Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jolanta Korkus

Protokolant : Anita Cichosz

po rozpoznaniu w dniu 23.03.2016r.

sprawy

P. S. s. M. i Z. zd. N. , ur. (...) w m. P.

obwinionego o to, że

w dniu 07. 07. 2015 r. około godz. 08:10 na drodze K-1 (...) gm R., pow. (...), woj. (...) kierując samochodem osobowym marki A. (...) nr rej. (...) przekroczył dopuszczalną prędkość o 63 km/h jadąc z prędkością 163 km/h w miejscu gdzie dozwolona prędkość wynosi 100 km/h

to jest o wykroczenie z art. 92 a kw

  1. obwinionego P. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 92 a kw wymierza mu karę grzywny w kwocie 400 (czterysta) złotych;

  2. zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 40 (czterdzieści) złotych tytułem opłaty.

UZASADNIENIE

W dniu 07 lipca 2015r. funkcjonariusze Policji J. Ś. i K. K. pełnili w godzinach rannych służbę patrolową w patrolu zmotoryzowanym na drodze krajowej nr K 1 w gminie R. . Poruszali się motocyklami służbowymi . Wyposażeni byli w przyrząd kontrolno-pomiarowy (...) (...) (...) . Okres ważności legalizacji wyżej opisanego przyrządu upływał w dniu 31.10.2015r.

( notatka urzędowa k. 1, informacja k. 37, książka pracy przyrządu kontrolno-pomiarowego k. 41-42, świadectwo legalizacji k. 45, zeznania J. Ś. k. 52 odwrót)

Na drodze (...) na (...) około godziny 08:10 zauważyli samochód osobowy marki A. (...) nr rej. (...) , którego kierujący nie dostosował prędkości do obowiązującego na tym odcinku drogi ograniczenia prędkości do 100 km/h jadąc na tym odcinku drogi z prędkością 163 km/h. Policjanci dokonali zatrzymania tego pojazdu do kontroli. Pojazdem kierował obwiniony P. S..

( zeznania świadka J. Ś. k. 52 odwrót, notatka służbowa k. 1, kopia notatnika służbowego k. 38-40, ksiażka służby k. 43-44, książka pracy przyrządu kontrolno-pomiarowego k. 41-42)

Obwiniony nie nigdy był karany.

( karta karna k. 5)

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wyjaśnił, iż kwestionuje wynik pomiaru prędkości jego pojazdu dokonany przez funkcjonariuszy Policji przyrządem do pomiaru prędkości.

( wyjaśnienia obwinionego k. 52)

Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżogego w części dotyczącej zaprzeczenia przekroczenia prędkości do 163 km/h. W ocenie Sądu stanowią one wyraz przyjętej przez obwinionego linii obrony.

Sąd uznał za wiarogodne zeznania świadka J. Ś. jako jasne, logiczne i przekonujące. Świadek jest osobą obcą dla obwinionego , nie jest zainteresowany wynikiem sprawy i nie ma powodu, aby bezpodstawnie obciążać obwinionego swoimi zeznaniami.

Jego zeznania są potwierdzone ponadto zapisem z jego notatnika służbowego, gdzie ta interwencja została odnotowana. Użyty przez funkcjonariuszy przyrząd do pomiaru prędkości był sprawny technicznie i z ważnym świadectwem legalizacji. Dlatego nie ma podstaw , aby kwestionować jego wskazania.

Sąd odmówił wiary zeznaniom świadka D. K.. Nie ma obiektywnych dowodów, które mogłyby potwierdzić słowa tego świadka. Treść tych zeznań co do prędkości pojazdu kierowanego przez obwinionego pozostaje w sprzeczności z zeznaniami, które są dla Sądu przekonujące.

Pozostałe zebrane dowody podlegają aprobacie Sądu jako nie budzące zastrzeżeń.

Obwiniony P. S. wyczerpał dyspozycję art. 92a kw, ponieważ w dniu 07 lipca 2015r. nie zastosował się do obowiązującego na drodze nr K 1 - (...) ( kierunek W.) - ograniczenia prędkości do 100 km/h kierując pojazdem marki A. (...) nr rej. (...) z prędkością 163 km/h.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się następującymi względami:

Sąd uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynu obwinionego wyrażający się rażącym lekceważeniem porządku prawnego poprzez lekceważenie zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym . Kierowanie pojazdem przez obwinionego z prędkością 163 km/h powodowało potencjalnie niebezpieczną sytuację na drodze. Jako okoliczność obciążającą potraktował bardzo duże przekroczenie dopuszczalnej prędkości na drodze. Za okoliczność łagodzącą Sąd poczytał dotychczasową niekaralność obwinionego. Z tych względów uznał, że kara 400 zł grzywny jest współmierna do stopnia społecznej szkodliwości tego czynu i wdroży obwinionego do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości oraz uzmysłowi naganność jego postępowania.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.