jeżeli dwa lub więcej niż dwa
świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego
jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w
aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to
wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania
podatku od wartości dodanej (VAT).
W myśl ww. przepisu prawa unijnego i orzecznictwa TSUE konstrukcja tzw.
„świadczeń kompleksowych” traktowana jest jako wyjątek od zasady iż każda usługa
podlega opodatkowaniu osobno wg. właściwej dla niej stawki podatku VAT.
Wyjątek ten zaś znajduje zastosowanie w razie wykazania, że istnieje ścisły
nierozerwalny związek świadczeń pomocniczych z dominującym świadczeniem głównym.
Taki ścisły związek lub jego brak skutkuje tym, że bez istnienia jednej usługi druga nie może
być wykonana. Jednakże takich okoliczności Izbie nie wykazano.
W zakresie spełniania pierwszego warunku tj czy usługa hotelowa jest niezbędna do
wykonania usługi podstawowej, to zdaniem Izby w przedmiotowym stanie faktycznym usługa
hotelowa jest związana z usługą szkoleniową, ale brak jej przymiotu „scisłego związania”. Z
szeregu okoliczności sprawy wynika, że szkolenie może się odbyć bez korzystania przez
uczestników z usługi zakwaterowania. Usługa ta jak wynika z postanowień pkt 15- 21
załącznika nr 1 do SIWZ tj. OPZ przysługuje uczestnikowi szkolenia warunkowo- tj jak
stanowi pkt. 17 tylko takiemu uczestnikowi, który wykaże, biorąc pod uwagę miejsce jego
zamieszkania, że czas trwania szkolenia uniemożliwia mu dojazd na szkolenie i powrót ze
szkolenia do miejsca zamieszkania w tym samym dniu. Taki wymóg może spowodować
sytuacje, że z noclegu będzie korzystała znikoma ilość uczestników szkolenia, a być może
żaden. Zamawiane szkolenia, będą organizowane w 12 miastach wojewódzkich, dla
beneficjentów z danego terenu. Wskazać należy także na postanowienia umowy oraz
załącznika nr 12 do SIWZ, gdzie stwierdzono, że zapłata za każdego uczestnika szkolenia
będzie miała charakter indywidualny, a więc będzie obejmowała koszt noclegu tylko w
sytuacji, gdy dany uczestnik miał prawo z tego noclegu skorzystać.
Przy warunkowości świadczenia nie można dowodzić iż jego spełnienie jest ściśle
(nierozerwalnie) związane z uczestnictwem w szkoleniu. Inną sytuacją byłoby gdyby
szkolenie odbywało się w formie iż każdy z uczestników, aby wziąć udział w szkoleniu nie

tylko miał zagwarantowaną możliwość korzystania z noclegu, ale dla uczestnictwa w
szkoleniu winien z niego skorzystać, np. szkolenia wyjazdowe.
Innym warunkiem umożliwiającym objęcie usługi szkoleniowej i elementów nań się
składających stawka zwolnienia z podatku VAT jest warunek, aby celem wykonania usługi
nie było osiągniecie dodatkowego dochodu przez podatnika.
W przedmiotowej sprawie wykonawca - przystępujący, który zastosował do usługi
hotelowej stawkę 23%, w wyjaśnieniach skierowanych do zamawiającego podał iż w nie jest
podmiotem samodzielnie świadczącym usługi hotelowe. W związku z tym usługi te nabywa
od podmiotów trzecich i w kalkulowanej cenie, „cena oprócz kosztów fizycznego
zakwaterowania zawiera także koszty związane z organizacją noclegu i marżę spółki”, a to
zobowiązuje go do zastosowania od całości usługi hotelowej stawki podatku VAT 23%.
Zwrócić należy uwagę w przedmiotowej sprawie uwagę na fakt, że odwołujący oprócz
wspomnienia tego faktu w odwołaniu nie sformułował i nie podniósł zarzutu, iż w jego stanie
faktycznym takie działanie wykonawcy– polegające na zastosowaniu 23% stawki podatku
VAT w sytuacji doliczenia do ceny noclegu marży handlowej, jest nieprawidłowe. Zarzutem
objęte zostało tylko niezaliczenie usługi hotelowej do usługi kompleksowej, która winna
skutkować ustaleniem jednakowej stawki VAT dla wszystkich usług wchodzących w skład
usługi podstawowej.
Reasumując powyższe ustalenia stwierdzono, że odwołujący nie dopuścił się błędu w
obliczeniu ceny w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp, przyjmując, iż w danym stanie
faktycznym usługa noclegowa nie jest usługą ściśle związaną z usługą szkoleniową. Ponadto
stanowiła ona dla przystępującego przedmiot dodatkowego dochodu związanego z
naliczeniem dodatkowej marży od tej usługi pomocniczej.
Nie wykazano okoliczności, które w tej konkretnej sprawie uzasadniałyby przyjęcie, że
świadczenie noclegu przez wykonawców składających ofertę (odwołującego) spełnia warunki
opodatkowania jej stawką - zwolnienia z podatku VAT. Zdaniem Izby, usługa noclegu w
sytuacji kiedy to uczestnik winien wykazać prawo do jego uzyskania, co również ma
konsekwencje dla możliwości zapłaty za nocleg przez zamawiającego wykonawcy, ma
charakter pomocniczy i niesamodzielny względem świadczenia głównego opodatkowanego
stawką VAT zw .
Na marginesie podniesionego zarzutu podać należy, że odwołujący na rozprawie
podnosił zarzut że zamawiający w sposób nieprawidłowy dokonał badania i oceny ofert gdyż
w postępowaniu złożono 7 ofert i praktycznie każda z nich w zakresie usług nań się
składających była opodatkowana inna stawka podatku VAT. Zdaniem odwołującego
nieodrzucenie żadnej z nich stworzyło sytuacje braku porównywalności ofert przy ich ocenie,
a to jest sprzeczne ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w uchwale z dnia 20
października 2011 r. (sygn. akt III CZP 52/11).

Izba stwierdza, że sprawa ta jako nie objęta zarzutem nie mogła być przedmiotem
rozstrzygania przez Izbę.

Zgodnie z przepisem art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, Krajowa Izba Odwoławcza
uwzględnia odwołanie w sytuacji, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało
wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia, co ze
wskazanych wyżej względów nie miało miejsca w niniejszej sprawie.
W tej sprawie odwołujący nie udowodnił, że oferta przystępującego zawierała błąd w
obliczeniu ceny i tym samym zamawiający zaniechał zastosowania przepisu art. 89 ust. 1
pkt. 6 ustawy Pzp.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania i ustalenia, Izba postanowiła jak w sentencji
wyroku, orzekając na podstawie przepisów art. 190 ust.7, 191 ust.2 i 192 ust. 2 ustawy Pzp,

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku, na podstawie art. 192
ust. 9 i 10 ustawy Pzp, oraz w oparciu o przepisy § 3 pkt.1a) i b) rozporządzenia Prezesa
Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 roku w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu
od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich
rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238). Izba nie przyznała zwrotu kosztów zastępstwa
prawnego przed KIO dla przystępującego, gdyż w obowiązujących przepisach brak jest
podstaw prawnych w tym zakresie - za wyjątkiem spraw kiedy przystępujący zgłosił sprzeciw
wobec uwzględnienia w całości zarzutów odwołania przez zamawiającego.


Przewodniczący ……………………………