Sygn. akt IIW 303/16
Dnia 03 czerwca 2016 roku
Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodnicząca – SSR Bożena Makowczenko
Protokolant – Oksana Mądra
w obecności oskarżyciela: ---------
po rozpoznaniu w dniu 03 czerwca 2016 roku sprawy
M. S. (1)
syna F. i M. z d. M.
ur. (...) w R.
obwinionego o to, że: W okresie od 06 marca 2016r. godz. 21:00 do dnia 07 marca 2016 r. godz. 09:00 w R. przy ul. (...) z klatki schodowej dokonał kradzieży jednej pary butów skórzanych marki (...) o wartości 100 zł na szkodę J. C.
tj. o czyn z art. 119§1 kw
1. Obwinionego M. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na zasadzie art.119§1 kw w zw. z art.19 kw skazuje go na karę aresztu w wymiarze 10 (dziesięć) dni.
2. Zwalnia obwinionego od ponoszenia opłat i pozostałych kosztów procesu.
Sygn. akt II W 303/16
W wyniku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 7 marca 2016r. w godzinach 12.00 – 12.10 od J. C. na posterunku Policji w R. przyjęto zawiadomienie o wykroczeniu, z którego wynikało, że nieznany sprawca w okresie od 6 marca 2016r. godzina 21.00 do 7 marca 2016r. godzina 9.00 z klatki schodowej bloku nr 1 przy ul. (...) w R. dokonał kradzieży butów sportowych skórzanych koloru czarnego marki (...) z tzw. Łyżwą na bokach wartości 100 zł na jego szkodę.
Ustalono, że sprawcą kradzieży jest M. S. (1), który to opisane obuwie posiadał na nogach. Buty te zostały mu następnie zatrzymane i zwrócone pokrzywdzonemu.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o:
notatkę urzędową (k.1), protokół przyjęcia zawiadomienia o wykroczeniu (k. 4-5), protokół zeznań św. J. C. (k. 6-7), protokół zatrzymania rzeczy (k. 8-10), wyjaśnienia obwinionego M. S. (k.13), pokwitowanie (k. 14), dane obwinionego (k. 15).
Obwiniony M. S. (1) do winy przyznał się. W swych wyjaśnieniach podał, iż w dniu zdarzenia wszedł do bloku przy ulicy (...) w R. przyległego do sklepu (...) i zauważył stojące na klatce schodowej buty marki (...). Założył je na nogi a swoje wyrzucił do kontenera na śmieci.
Wniósł o skazanie w określony sposób, a mianowicie o wymierzenie mu kary aresztu w wymiarze 10 dni.
Wniosek ten należało uwzględnić.
Wina obwinionego w zakresie zarzucanego mu czynu nie budziła dla Sądu żadnych wątpliwości.
Swoim działaniem w pełni wyczerpał on znamiona wykroczenia z art. 119§1 kw .
Wymierzając obwinionemu wnioskowaną karę aresztu Sąd miał na względzie, że kara ta ma spełnić swoje cele w zakresie prewencji szczególnej wobec obwinionego a także jest adekwatna do wagi czynu i winna wpłynąć wychowawczo na obwinionego.
Sąd doszedł w tej sytuacji do wniosku, iż wnioskowana we wniosku o ukaranie kara jest karą adekwatną.
Sąd zwolnił jednocześnie obwinionego z obowiązku ponoszenia kosztów procesu uznając, iż ich uiszczenie byłoby – z uwagi na jego sytuację finansową – niemożliwe.