Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 1866/15
KIO 1876/15

POSTANOWIENIE
z dnia 9 września 2015 r.

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:

Przewodniczący: Robert Skrzeszewski

Protokolant: Joanna Borowska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron oraz uczestnika w dniu 9
września 2015 r. w Warszawie odwołań wniesionych do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej:
A. w dniu 27 sierpnia 2015 r. przez Odwołującego: AECOM Polska Sp. z o. o., ul.
Rejtana 17, 02-516 Warszawa
B. w dniu 28 sierpnia 2015 r. przez Odwołującego: Zakłady Budownictwa Mostowego
Inwestor Zastępczy S.A., ul. Jagiellońska 88, B. 51BC, lok.36, 03 - 215 Warszawa
w postępowaniu prowadzonym przez Skarb Państwa - Generalny Dyrektor Dróg
Krajowych i Autostrad Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w
Warszawie, ul. Mińska 25, 03-808 Warszawa
przy udziale
A. wykonawcy Egis Polska Inżynieria Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO
1866/15 po stronie zamawiającego
B. wykonawcy Egis Polska Inżynieria Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie
zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt: KIO
1876/15 po stronie zamawiającego

postanawia:

1. odrzuca oba odwołania;
2. kosztami postępowania obciąża Odwołującego: AECOM Polska Sp. z o. o., ul.
Rejtana 17, 02-516 Warszawa i Odwołującego: Zakłady Budownictwa Mostowego Inwestor
Zastępczy S.A., ul. Jagiellońska 88, B. 51BC, lok.36, 03 - 215 Warszawa i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 30 000 zł 00 gr
(słownie: trzydzieści tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego: AECOM

Polska Sp. z o. o., ul. Rejtana 17, 02-516 Warszawa i Odwołującego: Zakłady Budownictwa
Mostowego Inwestor Zastępczy S.A., ul. Jagiellońska 88, B. 51BC, lok.36, 03 - 215
Warszawa tytułem wpisów od odwołań.


Stosownie do art. 198 a i 198 b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907 ze zm.), na niniejsze postanowienie – w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.


Przewodniczący:………………………

Sygn. akt KIO 1866/15
KIO 1876/15

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający: Skarb Państwa - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Warszawie, ul. Mińska 25, 03-808
Warszawa wszczął postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzonego w
trybie przetargu nieograniczonego na „Pełnienie Nadzoru nad projektowaniem i realizacją
Robót oraz Zarządzanie Kontraktem pn: „Projekt i budowa obwodnicy Góry Kalwarii w ciągu
drogi krajowej nr 79 długości około 5,1 km oraz w ciągu drogi krajowej nr 50 długości około
3,9 km”, oraz dostawę sprzętu laboratoryjnego”, numer sprawy: 24/2014.

Przedmiotowe zamówienie zostało ogłoszone w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej pod numerem 2014/S 160-287737.

Za najkorzystniejszą została uznana oferta Wykonawcy Egis Polska Inżynieria Sp. z
o. o. z siedzibą w Warszawie, której Zamawiający przyznał łącznie 95,75 punktów, na które
składały się 55,75 punktów w Kryterium Cena oraz 40,00 punktów w Kryterium Metodyka.


KIO 1866/15

W dniu 15 maja 2015r. Zamawiający zawiadomił Odwołujący: AECOM Polska Sp. z
o. o., ul. Rejtana 17, 02-516 Warszawa o wyborze jego oferty, jako najkorzystniejszej.

Nadto w dniu 26 maja 2015r. Odwołujący zapoznał się z uzasadnieniem do punktacji
w kryterium metodyka, gdzie uzyskał 33 punkty na maksymalnie 40 punktów.

W dniu 18 sierpnia 2015 r. Odwołujący został poinformowany o ponownej ocenie ofert
i wyborze najkorzystniejszej oferty wykonawcy Egis Polska Inżynieria Sp. z o. o. z siedzibą w
Warszawie, przy ul. Puławskiej 182.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem przetargu Odwołujący w dniu 27
sierpnia 2015r. wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wobec
następujących czynności Zamawiającego, polegających na:
1. wyborze najkorzystniejszej oferty złożonej przez firmę Egis Polska Inżynieria
Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, przy ul. Puławskiej 182;

2. ocenie oferty Odwołującego w sposób niezgodny z kryteriami oceny ofert
przewidzianymi w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (zwanej dalej: „SIWZ”);
3. zaniechaniu wyboru oferty Odwołującego, jako oferty najkorzystniejszej.

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1. art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(t.j. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.), zwanej dalej ustawą Pzp - poprzez dokonanie,
sprzecznej z kryteriami określonymi SIWZ, oceny oferty złożonej przez Odwołującego, czego
skutkiem było przyznanie Odwołującemu 33 punktów na 40 możliwych;
2. art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp - poprzez nienależyte uzasadnienie przyznanej
Odwołującemu punktacji;
3. art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez przeprowadzenie postępowania w sposób
naruszający zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania, co skutkowało dokonaniem
przez Zamawiającego wyboru oferty, która, nie jest ofertą najkorzystniejsza w niniejszym
postępowaniu.

Z uwagi na powyższe, wnosił o:

1) uwzględnienie odwołania;
2) unieważnienie czynności podjętej przez Zamawiającego polegające na wyborze,
jako najkorzystniejszej oferty, oferty firmy Egis Polska Inżynieria Sp. z o. o.;
3) dokonanie ponownej oceny oferty Odwołującego w sposób zgodny z kryteriami
uregulowanymi SIWZ;
4) dokonanie wyboru oferty Odwołującego, jako oferty najkorzystniejszej;
5) wyłączenie jawności postępowania odwoławczego w zakresie zarzutów
podniesionych w odwołaniu, z uwagi na fakt, iż Odwołujący zastrzegł, jako tajemnicę
przedsiębiorstwa część swojej Oferty - „Metodykę”, której odwołanie to dotyczy.

Odwołujący po zapoznaniu się z dostępną dokumentacją postępowania, stwierdził, iż
Zamawiający naruszył przepisy ustawy Pzp, przez co złożenie niniejszego Odwołania stało
się konieczne i uzasadnione.

Z uwagi na fakt, iż zarzuty podniesione w odwołaniu dotyczące części oferty
Odwołującego („Metodyki”) zostały objęte tajemnicą przedsiębiorstwa, Odwołujący
szczegółowe uzasadnienie wraz z argumentacją przedstawił w Załączniku nr 1 do odwołania.

Odwołujący zauważył, iż w całej rozciągłości nie zgadza się zarówno, z przyznaną
przez Zamawiającego punktacją jak i jej uzasadnieniem, w zakresie „Metodyki”
Odwołującego.

W ocenie Odwołującego, Zamawiający bezpodstawnie zaniżył punktację
Odwołującego, powodując, iż Odwołujący zamiast 39 punktów, otrzymał jedynie 33, tj.:
1. za Podkryterium 1.1- Odwołujący otrzymał 3 z 5 punktów;
2. za Podkryterium 1.2 - Odwołujący otrzymał 4 z 6 punktów;
3. za Podkryterium 2.1 - Odwołujący otrzymał 2 z 4 punktów;
4. za Podkryterium 2.2 - Odwołujący otrzymał 2 z 3 punktów.

Zdaniem Odwołującego dokonanie przez Zamawiającego prawidłowej oceny
Metodyki Odwołującego, doprowadziłoby do przyznania mu dodatkowych punktów w
powyższych kryteriach.

Pismem z dnia 2 września 2015r. zgłosił swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego wykonawca Egis Polska Inżynieria Sp. z o. o. z
siedzibą w Warszawie.

KIO 1876/15

W dniu 18 sierpnia 2015 r. Odwołujący: Zakłady Budownictwa Mostowego Inwestor
Zastępczy S.A., ul. Jagiellońska 88, B. 51BC, lok.36, 03 - 215 Warszawa został
poinformowany o ocenie ofert i wyborze najkorzystniejszej oferty wykonawcy Egis Polska
Inżynieria Sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, przy ul. Puławskiej 182.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem przetargu Odwołujący w dniu 28
sierpnia 2015r. wniósł odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej od niezgodnych z
przepisami ustawy Pzp czynności i zaniechania Zamawiającego, polegających na:
1. wyborze, jako oferty najkorzystniejszej oferty złożonej przez Wykonawcę -
Egis Polska Inżynieria Sp. z o. o. w Warszawie,
2. zaniechanie dokonania przez Zamawiającego oceny oferty złożonej przez
Odwołującego w sposób zgodny z kryteriami oceny ofert wynikających z postanowień
Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, (zwanej dalej: „SIWZ”) w zakresie kryterium
Metodyka, Podkryterium nr 4,
3. zaniechanie prawidłowego i jednocześnie dostatecznego uzasadnienia
prawnego i faktycznego dokonanej oceny oferty Odwołującego w kryterium Metodyka i
przyznania mu 0 punktów w Podkryterium nr 4,

4. zaniechaniu wyboru, jako oferty najkorzystniejszej oferty Odwołującego w
sytuacji, gdy zarówno w kryterium Cena, jak i kryterium Metodyka jego oferta była ofertą
najkorzystniejszą.

Zdaniem Odwołującego opisane powyżej czynności i zaniechania Zamawiającego
skutkowały naruszeniem następujących przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych:
1. art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez dokonanie oceny oferty
złożonej przez Odwołującego w sposób sprzeczny z ustalonymi w SIWZ kryteriami oceny
ofert i w efekcie przyznanie Odwołującemu 0 punktów z maksymalnie 10 punktów w
Podkryterium nr 4 kryterium Metodyka, a tym samym naruszenie zasady uczciwej
konkurencji i równego traktowania wszystkich wykonawców,
2. art. 92 ust. 1 poprzez brak pełnego i prawidłowego uzasadnienia tak
faktycznego, jak i prawnego dokonanej oceny oferty Odwołującego.

Wobec powyższego Odwołujący wnosił o:
1. dopuszczenie dowodów z dokumentów wskazanych w uzasadnieniu
odwołania,
2. załączenie do niniejszego postępowania akt sprawy przed Krajową Izbą
Odwoławczą w Warszawie sygn. KIO 1102/15 i dopuszczenie dowodów z dokumentów
znajdujących się w w/w aktach,
3. uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu dokonania
następujących czynności:
a) unieważnienie czynności badania i oceny ofert dokonanej przez Zamawiającego,
w tym unieważnienia wyboru oferty Egis Polska Inżynieria Sp. z o. o. w Warszawie, jako
oferty najkorzystniejszej,
b) ponownego badania i oceny oferty Odwołującego w zakresie kryterium
Metodyka, w zakresie Podkryterium nr 4.

Niezależnie od powyższego, Odwołujący na podstawie art. 186 ust. 6 ustawy Pzp
wnosił o wyłączenie jawności postępowania odwoławczego w zakresie rozpoznania zarzutów
dotyczących oceny oferty Odwołującego w kryterium Metodyka, Podkryterium 4, gdyż
zgodnie z oświadczeniem Odwołującego załączonym do oferty Metodyka stanowi tajemnicę
przedsiębiorstwa, a ponadto również postępowanie prowadzone uprzednio w niniejszej
sprawie przez Krajową Izbę Odwoławczą sygn. KIO 1102/15 także było objęte niejawnością.

W ocenie Odwołującego uznanie oferty w/w Wykonawcy za najkorzystniejszą było
sprzeczne z przepisami art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, bowiem to nie oferta

wybranego Wykonawcy stanowiła najkorzystniejszą ofertę w każdym z obowiązujących
kryteriów oceny ofert.

Odwołującego wskazał, że jeżeli chodzi o jego ofertę, to zgodnie z informacją
uzyskaną w dniu 18 sierpnia 2015 r. Zamawiający przyznał Odwołującemu 60 pkt w
kryterium Cena oraz 30,53 pkt (na max. 40,00 pkt) w kryterium Metodyka.

Zwrócił uwagę, że sposób dokonywania oceny ofert w poszczególnych kryteriach i
podkryteriach został określony w pkt 14.1 SIWZ, zgodnie z którym przy dokonywaniu wyboru
najkorzystniejszej oferty zamawiający miał stosować kryteria:
1. Cena - 60% = 60 pkt., 2. Metodyka - 40%=40 pkt.

Nadto zauważył, że sposób przyznawania punktów w kryterium Metodyka został
opisany przez Zamawiającego w kolejnych postanowieniach pkt 14.1 SIWZ, bowiem to
kryterium zostało podzielone na cztery podkryteria: „Podkryterium 1: Zapewnienie przez
Konsultanta realizacji zamówienia zgodnie z warunkami umowy na nadzór, OPZ na nadzór
oraz PFU i dokumentacją projektową - 15 pkt, Podkryterium 2: Zapewnienie przez
Konsultanta organizacji pracy zespołu - maksymalnie 10 pkt, Podkryterium 3: Zapewnienie
przez konsultanta szkoleń dla personelu Konsultanta (tj.: co najmniej ekspertów kluczowych,
innych ekspertów oraz ich asystentów) z zakresu znajomości warunków umowy na nadzór i
Kontraktu na projektowanie i roboty budowlane, a także zmieniających się powszechnie
obowiązujących przepisów prawa w szczególności ustawy Prawo zamówień publicznych,
związanych z realizacją umowy na nadzór i Kontraktu na projektowanie i roboty budowlane
oraz z zakresu aktualnego stanu faktycznego na Kontrakcie w odniesieniu do warunków
umowy, dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót
budowlanych - maksymalnie 5 pkt, Podkryterium 4: Jakość stosowania przepisów Prawo
zamówień publicznych w trakcie świadczenia usługi Konsultanta - maksymalnie 10 pkt.”.

Wyjaśnił również, że w ramach Podkryterium 4 Zamawiający przewidział możliwość
przyznania punktów w skali od 0 do 10, przy czym „każda z przedstawionych wymaganych 3
analiz będzie oceniana odrębnie w oparciu o przedstawiony w niej zakres informacji oraz ich
zgodność z obowiązującym stanem prawnym. 6 punktów za sporządzenie 3 analiz
zawierających zbadanie, w oparciu o informacje zawarte w case study, przesłanek
skorzystania lub braku możliwości skorzystania z opisywanego rozwiązania wraz z ich
uzasadnieniem faktycznym i prawnym.

Oferta Wykonawcy może dodatkowo otrzymać następujące punkty: 4 punkty za
minimum 6 wybranych przykładów (łącznie dla 3 analiz) z kontroli, w tym uchwał KIO,

wyroków sądów powszechnych, Wytycznych w zakresie sposobu korygowania wydatków
nieprawidłowo poniesionych w ramach POilŚ lub piśmiennictwa potwierdzającego tok
rozumowania Wykonawcy.

Analiza odwołująca się do niewłaściwych przesłanek formalnych, bądź prawnych lub
zawierająca błędy formalne, bądź prawne skutkować będzie uzyskaniem 0 pkt w
podkryterium (...).”.
Odwołujący wskazał również, że ze zbiorczego uzasadnienia przyznanej punktacji
wynika, iż Odwołujący otrzymał w toku oceny swojej oferty następującą ilość punktów: w
kryterium Cena - 60 pkt, natomiast w kryterium Metodyka 30,53 pkt (na max. 40 pkt), przy
czym w poszczególnych podkryteriach kryterium Metodyka otrzymał za Podkryterium 1 - 15
pkt (wykonawca, który złożył najkorzystniejsza ofertę 14 pkt), za Podkryterium 2 - 9 pkt (tak
samo wykonawca, który złożył najkorzystniejszą ofertę), za Podkryterium 3 - 5 pkt (tak samo
wykonawca, który złożył najkorzystniejszą ofertę), za Podkryterium 4 - 0 pkt. (wykonawca,
który złożył najkorzystniejszą ofertę - 10).

Odwołujący nie podzielił stanowiska Zamawiającego uzasadniające brak przyznania
punktów w Podkryterium 4 z tego powodu, że wszystkie trzy analizy przedstawione przez
Odwołującego były niepoprawne, bowiem Odwołujący wykluczył zarówno możliwość
udzielenia zamówienia dodatkowego, jak i udzielenia zamówienia, a także możliwość
polecenia zmiany.

W ocenie Odwołującego nie sposób zgodzić się z uzasadnieniem przedstawionym
przez Zamawiającego dlatego, iż uzasadnienie to, chociaż obszerniejsze niż przedstawione
przy poprzedniej ocenie ofert, nadal nie odnosi sie do wszystkich argumentów i założeń
poczynionych przez Odwołującego, a tym samym ocena ta nie spełnia przesłanek z art. 92
ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp.

Według Odwołującego, z uzasadnienia oceny oferty w zakresie Podkryterium nr 4
wynika, iż Zamawiający dopiero na etapie oceny ofert próbuje przeforsować swoje
wymagania, iż w przypadku, co najmniej jednej analizy wykonawca powinien był udzielić
odpowiedzi twierdzącej i przedstawić rozwiązanie problemu.

Wywodził, że w SIWZ Zamawiający nie zawęził odpowiedzi jedynie do udzielenia
odpowiedzi pozytywnej i do zamiaru uzyskania od wykonawcy analizy potwierdzającej i
wskazującej, w jakich sposób, w jakich dokładnie okolicznościach możliwe jest zastosowanie
określonego rozwiązania.

Tym samym prawidłowy był i nadal jest wniosek Odwołującego, że Zamawiający
dopuścił zarówno udzielenie odpowiedzi negatywnej, jak i odpowiedzi pozytywnej na
wszystkie 3 postawione pytania, jak i odpowiedzi pozytywnej/negatywnej na niektóre pytania
przedstawione do analizy.

W ocenie Odwołującego Zamawiający dopuścił różne kierunki odpowiedzi
wykonawców, a o punktacji nie miała decydować odpowiedź końcowa, ale jakość stosowania
prawa wynikająca ze sposobu przedstawienia analizy.

Odwołujący podniósł, że wszystkie przedstawione analizy zostały oparte na
wszechstronnym zbadaniu stanu faktycznego opisanego w case study, przy czym z uwagi na
dość ogólnikowy opis tegoż stanu faktycznego wykonawca przyjmował w swojej analizie
pewne założenia, których spełnienie lub nie warunkowało ocenę prawną zdarzeń opisanych
w SIWZ.

Oświadczył, że każde z tych założeń zostało w analizie opisane, jak również
wskazano skutki prawne zaistnienia takiego założenia dla stanu faktycznego opisanego w
case study.

Jednocześnie zwrócił uwagę, że autorzy analizy poczynili zastrzeżenie, iż ostateczny
wybór trybu udzielenia zamówienia opisanego w case study - zamówienie
uzupełniające/zamówienie dodatkowe/polecenie zmiany - byłby warunkowany właśnie oceną
szeregu okoliczności faktycznych towarzyszących sprawie, a nie ujętych w opisie case study,
stąd kilkakrotnie zwrócono uwagę, że „wszystko zależy od bardzo szczegółowych
okoliczności danego przypadku”, gdyż to właśnie szczególne okoliczności mogą przesądzać,
czy w danym stanie faktycznym spełnione są wszystkie przesłanki związane ze
skorzystaniem z danego trybu (np. czy dane zdarzenie ocenić należy, jako możliwe do
przewidzenia przez zamawiającego, czy dana robota była lub powinna być ujęta w opisie
przedmiotu zamówienia itd.).

Przekonywał, że w każdym przypadku dokonywał wyboru ostatecznej i jednoznacznej
odpowiedzi wynikającej z przeprowadzonej analizy.

Nadto, podkreślił, że analizy te zostały poparte bogatym (nie 6, ale blisko 70
przykładami) orzecznictwem i zaprezentowaniem stanowisk przedstawicieli doktryny, które
niejednokrotnie prezentowały dwa przeciwne podejścia do analizowanej kwestii, ale
wówczas wyjaśnione zostało, który ze sprzecznych poglądów doktryny i orzecznictwa został
przyjęty za podstawę dokonywanej analizy i z jakich przyczyn.

W tej sytuacji, zdaniem Odwołującego, nie sposób przyjąć, by analizy dokonane
przez Odwołującego miały charakter ogólny czy pobieżny.

W przekonaniu Odwołującego, jeżeli analizy przedstawione przez niego zostały
poparte tak bogatym dorobkiem doktryny, nie było podstaw do uznania, że analizy
odwoływały się do niewłaściwych przesłanek formalnych, bądź prawnych lub zawierały błędy
formalne bądź prawne, co w błędnej ocenie Zamawiającego winno było skutkować
uzyskaniem przez Odwołującego 0 pkt w Podkryterium 4.

Dodatkowo wskazał, że nie bez znaczenia jest także fakt, iż w innych
postępowaniach organizowanych przez tego samego Zamawiającego (różne oddziały, przy
identycznych stanach faktycznych zaprezentowanych w case study), Odwołujący otrzymywał
w Podkryterium 4 maksymalną liczbę punktów, a tym samym wszystkie analizy case study
oceniane były na bardzo wysokim poziomie.

Podniósł, że sam Zamawiający kilkakrotnie potwierdził, że w opracowywanej przez
Odwołującego analizie case study poprawny był dobór argumentów (przytoczonych
stanowisk doktryny), ocena prawna stanu faktycznego opisanego w case study, jak i
rekomendacja Odwołującego lub jej brak odnośnie trybu udzielenia zamówienia.

Zwrócił uwagę, iż zgodnie z zapisami pkt 14 SIWZ, Zamawiający nie oczekiwał od
wykonawców wskazania, który z przypadków opisanych w analizie powinien zostać
zastosowany, bowiem czytając postanowienia SIWZ nie odnajdujemy w nich wymogu, by
wykonawcy wybrali tryb w jakim powinno zostać udzielone zamówienie z case study.

Zadaniem wykonawców było jedynie zbadanie przesłanek skorzystania lub braku
możliwości skorzystania z opisywanego rozwiązania wraz z uzasadnieniem faktycznym i
prawnym.

Zdaniem Odwołującego, na etapie oceny ofert Zamawiający próbował dokonać
wykładni rozszerzającej zapisów SIWZ i to ze skutkiem na niekorzyść wykonawców
przedstawiając swoją koncepcję, iż założeniem Zamawiającego było, aby wykonawcy
zaprezentowali rozwiązanie problemu, a nie jedynie analizę obowiązujących przepisów.

Gdyby rzeczywistym zamiarem Zamawiającego było uzyskanie od wykonawców co
najmniej jednej odpowiedzi twierdzącej, wówczas stosowne wymaganie – według

Odwołującego - powinno było zostać umieszczone w treści SIWZ za której sporządzenie,
zgodnie ze swoimi potrzebami, odpowiadał tylko i wyłącznie Zamawiający.

Podniósł, że podobne stanowisko zostało wyrażone również przez Krajową Izbę
Odwoławczą w wyroku z dnia 06 sierpnia 2014 r sygn. KIO 1501/14 (oraz analogicznych
sprawach KIO 1518/14 i 1531/14), w uzasadnieniu, którego zwrócono m.in. następującą
uwagę „jednakże Izba zaznacza, iż w sytuacji, gdy postępowania prowadzi ten sam
zamawiający i przygotowuje w każdym z nich jednakowe specyfikacje, pożądanym byłoby,
by oceny identycznych ofert w tych postępowaniach nie odbiegały od siebie w sposób
rażący. W przeciwnym przypadku godzi to w zaufanie wszystkich uczestników obrotu
gospodarczego wobec podmiotów obowiązanych stosować ZamPublU przy udzielaniu
zamówień, w tym zwłaszcza wobec zamawiającego.”.

W konsekwencji powyższego, nie ulega wątpliwości Odwołującego, że
zakwestionowane przez niego czynności Zamawiającego zostały dokonane z naruszeniem
przepisów ustawy Pzp wskazanych powyżej.

Pismem z dnia 2 września 2015r. zgłosił swoje przystąpienie do postępowania
odwoławczego po stronie Zamawiającego wykonawca Egis Polska Inżynieria Sp. z o. o. z
siedzibą w Warszawie.

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje.

KIO 1866/15

Na podstawie zebranego materiału dokumentacyjnego przedmiotowego
postępowania przetargowego, odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie z dnia 7 września
2015r., jak również na podstawie złożonych na posiedzeniu przez strony i uczestnika
wyjaśnień Izba postanowiła odwołanie odrzucić.

Na posiedzeniu niejawnym z udziałem stron oraz uczestnika Izba doszła do
przekonania, że zachodzi przesłanka do odrzucenia odwołania na podstawie art. 189 ust.2
pkt. 3 ustawy Pzp.

Izba na posiedzeniu ustaliła, że Odwołujący powziął wiadomość o okolicznościach
stanowiących podstawę do wniesienia odwołania dotyczących badania i oceny jego oferty w
zakresie podkryterium Metodyka w dniu 26 maja 2015r.

Czynność ta w toku późniejszego postępowania przetargowego nie została następnie
w jakikolwiek sposób zmieniona przez Zamawiającego, a zatem należy przyjąć, że
Odwołujący miał pełne podstawy prawne do skorzystania ze środka ochrony prawnej na
powyższą czynność oceny jego oferty z dnia 26 maja 2015r., jeżeli zaniżona – w
przekonaniu Odwołującego - punktacja w podkryterium Metodyka mogła powodować
zmniejszenie jego szans na wygranie przetargu.

Według zapatrywania Izby bieg terminu do wniesienia odwołania na powyższą
czynność oceny oferty Odwołującego, w rozpoznawanej sprawie, rozpoczął się w dniu 27
maja 2015r. i upłynął w dniu 5 czerwca 2015r.

Natomiast, Izba stwierdziła, że Odwołujący wniósł odwołanie dopiero w dniu 27
sierpnia 2015r., co potwierdza prezentata Izby znajdująca się na tym dokumencie.

Z powyższego wynika, że odwołanie zostało wniesione po terminie.

Zgodnie z art.182 ust.1 pkt. 1 ustawy Pzp odwołanie wnosi się w terminie 10 dni od
dnia przesłania informacji o czynności zamawiającego stanowiącej podstawę jego wniesienia
– jeżeli zostały przesłane w sposób określony w art. 27 ust. 2, albo w terminie 15 dni – jeżeli
zostały przesłane w inny sposób – w przypadku gdy wartość zamówienia jest równa lub
przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8.

Jednocześnie, zdaniem Izby - w rozpoznawanej sprawie, dokonując nawet odmiennej
kwalifikacji prawnej terminowości wniesienia środka ochrony prawnej należałoby uznać, że
zastosowanie ma przepis art. 182 ust.3 pkt. 1 ustawy Pzp, który stanowi, że odwołanie
wobec czynności innych niż określone w ust. 1 i 2 wnosi się w przypadku zamówień, których
wartość jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie
art. 11 ust. 8 – w terminie 10 dni od dnia, w którym powzięto lub przy zachowaniu należytej
staranności można było powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego
wniesienia.

W tym przypadku również 10 dniowy termin od momentu uzyskania przez
Odwołującego informacji o ocenie jego oferty (przyznanej punktacji w podkryterium
Metodyka) został przekroczony.

Izba stanęła na stanowisku, że skutek prawny wywołała czynność przekazania
uzasadnienia do przyznanej punktacji w podkryterium Metodyka dokonana w dniu 26 maja

2015r., która po upływie 10 dniowego terminu stała się prawomocna i w międzyczasie nie
podlegała jakiejkolwiek zmianie.

W ocenie Izby w piśmie Zamawiającego z dnia 18 sierpnia 2015r. powielono jedynie
czynność streszczenia oceny i porównania ofert w oparciu o niezmienione uzasadnienie do
przyznanej punktacji w podkryterium Metodyka.

W tym stanie rzeczy Izba na podstawie art. 192 ust. 1 zd.2 ustawy Pzp postanowiła
odrzucić odwołanie.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem
przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).

KIO 1876/15

Na podstawie zebranego materiału dokumentacyjnego przedmiotowego
postępowania przetargowego, odpowiedzi Zamawiającego na odwołanie z dnia 7 września
2015r., akt sprawy KIO 1097/15 i KIO 1102/15, w tym wydanego w jej ramach wyroku z dnia
11 czerwca 2015r., jak również na podstawie złożonych na posiedzeniu przez strony i
uczestnika wyjaśnień Izba postanowiła odwołanie odrzucić.

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 7 września 2015r. Zamawiający wnosił o
odrzucenie odwołania na podstawie art.189 ust.2 pkt.5 ustawy Pzp.

W pierwszej kolejności wymaga wskazania, że zgodnie z art.189 ust.2 pkt. 5 ustawy
Pzp Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że odwołanie dotyczy czynności, którą
zamawiający wykonał zgodnie z treścią wyroku Izby lub sądu lub, w przypadku
uwzględnienia zarzutów w odwołaniu, którą wykonał zgodnie z żądaniem zawartym w
odwołaniu.

Izba ustaliła, że w pkt. 1.1 lit.c sentencji powołanego wyżej wyroku Izba nakazała
dokonanie ponownego badania i oceny oferty Odwołującego w kryterium „Metodyka” w
zakresie podkryterium nr 4.

Izba stwierdziła, że Zamawiający sporządził zbiorcze uzasadnienie przyznanej
punktacji w kryterium metodyka, w tym obszerne uzasadnienie do podkryterium 4.

Uznając, że powyższe odwołanie dotyczy czynności Zamawiającego polegającej na
badaniu i ocenie oferty Odwołującego, która została wykonana zgodnie z treścią powołanego
wyżej wyroku Krajowej Izby Odwoławczej Izba doszła do przekonania, że zachodzi
przesłanka z art.189 ust.2 pkt. 5 ustawy Pzp.

W tym stanie rzeczy Izba na podstawie art. 192 ust. 1 zd.2 ustawy Pzp postanowiła
odrzucić odwołanie.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10
ustawy Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem
przepisów rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).

Przewodniczący:…………………………