Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w II Wydział Karny w K. w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Patryk Pietrzak

Protokolant: st. sekretarz sądowy Regina Jasińska

po rozpoznaniu w dniu 17-09-2015 r. , 24-09-2015 r. 10-12-2015 r. i 03-03-2016 r.

sprawy

T. W.

s. Z. i U. zd. Z.

ur. (...) w P.

obwinionego o to, że:

w dniu 20 marca 2015 roku o godz. 16:20 w miejscowości H., kierując pojazdem marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...), jechał z prędkością 87 km/h, tym samym przekroczył dopuszczalną prędkość o 37 km/h, gdzie ograniczenie prędkości wynosi 50 km/h

tj. o wykroczenie z art. 92a k.w.

1.  Obwinionego T. W. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyżej opisanego tj. wykroczenia z art. 92a k.w. i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę grzywny w kwocie 350,00 zł.

2.  Na podstawie art. 118 § 1 kpsw zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 135,00 zł.

(-) P. P.

Sygn. akt W 519/15

UZASADNIENIE

W dniu 20 III 2015 o godzinie 16.20 w miejscowości H. W. kierując samochodem marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) ,jechał z prędkością 87 km/h , przekraczając tym samym dopuszczalną prędkość o 37 km/h - przy dozwolonej prędkości 50 km/h.

Funkcjonariusz Policji J. S. (1) zarejestrował w/w wykroczenie przy użyciu urządzenia (...) , wobec czego tarczą do zatrzymywania pojazdów , wydał polecenie obwinionemu do zatrzymania się. Kierowca zaczął gwałtownie hamować , aż zapaliły się światła alarmowe w w/w aucie. Następnie J. S. (1) podszedł do T. W. przedstawił mu dokonany pomiar , wskazując przy tym czas od jego dokonania – 30 sekund i odległość – 185,3 metra. Funkcjonariusz poinformował także obwinionego o nałożeniu mandatu karnego w kwocie 200 zł i 6 punktów karnych. Obwiniony oświadczył , że to zbyt dużo i mandat przyjmie , jeśli policjant wypisze mu 50 zł , bez punktów karnych. Nadto dodał , że jest pracownikiem kancelarii komorniczej i zna wszystkie prawa oraz winien zostać pouczony o prawie odmowy przyjęcia mandatu , który usiłuje się mu wcisnąć na siłę. Obwiniony skorzystał wobec tego z w/w prawa i zażądał okazania mu tabliczki znamionowej w/w urządzenia , której zrobił zdjęcie telefonem komórkowym.

/ zeznania J. S. k 13-14

B. K. k 21

notatka urzędowa k 1 /

W chwili zatrzymania obwiniony jechał sam w swoim aucie. Przed nim ,ani za nim nie poruszały się inne pojazdy. Natężenie ruchu było małe. W/w urządzenie do pomiaru prędkości miało w dniu zdarzenia niezbędne świadectwa legalizacji pierwotnej i ponownej oraz zostało wcześniej zatwierdzone w trybie decyzji administracyjnej przez Prezesa Głównego Urzędu Miar. Nadto posiadało certyfikat kalibracji.

/ zeznania J. S. k 13-14

B. K. k 21

świadectwa legalizacji oraz dokumentacja techniczna k 2 ; 24 /

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił , że zdarzenie miało miejsce w miejscowości N. ,a nie H.. Nadto w/w podniósł , że w/w urządzenie nie spełniało wymogów identyfikacji pojazdów , o której mowa w§10 ust.1 pkt 1 Rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 9 listopada 2007 w sprawie wymagań , którym winny odpowiadać przyrządy do pomiaru prędkości pojazdów w ruchu drogowym oraz szczegółowego zakresu badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego , albowiem z dołączonych do akt sprawy świadectw legalizacji oraz dokumentacji technicznej ( patrz k 2 oraz 24 ) wynikało jednoznacznie , że w dniu 20 marca 2015 w/w urządzenie spełniało wymogi Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 17 lutego 2004 w sprawie wymagań , którym winny odpowiadać przyrządy do pomiaru prędkości pojazdów w ruchu drogowym oraz szczegółowego zakresu badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych – jakie obowiązywało wówczas w chwili czynu.

Ze zgodnych i zbieżnych zeznań funkcjonariuszy Policji wynikało także jednoznacznie , że T. W. przekroczył wtedy dopuszczalną prędkość o 37 km/h w miejscowości H. , gdzie policjanci przeprowadzali wówczas kontrolę drogową. W chwili wykonywania pomiaru przez J. S. (1) , przed pojazdem obwinionego ,ani za nim nikt się także nie poruszał innym autem , albowiem natężenie ruchu było małe.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał , że T. W. swoim zachowaniem zrealizował w pełni znamiona zarzucanego mu czynu tj. wykroczenia z art. 92a kw.

Wymierzając obwinionemu karę 350 zł grzywny Sąd miał na uwadze nagminność tego typu wykroczeń popełnianych na terenie właściwości tutejszego Sądu oraz sytuację materialną obwinionego , który jest aplikantem komorniczym i zarabia 3000 zł.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 118 § 1 kpsw.

Patryk Pietrzak