K 31/95
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
Powołane przepisy:
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
POSTANOWIENIE
z dnia 16 stycznia 1996 r.
Sygn. akt K. 31/95
Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie:
Andrzej Zoll przewodniczący
Zdzisław Czeszejko-Sochacki sprawozdawca
Stefan Jaworski
Krzysztof Kolasiński
Wojciech Łączkowski
Ferdynand Rymarz
Jadwiga Skórzewska-Łosiak
Wojciech Sokolewicz
Janusz Trzciński
Błażej Wierzbowski
po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 1996 r. w trybie art. 18 ust. 4 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 84, poz. 426) sprawy z wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 grudnia 1995 r. o stwierdzenie:
niezgodności art. 4 pkt. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej z art. 1 wymienionej wyżej Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym oraz z art. 1, 61 ust. 1 i art. 62 przepisów konstytucyjnych utrzymanych w mocy przez art. 77 tej Ustawy Konstytucyjnej –
w związku z pismem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 stycznia 1996r. wycofującym powyższy wniosek
p o s t a n o w i ł :
umorzyć postępowanie.
U z a s a d n i e n i e:
I
22 grudnia 1995 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej złożył wniosek o stwierdzenie niezgodności art. 4 pkt. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej z art. 1 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (zwanej dalej Małą Konstytucją) oraz z art. 61 ust. 1 i art. 62 przepisów konstytucyjnych utrzymanych w mocy przez art. 77 Małej Konstytucji. Zdaniem Wnioskodawcy art. 4 pkt. 8 przedmiotowej ustawy, zaliczający do kompetencji Ministra Obrony Narodowej nadzór nad jednostkami organizacyjnymi prokuratury i sądami wojskowymi, jest sprzeczny z treścią art. 61 przepisów konstytucyjnych utrzymanych w mocy przez Małą Konstytucję, a ponadto budzi wątpliwości co do zgodności z art. 1, art. 2 ust. 1 (w odniesieniu do sądów wojskowych) oraz z art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym. W ocenie Wnioskodawcy cyt. art. 4 pkt. 8, mówiąc jedynie o nadzorze nad wojskowymi jednostkami organizacyjnymi prokuratury i sądami wojskowymi, stwarza prawdopodobieństwo takiej interpretacji tego przepisu, zgodnie z którą możliwym byłoby sprawowanie przez Ministra Obrony Narodowej także nadzoru judykacyjnego nad sądami wojskowymi. We wniosku w końcu postawiony został zarzut, że nadzorowanie działalności sądów wojskowych w zakresie orzekania przez władzę wykonawczą jest również sprzeczne z art. 62 przepisów konstytucyjnych, konstytuującym zasadę niezawisłości sędziowskiej, rozumianej jako wyłączenie możliwości jakiejkolwiek zewnętrznej ingerencji w proces orzekania.
8 stycznia 1996r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej przesłał do Prezesa Trybunału Konstytucyjnego pismo, wycofujące wyżej opisany wniosek.
II
Zgodnie z ukształtowanym już w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego poglądem (zob. orzeczenie z dnia 25 lutego 1992 r. sygn. akt K. 3/91, OTK w 1992, cz. I., s. 10; postanowienie z dnia 7 marca 1995 r. sygn. akt K 3/95, OTK w 1995, cz. I, s. 61-62 oraz uchwała z dnia 5 września 1995 r. sygn. akt W. 1/95, OTK ZU Nr 1/1995, s. 26) cofnięcie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, złożonego w trybie kontroli prewencyjnej (art. 18 ust. 4 Małej Konstytucji), wniosku o stwierdzenie konstytucyjności ustawy wiąże Trybunał Konstytucyjny.
W tych warunkach, skoro Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej pismem z dnia 8 stycznia 1996r. cofnął wniosek o stwierdzenie niekonstytucyjności art. 4 pkt. 8 cyt. ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej, a cofnięcie to wiąże Trybunał Konstytucyjny, postępowanie w niniejszej sprawie należało umorzyć.
z dnia 16 stycznia 1996 r.
Sygn. akt K. 31/95
Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie:
Andrzej Zoll przewodniczący
Zdzisław Czeszejko-Sochacki sprawozdawca
Stefan Jaworski
Krzysztof Kolasiński
Wojciech Łączkowski
Ferdynand Rymarz
Jadwiga Skórzewska-Łosiak
Wojciech Sokolewicz
Janusz Trzciński
Błażej Wierzbowski
po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 1996 r. w trybie art. 18 ust. 4 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 84, poz. 426) sprawy z wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 grudnia 1995 r. o stwierdzenie:
niezgodności art. 4 pkt. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej z art. 1 wymienionej wyżej Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym oraz z art. 1, 61 ust. 1 i art. 62 przepisów konstytucyjnych utrzymanych w mocy przez art. 77 tej Ustawy Konstytucyjnej –
w związku z pismem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 stycznia 1996r. wycofującym powyższy wniosek
p o s t a n o w i ł :
umorzyć postępowanie.
U z a s a d n i e n i e:
I
22 grudnia 1995 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej złożył wniosek o stwierdzenie niezgodności art. 4 pkt. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej z art. 1 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (zwanej dalej Małą Konstytucją) oraz z art. 61 ust. 1 i art. 62 przepisów konstytucyjnych utrzymanych w mocy przez art. 77 Małej Konstytucji. Zdaniem Wnioskodawcy art. 4 pkt. 8 przedmiotowej ustawy, zaliczający do kompetencji Ministra Obrony Narodowej nadzór nad jednostkami organizacyjnymi prokuratury i sądami wojskowymi, jest sprzeczny z treścią art. 61 przepisów konstytucyjnych utrzymanych w mocy przez Małą Konstytucję, a ponadto budzi wątpliwości co do zgodności z art. 1, art. 2 ust. 1 (w odniesieniu do sądów wojskowych) oraz z art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 20 września 1984 r. o Sądzie Najwyższym. W ocenie Wnioskodawcy cyt. art. 4 pkt. 8, mówiąc jedynie o nadzorze nad wojskowymi jednostkami organizacyjnymi prokuratury i sądami wojskowymi, stwarza prawdopodobieństwo takiej interpretacji tego przepisu, zgodnie z którą możliwym byłoby sprawowanie przez Ministra Obrony Narodowej także nadzoru judykacyjnego nad sądami wojskowymi. We wniosku w końcu postawiony został zarzut, że nadzorowanie działalności sądów wojskowych w zakresie orzekania przez władzę wykonawczą jest również sprzeczne z art. 62 przepisów konstytucyjnych, konstytuującym zasadę niezawisłości sędziowskiej, rozumianej jako wyłączenie możliwości jakiejkolwiek zewnętrznej ingerencji w proces orzekania.
8 stycznia 1996r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej przesłał do Prezesa Trybunału Konstytucyjnego pismo, wycofujące wyżej opisany wniosek.
II
Zgodnie z ukształtowanym już w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego poglądem (zob. orzeczenie z dnia 25 lutego 1992 r. sygn. akt K. 3/91, OTK w 1992, cz. I., s. 10; postanowienie z dnia 7 marca 1995 r. sygn. akt K 3/95, OTK w 1995, cz. I, s. 61-62 oraz uchwała z dnia 5 września 1995 r. sygn. akt W. 1/95, OTK ZU Nr 1/1995, s. 26) cofnięcie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, złożonego w trybie kontroli prewencyjnej (art. 18 ust. 4 Małej Konstytucji), wniosku o stwierdzenie konstytucyjności ustawy wiąże Trybunał Konstytucyjny.
W tych warunkach, skoro Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej pismem z dnia 8 stycznia 1996r. cofnął wniosek o stwierdzenie niekonstytucyjności art. 4 pkt. 8 cyt. ustawy o urzędzie Ministra Obrony Narodowej, a cofnięcie to wiąże Trybunał Konstytucyjny, postępowanie w niniejszej sprawie należało umorzyć.