Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KK 80/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 23 kwietnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Ryński
SSN Eugeniusz Wildowicz
Protokolant Marta Brylińska
w sprawie J. G.,
ukaranego z art. 57 § 1 k.k.s.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 23 kwietnia 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść ukaranego
od wyroku Sądu Rejonowego w W.
z dnia 23 stycznia 2015 r.,
1) uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi
Rejonowemu w W. do
ponownego rozpoznania;
2) obciąża Skarb Państwa kosztami sądowymi postępowania
Kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego z dnia 23 stycznia 2015 r. J. G.
został uznany winnym wykroczenia skarbowego z art. 57 § 1 k.k.s., za które
wymierzono mu karę grzywny w wysokości 20.000 zł.
2
Wyrok ten uprawomocnił się bez zaskarżenia.
Od powyższego orzeczenia kasację, na podstawie art. 167a k.k.s., wniósł
Prokurator Generalny, zarzucając przedmiotowemu rozstrzygnięciu rażące i mające
istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisów prawa karnego procesowego,
tj. art. 172 § 1 k.k.s., polegające na wymierzeniu J. G. wyrokiem nakazowym z dnia
23 stycznia 2015 roku za wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 k.k.s., popełnione w
okresie od 26 lutego do 26 marca 2013 r., kary grzywny w wysokości 20.000
złotych, tj. z naruszeniem dyspozycji przywołanego przepisu w zw. z art. 48 § 3
k.k.s. stanowiącym, że wyrokiem nakazowym można wymierzyć karę grzywny w
granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości minimalnego
wynagrodzenia.
Podnosząc powyższy zarzut, Prokurator Generalny wniósł o uchylenie
zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna w stopniu oczywistym.
Zgodnie z art. 172 § 1 k.k.s. wyrokiem nakazowym można orzec za
wykroczenie skarbowe - karę grzywny określoną w art. 48 § 3 k.k.s., w granicach
nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.
Na potrzeby wymiaru kary grzywny miarodajna jest wysokość minimalnego
wynagrodzenia za pracę w dacie popełnienia przestępstwa (tak m.in. wyrok Sądu
Najwyższego z dnia 28 czerwca 2012 r., III KK 397/11, Biul.PK 2012/7/22).
W dacie czynu wynosiło ono 1750 zł (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia
11 września 2014 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w
2015 r.).
Niewątpliwie, więc doszło do naruszenia przepisów wskazanych przez
skarżącego.
Wobec tego, że wymierzona J. G. kara przekracza maksymalną
dopuszczalną wysokość grzywny orzekanej wyrokiem nakazowym, należało orzec
jak w sentencji. W ponownym postępowaniu sąd uznając, że zachodzą podstawy
do wymierzenia kary grzywny, będzie zobligowany do przestrzegania określonych
ustawowo granic jej wymiaru.
3