Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SW 7/14
POSTANOWIENIE
Dnia 17 czerwca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący)
SSN Beata Gudowska (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Hajn
w sprawie z protestu wyborczego G. D.
przeciwko ważności wyborów do Parlamentu Europejskiego,
przy udziale:
1) Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej,
2) Przewodniczącego Okręgowej Komisji Wyborczej Nr 1 w Warszawie,
3) Prokuratora Generalnego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 czerwca 2014 r.,
postanawia:
wyrazić opinię, że zarzut protestu jest zasadny, lecz
naruszenie przepisów nie miało wpływu na wynik głosowania.
UZASADNIENIE
W proteście przeciwko ważności wyborów do Parlamentu Europejskiego w
Rzeczypospolitej Polskiej G. D., którego nazwisko w dniu wyborów było
umieszczone w spisie wyborców w Obwodowej Komisji Wyborczej nr […], zarzucił
uchybienia członków tej Komisji wskazujące na naruszenie przepisów dotyczących
głosowania. Stwierdził, że nie została mu wydana karta do głosowania, gdyż w
miejscu wykazu, w którym miał poświadczyć jej odebranie, znajdował się już inny
podpis.
2
Przewodniczący Państwowej Komisji Wyborczej uznał, że w razie
potwierdzenia się zarzutu dotyczącego tylko jednej karty do głosowania, uchybienie
nie miało wpływu na wynik wyborów.
Prokurator Generalny wniósł o wydanie postanowienia wyrażającego opinię,
że zarzuty protestu są zasadne, lecz naruszenie przepisów nie miało wpływu na
wynik wyborów.
Przewodniczący Okręgowej Komisji Wyborczej w Warszawie I, […],
przedstawił, że według protokołu Obwodowej Komisji Wyborczej nr […], w
głosowaniu wzięło udział 706 wyborców, z których 702 oddało głosy ważne. W
protokole nie opisano zdarzenia ujętego w proteście wyborcy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Dopuszczalność protestu wyborczego określa jego przedmiot, którym może
być zarzut dopuszczenia się przestępstwa przeciwko wyborom, określonego w
rozdziale XXXI Kodeksu karnego, mającego wpływ na przebieg głosowania,
ustalenie wyników głosowania lub wyników wyborów lub zarzut naruszenia
przepisów kodeksu dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania lub
wyników wyborów, mającego wpływ na wynik wyborów (art. 82 § 1 Kodeksu
wyborczego).
W proteście wniesionym w niniejszej sprawie został postawiony zarzut
nieprawidłowości w wydawaniu kart do głosowania przez członków Obwodowej
Komisji nr […], polegającej na dopuszczeniu do złożenia przez inną osobę podpisu
przy nazwisku osoby uprawnionej i umieszczonej w spisie osób uprawnionych do
udziału w głosowaniu w wyborach do Parlamentu Europejskiego w
Rzeczypospolitej Polskiej.
Sąd Najwyższy, uznawszy fakt podany przez wyborcę za prawdziwy,
stwierdził, że doszło do naruszenia przepisów kodeksu wyborczego dotyczących
głosowania. Z punktu widzenia prawidłowości głosowania ważne jest, aby komisja
obwodowa dopuszczała do głosowania tylko osoby uprawnione – z wyłączeniem
możliwości dwukrotnego głosowania – lecz równocześnie nie powodowała sytuacji,
w których dochodzi do pozbawienia prawa udziału w głosowaniu osoby
3
uprawnionej. Istotne jest w związku z tym właściwe udokumentowanie wydania
karty do głosowania. Wydanie karty do głosowania innej osobie i umożliwienie jej
oddania głosu, a równocześnie pozbawienie możliwości zrealizowania swego
prawa przez G. D., którego nazwisko było umieszczone na liście osób
uprawnionych do udziału w głosowaniu obwodzie, oznaczało, że zasady te zostały
naruszone (art. 10 § 1 pkt 2 Kodeksu wyborczego).
Zważywszy jednak, że w proteście nie został przedstawiony dowód ani
nawet uprawdopodobnienie zaistnienia innego podobnego zdarzenia podczas
głosowania w Komisji, stwierdzone w niej naruszenie ustawy dotyczące tylko
jednego wyborcy w okręgu wyborczym nr 11, w skład którego wchodzi obwód nr
406, w którym oddano łącznie 762.886 głosy ważne, uzasadnia opinię, iż
naruszenie to nie miało wpływu na wynik wyborów.
Z tych względów orzeczono, jak w sentencji (art. 242 § 1 i 2 w związku z
art. 336 Kodeksu wyborczego).