Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Bartek Męcina

Protokolant: sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2015 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa Miejskiego Przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. w Ł.

przeciwko K. P.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 27/15

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 20 sierpnia 2014 roku w elektronicznym postępowaniu sądowym powód Miejskie Przedsiębiorstwo (...) spółka akcyjna z siedzibą w Ł., reprezentowane przez radcę prawnego, wniósł o zasądzenie od pozwanej K. P. kwoty 203,80 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 19 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód wskazał, że podczas kontroli w pojeździe nr 4 na odcinku pomiędzy ulicami (...) w dniu 18 listopada 2013 r. stwierdzono u pozwanej brak ważnego biletu podróżnego. W związku z tym powód wystawił pozwanej wezwanie do wniesienia opłaty dodatkowej w kwocie 200 zł. oraz opłaty za podróż w kwocie 3,80 zł. w terminie 30 dni od daty wystawienia wezwania. Stąd roszczenie powoda stało się wymagalne od dnia 19 grudnia 2013 r.

(pozew- k. 2- 3)

Nakazem zapłaty z dnia 25 września 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie zasądził od pozwanej K. P. na rzecz powoda kwotę 203,80 zł. z ustawowymi odsetkami od dnia 19 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 90 zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania.

(nakaz zapłaty k. 4)

Sprzeciwem wniesionym w dniu 21 października 2014 r. K. P. zaskarżyła nakaz w całości i podniosła, że w dniu 18 listopada 2013 r. w okolicy przystanku tramwajowego nie było możliwości zakupu biletu podróżnego. Po wejściu do pojazdu pozwana poprosiła motorniczego o sprzedaż biletu, jednak kierujący pojazdem nie posiadał biletów do sprzedaży. K. P. chciała wysiąść na najbliższym przystanku tramwajowym, jednak wówczas podszedł do pozwanej kontroler, który wręczył jej wezwanie do uiszczenia opłaty dodatkowej.

(sprzeciw k. 5 v.)

Postanowieniem z dnia 24 listopada 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi.

(postanowienie k. 7 v.)

W pismach z dnia 26 stycznia 2015 r. i 7 sierpnia 2015 r. pełnomocnik powoda podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w pozwie. W uzasadnieniu drugiego pisma pełnomocnik powoda wskazał, że osoba korzystająca z usług powoda ma kilka możliwości zakupu biletu, a pierwszą czynnością, jaką pasażer jest zobowiązany uczynić bezpośrednio po wejściu do pojazdu jest uiszczenie opłaty za przejazd. Sprzedaż biletów u kierującego pojazdem jest jedynie dodatkowym sposobem. W ocenie powoda pozwana nie dołożyła należytej staranności, zakładając przy wejściu do pojazdu, że będzie mogła nabyć bilet u kierującego tramwajem. Powód potwierdził, że punkt sprzedaży biletów w okolicy skrzyżowania Al. (...) został zlikwidowany 31 października 2013 r.

(pismo pełn . powoda k. 10 i k. 26- 29).

Na rozprawie w dniu 16 lipca 2015 r. oraz 21 grudnia 2015 r. pozwana podtrzymała swoje stanowisko wyrażone w sprzeciwie od nakazu zapłaty. Natomiast pełnomocnik powoda prawidłowo zawiadomiony nie stawił się.

(protokół rozprawy k. 23, 45- 46)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18 listopada 2013 r. K. P. zamierzała przejechać z M. T. z przystanku na skrzyżowaniu Al. (...) na osiedle (...). Przed wejściem do pojazdu powoda, pozwana próbowała kupić bilet podróżny, jednak w pobliżu przystanku nie było żadnego punktu prowadzącego sprzedaż biletów. Po wejściu do tramwaju nr (...) K. P. podeszła do motorniczego i poprosiła o sprzedaż biletu podróżnego. Kierujący pojazdem poinformował pozwaną, że nie posiada biletów. Po chwili do pozwanej podszedł kontroler i poprosił o okazanie biletu.

(zeznania pozwanej k. 24 w zw. z k. 23, zeznania świadka M. T. k. 46)

Podczas kontroli w pojeździe powoda nr 4 o godz. 17.20 na odcinku od ul. (...) do ul. (...) stwierdzono u K. P. brak ważnego biletu podróżnego. W związku z tym osoba przeprowadzająca kontrolę wystawiła pozwanej wezwanie do wniesienia opłaty dodatkowej w kwocie 200 zł. oraz opłaty za podróż w kwocie 3,80 zł. w terminie 30 dni od daty wystawienia wezwania.

(okoliczność bezsporna, wezwanie do wniesienia opłaty dodatkowej k. 16).

Punkt sprzedaży biletów w okolicy skrzyżowania Al. (...) został zlikwidowany w dniu 31 października 2013 r.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 12 grudnia 2008 r. wprowadzono sprzedaż biletów jednoprzejazdowych przez kierujących pojazdami komunikacji miejskiej. (zarządzenie nr 28/08 k. 30)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie powołanych wyżej dowodów w postaci dokumentów, a także zeznań pozwanej i świadka M. T..

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Powód dochodził od pozwanej kwoty 203,80 zł. tytułem opłaty dodatkowej i opłaty za przejazd w związku z wynikiem kontroli przeprowadzonej w dniu 18 listopada 2013 r. K. P. nie kwestionowała, że tego dnia podczas kontroli nie posiadała ważnego biletu podróżnego. Natomiast pozwana wskazała, że zamierzała kupić bilet u motorniczego, jednak nie mogła tego uczynić, gdyż kierujący pojazdem nie miał biletów w sprzedaży.

Wbrew stanowisku powoda, w ocenie Sądu K. P. wykazała, że dochowała należytej staranności, aby kupić bilet podróżny uprawniający do skorzystania z przejazdu pojazdem powoda. K. P. chciała kupić bilet już przed wejściem do tramwaju linii 4, jednak w okolicy skrzyżowania Al. (...), gdzie znajdował się przystanek, na którym pozwana wsiadała do pojazdu, nie było żadnego punktu prowadzącego sprzedaż biletów. Zresztą powód potwierdził, że punkt sprzedaży biletów w okolicy skrzyżowania Al. (...) został zlikwidowany w dniu 31 października 2013 r. Pomimo braku biletu pozwana zdecydowała się na rozpoczęcie podróży, ponieważ liczyła na to, że kupi bilet u motorniczego. Zamiar K. P. nie był bezpodstawny, gdyż od dnia 12 grudnia 2008 r. kierujący pojazdami Miejskiego Przedsiębiorstwa (...) spółka akcyjna z siedzibą w Ł. prowadzili sprzedaż biletów. O powyższym sposobie dokonania opłaty za przejazd powód informował również poprzez umieszczenie informacji w swoich pojazdach. Ponadto jak wynika z zeznań M. T. taka informacja znajdowała się również w tramwaju nr (...), do którego wsiadła pozwana. Zaraz po wejściu do pojazdu K. P. podeszła do motorniczego i poprosiła o sprzedaż biletu. Jednak pozwana nie mogła uiścić opłaty za przejazd, gdyż kierujący pojazdem nie posiadał biletów podróżnych. Należy zwrócić uwagę, że kontrola, która nastąpiła zaraz potem odbyła się przed dojechaniem do pierwszego przystanku po wejściu pozwanej do pojazdu. Potwierdza to wersję K. P. o zamiarze zakupu biletu u motorniczego zaraz po wejściu do pojazdu. Gdyby K. P. kontynuowała jazdę pomimo braku możliwości nabycia biletu podróżnego u motorniczego, ocena Sądu zachowania pozwanej byłaby zupełnie inna. Jednak w sytuacji, kiedy Miejskie Przedsiębiorstwo (...) spółka akcyjna z siedzibą w Ł. wprowadza możliwość uiszczenia opłaty za przejazd poprzez zakup biletu u kierującego pojazdem, umieszcza o tym informacje w swoich środkach transportu, to pozwana nie powinna ponosić negatywnych konsekwencji w postaci obowiązku uiszczenia opłaty dodatkowej, w przypadku braku biletów u kierującego pojazdem. Z przedstawionej przez powoda Instrukcji pobierania i rozliczania sprzedaży biletów przez kierujących pojazdami komunikacji miejskiej jasno wynika obowiązek kierującego do zapewnienia ciągłości sprzedaży biletów wszystkich nominałów przeznaczonych do sprzedaży w pojazdach (pkt. 13 instrukcji). W ocenie Sądu K. P. dochowała należytej staranności, gdyż nie mogąc kupić biletu w pobliżu przystanku, z którego korzystała, podjęła próbę zakupu biletu zaraz po wejściu do tramwaju.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.