U 11/92
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:U 11 /92
Pełny tekst orzeczenia
31
Postanowienie
z dnia 7 grudnia 1992 r.
Sygn. akt (U. 11 /92)
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Przewodniczący: sędzia TK: Wojciech Łączkowski
Sędziowie TK: Maria Łabor-Soroka - sprawozdawca
Leonard Łukaszuk
po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 1992 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Sejmiku Samorządowego Województwa Krakowskiego z dnia 25 maja 1992 r. o stwierdzenie zgodności przepisu z 41 ust. 5 rozporządzenia ministra finansów z dnia 2 sierpnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonania budżetu państwa (Dz. U. Nr 76, poz. 333 i z 1992 r. Nr 6, poz. 22) z art. 8 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 6 i art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 4, poz. 18 ze zm.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 4 i art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. nr 16, poz. 95 ze zm.)
postanowił:
umorzyć postępowanie w sprawie.
UZASADNIENIE
Sejmik Samorządowy Województwa Krakowskiego we wniosku podniósł, że minister finansów w kwestionowanym przepisie ustanowił na rzecz wójta (burmistrza) nową kompetencję, polegającą na zatwierdzeniu planu finansowego zleconych gminie zadań z zakresu administracji rządowej, nie mając do tego umocowania.
Przepis § 41 ust. 5 rozporządzenia przyznał wójtowi (burmistrzowi), zdaniem wnioskodawcy, kompetencję władczą kreując go tym samym na organ “nadrzędny” wobec zarządu gminy, który - według art. 38 ust. 1 powołanej ustawy - Prawo budżetowe - opracowuje plan finansowy dla zadań z zakresu administracji rządowej zleconych gminie. Art. 38 ust. 3 - Prawa budżetowego, jak wskazał wnioskodawca, upoważnił ministra finansów jedynie do określenia “...szczegółowych zasad trybu i terminów opracowywania planów finansowych zadań zleconych z zakresu administracji rządowej...”.
Minister finansów w piśmie z dnia 23 września 1992 r. zawiadomił Trybunał Konstytucyjny, że po przeanalizowaniu wniosku Sejmiku Samorządowego uznał, iż regulacja prawna zawarta w § 41 ust. 5 rozporządzenia z dnia 2 sierpnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonywania budżetu Państwa stanowi przekroczenie zasad upoważnienia udzielonego Ministrowi Finansów, o którym mowa w art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe, w związku z czym zamierza dokonać w ciągu miesiąca nowelizacji rozporządzenia przez skreślenie przepisu § 41 ust. 5.
W dniu 27 października 1992 r. minister finansów wydał rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonywania budżetu państwa, którym w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 2 sierpnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonywania budżetu Państwa (Dz. U. Nr 76, poz. 333 i z 1992 r. Nr 6, poz. 22) wprowadził zmiany. Gdy idzie o kwestionowany przez wnioskodawcę przepis § 41 ust. 55 to został on skreślony.
Rozporządzenie zostało opublikowane w dniu 5 listopada 1992 r. w Dzienniku Ustaw Nr 80, poz. 411 i weszło w życie z dniem ogłoszenia.
Po ustaleniu, że kwestionowany przez wnioskodawcę przepis § 41 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 sierpnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonywania budżetu Państwa został skreślony Trybunał Konstytucyjny uznał, że nie występuje już podniesiona we wniosku niezgodność prawa.
Uchylenie aktu normatywnego w toku postępowania powoduje ten skutek, że odpada przesłanka niezbędna do prowadzenia dalszego postępowania w sprawie. Brak tej przesłanki procesowej powoduje zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym konieczność umorzenia postępowania.
Z powyższych przyczyn Trybunał Konstytucyjny w oparciu o wymieniony art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470), orzekł jak w sentencji postanowienia.
Postanowienie
z dnia 7 grudnia 1992 r.
Sygn. akt (U. 11 /92)
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Przewodniczący: sędzia TK: Wojciech Łączkowski
Sędziowie TK: Maria Łabor-Soroka - sprawozdawca
Leonard Łukaszuk
po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 1992 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Sejmiku Samorządowego Województwa Krakowskiego z dnia 25 maja 1992 r. o stwierdzenie zgodności przepisu z 41 ust. 5 rozporządzenia ministra finansów z dnia 2 sierpnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonania budżetu państwa (Dz. U. Nr 76, poz. 333 i z 1992 r. Nr 6, poz. 22) z art. 8 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 6 i art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. Prawo budżetowe (Dz. U. Nr 4, poz. 18 ze zm.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 4 i art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. nr 16, poz. 95 ze zm.)
postanowił:
umorzyć postępowanie w sprawie.
UZASADNIENIE
Sejmik Samorządowy Województwa Krakowskiego we wniosku podniósł, że minister finansów w kwestionowanym przepisie ustanowił na rzecz wójta (burmistrza) nową kompetencję, polegającą na zatwierdzeniu planu finansowego zleconych gminie zadań z zakresu administracji rządowej, nie mając do tego umocowania.
Przepis § 41 ust. 5 rozporządzenia przyznał wójtowi (burmistrzowi), zdaniem wnioskodawcy, kompetencję władczą kreując go tym samym na organ “nadrzędny” wobec zarządu gminy, który - według art. 38 ust. 1 powołanej ustawy - Prawo budżetowe - opracowuje plan finansowy dla zadań z zakresu administracji rządowej zleconych gminie. Art. 38 ust. 3 - Prawa budżetowego, jak wskazał wnioskodawca, upoważnił ministra finansów jedynie do określenia “...szczegółowych zasad trybu i terminów opracowywania planów finansowych zadań zleconych z zakresu administracji rządowej...”.
Minister finansów w piśmie z dnia 23 września 1992 r. zawiadomił Trybunał Konstytucyjny, że po przeanalizowaniu wniosku Sejmiku Samorządowego uznał, iż regulacja prawna zawarta w § 41 ust. 5 rozporządzenia z dnia 2 sierpnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonywania budżetu Państwa stanowi przekroczenie zasad upoważnienia udzielonego Ministrowi Finansów, o którym mowa w art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe, w związku z czym zamierza dokonać w ciągu miesiąca nowelizacji rozporządzenia przez skreślenie przepisu § 41 ust. 5.
W dniu 27 października 1992 r. minister finansów wydał rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonywania budżetu państwa, którym w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 2 sierpnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonywania budżetu Państwa (Dz. U. Nr 76, poz. 333 i z 1992 r. Nr 6, poz. 22) wprowadził zmiany. Gdy idzie o kwestionowany przez wnioskodawcę przepis § 41 ust. 55 to został on skreślony.
Rozporządzenie zostało opublikowane w dniu 5 listopada 1992 r. w Dzienniku Ustaw Nr 80, poz. 411 i weszło w życie z dniem ogłoszenia.
Po ustaleniu, że kwestionowany przez wnioskodawcę przepis § 41 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 2 sierpnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wykonywania budżetu Państwa został skreślony Trybunał Konstytucyjny uznał, że nie występuje już podniesiona we wniosku niezgodność prawa.
Uchylenie aktu normatywnego w toku postępowania powoduje ten skutek, że odpada przesłanka niezbędna do prowadzenia dalszego postępowania w sprawie. Brak tej przesłanki procesowej powoduje zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym konieczność umorzenia postępowania.
Z powyższych przyczyn Trybunał Konstytucyjny w oparciu o wymieniony art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 1991 r. Nr 109, poz. 470), orzekł jak w sentencji postanowienia.