SK 51/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Pełny tekst orzeczenia
138/8/A/2015
POSTANOWIENIE
z dnia 23 września 2015 r.
Sygn. akt SK 51/13
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Leon Kieres – przewodniczący
Zbigniew Cieślak – sprawozdawca
Małgorzata Pyziak-Szafnicka
Stanisław Rymar
Andrzej Rzepliński,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 września 2015 r., wniosku pełnomocnika skarżącego D.J., o zwrot kosztów zastępstwa wykonywanego przez adwokata, według stawek przepisanych,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
1. Po rozpoznaniu skargi konstytucyjnej D.J. Trybunał Konstytucyjny umorzył postępowanie na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) w związku z art. 134 pkt 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 1064; dalej: ustawa z 2015 r.).
2. Pełnomocnik skarżącego w skardze konstytucyjnej wniósł o zwrot kosztów zastępstwa wykonywanego przez adwokata, według stawek przepisanych.
3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Z art. 24 ust. 2 ustawy o TK wynika, że Trybunał zobowiązany jest orzec o zwrocie kosztów na rzecz wnoszącego skargę w sytuacji, gdy skarga konstytucyjna została uwzględniona (zdanie pierwsze), a w uzasadnionych wypadkach może rozważyć orzeczenie o zwrocie kosztów również wtedy, gdy nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi (zdanie drugie).
W postanowieniu rozstrzygającym niniejszą sprawę Trybunał umorzył postępowanie w całości.
4. Zwrot kosztów postępowania w sytuacji nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej. Oznacza to, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Określając okoliczności, które można zaliczyć do katalogu „uzasadnionego przypadku”, winno się brać pod uwagę z jednej strony charakter postępowania w sprawie skargi konstytucyjnej, która jest nie tylko środkiem ochrony indywidualnych praw i wolności, lecz także środkiem ochrony Konstytucji, a z drugiej strony a casu ad casum konkretną sytuację skarżącego wnoszącego skargę.
W sprawie, której dotyczy rozpoznawany wniosek o zwrot kosztów, Trybunał Konstytucyjny nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, o którym stanowi art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK.
Pomimo wejścia w życie ustawy z 2015 r., o kosztach orzeczono na podstawie przepisów ustawy o TK, ze względu na art. 134 pkt 3 ustawy z 2015 r., który do spraw wszczętych a niezakończonych, jeżeli zachodzą podstawy do umorzenia, nakazuje stosowanie przepisów dotychczasowych. Sprawa, w której zgłoszono wniosek o zwrot kosztów, zakończyła się umorzeniem postępowania.
Mając powyższe na uwadze Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
z dnia 23 września 2015 r.
Sygn. akt SK 51/13
Trybunał Konstytucyjny w składzie:
Leon Kieres – przewodniczący
Zbigniew Cieślak – sprawozdawca
Małgorzata Pyziak-Szafnicka
Stanisław Rymar
Andrzej Rzepliński,
po rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 września 2015 r., wniosku pełnomocnika skarżącego D.J., o zwrot kosztów zastępstwa wykonywanego przez adwokata, według stawek przepisanych,
p o s t a n a w i a:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
1. Po rozpoznaniu skargi konstytucyjnej D.J. Trybunał Konstytucyjny umorzył postępowanie na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.; dalej: ustawa o TK) w związku z art. 134 pkt 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 1064; dalej: ustawa z 2015 r.).
2. Pełnomocnik skarżącego w skardze konstytucyjnej wniósł o zwrot kosztów zastępstwa wykonywanego przez adwokata, według stawek przepisanych.
3. Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
Z art. 24 ust. 2 ustawy o TK wynika, że Trybunał zobowiązany jest orzec o zwrocie kosztów na rzecz wnoszącego skargę w sytuacji, gdy skarga konstytucyjna została uwzględniona (zdanie pierwsze), a w uzasadnionych wypadkach może rozważyć orzeczenie o zwrocie kosztów również wtedy, gdy nie znalazł podstaw do uwzględnienia skargi (zdanie drugie).
W postanowieniu rozstrzygającym niniejszą sprawę Trybunał umorzył postępowanie w całości.
4. Zwrot kosztów postępowania w sytuacji nieuwzględnienia skargi konstytucyjnej ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady ogólnej. Oznacza to, że pojęcie „uzasadnionego przypadku” musi być interpretowane ściśle i nie może podlegać wykładni rozszerzającej. Określając okoliczności, które można zaliczyć do katalogu „uzasadnionego przypadku”, winno się brać pod uwagę z jednej strony charakter postępowania w sprawie skargi konstytucyjnej, która jest nie tylko środkiem ochrony indywidualnych praw i wolności, lecz także środkiem ochrony Konstytucji, a z drugiej strony a casu ad casum konkretną sytuację skarżącego wnoszącego skargę.
W sprawie, której dotyczy rozpoznawany wniosek o zwrot kosztów, Trybunał Konstytucyjny nie znalazł podstaw do uznania, że zachodzi „uzasadniony przypadek”, o którym stanowi art. 24 ust. 2 zdanie drugie ustawy o TK.
Pomimo wejścia w życie ustawy z 2015 r., o kosztach orzeczono na podstawie przepisów ustawy o TK, ze względu na art. 134 pkt 3 ustawy z 2015 r., który do spraw wszczętych a niezakończonych, jeżeli zachodzą podstawy do umorzenia, nakazuje stosowanie przepisów dotychczasowych. Sprawa, w której zgłoszono wniosek o zwrot kosztów, zakończyła się umorzeniem postępowania.
Mając powyższe na uwadze Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.