II KK 210/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-04-2016
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 210/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 22 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski (przewodniczący)
SSN Jarosław Matras
SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)
Protokolant Małgorzata Sobieszczańska
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Andrzeja Wieczorka
w sprawie A.C.
skazanej z art. 191 § 2 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 22 marca 2016 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść
od wyroku Sądu Rejonowego w W.
z dnia 18 maja 2015 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o
karze łącznej (pkt V) o warunkowym zawieszeniu wykonania tej
kary (pkt VI) oraz oddaniu oskarżonej pod dozór kuratora (pkt VII)
i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Rejonowemu w W. do
ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
2
Sąd Rejonowy, wyrokiem z dnia 18 maja 2015 r., skazał A. C. na karę 6
miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 191 § 2 k.k. w zw. z art. 12
k.k. oraz na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 157 § 2
k.k. Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączył te kary i wymierzył
oskarżonej karę łączną 5 miesięcy pozbawienia wolności, wykonanie której
warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby oraz oddał oskarżoną pod dozór kuratora.
Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 26 maja 2015 r.
W dniu 15 lipca 2015 r. kasację od powyższego wyroku wniósł Prokurator
Generalny. Zaskarżył go w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze łącznej, na
niekorzyść skazanej. Zarzucił wyrokowi rażące i mające istotny wpływ na treść
wyroku naruszenie prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 86 § 1 k.k.,
poprzez wymierzenie oskarżonej w punkcie V części dyspozytywnej wyroku na
podstawie powołanego przepisu kary łącznej 5 miesięcy pozbawienia wolności, to
jest kary niższej od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa,
która wynosiła 6 miesięcy pozbawienia wolności.
W konkluzji kasacji skarżący wniósł o uchylenie wyroku w zakresie
rozstrzygnięcia o karze łącznej zawartego w pkt V oraz rozstrzygnięć z pkt VI i VII,
związanych z orzeczeniem środków probacyjnych i przekazanie sprawy w tym
zakresie Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od
najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.
Uwzględniając to unormowanie, wymierzona oskarżonej A. C.kara łączna
pozbawienia wolności mogła się zawierać w przedziale od 6 miesięcy (najwyższa z
kar wymierzonych za jednostkowe przestępstwo) do 9 miesięcy (suma kar
jednostkowych).
Sąd Rejonowy wymierzając oskarżonej karę łączną w wymiarze 5 miesięcy,
a więc poniżej ustawowej dolnej granicy, rażąco naruszył art. 86 § 1 k.k., co miało
ewidentny wpływ na treść wyroku.
Kierując się powyższym, Sąd Najwyższy podzielił zarzut skarżącego
Prokuratora Generalnego oraz jego wniosek i w konsekwencji uchylił wyrok w
3
części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze łącznej oraz związanych z tym
rozstrzygnięć o warunkowym zawieszeniu wykonania tej kary i oddaleniu
oskarżonej pod dozór kuratora i przekazał sprawę w tym zakresie Sądowi
Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
W ponowionym postępowaniu Sąd ten określi wymiar kary łącznej
pozbawienia wolności z poszanowaniem obowiązującego w tym względzie prawa
materialnego.
Dlatego orzeczono, jak w wyroku.
kc
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 22 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski (przewodniczący)
SSN Jarosław Matras
SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)
Protokolant Małgorzata Sobieszczańska
przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Andrzeja Wieczorka
w sprawie A.C.
skazanej z art. 191 § 2 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 22 marca 2016 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść
od wyroku Sądu Rejonowego w W.
z dnia 18 maja 2015 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o
karze łącznej (pkt V) o warunkowym zawieszeniu wykonania tej
kary (pkt VI) oraz oddaniu oskarżonej pod dozór kuratora (pkt VII)
i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Rejonowemu w W. do
ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
2
Sąd Rejonowy, wyrokiem z dnia 18 maja 2015 r., skazał A. C. na karę 6
miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 191 § 2 k.k. w zw. z art. 12
k.k. oraz na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 157 § 2
k.k. Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. połączył te kary i wymierzył
oskarżonej karę łączną 5 miesięcy pozbawienia wolności, wykonanie której
warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby oraz oddał oskarżoną pod dozór kuratora.
Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 26 maja 2015 r.
W dniu 15 lipca 2015 r. kasację od powyższego wyroku wniósł Prokurator
Generalny. Zaskarżył go w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze łącznej, na
niekorzyść skazanej. Zarzucił wyrokowi rażące i mające istotny wpływ na treść
wyroku naruszenie prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 86 § 1 k.k.,
poprzez wymierzenie oskarżonej w punkcie V części dyspozytywnej wyroku na
podstawie powołanego przepisu kary łącznej 5 miesięcy pozbawienia wolności, to
jest kary niższej od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa,
która wynosiła 6 miesięcy pozbawienia wolności.
W konkluzji kasacji skarżący wniósł o uchylenie wyroku w zakresie
rozstrzygnięcia o karze łącznej zawartego w pkt V oraz rozstrzygnięć z pkt VI i VII,
związanych z orzeczeniem środków probacyjnych i przekazanie sprawy w tym
zakresie Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
Zgodnie z art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od
najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy.
Uwzględniając to unormowanie, wymierzona oskarżonej A. C.kara łączna
pozbawienia wolności mogła się zawierać w przedziale od 6 miesięcy (najwyższa z
kar wymierzonych za jednostkowe przestępstwo) do 9 miesięcy (suma kar
jednostkowych).
Sąd Rejonowy wymierzając oskarżonej karę łączną w wymiarze 5 miesięcy,
a więc poniżej ustawowej dolnej granicy, rażąco naruszył art. 86 § 1 k.k., co miało
ewidentny wpływ na treść wyroku.
Kierując się powyższym, Sąd Najwyższy podzielił zarzut skarżącego
Prokuratora Generalnego oraz jego wniosek i w konsekwencji uchylił wyrok w
3
części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze łącznej oraz związanych z tym
rozstrzygnięć o warunkowym zawieszeniu wykonania tej kary i oddaleniu
oskarżonej pod dozór kuratora i przekazał sprawę w tym zakresie Sądowi
Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
W ponowionym postępowaniu Sąd ten określi wymiar kary łącznej
pozbawienia wolności z poszanowaniem obowiązującego w tym względzie prawa
materialnego.
Dlatego orzeczono, jak w wyroku.
kc