Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIW 304/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodnicząca – SSR Bożena Makowczenko

Protokolant – Oksana Mądra

w obecności oskarżyciela: ---------

po rozpoznaniu w dniu 03 czerwca 2016 roku sprawy

M. S. (1)

syna F. i M. z d. M.

ur. (...) w R.

obwinionego o to, że: W dniu 08 marca 2016 r. około godz. 11:00 w sklepie (...) w R. przy ul. (...) dokonał kradzieży wina o nazwie (...) o wartości 13,89 zł na szkodę (...) S.A.

tj. o czyn z art. 119§1 kw

1.  Obwinionego M. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego i za to na zasadzie art.119§1 kw w zw. z art. 19 kw skazuje go na karę aresztu w wymiarze 20 (dwadzieścia) dni.

2.  Zwalnia obwinionego od ponoszenia opłat i pozostałych kosztów procesu.

Sygn. akt II W 304/16

UZASADNIENIE

W wyniku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 marca 2016r. około godziny 11.10 funkcjonariusze Posterunku Policji w R. R. G. i G. barszcze udali się do sklepu (...) gdzie doszło do kradzieży. Na miejscu zastano kasjerkę K. C., która poinformowała, że nieznany jej mężczyzna dokonał kradzieży wina o pojemności 1 l M. B. La T. i przeszedł linię kas nie płacąc za towar. Wartość wina wynosi 13,89 zł. Mężczyzna znajdował się na terenie sklepu i okazał się nim obwiniony M. S. (1).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o:

notatkę urzędową (k.1), protokół przyjęcia zawiadomienia o wykroczeniu (k.3- 4), protokół zeznań św. A. P. (k.5- 6), wyjaśnienia obwinionego M. S. (k.9), dane obwinionego (k. 10).

Obwiniony M. S. (1) do winy przyznał się. Odmówił składania wyjaśnień i wniósł o skazanie w określony sposób, a mianowicie o wymierzenie mu kary aresztu w wymiarze 20 dni.

Wniosek ten należało uwzględnić.

Wina obwinionego w zakresie zarzucanego mu czynu nie budziła dla Sądu żadnych wątpliwości.

Swoim działaniem w pełni wyczerpał on znamiona wykroczenia z art. 119§1 kw . Wymierzając obwinionemu wnioskowaną karę aresztu Sąd miał na względzie, że kara ta ma spełnić swoje cele w zakresie prewencji szczególnej wobec obwinionego a także jest adekwatna do wagi czynu i winna wpłynąć wychowawczo na obwinionego. Obwiniony, jak wynika z notatki urzędowej, był wielokrotnie karany za czyny przeciwko mieniu.

Sąd doszedł w tej sytuacji do wniosku, iż wnioskowana we wniosku o ukaranie kara jest karą adekwatną.

Sąd zwolnił jednocześnie obwinionego z obowiązku ponoszenia kosztów procesu uznając, iż ich uiszczenie byłoby – z uwagi na jego sytuację finansową – niemożliwe.